Krott „kotst" van schijnheiligheid in amatenrwielrennerij
Selectie van Egbert van 't Oever
doorstaat test vrij overtuigend
Haitske Valentijn schaatst
zich ia de kijker bij NOC
Van der Duim en Schalij op ereplaatsen
LSRG glijdt naar forse zege: 36—4
PAGINA 18
MAANDAG 19 NOVEMBER 1979
SPORT SPORT SPORT
SPORT
SPORT
DEVENTER (GPD) - Evenals voorgaande jaren nam
schaatscoach Egbert van 't Oever ook na afloop van het
achttiende IJsselcup-toer nooi schouderophalend ken
nis van de complete uitslagenlijsten. „Een relatief
slechte 500 meter en een paar dijken van tijden op de
1500 meter, maar in dit stadium van het seizoen zegt het
allemaal erg weinig", stelde hij terughoudend vast.
Hilbert van der Duim schaatste een uitstekende wedstrijd in Deventer.
Hij werd eerste in het individuele klassement bij de heren.
Als één van de weinige schaat
sers ter wereld kan Yep
Kramer pronken met een
persoonlijke overwinning
op Eric Heiden. In de vroege
ochtenduren voor de IJssel-
cup liet de Fries, die deel
uitmaakt van de kernploeg,
maar niet werd gekozen voor
zijn provinciale selectie, de
achtvoudige wereldkam
pioen in een 1500 meter-duel
resoluut achter zich. Kramer
finishte in 2.03,1, zijn promi
nente tegenstander deed het
een stuk langzamer in de
voorlaatste en de slotronde,
en kwam uit op 2.06,7.
Heiden reed de 1500 meter ech
ter als een warming-up voor
de dagelijkse training en hij
had dan ook niet eens de
moeite genomen om zijn
wedstrijdkleding ervoor aan
te trekken. Met wapperende
bretels trok hij zijn rondjes,
de tijd dié voor hem op de
klokken kwam, interesseer
de hem nauwelijks. Dat gold
ook voor de overige Ameri
kanen die momenteel in De
venter vertoeven en het
wedstrijdje tegen een aantal
Nederlanders als een onder
deel van hun training opvat
ten.
schaatsers (De Jong, De Boer,
Van der Duim, Van der Lende en
Visser) door Bram Leeuwenhoek
heeft de bondscoaches op zijn
zachtst gezegd nogal verbaasd.
Van 't Oever: „Die vijf hoeven al
leen nog een vormbevestiging te
tonen van het vorig seizoen, zo
heb ik althans begrepen. Ik vind
het allemaal nogal verwarrend en
daarom hebben we een gesprek
aangevraagd met het Nederlands
Olympisch Comité.
Van 't Oever tot slot „Ik heb zo
mijn eigen ideëen om tot een
goede olympische selectie te ko
men, maar daarover wil ik eerst
met het NOC praten".
DEVENTER (GPD) - Wat Haitske
Valentijn-Pijlman betreft, is de
eerste klap zaterdag in Deventer
minstens een daalder waard ge
weest. Nederlands enige redelijk
getalenteerde schaatssprintstei
dreigt al sinds jaar en dag tussen
de wal en het schip te vallen. Met
de Olympische Winterspelen van
1980 in het vooruitzicht werd dat
nog eens schrijnend bevestigd,
omdat voor Haitske Valentijn de
kansen een paar dagen geleden
nog minimaal leken om zich op
haar favoriete korte afstand te
bewijzen en daarmee een ticket
naar Lake Placid te verdie
nen.
Het Nederlands Olympisch Comité
wenst bij monde van voorzitter
Bram Leeuwenhoek haar selectie
voornamelijk te baseren op pres
taties die tijdens internationale
wedstrijden worden geleverd. De
Nederlande dames hebben dit
jaar echter erg weinig internatio
naal contact. Daardoor beseft
Haitske Valentijn dat ze ook op
nationaal niveau moet presteren
om in ieder geval de kans te krij
gen haar eventuele uitzending
naar Amerika te rechtvaardi
gen.
Tijdens de IJsselcup-wedstrijden,
sinds jaar en dag de traditionele
opening van het schaatsseizoen,
maar die overigens helemaal niet
in de trainingsopbouw passen,
nam Haitske Valentijn de eerste
de beste gelegenheid te baat om
zich op de voorgrond te plaatsen.
