Eten van eieren niet
zonder meer afraden
DOORGEEFKASTJES TOCH WEL HANDIG
Verfschrapper met
hardmetalenmesje
Trucendoosjes
voor smalf ilrner
Zuinige
open haard
Voorzitter Produktschap voor Pluimvee en Eieren
in het geweer tegen Nederlandse Hartstichting
nmsmtmn--
HOUTSNIJDEN EN VERGULDEN
Voor het houtsnijwerk, dat in de
„strakke meubelmodetijd" van
kort na de oorlog helemaal uit de
gratie scheen te raken, is de laat
ste jaren een sterk oplevende be
langstelling te zien.
Voor veel mensen is het zelf maken
van houtsnijwerk bovendien een
boeiende vrijetijdsbesteding.
Daarvoor hoef je geen ware kun
stenaar te zijn, hoewel menigeen
door oéfening en liefde voor de
hobby tot heel boeiende resulta
ten kan komen. Voor die mensen
is het pas verschenen boek
„Houtsnijden, beeldhouwen en
vergulden" (door William Whee
ler en Charles H. Hay ward, ver
taald door K. C. M. van Berckel)
een uitstekende gids. Het helpt
de geïnteresseerde beginner op
weg, maar zal ook de al enigszins
gevorderde sterk aanspreken.s
Houtsnijden en beeldhouwen lig
gen vrij dicht bij elkaar. Dat ook
aandacht wordt besteed aan de
techniek van het verguien is een
sterke pré van dit boek.
Hoewel er veel direct na te maken
voorbeelden worden gegeven
(met ontwerpen op een ruitjes
achtergrond, zodat ze gemakke
lijk kunnen worden overgeno
men), sporen de schrijvers toch
de lezer-gebruiker van het boek
aan om wat het ontwerpen betreft
het initiatief te nemen. Een zelf
bedacht ontwerp is immers heel
wat dankbaarder dan een
beeld uit een boekje.
.Houtsnijden, beeldhouwen
vergulden", waarin ook
aandacht wordt besteed
bruik en onderhoud van het spe
ciale gereedschap, is uitgegeven
door Kluwer Technische Boeken
en kost 24,50. Omvang: 140
pagina's.
Veel smalfilmers willen meer
dan hun camera toelaat. Het
maken van animatiefilms
waarbij bv. speelgoedpoppen
tot leven komen. Speciale
tructitels om hun kijkers in
verbazing te brengen. Of het
snel openbloeien van een
bloem. Laten zien hoe de zon
snel in de zee zakt of het ver
keer voor hun huis in een
gekke warboel ontaard, om
dat alles ineens veel sneller
gaat.
In dure filmcamera's zitten de
mogelijkheden daartoe
meestal al ingebouwd. Scha
kelaars die omschreven wor
den als b.v. intervaltimer voor
enkelbeeldopnamen met
zelfkozen pauze's, voor die
snel openbloeiende bloem bv
Animatietimer, waarmee men
naar wens 1 of 4 beeldopna
mes kan maken. Voor teken
en poppenfilms, maar ook om
het verkeer op straat razend
snel te laten gaan. Seltimer:
een piefje waarbij de camera
automatisch na 10 sekonden
gaat filmen en dat gedurende
5 of 10 sekonden blijft doen.
Presettimer, de camera filmt,
maar stopt automatisch
af 15 Km.
Sankyo heeft nu een los 1
ceidoosje gebouwd, wa
al de bovenbeschreven t
besloten zitten. Het kar
elke moderne Smalfilms
ra met een plug voor een
electrische afstandsbt
ning worden aangeslc
Daarmee heeft die goed!
camera ineens de moge
heden van zijn dure g
broer gekregen. De ad'
prijs van het apparaatje,
krijgbaar in de fotospec
zaak is 215,-. Informa
Transcontinenta B.V., B
weg 40, 1043 AP Amsterc
CONSTRUCTIETEKENING
Er bestaat nu (eindelijk) ook een
verfschraper met een mesje van
hardmetaal. Dat maakt dit ge
reedschap voor de gemiddelde
doe-het-zelver aanzienlijk langer
bruikbaar. Hardmetaal (wolfram)
is geen staal, maar een zeer spe
ciaal metaal met een hardheids
graad die maar nauwelijks on
derdoet voor die van diamant. De
geslepen kanten blijven dan ook
zeer lang scherp.
