Bewonderenswaardige inzet basis
voor kwalificatie van Oranje-team
Nederland was slimmer
EEQM
Ling: „Moet ik me
dan maar op m'n
bek laten slaan?"
DONDERDAG 22 NOVEMBER 1979
PAGINA 11
LEIPZIG (ANP) - Trainer Georg
Buschner van het verliezende
Oost-Duitsland was na afloop
van de wedstrijd in Leipzig tegen
Nederland van mening dat de
twee rode kaarten beslissend wa
ren geweest voor het verdere ver
loop van het duel.
"De Nederlanders konden beter van
de grotere ruimte in het iield pro
fiteren dan wij. Daarbij kwam
dat het eerste tegendoelpunt vlak
voor de pauze voor ons bijzonder
ongelukkig viel. Het brak het mo
raal van de ploeg.
Nederland was slimmer en heefteen
beter gebruik gemaakt van de
kansen. Net als tegen Zwitserland
openbaarden zich in onze ploeg
zwakke punten in de verdedi
ging. Nederland maakte daar
behendig gebruik van.
Dat wij de eindronde van het toer
nooi om de Europese titel niet
hebben gehaald is geen catastro
fe. Ik hoop alleen dat de ploeg nu
psychisch niet aangeslagen is.
want met twee of drie nieuwe
spelers kan het elftal een nog beter
geheel vormen".
Volgens Buschner is Nederland
verdiend groepswinnaar gewor
den. "Beide teams hadden te
kampen met geblesseerde spelers.
Nederland heeft die handicap
vrijwel moeiteloos opgevangen.
Bij ons was het gemis van R e li-
geren Lindemann sterk voelbaar.
Ook de pas herstelde spelers wa
ren eigenlijk nog niet voor hon
derd procent fit. Toch lukte het de
ploeg een helft knap te spelen.
Belangrijke individuele fouten
leidden echter tot tegentreffers en
brachten ons uit hel ritme.
Onze spelers verdienen echter
waardering voor de wijze waar
op zij er aan hebben meegewerkt
dat het tot de laatste wedstrijd
onduidelijk was wie groepswin
naar zou worden".
LEIPZIG (GPD) - Jan Zwart
kruis wilde, nu dit moeizaam
in elkaar getimmerde Neder
lands elftal in het Zentral-
stadion van Leipzig een 3-2-
zege op Oost-Duitsland had
bevochten, nauwelijks een
woord van kritiek laten ho
ren aan het adres van de Por
tugese scheidsrechter Anton
da Silva Garrido. Hoewel de
Portugees de meest onbere
kenbare beslissingen nam,
steeds in het nadeel van de
Oranje-equipe, merkte
Zwartkruis alleen maar op:
„Deze man was inderdaad
naast het volgepakte stadion
nog eens een extra handicap
voor ons".
Oranje-aanvoerder Ruud Krol
ging na afloop van de laatste
kwalificatiewedstrijd in
groep IV voor het Europees
landenkampioenschap vol
gend jaar juni in Italië, nog
altijd lichtelijk geïrriteerd
breedvoerig op de Portugese
grappenmaker in. Krol: „Die
man was er zonder meer
schuldig aan dat we in de
eerste helft met 2-0 achter
kwamen te staan. Ik ben er
zeker van dat hij ons de das
om heeft willen doen. In elk
duel zag hij een Nederlandse
overtreding. Een dergelijke
home-referee als meneer
Garrido werkte duidelijk op
Tikte
Over de tegen Nederland toe
gekende strafschop maakte
Krol zich eveneens nogal
boos: „Ik volgde Haefner net
zo lang tot hij naar binnen
moest komen, zodat ik hem
de pas kon afsnijden. Haef
ner ging weliswaar erg lang
door, maar op het moment
dat hij wilde schieten, tikte
ik hem de bal voor de voeten
weg en speelde vervolgens
terug op Schrijvers. Voor een
dergelijke actie kun je toch
geen strafschop geven? Dat
is pure waanzin! Hoewel ik
normaliter nooit protesteer
als ik een strafschop tegen
krijg, dit keer heb ik het wel
gedaan, omdat ik deze be
slissing een arbitrale blun
der vond".
Uitblinker Dick Schoenaker:
„Natuurlijk was dat een on
wezenlijke beslissing, maar
op dat moment sta je wel met
2-0 achter. Toch, een echte
domper betekende dat twee
de doelpunt voor mij per
soonlijk nu ook weer niet.
Vanaf het begin van de wed
strijd voelde ik instinctief al
aan dat deze ploeg te pakken
zou zijn, zeker toen ze na die
2-0-voorsprong lichtelijk
paniekerig begonnen te
voetballen en met onnauw
keurige lange passes begon
nen te werken".
