een verscheurd land Sihanoek: "Ik ben bezig een leger te vormen, maar de Thais laten me niet door" ZATERDAG 15 DECEMBER 1979 De positie van het Rode- Khmerbewind in Cambodja lijkt hopeloos. De Vietname se legers in het land zijn in het nu heersende droge sei zoen begonnen aan een mili tair offensief dat korte met ten moet maken met de guer rilla-eenheden van Pol Pot, premier van de nog steeds door de VN erkende wettige regering van "Demokratisch Kampuchea". De guerrilla's van Pol Pot noodzaken Vietnam een gro te legermacht in Cambodja te houden. Zij hebben andere Cambodjaanse groeperingen opgeroepen met hen, op ba sis van gelijkheid, een rege ring van nationale eenheid te vormen en gezamenlijk de strijd tegen de Vietnamezen te voeren. Sihanoek, het ver dreven Cambodjaanse staatshoofd en vooralsnog het enige samenbindende element, heeft echter meer malen gezegd dat van sa menwerking tussen zijn aanhangers en de radicale stedenontruimers geen sprake kan zijn. GPD-mede- werker Jaap van Ginneken interviewde de wispelturige Hoogheid in Parijs. GPD- buitenlandredacteur Hans Geleijnse sprak onlangs in Stockholm met Rode- Khmerminister leng Thirith over de overlevingskansen van de guerrilla en haar re gering. Prins Sihanoek STOCKHOLM - „Viet nam moordt ons volk uit. Met twee middelen: honger en Sowjet-wa- pens. De smoes is, dat Cambodja bevrijd moest worden. Maar 98 procent van ons volk wilde dat niet, was te vreden met de resulta ten van onze revolutie. Ondanks de fouten die er gemaakt zijn. Daar om heeft Hanoi een gro te militaire macht nodig om Cambodja in zijn greep te houden en het streven naar een door Vietnam geleide Indo- chinese federatie door te kunnen zetten" Rode Khmer leng Thirith. Zo te zien een vriendelijke, wat be daagde huisvrouw. Zevenen veertig jaar, moeder van vier kinderen, in de jaren vijftig studente-aan de Sorbonne in Parijs, met Pol Pot, Khieu Sampan en leng Sary, de top van de Rode Khmer. Zij is de echtgenote van vice-premier en minister van buitenlandse zaken uit de regering van Pol Pot, leng Sary. Thirith wil wel praten over het Cambodja onder de Rode Khmer, maar niet nadat eerst een historische uiteenzetting is gegeven. „Anders zijn de complexe situatie waar we na de bevrijding van Phnom Penh op 17 april '75 voor stonden en de grote proble men daarna niet te begrij pen", meent ze. Uit dat relaas komen vooral de Vietnamese infiltratiepogingen in de Cambodjaanse politieke ver houdingen naar voren. Zij spreekt voortdurend over Vietnamese „agenten" en wijst daarbij in de eerste plaats op een groep van 2000 Cambodjanen, die na de ne derlaag van Frankrijk in In- do-China en de Geneefse Vredesconferentie van 1954 (in de woorden van Thirith) „werd gekidnapt en voor in doctrinatie naar Hanoi over gebracht". Na de staatsgreep van Lon Nol in 1970 keren deze mensen naar Cambodja terug. Ze kre gen. zegt Thirith. om hun ver trouwen te winnen hoge posi ties en privileges De strijd te gen Lon Nol en de Amerika nen wordt gezamenlijk ge voerd, de guerrilla is succes vol en nog voordat Saigon door de Vietnamezen wordt veroverd, is de inname van Phnom Penh een feit. Problemen Thirith: „Toen we op 17 april '75 Phnom Penh bevrijdden, wa ren de problemen nog groter dan we hadden verwacht. Het inwonertal was van 500.000 t Rode-Khmer leng Thirith opgelopen tot bijna 3 miljoen; allemaal van het platteland gevluchte boeren. Aan de vooravond van de bevrijding stierven in de hoofdstad elke dag bijna 400 mensen van de honger, ondanks de massale Amerikaanse voedselvluch- ten. We zagen dat het onmo gelijk was deze mensen te voeden. We moesten zorgen dat de komende oogst veilig gesteld kon worden. De nut teloze functie van de steden moest verdwijnen en we dienden voor onze onafhan kelijkheid te steunen op onze voornaamste kracht de