Geef deur een
eigen gezicht
Wees zuinig op
uw aardgas-cv
Snijden gaat
soms beter
dan zagen
Speel niet te veel
met uw zoomlens
WC HAAKJE AAN DEUR VAN VRIESKIST
Zelf een
zeilplank
bouwen
ZATERDAG 13 OKTOBER 1979
PAGINA 27
AI vele jaren vergeten we dat deu
ren in huis ook best op een wat
appetijtelijke manier afgewerkt
mogen zijn. Seriebouw en doel
matigheid in de bouw hebben
een fantasieloosheid gebracht die
sterk afsteekt tegen de sierlijke
gedecoreerde deuren van vroe
ger.
Velen probeerden toch iets per
soonlijks aan de vlakke fabrieks-
deur toe te voegen. Vandaar dat
overal bordjes verschenen met
verschillende teksten erop. Wel
handig, want een bezoeker kon
geen wijs meer worden uit die
verzameling van gelijke deuren
naar keuken, kelder, wc of woon
kamer. Er zijn veel meer andere
mogelijkheden om een saaie en
fantasieloze deur op te knappen.
Nieuw verfje
Vlakke deuren kunt u al iets opvro
lijken door ze een nieuw verfje te
geven. De beste manier hiervoor
is de deur uit de scharnieren te
halen en plat neer te leggen. Zo
voorkomt u "zakkers" tijdens het
schilderen. Misschien kunt u er
met afplakband bepaalde vlak
ken op aanbrengen, die de deur
nog levendiger maken. Nadeel
daarvan is wel dat stofdeeltjes
dan een ideale landingsplaats
hebben.
Om u deur op een eenvoudige ma
nier iets speels en kleurrijks te
geven, kunt u hem beplakken
met een deurposter. Er zijn in de
handel allerlei posters te krijgen.
Spiegeltegels
Een heel andere oplossing voor een
opknapbeurt van een badkamer
of wc-deur is het bekleden met
spiegeltegels (verschillende af
metingen, 15 x 15 cm, 30 x 30 cm
enz) Met de bijgeleverde plak-
strips zijn ze heel eenvoudig te
bevestigen. Voor een spiegelte
gel-oppervlak van 60 x 60 cm be
taalt u tussen de 75 en 100 gulden
Deurlijsten
Door het toepassen van decorlij-
sten (montures) kunt u gladde,
vlakke deuren een heel nieuw ge
zicht geven. Deze sierlijsten zijn
bij doe-het-zelf-zaken enz in veel
uitvoeringen en stijlen te koop.
Van romantische napoleontische
tot zeer moderne. Deze lijsten
doen vlakken ontstaan, die in
verschillende kleuren of met be
kledingsmaterialen kunnen
worden afgewerkt. Zo kunt u een
vlak met hetzelfde materiaal als
de aansluitende wand afwerken
om een eenheid tussen deur en
wand te krijgen. Of u kunt een
kleur die veel in het interieur
voorkomt, nog eens in een vlak
herhalen. Een kamer krijgt een
bijzonder tintje door de sierlij
sten behalve op de deur, ook op
andere vlakken toe te passen, bij
voorbeeld op de kastenwand in
de slaapkamer. (Misschien is de
bedbak hier ook bij te betrek
ken).
Met een verstekbak kunt u de lij
sten op maat en onder de vereiste
hoek afzagen. U kunt de lijsten op
de deuren lijmen met hout- of
contactlijm. Wanneer u aan beide
zijden van de deur de sierlijsten
wilt aanbrengen, moet u dit wel
op gelijke hoogte doen
Andere deuren
Een heel radicale manier om van
uw oude deuren af te komen, is ze
door andere te vervangen. U zou
kunnen denken aan massief ei
ken binnendeuren (ongeveer 850
gulden). Of aan duo-deuren, die
ook wel onderdeuren worden ge
noemd. Deze deuren bestaan uit
een "los" onder- en bovendeel. Ze
zijn van 600 tot 900 gulden te
koop.
