'Pommetje zo gauw
mogelijk vergeten'
Delftse Antiekbeurs wijzigt koers
maar traditie blijft gehandhaafd
De opvallendste coupé van Nederland
Bram
Biesterveld
wil waken
voor een
Swiebertje
effect
DONDERDAG 25 OKTOBER 1979
VARIA
PAGINA 23
door
Sjak
Jansen
Elke ochtend, steevast om tien uur. ga ik de stad en
regio in, op zoek naar mensen en dingen voor deze
rubriek. Tips en wensen voor "Publiekkunt u tot klok
slag tien aan mij kwijt. tel. 071-144941. toestel 215.
Schriftelijke reacties zijn ook zeer welkom.
Bram Biesterveld wil in geen geval verhullen dat de
persoon van Pommetje Horlepiep hem het grote
succes heeft gebracht („Deze week heb ik eindelijk
m'n geheime telefoonnummer gekregen"). Niette
min wil de Hoofddorpse artiest liever vandaag de
guitige huisknecht vergeten dan morgen.
Begin december zijn immers de allerlaatste opnamen en Biester
veld beseft dan dat hij als de wiedeweerga verder moet. „Het
succes mag mij dan nu in de schoot worden geworpen, zo meteen
is dat voorbij want ik ben er nog lang niet. Wil je je in dit vak
staande houden, dan zul je gewoon door moeten gaan met hard
werken."
Bram Biesterveld waakt als geen ander voor het Swiebertje-effect.
Hij wil zo gauw mogelijk af van dat stempel van die kwajongen
sachtige butler, die zo enig 'mielord' kan zeggen. Heeft daarom
Onder het motto 'Blijven lachen' laat Biesterveld tweeëneenhalf
uur lang zien wat hij kan. Fijne liedjes wisselt hij af met komische
sketches, vrolijke conferences en aardige danspasjes.
Totaaltheater dus, iets dat Biesterveld fel propageert. „Daar houd
ik nu eenmaal van. Vandaar dat ik een hoop eigen geld in deze
show heb gestoken. Maar ach, de try-outs zijn tot dusverre uit
stekend ontvangen. En mocht het allemaal wat grootser uitpak
ken, dan maak ik va
"Pommetje
heeft altijd
schik voor tien.
Een vriende
lijk ventje,
een Dik Trom.
Biesterveld had het gelijk aan zijn zijde toen hij eerder in het ge
sprek verkondigde dat de rol van Pommetje hem op het lijf is
geschreven. De 40-jarige kleinkunstenaar toont zich minstens zo
gewiekst als Horlepiep. Vragen over de succesvolle jeugdserie
beantwoordt hij kort; veel liever ziet hij het gesprek over de boeg
van zijn one-man-show gegooid.
Ellende
Waarmee we dreigen te vervallen in clichématig taalgebruik:
„'Blijven lachen' pretendeert niks. Zegge en schrijve drie ernsti
ge noten zitten erin. Ach ja, er zijn al zoveel boodschappen, we
krijgen al zoveel ellende te zien. Daar wil ik me niet teveel in
verdiepen."
„Laat de mensen eens een avondje lachen", luidt Biestervelds re
medie. „Je leeft al zo ontzettend kort en de mensen maken het
mekaar al zo moeilijk. We zitten allemaal om het hardst te
schreeuwen maar er verandert toch geen ene moer. En de drei
ging van de atoombom. Daar denk ik vaak over na. Want het is
niet zo dat ik de ernst wil ontlopen. Alleen: in de show verberg ik
dat angstige gevoel onder het mom van: 'Jongens blijven la
chen."
Als Pommetje Horlepiep dus?
Biesterveld: „Inderdaad, Pommetje heeft altijd schik voor tien.
Een vriendelijk ventje, een Dik Trom die in zijn vrolijkheid de
mensen op een leuke manier in de maling neemt. Een Pietje Bell
dus, die het met iedereen goed meent. Maar ja m'n show dus. Het
is altijd mijn wens geweest dat te bereiken...."
