'Vergeten
doe je
dat nooit'
moest
Boer Van Vulpen
zijn boerderij uit.
'Veel
meer
dan een
parttime-
baan...
Menselijk drama
in de Me ren wijk
Al acht
duo's in
Leids
onderwijs
ZATERDAG 29 DECEMBER 1979 H£DXXS PAGINA 21
Door Jan Rijsdam
De boerderij van boer Van Vul
pen in de Merenwijk die na veel
strijd aan de slopershamer ten
prooi viel.
LEIDEN - Boer Van
Vulpen is zijn boerderij
kwijt. "Maar ik ben en
blijf een echte boer",
zegt hij heel beslist. "Ik
ga niet in m'n zondagse
pak lopen". Zijn vrouw
doet snel een mooie
jurk aan voordat de fo
tograaf ze samen op de
kiek zet. En dan, met z'n
tweetjes poseren voor
huh nieuwe "thuis". Er
is geen twijfel mogelijk,
ze zijn gelukkig samen.
Bijna een jaar geleden moesten
ze hun boerderij in de Leidse
Merenwijk verlaten. "Verge
ten doe je het nooit", zegt boer
Van Vulpen. "Dat kan ook
niet, we hebben er 38 jaar ge
woond". Ze wonen nu aan de
Rijndijk in Zoeterwoude.
Moeder Van Vulpen vertelt:
"In het begin konden we hier
helemaal niet wennen. De
hond is nog steeds niet ge
wend. We hebben ook zoveel
achtergelaten, zoiets moet
slijten hé". Het is duidelijk, ze
hebben het er nog steeds te
kwaad mee. "Het doel waar
voor we geleefd hebben is
weg hé", zegt moeder Van
Vulpen. "Het was altijd ge
zellig op de boerderij. Vooral
de laatste jaren kwamen er
veel kinderen. Als je dan be-
zig_was in de stal keken ze je
met van die grote ogen aan...
Boer Van Vulpen en zijn vrouw
wilden graag op de boerderij
blijven wonen. Maar de ge
meente dacht daar anders
over. In 1968 kocht de ge
meente de boerderij en de
landerijen. Waar vroeger de
koeien van boer Van Vulpen
liepen verrees de kolossale
nieuwbouw van de Meren
wijk. Alleen de boerderij (in
middels een kinderboerderij)
bleef overeind. Boer Van
Vulpen en zijn vrouw moch
ten er blijven wonen. Met nog
zeven koeien op stal. Hun
trots. Nog bijna een echte
boerderij onder de rook van
de Leidse nieuwbouw. Tot
vorig jaar, toen moesten de
boer en zijn vrouw wijken. De
boerderij zou worden ge
sloopt om plaats te maken
voor een schoolbiologisch
centrum.
5090 Handtekeningen, van ver
ontruste Merenwijk-bewo-
ners die vonden dat boer Van
Vulpen moest blijven, wer
den aan burgemeester Vis
overhandigd. Maar het ge
meentebestuur bleef onver
biddelijk.
De 65-jarige boer en zijn
vrouw zouden desnoods met
behulp van de sterke arm uit
de boerderij worden gezet.
"We moesten er 15 februari
uit. al die handtekeningen
werden gewoon minachtend
opzij geschoven", aldus boer
Van Vulpen. "Wc hebben
toen een huis gekocht, maar
mochten zelfs niet tot 1 mei in
laten schilderen. Mooi he",
klinkt het eenstemmig Dat
komt nooit meer terug. Hij is
nu afgebroken. Twee jaar ge
leden kon die nog gerestau
reerd worden. Dit jaar moest
die ineens worden gesloopt.
We willen echt niet tegen de
gemeente aanschoppen, maar
het is niet eerlijk gegaan Dat
mogen de mensen best we
ten
Boer Van Vulpen en zijn vrouw
zijn toch best tev reden in hun
nieuwe huisje. "We zijn big
dat we gezond zijn en elkaar
nog hebben. Als we wel eens
langs het bejaardentehuis lo
pen en we zien al die mensen
daar zitten dan zeggen we
toch tegen elkaar, wat zijn we
toch gelukkig".
de boerderij blijven wonen.
Toen moesten we twee keer
verhuizen. Eerst trokken we
in bij onze zoon in Rijnsburg,
en later verhuisden we naar
Zoeterwoude".
"Dat viel echt niet mee", vertelt
moeder Van Vulpen. "Mid
den in de winter twee keer
verhuizen, in de sneeuw en in
de storm. Dat is het ergste wat
er is". Ze kan het maar moei
lijk verkroppen als ze er aan
terugdenkt. "Ik vind het nog
steeds erg dat ze ons op zo'n
manier verjaagd hebben",
zegt ze. "De éne dag gaat het
beter dan de andere dag. Maar
vergeten doe je het nooit.
We wonen hier best fijn. hoor
zegt ze even later. "De men
sen hier in de buurt zijn erg
hartelijk", vindt boer Van
Vulpen. "In het begin, toen
we hier woonden, kregen we
nog wel brieven van kinderen
uit de Merenwijk. Die schre
ven dan: boer je moet terug
komen". We zijn nog wel eens
terug gegaan om te kijken
bekent moeder Van Vulpen.
"Maar dat doen we nu niet
meer, want dan ben ik toch
maar weereen paar dagen van
m'n stuk af. We zijn wel erg
dankbaar voor alles wat de
mensen voor ons gedaan
hebben.