Naast genoemde deuren zijn ook
gehard-glazen deuren in huis
heel goed toepasbaar. Het glas is
vele malen sterker dan gewoon
glas. Een machinaal vervaardig
de blank glazen binnendeur
koopt u al vanaf ongeveer 380
gulden.
Ook jaloeziedeuren kunnen uw
huis een luchtige en speelse sfeer
geven. De meeste jaloeziedeuren,
ook wel louvredeuren genoemd,
worden gemaakt van Ameri
kaans en Zweeds grenehout. Het
voordeel hiervan is dat het geen
probleem geeft bij het beitsen of
schilderen, ook lauan wordt veel
gebruikt. Om de deur een een
heid met het interieur te laten
zijn, kunt u overwegen dergelijke
deurtjes ook op andere plaatsen
toe te passen. Zo zijn in plaats van
gordijnen raamluiken denkbaar
die opzij kunnen worden geklapt
Ook oude keukendeur-kastjes
kunnen door Louvredeurtjes
worden vervangen. Saloondeur-,
tjes kunnen, hoewel het geen
echte deuren zijn, toch een luch
tige afscherming vormen tussen
twee ruimten. De prijs, inclusief
draaiende oploopscharnieren, is
ongeveer 100 gulden.
Als we de kreten van sommige le
veranciers van isolatiemateria
len helemaal zouden mogen ge
loven, is er met isolatie van de
woning zoveel energie (en geld)
te besparen dat je bij wijze van
spreken nog gratis warmte aan
de buren zou kunnen leveren en
nóg geld terugkrijgen van het
energiebedrijf.
Dat is dan de reclamekant van de
energiezaak; de andere kant is
dat het zeker mogelijk is niet
onaanzienlijk op energie (zowel
gas als elektriciteit) te besparen
door verstandige isolatiemaat
regelen te nemen. Hier en daar
incidenteel isoleren heeft
meestal niet zo erg veel zin. Toch
kunnen kleine dingen een we
zenlijke besparing opleveren.
Zoals het isoleren van onnutte
leidinggedeelten van de centra
le verwarming.
Ga eens na hoeveel meters leiding
eigenlijk geen functie hebben.
Uiteraard staan de cv-pijpen in
de kamers, naar de radiatoren
hun warmte doelmatig af. Maar
op een niet gebruikte zolderver
dieping. waar de cv-ketel staat,
en elders waar de leidingen als
mini-radiatoren werken zonder
dat daar behoefte is aan warm-
te-afgifte, verspillen ze ener
gie.
waterboiler, bijv. vanaf de zol
der naar de badkamer of van de
bijkeuken naar de keuken. Dat
hele traject is puur verlies. Iso
leren van die leidingen heeft wel
degelijk zin. Op het transport
traject staan die leidingen vrij
veel warmte aan de omringende
lucht af. Door er isolatiemate
riaal omheen te wikkelen, blijft
die warmte (energie is geld) bin
nen de leidingen en gaat prak
tisch zonder verlies naar het
verbruikstoestel, hetzij radia
tor, hetzij warmwater kraan.
U kunt leidingen isoleren met in
smalle repen geknipt glaswol-
isolatiemateriaal of met specia
le „schalen" voor leidingen. Die
zijn te koop in glaswoluitvoe-
ring of van schuimplasticmate-
riaal. De schalen kunnen, af
hankelijk van type en fabrikaat,
met een zelfklevende overlap
rond de leiding worden geslo
ten, dan wel met lijm worden
gedicht
Nog makkelijker en even efficiënt
is het om het materiaal met dun
staaldraad of zelfs een dun bind-
touwtje (desnoods plakband)
vast te maken. De leiding moet
geheel omwikkeld zijn en er mo
gen geen open naden in het iso
latiemateriaal zitten. Het is een
„koud kunstje" dat u besparing
op uw warmte-rekening
geeft.
