Zieltjes winnen is er niet bij Autogebruik centrum aan grens Jan Boer van Praethuys enz. Meer personen per (brom)fiets en bus naar Leidse binnenstad ZATERDAG 17 NOVEMBER 1979 LEIDEN - 'Die meneer met die baard'. Zo wordt hij door velen, incluis zichzelf, betiteld. De om schrijving moet voldoende zijn om duidelijk te maken over wie het gaat. Jan Boer (34) dus, eige naar van het echte onvervalste Leidse accent en exploitant van het Praethuys ofwel Gespreks- centrum ofwel Shebeen of ook wel Kijkhuis. Ingewikkeld, zoveel benamingen voor één enkel pand aan de Vrouwenkerkkoorstraat? Jan Boer heeft zijn centrum juist met opzet zoveel namen (voor elk soort activiteit een eigen naam) meegegeven om de mensen tot denken te prikkelen. Want de es sentie van de theoriën die hij om zich heen strooit belanden tel kens bij zijn wens om het denk proces van de mensen te stimule ren, en daarmee het vrije denken te bevorderen. Via een gloedvol betoog probeert hij duidelijk te maken dat er volgens het socia lisme een maatschappij moet ontstaan waarin ieder mens zich in volledige vrijheid ontwikkelt. Dat daar volwassen, vrij denken de mensen voor nodig zijn. Dat hij graag een bijdrage wil leveren aan het "bewust leven van de mens, in harmonie met zichzelf, de medemens en de natuur". Die bijdrage wordt gegoten in de vorm van allerhande cursussen en lezingen die in het voor het gemak even als Praethuys aan gegeven pand worden gegeven. Dat gebeurt al zo'n acht jaar, sinds de tijd dat Jan merkte dat hij zijn idealen niet in het (mede door hem opgezette) Kreatief Sentrum kwijt kon. "Een grote groep wilde er alleen amusement, verder niks. Dat was nooit onze bedoeling geweest, niewaar. Dus mpest er iets komen waar die ge spreksgroepen van ons wél kon den." Jan Boer praat er vrij laconiek over dat hij zich jarenlang had "rot- gelopen" voor een gebouw waar, toen het er eenmaal stond, hij niets aan bleek te hebben. "Nee hoor, ik voelde me niet versla gen." Leende 35.000 gulden, ver kocht zijn eigen huis en schafte zich het pand aan de Vrouwen kerkkoorstraat aan. En begon met het houden van gespreks- avonden in het tot café omge doopte pandje "ten behoeve van de geestelijke revolutie". Het is even stil. Dan: "Dat klinkt wat zweverig hè, maar wat wij wilden was de mensen rriet aller lei zaken in aanraking brengen. Kijk, zon cursus macrobiotisch koken bijvoorbeeld brengt je weer in aanraking met allerlei milieuproblemen, en ook weer met alternatieve visies. En of die visies te maken hebben met een plantje dat de woestijn vruchtbaar zou kunnen maken of met para-psychologie, dat maakt hem eigenlijk niet eens zoveel uit. Jan Boer gaat er vanuit dat er meer tussen hemel en aarde is dan de officiële wetenschap be seft. "En omdat wij (de stichting die het Praethuys exploiteert, red.) vrij denkende mensen zijn zeggen wij nooit dat iets onzin is." Anderzijds wil Jan Boer per sé niet de diverse stromingen en 'reli gies' die hij in huis haalt bevorde ren. Met spijt in z'n stem zegt hij dat de praktijk anders leert. "Ik bevorder ze blijkbaar wel, want een hoop mensen melden zich aan of binden zich aan een be paalde groep of secte, juist naar aanleiding van een cursus of le zing bij ons. Kijk, als je goed luis tert naar wat al die stromingen te melden hebben dan zie je veel overeenkomsten, dus is het he lemaal niet nodig dat je je bij een bepaalde secte aansluit Zieltjeswinner Jan Boer is helemaal niet ontevre den met de hoeveelheid mensen die in het duister de weg door het steegje naar het Praethuys weet te vinden. Per slot van rekening wil hij geen zieltjeswinner zijn, dus is hij snel tevreden. "En we vinden na al die jaren dit nog steeds de enige manier om ons doel te bereiken, want in Leiden zijn we zo'n beetje de