Ajatollahs Qom bedrijven
politiek met natte vinger
mJm
Jaar "onschuldig" in cel
Geestelijke leiders Iran lopen elkaar voor de voeten
Niet te versmaden.
AUTOHANDELAAR DUPE VAN PROCESFOUTEN
^im1
WOENSDAG 12 DECEMBER 1979
VARIA
PAGINA 13
QOM - Tussen de autowrakken op
de weg naar de heilige stad Qom
zwaaien twee islamitische voor
gangers, moellahs, met een lekke
band. Eén uur later zijn we in
Qom in het Elmieh-gebouw, het
theologische centrum van de
Chomeini-gezinden in Irans
nieuwe hoofdstad. Ze knikken
vriendelijk en slurpen thee uit
een schoteltje.
Ze komen namens het centrale co
mité van Teheran (een soort ge
meenteraad) instructies halen en
de gebeurtenissen van de afgelo
pen dagen bespreken. ,,Dat kan
ook via de telefoon, maar het is
makkelijker eens per dag hier
met elkaar te praten, dat voor
komt misverstanden en onnodi
ge strijd", leggen de aanwezigen
uit. Ja, de moellahs hebben ons
voorbij zien rijden, maar dat geeft
niet en ze hoeven niet mee terug.
Iemand anders heeft de band
verwisseld. Het is trouwens erg
gevaarlijk zo elke dag op en neer
en daarom gaat het per wissel
beurt er zijn al drie leden van het
centrale comité op de weg tussen
Teheran en Qom omgekomen en
daarom gaan de echt belangrijke
leden per helikopter. Dat geeft
minder problemen.
Qom is waarschijnlijk de meest
merkwaardige hoofdstad ter we
reld. In het slaperige stadje wor
den alle belangrijke beslissingen
genomen, iedereen loopt bij el
kaar in en uit of ontvangt bezoek
en de politiek ligt op straat, wat
de burgers van Qom tot de best
geïnformeerden van Iran
maakt.
In de grote moskee, het gebouw
rond het graf van Fatimah, zuster
van de achtste imam, Reza, ver
dringen de hoogwaardigheids
bekleders van het regime zich. Ze
praten met de schoenlapper en de
bakker, geven raad, spreken
recht en beslissen in alle open
heid over het lot van 35 miljoen
Iraniërs. Het is een democratie
met de hebbelijkheden van de
Arabische marktwijken, de ba
zars. De handelaars - de ayatol
lahs - zitten te kijken onder hun
arcades, kooplustigen lopen vrij
binnen, proberen af te dingen en
gaan zo nodig een steeg verder
naar de volgende ayatollah.
Het nieuwe Iran heeft de regering
niet overboord gezet, tot woede
van Chomeini zijn er zelfs te veel
machtscentra, maar wel de amb
tenaren afgeschaft en de formu
lieren vervangen door gesprek
ken in de keuken tussen be
windslieden en belastingbetal
ers. De ayatollahs van Iran geven
geen leiding in de gebruikelijke
zin van het woord, luisteren naar
de klachten van hun aanhang,
bepalen met de natte vinger win
drichtingen en proberen met ad
vies en aansporingen de proble
men binnen de perken te hou
den.
De Koerden hebben het tij mee - de
oorlog in de Koerdische bergen
werd zeer impopulair - en dus
wordt nu met de Koerden onder
handeld. De Azarbeidjani heb
ben het tij tegen en dus worden ze
van allerlei kwaadaardigheden
beschuldigd tot de wind weer
draait en de tegenstanders van
vandaag de bondgenoten van
morgen zijn.
Zelfs Chomeini, de grote leider, laat
zich meevoeren met de wind. De
executies van oudgedienden van
de sjah werden impopulair, en
toen gestaakt. Chomeini's cam
pagne tegen de Koerden verliep
door de zware verliezen van
Chomeini's Revolutionaire Gar
de en v/erd eveneens gestaakt. De
Amerikaanse gijzelaars en het
haat-offensief tegen de Verenig
de Staten ebben weg en de rege
ring begint zich te beraden over
een oplossing. De langzaam op
gang komende nieuwe campagne
- tegen de Azarbeidjani - ontmoet
te veel verzet om werkelijk suc
ces te hebben en Chomeini's pro-
paganda-apparaat is bezig de be
volking te instrueren over een
nieuw onderwerp, het buurland
Irak.