Een zelfde gevoel had Tscheu-
la Ling beslist niet. „Die
twee doelpunten tegen de
den me twijfelen. We redden
het niet, dacht ik. En dat
dacht kennelijk ook Weise,
die me voortdurend na die
2-0-voorsprong liep te jennen
en elke bespeelbare bal voor
mij onbespeelbaar maakte
doordat hij me bij mijn shir
tje pakte. En die malloot van
een scheidsrechter deed daar
maar niets tegen. Die vond
het kennelijk allemaal
machtig mooi". Uiteindelijk
liet Ling zich zodanig provo
ceren dat hij Weise met een
elleboogstoot tegen de
grasmat deponeerde en
daarvoor een rode kaart, de
eerste in zijn voetbalcarriè
re, kreeg te incasseren.
Ling: „Moest ik me dan wel op
m'n bek laten slaan? Natuur
lijk was ik bijzonder kwaad
op mezelf dat ik me uiteinde
lijk zo had laten gaan. Maar
die boosheid was toch snel
over. Je kunt er tenslotte
niets aan veranderen als je
eenmaal weggestuurd bent.
Daarom: ik kan niet zeggen
hóe gelukkig ik nu ben nu we
toch met 3-2 gewonnen heb
ben".
En Hovenkamp, na rust ver
vangen door Kist: "Dat ver
trek van Ling bleek uiteinde
lijk toch een positieve uit
werking te hebben op het
Nederlands elftal. Op dat
moment stonden we tien te
gen tien, en omdat ik mezelf
niet meer voor honderd pro
cent fit voelde na al die
schopppartijen voor de rust,
had ik er vrede mee dat Kees
werd ingezet. Oost-Duits
land moest duidelijk zoeken
om terug in het ritme te ko
men. Die gasten spelen nu
eenmaal volgens een be
paald schema en elke in
breuk daarop doet ze min of
meer in paniek raken. Neder
land kan beter en sneller op
dergelijke situaties inhaken,
zodat we de DDR toch nog
vrij gemakkelijk konden
pakken".
De door Hovenkamp gesigna
leerde Oostduitse schoppar-
tijen werden door Huub Ste
vens, toch niet een van de
meest voorzichtige Neder
landers op het voetbalveld
en derhalve na rust vervan
gen door Brandts om hem
een rode kaart te besparen,
beaamd: „Niet alleen werd
er op een verschrikkelijke
manier geschaafd door die
Oostduitsers, maar boven
dien werd je om de ha
Het beslissende moment in beeld: René van de Kerkhof is doelman Grapenthin voorbij en gaat scoren 2-3.
door de benen van Hovenkamp,
die daarna zijn opponent onder
uit haalde. Streich kon echter
doorgaan en stelde vanaf de ach
terlijn met een goede pass
Schnuphase in staat Schrijvers te
passeren. Het was het begin van
het kortstondige feest, dat bijna
92.000 Oostduitsers in het Zen-
tral-stadion vierden.
Alleen Zwartkruis bleef in een goe
de afloop voor Nederland gelo
ven. Ook toen de marge tot twee
treffers was uitgebreid. „Ik zei
toen tegen de jongens op de bank,
dat wij nog alle kansen zouden
hebben als we voor rust maar het
aansluitingsdoelpunt zouden we
ten te scoren. Van de thuiswed
strijd wist ik dat wij de Oostduit
sers qua conditie de baas waren.
In Rotterdam hebben we ze im
mers op dat punt geklopt. En ik
kon niet geloven dat wij in die tijd
zoveel slechter waren geworden
en zij zoveel beter. Daarom heb ik
ook geen moment angst gehad
voor het loopvermogen van de
Oostduitsers".
Ommekeer
Juist op een moment, dat iedereen
ervan overtuigd was dat de DDR
met die comfortabele voorsprong
zou gaan rusten, sloeg Nederland
toe. Nadat Tahamata zich knap
had vrijgespeeld, werd zijn voor
zet op maat door Thijssen achter
de kansloze Grapenthin gekopt.
Het betekende de ommekeer, die
zich overigens in de voorgaande
tien minuten al had aangediend.
Het begon in de 36e minuut toen
de derde grove tackle van Weise
ten opzichte van de gretig spe
lende Ling met de gele kaart
werd bestraft. Die prent werkte
als een rode lap op een stier.
Moordplan
Weise bleef Ling achtervolgen,
bracht hem op de hoogte van zijn
moordplannen en kneep de Aja-
cied bij elk lichamelijk contact in
de rug. In de 40e minuut nam
Ling het niet langer. Terwijl de
bal uit beeld was, sloeg hij met
kracht zijn elleboog achteruit.
Weise ging neer, waarna Garrido
zijn grensrechter consulteerde.