enige." Zelf ontbreekt hij zelden of nooit op het appèl. Bewust is hij bij de meeste cursussen, lezingen en filmvoorstellingen aanwezig. "Ik denk" zegt hij terwijl hij alweer in z'n baard grijpt "dat ik door mijn aanwezigheid meer inhoud aan de avond geef. Met zo'n lezing is er altijd een inleiding, en ik ver koop ook een beetje onzin aan het begin van een filmvoorstelling. Ja kijk, als ik het niet doe gaan ze zeuren. Maar als $r een discussie is na de lezing moet ik die ook altijd op gang brengen. Ik zeg ook wel es harde dingen, maar dan la chen ze niet. Heb ik nou bijvoor beeld het idee dat ze voor bepaal de dingen naar een film komen kijken dan zeg ik: ha ha, kwam u daarvoor? Nou vergeet het maar hoor. Dat stimuleert de bewust wordingsproces: Commercieel idealist Heeft de één het over Jan Boer als een 'idealist', de ander noemt hem juist 'commercieel'. "Nou" zegt hij er zelf over dan zal ik me maar een commerciëel idealist r Jan Boer, herkenbaar aan baard plus het echte Leidse accent 'Wat ik hier doe is niet met de be doeling er geld mee te verdienen maar om het vrije denken te be vorderen" zo vervolgt hij. "En aangezien dat geld kost wordt er iets voor gevraagd. Maar is er veel belangstelling voor je activiteiten dan ben je commerciëel, is er weinig belangstelling dan noe men ze je zielig. Rijk ben ik er in ieder geval niet van geworden hoor, ik heb maar een bescheiden salaris in verhouding tot de in komsten van de stichting, en daar werk ik vaak tachtig uur per week voor. Je moet voortdurend ideeën verzamelen, af en toe word je er misschien wel gek Geen spijt thuys koos na zijn i twaalf ambachten en dertien on gelukken. Begonnen na de mulo als tijdschrijver bij de Grofsme derij ("moest ik nota bene arbei ders achter hun broek zitten") haalde hij zijn praktijkdiploma boekhouden. De administratieve baantjes wisselden elkaar snel op. "Ik heb nooit begrepen wat ik aan het doen was" zegt hij over die tijd "maar op een gegeven moment, ik werkte toen bij Sik- kens, wist ik dat ik ermee moest ophouden. Toen ze me daar vroe gen wat ik dan ging doen zei ik; nou, nadenken en me afvragen in welke klerezooi ik eigenlijk leef. Niemand die me ooit de weg heeft gewezen, ook m'n ouders niet." Wat hij precies wil weet Jan Boer nu, acht jaar later, nog steeds niet. "Maar ik begrijp wel dat ik dit ook niet al te lang meer zal doen, persoonlijk." De grondgedachte van wat hij wil blijft dezelfde, maar Jan wil het denken en orga niseren in en om het Praethuys over een tijdje maar grotendeels aan andere bestuursleden van de stichting overlaten. Hij is van plan om een stuk grond aan de Besjeslaan, dat hij 'met dubbel tjes en kwartjes' kon kopen, als biologisch-dynamisch tuin bouwbedrijf te gaan exploiteren. Hij filosofeert door over een edu catief winkeltje, een zaakje met onbespoten groenten en over het opzetten van (alweer) cursussen. Ditmaal over biologisch-dyna- mische landbouwmethodes. Het is duidelijk, plannen blijft hij maken. Terug naar een witte boorden-baan gaat Jan Boer nooit meer. MIEP DE GRAAFF LEIDEN - Het autogebruik van en naar de Leidse binnenstad is de laatste jaren niet toegenomen ondanks een nog steeds sterk groeiend autobezit. Daarentegen komen de laatste jaren wel meer personen op de (brcm)fiets en met de bus naar het centrum. Dat blijkt uit tellingen die door de af deling verkeerszaken van de ge meente en de NZH op gezette tij den worden gehouden. In een verslag over de afgelopen twee jaar zeggen de onderzoekers van de gemeentelijke afdeling verkeerszaken dat het autoge bruik in de Leidse binnenstad zich gestabiliseerd lijkt te heb ben. Als verklaring voor die ont wikkeling wordt het feit ge noemd dat de singel-bruggen en de daarbij gelegen kruispunten hun maximum-capaciteit