Daarnaast hebben de verschillende
ayatollahs zo hun eigen privè-
stokpaardjes. Ayatollah Rouhani
oogstte veel succes met zijn cam
pagne tegen het oliesjeikdom
Bahrein, maar dat is alweer ver
leden tijd. Ayatollah Montazari
leuterde geleerd en verricht zijn
gebeden op het Palestijnse
hoofddoek, maar niemand weet
voor hoe lang.
Ruhollah Chomeini
zen veroorzaakt onrust in de ba
zar, en de twee weken geleden in
ongenade gevallen minister van
buitenlandse zaken, Bani-Sadr is
druk bezig met Chomeini's zegen
een armoedige campagne op te
zetten om een spectaculaire co
me-back over de economische
onderwerpen te maken, want die
ministerszetel heeft hij behou
den.
In het sluimerende Qom komen al
die campagneleiders samen. Bo
ven de halfdroge bedding van de
Wadi al Alam (Rivier van de Vre
de) verrijzen de minaretten en
gouden koepels van de grote Fa-
timah-moskee, een van Irans be
langrijkste heiligdommen. In de
schaduw daarvan wonen Irans
machthebbers op een kluitje.
Hun bezoekers beleven hier een
sfeer van tijd tot tijd opwindende
dorpspolitiek.
Links over de brug, tussen een
moestuin en een vuilnisbelt,
woont de Sadegh Chalchali, de
gevreesde scherprechter van
Chomeini. Chalchali is befaamd
om zijn bloedig optreden in
Koerdistan waar hij honderden
Koerden voor het vuurpeloton
sleepte onder het motto: als ze
schuldig zijn moeten ze doodge
schoten worden, zijn ze niet
schuldig dan komen ze wel in het
paradijs. De scherprechter zit in
zijn serre terwijl zijn vrouw de
was binnenhaalt.
Chalchali heeft minstens vier keer
zoveel mensen naar het vuurpe
loton gestuurd „als alle rechters
samen" zoals hijzelf tevreden
beweert, maar is het niet eens met
de gijzelingsacties in de Ameri
kaanse ambassade. „Als Cho
meini mij opdraagt de gijzelaars
te berechten kunnen ze wat mij
betreft op vrijspraak rekenen. Ze
zijn tenslotte een soort gasten en
die moetje niet lastig vallen". Het
overige bezoek begint te la
chen.
Chalchali verschuift zijn kalotje
naar achteren en begint zijn te
nen schoon te maken. „Carter
stuurt liever 20 miljoen Ameri
kanen de dood in dan de sjah uit
te leveren en de gijzelingsactie is
daarmee mislukt. In mijn op
dracht is de neef van de sjah
geëxecuteerd en de rest van de
zijn familie krijgen we ook wel te
pakken. Ik heb een aantal Ira
niërs, Palestijnen, Europeanen
en Amerikanen onder mijn bevel
en maak me daarover geen zor
gen"
- Bent u altijd zo hard?
..We hebben de contra-revolutio
nairen gewaarschuwd: of jullie
passen je aan of je krijgt met mij
te doen. Ze hopen dat de imam
(Chomeini, HB) dood gaat of een
of ander ongeluk krijgt. Ik heb ze
laten weten dat, als er iets met
Chomeini gebeurt, ik de hele con
tra-revolutie in één nacht uitroei.
Niet alleen in Iran maar overal.
Ze zijn gewaarschuwd"
Algemeen gelach en Chalchali
maakt een eind aan de visite om
zijn spreekbeurt die avond in een
van de moskeeën van Qom voor
te bereiden. Een aantal mensen
spugen achter zijn rug op straat
als hij omringd door zijn volge
lingen door de steegjes van Qorn
naar de moskee gaat.
Chalchali ontmoet veel kritiek. De
scherprechter zelf en zijn echtge
note halen de schouders op.
„Waar gehakt wordt vallen
spaanders. De revolutionaire
rechters zijn nooit populair, zeker
niet zoals ze, zoals ik, succes heb
ben"
Terug over de brug dan rechts
woont de ayatollah Ruhollah
Chomeini. Iedereen in Iran kent
zijn gezicht. Nu eens afgebeeld
als een engel, de gehorigen van de
sjah de afgrond indrijvend, dein
weer omringd door duiven en ro
zen een verheerlijkte massa toe
sprekend, of glimlachend oog in
oog met Yasser Arafat.
