Trainer .Tezek: 'PETURSSON KAN ALLES' VRIJ-UIT Ds.Honnef, zit u al weer in de startblokken? BEENHAKKER: 'JENSEN NIET UITGERANGEERD Wicrsma- Koeperman remise DINSDAG 18 SEPTEMBER 1979 Eén van de aardigste voetbal verenigingen in deze regio is naar mijn smaak RCL, de Leiderdorpse zaterdageer steklasser. De (oud)bestuurs- leden die ik ken beschouw ik zonder uitzondering als ple zierige mensen; met de spelers van het eerste heb ik steeds zeer goed kunnen opschieten en RCL heeft verder een trai ner, Huguenin, die ik zelfs in de categorie "heren' zou wil len rangschikken. Maar van de interne roerselen in die club begrijp ik al jaren geen sikkepit. Echt, het lief deleven van watervlooien doorgrond ik gemakkelijker dan hetgeen er binnen RCL omgaat. Het begon een paar jaar terug. Het bestuur van RCL bezweek toen aan interne rommelin gen,maar wat er precies aan het handje was, bleef ondui delijk. Zelfs een groot aantal leden wist het naadje van de kous niet. Men riep vaagjes dat een deel van het bestuur niet met de vereniging was meegegroeid. Een commissie van goede dien sten (oud-voorzitter Honnef en twee andere Leiderdorpse zwaargewichten) ging aan het werk, nam er de tijd voor, maar knutselde toch een nieuw bestuur in elkaar dat de instemming van de leden vergadering kreeg. Hier zou nu de befaamde zin "en ze leefden nog lang en gelukkig" moeten volgen, maar nee, hoor. Nu, anderhalf jaar later, heb ben zes bestuursleden te ken nen gegeven dat ze hun porte feuille weer ter beschikking willen stellen. En opnieuw daalt de schemering in als je er achter probeert te komen wat er dan nu weer fout zit. Misschien dat de buitengewo ne ledenvergadering die voor donderdag bijeen is geroepen meer hoort. Maar eerlijk ge zegd twijfel ik daaraan. Spek Links en rechts informerend ben ik wel ietste weten gekomen. De man om wie het conflict is uitgebroken, is vice-voorzit- ter Koos Spek. Hij heeft als taak voor materiaal en ge bouwen te zorgen, maar wil als bestuurslid ook graag meepraten over andere din gen: de planning op langere termijn, subsidiëring en het werken met de sponsor. De vi sie die hij op dat soort dingen heeft en die hij herhaaldelijk naar voren brengt, wordt hem door anderen niet in dank af genomen. "Want", zo zeggen sommigen, "het dagelijks be stuur (voorzitter, secretaris, penningmeester) trekt veel naar zich toe en vindt dat ze die dingen zelf wel kan af handelen". "Nee", zeggen anderen, 'dat is het hem niet. Maar Spek moet eerst goed voor materiaal en gebouwen zorgen, en daar mankeert nogal wat aan, voor DS. HONNEF hij zich met andere dingen kan bemoeien" Weer anderen zeggen: "Het klik te niet in het bestuur en dat was ook niet verwonderlijk. De bestuursploeg was door Honnef cs. natuurlijk op ge forceerde wijze bijeenge bracht en dan moet je op zeker moment toch weer mutaties aanbrengen. Een logisch pro- De zaak liep zo hoog dat Spek wel wilde vertrekken als be stuurslid. Op de ledenverga dering in juni zou dat gebeu ren. Er stond al een nieuwe kandidaat gereed, maar in die bewuste vergadering kon of wilde het bestuur niet dui delijk maken waarom Spek nou eigenlijk opstapte. De vi- ce-voorzitter vond dat onjuist en liet dat blijken. Daarop vond de vergadering (met een meerderheid van één stem) dat Spek moest blijven. Dat heeft de overgrote meerder heid van het bestuur kennelijk niet kunnen accepteren, van daar dat de portefeuilles worden aangeboden. De he ren, zo vermoed ik, willen best aanblijven, maar dan zonder Spek. En deze zou opnieuw bereid zijn het veld te ruimen als maar in alle openheid duidelijk wordt waarom. Of dat nou echt alles is, ik weet het niet. Het bovenstaande is het resul taat van hetgeen een aantal personen, behorend tot beide kampen, mij heeft verteld. Allen bonden mij op het hart voorzichtig te zijn, "want het gaat om onze club". Zoiets ontroert me altijd een beetje. Aan de andere kant: twee keer naar buiten