Leimuiden verzet zich
tegen komst glastuinbouw
Huurkwestie nu principezaak
„Ik vind
uitkering
terecht
Als er maar geen mensen of
dieren bij zijn
Zoeken grond in Veen- en Rijnstreek in impasse
DONDERDAG 22 NOVEMBER 1979
LEIDEN/REGIO
Engels plan
tot huizenruil
met Katwijkers
in de vakantie
KATWIJK - Uit het Engelse
Lowestoft is een idee over
gewaaid naar Katwijk. Men
sen uit Lowestoft willen een
huizenruil tijdens de zomer
vakantie met Katwijkse fa
milies. De VW Katwijk be
schikt reeds over adressen
van gezinnen uit het district
Waveney waar Lowestoft in
ligt.
Wie contact met deze gezinnen
wil opnemen over de huizen
ruil kan bij de VW aan de
Boulevard 68 terecht. De
openingstijden zijn: van
maandag tot en met vrijdag
van 9-17 uur, op zaterdag van
10-15 uur. Lowestoft is een
partnergemeente van Kat
wijk en ligt aan de Noordzee
kust van Engeland, op ruim
100 km van Ixmden.
Al jaren bestaan er uitwisse
lingen tussen scholen, ver
enigingen en gemeente-amb
tenaren van beide badplaat
sen. Waveney is één van de
mooiere districten in Enge
land. Ten noorden van het
nabijgelegen Norwich ligt
een gebied met plassen, moe
rassen, meren en rivieren.
RIJN- EN VEENSTREEK/DEN HAAG - De provincie
Zuid-Holland zal met Noord-Holland overleg plegen
over de mogelijkheid om glastuinbouwbedrijven uit de
Rijn- en Veenstreek in bijvoorbeeld de Haarlemmer
meer en de Legmeer te vestigen.
KATWIJK - De politie van Kat-
wijk heeft een 21-jarige inwoner
van deze gemeente in de kraag
gevat, die in de nacht van dinsdag
op woensdag een hoeveelheid
vleeswaren had gestolen uit een
slagerij aan de Koningin Julia-
nalaan in Katwijk.
Dat beloofde de Zuidhollandse ge
deputeerde Borgman gisteren
aan de provinciale statencom
missie voor ruimtelijke ordening.
Daarnaast wordt een onderzoek
ingesteld naar de mogelijkheden
van de Vriesekoopsche Polder in
Leimuiden voor de glastuin
bouw.
Met de fracties van PvdA en PPR
bleek Borgman van mening te
zijn dat dit onderzoek niet mag
worden verricht door de Stich
ting tot verbetering van de agra
rische structuur in de Veen- en
Rijnstreek (Stiveen), omdat er
twijfels bestaan over de objectivi
teit van deze stichting.
De fracties van CDA en WD zien
veel in de Zevenhovense Polder
als mogelijk glastuinbouwge
bied, met name het noordelijke,
aan Nieuwveen grenzende ge
deelte. Borgman liet weten deze
mogelijkheid pas te willen benut
ten „als het elders mislukt
is".
De Zevenhovense Polder is een van
de drie plekken die door de Sti
veen zijn genoemd als eventuele
glastuinbouwgebieden; de twee
andere plaatsen, de Vieram-
bachtspolder in Ter Aar en de
Veender- en Lijkerpolder ten
westen van Nieuwe Wetering,
werden door de statenleden gis
teren unaniem afgewezen.
De gronden in Noord-Holland
kunnen wellicht een oplossing
bieden voor de impasse waarin
het zoeken naar glastuinbouw
gebieden in de Veer.- en Rijns
treek is geraakt. Het streekplan
Zuid-Holland Oost heeft 160 hec
tare op verschillende plaatsen
(gebieden in Alkemade, Wou-
brugge, Ter Aar, Leimuiden,
Nieuwveen en Zevenhoven) aan
gewezen waar de tuinbouwbe
drijven in eerste instantie zouden
moeten worden gevestigd. Later
zou, aldus het streekplan, 170
hectare in de Vriesekoopsche
Polder voor de glastuinbouw
moeten worden ontwikkeld.