Chomeini's huis is net verbouwd en
voorzien van een foeilelijk toren
tje. Een van de steegjes is afgeslo
ten met twee dranghekken. Er is
niet erg veel te doen. Het groepje
omstanders roept van tijd tot tijd
Allahu Achbar (God is groot) als
iemand uit de poort komt. Een
familielid van Chomeini steekt
zijn hoofd uit het torentje en
roept iets terug naar beneden. Er
valt een stilte: de imam
slaapt.
Binnen zit in een hoek van de ont
vangstzaal de familieclan te ver
gaderen. Met de huidige troebe
len in Perzië zijn Chomeini's ge
trouwen ook zijn belangrijkste
adviseurs geworden en de poli
tieke tegenstanders van de imam
beginnen steeds meer te klagen
over de nieuwe dynastie die Irans
zaken regelt. Hoofd van de ad
r Sjariat-Madari
viesraad is Chomeini's zoon, de
hojatoleslam Achmed Chomeini.
hoofd van de lijfwacht en reizend
ambassadeur tussen de imam en
dat andere machtscentrum in
Qom, het huis van de aarts-aya
tollah Shariat Madan. Achmed's
zwager. Sadegh Tabatabai,
voormalig woordvoerder van de
regering-Bazargan is Chomeini's
ambassadeur in Theheran en ziet
er op toe dat als de Beheshti, de
machtigste man binnen de revu-
lotionaire raad, niet buiten zijn
boekje gaat.
Een van Chomeini's kleinzonen,
Sayyed Hussein, onderhoudt
contacten met de groep „Liba-
nongangers", een van de mach
tigste lobby's in Iran, met nauwe
contacten met de sjiitische be
weging in Libanon. Dan is er nog
een schoonzoon, Shahab Ashra-
gi, Chomeini's afgezant in de
olieprovincie Chuzistan waar
gouverneur-generaal Ahmed
Madani, tevens admiraal van de
Iraanse vloot, een eigen machts
basis probeert te creëren met zijn
streven Iran eerste president te
worden.
Hoofdonderwerp van gesprek in
huize Chomeini is de opstand in
Tabriz, in Azarbeidjan. het cen
trum van ayatollah Shariat Mada-
ri's macht. Er wordt driftig ge
beld met Tabriz, Isphahan en
Ahwaz en een groepje bemidde
laars onder leiding van Chomeini
jr. en minister van binnenlandse
zaken Rafsajani maakt zich op
om ayatollah Shariat Madari met
nieuwe voorstellen te bezoe
ken.
Dat is niet zo moeilijk, Shariat-Ma-
dan woont zes straten verder, in
een steeg niet ver van de grote
moskee van Qom. Voor het huis
staat een groep potige Azarbeid
jani en schuin aan de overkant
van de steeg is een tent opgetrok
ken waar bezoekers een toegang
spasje kunnen krijgen.
Volgelingen van ayatollah Rouha
ni, die vlak naast de tent woont,
volgen vanuit Rouhani's huis het
gebeuren aandachtig. Rouhani
met aanzienlijke aanhang in
Khuzistan, heeft na de recentc-
schietpartij in de steeg, waarbij
een van Shanat-Madari's lijf
wachten werd gedood, een be
middelingsrol gespeeld, zijn vol
gelingen melden daarbij veel
succes. In hoeverre echte politie
ke motieven hieraan ten grond
slag liggen is niet duidelijk- de
ayatollah's van Qom wonen zo
dicht op elkaar dat Rouhani en
Shanat-Madari bij wijze van
spreken via hun slaapkamerraam
half Iran tot een opstand kunnen
brengen. De in Iran gebruikelijke
doorlopende platte daken zorgen
er voorts voor dat iedereen in
Qom 's nachts ongezien in an
dermans huis complotten kan
beramen.
Rouhani zelf laat met gepaste trots
de handgeschreven brief aan de
emir van Bahrein zien, waarin die
vorst werd opgeroepen zich een
beter moslim te betonen wilde hij
niet net als de sjah smadelijk zijn
archipel uit worden gejaagd. In
de Perzische golf heeft dat schrij
ven zoveel opschudding gewekt
dat in Bahrein, Koeweit en de
emiraten een aantal vooraan
staande sjiitische geestelyken
werd gedeporteerd.
