Harold Pinters stukken opnieuw ontdekt 6®neel, eatereÉ, tellet en apei-a in geiaaen DONDERDAG 6 SEPTEMBER 1979 PAGINA 29 De Engelse toneelschrijver Harold Pinter gaat een in het oog lopende plaats innemen tijdens het komen de seizoen bij het repertoiretoneel. Dat komt voor een deel omdat maar liefst twee van onze grootste gezelschappen Pinters nieuwste stuk Bedrog (Be trayal) gaan spelen. In januari is de première daar van bij De Haagse Comedie en een maand later komt het Publiekstheater ermee uit. Bepaalde af spraken, tussen de groepen moeten er voor zorgen dat ze elkaar het pbliek niet afsnoepen. Echte lief hebbers zullen waarschijnlijk toch de gelegenheid niet voorbij laten gaan om de twee versies ter verge lijking te gaan zien. Verder gaat toneelgroep Cen trum dit seizoen - als alles doorgaat - vijf stukken vèn Pinter spelen en dat gebeurt omdat Centrum het dertigste speeljaar ingaat. Centrum kan zich voor ons land de Pinter-ontdekker noemen. In 1962 speelde deze groep Het Verjaardagsfeest en de veertien daaropvolgende ja ren volgden er nog tien stuk ken van deze Engelse auteur Het zou voor Centrums ver jaardag natuurlijk leuk ge weest zijn als het gezelschap ook de hand had kunnen leg gen op Betrayal, maar daar over wordt niet getreurd, de groep komt nu met een soort „Pinter-retrospectief', een terugblik die opnieuw een enscenering oplevert van Het Verjaardagsfeest. Ton Lutz, artistiek leider en regisseur bij het Publiekstheater komt de voorstelling bij Centrum als gast regisseren. Pinters vroegste stuk heet De Kamer, een kort werk dat Centrum nu weer gaat spelen, op dezelfde avond gevolgd door de eenakter Een Beetje Pijn. Jacques Commandeur krijgt de regie van beide stukken. Ook in De Kamer laat de schrijver een ogen schijnlijk alledaagse situatie in een onbestemde dreiging omslaan. Op een koude win termiddag wordt een ouder echtpaar opgeschrikt uit de behaaglijke warmte van hun kamer. Er staat een jong paar voor de deur dat de kamer van de oudjes komt bezichtigen, omdat het in de mening ver keert dat deze vrij komt Dreiging ook in Een Beetje Pijn. Een stomme luciferver koper houdt zich zwijgend op bij het tuinhek voor het huis van een echtpaar van middel bare leeftijd. Die merkwaar dige en indringende aanwe zigheid brengt de twee men sen aan het praten en dat leidt tot ongevraagde bekentenis sen. Daarna zal het tussen de twee nooit meer zijn als vroe ger. Verder staan op de Pinter-ver- langlijst van Centrum nog twee korte stukken: De Min naar en De Collectie. Wanneer deze uitkomen en wie ze zal regisseren is nog niet be kend. Van de eveneens Engelse schrijfster Fay Weldon gaat Centrum Action Replay (Ne derlandse titel Overspelen) opvoeren. Peter Oosthoek zal dit stuk regisseren, waarin we drie vrouwen kunnen volgen over een periode van vijfen twintig jaar. Op diverse mo menten in het stuk laat Fay Weldon haar personages de keuzemogelijkheden, die ze op dat moment voor handen hebben, uitspelen, om ze ver volgens te confronteren met de daaraan verbonden gevol gen. Een intrigerende opzet van de schrijfster, die op een deels amusante, maar vaak ook ontroerende manier een scherp levensbeeld van deze heeft neergeschre- Franz into April is de titel van het stuk van Pam Gems, dat dit gezelschap onder regie van Eddy Habbema gaat spelen. Deze eveneens Engel se schrijfster (van wie het ach terliggende seizoen met suc ces Mara, Has, Fern en Pink in een vrije produktie werd op gevoerd) beschrijft de ont moeting tussen de psycho analyticus