Strauss wil vaart achter bespreking M.-Oosten Neto: gematigd politicus en nationalist PARTIJEN NOG VER VAN ELKAAR Geen beslissing noemen PLO in VN-verklaring v, Dajan teleurgesteld weg uit Bonn Tot en met 15 september a.s. Kuntu nos die fantastische KolleKtle echte MarokKaanse Berbers komen zien op de Berbertapljt-markt bij WOENSDAG 12 SEPTEMBER 1979 W wkHI Agostinho Neto. (Van c correspondent) Angola's gisteren overleden president Agostinho Neto behoorde zeker tot een van de meest omstreden en raadselachtige politieke figuren van het moderne Afrika. Hij werd beschouwd als een naar macht zoekende, „autocratische" despoot die het westen en de blanken haatte en zijn land tot een Russisch-Cubaanse satel liet maakte. De elf maanden durende burgeroorlog in Angola in 1975 droeg ertoe bij om dit negatieve imago te onderstrepen. Hij was gekant tegen een regering van nationale eenheid, waarin de drie bevrijdingsorganisaties MPLA (Volksbeweging voor de Be vrijding van Angola), Unita (Unie voor de Totale Onafhankelijk heid van Angola) en FNLA (Front voor de Bevrijding van Angola) vertegenwoordigd zouden zijn. In plaats daarvan vroeg hij de Sowjet-Unie en Cuba om hulp. Hij kwam aan de macht dankzij een massaal ingrijpen van Cubaanse troepen, dat er onder meer toe leidde dat Zuidafrikaanse troepen en eenheden van het leger van Zaire, die kort voor de hoofdstad Luanda stonden, werden teruggeslagen. Op 11 februari 1976 hadden 25 Afrikaanse staten de regering-Neto in Angola erkend. Op 25 maart van datzelfde jaar werden de laatste Zuidafrikaanse militairen over de grens met Namibiè teruggetrokken. Gematigd In tegenstelling tot de verwachting ontwikkelde president Agos tinho Neto zich als een gematigd politicus. Weliswaar werd de atmosfeer in Luanda tijdens zijn bewind beheerst door marxisti sche en radicale ideeën, maar hij zelf was niet geinteresseerd in een klassenstrijd of in een strijd tussen zwart en blank. In zijn redevoeringen gebruikte hij nooit het woord „socialistisch" en herhaaldelijk verklaarde hij tegenover zijn volk: „Niet alle blan ken in Angola zijn Portugezen en niet alle Portugezen zijn reac tionairen". Hij liet er echter geen twijfel over bestaan dat hij van plan was op de ruines van het Portugees kolonialisme een socialistische staat met een volkomen nieuwe economische politiek op te bouwen. De vraag of dit een marxistisch-leninistische staat zou moeten worden, heeft hij nooit duidelijk beantwoord. Vast staat wel dat hij droomde van een nieuwe maatschappij, waarin zwarten, blanken en kleurlingen (mulattos) vreedzaam naast elkaar kon den leven. Agostinho Neto werd in 1922 in het gehucht Kaxikane op 35 kilo meter afstand van Luanda geboren. Zijn vader was een protes tants geestelijke van de Amerikaanse methodistenkerk, zijn moeder een onderwijzeres. Hij was geen mulatto (kleurling) zoals soms werd beweerd. De Amerikaanse methodistenkerk betaalde zijn studies, die hij in 1947 aan de universiteit van Coimbra begon en later in Lissabon voltooide. Hij werkte daarna enige tijd als vrouwenarts aan een ziekenhuis in Lissabon, waar hij kennis maakte met blanke en zwarte dissidenten tegen het regime-Sala- Hij werd herhaaldelijk door de Portugese geheime politie (PIDE) gearresteerd en keerde in 1958 naar Angola terug. Daar werd hij het middelpunt van een groep intellectuelen en vakbondsleiders, waaruit uiteindelijk de MPLA gesticht werd. Op 8 juni 1960 werd hij opnieuw door de politie gearresteerd. De bevolking van zijn geboortestreek demonstreerde daartegen. De Portugese politie