Boze reacties op opschorting van zaak-Menten Gezondheid Menten vaker als wapen gebruikt tijdens processen Meer aandacht voor recreatie in onderwijs 4000+2000m keukens, badkamers, zitkomfort onder één dak Vernietiging beschikking rechtbank lijkt niet waarschijnlijk TRAMWAGEN UITGEBRAND )INSDAG 25 SEPTEMBER 1979 )EN HAAG (GPD) - De gezond heid van de nu tachtigjarige van oorlogsmisdrijven verdachte Blaricumse kunstverzamelaar Pieter Menten is al vaker als wa pen gebruikt in tegen hem aan hangige processen. Nog nooit eerder zijn artsen echter tot de conclusie gekomen dat Menten krankzinnig was. Wel hebben artsen vaker opvallende uitspra ken over Menten gedaan. Dat laatste komt duidelijk naar voren in het rapport van de commissie- Schöffer over de affaire-Men- ten. In die rapporten komt de naam van de Ursulakliniek in Wassenaar nogal eens naar voren. In de jaren direct na de Tweede Wereldoor log nam Menten daar enkele ke ren zijn toevlucht toen het hem in zijn processen niet zo goed ging. Dat was onder meer van april 1946 tot april 1947 het geval. De justitie zocht Menten toen we gens collaboratie met de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog in het door hen bezette Polen. Menten dook onder en wist het verblijf in de Ursulakliniek na een jaar te legaliseren. Toen mocht hij met goedkeuring van de toenmalige rechter-commis- sarissen in de strafzaak tegen Menten, Besier en Röhling, in de kliniek blijven. In de Ursulakliniek kwam Menten op uiterst goede voet te staan met de geneesheer-directeur, de Haagse neuroloog-psychiater dr. Ed Hoelen. Zijn naam wordt voor het eerst in het rapport-Schöffer genoemd bij het gesprek in maart 1948 over de aanmelding van de toen nog voortvluchtige Menten in ruil voor opheffing van het ar restatieverzoek. Dr. Hoelen diende een rapport in dat merkwaardig genoemd kan worden, niet zozeer vanwege de medische inhoud maar wel van wege de wijze waarop de neuro loog-psychiater het voor Menten opnam. Hij zag in Pieter Menten een door de Nederlandse autori teiten schandelijk behandeld eerzaam burger. Bij zijn pleidooi voor Menten ging dr. Hoelen uit sluitend af op de gegevens die de ze hem verstrekt had. De psychiater ging op grond daar van zelfs zover te beweren dat als de politieke strafzaak tegen Men ten niet „eerlijk" werd afgehan deld dit ernstige gevolgen voor de persoonlijkheid van Menten zou hebben. Het slot van het psy chiatrische rapport werd zelfs geheel ingenomen door een eigen beoordeling van dr. Hoelen over de juridische kamt van de straf zaak. Volgens de commissie manifes teerde zich hier een verschijnsel dat vaker bij Mentens verdedi ging te zien was: een vermenging van ongelijksoortige argumenten en motieven. „Doel was het ver krijgen van een voor Menten gunstige beslissing van de justi tie: intrekking van het arrestatie bevel en buitenvervolgingstel- ling. Als argumenten werden aangeboden de beweerde zwak heden in, ja zelfs het ontbreken van bewijs: voor de psychiater was dat zonneklaar. Daarbij kwam de geestelijke toestand van Menten die verdere vervol ging niet verdroeg, met name be stond gevaar voor nieuwe zelf moordpogingen. Hier kwam justitie al in zekere mate onder druk uit de medische hoek te staan. Er werd niet nagegaan of en in hoeverre de belangen van de patiënt Menten in overeen stemming kon worden gebracht met een eventuele wenselijkheid van een strafvervolging tegen de verdachte Menten. De psychiater wees kort en goed ieder straf rechtelijk optreden van de hand, hetgeen hij motiveerde met de stelling dat de strafvervolging puur onrecht was", aldus de commissie-Schöffer in haar rap port over de affaire-Menten. De toenmalige rechter-commissa- ris in de zaak-Menten, mr. Röh ling, nam dr. Hoelen's optreden niet in dank af. In een interne no titie aan zijn ambtgenoot mr. Be sier schreef de rechter-commis- saris: „Wat het rapport van dr. Hoelen betreft moge ik als mijn mening te kennen geven dat deze geneesheer zich van den beginne af aan volledig op het standpunt