Van Rooden
Rijschoolhouder
talen
in
alle
'Na alle ellende kan ik zeggen dat 't nu loopt'
Leids record
„Oudheden":
100.000
bezoekers in
één jaar...
ëSHQZB
PAGINA 20
ZATERDAG 29 DECEMBER 1979
spelletje is geweest. Kappey-
ne: "Ik ben nog nooit de
stamboom van Theo Peters
nagegaan maar toch weet ik
absoluut zeker dat beide he
ren, ook in de verste verte,
geen familie van elkaar zijn.
De enige overeenkomst die er
tussen Van Rooden en Peters
bestaat is dat ze beide net zo
boordevol iedeeën zitten als
een bok met keutels".
Tot slot het woord aan Wil van
der Kraats. Zij was voorheen
instructrice bij Van Rooden
en nu bij Theo Peters. Over de
felle kritiek van enkele van
haar voormalige collega's
zegt zij: "Van een wanbeleid
heb ik nooit iets gemerkt. Ik
heb altijd gewoon gegeten. Ik
vond het dan ook onterecht
dat Van Rooden door die in
structeurs als het ware in een
hoek is getrapt. Dat heeft die
man niet verdiend. Hij heeft
de zaken tot het laatste mo
ment toe netjes afgewikkeld".
Zij vervolgt "Van Rooden heeft
staan huilen toen het zeker
was dat zijn bedrijf dicht
moest. Je kan me toch niet
vertellen dat je gaat staan
janken als een bepaalde zaak
je'niet raakt. Echt, die man
was er kapot van toen hy zijn
bedrijf stuk zag gaan".
JAAP VISSER
LEIDEN - "Les Veilig
Van Rooden over de
kop. 23 man op straat".
Dit bericht op de voor
pagina van donderdag
19 juli heeft heel wat
Leidenaars op z'n minst
verbaasd de wenke-
brauwen doen fronsen.
De meeste insiders in
het Leidse autorij
schoolwereldje hadden
de bui al zien hangen
maar voor iedereen bui
ten dit wereldje kwam
dit bericht als een vol
strekte verrassing.
"Van Rooden met z'n duizen
den cursisten en al z'n activi
teiten over de kop. Hoe is dat
nu mogelijk?", zo werd er ge
redeneerd. "Een niet te innen
belastingschuld", was het
commentaar van de heer
Wiggers die als directeur van
"Van Rooden" fungeerde.
"Ze hebben een vies spelletje
met ons gespeeld", was de
emotionele reactie van enkele
rij-instructeurs. "Het bedrijf
had makkelijk uitstel van be
taling kunnen krijgen en nog
wel een jaar door kunnen
draaien".
Hoe de vork precies in de steel
zat is nooit bekend geworden.
De "topmensen" van deze
grootste rijschool uit de Leid
se regio zwegen in alle talen
terwijl pogingen om Van
Rooden zelf aan het woord te
laten tot op de dag van van
daag zonder resultaat zijn
gebleven.
Feit is in elk geval dat een ande
re rijschoolhouder uit Leiden,
Ton van der Bos, onmiddel
lijk na de ondergang van
"Van Rooden" contact zoëht
met zijn vriend Theo Peters,
de "rijschoolmagnaat" uit het
oosten des lands. Deze toonde
zich bereid om op de restan
ten van het ter ziele gegane
bedrijf een geheel nieuwe rij
school te vestigen. Met over
name van een niet gering aan
tal Van Rooden-instructeurs.
Waarom haalt iemand als Van
der Bos na het verdwijnen
van een grote concurrent on
middellijk een nieuwe con
current in huis? Theo Kap-
peyne, publiciteitsman van
"Theo Peters bv": "Concur
rentie hoeft natuurlijk niet al
tijd een vies woord te zijn.