Ook Rouhani heeft bezwaren tegen
de grondwet, vindt de gijzeling
eigenlijk on-islamitisch en vraagt
vriendelijk of de grond niet te
koud is en er geen kussens moe
ten komen. Er wordt stevig gela
chen over de emir van Bahrein en
Rouhani zegt de archipel hele
maal niet te willen annexeren, dat
is een zaak van het Iraanse par
lement. Hij heeft de ongodsdien
stige emir alleen maar willen
waarschuwen.
Bij Shariat-Madari gaat het zo mo
gelijk nog eenvoudiger toe. De
breed glimlachende kerkvorst
ontvangt verzoekschriften, krijgt
van tijd tot tijd een flinke prop
bankbiljetten in zijn handen ge
stopt en pulkt er af en toe een deel
vanaf om aan klagers te geven.
„Ik praat liever niet over Azar-
beidjan", aldus de ayatollah. „Ik
heb het liever over zelfbestuur en
heb gezegd dat de onderzoeks
commissie zich stevig moet ver
diepen in de klachten van de be
volking. Ik heb (ex-premier) Ba-
zargan laten weten dat zijn op
merkingen over de onrust in Az-
arbeidjan kant noch wal raken en
zijn bemiddelingspogingen by
voorbaat zijn mislukt. Ik heb
goede raad gegeven, gewaar
schuwd hoe myn aanhangers de
zaak zien en het is aan de regering
daar consequenties uit te trek
ken. dat is hun verantwoorde-
lykheid, niet de myne".
Het gesprek wordt afgebroken,
wanneer de regering, in de vorm
van Achmed Chomeini, de minis
ter van binnenlandse zaken Raf-
sanjani en dr. Yadollah Sabahi de
binnenplaats opkomen om zaken
van landsbelang verder met de
aarts-ayatollah door te praten.
Nog geen tien minuten nadat de
heren op het tapijt hebben
plaatsgenomen, gaat onder de
Azarbeidjani het gerucht dat
Chomeini Shanat-Madari's isla
mitische Republikeinse Volks
partij wil laten verbieden. De
bron van het gerucht laat zich
snel raden: via een kier in de
poortdeur wordt vanuit de bin
nenplaats alles doorgegeven wat
Shanat-Madari met de regering
achter half open ramen aan het
overleggen is. In drie stappen
heeft het bericht de tent bereikt,
zes seconden later weten de vol
gelingen van Rouhani het en 600
kilometer naar het noordoosten
staat binnen het kwartier een
enorme menigte by het hoofd
kwartier van de Republikeinse
Volkspartij in Tabriz te beraad
slagen wat er verder gebeuren
moet.
In Qom blyft alles rustig. Na een
uur loopt Iran's revolutionaire
leiding de steeg door, slaat de
modder van de schoenen en stapt
in de Fiat om di' opperste leiding,
die van Chomeini. verslag uit te
brengen. Er komt iemand aan
rennen met het bericht dat de
theologen van de hogeschool van
Qom bezig zijn een brief op poten
aan Shariat Madari te schrijven.
Over de radio komt tezelfdertyd
het bericht dat in Tabriz gevech
ten zyn uitgebroken en dat er
twee doden zyn gevallen.
De machtsstryd in Iran is in volle
hevigheid losgebarsten. In de
steeg van Shariat-Madari blyft
het echter rustig, zoals in heel
Qom.
ADVERTENTIE
Waarde toehoorders,
eet u smakelijk.
Als u begrijpt
waar ik heen wil.
Er is óók weer
Kerstboter.
Echte Boter voor een
feestelijke prijs.
„Als ik onschuldig ben hoef ik
nergens bang voor te zijn. Ik
kan gerust naar Duitsland
gaan om auto's te kopen". Dit
antwoordde begin augustus
vorig jaar de uit Utrecht af
komstige Izak van Gelder op
het dringende advies van
familie in Groningen om
toch vooral niet de Neder
landse grens over te steken.
Van Gelder werd in juli vo
rig jaar in het Zuiditaliaanse
Brindisi bij verstek veroor
deeld tot een gevangenis
straf van acht jaar op ver
denking van medeplichtig
heid aan hasjsmokkel. Hij
het
de
krant, want een dagvaarding
had Van Gelder nooit be
reikt. Die kwam terecht op
een oud adres in Groningen.
Later werd de strafmaat te
ruggebracht tot vijf jaar.
Hoewel een buitenlander in
West-Duitsland wèl uitgele
verd kan worden aan de in
dit geval Italiaanse justitie,
ging Izak tóch.