van de verdediging heeft gesteld, allerlei verhalen van zijn patiënt kennelijk onvoorwaardelijk ge- DEN HAAG (GPD) - Kinderen zouden al in de eerste schooljaren moeten leren hoe zij hun vrije tijd kunnen besteden. Ze moeten we ten wat er allemaal bij komt kij ken wanneer ze op stap willen gaan. De met een duur woord aangeduide „recreatievorming" kan er aan meehelpen dat jonge ren creatiever worden en zich zelfverzekerder gaan voelen. Het komend jaar zullen kinderen op een paar honderd basisscho len in ons land bij wijze van proef met alle facetten van recreatie kennis maken wanneer zij zelf hun schoolreisje of themadag van A tot Z kunnen regelen. Vragen als: waar gaan we naar toe, welk vervoermiddel gebruiken we, hoe staat het met de vertrektij den, waar wordt eventueel over nacht en welke verzekering moe ten we afsluiten, kunnen de scholieren zelf, eventueel in overleg met de leerkracht, invul len. De Stichting Recreatie heeft het initiatief genomen om de recrea tie in het onderwijs in te passen. De recreatiesocioloog George de Vink licht toe: „het onderwijs is volledig gericht op werken. Niets op tegen, maar het is nou eenmaal een feit dat de mensen steeds meer vrije tijd krijgen. Op school wordt daarop nauwelijks inge speeld. Daarom hebben wij een onderwijspakket samengesteld waarmee kinderen met recreatie in de meest algemene zin van het woord bekend gemaakt kunnen geworden. Het schoolreisje of de zogenaamde themadagen kun nen uitstekend gebruikt worden voor de recreatievorming". De Vink wijst er nadrukkelijk op dat de recreatievoorlichting ze ker geen apart vak op school moet worden. „Dat zou flauwe kul zijn. Je moet de vrijetijdsbe steding in het gehele onderwijs Recreatiesocioloog De Vink integreren". De recreatiesocio loog hoopt dat de plannen van de Stichting Recreatie op een speel se manier op de scholen worden gerealiseerd. „Je moet ervoor waken te zeggen dat je met iets nieuws komt dat onontbeerlijk is voor de kinderen. Te vaak wor den namelijk zaken die in onze maatschappij misgaan, doorge schoven naar het onderwijs". De Stichting Recreatie zegt dat veel aan vorming op scholen wordt gedaan, maar dat dit vaak be perkt blijft tot muzieklessen of handenarbeid. De recreatie is een braakligend terrein. Wat moet je weten om op stap te gaan, te rei zen en kennis te maken met an dere omstandigheden. Veel vaardigheden kunnen op school worden geleerd. Hierbij denkt de stichting aan kaartlezen, een spoorboekje raadplegen, het zoeken van de slaapmogelijkhe- den, het afwegen van prijzen, ROTTERDAM - Een tramwagen van lijn 6 is gistermiddag op het Churchillplein in het centrum van Rotterdam in brand gevlogen. Er deden zich geen persoonlijke on gelukken voor. Alle passagiers kon den de tram op tijd verlaten. De brandweer kon niet voorkomen,dat de tram volledig uitbrandde. De re cherche onderzoekt de zaak. De po litie vermoedt, dat de brand is aan gestoken door baldadige jongeren Enkele maanden geleden brandde op het Heemraadsplein in de Maas stad een tram van lijn 4 uit. Uit het onderzoek is toen gebleken dat de brand geen technische oorzaak had. De RET, het Rotterdams openbaar vervoerbedrijf heeft sterke vermoe dens dat het toen ook om brand stichting ging. Landbouwvergif doodt dieren VELDHOVEN (ANP) - Zeker 56 dieren, voornamelijk duiven, zijn gedood nadat een landbouwer uit Veldhoven zaterdag zijn akker had bespoten met het verboden landbouwvergif parathion. De kadavers zijn verzameld door de politie. Men acht het niet uitge sloten dat er in de omgeving van de akker nog veel meer dode die ren liggen. Parathion kan zelfs dodelijk zijn voor mensen. Daarom heeft de Veldhovense gemeentepolitie de omwonenden gewaarschuwd niet te eten van dood gevonden patrijzen, fazanten en dergelijke. loofd en herhaaldelijk getoond heeft iedere objectiviteit te mis- Ik beschouw dr. Hoelen als het slachtoffer van verdachtes sluw heid; ik heb Menten gedurende de vele verhoren nauwkeurig waargenomen en hem talloze malen betrapt op onoprechtheid, leugens