Zowel Ton van der Bos als
Theo Peters zitten in het be
stuur van de FAM (Federatie
van autorijschoolmanagers
J .V.). Ik denk dat Van der Bos
aldus heeft geredeneerd: "Er
komt waarschijnlijk toch ie
mand in de plaats van Van
Rooden en dan heb ik liever
een concurrent in federatief
verband. Bovendien sluit ik
niet uit dat beide heren be
paalde afspraken met elkaar
hebben gemaakt".
Het gerucht doet de ronde dat er
een familierelatie bestaat tus
sen Van Rooden en Peters en
dat de wisseling van de wacht
(Peters in plaats van Van
Rooden) inderdaad een vies
Honderden belangstellenden trokken maandag 23 juli vergeefs naar het hoofdkantoor van "Van Rooden" aan de Herenstraat in
Leiden om getuige te kunnen zijn van de executie-verkoop van de 31 leswagens. Door de belasting werd deze executie-verkoop op het
laatste moment afgelast omdat er van een faillissement (nog) geen sprake zou zijn.
LEIDEN - De handel in klinkende feiten heeft het
Rijksmuseum van Oudheden het afgelopen jaar
geen windeieren gelegd. De opening van de op
nieuw opgebouwde Egyptische Tempel van Taffeh
en de gelijktijdige "oplevering" van drie vernieuw
de afdelingen in het museum leidden, gestimuleerd
dooreen flinke publiciteitsgolf, tot een nieuw Leids
record: 100.000 bezoekers in één jaar.
Al in april - de maand v
tempel door prinsenhand
werd ingewijd - tekende de
toenemende belangstelling
zich af. Meer dan 17.000 be
zoekers passeerden die
maand de kassa, tegen 5000 in
april van het jaar daarvoor.
Gemakkelijk zou je de indruk
kunnen krijgen dat .het mu-
florerende instelling is. en dat
de popularisering ervan niets
dan voordelen biedt. "Oud
heden" eet echter via het mi
nisterie van CRM gewoon
mee uit de staatskas en kampt
volgens directeur dr. H. D.
Schneider net als andere mu
sea met personeelstekort,
veroorzaakt door geldgebrek.
Dit leidt automatisch tot een af
standelijker benadering van
de gast.
Pragmatisch en bewust geko
zen, zegt Schneider. Grote
groepen (vaak scholen) maar
ook individuele bezoekers
moeten met weinig of geen
begeleiding hun weg door het
Opvallend is dat de museum
topman over dat laatste nau
welijks rouwig is.
"Het spijt me niet, en wat het
scholcnbezoek betreft is het
ook heel betrekkelijk. Mu-
seumbczock heeft tegen
woordig toch meer het karak
ter van een uitje. Het rondlei
den van groepen van honderd
kinderen is onmogelijk. Je
moet wel op deze toer gaan".
Met wat Schneider terloops
aanduidt als "mechanische
begeleiding" wordt het ont
breken van rondleiders nog
enigszins gecompenseerd. De
bekende half-uurs-film
"Verdronken Verleden" over
de opbouw van de tempel en
de Egyptische verzameling
draait drie maal per dag. het
geluid ervan dringt prima
hoorbaar door in Schneider's
werkkamer.
En verder zullen de scholen het
moeten doen mfet boekjes en
dia's. Ook de begeleiding van
leerkrachten bij het wegwijs
maken van hun leerlingen in
de Oudheid begint - welis
waar niet in het museum,
maar op de Leidse universi
teit - vorm te krijgen, aldus
Schneider. Zélf vlast hij net
als bijna een jaar geleden nog
steeds op de aanstelling van
een "educatief medewerker"
voor het
Tempel
Even terug naar de 2000 jaar
oude Tempel van Taffeh, het
cadeautje van wijlen presi
dent Nasser uit dankbaarheid
voor Westers reddingswerk
bij Egyptische oudheden.
