Paniek bij Sterrenslag rond Marcel van Dam POLITICI IN DE SLAG MET ARTIESTEN EN TV-PRESENTATOREN ZATERDAG 13 OKTOBER 1979 EXTRA PAGINA 21 Voor het tweede achtereenvolgende jaar zendt de AVRO vanavond het tv-programma Sterrenslag uit. In dit programma gaan artiesten, politici en tv-presentatoren op sportie ve wijze met elkaar in de slag. De opnamen voor Sterrenslag werden de afgeslopen zomer in en bij Arnhem gemaakt. Onze redacteur binnenland, Bert Paau w die tevens oud-leraar lichamelijke opvoeding is, was evenals vorig jaar door de AVRO-leiding aangezocht de ploeg van de politici te begeleiden. In bijgaand artikel geeft hij zijn ervaringen weer. een uitstekend onderdeel om de dag mee te beginnen. De meesten kunnen er werkelijk geen klap van. Het tweetal Willeke Alberti - Patricia Paay beweegt zich voor namelijk met kirrende geluidjes over het veld, maar een bal van gen, ho maar. Op een gegeven moment liggen zo'n zes deelne mers en deelneemsters op en over elkaar naar de bal te graaien. Het is werkelijk een puinhoop. Des te beter. Regisseur Pieter Va rekamp wrijft zich in de handen. Dat zijn mooie plaatjes. De hardloop-estafette en het penal- tyschieten zijn wat minder spec taculair. Bij het penaltyschieten probeert presentator en voetbal ler Frank Kramer wat tips te slij ten aan Ivo Niehe van de TROS en dat helpt zowaar nog ook. Ria Beckers kan haar succes van vo rig jaar, toen ze Eddy Pieters Graafland eenmaal verschalkte, niet herhalen. Deze keer staat Sparta-doelman Pim Doesburg in de goal en die heeft geen moei te met de puntertjes van de poli tica. Troostelozer kan het bijna niet. De regen valt tijdens de eerste op namedag van Sterrenslag met bakken uit de hemel. De deel nemers zijn door en door nat terwijl het massaal opgekomen publiek in het Arnhemse Sons- beekpark staat te kleumen van de kou. Maar niemand van de nieuwsgierigen maakt aanstal ten om te vertrekken. Ik verbaas me daar hogelijk over. Is het dan zo leuk om Piet Bambergen of Neelie Smit-Kroes in een kano over een vijver te zien varen? Kennelijk wel. Het publiek blijft staan. Rijen dik. En maar regenen. We stoppen er mee, besluit de pro grammaleiding. Men vindt het niet langer verantwoord om door te gaan. "Straks is iedereen ziek. Laten we maar hopen dat het morgen beter weer is, dan halen we wel in wat we vandaag achter op zijn geraakt", zegt Bob Bre mer die deelnemers en mede werkers naar een naburig bis- tro'tje dirigeert om daar met be hulp van een stevige borrel wat op te kikkeren. En het was de vorige dag allemaal zo hoopvol begonnen. Vanaf vijf uur 's middags wordt er verza meld in het riante hotel Wolfheze, niet zo ver bij Arnhem vandaan. Met mijn collega's Frans Kroone en Peter Visser ben ik vroegtijdig aanwezig. Evenals het vorig jaar is het onze taak de drie ploegen (politici, artiesten en tv-presenta toren) te begeleiden, de hoofd- coaches te assisteren en de deel nemers voor blessures te behoe den door ze wat af te remmen bij een al te drieste dadendrang. Bij de ingang van het hotel heeft zich een ontvangstcomité ge vormd met AVRO-directeur Sie- be van de Zee aan het hoofd. Ge leidelijk druppelen de deelne mers binnen. Artieste Ronnie Bierman is één van de eersten. Ze is aardig en erg vrolijk. Haar lach vult de hele receptiehal. Trou wens, Joke Bruys kan er ook wat van. Zij hoeft zelf niet mee te doen maar is meegekomen met Gerard Cox. Waar ik haar ook te genkom, ik zie haar altijd lachen. Opmerkingen die aan mij niet meer dan een glimlach ontlokken doen haar in schaterlachen uit barsten. Ze behoort kennelijk tot de uitbundige types Serieus Het is de bedoeling dat ik mij net als de vorige keer met de politici be zighoud. Vier van de negen ken ik nog van vorig jaar. Ria Beckers van de PPR, Harry van den Bergh van de PvdA, Hans van den Broek van het CDA en Ad Ploeg van de WD. Trouwens, stadge note Til Gardeniers, de minister van CRM, ken ik ook wel van en kele interviews die ik de afgelo pen jaren met haar heb gemaakt. "Wat leuk dat je er ook bij bent", zegt ze verrast. Zij is de hoofd coach en vat haar taak vrij serieus op. Alle ploegleden zijn zelfs al benaderd om te informeren naar welke onderdelen hun voorkeur uitgaat. Met de opstellingen hoef ik me dan ook niet al te veel meer te bemoeien. Wel een verschil met vorig jaar toen Anne Vondeling de hoofdcoach was. Die vond alles goed en liet dat soort zaken geheel aan mij over. Maar de methode van Tü Gardeniers werkt eigenlijk wel zo vlot. Terwijl de deelnemers 's avonds op het terrein bij het hotel aan het oefenen zijn voor dé mo- tortrial en het golfen nemen we in een rustig hoekje bij de receptie nog even alle onderdelen door Alleen Jan van Hou welingen (CDA) is nog een vraagteken. Hij komt pas laat op de avond omdat hij van zijn vakantieadres moet terugkeren. We delen hem maar op goed geluk in. De anderen zijn redelijk tevreden met hun num mers. Van