Onderzoek door Stiveen heeft uit
gewezen dat van de 160 hectare
die eerst zouden moeten worden
benut, maar 34 hectare geschikt
is. Cijfers van de Provinciale Pla
nologische Dienst geven een op
timistischer beeld, maar hoe dan
ook: de 160 hectare worden niet
gehaald. Dat gaf gedeputeerde
Borgman, de eerst-verantwoor-
delijke provinciale bestuurder
voor het streekplan Zuid-Hol
land Oost, gisteren zelf toe.
Het lag dus voor de hand om dan
het benutten van de Vriesekoop
sche Polder naar voren te halen.
Maar daarbij is het provinciaal
bestuur op heftig verzet gestuit
van het gemeentebestuur van
Leimuiden en de agrariërs die nu
in deze polder zijn gevestigd.
Namens hen liet A. van Woerden de
commissieleden weten het „on
aanvaardbaar" te vinden als de
agrariërs zouflen moeten wijken
voor glastuinbouw. Een gesprek
tussen de gedeputeerden Borg
man en Noorland en het gemeen
tebestuur van Leimuiden deze
maand heeft duidelijk gemaakt,
dat Leimuiden er niet over denkt
om het bestemmingsplan voor de
Vriesekoopsche Polder te veran
deren. Als dat niet gebeurt, is
glastuinbouw er niet moge
lijk.
Kroonberoep
Gedeputeerde Staten hebben al de
mogelijkheid geopperd dat de
provincie dan maar van haar be
voegdheden gebruik zou moeten
maken en zelf tot wijziging van
het bestemmingsplan zou moe
ten overgaan. Zeker is dat Lei
muiden dan bij de Kroon in be
roep gaat. CDA- en WD-staten-
leden ontraadden gisteren het
provinciaal bestuur om die stap
te zetten. „Dat duurt jaren en ver
stoort de verhoudingen", zei me
vrouw Ter Kuile (WD). Gedepu
teerde Borgman meende zelf ook
dat eerst de mogelijkheden van
de Vriesekoopsche Polder moe
ten worden onderzocht.
Hij vindt wel dat dit onderzoek
door bijvoorbeeld de Heidemaat
schappij moet worden verricht
en niet door Stiveen. Met name
PvdA-en PPR-statenleden uitten
gisteren hun twijfels over de ob
jectiviteit van deze stichting,
waarin verscheidene burgemees
ters uit de Rijn-en Veenstreek zit
ting hebben, onder wie burge
meester Van der Kroft uit Lei
muiden.
PvdA-statenlid Van der Zalm pleit
te ervoor om naast een onderzoek
naar de geschiktheid van de Vrie
sekoopsche Polder ook na te
gaan hoe groot de werkelijke be
hoefte aan nieuwe tuinbouw-
grond is (in het streekplan op 330
hectare geraamd). Als de Lei-
muidense polder al zou moeten
worden benut, dan zou voorlopig
moeten worden volstaan met
honderd hectare, zo meende Van
der Zalm.
Scheidende onder-commandant brandweer Nieuwkoop:
NIEUWKOOP - "Natuurlijk zie ik graag een brand.
Wie niet trouwens. Ik ben me best bewust, dat ik als
brandweerman toch ergens zit te wachten op an
dermans beroerdigheid
"Maar als er in geen maanden
een brand is geweest dan
word je toch chagrijnig, kan
een brand de stemming weer
doen opmonteren. Als er maar
geen mensen of dieren bij be
trokken zijn, want dat vind ik
erg".
De onder-commandant van de
Nieuwkoopse brandweer,
Dirk van der Kooij, windt er
geen doekjes om. Hij komt er
rond voor uit, dat hij een
brand mooi vindt, ook al gunt
hij in feite niemand de narig
heid. Toch was dat 30 jaar ge
leden niet de reden dat hij toe
trad tot de vrijwillige brand
weer in Nieuwkoop. "Ik ben
automonteur en omdat de
monteur er mee ophield heb
ben ze mij gevraagd als
pompbediende/onder
houdsmonteur".
Van der Kooij kwam dus wat
plotseling bij de .brandweer
en in feite gaat hij er vrijdag
wat plotseling weg. Op grond
van zijn leeftijd (hy is 58) zou
hij nog twee jaar mogen blij
ven.
Bevalt het soms niet bij de
brandweer? Is er een bepaal
de reden om op te stappen?
"Nee hoor, ik heb het best
naar mijn zin. Maar omdat ik
er dertig jaar in zit, ga ik eruit.