heb ben bereikt. Tellingen op de singelbruggen van auto's die in de richting van het centrum rijden of daarvandaan komen geven sinds 1955 een op merkelijk beeld te zien. In 1955 werden nog geen 30.000 auto's ge teld tussen 7 uur 's ochtends en 7 uur 's avonds. Dat aantal bleek zich tien jaar later-in 1965-meer dan verdubbeld te hebben. De stijging zette zich daarna nog wel door tot in het begin van de jaren zeventig, maar de toeneming van het aantal auto's was veel minder ingrijpend. De grootste drukte van auto's in de binnenstad werd geregistreerd in 1971 toen tussen 7 uur 's ochtends en 7 uur 's avonds ruim 77.000 au to's werden geteld. Daarna zijn de cijfers gaan dalen. Zowel in 1973 als in 1975 kwam men bij tellin gen uit op 75.400 auto's. Het af gelopen jaar werden er opnieuw 3000 auto's minder geteld, name lijk 72.400. Een tegenovergestelde ontwikke ling doet zich voor bij het gebruik van fiets of bromfiets om in de Leidse binnenstad te komen. Die vertoont de laatste jaren weereen stijging nadat in het begin van de jaren zeventig nog een daling werd geregistreerd. In 1969 bij voorbeeld werden er op de sin gelbruggen 76.700 fietsen en bromfietsen geteld. Twee jaar la ter waren dat er nog maar 70.900. Bij de telling van vorig jaar wer den in totaal ruim 78.000 (brom) fietsen geturfd. De cijfers zijn onderling niet helemaal verge lijkbaar omdat het gebruik van de fiets nogal sterk beïnvloed wordt door de weersomstandig heden. Dat bleek bijvoorbeeld in 1973 toen bij erg slecht weer niet meer dan 48.000 (brom)fietsers werden geteld. Exacte cijfers over het gebruik van het openbaar vervoer binnen het Leidse centrum van de afgelopen jaren zijn er niet. Dat vindt zijn oorzaak in het feit dat Leiden geen echt stadsbusvervoer kent maar lijnen heeft, die in feite het busvervoer in de hele regio om vatten. Toch durft men er bij de NZH van uit te gaan dat het gebruik van de bus naar de binnenstad van Lei den is toegenomen. Het blijkt namelijk dat de bezetting op vrijwel alle lijnen die Leiden als begin of eindpunt hebben is toe genomen. Globaal ligt het aantal buspassagiers vijf tot tien pro cent boven de aantallen van het vorig jaar. De toenemende be langstelling voor het openbaar vervoer is overigens geen plaat selijke of regionale zaak, maar een landelijke ontwikkeling. De indruk bestaat zelfs dat Leiden en omgeving iets bij die landelij ke stijging achterblijft. Districtschef Leeuwenburg van de NZH: "Tot twee jaar geleden was er voortdurend daling in het aan tal buspassagiers te constateren. Daarna is er een stabilisatie opge treden. Dit jaar hebben we voor het eerst een heel duidelijke toe- Hoewel naar de oorzaak slechts kan worden gegist, is men er bij het openbaar vervoer van overtuigd dat het zeer slechte weer van de afgelopen winter veel automobi listen "noodgedwongen heeft la ten ervaren hoe het reizen met een bus is". In de vorst- en glad heidsperiode werd intensief ge bruik gemaakt van de bussen die nog reden. Het opmerkelijke is volgens dis trictschef Leeuwenburg geweest dat ook toen de koude was ver dwenen en de wegen weer nor maal berijdbaar waren de bussen beter bezet waren dan in voor gaande jaren. Dat de fiets en bromfiets bij vervoer over korte re afstand weer populairder be gint te worden meent men ook bij de busmaatschappijen te kunnen constateren. De heer Leeuwenburg: "Als het slecht weer is zien we direct een flinke stijging van het aantal pas sagiers. Dat wijst er op dat men bij goed weer de fiets of de brom fiets neemt, maar wanneer het regent of hard waait de bus prefe reert." Jazz on Sunday LEIDEN - Het kwartet van jazz-gi- tarist Hans van Leeuwen treedt zondagmiddag op in de jazzclub "Jazz on sunday". De leider van het kwartet is onder meer bekend