opende het vuur. Dertig mensen werden gedood, 250 gewond en het dorpje platgebrand. In de moderne geschiedenis van Angola wordt de gebeurtenis thans als het „massacer icolo e bengo" herdacht. De Portugezen brachten Neto naar Lissabon. Hij ontsnapte en keerde terug naar Angola om systematisch het verzet en de orga nisatie van de MPLA te beginnen. Het begin van de eigenlijke opstand in Angola op 4 februar 1961 beleefde hij nog in de gevan genis. Op die dag probeerden Angolezen de gevangenis in Luan da te veroveren en de gevangenen te bevrijden. Kort daarna begon de FN LA van Holden Roberto vanuit de vroegere Belgisch Congo met de eerste aanvallen op Portugese landbouwbedrijven en dorpen. Dr. Agostinho Neto vroeg de Verenigde Staten om hulp. Washing ton maakte hem echter duidelijk dat Portugal een bondgenoot van de VS was en dat men weinig sympathie voor zijn marxisti sche opvattingen had. Neto was zeker tot op dit ogenblik geen communist volgens Oosteuropese opvattingen. Hij had een zeke re sympathie voor het marxisme, maar was toch op de eerste plaats een zwarte nationalist. Ook Moskou had zeker aanvanke lijk geen al te positieve opvattingen van Neto's leiderschap. Een tijdlang was Daniel Chipenda Ruslands favoriet en Agostinho Neto werd beschouwd als de onrealistische dromer die alleen maar zwaarmoedige gedichten kon schrijven. Agostinho Neto was zeker geen hartstochtelijk leider. Zijn rede voeringen waren vermoeiend. Maar hij had een briljant psycho logisch gevoel om zijn supporters het doel van zijn politiek dui delijk te maken. Hij was getrouwd piet een blanke en had dus kleurling-kinderen; een feit dat hem soms in zijn politiek werd verweten. In Luanda werd gezegd dat hij de voorkeur gaf aan kleurlingen. Een poging om in 1977 zijn bewind omver te werpen, mislukte. De laatste maanden werd duidelijk dat dr. Agostin ho Neto om pragmatische redenen nieuwe contacten met het westen zocht. Ondanks het feit dat Oost-Duitsland meer dan 2.500 militaire adviseurs van de Volksarmee in Angola gestatio neerd heeft, werden enkele weken geleden de diplomatieke be trekkingen tussen Bonn en Luanda hersteld. Zimbabwe-Rhodesië-conferentië: (Van onze correspondent) LONDEN - Minister van buiten landse zaken Lord Carrington en zijn Britse delegatie op de Rho- desische conferentie hebben voorlopig nul op het request ge kregen waar het de opzet betrof om te beginnen met discussies over een nieuwe grondwet voor Rhodesië. Eerste-minister Abel Muzorewa (Salisbury) was van mening dat er al een nieuwe grondwet was, die aan alle Britse eisen voldeed. De leiders van het Patriottisch Front (PF), Mugabe en Nkomo, zeiden dat een defini tieve grondwet pas kon worden opgesteld nadat er nieuwe ver kiezingen waren gehouden Lord Carrington, als voorzitter van de conferentie, wees erop dat het de wens was geweest van alle 39 hoofden van landen aangesloten bij het Gemenebest, om de confe rentie als eerste prioriteit een nieuwe grondwet tot stand te doen brengen. Joshua Nkomo, de ZAPU-guerrillaleider, maakte er bezwaar tegen dat Carrington leek op te treden alsof het zijn conferentie was. Hij wilde dat alle partijen gemeenschappelijk zou den bepalen welke agendapun ten aan de orde zouden worden gesteld en in welke volgorde. Uit deze eerste opstellingen van de confererende partijen wordt dui delijk dat de Britten hun handen vol zullen hebben om het PF en de Rhodesische regeringsdelega tie van Muzorewa op een ge meenschappelijk aanvaardbaar vlak bijeen te brengen, waar wer kelijke, constructieve onderhan