de nieuwkomers mag Marcel van Dam (PvdA) met de onafscheidelijke sigaar in z'n hoofd gaan motorcrossen, kan Neelie Smit-Kroes (WD) gaan kanovaren en mag Maarten Eng- wirda (D'66) gaan proberen om de hindernisbaan zonder doodsmak rond te komen. Het vooruitzicht twee dagen lang sportieve prestaties te moeten gaan verrichten remt overigens niemand van de deelnemers in eet- of drinkgedrag. De maaltij den zijn overdadig en de drank vloeit rijkelijk. In de bar van het hotel is het bijna constant spits uur en ook in de voorraden van mr. Geertsema, de commissaris van de koningin in Gelderland bij wie we een avond te gast zijn, worden flinke bressen geslagen. Vooral de tv-presentatoren kunnen er wat van. Wim Neijman van de IKON is bijna niet zonder glas in de handen te betrappen terwijl ook Wim Bosboom van de VARA en Dick Passchier van de NCRV niet de indruk geven zich onge makkelijk te voelen met enige al coholica voorhanden. Zwemmen is tijdens de eerste op namedag het beginnummer. Piet Bambergen, in een veel te kleine zwembroek, staat de boel te ver maken. Trouwens, hij hoeft niet eens gek te doen, de toeschou wers lachen toch wel. De arties- tenploeg is duidelijk het meest populair. De politici moeten het met heel wat minder aanmoedi gingen doen al wil de verschij ning van Neelie Smit-Kroes nog wel eens een schuchter spreek- koortje "Neeltje, Neeltje" ont lokken. Onheilstijding De enige echte zwemmers zijn ac teur Peter Faber en Toppop-pre- sentator Ad Visser. Zij halen ook op de andere onderdelen voor hun ploegen veel punten binnen. Bij de motortrial gaat er veel mis. Anne van Egmond rijdt op de of ficials in, Ronny Bierman laat haar motor steigeren en Marcel van Dam gaat grandioos onder uit. Het enige wat nog intact lijkt is z'n sigaar. Bij het middagmaal zit ik naast Martin Brozius aan tafel. Geen drukke prater, integendeel, wel een stevige eter en dat zie je toch niet aan hem af. Tot mijn lichte verbijstering schept hij driemaal op. Waar laat hij het allemaal? De producent van het programma, oud-Leidenaar René van de Wa ter. komt tijdens de lunch binnen met de onheilstijding dat het is gaan regenen. De maaltijd wordt gerekt, maar ja, we kunnen niet blijven eten. Kanovaren en golfen staan er die eerste dag nog op het program ma. Toch maar beginnen, zo wordt besloten. Om de vijver in het park ziet het zwart van de mensen en de paraplu's. Het gaat steeds harder regenen. Ik trek me terug onder een afdakje en ben blij dat ik geen deelnemer ben. Til Gardeniers staat op het aan- legsteigertje uit te waaien en kletsnat te worden maar blijft desondanks 'haar ploegleden' en thousiast aanmoedigen. Ik vind het toch wel te waarderen dat ze dat op kan brengen. Zelf sta ik stevig te balen en te verlangen naar de luxe van het hotel. Ken nelijk leeft dat verlangen ook bij anderen want het voorstel van de AVRO-leiding om er maar mee te kappen vindt algehele bijval. Puinhoop Gelukkig werkt het weer de vol gende dag, tijdens de opnamen op het sportcentrum Papendal, wél mee. Het handballen blijkt Het golfen wordt daarna in inge korte versie afgewerkt De gras pollen vliegen in de rondte wat steeds opnieuw gejuich veroor zaakt bij de weer massaal opge komen toeschouwers die steeds moeilijker door de ordedienst (studenten van de Technische Hogeschool uit Twente) achter de hekken gehouden kunnen wor den. Voor de hindernisbaan houd ik m'n hart vast. Vorig jaar was de baan te makkelijk, nu lijkt hij mij te moeilijk met z'n diepe waterbak waar de deelnemers met hun er barmelijke conditie en volslagen gebrek aan souplesse in moeten springen. Bovendien telt de ver moeidheid na zeven onderdelen ook danig mee. Neelie Smit- Kroes vraagt me angstig hoe ze de bak het beste kan nemen. Op luchtige toon zeg ik dat het lasti ger lijkt dan het is. maar ik hoor haar denken 'Jij hebt makkelijk praten'. Tijdens de opnamen ge beuren er echter geen nare din gen al maken sommigen wel een rare schuiver. Lichte paniek Dan volgt het slotnummer, het touwtrekken. Dat wordt werke lijk een grandioze uitsmijter met een barrage tussen de politici en de tv-presentatoren tot besluit. Het kost Marcel van Dam zelfs zoveel kracht dat hij onwel wordt. De vrolijke stemming slaat opeens om in een lichte pa niek. Marcel van Dam ligt lijkwit op de grond, arts erbij, fysiothe rapeut erbij, persfotografen erbij, nieuwsgierige toeschouwers er bij die langs de ordedienst zijn geglipt Als hij weer een beetje is opgeknapt kan dan toch nog de champag nefles worden ontkurkt. Het eer ste wat Van Dam zelf doet als hy weer ter been is, is het opsteken van een sigaar. Op de afscheidsborrel ziet hij nog akelig wit. Is het nou wel ver standig om zoveel te roken?, vraagt Dick Passchier vaderlijk aan hem. Marcel van Dam rea geert er nauwelijks op. Als ik wegloop zie ik hem nog juist een verse sigaar opsteken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 21