land bouw. Dat was de voornaam ste reden voor de evacuatie van de steden. Maar de ontruiming vond wel heel snel plaats, en met harde middelen. Thirith: „Verant woordelijk voor de evacuatie van Phnom Penh was Kon Thoun, minister van handel in onze regering. Ik zal u zeg gen hoe het ging: toen onze premier Pol Pot in de hoofd stad arriveerde, was die totaal ontruimd. Ook zijn familie, vrienden waren verdwenen, net als de mijne. Ik kwam uit de provincie Ratanikiri later in de stad aan, en kon geen van mijn verwanten terug vinden" „Wij hebben Kon Thoun ter verantwoording geroepen, hij was net als de gouverneurs van de oostelijke regio (pro vincies grenzend aan Viet nam) en de westelijke (pro vincies grenzend aan Thai land) één van de uit Hanoi te ruggekeerde mensen die we hoge posten hebben gegeven. Het bleken Vietnamese agen ten te zijn" Platteland Lag het alleen maar aan de ver keerde mensen op belangrij ke posten? Er was toch een politiek van massale terug keer naar het platteland, voor iedereen, ook zij die geen boe ren waren? Thirith: „Bij de evacuatie van de steden was het de bedoeling dat de men sen teruggingen naar hun ge boorteplaatsen. naar hun fa milie. Dat is niet gebeurd. En op het platteland zelf: ja. ie dereen moest hard werken, van hoog tot laag. Een andere keuze was er niet. gelet op de omstandigheden. We i onszelf een collectieve staat, want ons ideaal was dat er geen verschillen meer zouden zijn tussen boeren en stadbe woners. tussen intellectuelen en arbeiders" En de intellectuelen? Uw be wind wordt beschuldigd van intellectuelenmoord. Thirith: „Doordat de intellectuelen met de boeren op het land moesten werken, ontwikkel de zich bij hen een ander be wustzijn. De intellectuelen hadden vaak de neiging de boeren te minachten. Door nu met hen samen te leven en te werken zagen z:j dat de boe ren dammen konden bou wen, gereedschappen ver vaardigden. voor voedsel zor gen. En ze leerden de boeren te respecteren" „Daarom is het niet waar wat de Vietnamezen zeggen, dat we al onze intellectuelen hebben uitgemoord. De Vietnamese agenten zelf waren erop uit, omdat ze ons van ons kader wilden beroven. Mijn eigen zuster. Khieu Thirath. is in ja nuari 1977 dooi Mil Vietna mese agent gewurgd. Zeker, ze zijn erin geslaagd enkelen te vermoorden, maar niet al lemaal, zoals ze jullie vertel len. Dat was een van onze zwakke punten, dat we niet in staat waren dit moorden te stoppen. Ik wil dat niet rechtvaardigen, maar het was een erg complexe situatie, omdat we deze agenten als Cambodjaanse revolutionai ren zagen, hun verantwoor delijke functies hadden gege ven" Front Na de Vietnamese invasie heeft het Rode Khmer-bewind op geroepen tot een front van na tionale eenheid. Thirith geeft toe dat daar nog weinig van is terechtgekomen. „Met de Khmer-Serei in Thailand, de restanten van het Lon Nol-le ger, is er enige samenwer king. Ze zijn niet talrijk, on geveer 3000 mensen, vrouwen en kinderen meegerekend. In Cambodja zelf hebben we weinig problemen, maar daarbuiten wel. De Vietna mezen en de Sowjets werken hard aan een „Derde Alterna tief'. dat een nieuwe Cam bodjaanse regering moet op leveren. Maar zon buiten landse oplossing kan alleen maar worden opgelegd zo lang de Vietnamezen met 200.000 man in ons land zijn. De Vietnamezen realiseren zich dat ze deze oorlog nooit kunnen winnen, ze hebben enorme moeilijkheden in Cambodja, in hun eigen land met de revoltes in Zuid-Viet- nam en van de nationale min derheden, met de Laotianen, ze zitten er tot hun nek in. Daarom zijn ze overgegaan tot de strategie van de uit hongering en tot de diploma tieke manoevres die het Der de Alternatief worden ge noemd" •,En ongelukkig genoeg is het niet alleen de Sowjet-Unie die dit steunt, maar ook krachten in West-Europa (Thirith doelt op Frankrijk en na