Een gewone stalen schraper ver
liest zijn scherpte vaak „onge
merkt"; je blijft ermee doorwer
ken, terwijl hij eigenlijk allang te
bot is om nog goed te kunnen
werken. En van naslijpen komt
vaak niet zoveel.
Daarom is een schraper met een
hardmetalen mesje voor elke
doe-het-zelver een uitkomst.
Voor de vakman-schilder trou
wens niet minder. De fabrikant is
Sandvik, die ook hardmetaal-
producent is. Een gereedschap
helemaal uit eigen huis dus.
Het met twee schroefjes gemon
teerde mesje heeft twee geslepen
kanten. Na verloop van tijd kan
het dus gedraaid worden. Zijn op
de lange duur beide snijkanten
toch bot geworden (hetgeen in de
dhz-praktijk wel een paar jaar
kan duren), dan wordt eenvoudig
een nieuw mesje (los verkrijg
baar) aangebracht.
De nieuwe Sandvik-schraper kan
zowel trekkend als duwend wor
den gebruikt. In bepaalde situa
ties is het dan handig om het
mesje aan de voorzijde van de
houder te monteren.
Het ding ligt lekker in de hand en
werkt - we hebben het duchtig
uitgeprobeerd - feilloos. Een
Een aantal jaren geleden waren
doorgeefkastjes tussen de keu
ken en de woonkamer heel po
pulair. Je kon er het servies en
dergelijke inzetten, zodat je er
zowel vanuit de keuken als van
uit de woonkamer bij kon. Dit
was natuurlijk vooral handig als
er geen verbindingsdeur was en
je altijd moest omlopen via de
hal. Toen steeds meer mensen de
keuken gingen openbreken, was
het met de doorgeefkastjes vrij
wel afgelopen. De open keuken is
echter inmiddels ook al weer op
„oog" in het handvat maakt het
mogelijk de schraper op te han
gen. Hij kost f 18,95, een los mesje
f7,50 (adviesprijzen).
zijn retour, dus is het wel zinnig
om weer eens over de doorgeef
kastjes te gaan denken.
Behalve de mogelijkheid van het
doorgeven, hebben de doorgeef
kastjes nog een bijkomend voor
deel. Zij besparen namelijk ruim
te, doordat de kastjes voor de dik
te van de muur - pakweg 11 cm -
zitten ingebouwd. Dit is natuur
lijk altijd mooi meegenomen,
maar soms is het zelfs precies de
ruimtewinst, die u nodig hebt.
Bijvoorbeeld in de volgende situa
tie, die in veel Nederlandse wo
ningen voorkomt: een vrij lange,
maar smalle keuken met aan een
van de lange zijden het aanrecht,
het fornuis en de koelkast. Door
al die apparaten is het aantal
bergkastjes klein. De keuken is te
smal om tegen de andere wand
een tafel te zetten, terwijl men
toch wel graag in de keuken zou
willen kunnen eten, of in elk ge
val ontbijten. Kortom: te weinig
bergruimte en geen plaats voor
een tafel.
Doorsnede
Voor deze problemen laat de door
snede een oplossing zien. Tegen
de muur hangt een 70 cm brede
plank met daarboven, als extra
ruimte ter compensatie van het
smalle tafelblad, een afzetplank
van 30 cm. Deze planken hangt u
het makkelijkst op met behulp
van de standaardsystemen, die in
de handel zijn voor boekenplan
ken en werkbladen. Boven de
planken zijn kastjes van 30 cm
diep in de muur ingebouwd.