„Het is allemaal erg snel gegaan ja. Kleinkunstacademie, na ander-
halfjaar daarmee gekapt. Het Amsterdams Volkstoneel, Snip en
Snap, Joop Doderershow, Cahmeroshow. En wat heb ik allemaal
nog meer gedaan? Napolitaans liedjeszanger, Rooie Sien, accor
deonist. Ach ja, arme tijden maar als je je werk niet verzaakt, kom
je er altijd. Neem nu mijn show. De middelen daarvoor zijn ook
niet zomaar aan komen waaien."
Pommetje toch evenmin?
Biesterveld weifelend: „Nou.... Ik weet nog goed dat telefoontje
van de NCRV vier jaar geleden. Of ik beschikbaar wilde zijn voor
een nieuwe jeugdserie. Zal wel een bijrolletje wezen, dacht ik.
Maar toen ik hoorde dat mij de hoofdrol was toebedeeld, sprong
ik een gat in het plafond. Wat lag ons toen nog in de weg om op die
plek maar meteen onze open haard te creëren. Haha.
Ziedaar slechts één van de vele spontane grapjes, waarvan Biester
veld (ad rem als hij is) zich bedient. Verheft zich tijdens dit ge
sprek ook meermalen uit z'n stoel om druk gebarend typetjes
neer te zetten. Een muzikale collega, die toevallig op visite is,
spreekt in dit kader dan ook van de 'kleine, grote man.'
Die kleine, grote man is inmiddels bij het kijkersvolkje razend
populair. Biesterveld: „Daar ben ik dan ook ontzettend blij mee.
Maar ach. Pommetje stopt. Er wordt volgend jaar weliswaar een
hele reeks afleveringen op het scherm herhaald, maar ja ik kan
me niet permitteren me daarop vast te prikken. Heb ik gelukkig
ook nooit gedaan."
„M'n komische goochelnummer en m'n accordeon heb ik er nooit
voor opzij gezet. Ik heb altijd gezegd: 'Ik ben Bram Biesterveld
En Pommetje Horlepiep, die speel ik toevallig oók.' Evenals m'n
show."
„Ik ga er vanuit dat je elke dag leert. Ik heb ook wel degelijk naar de
grote jongens gekeken hoor. Voor m'n show ja. Die show is dus
zo'n tweeëneenhalf uur
Een aardige vent overigens, die Horlepiep, eh sorry. Biesterveld
moet ik zeggen!
Nu ook schilderijen uit romantiek en Victoriana
t Schepen op de rede van Jan van Os, één i
e schilderijen op de Delftse Antiekbeur.
Cuyp, rijk gestoffeerd met vee en
haast fluwelig van toon. Duide
lijk een uitgerijpte Cuyp die het
métier volstrekt beheerst.
Noortman heeft daarnaast een
charmante paardenmarkt van
Philips Wouwerman, een rozig
Godenfeest van Cornelis van
Haarlem en verscheidene goede
bloemstillevens.
De sector marines is bij Rob Kat
tenburg goed vertegenwoordigd.
Dat zal niet voor lang meer zijn,
want naar hij meedeelde zal de
zaak in Amsterdam binnenkort
worden verruild voor een pand in
Aerdenhout, waar de keuze heel
wat ruimer zal worden. Katten
burg zal zich daar ook niet in
hoofdzaak tot de 17e eeuw be
perken zoals hij nu in Delft laat
zien, maar wil zijn grenzen zo
breed mogelijk leggen. Nu. in
Delft, heeft hij een ongelooflijk
fraaie Jan van Os met enkele
schepen op de rede. Een doek
waarin het licht heel subtiel
wordt behandeld en dat toch ook
voor de liefhebber van een mooi
geschilderd schip veel te bieden
heeft.
Bij Schlichte Bergen uit Amster
dam treft vooral een triptiek uit
het begin van de 16e eeuw met als
voorstelling de Aanbidding der
koningen Het rechter paneel is
helaas leeg, midden- en linkerpa
neel verraden een al zeer verfijnd
Antwerps maniërisme.