Beesten houden? Neen. dat
gaat hier niet meer", klinkt
het met spijt in de stem. "Pas
in de laatste week, toen we de
Merenwijk moesten verlaten
hebben we de koeien naar de
veemarkt gebracht. Dat viel
ook niet mee. Maar het moest
gebeuren op een gegeven
moment. We hebben ze zo
lang mogelijk gehouden. Ik
ging natuurlijk wel vaker met
dieren naar de veemarkt,
maar dan kwam je ook weer
met iets terug. En nu was het
voorgoed afgelopen", aldus
boer Van Vulpen. "We heb
ben nu een klein tuintje waar
ik wat kan rommelen. Er staat
volop groente in. Daar had ik
vroeger geen tijd voor. Ik ge
niet nu zoveel mogelijk van
de buitenlucht, want ik blijf
een boer hoor". Moeder
Van Vulpen komt met een
schilderij van hun boerderij
uit de achterkamer. "Die
hebben we twee jaar geleden
Boer Van Vulpen en zijn vrouw voor hun nieuwe woning in Zoeterwoude
LEIDEN - Ze staan nu
alweer voor het tweede
schooljaar samen voor
één klas. Dat wil zeg
gen: de één 's ochtends,
de ander 's middags. En
vinden dat helemaal
niet zo hijzonder. Het
bijzondere raakt er ook
een beetje af, want dit
jaar zijn er in het Leidse
onderwijs zeven duo-
banen bijgekomen, wat
het totaal op acht
brengt.
Christa de Boeren DiekiDieben
men-delen-baan hadden. Ze
staan voor de eerste klas van
de Gunningschogl aan de
Driftstraat (de Kooi). Hoewel
Christa sinds een maand de
tweede klas doet omdat de juf
frouw daarvan met zwanger
schapsverlof is. Het kon echt
niet anders, anders zou ik het
nooit zo hebben gedaan. Want
dan betekent het nog dat je
overal kunt worden inge
schakeld waar iemand weg
valt. En dat is niet de bedoe
ling". zegt ze.
Beiden hebben ze deze maand
wel meteèn goed kunnen mer
ken welke nadelen het alleen
voor de klas staan heeft ten
Dieky (links) en Christa met de kinderen van de eerste.
opzichte van het werken in
een duö-baan"Als je het een
beetje behoorlijk wilt doen.de
lessen aanpassen aan de kin
deren. de ouders erbij betrek
ken. dan kun je dag en nacht
werken. En je kunt allerlei
andere dingen, die ook be
langrijk zijn voor hel onder
wijs. moeilijk volgen", zegt
Christa.
Die andere dingen zijn bijvoor
beeld hel bezoeken van verga
deringen buiten school, bezig
zijn in de vakbond, voor ou
derklassen slaan en vunalles
ondernemen om zoveel moge
lijk van het beschikbare geld
voor stimulering van het on
derwijs ui de Kooi te krijfien.
Maar ook het aanpassen van
lessen en materiaal aan de
kinderen waaraan ze lesge-
Dieky vertelt "We werken met
een leesmethode die overal
wordt gebruikt en is gericht
op het gemiddelde Neder
landse kind. Maar die sluit
helemaal met aan bij de si
tuatie van kinderen in de
stad Dus possen wij die ver
halen aan. Maar nu ik alleen
sla merk ik wel dat ik daar
niet toe kom". Bovendien
merken ze dat ze veel minder
uitgerust voor de klas slaan.
Bij een duo-baail kun je in
de tijd dat je bezig bent reel
meer energie in de klas stop
pen". is de ervaring van
Christa.
De gemeente staat heel positief
tegenover duo-banen Niet
alleen vanuit werkloosheids
oogpunt, is de indruk van
Christa en Dieky. maar ook
uit onderwijsoogpunt. De
twee onderwijzeressen zien de
duo-baan overigens met als
oplossing van de werkloos
heid in het onderwijs. "We
zien het nwl als een oplossing
die op grote schaal zon moeten
worden doorgevoerd zegt
Dieky.
'Want je komt daarmee niet toe
aan een eerlijker verdeling
van het werk.Nu hoor je vaak.
van mensen die net van de pc
dagogische academie komen
rootal, dat ze omdat ze geen
baan kunnen krijgen maar
kiezen i'oor een duo-baan. Ie
dereen heeft natuurlijk zijn
eigen motief, maar als je
maatschappelijk icordl
dwongen vind tk dat een hele
slechte reden. Het iverkt ook
verhullend, want de gemeente
heeft dan wel geen ir acht gel
ders maar veel mensen zitten
duo-baan Het mooiste zou
zijn als je een zesklussige
school hebt. tien man er voor
en verdeel maar
Dan zou het werk tussen man
nen en vrouwen ook eerlijker
worden verdeeld, vinden ze.
Want nu zullen het room..
duo- baan worden geschoven
en hebben bovendien degenen
die fulltime werken de meeste
invloed binnen de school. Die
ky: "Het is nel waar je vanuit
gaat.als je de halve tijd werkt
kom je er met onderuit dat je
minder invloed hebt. En het is
heel legitiem om te zeggen ik
verdien de helft dus ik werk
ook voor de helft
Zij en Christa werken veel meer
dan de helft en vinden het
daarom onterecht dat ze een
aanstelling als parttimer
voor precies een halve werk-
week hebben gekregen Ze
vinden dat een duo-baan veel
meer inhoudt dan een partti
me baan. Want ik ben net :o
góed verantwoordelijk voor
wat Christa doet in de klas en
andersom. En je moet veel
meer in overleg zitten, het is
eigenlijk tweederde baan
aldus Dieky.
ae twee zou weggaan kan de
gemeente iemand anders op
die plek zetten waarmee de
ander misschien helemaal
niet kan of u il samenwerken
Dieky Het is heel belangrijk
dat je het goed met elka ir
kunt vinden icant het is nopal
openlijk wat de ander doet.
Hef is veel zichtbaarder en
dan heb je natuurlijk tmk kr,
tiek op eikaars werk Dot moet
je wel k u nnen pikken Ch ris
fa en Dieky ku