en uitvluchten. Wanneer hem het vuur te na aan de sche nen wordt gelegd „vlucht" hij in een zogenaamde zenuwziekte. Om deze redenen hecht ik aan de rapporten van dr. Hoelen nauwe lijks enige waarde" Aan Mentens verblijf in de Ursu lakliniek kwam in december 1947 een einde toen hij ondanks een uitdrukkelijk verbod van justitie toch zelf een getuige in Vlissin- gen opzocht. Er kwam een nieuw arrestatiebevel dat echter door het onhandige optreden van twee inspecteurs van de toenmalige Politieke Recherche Afdeling (PRA) tragikomisch eindig de. De politiemannen wilde Menten meenemen, maar in de kliniek wilde de dienstdoende arts Men ten niet laten gaan voordat dr. Hoelen geraadpleegd was. Een politieman belastte zich toen met het te voeren gesprek met dr. Hoelen, terwijl de ander Menten bewaakte. Deze beweerde al gauw dat hij last van flauwtes kreeg en dat hij in de badkamer tot rust moest komen. Deze moest echter wel afgesloten wor den. Hierop wilde de PRA-man echter niet ingaan. Toen daarop dr. Hoelen arriveerde was de verwarring in de kliniek com pleet. „Dr. Hoelen beschuldigde de PRA- man van SD-manieren en maakte een scène Hij verlangde legitima tie en inzage van het bevel tot binnentreding dat de verbalisant echter uit de tas van zijn afwezige collega moest halen. De PRA- man werd daardoor afgeleid, waardoor Menten kans zag om over de vensterbank van het ge opende raam te springen op een daaronder gelegen uitbouw en vandaar de begane grond te be reiken. Toen Menten niet voldeed aan de sommatie om te blijven staan loste de verbalisant twee schoten op Menten, waarbij hij vermoedelijk door het tweede ge raakt werd. Dit belette Menten echter niet om zijn vlucht voort te zetten", aldus de commissie- Schöffer. ROTTERDAM - De buiten- vervolgingstelling van Pieter Menten (80) heeft verschillende boze reac ties opgeroepen, onder meer van de kant van het voormalig verzet en de werkgroep Recht en Openheid in de zaak-Men ten. De Israëlische jour nalist Haviv Kanaan, die de zaak-Menten in 1976 opnieuw aan het rollen bracht, toonde zich maandagavond buiten gewoon verontwaardigd over het niet-doorgaan van de vervolging tegen Menten. Dat was het ge volg van de beschikking van de Rotterdamse rechtbank waarin gecon stateerd werd dat Menten voor de wet krankzinnig is en niet in staat is om terecht te staan. Kanaan, die zeer ontdaan was, ver klaarde maandagavond in Israël dat volgens hem Menten altijd een komediant is geweest en dat ook nu nog is. „Van het begin af aan heeft Menten het bij zijn ver dediging over de boeg van zijn gezondheidstoestand gegooid. Ik zal echter niet rusten voordat Menten berecht is. Ik begrijp niet hoe het is kunnen gebeuren dat hij nu toch vrijuit schijnt te gaan. Ik vind het allemaal een vreemde gang van zaken" Het Israëlische ministerie van justi tie wilde maandagavond geen of ficieel commentaar geven op het uitstel van het proces tegen de van massa-executies van Poolse joden in 1941 verdachte Blari cumse kunsthandelaar. Officieus wordt op het ministerie gezegd dat Israël weinig kan doen als de rechtbank krankzinnigheid aan voert voor opschorting van de vervolging. „Over dat thema is een politieke discussie tussen Is raël en Nederland niet of nauwe lijks mogelijk", aldus een woord voerder van het ministerie. In Israël is overigens nauwelijks gereageerd op het nieuws over Mentens uitstel van vervolging. Het nieuws haalde een keer het radio-nieuws. Het Israëlische te levisie-journaal maakte maan dagavond echter zelfs niet eens melding van de schorsing van de vervolging. Het is niet erg waarschijnlijk dat Menten ooit nog wegens oor logsmisdrijven die hij in 1941 in het door de Duitsers bezette Po len zou hebben begaan voor de rechtbank zal verschijnen. Wan neer de Hoge Raad het eens is met de Rotterdamse rechtbank over de opschorting van de ver volging, kan alleen een verbete ring in Mentens gezondheidstoe stand tot voortzetting van het proces-Menten leiden. Mentens raadsman mr. De Liagre Bohl noemde