door het winnen van het Loos- drecht-festival in 1962 en zijn op treden als gastsolist bij het orkest van Kurt Edelhagen. Het kwartet wordt verder bezet door Rob Agerbeek (piano), Eric Ineke (drums) en de Leidse bassist Dolf del Pardo. Aanvang kwart voor ADVERTENTIE v. d. Water Haarlemmerstraat 181 goud - zilver - brillant horloges - klokken - cassettes Binnenstad De tellingen van de gemeente en de NZH hebben het uitgewe zen: het aantal automobilis ten dat de Leidse binnenstad bezoekt neemt de laatste jaren niet verder toe. Daartegen over staat dat steeds meer mensen de fiets, bromfiets of de bus pakken voor een ritje naar het centrum. Nu vind ik dat je cijfers als deze altijd erg voorzichtig moet zijn. Verkeersbewegingen zijn een zo ingewikkelde zaak. En te gemakkelijk worden er vaak conclusies getrokken, die in een later stadium toch met juist blijken te zijn. Boven dien is het maar hoe je tegen de cijfers aankijkt. Of dat ge beurt met de ogen van een mi lieubewuste. historisch geïn teresseerde Leidenaar die het karakter van zijn stad wil handhaven en voorstander is van grote wandelpromena des. Of met de ogen van een autoliefhebbende winkelier, die ruim baan wil voor he\ particulier vervoer en die alle heil verwacht van grote par keergarages en lange rijen parkeermelers. Dat maakt een enorm verschil. Daarom ben ik bang dat ook deze cij fers weer uitgelegd zullen worden in de richting die men lerkiest. De "milieubewuste" man zal in de cijfers het be wijs ziedat je met een ver keersbeleid dat zich afzet te gen de ruimteverslindende auto zelfs op vrij korte termijn toch al resultaten kunt berei ken. Hij zal die mening beves tigd vinden in de cixfers: im mers de mensen die in het cen trum moeten zijn maken meer gebruik van fiets, bromfiets en bus en laten de auto voorde deur staan De fanatieke automobilist en de winkelier: zij zullen diezelfde cijfers aangrijpen om kracht bij te zetten aan hun overtui ging dat steeds meer mensen de Leidse binnenstad de rug beginnen toe te keren. Met des te meer verve zullen zij ver kondigen dat de klanten weg blijven uit het centrum en hun toevlucht hebben gezocht in modern opgezette winkelcen tra als Leidsenhage waar geen parkeerproblemen heer- Het probleem is dat je geen tijd stip hebt waarop je de effecten van bepaalde maatregelen precies kunt wegen. In een binnenstad waar zoveel func- de komende jaren nog zoveel moet gebeuren is er geen dui delijk eindpunt. Bovendien hoe weeg je de invloed van ontwikkelingen buiten die binnenstad'' Bijvoorbeeld de komst van nieuwe winkelcen- Er zijn pessimisten die zeggen dat de Leidse binnenstad be zig is een langzame dood te sterven. En dat de patient is overleden wanneer de opera tie is voltooid. Ik schaar me in de rij van optimisten, die in alle afzettingen, omleidingen en blokkades nog altijd een bewijs zie dal de stad leeft Dat er iets gebeurt voor de toekomst Woonboten De Leidse woonbotenwereld is de laatste weken voortdurend in het nieuws. Al dan niet ge rechtvaardigde wegslepingen van illegale boten uit de Bos- nog meer van horen - en de reacties van het Leidse Woon- botenoverleg op de nog in het ontwerpstadium verkerende plannen van de gemeente. Maar er is nog meer aan de hand. De bewoners va n de 26 schepen die langs de Haagweg in de Rijn liggen, hebben bezoek gekregen van een gemeente- voorhield. De "kleine letter tjes" daarin luidden, ver taald inf een zeer ambtelijke omschrijving: na het begin Haagweg en de bouw van de nieuwe Churchill-brug maak ik geen aanspraak meer op een andere ligplaats in Lei den De meeste bewoners heb ben met getekend. Het vreem de bij deze gang van zaken is dat de gemeente - ter verdedi ging van het wegslepen van de twee boten uit de Boshui- zerwetenng - steeds