Kastjes van deze diepte zijn ide
aal voor het opbergen van bor
den, schalen, glazen e.d. De
kastjes steken nog geen 20 cm de
keuken in. Het verschil lijkt ge
ring, maar zorgt er wel voor dat de-
keuken ook visueel niet nog
smaller wordt dan hij al is.
Al naar u wilt, kunt u de kastjes als
echte doorgeefkastjes uitvoeren
of de achterzijde gewoon dicht la
ten en de muur aan die kant
netjes afwerken. Om en om kan
natuurlijk ook. Spijker dan voor
een dicht kastje aan de keuken
zijde een plaat zachtboard of
kurk om allerlei dingen op te
kunnen prikken. Zo'n plaat is in
elke keuken erg handig, bijvoor
beeld voor boodschappenlijst
jes.
Constructie
Het inbouwen van de kastjes is
geen moeilijk karwei, mits het
een halfsteens muur betreft. Is
het een dragende steensmuur,
dan doet u er beter aan om de
hulp van een vakman in te roe
pen, die uit ervaring weet hoe hij
dit varkentje moet wassen. Maai
bij een niet dragende muur kunt
u het rustig zelf doen. Begin met
op de muur af te tekenen waar de
kastjes moeten komen. Voor bij
voorbeeld twee kastjes van 60 cm
breed en 60 cm hoog wordt dat
dan dus een rechthoek van 60 bij
120 cm. De kastjes komen binnen
een houten raamwerk van balk
jes van 7 cm in het vierkant. Te
ken daarom een rand van 7 cm
rond de oorspronkelijke drie
hoek. Zet nu eerst dit raamwerk
in elkaar, waarbij u er voor moet
zorgen dat de kastjes er precies
binnen passen. De vorm van het
raamwerk is op de constructiete
kening te zien. De horizontale
balkjes steken 10 cm uit en de
verticale steken ongeveer 2,5 cm
in de horizontale balkjes
door.
Wie kent niet de duivelachtige
„binnenvetter" uit de voor
lichtingscampagnes van de
Nederlandse Hartstichting?
Dat was de uitbeelding van
het cholesterol in het bloed,
dè grote boosdoener bij het
ontstaan van hart- en vaat
ziekten. En het cholesterol in
lever, eieren, vis, etc., dat was
al minstens even slecht en
gevaarlijk.
Dus verdwenen in veel gezinnen de
eieren van tafel, werd de boter
vervangen door dieetmargarine
met linolzuur en werd ook opa in
het bejaardentehuis drastisch
geconfronteerd met het choleste-
rolspook.
Natuurlijk is er wat te zeggen voor
één bepaald symbool als het om
preventie-voorlichting gaat. De
Hartstichting had daar het cho
lesterol voor uitgekozen, een vet-
achtige stof die overigens heel
wat nuttige functies in ons li
chaam vervult. Maar cholesterol
blééf de kwaaie pier en de eieren
werden steeds weer aangevallen,
op
me-
z.g.
Hak nu een gat in de muur ter
grootte' van de grootste recht
hoek. Begin voorzichtig met een
beitel een gat te hakken en haal
dan steen voor steen weg. Valt er
een steen teveel uit de muur, dan
kunt u die er later met wat specie
wel weer inzetten. Voor de uit
stekende horizontale balkjes
moet u in de hoeken een halve
steen extra weghakken (zie teke
ning). Plaats vervolgens het
raamwerk voorzichtig in het uit
gehakte gat en zet dit vast met
vier 20 cm lange spijkers, door
deze in de horizontale voegen te
slaan.
Nu kunt u de kastjes plaatsen; met
écn kant gelijk met de muur zoals
op de tekening aangegeven, maar
eventueel ook naar beide kanten
evenveel uitstekend. Schroef de
kastjes van binnen uit onder en
boven vast aan het raamwerk. Als
ondanks het feit dat tal van zeer
serieuze en uitermate gefundeer
de wetenschappelijke studies
aantoonden dat cholesterol in de
voeding nauwelijks invloed heeft
op het cholesterolgehalte in het
bloed.