Zowel Ling als Weise werden
naar de kleedkamer gestuurd. De
Eindstand in groep 4:
1. Nederland 8 6 1 1 13 20-6
2. Polen 8 5 2 I 12 13-4
3. O-Duitsland 8 5 1 2 11 18-11
4. Zwitserland 8 2 0 6 4 7-18
5. IJsland 8 0 0 8 0 2-21
Nederlander was uiteraard in de
ogen van het publiek de boos
doener, terwijl de Oostduitser,
getooid met een groot verband
om zijn hoofd, als een ware
volksheld werd uitgewuifd.
Deze gebeurtenis had verstrek
kende gevolgen. Zo moest
Zwartkruis zijn inmiddels gerijp
te plannen voor de tweede helft
herzien. „Ik wilde aanvankelijk
na rust zowel Kist als Nanninga
in het veld brengen. Het wegval
len van Ling en ook het doelpunt
van Thijssen bracht ons in een
gewijzigde situatie. Ik heb toen
voor Kist gekozen, vooral omdat
hij beter in het combinatiespel
met de middenvelders en de an
dere aanvallers past dan Nannin
ga. Het spel liep namelijk voor
namelijk over de grond en er
kwam maar zelden een hoge bal
voor het doel. Ik heb Hovenkamp
door Kist vervangen, omdat Hu-
go al een gele kaart had en in de
ogen van de scheidsrechter niets
goeds kon doen".
Collectief
Het wegvallen van Weise had voor
de DDR nog ernstiger gevolgen.
Het collectief, het sterkste punt,
was aangetast en de Oostduitsers
bleken voor de zoveelste keer, net
als bijna alle Oosteuropese ploe
gen, niet in staat te improviseren.
Het duurde dan ook maar vijf mi
nuten, of de woorden, die Zwart
kruis zijn spelers in de rust had
voorgehouden, werden bewaar
heid. „Individueel moeten wij
onze tegenstanders uitspelen. Als
ze één tegen één staan, weten ze
de problemen wel op te lossen,
maar als we met solistische acties
door de linies weten heen te bre
ken, kunnen we ze kloppen", al
dus voorspelde de bonds
coach.
De gelijkmaker van Kist - „Een
enorme opsteker voor mij en ik
bracht ook het bewijs dat niet
Zwartkruis maar ik gelijk had" -
was een schoolvoorbeeld van de
visie van Zwartkruis. René van
de Kerkhof zette zijn opponent
schaakmat, speelde vervolgens
de bal op Schoenaker, die met
een strakke voorzet Kist in ideale
stelling bracht 2-2. Vanaf dat
moment beheerste Orarye de
strijd. Met Schoenaker, Thijssen,
Van de Korput, René van de
Kerkhof, Tahamata en ook
Schrijvers in glansrollen werden
de Oostduitsers op hun nummer
gezet.
Klasse
De opdringende gastheren kregen
nog wel twee mogelijkheden om
weer uit te lopen, maar in beide
gevallen bewees Schrijvers zijn
klasse. Aan de andere kant kwam
Oranje, goed gebruik makend
van de ruimte, veel vaker gevaar
lijk door. Dat leverde nog een
treffer op. En wat voor een. Op
aangeven van weer Schoenaker
trok René van de Kerkhof in de
21e minuut op avontuur. Kische
werd even simpel als fraai om
speeld, waarna ook doelman
Grapentin werd gepasseerd. De
PSV'er toonde toen dat hij toch
ook wel over zelfbeheersing be
schikt en schoof de bal uit een
moeilijke hoek binnen: 2-3.
Italië was bereikt. De wissels Scha
de voor Schnuphase, Pomme-
renke voor Weber, Brandts voor
Stevens en ook de gele kaart voor
Kist wegens spelbederf waren
nog slechts bijzaken. Hoofdzaak
was dat Nederland zich volledig
op internationaal niveau had
waargemaakt. En Zwartkruis, die
de eer toekomt, net als tijdens de
moeilijke periode bij de WK in
Argentinië, de juiste mensen zijn
vertrouwen te hebben geschon
ken, kan met de wind in de rug
verder werken. „Juist op dit mo
ment kan ik opnieuw de tijd vra
gen om te bouwen. Krijg ik die
tijd, dan kunnen we, weliswaar
met wat ander voetbal dan in het
verleden, in de wereldtop blijven
meedraaien".
IJSHOCKEY - Amsterdam heeft
gisteravond de competitiewed
strijd voor de eerste divisie ijs
hockey tegen Tilburg Trappers
met 11-1 gewonnen. De periode-
standen waren 3-1 4-0 4-0.
WIELRENNEN - Na de tweede
nacht van de wielerzesdaagse van
Munster neemt het koppel, Mar
tin Venix/Herman Ponsteen, de
achtste plaats in. De Nederlan
ders hebben een achterstand van
vijf ronden op Horst Schütz en
Roman Herrmann (Wdl/Lie).