Dat ze uiteindelijk bij de dames
de cup veroverde, was minder
belangrijk dan haar uitstekende
500 meter. Als enige van het hele
gezelschap dook ze onder de 44
seconden (43,87). Omdat de heren
vervolgens niet in staat bleken
onder de 40 seconden te rijden,
kreeg haar sprinttij d steeds meer
reliëf.
Haitske Valentijn kreeg daarmee
de aandacht waarvoor ze dit
voorseizoen keihard heeft ge
traind. Trainer Ab Krook: „Het is
duidelijk dat Haitske in de gele
genheid gesteld moet worden
zich voor de Spelen te plaatsen.
Mocht zij zich niet kwalificeren
voor de wereldkampioenschap
pen allround in Hamar, dan zul
len wij haar voor internationale
westrijden in bijvoorbeeld Davos
inschrijven".
Ab Krook was overigens toch een
redelijk tevreden man, omdat
zijn dames bewezen meer vorde
ringen gemaakt te hebben op de
weg naar succes dan de heren.
Behalve Haitske Valentijn reden
ook Ria Visser en Annie Borc-
kink zich in de kijker. Ria Visser
knalde er op de 1500 meter een
onder Nederlandse omstandig
heden unieke 2.16,02 uit.
Ria Visser „Harderdanhardkunje
natuurlijk niet trainen. Ik kan
dus nauwelijks zeggen dat ik
meer dan voorgaande jaren heb
getraind. Ik heb er alleen meer
Haitske Valentijn verzekerde
zich door haar prestaties in Deven
ter welhaast van Olympische uit
zending naar Lake Placid.
tijd voor gekregen nu ik mijn
atheneumdiploma op zak
heb".
Annie Borckink, vorig jaar bij de
Nederlandse kampioenschappen
nog vast van plan te stoppen en
deze zomer weken uit dé roulatie
door gescheurde enkelbanden,
verraste op de voor haar favoriete
1500 meter met 2.17,68. Dat was
sneller dan erkende specialistes
als Sijtje van der Lende en Sop
hie Westenbroek. Daar waar Sij
tje van der Lende en Sophie Wes
tenbroek een redelijke aanspraak
maken op de olympische reser
ving, moet Annie Borckink zich,
net als Haitske Valentijn, na het
mislukte vorige seizoen nog he
lemaal bewijzen.
Na Deventer mag men veronder
stellen dat de strijd vooral binnen
de kernploeg zal worden uitge
knokt. Concurrentie vanuit de
gewesten of vanuit de Jong
Oranje-ploeg is nauwelijks te
verwachten. Alie Boorsma, een
toch redelijk sprinttalent, kon
haar zenuwen nauwelijks de baas
en werd slechts vijfde op de 500
meter. Trijnie Nieuwenhuis be
vestigde haar al sinds jaar en dag
vermoede mogelijkheden door
op de 500 meter knap tweede te
worden. Geheel in haar stijl ging
ze vervolgens op de 1500 meter
mentaal en daadwerkelijk on
deruit
Ab Krook: „Het NOC gaat uit van
negen heren en vier dames voor
Lake Placid. Internationaal ge
zien kan ik die vier dames best
rechtvaardigen, maar als je ziet
hoe het dames- en herenschaat-
sen zich nationaal verhouden,
vind ik die negen heren overdre
ven. Of je zou moeten zeggen dat
wij dan recht hebben op vijf
plaatsen".
Hoe betrekkelijk de november-tij-
den door de jaren heen ook zijn
geweest, bij de vorige seizoen
start op het Deventer kunstijs
voelden Van 't Oever en zijn man
schappen zich danig in het nauw
gedreven door hun collega's uit
de sprintploeg, die toen onder
aanvoering van Bert de Jong de
toon aangaven. Een herhaling
bleef zaterdag uit, want met Hil
bert van der Duim als winnaar en
Frits Schalij op de tweede plaats
doorstond de selectie van Van 't
Oever de eerste nationale test vrij
overtuigend.
De tegenstanders waren trouwens
ook minder venijnig dan een jaar
geleden. De nieuwe sprintcoach
Jorrit Jorritsma bracht slechts
een gehalveerde ploeg op het ijs.