die kans maandag echter vrijwel uitgesloten. Ook de Utrechtse hoogleraar prof. mr. N. E. Algra noemde maandag de kans op voortzetting van het proces vrijwel uitgesloten. Voor hem kwam de beslissing van de Rotterdamse rechtbank dat Men ten zich niet goed meer kan ver dedigen niet als een grote verras sing. „Menten was geestelijk nooit zo goed. Hij herhaalde zich zelf ook steeds. Als hij een betere advocaat had gehad dan mr. Van Heijningen, dan was de zaak be slist anders gelopen. Menten heeft zichzelf steeds tegenge sproken. Het was beter geweest als hij van het begin af aan zijn mond gehouden had. Menten was echter gefixeerd op het pro ces, maar hij schijnt nu de moed te hebben opgegeven", aldus mr Algra. De Werkgroep Recht en Openheid in de zaak-Menten en het Voor malig Verzet Nederland hebben in een telegram aan de minister van justitie mr. De Ruiter uiting gegeven aan hun ongenoegen over de beslissing. Secretaris mr. Hans Geleijnse van de Werk groep zei maandagmorgen dat Menten best terecht kan staan. „Hij heeft dat de laatste maanden bewezen in onder andere een ci viele procedure". De conclusie van de deskundigen dat Menten krankzinnig is moet volgens de Werkgroep en het voormalig verzet ook betekenen dat Menten in een gevangenis ziekenhuis moet worden opge nomen. „Het is logisch dat hij goed verzorgd moet worden. Dan moet volgens ons in een gevan genisziekenhuis gebeuren", al dus mt. Geleijnse. De werkgroep en het voormalig verzet hebben in hun telegram aan minister De Ruiter (justitie) ook aangedron gen op het doen verschijnen van een notitie waarin de complica ties van de beslissing van de Rot terdamse rechtbank worden ui- tengezet. Zolang de beslissing nog niet defi nitief van kracht is houdt Menten ADVERTENTIE I II II I I huisarrest. Wanneer er eenmaal ook in hoogste instantie beslist is dat Menten te ziek is om terecht te staan, zal zijn huisarrest pas worden opgeheven. Ook dan mag Menten zich echter niet buiten de provincies Zuid-Holland, Noord- Holland en Utrecht begeven. „In het onwaarschijnlijke, maar toch nooit volstrekt uit te sluiten geval dat Mentens gezondheids toestand aanzienlijk zou verbete ren, kan de procedure dan wor den voortgezet", aldus de Rotter damse rechtbank in haar be schikking. De algemene opheffing van alle be perkende voorwaarden, waarop namens Menten werd aange drongen, heeft de rechtbank van de hand gewezen. Loongrens ziekenfonds komt boven de f 40.000 DEN HAAG (GPD) Het ziet ernaar uit dat de loongrens voor de ver plichte ziekenfondsverzekering volgend jaar boven de f 40.000 zal komen. De Ziekenfondsraad zal donderdag een voorstel tot op trekken van de grens, van f 38.150 naar f 40.250, behandelen. Als dit voorstel wordt aangenomen, wordt de overheid tot een stijging met f2100 geadviseerd. De stijging vloeit voort, zo is bij de ZFR berekend, uit het feit dat het indexcijfer van de lonen over de periode tussen 31 juli 1978 en 31 juli 1979 met bijna 6 procent is gestegen. De grensverlegging zal er niet toe leiden dat het aantal verzekerden, ruim 7 miljoen, sterk toeneemt. Het maximum premiedagloon (het loonbedrag waarover maximaal premie wordt geheven) zal van f 125 tot f 132 moeten stijgen. Antilliaans protest DEN HAAG (ANP) - Een groep An- tillianen heeft in een brief aan het Haags gemeentebestuur geëist dat het besluit om het arbeids contract van een Arubaans lid van de Haagse commissie on derwijsbegeleiding niet te ver lengen, ongedaan wordt ge maakt. De Antillianen, verenigd in de „Grupo Union Antilliano" noemen het niet-verlengen van het contract van het commissie lid, mevrouw Lathan, „racis tisch" en „een schending van de mensenrechten". Het arbeidscontract van Mevrouw Lathan, die vorig jaar voor een jaar in de begeleidingscommissie was aangesteld, liep vorig jaar augustus af. De commissie, die zich voornamelijk bezighoudt met onderwijs aan anderstaligen en onder verantwoording van B en W werkt, verlengde het con tract niet. Volgens de gemeente heeft deze beslissing niets met de