barstende heibel in twee jaar, is dat niet wat al te kras? Met andere woorden: waarom is men zelf niet wat voorzichtiger? Ik zal geen poging doen om uitte pluizen wie hier gelijk heeft. Ik kijk wel mooi uit. Wat me opvalt is dat er wel heel snel met portefeuilles wordt ge rammeld. Met dat machts middel moet men heel voor zichtig (al weer dat woord) omspringen. Ruzies komen overal voor. En dat is goed, hoe gek dat ook klinkt. Ru ziënde mensen zijn meestal met de zaak begaan, proberen iets tot stand te brengen. Maar men moet maat weten. Enfin, ds. Honnef. staat u al weer in de startblokken? Slotemaker Er zijn er de afgelopen jaren al wat gegaan in de autoracerij: Ascari, Rindt, Clark, Von Tripp, Bandini, McLaren, AndersonSpence, Pettersson Omdat ik mij nauwelijks voor de autosport interesseer (je krijgt mij met geen stok naar het circuit van Zandvoort, sinds ik daar een jaar of twin tig geleden eens ben geweest), ken ik alleen wat namen van topcoureurs die het leven op de baan lieten. Waarmee ik maar wil zeggen dat de lijst verre van compleet is. Van het leger onder die top ver toevende, verdienstelijke cou reurs, die de dood in de race wagen vonden, kan ik me niemand meer herinneren, omdat die namen nu eenmaal niet in je geheugen blijven hangen. Ja toch, een paar Ne derlanders: Wim Loos en Go din de Beaufort. Maar dat moeten er op al die Europese banen ook veel zijn geweest. En nu dan Rob Slotemaker. Geen topcoureur, maar ie mand met een redelijk plaats in zeg maar de tweede garni tuur. Zelfs mensen die vol strekt onverschillig staan te genover de autosport zal de dood van Slotemaker even hebben aangegrepen. Hij ging al zo lang mee,zijn naam had zo'n bekende klank en welde zo vaak op in het nieuws dat je wel een zekere affiniteit voor hem moest krijgen. Slotemaker hoorde bij het autoracen, zoals het strand bij de zee en de cake bij de thee. Maar ja, hij bleef het wel erg lang doen. Hij was al vijftig. Biljarten, kegelen en klaverjas sen kun je tot op hoge leeftijd zonder veel risico beoefenen, de autoracerij niet. Je vraagt je af waarom hij maar bleef doorgaan met die waaghalzerij. Bezetenheid? Ongetwijfeld. Commerciële motieven? Hoogstwaar schijnlijk ook. Zijn naam bleef op die manier goed in de markt. Maar de kans dat hij op een kwade dag op een circuit zou verongelukken nam natuur lijk elk jaar toe. Meer dan generaals sterven coureurs nu eenmaal op het slagveld. Records Vorige week sneuvelde in de at letiek een beroemd record: dat op de 200 meter van de Ame rikaanse negeratleet Tommie Smith. In 1968 noteerde hij in Mexico 19.8 sec. De Italiaan Mennea kwam er tijdens de Universiade, eveneens in Mexico, net onder: 19.72. Boze tongen beweerden wel dat Mennea in de bocht wat had afgesneden, maar de jury wuifde dat weg. De tijd van Tommie Smith heeft het dus elf jaar in de record boeken uitgehouden. Dat op zichzelf is geen record. Er zijn topprestaties die veel langer zijn meegegaan. Het wereld record verspringen (8.13 m) van de beroemde Jesse Owens hield stand van 1935 tot 1960, 25 jaar. Geen record hield het langer uit. Zijn 100 m record van 102 (handgeklokt) bleef 20 jaar in tact <1936 - 1956), hoewel het wel vele malen werd geëvenaard. Het we reldrecord 400 m horden (50.6) van de Amerikaan Glenn Hardin bleef 19 jaar onaan getast, van 1934 tot 1953. De Duitser Rudolf Harbig ves tigde in 1939 een nieuw we reldrecord op de 800 m in 1.46.6. Hij kwam om in de oorlog, maar zijn naam bleef tot 1955 (16 jaar) in de record boeken staan. Vijftien jaar bleef het record polsstokhoogspringen (bam boestok!) van de Amerikaan Cornelius Warmerdam on aangetast. Zijn 4.77 m, in 1942 gesprongen, ging er pas aan in 1957. De Fin Paavo Nurmi liep de 10.000 m in 1924 in 30.062. Pas in 1938 deed een andere Fin. Salminen, het ietsje snel ler. De parels onder de records. ROTTERDAM - Er is een zekere overeenkomst. Zowel Jan Peters als Petur Petursson