TURNEN - Elena Moechina, die
vorig jaar in Straatsburg wereld
kampioene turnen werd, zal geen
deel uitmaken van de Russische
ploeg, die van 3 t/m 9 december m
Fort Worth de wereldtitel (teams)
verdedigt.
VOETBAL - AC Milan heeft gister
avond op eigen veld een grote
nederlaag geleden tegen AS Ro
ma in de eerste wedstrijd voor de
kwartfinales van het toernooi om
de Italiaanse voetbal beker. De
Romeinen zegevierden met 4-0.
verklap in het gezicht ge
spuugd. En die scheidsrech
ter stond maar met zijn
handjes te wapperen. Ach
teraf verbaas ik me erover
dat ze niet ingelicht zijn om
trent de praktijken van die
Portugees, die in de laatste
veertien interlandwedstrij
den er niet meer dan twaalf
cadeau heeft gedaan aan de
thuisspelende club".
LEIPZIG (GPD) - De wegen van Jan Zwartkruis zijn won
derlijk. Vaak komt hij na dagen lang denkwerk tot discu
tabele vondsten, die ook indruisen tegen alle bekende en
beproefde tactische regels van het voetbalspel. Zo ook in
de krachtmeting met de DDR, die van wezenlijk belang
was voor niet alleen de toekomst van het Nederlandse
voetbal, maar ook voor de carrière van de bondscoach
zelf.
Bijna drie kwartier lang balanceer
den Oranje en Zwartkruis op de
rand van de afgrond, maar een
bewonderenswaardige inzet en
bij vlagen superieur voetbal werd
vanuit verloren positie ten koste
van de Oostduitsers (2-3) toch nog
de sprong naar de eindstreep van
het Europees kampioenschap
gemaakt. Het zal echter altijd de
vraag blijven of dit schitterende
resultaat nu dank zij of ondanks
de tactische ingreep van Zwart
kruis werd bereikt.
Twee uur lang had de bondscoach
dinsdagavond geprobeerd Kees
Kist uit te leggen waarom hij Ne
derland zonder echte centrum
spits tegen de DDR wilde laten
spelen. Hij slaagde er niet in de
Alkmaarse topscorer te overtui
gen. Maar omdat Kist zich van
zijn verantwoordelijkheid be
wust was en dus zo kort voor het
'uur U' geen problemen wilde
maken, werd een dreigende rel
voorkomen. De verrassende aan-
valslinie Ling-René van de Kerk-
hof-Tahamata kreeg echter niet
de gelegenheid het gelijk van
Zwartkruis alsnog duidelijk te
maken. Door het bizarre spel-
verloop, waarin de Portugese
thuisfluiter Antonio da Silva
Garrido als eerste de hand had,
konden de gedachten van Oran
jes technische leiding gewoon
geen gestalte krijgen.
Slachtbank
Zonder echt slecht te spelen, wer
den Krol en de zijnen naar de
slachtbank geleid. De Oostduitse
aanvallers Streich en Kotte luid
den met twee grove charges ten
opzichte van Stevens en Hoven
kamp een ware veldslag in. Arbi
ter Garrido, die in de vijfde mi
nuut Hovenkamp wegens spel
bederf een gele kaart had voor
gehouden, greep niet in en gaf
hiermee een vrijbrief voor alles
wat verboden is. De ook niet al
tijd even fraaie tegenacties van de
Nederlanders werden daarente
gen wel gecorrigeerd. „Die ma
nier van fluiten was een extra
handicap voor ons", merkte
Zwartkruis later terecht op. Wat
Nederland ook probeerde, de
Portugese arbiter wenste niet dat
de Oranje-formatie in zijn spel
kwam.
Pas nadat het 2-0 was geworden,
herinnerde Garrido zich dat van
hem neutraliteit mocht worden
verwacht. Tot op dat moment had
hij twaalf keer tegen Nederland
en slechts twee keer tegen de
thuisploeg gefloten. Hoogtepunt
of beter gezegd dieptepunt, daar
bij was het toekennen van een
strafschop aan de Oostduitsers.
Dat gebeurde in de 33e minuut
nadat Krol met een zonder twijfel
correcte sliding voor Hafner de
doortocht naar het doel van
Schrijvers had afgesloten.
Streich verzilverde het vroege
sinterklaaspresentje dank
baar.
Passend
Ook in het eerste doelpunt, in de
zestiende minuut, had Garrido de
hand, zij het dat hij toen op pas
sende wijze de voordeelregel
toepaste. Hafner speelde de bal
La Ling kan vertrekken. Het sinistere lachje van de Portugees Garido
doet wat vreemd aan