Franz Müller en een Engelse verpleegster. Die confrontatie speelt zich af in een luxe therapie-inrichting aan de westkust van de Ver enigde Staten. Een licht iro nische kijk op de psychothe rapie, waarbij Gems zich ba seert op Fritz Perls, grond legger van de Gestalt-thera- pie. Een toneelstuk waarin humor en ontroering samen gaan en waarin de psycho therapeut zijn mannelijk chauvinisme uiteindelijk niet geheel meer kan verbloemen. Aantrekkelijk voer, niet al leen voor psychologen, maar ook voor een breder publiek. Verder Engels repertoire bij Centrum: Sundance van Meir Z. Ribalow, A Mad World my Masters van Barrie Keeffe (van wie dit seizoen ook de twee eenakters En nou ik... en Vergeet 't Maar worden door gespeeld) en Wheelchair Willy, een rauw stuk van Alan Brown, waarvan ik eind vorig jaar in Royal Court in Londen een indrukwekkende opvoe ring zag. Een schokkend re laas over mensen in een uit zichtloos bestaan. Naast het eigentijdse Engelse toneel richt Centrum zich ook weer op nieuw Nederlands werk. Van Ton Vorstenbosch en Guus Vleugel komt De Mi raculeuze Come-back van Mea L. Loman op het reper toire. Verder nog een nieuw stuk van Jaap van de Merwe en Hoe laat is 't? van Herman Lutgerink. Speciaal voor de korte stukken, die de groep vooral in de lunchtheaters wil spelen, zijn opdrachten ver strekt aan een aantal Neder landse schrijvers zoals Joop van Tijn, Ischa Meijer, Willem G. van Maanen, Adriaan Dit- voorst en Gerben Hellin- ga. Produkties die Centrum uit het vorige seizoen doorspeelt zijn Werk (van Martin Schouten) Roosje (van Harald Müller) Het Prijsdier (van Gilly Fra- ser), En nou ik-Vergeet 't maar (korte stukken van Bar ry Keeffe) en zo mogelijk De Pornograaf (van Lodewijk de Boer). Ook Keefman, de door Jacques Commandeur in dringend gespeelde eenakter van Jan Arends, zal bij vol doende belangstelling nog kunnen worden ge- Al het vorige seizoen maakte Publiekstheater naast het klassieke repertoire, waar voor dit Amsterdamse gezel schap de achterliggende jaren vooral koos, wat meer ruimte voor eigentijds toneel met als seizoenafsluiter Gerben Hel- liga's stuk over Pisuisse Mensch Durf te Leven. Even als de prachtige voorstelling van Tsjechovs Drie Zusters zal deze produktie dit seizoen worden doorgespeeld. In het nieuwe seizoen richt Pu bliekstheater zich nog meer op hedendaags repertoire en op toneel dat model staat voor theater-ontwikkelingen, zo als die zich bijvoorbeeld door de invloed van het absurdis me hebben voorgedaan. Be gonnen wordt met een avondvullende produktie die uit twee stukken bestaat Ubu Roi van Alfred Jarry en De Kale Zangeres van Eugéne Ionesco. Andere hedendaagse stukken bij Publiekstheater zijn Ha rold Pinters Bedrog en Rotter van de nu iri West-Berlijn werkende auteur Thomas Brasch. Bedrog zag ik vorig seizoen in Londen in het Na tional Theatre in een voortref felijke opvoering onder regie van Peter Hall, artistiek leider van dit Engelse gezelschap. Bedrog (Betrayal) is in dit knap geconstrueerde stuk in alle toonaarden aan wezig. Pinter hanteert op in telligente wijze een flash back-methode. Het spel be gint met de slotfase, waarin het holle resultaat van enkele bedrogs-intriges in alle ont luistering zichtbaar is. Scène voor scène wordt de kijker te ruggevoerd naar het begin, het ontstaan van een drie hoeksverhouding. Geen Pin ter zoals we uit zijn andere stukken gewend zijn - van daar dat de Britse pers aan- Veel eigen- tijds toneel bij de repetoire- gezel- schappen Harold Pinter Johnny Kraaykamp - speelt Shakespeare - (archieffoto) vankelijk misschien wat aar zelend reageerde en zich nog al bedrogen voelde uitkomen - maar wel een helder en menselijk gegeven. De van oorsprong Engelse regisseur Adrian Brine gaat het regisse ren. Hij krijgt een uitgekiende bezetting met Sigrid Koetse, Eric Schneider en Siem Vroom. Thomas Brasch, die als schrij ver vanaf 1972 oorspronkelijk in de DDR werkte, geeft in zijn toneelspel Rotter een beeld van de mens die altijd, ongeacht het regime of de omstandigheden, te gebrui ken is. Rotter is een stuk over opportunisme, dat zich uit strekt van het begin van de jaren dertig in Duitsland tot in de jaren vijftig. Rotter is een man die zich laat gebrui ken door de nazi-ideologen. Na de oorlog stelt hij zich in dienst van de wederopbouw van zijn land en weet zich op te werken tot bouwopzichter. Zijn einde komt nadat hij tij dens de juni-staking van 1953 door zijn ondergeschikten wordt gemolesteerd. Gerrit Kouwenaar vertaalde dit stuk, dat in 1978 naar aanlei ding van de opvoeringen in Stuttgart, door het tijdschrift Theater Heute tot stuk van het jaar werd uitgeroe pen. Ander toneel van Duitse oor sprong bij Publiekstheater Moeder Courage van Bertolt BFecht. Het stuk over de op portunistisch e marketenster Anna Fierling, die tijdens de oorlog op niets ontziende wij ze de tering naar de nering weet te zetten. Annet Nieu- wenhuyzen zal Moeder Cou rage spelen en Petra Laseur haar stomme dochter Katrin. Voor de regie komt Peter Oosthoek, artistiek leider bij Centrum, even als gast bij het gezelschap in de Stads schouwburg werken. Arthur Schnitzlers Verlei- dingsspel (Komödie der Ver- führung), dat deze groep ook gaat' spelen, begint aan de vooravond van de eerste we reldoorlog. Drie Weense vrouwen, afkomstig uit ver schillende milieus, trachten het naderend onheil te ont kennen door het aanknopen van liefdesverhoudingen. Schnitzler, ooit eens de mees ter der erotische psychologie genoemd, laat deze vrouwen al tastend op hun plaats van bestemming aanlanden. Hans Croiset en Laurens Spoor gaan het stuk regisseren. Het derde Amsterdamse gezel schap, Baal (waarmee geen rangorde in waarde wordt bedoeld), heeft een seizoen voor zich dat er voor deze groep nogal warrig uitziet. Baal moet Shaffy uit. Lieven is Shaffy, het ontwikkelings theater dat nieuwe initiatie ven helpt ontplooien, ont groeid. Baal verhuist naar Frascati, maar zal daar in ver band met een grondige ver bouwing niet eerder dan april 1980 terecht kunnen. Vóór die tijd komt de groep nog met een komedie van Jean Paul Sartre: Nekrassov. Het stuk draait om de journalist Sibi- lot, die zich voor zijn krant bezighoudt met anti-commu nistische propaganda, en de oplichter George de Valera die zich in Parijs voor een gevluchte Sowiet-minister uitgeeft. Zo helpt De Valera de journalist Sibilot aan ko pij, want terwijl de koude oorlog van de jaren vijftig voortwoekert, komt de zoge naamde Nekrassov in Sibilots artikelen met talloze sensa tionele „onthullingen". Een komedie met grimmige ach tergrond, onder regie van Rudolf Lucieer. Deze pro duktie is de laatste van Baal in Shaffy. Lodewijk de Boer en Louis An- driessen werken samen in opdracht van Baal aan een muziektheaterproject dat als werktitel George Sand draagt. Zoals bekend had de schrijfster-journaliste George Sand een stormachtige ver houding met Alfred de Mus set. Sand had ook een jaren lange relatie met Chopin. Met hem maakte zij verscheidene reizen, onder meer naar Mal- lorca waar de kloosterver- trekken