Opgesteld in de nieuwe over
dekte hal van het museum,
een mooi geheel. Het enige
dat niemand opvalt is de
■k Dr. H. D. Schneider, directeur van "Oudheden": "Het
rondleiden van groepen vaii honderd scholieren is onmoge
lijk".
kunstmatige zonsbeweging,
die men heeft willen realise
ren met aan- en uitgaande
schijnwerpers aan het pla-
Want hoe zit het eigenlijk met
de ideeën van Schneider, die
in januari nog aankondigde
dat de nieuwe overdekte hal
van net museum (speciaal
opgetrokken voor de tempel,
compleet met akoestisch pla
fond) ook voor theater-uit
voeringen en kamermuziek
gebruikt zou kunnen wor
den?
Schneider moet toegeven dat
daar nog niet veel van geko
men is, en voorspelt ook dat
het de eerste twee tot driejaar
Geld en mensen ontbreken
voor het "grotere" werk. De
contacten die Schneider ter
loops had aangeknoopt met
De Appel (Den Haag) en het
Publiekstheater (Amster
dam) zullen voorlopig dus
niet tot een optreden van die
groepen leiden.
Snel legt Schneider dan de r
druk op het feit dat de hal
de eerste plaats bedoeld
voor de eigen museum-aeti
viteiten. De lezing over Pom
pel die laatst in de hal plaats
vond had een "schitterende
sfeer", zegt hij."Twee projec
tie-doeken en dan die verlich
te tempel.... en dan zijn er bo
vendien nog de kleine ten
toonstellingen die we in de
hal houden. Muziek kan op
zichzelf wel. De akoestiek is
prima, dat is bij de opening
van de tempel wel gebleken.
Het Egyptisch ensemble dat
toen speelde had zijn verster
kers niet nodig".
Overdreven bewaking bij de
Tempel van Taffeh is tot nu
toe niet nodig gebleken. Er
loopt wel een bewaker in bur
ger rond, dat laastste trou
wens alleen omdat er voor
hem nog geen uniform be
schikbaar was. "De tempel
wordt gerespecteerd en de
ruimte ziet er nog keurig uit",
aldus de directeur.
Hoe groot het bezoek aan de -
gratis toegankelijke - tempel
afzonderlijk is, is niet bekend.
Dat wordt niet gemeten.
Reclame
Zou het maken van reclame
voor een museum toch nog
een beetje taboe zijn? Want
welke Rapenburg-bezoeker
zou aan de eenvoudige bron
zen plaat aan de muur genoeg
hebben om te vermoeden dat
daarachter de tempel en een
nogal bijzonder museum
huist?
Daar gaat iets aan gebeuren,
zegt Schneider. De bebording
van zijn museum (dat hij zelf
"een moeilijk museum"
noemt) zal verbeterd worden.
Volgens hem mist het grote
bezoek aan "Oudheden" zijn
positieve uitwerking op de
andere Leidse musea niet.
"Musea worden in de toe
komst steeds belangrijker -
dus in het personeelstekort
móet gewoon worden voor-
HENK VEGTER
LEIDEN - "Ja, dat mag je wel zeggen. Een erg rumoe
rig jaartje.
Achteraf zeg ik toch dat het de moeite waard is ge
weest om het zo te doen. In het belang van de invali
den. De laatste vijfjaar waren er binnen de ANIB
niks anders dan problemen. Ik heb op het punt ge
staan om er helemaal mee te stoppen. Maar dan laat
je wel mensen in de kou staan, die hulp hard nodig
hebben.Na alle ellende die we hebben doorge
maakt, kan ik nu zeggen dat 't loopt. Maar het moet
nog beter gaan lopen".
Fra
Dijk. bestuurslid van
de nieuwe Algemene Minder
Validen Organisatie voor
Leiden en Omstreken, kijkt
de toekomst weer met opti
misme tegemoet. Een half
jaar geleden lag dat heel an
ders. Toen streed hij met zijn
mede-bestuursleden een
vergeefse strijd tegen het lan
delijk bestuur van de Alge
mene Nederlandse Invaliden
Bond om de gelederen weer
te sluiten. Een diepgaand
meningsverschil over de ma
nier waarop de belangen van
invaliden het best verdedigd
konden worden leidde uit
eindelijk tot een definitieve
breuk. Het voltallige bestuur
van de Leidse afdeling stapte
op en richtte een nieuwe or
ganisatie "p de AMVO.