delingen kunnen worden ge voerd. De tweede dag van de conferentie begon opnieuw met een door het PF opgestelde hindernis, waar door de ochtendzitting niet plaats kon vinden. De PF-leiders lieten op het allerlaatste ogenblik we ten dat zij meer tijd nodig hadden om hun reactie te formuleren op de openingstoespraak van Lord Carrington. Verschillende dele gatieleden waren toen al in Lan caster House, het conferentiecen trum. De Rhodesische ex-pre mier Ian Smith kon onderweg radiofonisch nog tijdig in zijn au to worden bereikt, zodat hem de vergeefse tocht naar Lancaster House werd bespaard. Premier Muzorewa zei in zijn ver klaring dat Londen niet anders kon doen dan de nieuwe realiteit van de bestaande situatie in Rho desië te erkennen. Maar, zei hij, „ik vrees dat de Britse regering het accent heeft verlegd en dat, onder pressies die tijdens de Ge menebestconferentie in Lusaka op de regering zijn uitgeoefend, de oorspronkelijke plannen zijn gewijzigd". Hij wilde weten wat Londen nu nog meer verlangde voordat het han delsembargo werd opgegeven en de onafhankelijkheid van Rho- desië-Zimbabwe zou worden er kend, en eiste volledige steun van Londen. Hij bood ook een wa penstilstand aan in de nog steeds voortgaande strijd tegen de guer rillatroepen van het PF, maar dan moest het front daar ook aan meewerken. ZAPU-leider Nkomo, die namens het PF het woord voerde, legde een strijdbare verklaring df, waarin het front op één lijn werd gesteld met Engeland als een „dekoloniserende macht". Dit was geen grondwetsvergadering, zei hij, maar een vredesbijeen komst en hij stelde twee grond wetten voor. Eén voor de over gangsperiode, en één voor na de officieel erkende onafhankelijk heid van Rhodesië. Het huidige leger van Rhodesië was volgens Nkomo in feite „een le ger van huursoldaten en andere buitenlandse avonturiers en agenten". De Britse voorstellen voor de conferentie waren vaag en hij vroeg Lord Carrington het PF in vertrouwen te nemen en te vertellen wat de werkelijke Brit-' se voorstellen nu eigenlijk wa- Lord Carrington zal vandaag op beide verklaringen antwoorden, waama de eerste discussies zul len beginnen. Hij was echter van mening dat beide partijen, Salis bury en het PF, zich bereid had den getoond om te onderhande len, maar hij maakte zich geen illusies over de omvang van de taak van deze conferentie. (Van onze correspondenten) JERUZALEM - De speciale afgezant van president Carter voor het Midden-Oosten, Robert Strauss, heeft er bij de Israëlische regering op aangedrongen het tempo van de besprekingen te verhogen. Strauss kwam gisteren uit Egypte voor een kort bezoek naar Israël ter voorbereiding van de derde ronde van de autonomiebesprekingen, die over twee weken in Alexandrië zal plaats vinden. In een gesprek met de Israëlische delegatieleider, de minister van binnenlandse zaken Burg, ver klaarde Strauss dat hij in zijn be sprekingen in Egypte overeen gekomen was de onderhandelin gen in versneld tempo voort te zetten. Strauss verzekerde de Is raëlische minister dat de Ameri kanen niet van plan zijn op welke wijze dan ook onderhandelingen met de PLO te beginnen. Bij zijn laatste bezoek aan Israël, drie weken geleden, was Strauss op grote tegenstand en onvrede van de kant van Israël gestuit ten aanzien van de Amerikaanse po gingen om via een nieuwe resolu tie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties zekere rechten aan de Palestijnen toe te kennen. Welingelichte kringen in Jeru zalem wisten gisteren te melden dat Amerikaanse functionarissen de afgelopen tijd