zijn snel doorgebroken in de top van het Nederlandse profvoetbal. Weggeplukt uit de anonimiteit van hun modale bestaan bij FC Den Bosch en het IJslandse Akranes, stoomde het spitsenduo bij Feye- noord rap op naar de welv aart en de publieke belangstel ling. „Doe-het-zelver" Peters, die na een paar baantjes part-time in een winkel werkte in zijn eerste-divi- sietijd, had daar slechts betrek kelijk korte tijd voor nodig. De vroegere fabrieksarbeider Pe tursson („In IJsland stond ik tien uur per dag zakken cement van 50 kilo te tillen") deed er iets langer over, maar haalde de rit ook bij Feyenoord, dat mede dank zij hun talenten weer Euro pees voetbal kan gaan spelen. Aan de vooravond van het eerste UEFA-Cupduel tegen Everton mogen zowel Peters als Peturs son zich verheugen in een goede sociale positie en een grote po pulariteit in en rond Rotterdam. Jan Peters woont met vrouw en pasgeboren dochter in Schellui- nen, waar hij een bungalow liet bouwen; Petursson heeft in de Maasstad een flat die hij deelt met zijn IJslandse vriendin. Dat is dan tevens het eerste, maar bepaald niet het enige duidelijke verschil tussen de twee voetbal lers, die vorig seizoen in produk- tie gelijk op liepen. Jan Peters (26) was in deze competitie nog geen schim van de gevaarlijke puntspeler die na de winterstop zijn opwachting maakte in de Rotterdamse Kuip. Eén goaltje pikte hij tot nu toe mee en dat was dan nog een treffer (tegen Sparta) die voor 80 procent op naam van zijn collega kon worden geschre ven. Jan Peters wil zich (tegen Everton) opnieuw waarmaken Petursson (20) intussen ontwikkel de zich razendsnel verder. Zoda nig zelfs, dat hij met acht goals uit zes duels de beste en gevaarlijk ste spits van de Nederlandse vel den wordt genoemd. Zijn trainer Vaclav Jezek benadrukt die stel ling nog eens. „Petursson heeft alles in zich om een tweede Ren- senbrink te worden", voorspelt hij kozend. „En dan bedoel ik een Rensenbrink in zijn toptijd, want Petursson kan alles. Hij kopt sterk, is technisch en koelbloe dig, hij heeft overzicht én gevoel voor het spel. Zowel individueel als in de combinatie". Waar het Peters betreft, is Jezek aanmerkelijk minder gul met zijn lof. Wel moest de oefenmeestei zijn centrumspits nageven dat het beter ging in het duel tegen Sparta, maar over de daarvoor liggende periode was hij bepaald ontevreden. „Jan had ook zeil schuld aan de vormcrisis waarin hij verkeerde", merkt de Tsjech op. „Direct en indirect. Dat hij wat terugzakte na de geboorte van zijn kind was normaal, maar daarnaast was zijn concentratie over het geheel genomen minder geworden. Hij was te onrustig, omdat hij nog niet had ge scoord". Van de branie die Jan Peters vorig seizoen uitstraalde, was aanvan kelijk dan ook niet veel meer over. Ondanks supportersaan moedigingen, vervat in geschre ven teksten als „kop op, ouwe, je kan het nog best", was de zelfver zekerdheid weggeëbd. Twijfel was ervoor in de plaats gekomen Peters bewees het door zichzell voortdurend moed in te praten bij het wachten op de eerste goal „Als dié maar eenmaal valt, dan ga ik vanzelf wel beter voetbal len", hield hij zich doorlopend Hij bewees het in de derby tegen Sparta, waarin hij niet alleen scoorde („En ik moest die bal toch nog een tik geven, want an ders was h(j er niet in gegaan"), maar waarin hy ook wat agres siever was dan in de voorgaande duels. Peters: „Daarom twijfelde ik er vaak aan of ik het nog wel kon, want elke keer dat ik niet scoorde, kreeg mijn zelfvertrou wen toch een gevoelige knauw". „Ik werkte hard, trok elke keer voorstoppers weg uit het cen trum, maar voor ik dan terug was, was het doelpunt al gevallen. Nu ik de eerste goal eindelijk heb ge scoord, ben ik over mijn diepte punt heen. De druk is van me af gevallen, ik voel me bevrijd. Dat wil ik tegen Everton bewijzen, want dat is toch een van -de be langrijkste wedstrijden die ik ga spelen. Het is mijn