Het werd hem noodlottig,
want hij werd prompt aan
gehouden bij Hamburg tij
dens een verkeerscontrole.
Van Gelder stond op de lijst
van Interpol en de uitleve
ringsprocedure tussen West-
Duitsland en Italië begon.
Toen Van Gelder in zijn
Duitse cel hoorde, dat in de
cember zijn zaak in hoger be
roep werd behandeld, ver
leende hij toestemming om
naar Italië te worden ge
transporteerd. Hij kwam op
18 december 1978 de Ita
liaanse grens over bij Ponte
Chiasso. Hij reisde via drie
gevangenissen naar het
Zuiditaliaanse Lecce, waar
het hoger beroep voor
kwam.
Op 23 december arriveerde
Van Gelder daar, precies een
dag te laat om zich te kunnen
verdedigen. De Nederlander
beschikt nu over twee advo
caten, die meteen cassatie
hebben aangevraagd tegen
de uitspraak. Ook de Neder
landse ambassade in Rome
spant zich in en kreeg kort
geleden voor elkaar, dat Van
Gelder vanuit het verre Po-
tenza overplaatsing krijgt
naar Rome, waar zijn belan
gen beter kunnen worden
behartigd.
GRONINGEN - De eerste keer, dat
Izak van Gelder officieel hoorde
waar het precies om draaide, was
op 3 januari 1979. Zijn eerste ad
vocaat Luigi Vergini zocht hem.
op die dag op in zijn cel in de
wrakke gevangenis van Lecce in
de „hak" van de Italiaanse laars.
Van Gelder was daar beland na
de al genoemde lange reis, waar
voor hij in brieven aan familiele
den schrijft: „Eenmaal in Italië
worden de handen geboeid met
ouderwetse boeien van een kilo
gram zwaar. Verder worden de
gevangenen op een transport per
vier man aan elkaar geklonken
met een ketting met tussen iedere
persoon twee meter ruimte. De
bagage moet je dan ook nog zelf
dragen. Vanuit de wagen naar de
trein is het vaak nog ver strom
pelen. Daardoor viel ik een keer.
De forse wond werd behandeld
door een man van het Rode
Kruis. De trein, waarmee wij
reisden, heeft een aparte wagon
met getraliede vensters. De wa
gon is niet verwarmd. Eten is er
ook niet bij onderweg. Al met al
was ik tien dagen onderweg van
Noord-Italië naar het uiterste
Zuiden. Daardoor kwam ik te laat
voor het hoger beroep.
De eerste ervaringen met de Ita
liaanse gevangenissen waren
hard. Ook Italië werd begin dit
jaar geteisterd door de strenge
winter. „Omdat ik een nieuwe
ling was, kom je eerst in een cel
onder de grond. Het was daar
steenkoud. Ik had toen nog een
licht kostuum aan. Vergeet niet,
dat ik in augustus in Duitsland
werd aangehouden. Het was toen
nog vrij warm weer". Familiele
den reisden naar Zuid-Italië en
brachten dekens, kleding en
geld. Met geld valt er in de Ita
liaanse gevangenissen een hoop
te versieren, zo schrijft Van Gel
der, „behalve een vlotte behan
deling van de cassatie".
„Merode"
De Nederlander moet tot volgend
voorjaar wachten op de behan
deling van zyn zaak door het Hof
i Cassatie in Rome. In het al
genoemde gesprek met zijn ad
vocaat op 3 januari van dit jaar,
kon Van Gelder zijn advocaat er
van overtuigen, dat hij niets af
wist van de hasjsmokkel. Zij
vroegen direct cassatie aan. Hoe
kwam Van Gelder in de, zoals hij
zelf schrijft, „merode" terecht9
Zijn broer Sally zette met enkele
andere firmanten begin vorig jaar
een groot bedrijf op, Intertheems.
Die firma handelde onder meer
op het Midden-Oosten met
dumpgoederen. Intertheems be
trok luxueuze kantoren in
Utrecht. Op dat moment had Izak
zijn eenvoudige handel in twee
dehands auto's. Geen dikke bo
terham, maar hij kon zich redden.