gesprekken met Palestijnen van de Westoever ge voerd hebben waarin ze onder andere de mogelijkheid van een federatie met Jordanië bespro ken hebben. Nu zowel Israël als Egypte deelna me van de PLO aan de bespre kingen van de hand hebben ge wezen, is het niet uitgesloten dat de Amerikanen vooruitgang in de autonomie-onderhandelingen wensen te zoeken door juist de aanhangers van koning Hoesein van Jordanië op de Westoever over te halen aan de besprekin gen deel te nemen. In het verle den heeft Israël bij herhaling het idee van een federatie tussen Jordanië en de Westoever van de hand gewezen. Ook nu hebben de Israëliërs laten weten niet bereid te zijn over zo'n federatie te pra ten, mocht Strauss dit in de be sprekingen aan de orde stellen. Ruzie In Israël is een ruzie tussen vice- premier Jadin en de minister van landbouw Sharon over het op richten van nieuwe nederzettin gen voorlopig beslecht. Jadin had Sharon ervan beschuldigd op eigen houtje twee nieuwe ne derzettingen te hebben opgericht zonder goedkeuring van de rege ring. Volgens Sharon had de re gering wel haar toestemming ge geven, in een kabinetszitting waarbij Jadin niet aanwezig was geweest. Jadin heeft intussen premier Begin gevraagd het vraagstuk van deze nederzettin gen opnieuw te bespreken in de eerstvolgende kabinetszitting. Begin heeft daarin toegestemd zonder echter de bouw van de nederzettingen te laten stopzet ten. Controverse Het bezoek van de Israëlische mi nister van buitenlandse zaken Dajan aan de Bondsrepubliek is, ondanks de verzekering van op rechte vriendschap, met een con troverse geëindigd. D^jan zelf beklemtoonde na afloop van ge sprekken met zijn Westduitse ambtsgenoot Genscher en bondskanselier Schmidt dat de betrekkingen tussen Israël en de Bondsrepubliek een slechte wending hebben genomen door de nieuwe formule van de bonds regering, die uitgaat van het recht van de Palestijnen op zelfbe stuur. Het begrip zelfbestuur voor de Pa lestijnen, zoals Genscher dat tij dens zijn reis door het Midden- Oosten naar voren bracht, is voor Israël onaanvaardbaar, aldus Dajan. Dajan haalde nadrukkelijk de „diepe, hartelijke en vriend schappelijke" betrekkingen aan, die bij zijn tweede ontmoeting met Schmidt tot uitdrukking wa ren gekomen. „In de bondskan selier heeft Israël een van zijn beste vrienden in Duitsland", al dus Dajan. De uitlating van Dajan dat Bonn een ander standpunt heeft inge nomen ten opzichte van Pale stijns zelfbestuur, werd door Bonn gecorrigeerd: „De door West-Duitsland gevoerde poli tiek wat betreft het Midden-Oos ten berust onveranderd op de verklaring van de Europese Raad van juni 1977, waarin zowel het recht op het bestaan van de staat Israël als ook het recht van het Palestijnse volk is vastgelegd. Voor dit recht is de Bondsre publiek dan ook sinds 1974 opge komen. Het recht op zelfbe schikking is voor de Duitse poli tiek van elementaire betekenis", werd verklaard. op een tweede punt werden de ver klaringen van Dajan in Bonn door gezaghebbende kringen rechtgezet. D^jan had verklaard dat bij de besprekingen in Bonn noch de Israëlische kolonisatie politiek, noch de Israëlische in terventies in Zuid-Libanon be sproken waren. In Bonn werd echter verklaard dat „beide the ma's uitvoerig zijn behan deld". Het bezoek van D^jan aan de Bondsrepubliek werd in Bonn als volgt gekenschetst „Het is duidelijk geworden dat de bondsregering niet meer van plan is om de Israëli's door dik en dun bij te staan", of zoals een Westduitse krant het stelde: „De verklaring van Genscher dat het gesprek