Er bestaan diverse vaak door doe-
het-zelvers gebruikte materia
len die zich beter laten snijden
dan zagen. Een heel goed voor
beeld daarvan: gefineerde tri-
plex-wandplaten (of printpla
ten; ook dun triplex met een op
druk van pvc). In de eerste
plaats voorkomt de snijmethode
het hinderlijk „rafelen" van het
materiaal. Ook met een fijnge-
tande zaag is er niet aan te ont
komen dat aan de „tegenkant"
van het materiaal van die rafels
ontstaan. Het triplexlaagje is nl.
vaak van „waaiboomkwali-
teit".
Ten tweede is het met een mes heel
wat gemakkelijker om precies op
maat en langs een zuiver rechte
lijn te werken. Behalve genoem
de decoratieve wandplaten laten
zich ook hardboard, gipskarton-
plaat, dunne spaanderplaat (tot 4
mm) enz. veel exacter en gemak
kelijker met een mes bewerken
dan met de zaag.
Het is wel zaak om de juiste spullen
te gebruiken en op een vlakke
ondergrond te werken. Voor het
snijden kan een gewoon vakmes,
zoals het Stanleymes, worden
gebruikt, of een zgn. afbreekmes.
Dat laatste heeft het voordeel dat
u altijd over een scherpe punt be
schikt. Is de punt ietwat versle
ten, dan breekt u eenvoudig een
stukje van het mesprofiel af, en er
is weer een nieuwe, vlijmscherpe
punt beschikbaar. Eigenlijk is
verder ook een stalen rij nodig,
een soort lineaal van stevig staal,
in diverse lengten verkrijgbaar
met of zonder cm-verdeling er-
Meet de snijlijn op het materiaal se
cuur af. Op bepaalde materialen
zoals gefineerde wandplaat of
printplaat, gaat dat met het al ge
noemde mes vaak beter dan met
een potlood. Stel dat u van een
wandplaat, 244x60 cm groot, een
stuk van 198x43 moet maken
Snij dan eerst het teveel in lengte
af. Meet aan beide lange kanten
van de plaat de 198 cm af. Leg de
stalen rij (eventueel: een zuiver
rechte, niet smalle hardhouten
lat) op de afgeschreven lijntjes en
maak de eerste snede heel op
pervlakkig. Haal de snede met
wat meer kracht over. Meestal
kunt u dan de rij of de lat al weg
nemen en in het spoor van de ge
maakte snede verder snijden, tot
u helemaal (of nagenoeg hele
maal) door het materiaal heen
bent.
Het spreekt vanzelf dat u onder het
materiaal een strookje triplex
legt, zodat u niet in de vloer
snijdt. Het makkelijkst werkt u
meestal op de vloer, waar de hele
plaat mooi vlak ligt.
Op het laatst kunt u de plaat even
tueel „breken", altijd met de on
derkant benedenwaarts wer
kend. En zo nodig haalt u het mes
dan nog even over de achterkant,
waar de breuklijn zich al duide
lijk zichtbaar heeft gemaakt.
Meestal is het voldoende om even
een stukje schuurpapier of een
schuurstaal over de afgesneden
kant te halen, om een perfect
gladde afwerking te verkrij
gen.
De snijmethode geeft ook een bete
re precisie dan zagen. Het is im
mers niet zo gemakkelijk om over
lange afstand zuiver langs een
rechte lijn te zagen. Met een mes
langs de rij is dat heel eenvoudig.
Ook het uitzagen van openingen
voor schakelaars enz. is meestal
erg lastig; met een mes gaat het
gemakkelijker en preciezer, mits
u natuurlijk eerst heel secuur de
plaats voor de opening aftekent.
In materiaal dat dikker is dan 4
mm wordt de snijmethode wat
minder aantrekkelijk
Het windsurfen is in korte tijd erg
populair geworden. Een goede
zeilplank is alles bij elkaar nog
niet zo'n erg goedkoop stukje
„speelgoed" en daarom kan voor
velen de mogelijkheid om er zelf
een te bouwen misschien een
manier zijn om het surfplezier op
wat goedkopere wijze te ver
wezenlijken.