de Euro- peese Raad in Dublin ook de andere EG-landen. die nu geen enkele Cambodjaanse regering erkennen). Vanwege deze inmenging van buitenaf in de gelederen van de Khmer-vluchtelingen. van Khmer-persoonlijkheden in het buitenland, is er twijfel aan ons front ontstaan" Ook Sihanoek? Thirith: „We hebben hem voorgesteld pre sident van ons front te wor den. Onze president, Khieu Sampan, heeft hem twee brieven geschreven. We heb ben geen officieel antwoord teruggekregen, maar wel in (Franse) kranten gelezen dat hij hier weinig voor voelt. Het zij zo. De kracht van het ver zet moet toch van het volk komen. Dat is vereend, en daardoor houden we het te gen «■••n ovennacht toch bijna een jaar vol". PARIJS - „Er is een meneer die zegt als u een echte democraat bent, geef dan uw titel van prins op! Mijn antwoord is: Frankrijk is een republiek, men heeft Lodewijk XVI onthoofd, maar er is nog steeds een hertog van Parijs, een prins Napoleon enz. Het is geen kwestie van trots, maar ik ben trouw aan mijn koningshuis. Ik wil geen herstel van de monarchie, en mijn afstammelingen zullen geen enkele rol spelen..." Aan het woord is Sihanoek: het vroegere staatshoofd van het nu verscheurde Cambodja, sinds bijna tien jaar balling in het bui- tenland, op dit moment in Parus. Als je de westerse pers zo leest, krijg je soms de indruk dat er tn de tijd dat u regeerde geen enkel probleem was.Op het gebied van de buitenlandse politiek was er bijvoorbeeld de neutraliteit. Maar het resultaat ut toch maar geweest een inmenging van iedereen: van de Vietnamezen, van de Amerikanen ,Och, ik ben er toch in geslaagd om de vrede in mijn land geruime tijd te bewaren. De historici hebben dat erkend: van 1955 tot 1970 - dat is vuftien jaar. Maar alles werd in de war geschopt doordat mijn vertrouwensman, eerste minister en stafchef generaal Lon Nol, in dat laatste jaar een staatsgreep tegen mij heeft uitge voerd" - Maar dat was toch te voorzien? .Nee, nee. nee... Zonder hem zou het hebben kunnen voortduren. Ik moest natuurlijk tussen twee klippen doorvaren - de Vietna mese en de Amerikaanse" Gedwongen - De (communistische) Vietnamezen zaten toch al op uw grondge bied in die tijd? .Natuurlijk, ik was gedwongen de ogen daarvoor te sluiten om geen grote moeilijkheden met hen te knjgen. En vooral omdat ik dacht dat ze zich erkentelijk zouden betonen, want ik wist dat ze de oorlog uiteindelijk toch zouden winnen." - Het was toch ook te voorziendat toen er eenmaal Vietnamezen op uw grondgebied waren dat de Amerikanen dat niet zouden toe staan -en op de een of andere manier een tegenzet zouden onder- ,Ik heb geprobeerd om de Amerikanen te winnen door bijvoor beeld in 1969 de diplomatieke betrekkingen te herstellen - om het evenwicht te bewaren. Ik heb de hand naar N ïxon uitgestoken. Ik heb hem zelfs uitgenodigd voor een staatsbezoek dat ik gran dioos zou hebben gemaakt - net als voor alle anderen" - En wat was zijn reactie? Sihanoek verdraait zijn stem) ,Hij heeft zijn dank uitgesproken maar niet gezegd dat hij zou komen. Ik voelde toen al dat hij met zoveel voelde voor vriend schap met mij- Ik heb ook Pham Van Dong uitgenodigd. Ik wilde als brug fungeren - hen helpen een gesprek te beginnen". - Men heeft ook wel gezegd dat u in die tijd aan de Amerikanen de plaatsen heeft aangegeven waar de Vletnamezen op uw grondge bied zaten, zohat ze die konden bombarderen. (Sihanoek fel) „Dat is niet waar. Dat is honderd procent onjuist! Ik heb juist tegen de Amerikanen gezegd uw bombardementen zun erg gevaarlijk. Dat raakt onze bevolking - ze schenden ons grondgebied. Maar zij antwoordden: er zun schuilplaatsen van de Vietcong. Ik repliceerde: als u de Vietcong bombardeert is dat mijn zaak niet, maar als u ook Cambodjanen doodt daar maak ik bezwaar tegen..." In conflict i conflict