Dat nu schoot ing. J. T. Mellema,
voorzitter van het Produktschap
voor Pluimvee en Eieren, op den
duur in het verkeerde keelgat.
Toen ook in de meest recente uit
gave van de Hartstichting allerlei
vrij ongenuanceerde informatie
over cholesterol en eieren werd
gepubliceerd, werd dit de heer
Mellema iets te veel. En schreef
hij een brief op poten naar het be
stuur van de vrij machtige en rij
ke Hartstichting.
In het „Hart Magazine", dat in een
oplage van 4,8 miljoen exempla
ren door heel het land werd ver
spreid gedurende de afgelopen
weken, staan - zo stelt de Pro-
duktschapsvoorzitter - enkele
dingen die echt niet meer kun
nen. Zo wordt in één zinsnede ge
steld dat een teveel aan choleste
rol in het bloed mede ontstaat
door het consumeren van choles-
terolrijke voedingsmiddelen.
Volgens ing. Mellema is dit een tè
eenzijdige uitspraak, omdat het
cholesterol in de voeding inmid
dels een van de geringste facto
ren hierbij is en de invloeden van
verzadigd vet veel en veel sterker
zijn. Maar, zo suggereert hij in
zijn brief, cholesterol doet het nu
eenmaal beter als zondebok.
Mellema valt ook de passage aan
waarin wordt gesteld dat men
zich beter maar verre kan houden
van dierlijke vetten en van eieren.
Naar zijn overtuiging is er nu al
zoveel bekend over de betrekke
lijke onschadelijkheid van het ei
in de voeding, dat men niet zon
der meer elke consumptie van dit
produkt mag afraden.
Er zijn met name in de Verenigde
Staten (maar ook in Nederland)
verschillende onderzoeken ge
daan naar het effect op het bloed-
cholesterolgehalte van een ver
hoogde of verlaagde eiercon-
sumptie.
Aan de Wageningse Landbouwho
geschool - waaraan onze enige
studierichting Humane Voeding
is ondergebracht - heeft men
eens gekeken naar groepen men
sen die eerst tien eieren per week
aten en daarna een periode hele
maal geen. Het cholesterolgehal
te in het bloed van deze proefper
sonen bleek nauwelijks te zijn
gedaald.
laatste volgt het netjes afwerken
van de muur met specie en .het
opnieuw schilderen of behangen
van de muur.
In het artikel over zuinige open
haarden hebben wij niet vermeld
om welk type open haard het ging
en waar u meer informatie kunt
krijgen. De haard met het draai
baar glazen vonkenscherm komt
uit de Supra-collectie. De goed
koopste van deze haarden kost f
2825.-. de duurste 3395,- Inlich
tingen over deze haarden kunt u
krijgen bij de importeur BV
Handels mij Hafak. Ambachtweg
3. 2220 AB Katwijk. Tel.
01718-29312.toestel 21.
De Amerikaanse voedingsdesku-
nidge Margaret Flynn liet men
sen twee eieren per dag eten en
constateerde geen échte stijgin
gen van het bloedcholesterol.
Aangenomen mag worden dat
cholesterol in voedingsmiddelen
- zoals eieren, orgaanvlees, melk
en zuivelprodukten - alleen een
echt slechte invloed heeft in
combinatie met veel verzadigd
vet. Maar dan nog is verzadigd vet
in feite de grootste boosdoener.
Wanneer mensen betrekkelijk
veel meervoudig onverzadigde
vetzuren naar binnen krijgen is
de invloed van het voedingscho-
lesterol uitermate gering.
Het protest van ing. Mellema tegen
de geringe nuances van de Ne
derlandse Hartstichting komt
wél in een tijd waarin de discus
sie over verbanden tussen verza
digd vet-voedingscholesterol,
verhoogd bloedcholesterol en het
optreden van hart- en vaatziekten
steeds feller wordt.