Miel Govaert, de tweevoudige na
tionale sprintkampioen, is als ge
volg van een meniscus-operatie
T sjechoslowaken
winnaars van
Challenge-cup
DEN HA AG (ANP)- De Challenge-
cup, de landentrofee, die wordt
uitgereikt na opmaking van een
klassement over alle onderdelen
van de internationale kunstrij-
wedstrijden van deze week op De
Uithof, is gewonnen door Tsje-
cho-Slowakije. De Tsjechoslo-
waakse ploeg behaalde 1237 pun
ten; de Sowjet-Unie werd tweede
met 1075 punten en de Verenigde
Staten derde met 931 punten.
Ook het laatste onderdeel, het ijs-
dansen eindigde in een overwin
ning voor leden van de Tsjecho-
slowaakse ploeg, Liliana Reha-
kova en Stanislav Drastich be
hielden de voorsprong die zij al in
de korte kür hadden opgebouwd.
De Brit Robin Cousins won de
Challenge-cup bij de heren. De
juryleden plaatsten Cousins een
stemmig als eerste, tweede werd
de Canadees Gordon Forbes en
derde Robert Wagenhoffer uit de
Verenigde Staten.
ver achterop geraakt, terwijl Bert
de Jong en Sies Uilkema de tijd
niet rijp achtten om zo vroeg in de
olympische winter het vliesdun
ne wedstrijdpak aan te trek
ken.
Van de sprintspecialisten hadden
de allrounders daarom niet zo
veel te duchten. Ron Ket, met in
zijn spoor Lieuwe de Boer en de
wat tegenvallende Jos Valentijn,
nam wel de 500 meter voor zijn
rekening, maar daarmee was de
rol van de pure sprinters uitge
speeld. Dat was uiteraard geen
schande, een teleurstelling
vormde wel het gehalte van de
sprinttijden, aangezien niemand
erin slaagde de 40-secondengrens
te doorbreken.
De stiptheid waarmee Wim Mulder
het startpistool hanteerde, on
dervonden de rijders als een han
dicap. De starter lastte een lang
durige pauze in alvorens de trek
ker over te halen, wat ten koste
ging van de concentratie, maar
hij volgde slechts de instructies
op die het vorig seizoen ook al
van kracht waren en toen volop
ter discussie stonden. Het is lo
gisch dat Mulder de nieuwe, zij
het omstreden trend voortzet, te
meer daar hij ook bij de Winter
spelen in Lake Placid bij de
startlijn actief zal zijn.
Ook het weer en de ijskwaliteit
werkte niet mee toen het eerste
gedeelte van het minitoernooi
werd afgewerkt. Toch bood de
500 meter voor de allrounders een
vertrouwd beeld, hetgeen inhield
dat niemand naar voren trad met
een prestatie die straks bij de in
ternationale krachtmetingen tot
een betere uitgangspositie zou
kunnen leiden na het voltooien
van de 500 meter. Met de sprint-
snelheid blijft het daarom zorg
wekkend gesteld.
Op de 1500 meter daarentegen
voelden Van 't Oevers mannen
zich wel in hun element. Vooral
toen de duisternis inviel, de wind
verdween en de ijsvloer in betere
conditie kwam, bereikte de strijd
een zeer acceptabel peil. In totali
teit waren de prestaties beter dan
ooit tevoren, want liefst 31 rijders
bleven onder de twee minuten en
tien seconden, hetgeen zelfs in
1976, tot dusver de beste jaargang
van de IJsselcup met de 2.01,29
van Hans van Helden als absolute
topper, niet is vertoond.
Van de vooraanstaande rijders
konden alleen Kleine en Schalij
niet profiteren van de sterk ver
beterde situatie, want zij ver
schenen vóór de weersverande
ring op de toen nog matige Ijs
korst. Voor Kleine maakte het
niet zo bar veel uit, omdat de IJs
selcup hem zelden echt heeft
kunnen inspireren. Schalij daar
entegen ontliep een kans om nog
iets van zijn mogelijkheden op de
1500 meter, zijn beste afstand, te
kunnen benadrukken.