met de Rode - En de binnenlandse politiek? Als er minder ongelijkheid was geweest en meer ontwikkeling, zouden de Rode Khmers er dan in geslaagd zijn aanhang te verwerven onder een deel van de arme boeren? (Sihanoek vliegt op) „De internationale pers zegt dat ik niks gedaan heb - dat is zeer onrechtvaardig! Wacht maar eens even: ik zal u wat laten zien.. (Hij loopt weg door de suitedeuren, ik hoor hem een paar kamers verderop hard praten met zijn vrouw. Minuten verstrijken, en ik ben bang dat hij helemaal niet meer terugkomt. Maar uiteindelijk komt hij weer binnen met een propagandaboek uit die tijd). „Hier kijk maar eens even: de onafhankelukheid van Frankrijk - dat heb ik voor mekaar gekregen. Kijk eens op deze foto hoe geliefd ik ben bij het volk. En de cijfers liegen er ook niet om. Het onderwijs bijvoorbeeld. In 1955 waren er 2731 lagere scholen met 311.000 leerlingen. In 1968 waren het er al 5857 met 1.025.000!" - Wat is er dan precies fout gegaan „Lon Nol heeft mu afgezet. Het zun niet de Rode Khmers die mg hebben afgezet" - Die stelden toen nog niet veel voor... ,Ze hadden maar 300 man! Ze hadden geen enkele invloed. Later hebben ze mijn naam gebruikt om de oorlog tegen Lon Nol te winnen, die heeft nu spijt als haren op zun hoofd. De Amerikanen trouwens ook. Nu hebben ze me oDeens nodig. Ik hu i r..< M nodig: ik heb een paleis in Peking en een paleis in Pjongjang (Noord-Korea, red.). Ik kan rustig leven als een. een..." - Prins? Pasja „Als een pasja! In plaats van mij hier dag en nacht te Vandaag of morgen beland ik nog eens in het ziekenhuis' Mijn vrouw wil ook niets liever dan dat ik stil ga leven. Maar het zun de anderen die willen dat ik opnieuw actief vyord!" - Denkt u dat u in staat bent de oppositie te i>erenigen? ,Alle vaderlandslievende krachten groeperen zich op dit moment om mij heen. Hier in Franknjk, in Amerika..." - En de Rode Khmers, zoudt u daarmee opnieuw kunnen praten, bijvoorbeeld als Pol Pot en leng Sarg zouden terugtreden? ,Nee nooit meer! Ik ben bereid de afzonderlijke Rode Khmers op te nemen, maar niet hun leiders en hun organisatie. Ik heb al (aan de Chinezen) gevraagd om ze uit Cambodja te laten vertrekken, en ze desnoods mijn paleis in Peking te geven. Ze mijn plaats daar te lltM innemen..." i te nemenen de gewapende „Precies: ik ben bezig een leger te vormen om er mee binnen te trekken. Maar de Thais staan mij geen doortocht toe. dus ik zal een andere manier moeten vinden om er te komen. Misschien via Luns mi-t hulp van de bergvolken daar Maar ik zal niet in Peking of Pjongjang of Parijs bluven..." Conferentie - Maar wat wilt u precies bereiken „Een internationale conferentie om de neutraliteit van het land te herstellen, en vervolgens verkiezingen onder buitenlands toe zicht, onder bescherming van VN-troepen". - Wat denkt u van het huidige regime in Phnom Penh - is er een kans dat het zich ooit van Hanoi losmaakt? „Ik denk dat als ik terugga er heel veel van hun mensen over zullen lopen Maar niet lh ng Sumr;n an de /nn. D Uebcttkl M D D I zonder de Vietnamezen. Ik denk trouwens ook dat er veel Rode Khmers zullen overlopen en zich bu ons aansluiten - Bent u niet bang dat de Vienamezen in het huidige droge seizoen de Rode Khmers volledig onder de voet zullen lopen, en dat het regime van Heng Samnn zich zal consolideren voor u een eigen leger op de been hebt? „De guerrilla kan men eindeloos voortzetten als men dat wil Mis schien dat de beweging tijdelijk terug zou lopen als de Vietname zen mu te pakken zouden krijgen Maar er zullen altijd andere patriotten zijn om de leiding over te nemen De Cambodjanen zullen strijden tot de laatste man - nooit zullen ze het Vietnamees kolonialisme aanvaarden, met uitzondering van enkele verra ders".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 21