tussen hem en Dógan goed en constructief is geweest, spreekt boekdelen. Geen woord over eensgezindheid. Het is al lang niet meer zoals vroeger". EG-ministers in Dublin bijeen ADVERTENTIE DUBLIN (ANP) - De ministers buitenlandse zaken van de negen EG-landen hebben gisteren in Dublin tijdens hun driemaande lijks overleg over coördinatie van hun buitenlandse politiek geen beslissing genomen over het noemen van de Palestijnse be vrijdingsorganisatie PLO in de tekst van de rede d ie de voorzitter van de ministerraad, de Ierse mi nister van buitenlandse zaken Patrick Hillery, namens hem over veertien dagen zal uitspre ken in de algemene vergadering van de Verenigde Naties in New York. De uiteindelijke tekst, waarvoor in Dublin diverse ont werpen circuleerden, zal woens dag 26 september in New York wanneer de negen ministers van buitenlandse zaken van de EG- landen elkaar voor de bewuste vergadering opnieuw treffen de finitief worden vastgesteld. De Nederlandse minister van bui tenlandse zaken. Van der Klaauw, verklaarde na afloop van de bijeenkomst in Dublin dat tij dens de officiële vergadering en tijdens de informele lunch de di verse ontwerpen geen onderwerp van gesprek hebben gevormd. De negen ministers legden wel een verklaring af over de situatie in Libanon. In deze verklaring be vestigden de negen "hun volledi ge en complete solidariteit met een bevriend land waarvan de bevolking lichamelijk en econo misch wreed heeft geleden en waarvan de kwetsbare stabiliteit gevaarlijk wordt bedreigd". Ook deden de ministers van bui tenlandse zaken een beroep op alle betrokken partijen en landen om zich te onthouden van alle daden die de integriteit van Li banon en de autoriteit van de re gering van dat land kunnen be dreigen. De ministers zijn bereid, elke actie te ondersteunen die een terugkeer naar vrede en sta biliteit in Libanon bevordert. De negen ministers van buiten landse zaken verwelkomden in een verklaring het begrip van re geringsleiders van het Britse Gemenebest over de Rhodesi sche kwestie. Ze toonden zich verheugd over de conferentie van de partijen die maandag in Lon den is begonnen en drongen er bij hen op aan deze gelegenheid aan te grijpen om een politieke oplos sing te bereiken op basis van een werkelijk meerderheidsbewind. Tevens benadrukten de negen mi nisters van de EG-landen het be lang dat zij hechten aan de Euro- Arabische dialoog. Zij spraken de hoop uit dat spoedig omstandig heden zullen ontstaan waarin de ze gesprekken tussen de negen EG-landen en Arabische staten kunnen worden hervat. De ministers besloten gisteren stappen te ondernemen bij de Chileense regering ten behoeve van een aantal Chileense jonge ren die in de hoofdstad van dat land de Deense ambassade bezet houden om zo aandacht te vragen voor het lot van verdwenen per sonen daar. Deze stappen zouden moeten verzekeren dat de jonge ren geen kwalijke gevolgen van hun actie ondervinden en dat op heldering wordt verschaft over het lot van de verdwenen perso- ADVERTENTIE Stichting Schouwburg Complex vrijdag 14 september van 14-22 uur zaterdag 15 september van 11 -18 uu zondag 16 september van 11-18 uui 3-daagse antiekbeurs gouda-boelekade TREINOVERVAL - Bij de grens tussen Ierland en Ulster is een goederentrein overvallen. De daders dwongen eerst de con ducteurs uit te stappen en lieten de trein daarna ontsporen. Er zijn geen slachtoffers. ADVERTENTIE VROOM DREESM ANN Leiden VS-afgezant Robert Strauss in gesprek met de Israëlische premier Begu

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 9