Ik heb altijd gezegd, dat ik er
met dertig jaar zou uitstap
pen. Om nu nog twee jaartjes
te blijven zitten. Dan word je
als het ware weggeschopt
vanwege je leeftijd. Ik hou de
eer aan mijzelf', meent Van
der Kooij. Hij vroeg dus ont
slag aan en de gemeente
Nieuwkoop gaf hem dat ont
slag "eervol" per 1 december.
Vroeger leuker
Als hij terugkijkt op zijn
brandweercarrière, dan moet
Van der Kooij erkennen, dat
het vroeger leuker was. "Het
is nu allemaal veel meer ge
disciplineerd. Waarmee ik
niet wil zeggen dat dat niet
goed is. Een brand nu vergt
nu eenmaal een heel andere
aanpak dan zo'n 20, 30 jaar
geleden. Je hebt nu allerlei
chemische stoffen. Je moet
nu oppassen, dat je bij een
brand geen rook naar binnen
slubbert, want dat kan je
dood wel eens zijn. Vroeger
had je alleen maar lage druk,
maar nu heb je ook hoge
drukspuiten, poeder, enzo
voorts. Er is de laatste jaren
veel meer bij komen kijken".
En verder vroeger en nu met el
kaar vergelijkend: "Vroeger
ging je op een brand af en als
je dan ter plekke was, pakte
iedereen een slang en dan be
gon je te spuiten. Nu heeft ie
dereen in de groep zijn eigen
taak. Als je ergens op afgaat
wordt onderweg in de auto al
besproken wie wat gaat doen.
Tenminste in grote lijnen,
want pas ter plaatse kun je
gaan bepalen hoe je de zaak
zult gaan aanpakken. Want er
is geen brand hetzelfde. Er is
geen papieren brand te ma
ken die lijkt op een echte en
ook een echte brand kan niet
dienen als voorbeeld voor een
andere. Elke keer opnieuw
moet je weer bekijken hoe je
'm aanpakt. Dat hang van zo-
Brandweerman Van der Kooij deze week tijdens zijn laatste oefening:
"Ik hou de eer aan mezelf
veel verschillende omstan
digheden af'.
Dat voortdurend anders zijn
van branden maakt ook ver
klaarbaar, dat Van der Kooij
zegt dat er by elke brand wel
iets fout gaat. "Achteraf zeg je
altijd, dit had ik zus moeten
doen, of zo. Je leert daar ook
van, maar omdat er nooit een
precies eender is zul je dat al
tijd blijven houden".
Een vroeger nogal eens voor
komende foi^t is in elk geval
de wereld uit. Vroeger had el
ke grootte van slang z'n eigen
koppeling, zodat het nogal
eens voorkwam, dat slangen
stelsels uit elkaar klapten als
men water begon te geven.
"Dat heb ik menigmaal ge
zien", herinnert Van der
Kooy zich.
Paniek
En als je dan toch zo aan het
praten bent over vermake
lijkheden by een brand, dan
wil je er nog wel meer weten.
Van der Kooij bewaart daar
echter liever het zwijgen over.
Een algemeenheid wil hij wel
kwijt. "Je ziet de mensen bij
een brand soms de vreemdste
dingen uit hun huis halen. Je
ziet ze bijvoorbeeld sjouwen
met bloemen, terwijl ze de
kostbaarheden vergeten. Of
ze gooien dingen van de bo
venverdieping naar beneden,
zodat die toch aan barrels
gaan. Maar ja, dat zit 'm na
tuurlijk in de paniek, dat wil
ik ook best geloven. Maar
leuk is het wel".
Een brand is behalve specta
culair ook gevaarlijk. Van der
Kooij maakte gedurende zijn
carrière niet mee, dat mensen
werden gewond of gedood
door vuur. "Gelukkig niet",
zegt hij er zelf van. Ook ver
keerde hij naar zijn eigen ge
voelens nooit in gevaar bij de
bestrijding van de een of an
dere brand. Na lang denken
weet hij zich te herinneren,
dat hij toch wel een keer een
beetje in zijn piepzak zat. "We
reden met de kraanauto met
daarachter de spuit, want die
spuit was toen nog niet zelf-
rijdend, naar Wilnis. Op de
smalle weg reden we natuur
lijk veel te hard, zodat de auto
begon te springen. Terwijl
ook de spuit achter de kraan
auto z'n eigen leven ging lij
den. Nou op een gegeven
moment stonden we nog
maar net met de wielen boven
de Amstel. Het had niet veel
gescheeld of we waren erin
gedoken".