afkomst van mevrouw Lathan te maken. DEN HAAG (GPD) - De zaak-Men ten lijkt met de beschikking van de Rotterdamse rechtbank dat de tachtigjarige Blaricumse kunst verzamelaar Pieter Menten zich niet meer voldoende kan verde digen nu echt afgelopen te zijn. Weliswaar is de officier van justi tie in de zaak-Menten, mr. L. Meijers, direct tegen de beschik king in cassatie gegaan bij de Ho ge Raad maar dit lijkt meer een formeel gebaar dan een echte kans op wijziging van de be schikking. De Hoge Raad kan namelijk alleen maar in actie komen wegens ver zuim van vormen en wegens schending van het recht. Dit be tekent dat de officier van justitie zal moeten bewijzen dat de Rot terdamse rechtbank bij haar be slissing dat Menten krankzinnig is een verkeerde uitleg van het begrip „krankzinnig" in artikel 16 van het Wetboek van Strafvor dering heeft gegeven. De bedoeling van dit, in 1928 in on ze wetgeving gevoegde, artikel is te voorkomen dat een verdachte die na het begaan van een straf baar feit krankzinnig wordt, toch berecht wordt. De wet schrijft dwingend voor dat in zo'n geval de vervolging geschorst wordt tot gebleken is dat de verdachte her steld is. Dat de nu tachtigjarige Pieter Men ten, die volgens de drie zenuw artsen die hem onderzochten niet meer in staat is zich langer dan een uur achtereen te concentre ren, ooit nog beter zal worden is niet waarschijnlijk. Mocht de Hoge Raad vinden dat de Rotter damse rechtbank een juiste be slissing heeft gegeven dan zal dat het definitieve einde van een ruim tweeëneenhalf jaar proces betekenen. Dat ons hoogste rechtscollege de Rotterdamse beschikking zal vernietigen, is niet waarschijn lijk. Het juridische begrip krank zinnigheid wordt namelijk rui mer uitgelegd dan het medische begrip. Ook al kan Menten zich misschien soms nog wel geor dend uiten, voor de wet gaat het er alleen om of een verdachte zich nog behoorlijk kan verdedigen. Bij Menten speelt hierbij nog mee dat het niet om zomaar een ge wone diefstalzaak gaat, maar om een affaire die zich bijna veertig jaar geleden heeft afgespeeld. Daarbij speelt het geheugen van de getuigen en de verdachte een belangrijke rol. Met Mentens geheugen is het vol gens de medische rapportage niet zo best gesteld. Dat maakt het voeren van een verdediging voor hem op zich al vrijwel onmoge lijk. Het verschil tussen het juridische en het medische begrip krank zinnigheid speelt ook mee bij de beslissing van de rechtbank om Mentens huisarrest te handhaven en hem niet in een inrichting te laten opnemen. Kennelijk is dat medisch gezien niet nodig. Toch zal deze beslissing van de zijde van Mentens tegenstanders be slist het verwijt oproepen dat Menten opnieuw een bevoor rechte behandeling krijgt. Mag hier misschien nog een juridi sche grondslag voor gevonden worden, dat geldt beslist niet voor de beslissing van de Rotter damse rechtbank over wat er met Menten moet gebeuren als de Hoge Raad beslist heeft over de Rotterdamse beschikking. Vol gens de rechtbank mag Menten zich dan niet buiten de provincies Zuid-Holland, Noord-Holland en Utrecht begeven. De bedoeling van deze bijkomende maatregel is dat Menten zich niet buiten de greep van de rechter kan plaat sen, mocht hij ooit toch nog beter worden. Dit lijkt echter wel een erg grote beperking van de bewegingsvrij heid van een Nederlandse bur ger, die Menten ondanks alles wat hij misdaan heeft voor de wet toch nog steeds is. De vraag is of zo'n beperking van de bewe gingsvrijheid ook niet in strijd is met de bepaling van het Verdrag van Rome over de bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Natuurlijk zal bezien moeten wor den aan de hand van medische rapportage of Mentens toestand ooit nog zo vooruit gaat dat hij toch nog terecht kan staan. Mis schien is het daarom beter om een vorm van medische mel dingsplicht voor Menten in te voeren. Tenslotte kan er ook dan een oogje op de bejaarde Blari cumse miljonair gehouden wor den. ROEL SCHUT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 7