Toen broer Sally hem f500,- per
week bood om te helpen op zijn
kantoor (telex en telefoon bedie
nen) stemde Izak daarin toe. Dat
Intertheems niet helemaal bona
fide was, wil Van Gelder toege
ven. Maar hij ontkent, evenals het
andere personeel, geweten te
hebben dat er hasjsmokkel in het
spel was. Wel liet Van Gelder re
gelmatig telexberichten uitgaan
naar de chauffeurs van Inter
theems, ook in het Midden-Oos
ten. Eén van die chauffeurs was
Klaas Snijders uit Utrecht. Deze
Snijders werd met zijn vrachtau
to aangehouden in de Italiaanse
havenplaats Ban. toen hij per
boot uit Turkije kwam
Snyders had goederen geleverd en
was op de terugweg naar Neder
land inet andere goederen, zoals
fruit. Maar er was ook hasj in de
auto verstopt. Snijders, die ook
tot een forse gevangenisstraf in
Italië is veroordeeld, verklaarde
dat tot zijn bazen ook Izak van
Gelder gerekend moest worden,
want hy kreeg regelmatig telex
berichten van hem. Inmiddels
waren de firmanten van Inter
theems in Nederland al aange
houden. omdat ze betrapt waren
op hasjhandel en andere overtre
dingen. Ze werden veroordeeld
tot enkele jaren gevangenisstraf
Izak bleef buiten schot, hy werd
in Nederland niet verdacht van
deze handel, wél in Italië door de
verklaring van Snijders.
Geen nasporingen
Ook het feit, dat de Italianen altijd
hebben aangenomen, dat de ver
dachten (dus ook Izak van Gel
der) voortvluchtig waren. Dat is
inmiddels oryuist gebleken. Vast
staat, dat in de periode dat de
kwestie zich ontwikkelde, hij al
tijd op een bekend adres in
Utrecht woonde. In het cassatie
verzoek van advocaat Vergine
staat dan ook: „Op dat adres is
nasporing gedaan De akten
zijn daar nooit getekend, het be
vel tot inhechtenisneming is op
dat adres nooit uitgevoerd. De
oorspronkelijke dagvaarding
kwam terecht op een vorig adres
van de autohandelaar in de Se-
marangstraat in Groningen".
Omdat Snyders uit Utrecht kwam,
informeerden de Italiaanse auto
riteiten eerst daar of men wist
waar de „hoofdverdachten"
woonden. Dat was uiteraard niet
bekend. De Italianen begrepen
daaruit, dat ze voortvluchtig wa
ren. Toen de Utrechtse politie la
ter aan het onderzoek meedeed,
werden de misverstanden opge
helderd. Maar het proces-verbaal
an opaporinf werd al affeaaloten
zestien dagen na het bevel tot in
hechtenisneming. De twee Ita
liaanse advocaten van Van Gel
der /nn wan overtuigd dal i
wel het onderzoek als de opspo
ring niet naar behoren is uitge
voerd, zodat de verdachte zich
nooit goed heeft kunnen verde
digen.
Ambassade
Het verzoek tot cassatie tegen de
uitspraak van het Hof van Beroep
in Lecce (uiteindelijke veroorde
ling tot vijfjaar) ligt nu al een jaar
by het Hof van Cassatie in Rome.
Daar wacht de autohandelaar op.
Hy wordt nu ook bijgestaan door
dc Nederlandse amh.e ade in
Room KAttei hé Spoormaker
kreeg kort geleden voor elkaar,
dat Van Gelder overgeplaatst
gaat worden naar Rome „Hier is
veel meer mogelykheid tot een
goed contact Buiten hel werk
van de advocaten om bekijken
we nu of de betrokkene in aan
merking komt voor voorwaarde
lijke ïnvj-ijheidsstelling. Dat is
mogelijk na 2,5 jaar. Met de in
houdelijke kant van deze rechts
zaak kunnen wij ons uiteraard
niet bezig houden. Wij beperken
ons tot de sociale kant De cassa-
tiebehandeling bespoedigen valt
niet mee. Bij de Italiaanse justitie
zijn er minder vraagtekens dan
de betrokken landgenoot aan
voert. De periode, waarin een
cassatieverzoek in Italië wordt
behandeld, bedraagt een jaar en
oen km viool Die termen ia n ig
niet voorbij".
Intussen zit Van Gelder in de ge
vangenis van Potenza, wachtend
op overplaatsing naar Rome. De
dag vervloekend, dat hy tweede
hands auto's wilde kopen in
West-Duitsland. anderhalf jaar
geleden.
ADVERTENTIE
Stuur bloemen
maar...
mijdt de kerstpiek
Fieuroo-bioemi
n mens