Vooral Van der Duim en Van Hel
den troffen het en ze haalden
voortreffelijk uit. Het tweetal be
zorgde Friesland voor de zevende
maal de IJsselcup en gaven zich
zelf een ruggesteun in de voorbe
reidingsfase die nog lang niet is
afgesloten. Van Helden, wiens
training buiten de kernploeg om
dit jaar tot geen enkele wanklank
heeft geleid, doet voorlopig vol
ledig mee. Het wachten is op de
langere afstanden, want dan zal
blijken of hij uitsluitend oog
hoeft te hebben voor de Winter
spelen of toch weer in aanmer
king komt voor de internationale
titelgevechten.
Selecteren was overigens wel een
voornaam gespreksonderwerp
op en rond de Deventer ijsbaan,
maar dan in verband met de
Olympische Spelen. Het prijsge
ven van de namen van vijf
PAARDENSPORT - Springruiters
uit Groot-Brittannië hebben het
concours hippique van Dublin
volledig beherst. Zij eisten de
eerste, tweede, vierde, vijfde en
zesde plaats op in de strijd om de
grote prijs, die meetelde voor het
klassement van de wereldbeker.
TENNIS - John Mcenroe is win
naar geworden van het interna
tionale tennistoernooi van Lon
den. In de finale, die gisteren
werd gespeeld versloeg Mcenroe
zijn landgenoot Harold Salomon
met 6-3, 6-4. 7-5.
Voorzitter van belangengroep voor sponsors legt na tien jaar functie neer uit protest
EINDHOVEN (GPD) - Uit protest tegen de wijze waarop
er in het amateurwielrennen met geld wordt gewerkt,
heeft de voorzitter van de Belangengroep voor Sponsors
(BVAS), Herman Krott, zaterdag op de jaarvergadering
in Eindhoven zijn functie, die hij tien jaar uitoefende,
neergelegd. Oók al om zelf te kunnen gaan meedoen aan
de door hem in felle bewoordingen veroordeelde prak
tijken...
„Ik wil niet schijnheilig zijn", aldus
Herman Krott in zijn aanval op
collega's-ploegleiders en -spon
sors in de zaal, „en voorzitter blij
ven van een organisatie waarvan
ik weet dat de leden afspraken
over betalingen niet nakomen.
Bovendien ben ik van plan om
net als iedereen met hogere be
dragen te gaan werken dan mag,
daar kom ik eerlijk voor uit. Al
leman doet het; ik moet wel mee.
Daarin wil ik niet schijnheilig
zijn. Maar ik vind de hele situatie
diep treurig. We zeggen dat we
met amateursport bezig zijn,
maar het wordt steeds meer bu
siness".
Toch nog
adviseur
- In de plaats van Herman
Krott werd bestuurslid Henk
Plat benoemd tot voorzitter
van de BVAS. Aftredend se
cretaris Henk Westervcld en
penningmeester Ton Ketting
kregen als opvolgers respec
tievelijk Kees Kouwenhoven
en Wim Vilè.
Herman Krott besloot de functie
van „adviseur" te aanvaar
den, toen er een crisis dreigde
omdat niemand zonder hem
in het bestuur wilde. Krott
over dat compromis: Jk zag
de hele BVAS in elkaar stor
ten, en dat wilde ik niet.
Daarvoor heb ik deze vereni
ging tien jaar geleden niet
mede opgericht"
De reactie van de vergadering op
Krotts vinnige uitval was onthut
send. Na jarenlang onderling
gemok over dit onderwerp, stort
ten degenen die de Nederlandse
amateurwielerploegen in Eind
hoven representeerden, zich in
een open biecht die voor het eerst
officieel maakte wat iedereen ei
genlijk al wist er wordt met meer
geld gewerkt dan goed is. „Laten
we eerlijk blijven", riep ploeglei
der André Wagtmans (broer van
bondscoach Rini Wagtmans),
„we zijn allemaal met hetzelfde
sop overgoten. Als er zich bij één
van ons een renner aanbiedt die
publicitair Interessant is, dan ge
ven we hem graag iets ex
tra's".
En bij de afronding van de soms
emotioneel hoog oplopende dis
cussie stelde bondsafgevaardig-
de Bas Goud (lid van de Sport-
commissie) geshockeerd vast:
„Als je dit allemaal hoort, dan ga
je je als amateurman schamen.
Wat heb je als belangenvereni
ging nog te betekenen wanneer je
nagaat dat er gebeurt wat hier
verteld is...?"