Voor dit doel brengt een bekende
leverancier van kunststofmate
riaal een bouwpakket in de han
del. Daarin zit alles wat voor het
maken van de plank nodig is.
Mast, zeil, giek en gewricht moet
dan nog gekocht worden; dat is
allemaal los in de sporthandel
verkrijgbaar.
De kern van de zeilplank is een li
chaam van polyurethaan
schuimplaten, die gemakkelijk in
de juiste vorm gezaagd kunnen
worden. Met polyesterhars en
glasvezel wordt die vorm be
kleed; het hardt uit tot een zeer
sterke huid.
Moeilijk is het werken met vloeiba
re kunststoffen zeker niet. Het
verdient wel aanbeveling om het
buiten of in een goed geventi
leerde ruimte te doen, want het
geurtje van polyesterhars is nogal
irritant. Bij het werk is het ook
zaak om een stofmaskertje op te
zetten; dat zit trouwens in het
bouwpakket, dat bovendien
hulpmiddelen als papieren
sjablonen, kwasten, tot zelfs
schuurlinnen bevat.
Zo'n pakket kost 545. Voor een
goede 400 kunnen dan zeil enz.
worden aangeschaft, zodat de
hele zeilplank nog net onder de
duizend gulden blijft. Het zeil
plank-bouwpakket is niet in de
winkel te koop, maar regelrecht
bij de fabrikant te bestellen: Po-
ly-Service, Arkel, tel. 01831-17fiQ
Filmers hebben, als hun
voorzien van een zoomlens, een
grote voorsprong op vele fotogra
fen. Zij kunnen elk onderwerp
precies uitgekaderd, in de juiste
grootte, in beeld brengen. Som
mige filmers zie je dan ook veel
vuldig van deze lens gebruik ma
ken. De ene filmer gebruikt hem
echter goed en de andere ge
bruikt hem „omdat het zo leuk
is". Zo maar wat spelen met die
zoomlens heeft echter geen zin.
Meestal gaat het plezier er trou-
snel af, als je het niet goed
Allereerst gebruik die zoom vooral
spaarzaam! Een overmatig ge
bruik ervan (en zo'n lens is vooral
voor een beginnend filmer na
tuurlijk een fijn „speeltje") maakt
uw film voor de toeschouwer
vaak erg vermoeiend. Iedere fil
mer wil met zijn film een zeker
verhaal vertellen, ook al maakt
hij wellicht helemaal geen draai
boek en monteert hij geen meter.
In een aantal bewegende beelden
probeert hij de toeschouwers iets
te laten zien van wat hem als fil
mer op een bepaald moment inte
resseert. Wanneer u er zoveel
mogelijk voor zorgt dat in ieder
geval de techniek van uw film in
orde is, dan wordt de aandacht
van de kijker zo weinig mogelijk
afgeleid van het onderwerp. En
„techniek" betekent dan: een
goede belichting, een goede
scherpte en het vermijden van
opnamefouten.
Meestal wordt er gezoomd vanuit
de groothoekstand naar de tele-
stand. En heel vaak blijkt dan, dat
wanneer die telestand bereikt is,
het beeld volstrekt onscherp is
geworden. Dat betekent eenvou
dig dat er niet goed is scherpge
steld. Die fout kunt u vermijden
door de camera eerst in de tele-
weer recht zetten. U houdt dan
gewoon de belichting aan zoals
die was toen u aan het zoomshot
begon (vanuit de groothoek
stand).
Het filmen met de zoomlens hoeft
geen probleem te zijn; de beste
resultaten boekt u echter wan
neer u een paar kleinigheden in
de gate n houdt.
Decoratieve
schakelaars en
stopcontacten
De O.'s hebben altijd een diep-
vrieskist gehad. Maar als er een
nieuwe moet komen omdat die
versleten is, lijkt hen een staande
diepvrieskast toch handiger. Ze
nemen er eentje van het merk Es-
ta, omdat ze denken dat dit een
Nederlands fabrikaat is. Hij kost
1200 gulden. Er zitten zeven la
den in.