Vrijdag gaat Van der Kooij offi
cieel weg, nadat hij deze week
al z'n laatste oefening draaide.
Een receptie in café-restau
rant "Plaszicht" vrijdagmid
dag van 16.30 tot 17.30 uur be
tekent het afscheid van Van
der Kooij.
Tachtig procent flatbewoners Katwijk wil geld terug
KATWIJK - Voor de bewoners van de Co-
lijnstraat is de teruggave van teveel be
taalde huur géén commerciële, maar een
principiële zaak geworden. Drie dagen
lang heeft het 'bewoners contact' prak
tisch alle flatbewoners benaderd. Tachtig
procent (103 gezinnen van de 156) zei te
vinden dat de huur moet worden terugge
bracht naar het niveau van maart 1976.
Daarnaast vinden zij het niet meer dan
logisch dat de in hun ogen teveel betaalde
huur wordt teruggegeven.
De zaak rond de huren van de Katwijkse
flats speelt nu al meer dan één jaar. In
oktober 1970 liet de staatssecretaris
Brokx (ministerie van volkshuisvesting)
weten een totaalbedrag van f 125.000 aan
de flathuurders terug te zullen betalen. Hij
kwam tot deze toezegging, nadat één be
woner van de Colijnflat een proces was
begonnen tegen een doorgevoerde huur
verhoging. De Katwijker won deze zaak.
Daarom besloot de onder-minister óók de
andere 155 bewoners 'recht' te doen.
De Katwijksche Woningbouwvereeniging
wilde het geld echter niet accepteren. An
dere flatbewoners (van de Treubstraat en
de J. Th. de Visserstraat, woningen die
worden beheerd door de bouwvereniging
De Brittenburg) zouden volgens haar
evenveel recht op teruggaaf hebben.
Daarnaast vond zij het een te grote admi
nistratieve rompslomp om alle oud-be
woners op te sporen die ook een bedrag
tegoed hadden.
'Presentje'
De bewoners van de Colijnstraat kregen wel
een 'presentje': om de teleurstelling
enigszins naar de achtergrond te verdrin
gen besloot de Katwijksche Woning
bouwvereeniging om een huurverhoging
pas drie maanden later door te voeren dan
wettelijk was toegestaan. De flatbewoners
waren het daar helemaal niet mee eens.
Volgens hen waren er mensen die zeker
wel zevenhonderd gulden terug moesten
krijgen.
Via een plaatselijke politieke partij werden
er zelfs vragen in de Tweede Kamer ge
steld. Uit het antwoord van staatssecreta
ris Brokx bleek dat hij inderdaad één-en-
een-kwart ton aan terug te geven huur
had toegezegd.
Twee Kamerleden van de Partij van de Ar
beid (Kombrink en Hamer) hebben er la
ter in een brief bij wethouder Van Oosten
(PvdA), tevens penningmeester van De
Vreemde zaak
De zaak rond de huren van de flats aan de
Colijnstraat wordt nauwlettend in de ga
ten gehouden door de flatraad van de wo
ningen aan de Treubstraat en de J. Th. de
Visserstraat. Als de Kroon of de burger
rechter zou beslissen dat én de teveel be
taalde huur moet worden terugbetaald én
de huur moet worden teruggebracht naar
het niveau van maart 1976, dan gaat ook de
flatraad aan de bel trekken. De flatraad
vindt het op zich al een vreemde zaak dat
de huren van de flats aan 'zijn' straten ho
ger zijn dan die van de Colijnstraat.
Volgens de flatraad wordt er met de bewo
ners 'gesold' en hebben ze geen enkel
recht van spreken.
Ex-wethouder Leeuwenburg: "Ik mag van de dokter nog steeds 's
middags niet werken. Ik vind de uitkering terecht
Oud-wethouder in
Rijnsburg ziet geld
als pleister op wonde
RIJNSBURG - "Ik weet niet precies hoe de regle
menten luiden, maar volgens de afdeling finan
ciën van Rijnsburg heb ik recht op de uitkering die
ik krijg". Dit zegt de Rijnsburgse oud-wethouder
C. Leeuwenburg die gisteren in het nieuws kwam
door de uitkering die hij krijgt op grond van zijn
voormalig wethouderschap.