heeft ge iepen dat legale hgplaat waarom dan nu geprobeerd om via een achterdeurtje alle 26 woonboten te lozenHet antwoord is waarschijnlijk dal Noordman (van de hout zagerij). die al sinds 1840 rechthebbende op het water is. de schepen het liefst zou zien verdwijnen. Bijx^oorbeeld om te kunnen uitbreiden. De bewoners betalen liggeld aan Noordman, maar hoe de zaak ju rid isch exact in elkaar steekt, dat weet vrijwel nie mand. Daarop zouden waar schijnlijk juristen kunnen promoverenInmiddels is het Leids Woonbotenoverleg druk doende om de zaak uit te diep en. Bovendien zullen de verte genwoordigers van dat over leg dinsdag praten met de verantwoordelijke wethouder Verboom. Het overleg zal dan zijn visie geven op het ontwerp van de gemeente voor het toekomstige woonbotenbeleidHet overleg meent dat, zoals de nota er nu uitziet,het woonbotenbestand van Leiden gedoemd is uit te sterven. Terwijl de gemeente hardnekkig ontkent dat het beleid daarop gericht is Hoogstraat Een paar weken geleden wijdde ik in deze rubriek een stukje aan de slechte conditie waar in-de kelders onder de Hoog straat verkeren en hel feit dat het toch zeer moeilijk zal zijn om deze ruimten een nuttige functie te geven in de binnen stad. Dit in verband met de geringe hoogte van de meeste kelders. Een van de Leidse gemeente ambtenaren die zeer nauw be irokken is bij de ontwikkelin gen m de binnenstad en de plannen die ivorden gemaakt maakte me attent op een plan dat al weer enige tijd geleden werd gemaakt door ir. Latta als lid van de projectgroep voor de binnenstad. In dat plan blijft het karakteris tieke van de hoge kademuur in stand. Wel moet een gedeel te van het wegdek van de Hoogstraat iets ivorden ver hoogd. Dat opent de mogelijk heid om het loopgedeelte van de kelders te verhogen tot zo'n 2.70 meter. De lagere gedeel ten van de kelders zowel aan de waterkant als aan de kant van de winkels zou benut moe ten worden als zithoekjes. Omdat je in deze "nissen" uit sluitend zit, is de beperkte hoogte volgens ir. Latta geen probleem. Op het verhoogde straatgedeelte van de Hoog straat ziet ir. Latta mogelijk heden vooreen restaurant met terras. De constructie zou een lichte moeten zijn. Ook roor een lichte houten steiger is volgens ir.Latta plaats, maar dan op enige afstand van de kade om het karakteristieke van de uit het water oprijzen de kade geen geweld aan te Het hoopgeven van het plan van ir. Latta is dat er kennelijk toch mogelijkheden zijn voor een attractieve inpassing van de gewelven. Al blijft de vraag of de Rijksdienst voor Monumentenzorg er erg en thousiast over zal zijn. Nog belangrijker is: une betaalt de grap en waar vind je een ho reca-man die bereid is de zaak op polen te zetten? Uit de boot De scheepswerf Boot aan de oe vers van de Zijl is deze week opnieuw in het nieuws. He laas voor het ruim 20-man tellende personeel is het weer niet op de allerplezierigste manier. De vakbond ziet de toekomst roor dit oude Leidse bedrijf donker in. Verwacht wordt dat de werf in de val van het failliete moederbe drijf zal worden meegesleurd. Dat is de zoveelste aanslag op het in de loop der jaren al flink ingekrompen perso neelsbestand. "Afslanken" noemen we dat tegenwoordig wat huichelachtig. Hel nog overgebleven personeel is er van overtuigd dat hel bedrijf m de huidige omvang zou kunnen worden voortgezet. Maar op de achtergrond speelt een grote rol dat de werf een groot stuk waardevolle grond die vrijhof en als reserve moeten dient n voor boten, die door politie ke beslissingen. elders inde stad moeten ver dwijnen. Z. als bijvoorbeeld de vier bote i die op de plek liggen waa r de Churchilt- brug moet komen. Maar culatie-object <ien waard is? L. GLIBBER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3