Bekentenissen
De bekentenissen van de in open
hartigheid losgebarsten BVAS-
leden concentreerden zich op
drie hoofdpunten: er zijn ploegen
die beloftevolle renners al als
nieuweling of junior vastleggen
vóór de tijd (18) dat ze amateur
mogen worden; in plaats van de
officieel door de KNWU vastge
stelde premies voor belangrijke
klasseringen in klassiekers en
criteriums worden als lokkertje
voor de betere renners hogere
bedragen uitgekeerd; er gaat geld
om bij transfers.
De laatste twee punten vormden in
het bijzonder de inzet van een
verhitte en onthullende gedach-
tenwisseling. Daarbij verbleekte
het feit dat er renners op al te jon
ge leeftijd met een „principe
overeenkomst" worden inge
palmd. Overigens noemde
KNWU-official Bas Goud deze
handelwijze van ploegleiders en
sponsors zorgwekkend. „Straks
staan ze verdorie al met een con
tract aan de wieg", sprak hij ver
ontwaardigd.
Het openlijk zwijgen over extra
premiebetalingen werd doorbro
ken door Herman Krott, die een
brief had onderschept van een
nieuwe sponsor uit het Limburg
se aan een renner. Waar de
KNWU voor een overwinning in
een klassieker 300 gulden als be
loning vaststelde, stelde deze
firma een bedrag van 500 gulden
in het vooruitzicht en 1000 gulden
voor het geval zo'n wedstrijd in
Limburg wordt gewonnen. In
plaats van 50 gulden voor een cri
terium bepaalde de geldschieter
dat bedrag op 100 gulden en -
wanneer dat in Limburg gebeurt
- 200 gulden. Voor een nationaal
kampioenschap werd een bedrag
gesteld van 2500 gulden en voor
een wereldkampioenschap 5000
gulden.
„Zwart op wit", riep Herman Krott,
zwaaiend met een stencil. De ge
wraakte sponsor betoogde uit
onwetendheid gehandeld te heb
ben; hij verklaarde zich te willen
onderwerpen aan de algemene
bepalingen („Wanneer de ande
ren dat tenminste ook doen").
Vervolgens sloeg de een na de
ander aan het bekennen.
Ploegleider Ben van Erp: „Er zijn er
weinig die niet overbetalen. Ik
durf hier best te zeggen dat ik het
ook doe. Ik geef per man 150 gul
den voor een klassieker-over-
winning (is 900 gulden in plaats
van 300 gulden, red.) en ik ben
ervan overtuigd dat 90 procent
van alles wat hier zit het ook zo
doet".
Cas Vulders, de ploegleider van een
sponsor achter de bestuurstafel:
„Wij geven honderd gulden per
renner (is 600 gulden; ipv 300
gulden, red.) en dat vind ik niks
overdreven".
En zo schaamde de een na de ander
zich niet om in het openbaar
overtredingen van de reglemen
ten te bekennen. Er werd stevig
gepleit voor een verhoging van de
nu geldende bedragen, maar
voorzitter Herman Krott conclu
deerde: „Wat maakt dat uit? Als
we van 300 gulden voor een
overwinning duizend gulden
maken, dan zijn er die met 1500
gulden beginnen". En dat sprak
niemand tegen.
„Bovendien", aldus Krott, „hoe
denken jullie dat het Nederlands
Olympisch Comité reageert als
we dat zouden doen? Dan komen
we absoluut in de problemen met
onze amateurregels' De mate
waarin het kwaad zich geworteld
heeft, bleek vervolgens uit de
oplossing die een ploegverte-
genwoordiger voor dit probleem
aandroeg: „We kunnen hier on
der elkaar toch best zo'n verho
ging afspreken en in de officiële
publikatie maar de helft noe
men". De bondsofficials Bas
Goud en Arjaan de Schipper
krompen tijdens deze gedach-
tenwisseling zichtbaar ineen, en
voorzitter Herman Krott zei bij
het overzien van de situatie grof
maar duidelijk: „Ik kots er-
De heren Goud en De Schipper
kregen aardig wat huiswerk mee
naar het Unie-bureau toen behal
ve de premie-overschrijdingen
ook nog de transfersommen ter
discussie kwamen. Het onder
werp spitste zich toe op Herman
Snoeyink en Gerrit Mohlman
(„Het maatje van Snoeyink in de
combine", zo preciseerde een
vertegenwoordiger), die als
voorbeeld dienden. Snoeyink
zou zich als amateur hebben aan
geboden voor tenminste tien
mille per jaar („Anders hoef je
met mij niet te praten", aldus een
sponsor-vertegenwoordiger over
het standpunt van Snoeyink).