De blokkering van de afde-
lingsgelden door het hoofd
bestuur was voor het Leidse
afdelingsbestuur de druppel
die di- emmer deed overlo
pen. Frans van Dijk: "We wa
ren niet de enigen die over
hoop lagen met het'hoofdbe-
stuur. De afgelopen jaren zijn
er vele afdelingen uitgetre
den. Onenigheid over het te
voeren beleid en de hoge kos
ten van de vaste staf in Haar-
alleen
tiibiiic. «J len per jaar.
Daar kregen we als afdeling
maar 13 gulden van terug. De
laatste tijd kregen we hele
maal geen cent. Zo'n bedrag
is veel te hoog voor een inva
lide die moet rondkomen van
een uitkering. Alles bij elkaar
hadden we bij de opheffing
zo n 45.000 gulden van het
hoofdbestuur te goed.
hadden natuurlijk kunnen
procederen, zoals de afdeling
Den Haag heeft gedaan. Maar
dat kan jaren duren. We heb
ben er schoon genoeg van.
Daarom hebben we alles wat
we nog hadden afgedragen.
En er definitief een punt ach
ter gezet.
Op de tumultueuze vergade
ring, waar de breuk definitief
werd, waren er bezwaren dat
de stem van de Leidse invali
den op landelijk niveau niet
meer gehoord zou worden.
Inmiddels is dat probleem uit
de wereld. Met nog vijftig an
dere plaatselijke afdelingen
(waaronder een groot aantal
ex-ANIB-afdelingen) sloot
men zich aan bij de Neder
landse Federatie Arbeidson
geschiktenorganisaties. De
Federatie, die eind augustus
officieel werd opgericht,
heeft inmiddels al rond 20.000
leden.
Op plaatselijk niveau is het
nieuwe en tot negen man
uitgebreide bestuur direct
met veel energie aan de slag
gegaan. Dat resulteerde on
der meer in een nauwere sa
menwerking met het Dien
stencentrum voor bejaarden,
spreekuren op gunstiger tijd
stippen, meer speciale zwe-
muren voor minder validen
en sozen op diverse plaatsen.
De contributie die aanvanke
lijk 36.- per jaar zou worden
wordt op 1 januari 1980 terug-
geschroeid naar 25 - En
daarvoor krijgen de leden
eenmaaal per kwartaal ook
nog een informatieblad.
irgani-
trouwen krijgen i
satie. De conflicten hebben
veel mensen kopschuw ge
maakt. Er zijn er ook geweest
die in de breuk een mooie
kans zagen om te bedanken.
Meestal mensen die we had
den kunnen helpen, maar die
nu een mooie smoes hadden
om te bedanken. Dat is
triest".
Volgens Fr«
met het probleem van de val
se schaamte. "De invalide
deinst er nog altijd voor terug
om als zodanig te boek te
staan. Men ziet het nog altijd
als iets minderwaardigs.
Plotseling niet meer opge
nomen zijn in het arbeidspro
ces. Ik heb dat in het begin
zelf ook gehad. Je moet het
zelf overwinnen, want het is
onzin om je minder dan een
ander te voelen
Cen sterke organisatie is naar
het oordeel van Frans van
Dijk noodzakelijk om nog al
tijd bestaande misstanden uit
de weg te ruimen.
dagelijkse telefoontjes be
wijzen dat. Invaliden die
problemen hebben het met
krijgen van een parkeerkaart,
sociale uitkeringen of hulp
middelen, het invullen van
het belastingformulier, teke
ningen voor het aanpassen
van woningen, bemiddeling
bij beroepsprocedures.... Zo
zou ik nog wel een tijdje kun
nen doorgaan. Je ziet het: er is
voor de AMVO nog genoeg
werk aan de winkel."
BRAM VAN LEEUWEN