eerste Europa- Cupduel, en daarin wil ik het graag maken". De naam Everton lijkt bij Peters dus het oude vuur van de branie weer volledig te ontsteken. Petur Petursson blijft onder alle om standigheden uiterlijk nuchter en zelfs koud. De IJslander stelt zich doorlopend (te) bescheiden ROTTERDAM - Geheel tegen zijn verwachting in zal René Notten morgenavond zeer waarschijn lijk toch een plaats krijgen in de basis van Feyenoord. Trainer Vaclav Jezek liet gisteren duide lijk doorschemeren dat Notten vanaf het begin zal meespelen in het eerste UEFA-Cuptreffen met Everton. Hoewel de oefenmees- ter van de Rotterdammers de gevaren terdege onderkent („Everton is een sterk counte rende en toch ook wel Europees spelende ploeg", aldus zijn as sistent Westerhof, die eerder in Engeland spioneerde), wil hij morgenavond toch starten met een aanvallend team. Naast Wim Jansen en Wim van Til past Notten daarin beter dan Roger Albertsen, die dan ook plaats zal moeten maken op het middenveld. Het betekende een brokje genoegdoening voor Not ten, die zaterdagavond zeer on tevreden was dat hij slechts een half uur had mogen meevoetbal- len in de derby tegen Sparta. Het was overigens de enige rol verdeling binnen zijn formatie die Jezek wilde prijsgeven, al is niet moeilijk te voorspellen dat de andere plaatsen zullen wor den bezet door dezelfde spelers die tegen Sparta in actie kwa men. Dat Jezek die namen nog niet defi nitief wilde noemen, kwam dan ook alleen omdat hij eerst de rapporten wil bestuderen die hij pas gisteren van Westerhof had gekregen. Wel wist hij op voor hand dat Everton met vier mid denvelders (onder wie de jeug- dinternational Andy King; de aankopen Hartford en Stanley mogen nog niet spelen tegen Feyenoord) en twee spitsen (Pe ter Eastoe en international Brian Kidd) zal spelen en dat de Engelsen gevaarlijk kunnen counteren. Dat is inmiddels ook wel gebleken uit de resultaten in de Engelse competitie waarin Everton in uitwedstrijden tot de beste prestaties kwam. Desondanks wil Feyenoord, dat zich vanaf vandaag voorbereidt in Zeist, voor de verwachte 40.- tot 45.000 kijkers gaan aanval len in de eerste Europese cup wedstrijd na twee en een half jaar. Tot genoegen van René Notten, die daardoor zijn plaats waarschijnlijk terug krijgt in de basis. „Dan heb ik Jezek zater dagavond in dat laatste half uur kennelijk toch overtuigd". PAUL DE TOMBE op. Niet alleen als de lof ter spra ke komt („Ik probeer alleen mijn werk zo goed mogelijk te doen"), ook als de naam van de a.s. tegen stander valt, of als zijn doelpun- tenproduktie onderwerp van ge sprek is. „De andere spelers stellen me in staat zoveel te scoren", zo schuift hij de eer in een mixture van een gebrekkig Nederlands en Engels van zich af. „Het is gewoon moei lijk om zulke goede kansen te missen. Ik hoef alleen de eind- pass maar te verzilveren. En ver der heb ik heel veel aan de trainer te danken. Fysiek, bijvoorbeeld, heeft Jezek mij helemaal opge bouwd door trainingen met ge wichten, daarnaast heeft hij mij geleerd hoe ik moet reageren en praat hij me zelfvertrouwen aan. Want vooral in het begin was ik niet al te zeker van mezelf. Dan leek het soms of ik totaal niet in een wedstrijd kon komen. Kwes tie van heimwee, hoewel ik het toch direct al goed naar mijn zin had bij Feyenoord". Die clubnaam zei hem overigens weinig toen hij vorig seizoen kon kiezen uit aanbiedingen van Twente, Beveren en Feyenoord. „Natuurlijk had ik wel van Feye noord gehoord, maar ik wist echt niet wie erin speelden", aldus de IJslandse international. Louter vanwege de beroemde klank te kende hij destijds voor drie jaar. Een beslissing waarvan hij nog geen spijt heeft gehad, „want ik had nooit gedacht dat ik zo snel zou doorbreken". Wel had hij het met zijn frêle gestal te in het begin soms moeilijk op de Hollandse velden. „Maar nu ben ik fysiek veel sterker", aldus Petursson. „Alleen heb ik nog wel eens