Onder de drieduizend
Delft is vanouds de beurs van een
uitstekend stuk antiek. Dat zoiets
niet duur hoeft te zijn, ook niet op
deze beurs, bewijzen enkele vi
trines die met voorwerpen zijn
ingericht die voor minder dan
drieduizend gulden worden aan
geboden. Uit een zo'n vitrine
noem ik onder meer een Tibe-
taans beeldje in brons voor 1E50
gulen (16e-17eeeuw, zeer fraai en
zijn geld meer dan waard), een
Hollandse tabaksdoos uit de 18e
eeuw voor 1500 gulden, een klei
ne bronzen ïkoon voor 500 gulden
(nog altijd niet duur gezien de
huidige rage die de prijzen exor
bitant opjaagt) en een 17e eeuwse
vijzel uit Spanje: 850 gulden.
Zo'n vitrine bevat uiteraard nog
maar een keus want op de stands
is genoeg te vinden voor wie on
der de duizend gulden wil blij
ven. Opvallend is ook dat som
mige, vaak zeer redelijk prijzende
deelnemers de bedragen voor
hun objecten al op het titclkaartje
vermelden, hetgeen een genante
vraagstelling voorkomt.
Delft is al 31 keer een schatkamer
die alles van een sprookje weg
heeft. Komt er dan nooit een ein
de aan dat aanbod, kun je afvra
gen. Ten aanzien van het goede
meubei lijkt die vraag met ja te
kunnen worden beantwoord. Het
rijke aanbod van de vele kussen-
kasten, de Zeeuwse en Friese
keeftkasten en wat dies meer zij
is al sinds jaren voltooide tijd
Ook tafels en aardige Franse
stoeltjes, buffetten en bureaus
zijn in Delft zeldzaam gewor
den.
Maar aan het aanbod in andere ca
tegorieën lijkt geen einde te ko
men. Zilver is er overstelpend
veel, porselein is nooit wegge
weest en ook de klokken blijven
met Stender en Katz goed verte
genwoordigd. Zolang Stender
bijvoorbeeld nog het eerste Hol
landse staande horloge kan vin
den of zo'n typische Japanse ta
felpendule in de vorm van een
tempel (gedragen door een drie
tal kwelgeesten die letterlijk on
der de vergankelijkheid gebukt
gaan) lijkt het wel goed te
gaan.
Toch zou de beursleiding er goed
aan doen de voorgenomen plan
nen ten aanzien van de tijdslimiet
ook daadwerkelijk uit te voeren.
Dat vereist het aantrekken van
nieuwe deelnemers en dus min
der ruimte voor de huidige expo
santen. Delft zal er echter wel aan
kunnen winnen.
(Tot en met woensdag 7 november,
geopend op maandag tot en met
zaterdag van 10 00 1U 00 uur. op
zondag vanaf 1E 00 uur en bo
vendien op dinsdag- en donder
dagavond van 19.00-22.00 uur De
entreeprijs bedraagt 6N50 gul
den. de njkgeillustrcerde catalo
gus kost twee tientjes).
Met een heel voorzichtig, bijna miniem te noemen stapje heeft de
Oude Kunst- en Antiekbeurs in Delft een koerswijziging inge
zet. Tot nog toe werd de toelatingsgrens van de aangeboden
voorwerpen rond het jaar 1850 getrokken. Wat daarna werd
gemaakt, werd onverbiddellijk de deur gewezen, want zoals de
oudere garde onder de beursexposanten zich regelmatig liet
ontvallen, wat daarna kwam had helemaal niets meer te ma
ken met datgene wat antiek als zodanig bestempelt.
In de tweede helft van de vorige eeuw ontbreekt het in hun ogen
aan zuivere stijlen en breekt eingelijk al het tijdperk van de
moderne kunst aan. Voor een deel hadden ze wel gelijk: uit
kunstzinnig oogpunt is menig meubel uit de laatste decennia
van de 19e eeuw een gedrocht, ook al door de machinale ver
vaardiging.
DELFT (GPD) - Oude kunst
en antiek is meer dan
meubels. De Delftse
beurs, waar het 17e eeuw-
se schilderij traditioneel
meer dan goed is .verte
genwoordigd, begon in te
zien dat ze ten aanzien van
de schilderkunst van de
19e eeuw de boot begon te
missen. Al verscheidene
jaren beleeft de handel in
de 19e-eeuwse schilderij
en een behoorlijke ople
ving en niet zonder reden.
Romantiek, Haagse
School, Hollands impres
sionisme en zelfs de na
volging hebben werken
opgeleverd die op hoog
peil staan.