Reden voor de vergadering om
zich te kanten tegen de eerder
aangevallen nieuwe Limburgse
ploeg waarvoor Snoeyink gaat
fietsen. Deze firma zou boven
dien Mohlman 6000 gulden heb
ben geboden. Een incidentele
zaak?
„Nee", zei André Wagtmans. „Wij
zijn bezig geweest met een renner
die wij niet konden betalen
vanwege aanbiedingen el
ders".
„Wegkopen", zei ook ploegleider
Ben van Erp, „dat gebeurt. Dat
staat vast". Bas Goud, bezield
strijdend voor het amateurisme,
beloofde de vergadering een offi
cieel KNWU-onderzoek naar
aanleiding van de uitspraken
over het trio Snoeyink-Meulman-
ni euwe Limburgse sponsor.
De minst diplomatieke, maar wel in
duidelijkheid kroonspannende
uitspraak, kwam uit de mond van
ploegleider Jan Peters, die op
stond en zei: „Je kunt dure woor
den gebruiken en je kunt moei
lijke zinnen maken over deze af
faire, maar zal ik het eens een
voudig zeggen? Iedereen hier zit
elkaar te besodemieteren".
En toen bleef het stil...
LEIDEN - Met uitstekend col
lectief spel is het Leidse Stu
denten rugbyteam er in ge
slaagd The Rams uit Apel
doorn met een 36-4 nederlaag
naar huis te sturen. Een aar
dig resultaat voor Leiden als
wordt beseft dat er gisteren
op een bijzonder onappetijte
lijk modderveld werd ge
speeld.
Op het Piet Paaltjespad had ie
dereen er desondanks groot
plezier in en al in de 10de mi
nuut kon Maarten Vis de sco
re voor LSRG openen met
een goede try: 4-0. Toen
prompt daarop Hans Siemens
en Diederick Renardel even-
eens konden scoren (12-0)
was de weg naar een flinke
uitslag glijdend geëffend.
Vooral de goede opvolging
van de Leidse voorwaartsen
was bepalend voor de con
stante druk op de Apeldoor-
ners, die maar weinig met de
bal konden uitvoeren. Hun
kick- en rushacties leverden
dan ook alleen maar balver
lies op.
Uitgerust met een betere condi
tie wisten de Leidenaars door
wederom Renardel en Sie
mens alsmede door Gerrit
Terheege de stand naar 36-0
te sjouwen. Voor The Rams
mocht kort voor tijd Fons van
der Borg de vervelende nul
wegwerken: 36-4.
Conform
Het Bondsbestuur van de Ne
derlandse Rugby Bond con
formeert zich aan het stand
punt van de volksvertegen
woordiging, inzake sportieve
contacten met Zuid-Afrika.
Dit impliceert dat de NRB zich
onthoudt van officiële sport-
contacten met de Zuidafri-
kaanse Rugby Bond op inter
nationaal niveau en dienten
gevolge zijn leden aanraadt
op verenigingsniveau het-
zelfde.standpunt in te nemen.
Niettemin wil het bestuur van
de NRB zijn leden erop wij
zen, dat zij als verenigingen
ieder voor zich de autonomie
bezitten om zelfstandig te
kunnen beslissen mbt het al
dan niet aangaan van sportie
ve contacten met Zuidafri-
kaanse teams.
Het bestuur van de NRB is tot
dit besluit gekomen mede
door de onverkwikkelijkhe
den die ontstonden nadat een
Zuidafrikaans rugby team te
gen het Leidse DIOK had ge
speeld. Toen immers schoven
zowel bondsfunctionarissen
als DIOK-bestuurders elkaar
de zwarte piet tóe voor wat
betreft de organisatie van de
ze wedstrijd.
Het NRB-bestuur heeft dus nu
duidelijk zijn standpunt be
paald.