problemen met mijn lies. Die blessure komt steeds te rug. Niet tijdens, maar na een wedstrijd. Dan kan ik soms da gen niet trainen. Daarom heb ik vorige week woensdag ook niet meegedaan met IJsland tegen de DDR. Daarom niet, én omdat Feyenoord zo'n zware maand voor de boeg heeft met dat Euro pese voetbal". Petursson geeft zijn ploeg overi gens best een kans op het overle ven van de eerste UEFA-Cu- pronde. „Zeker als we zo spelen als tegen Ipswich Town in het Rotterdam-toernooi", stelt de IJslander, die dat als een van zijn beste wedstrijden beschouwt. „Ik sla Ipswich toch wel hoger aan dan Everton, al weten we vrij weinig van die ploeg". Dat hij zich in het midweekse duel ook op dat niveau persoonlijk zal kunnen waarmaken, laat hem verder koud: „Als we maar win- Jan Peters daarentegen wil juist het duel tegen Everton aangrijpen om aan te tonen dat hij terug is. De goal tegen Sparta heeft hem zó goed gedaan, dat hij weer vol op timisme vooruitblikt. „Ik leef er helemaal naartoe om te laten zien dat de vorm terug is en om te to nen dat ik nog altijd de oude Jan ben. Ik ben tenslotte spits van Feyenoord en een spits van Feyenoord moet goals ma ken". Zoals Petursson dus. PAUL DE TOMBE HELSINKI (GPD) - Trainer Leo Beenhakker van Ajax zal van daag een gesprek hebben met Henning Jensen, de Deen voor wie zaterdagavond onverwacht geen plaats was in het elftal dat AZ'67 in Alkmaar met 3-2 ver sloeg. Beenhakker ontkent dat de voor 600.000 gulden van Real Madrid overkomen Jensen in na volging van Karei Bonsink bij Ajax op dood spoor is geraakt „Jensen is niet uitgerangeerd. Alleen op dit moment is er geen plaats voor hem. Hij zal gewoon hard moeten werken om die plaats te verdienen. Hoe wij zijn toekomst bij Ajax zien, krijgt hij vandaag van ons te horen". Daaruit mag worden afgeleid dat Ajax morgenavond in het Euro pa-Cupduel tegen HJK m dezelf de opstelling zal spelen als tegen AZ'67. Over HJK merkte Been hakker op: „Het is een ploeg die opportunistisch en dus erg onbe rekenbaar voetbalt. Ik had een Russische invloed in het spel verwacht, maar wat ik daar zon dag zelf van gezien heb is er geen sprake van. Vaste patronen zijn niet te ontdekken". Het door coach Rytkonen geleide HJK bevat zeven spelers die re gelmatig in het Finse nationale elftal optreden: doelman Isoaho, libero Forssel, de aanvoerder die al 40 interlands op zijn naam heeft staan, voorstopper Dah- lund, de middenvelders Toivola (in 1978 Fins speler van het jaar), Het op semi-professionele basis werkende HJK speelt in het Olympisch Stadion van Helsinki dat een capaciteit heeft van 48.000 toeschouwers. Tijdens competitiewedstrijden trekt de ploeg meestal niet meer dan 2.- a 3000 belangstellenden. Van de ontmoeting tegen Ajax wordt in financieel opzicht echter veel verwacht. In de voorverkoop zijn al 5000 kaarten verkocht. HJK was voor het laatst actief in Euro pa-Cupvoetbal in het seizoen 1975-'76 toen het in de openings ronde van het UEFA-Cuptoer- nooi met 1-2, 1-4 werd verslagen door Hertha BSC. RIJSSEN (ANP) - De eerste van de vijf partijen uit de oe fentweekamp tussen Harm Wiersma en de tegenwoordig in de Verenigde Staten wo nende oud-wereldkampioen dammen Iser Koeperman, is gisteren in Rijssen in remise geëindigd. In de partij die ruim vier uur duurde werd na 55 zetten tot deling van de punten beslo ten. Wiersma had groot posi tioneel voordeel maar Koe perman vermeed complica ties en bereikte uiteindelijk toch nog remise. Voor Wiersma is het een voorbe reiding op de tweekamp te gen wereldkampioen Anatoli Gantwarg, die van 1 t/m 27 ok tober in Utrecht wordt ge houden. D£ HOLiYUJOOD SUPER STARS toBOJ Moe MAAP vuftiem MIMUUTJES OM (5ELUKTE KDMÊW JA, MAAR E& Wordt moó steeds MIET ARSêTRCIPT/ WAAR 16 V OP EE S6HEIPC- T ^AcuTEsi RÉCHTER DIE IÉ, ElöEMLUK I MO© ALTjp BEZ/<£> OP"? pi EEhieoU UITTE SCHRIJVEN ZW©RSTI OOSSK'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 13