Men heeft daarover beraad ge
voerd, met als resultaat dat met
ingang van de huidige beurs, die
in het Prinsenhof weer in alle
pracht en praal is te zien, schilde
rijen uit de Romantiek mogen
worden geëxposeerd. Er werd
een tweede uitzondering ge
maakt voor wat betreft het ou-
derdomsminimum, namelijk
voor het Victoriaanse sieraad.
Hetgeen op zich merkwaardig is,
want waarom dan niet meteen
wat meer voorwerpen uit diezelf
de periode? Tenslotte hebben de
Engelsen in de tweede helft van
de 19e eeuw een aantal kostelijke
prentenmakers en aquarellisten
voortgebracht. Maar zover is het
in Delft nog niet.
Veel effect hebben de nieuwe re
gels trouwens niet. Daarvoor
leeft in Delft de traditie te zeer en
Wat er bij komt, de beste kunst
handelaren voor de 19e eeuw, zo
als Pieter Scheen en Ivo Bouw
man, zijn niet bij de organiseren
de stichting aangesloten.
De inbreng van de Romantiek en
het vroeg impressionisme blijft
eigenijk louter beperkt tot de
deelneming van een enkele ex
posant, Rob Kattenburg en Gebr.
Douwes. Bij de laatste kunsthan
del zijn onder meer twee werken
te zien v*an Kasper Karssen, een J.
C. Schotel, Jongkind, Boudin en
Laurentius uit Zaltbommel in het
afgelopen jaar bijeen en hij kan er
terecht trots op zijn ze nu in Delft
te tonen. Met een grote verschei
denheid aan onderwerpen die
Rembrandts veelzijdigheid ook
op dit terrein nog eens onder
streept enkele zelfportretten,
landschappen, religieuze en gen-
revoorstell i ngen
Meer Rembrandts zijn te zien bij
Hans Cramer uit Den Haag, die
twee kleine panelen uit de serie
„zintuigen" aanbiedt. Al op heel
vroege leeftijd maakte Rem
brandt een serie intieme paneel
tjes die voorstelligen bevatten
waarmee de zintuigen worden
gesymboliseerd. Ze zijn voorzien
van de bekende rossige gloed, zo
typerend voor de vroege Rem
brandt. Cramer laat - en dat is erg
aardig - ook zien waar Rem
brandt die invloed vandaan haal
de. Hij exposeert een Jan Pynas,
leermeester van de grote schil
der, die eveneens met dat merk
waardige rode licht werkte.
De collectie van Cramer bevat vrij
wel allemaal topstukken. Een
tweetal portretten van Terborch,
een heel getemperde Jan van
Goyen, en voorts groten als Sa
lomon van Ruysdael, Nicolaes
Berchem en Guardi. De collectie
middeleeuwers is kleiner dan in
voorafgaande jaren, maar bevat
wel veel moois, waaronder een
madonna met kind van Sano di
Pietro.
Aelbert-Cuyp
Bij Noortman schilderijen uit di
verse periodes. Genoemd mag
worden op de eerste plaats een
rivierlandschap van Aelbert
een Christoffel Bisschop. Mooi
werk, daar niet van, maar je zou
toch kunnen verwachten dat er
meer exposanten waren die deze
nieuwe gelegenheid te baat zou
den nemen.
Toch is de 31e Oude Kunst- en An
tiekbeurs weer de beurs van de
schilderijen geworden, al moet
daar in één adem ook de prent
kunst bij worden vermeld. Delft
is ook de beurs van Rembrandt.
Maar liefst 32 etsen bracht Theo
VALKENBURG (Z-H) Ans B V Voorschoterweg 51071-766559
SUZUKI
Suzuki SC 100 GX
Kompleet mèt dagteller, zelfdenkende ventilator. stoelen met hoofdsteunen. 3-punts rolgordelsen
elektrische ruitensproeiers, achterruitverwar- bovendien radio en toerenteller. neemt genoegen
ming, afsluitbare tankdop. achteruitri)lampen, aan- met normale benzine (1 20.1). En dat alles voor de
steker, moquette vloerbedekking, parkeerlichten, prijs van f9 999.- inclusief 12 maanden garantie.
radiaalbanden, zonwerend glas, iijnesport-