Al jaren worden er door niet zelden
zeer gerespecteerde voedingswe
tenschappers aanvallen uitge
voerd op het vrij hechte bolwerk
van de aanhangers van de z.g. ,,li-
pide theorie In deze theorie
wordt een duidelijk verband ge
zien tussen de voedingsvetten en
het bloedcholesterolgehalte dat
voor een belangrijk deel verant
woordelijk wordt gesteld voor de
afzetting van vetachtige stoffen
in de bloedvaten.
Toch is er - dat maakte de Utrecht
se cardioloog prof. dr. Meijler en
kele jaren geleden op vrij opzien
barende wijze duidelijk - nog
maar bitter weinig bekend over
de feitelijke oorzaken van veel
hartaandoeningen. In zijn eigen
praktijk had Meijler mensen ge
had die zonder stress leefden,
weinig cholesterol in hun bloed
hadden en niet rookten, maar
toch een infarct kregen.
Nu is in ons land de „leer van de
lipiden" tot nog toe vrijwel on
aantastbaar gebleken. Met ijver
gingen de eerste echte voedings
deskundigen die ooit in ons land
waren afgestudeerd de Neder
landers vertellen hoe vreselijk
ongezond ze eigenlijk wel
aten.
Zonder veel relativering werden ae
traditionele denkbeelden van de
oude garde voedingsdeskundi
gen overgenomen. Zeer gede
tailleerd worden ook nu overal de
voedingsveranderingen aange
geven, zonder eigenlijk al te veel
rekening te houden met andere
(zoals psychologische) factoren
die met het eten samenhan
gen.
In dit licht moet men ook net in de
westerse wereld vrij unieke ad
vies zien dat Voedingsraad en
Voorlichtingsbureau voor de
Voeding aan alle Nederlanders
verstrekten, om niet meer dan 2 a
3 eieren per week te eten. In feite
min of meer een overbodig advies
want veel méér eieren hebben de
Nederlanders per hoofd van de
bevolking nooit gegeten.
Maar in het buitenland kijkt men
toch enigszins vreemd tegen deze
aanbeveling aan en wordt ze
„belachelijk" genoemd, zelfs
door wetenschappers die overi
gens geen tegenstanders van de
lipide-theorie zijn.
Het is in ieder geval wel een feit dat
sinds het advies van de Voe
dingsraad de afzet van eieren
aanzienlijk is teruggelopen, wat
natuurlijk de eierproducenten
steeds een doorn in het oog is ge
weest. Vanuit deze optiek is de
reactie van Produktschapvoor-
zitter Mellema volkomen begrij
pelijk.
Al valt te verwachten dat de voe
dingsdeskundigen steeds verder
gaan in hun aanbevelingen voor
een gezonde voeding, sommige
deskundigen vinden hot eigen
lijk voldoende het publiek er
eerst van te overtuigen dat ze
over de hele lijn minder moeten
eten. En daarnaast te benadruk
ken welke voedingsmiddelen er
zoal gegeten kunnen en moeten
worden om een voeding veelzij
dig en volwaardig te maken.
Een nog wat aarzelende voorstan
der van dit standpunt is de Wage
ningse hoogleraar Hautvast.
Toen hij zijn ambt aanvaardde
verklaarde hij onder meer. „De
reclame voor boter met meer
voudig onverzadigde vetzuren is
echt een goede zaak. Maar wat
mij tegenstaat is dat dit vrijwel
als het alleenzaligmakende
wordt aangeprezen. Dat is na
tuurlijk nonsens. Het hele eetpa
troon moet veranderen wil het ef
fect sorteren. In de thans heer
sende cholcsterolpaniek is er een
heksenjacht op het ei ontketend.
Het ei is gewoon wat het altijd is
geweest: goed en goedkoop.
Maar je moet er niet elke dag drie
eten. want ook dan zeg ik weer te
veel van iets is nooit goed