Bij ontvangst van de kast hebben ze
meteen al een beetje pech. Me
neer O. is zelf een kleine zelfstan
dige stoffeerder, dus heeft hij ge
dacht „Van supermarkten en dat
soort grote zaken moet ik niets
hebben. Ik koop bij de vakhan
delaar, die moet ik steunen".
Maar ja, deze vakhandelaar laat de
vrieskast in planken en papier
gepakt bij hen in de gang neerzet
ten. Verder moeten ze gauw even
tekenen voor goede ontvangst.
Dat valt na het uitpakken tegen.
De deur van de kast staat scheef
en er is een stukje af. Kennelijk
een opduvel gehad bij het ver
voer. Ze gaan bij de vakhandelaar
vragen of dat kwaad kan. Die
zegt: „Welnee".
Dus nemen ze de vrieskast in ge
bruik. Hij blijkt wel heel anders
te werken dan hun vroegere
vrieskist. Om de haverklap slaat
de vriesmachine binnen in het
ding aan, en gek genoeg komt er
ook een hele rand sneeuw langs
de deur.
De O.'s zijn beleefde mensen, die
niet gauw tegen hun winkelier
gaan zeggen dat de kast toch niet
deugt. Ze behelpen zich ander
half jaar met die kast die zo raar
doet. Trouwens, hun voorraad
diepvries zit erin en als zo'n kast
voor reparatie weg moet, krijg je
daar allemaal ellende mee. Afge
lopen zomer besluiten zij einde
lijk eens te gaan reclameren.
Ei van Columbus
De winkelier belooft dat hij tijdens
hun vakantie de deur na zal kij
ken. Als ze terugkomen heeft hij
persoonlijk het Ei van Columbus
hij heeft, net als bij een
haakje en een oogje aan
de vrieskist gemaakt. Nu kan de
deur prima dicht.
Helaas, kort na deze mirakelse in
greep slaat geheel onverhoeds
een nieuw mankement toe. De
invriezer doet het niet meer.
De leverancier er weer bij gehaald,
maar ook deze vindingrijke man
weet niet hoe hij dit defect moet
verhelpen. Er komt een monteur
van Esta. Die bekijkt het
probleem en verklaart opgewekt
„Die kast kan op de schroothoop.
Hij is doorgeroest en daarom zit
er ergens een lek. Maar dat lek
kan ik niet vinden, want zulke
kasten zijn helemaal bekleed met
piepschuim". Hij legt uit dat er in
deze kast nog aluminium buisjes
zitten, waarvan Esta inmiddels
allang had begrepen dat ze niet
deugen. Vandaar dat ze in de
nieuwere Esta-vrieskasten kope
ren buisjes zijn gaan gebrui
ken.
„Dat is dan 54 gulden"
..Er zit niets anders op", zegt de
monteur. „U moet een nieuwe
kast kopen"
.Maar zou Esta ons na deze slechte
kast dan geen tegemoetkoming
bij een nieuwe willen geven?"
vragen de O.'s hoopvol.
.,Nee mevrouw, nee meneer", wijst
de monteur vriendelijk doch be
slist van de hand, „bij Esta zijn ze
bikkelhard. En mag ik nu al
stublieft even met u afrekenen?
Dat is dan 54 gulden voor het
voorrijden en het nakijken".
De O.'s betalen de 54 gulden en
schrijven hun bijna ongelooflijke
verhaal aan de krant. Wij denken
dat wij voor deze pechvogels nog
wel iets gedaan zullen krijgen, en
schrijven over de kwestie een
brief aan Van Swaay Amersfoort
BV, die te boek staat als impor
teur van de Esta-produkten, en
wiens adres luidt Nijverheids-
weg Noord 98, Amersfoort.
Als antwoord ontvangen wij een
week later een brief van een Ser
vice-Centrale voor Koeltechniek
BV, gevestigd te Amersfoort,
adres Nijverheids weg Noord
„Moeten wij helaas
meedelen..."
