Vrede en onvrede in Midden-Oosten 10 ZATERDAG 29 DECEMBER 1979 Carter en Deng: Coca Cola dringt ook tot Chinese Volksre publiek door. Carter en Brezjnev: SALT-2 in Wenen ondertekend. Toneelstuk voor drie heren in veel bedrijven: Sadat, Carter 1979. Het jaar van het vredes verdrag voor het Midden- Oosten. Eerst leek het er maar niet van te komen. De heren Begin en Sadat werden het na Camp David niet eens op tek sten in het verdrag. Er werd wat afgereisd en afgepraat in het beginvanditjaar.En toen alle hoop vervlogen leek, kwan het toch nog vrij plotse ling. Op een podium voor het Witte Huis werd het toneel stuk voor drie heren opge voerd: Begin en Sadat m de hoofdrol en Carter als lachen de derde. Overigens is het gebakkelei in het Midden-Oosten nog niet van de lucht: de overige par tijen hebben zich tegen Sadat gekeerd, Begin geeft toelis- waar grond aan Egypte te rug, maar bouwt net zo hard nieuwe nederzettingen op de westelijke Jordaanoever en jaagt daarmee de Palestijnen nog meer tegen zich in het harnas. Over Palestijnen gesproken: de wereld werd wat toeschiete lijker tegenover de PLO van Jasser Arafat. Wat al te toeschietelijk vond men in de Verenigde Staten het contactvan VN-ambas- sadeur Andrew Young tegen over deze bewegingHij moest dan ook het veld ruimen. Zelfs Carter, een goede vriend van Young, kon dat niet verhinde ren. Overigens leverde deze actie heel wat extra sympa thie voor Young èn de PLO op. Er rolden ook - figuurlijk ge sproken - nogal wat koppen. Van staatshoofden. Zo viel het verheugende feit te vieren dat dictator Amin van Oeganda en 'keizer' Bokassa van de Centraalafrikaanse Re publiek werden verdreven. Ook in Midden-Amerika was het roerig. Daar kon dictator Somoza zich niet meer hand haven tegenover de volksop stand. De Sandinistische op standelingen kregen steun uit veel Middenamerikaanse landen en zo kwam ook voor Nicaragua de dag van be vrijding. In Bolivia greep een wat minder duidelijke coup plaats. Na verkiezingen, waarbij een president was benoemd, bleef het daar roerig. Tot in het na jaar mijnheer Natusch Busch de macht greep. Maar het grootste deel van het volk had ook aan Busch geen bood schap. Dus stapte hij maar op. De macht is daar nu voorlopig in handen van mevrouw Gueiler. En die moet zien dat volgend jaar nieuwe verkie zingen worden uitgeschreven. In El Salvador vond eveneens een coup plaats. Daar kwam een burgerregering in de plaats van de militaire junta. Maar rustig is het ook daar nog niet De meest vérstrekkende gevol gen had de revolutie in Iran. De sjah werd verdreven en ajatollah Chomeini verscheen op het toneel. Middeleeuwse toestanden waren en zijn het gevolg. Elke westerse invloed moest teniet worden gedaan. Gevolg: vrouwen moesten zich weer sluieren, seksuele normen werden teruggedraaid en al cohol werd verboden. Dit wa ren nog de minste maatrege len. Met strakke hand werd korte metten gemaakt met al les wat de geestelijk leider niet zinde: prostituees, ho moseksuelen en anderen die van onduidelijke misdaden werden beschuldigd, vonden de dood voor het vuurpeloton. En toen de sjah in de Verenigde Staten onderdak kreeg om zich medisch te laten behan delen was de beer los: de Ame rikaanse ambassade werd be zet, hetgeen de spanning tusen beide landen en in de rest van de wereld hoog deed oplaaien. Tussen de Verenigde Staten en de Sowjet-Unie kwam een tweede SALT-verdrag tot stand. Carter en Brezjnjev reisden voor de onderteke ning daarvan naar Wenen. Maar dat wil niet zeggen dat het verdrag nu ook wordt uit gevoerd: het Amerikaanse Congres moet nog zijn goed keuring geven, hetgeen heel wat voeten in de aarde heeft. Boze tongen beweren zelfs dat senator Frank Church een nieuwe Cuba-crisis heeft aangewakkerd om te voor komen dat SALT-2 wordt goedgekeurd. Dichterbij huis werd een Euro pees Parlement gekozen. Dat heeft overigens weinig zeg genschap. En de Nederlan ders zijn nogal boos, omdat alle hoge posten hun neus voorbijgingen. NAVO-opperbevelhebber gene raal Haig wist vlak voor hij de NAVO als zodanig zou verlaten aan een aanslag te ontkomen. In Groot-Brittannië waren sta kingen aan de orde van de dag. De Labour-regering kon het stakingsgeweld niet aan. Margaret Thatcher, in de wandelgangen ook wel "IJze ren Maggie" genoemd van wege haar onverzettelijkheid, kreeg het estafettestokje in handen. Nu moet zij bewijzen het beter te kunnen. Rond het conflict over Rhodesie werd in december een ak koord gesloten. Het is nu weer tijdelijk een Britse kolonie, tot er verkiezingen zijn gehou den. De vliegmaatschappijen had den het erg druk met paus Jo hannes Paulus II. Die ging naar Mexico, Polen, Ierland en de Verenigde Staten. Later deed hij ook nog Turkije aan. Hij kreeg heel wat mensen op de been, maar zijn standpun ten bleven, ondanks zijn po pulair gedrag, onveranderd hard: homoseksualiteit, anti conceptie, vrouwen in kerke lijke ambten blijven verboden zaken voor de katholieken. Dit jaar was door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Jaar van het Kind. De charitieve instellingen waren er druk mee. Maar desondanks mani festeerde zich een aantal schrijnende problemen. Zoals de kwestie van de Vietnamese bootvluchtelingen. Later kwam daar Cambodja nog bij. Duiïenden Cambodjanen ontvluchtten het verscheurde land en werden in Thailand in vluchtelingenkampen on dergebracht. Duizenden wa ren al onderweg gestorven, honderden stierven aan ziek tes en ondervoeding in de kampen. En ook in dit geval waren het vaak de kinderen die het 't hardst te verduren hadden. Het Jaar van het Kind had voor hen geen effect. En het is nog maar de vraag of in 1980 een oplossing voor de ze kinderen wordt gevonden. Het Jaar van het Kind is dan wel voorbijmaar wat hun be treft zou het nu pas moeten beginnen. Andrew Young: teveel geflirt met PLO. Paus Johannes Paulus II: harde lijn tijdens rondreizen. Mislukte aanslag op de afzwaaiende NAVO-opperbevelhebber Haig. leider Het grote moment: ajatollah De sjah had de aftocht gebla geenszins teruggekeerd. de terugkeei Chomei

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 18