Zowel de PvdA-fractie (twee zetels) als het GPV (een zetelmaak
ten deze week tijdens de algemene beschouwingen op de begro
ting voor 1980, het gemeentelijk huishoudboekje van het bloe-
mendorp, bezwaar tegen die uitkering, omdat Leeuwenburg
slechts zeer kort wethouder is geweest. Hij werd op 8 septem
ber van het vorig jaar gekozen nadat hij gedurende lange tijd
deel had uitgemaakt van de CHU-fractie in de Rijnsburgse
gemeenteraad. In februari moest hij het wethouderschap al
weer opgeven. "Om gezondheidsredenen", aldus Leeuwenburg,
die in het college van burgemeester en wethouders werd opge
volgd door J. van der Meij.
Onbillijk
Woordvoerder J. de Mooij van de PvdA-fractie in de Rijnsburgse
raad stelde veel moeite te hebben met de post "uitkering aan
gewezen wethouders" op de begroting. "Het college zal hieraan
ook weinig kunnen doen, maar het komt zeer onbillijk op ons
over dat iemand die vijf maanden als wethouder in functie is en
daarna, volgens eigen zeggen om gezondheidsredenen bedankt,
nog gedurende zes jaren een uitkering in de wacht sleept van
21.000 tot 16.000 gulden per jaar", aldus De Mooij. "In een tijd
dat ieder de mond vol heeft van bezuinigingen komt deze uitke
ring ons als volkomen absurd voor". De Mooij deed een klem
mend beroep op de CDA-fractie, waarin de CHU na de laatste
verkiezingen is opgegaan, alles in het werk te stellen om de
gewezen wethouder zijn uitkering vrijwillig te doen geven.
Ook bij het raadslid Van Egmond van het GPV had de uitkering
aan Leeuwenburg wrevel opgewekt.
Regels
De gemeente Rijnsburg baseert de uitkering aan ex-wethouder
Leeuwenburg op de gemeentelijke "Uitkerings- en pensioen-
verordening gewezen wethouders", die in 1970 door de gemeen
teraad is vastgesteld. De verordening is goedgekeurd door het
dagelijks bestuur van de provincie Zuid-Holland. Twee oud-
wethouders van Rijnsburg, de heren 11. de Mooij en W. L. van
der Gugten die vorig jaar na respectievelijk 16 en 13 jaar wet
houderschap afscheid namen, krijgen van de gemeente op
grond van de verordening een pensioen: zij moeten samen een
bedrag van f 11.000 per jaar delen. Minder dus dan de uitkering
die Leeuwenburg zou krijgen. Behalve Leeuwenburg heeft
Rijnsburg niet méér gewezen wethouders.
Volgens de heer G. J. Visser van de afdeling financiën van Rijns-
burg is de veronderstelling van raadslid De Mooij dat Leeu
wenburg de uitkering gedurende zes jaar krijgt onjuist. In de
verordening staat dat de uitkering afhankelijk is van het aan
tal "dienstjaren" als wethouder wordt verstrekt, met een mi
nimum van twee jaar en een maximum van zes. Leeuwenburg
krijgt de uitkering (in 1980 is dat f 20.000) daarom slechts twee
jaar.
Pleister op wonde
De oud-wethouder zelf beschouwt de uitkering die hij van de
gemeente ontvangt min of meer als een pleister op de wonde.
"Het wethouderschap is een zwaar belaste functie die veel
spanningen met zich meebrengt. Daardoor is mijn ziekte ont
staan. Ik heb mij direct tot mijn medisch team gewend en daar
kreeg ik te horen dat als ik nog een aantal jaren mee wilde ik
moest kappen met het wethouderschap".
Leeuwenburg heeft niet direct financiële schadf geleden in de
periode dat hij wethouder was (hij heeft een eigen bedrijf en
werknemers in dienst) maar, zegt hij: "Ik mag van de dokter
nog steeds 's middags niet werken. Ik vind de uitkering te
recht".
Er is volgens hem ook nooit over gepraat dat hij geen (of een
lagere) uitkering zou krijgen omdat hij maar zo kort wethouder
is geweest. "Ach, een van de ambtenaren van de afdeling finan
ciën heeft het allemaal uitgeplozen en gezegd, je hebt er recht
op dus krijg je die uitkering ook. Daarom komt het voor mij als
een verrassing dat er nu weer over wordt gepraat".