In deze brief staat:
..Betreffende de klacht van me
vrouw O. moeten wij helaas mee
delen dat Van Swaay Amersfoort
BV als gevolg van de zeer grote
verliezen welke in West-Europa
zijn geleden, haar bedrijfsactivi
teiten heeft gestaakt"
Er is, zo vertelt de brief verder, al
leen nog een reservegeldpot voor
garanties van 1 jaar op vriezers
Dus daar vallen de O.'s buiten.
Verder wordt er nog service-te
gen-betaling verleend door de
Service Centrale voor Koeltech
niek BV, totdat de onderdelen op
zijn. Enfin, die servicedienst
hebben de O.'s dus al aan de deur
gehad.
Niet voor de O's
„Wij betreuren het", zo besluit de
brief, „dat wij aan mevrouw O.
geen positiever bericht kunnen
sturen".
Dat Van Swaay zich via deze Servi
ce Centrale tijdelijk nog iets aan
trekt van garanties en reparaties,
dat is nog een heel ding. Je hoort
ook nog wel eens dat merken en
leveranciers van de aardbodem
verdwijnen zonder zich aan de
afhandeling van beloofde service
iets gelegen te laten liggen.
Maar de O.'s, die zo n mooi ver
trouwen hadden gehad in „een
stand te zetten en dan scherp te
stellen; daarna gaat u terug naar
de groothoekstand en dan pas
maakt u uw zoomopname.
Denk bij het maken van zo n
„zoomshot" ook even aan het
volgende: begin eerst met een
paar seconden te filmen uit de
groothoekstand, dan zoomt u
„in" en wanneer de uiterste tele
stand is bereikt, gaat u ook nog
een paar seconden door met fil
men. Zonder die paar seconden
rust aan het begin en het eind van
uw shot wordt het beeld weer erg
onrustig, terwijl het bovendien
uiterst lastig is bij een latere mon
tage.
Iets anders: stel u wilt inzoomen' op
een kerktoren. Halverwege uw
shot dreigt die kerktoren uit het
beeld te verdwijnen. Al zoomend
gaat u dat corrigeren en uiteinde
lijk komt die toren al bibberend
en dansend toch in het midden
van het beeld.
Belichting
Nederlands merk", hen te leve
ren door „de vakhandelaar", die
hebben daar niets aan. Hun leve
rancier heeft hen maar laten tob
ben toen er nog wat aan te doen
was geweest. De garantietijd is
nu al lang en breed om. Hun
vrieskast heeft verkeerde buisjes
waar niets meer aan te repareren
valt. Voor hen zit de reserve
geldpot van Van Swaay op slot.
Wanneer u op zo'n kerktoren in
zoomt, zult u heel vaak zien dat er
tijdens het zoomen iets m de be
lichting verandert. Dat komt om
dat meestal de verhouding tussen
de lichte lucht en de kerktoren
anders wordt; de lichtmeter meet
dan in de telestand meer licht dan
aan het begin van het shot. in de
groothoekstand. Het gevolg is dat
de lensopening wat kleiner wordt
en daardoor wordt de toren zelf
vaak een tikkeltje onderbelicht.
Wanneer uw camera de moge
lijkheid heeft de behchtingsre-
geling met de hand te corrigeren,
kunt u de zaken gemakkelijk
Het overkomt menigeen: na het
verfraaien van een wand. bij
voorbeeld met schroten, wand-
panelen, wandtextiel, enz. steken
ineens de opnieuw gemonteerde
schakelaars en stopcontacten
wat „klinisch" af. Een leverancier
van schakelmateriaal heeft daar
een leuk systeem voor bedacht
direct op de bestaande „doos"
van schakelaar of stopcontact
kan een nieuwe afdekplaat wor
den gemonteerd. In plaats van de
oude witte knopjes komen dan
moderne „wippers" met „omlij
sting" in fraaie metallische af
werking. Niet duur en echt een
verbetering van het aanzien van
een fraai afgewerkte wand.
Onder de naam Berker Modul kunt
u dit „renovatie-schakelmate
riaal bij de elektrohandel,
bouwmarkten, enz. kopen.
ivf. <5 s