waarin het tweetal verbleef nog altijd een toeris tische bezienswaardigheid zijn. Inmiddels heeft Baal nu de première uitgebracht van Tasso in Weimar, het stuk van Mia Meijer en Gerardjan Rijnders, dat vorig jaar we gens een ongeval van een van de acteurs moest worden uit gesteld. Btalf S© C@inn)©<°fe De Haagse Comedie brengt vijf premières in de Koninklijke Schouwburg. Naast Bedrog van Pinter (onder regie van Jo Dua en in dezelfde vertaling van Gerrit Kouwenaar, waarmee ook Publieksthea ter dit stuk gaat spelen) be staat het speelplan van het Haagse gezelschap uit Ge leerde Vrouwen (Molière), Kleine Eyolf (Ibsen), Volpone of De Vos (Ben Jonson), Ko mieken (Trevor Giffith). Ook worden er twee nieuwe pro dukties gemaakt voor het HOT. Dat zijn A Prayer for my Daughter van Tomas Babe en Geschiedenis van de Ameri kaanse Film van Christopher Durang. Op het repertoire blijft Het Wederzijds Huwe lijksbedrog van Pieter Lan- gendijk, dat De Haagse kome die uitbracht om het 175-jarig bestaan van de Koninklijke Schouwburg te vieren. Geleerde Vrouwen, een hoog tepunt uit het werk van Mo lière, is een 17e eeuwse satire op vermeende geleerdheid, op literaire pedanterie. Guido de Moor gaat het stuk regisse ren. De vrouwenrollen wor den gespeeld door Francine Dreessen, Lies Franken, An- ne-Marie Heyligers, Rick Ni- colet en Maria Stiegelis. Kleine Eyolf, een familiedrama over menselijke verantwoor delijkheid, komt onder regie van Kees Coolen, die eerder Hedda Gabler en Pijlers van de Samenleving van Ibsen ensceneerde. Edda Barends, Anne-Wil Blankers en Jules Hamel staan voor de belang rijkste rollen. Guido de Moor zal de hoofdrol spelen in Volpone, Jonsons sprankelende stuk over vals heid, bedrog en lichtgelovig heid. Wim van Rooij zal het regisseren. De komedie Ko mieken, die over aankomen de komieken en hun integri teit gaat, zal door Lodewijk de Boer worden geregisseerd en Eric van Ingen, Gees Linne- bank en Allard van der Scheer spelen de belangrijk ste rollen. Een andere gastre gisseur in Den Haag is Willem Nijholt, die De Geschiedenis van de Amerikaanse Film gaat ensceneren. Christiaan Nortier doet de regie voor de andere HOT-produktie. dtelb® Zuidelijk Toneel Globe, dat voor het eerst vanuit het zui den des lands gaat werken, komt met vijf premières. Twee daarvan komen Uit het Duitse taalgebied: Leonce en Lena van Georg Buchner en het hedendaagse stuk Zeit geist (oorspronkelijke titel Blut am Hals der Katze) van Rainer Werner Fassbinder, dat een kleine-zaalproduktie wordt. Ulrich Greiff regisseert Buech- ners ironisch-romantische komedie en Paul Vermeulen Windsant neemt Fassbinders stuk voor zijn rekening. Globe komt ook met een nieuw Nederlands toneelwerk. Dat is De Kwekeling, geschreven door Ger Thijs. Als basis voor dit stuk over een jonge on derwijzer die op de verkeerde plaatsen in het leven terecht komt, gebruikte Thijs eigen jeugdervaringen. Gerardjan Rijnders gaat het regisseren. Rijnders gaat eveneens Bloed van de Hongerlijders, ge schreven door Sam Shepard, regisseren. Een stuk over boerenmensen in het land van de grote belofte: Ameri ka. Met onder meer Elisabeth Andersen en Allard van der Scheer. Tennessee Williams' geladen familiedrama Tram lijn Begeerte komt ook bij Globe op het repertoire en wel onder regie van Paul Vermeulen Windsant. Het Ro Theater, dat in het afge lopen seizoen een opmerke lijke voorstelling bracht van De Knecht van Twee Mees ters, opent het nieuwe seizoen met Shakespeares King Lear. Opmerkelijk in deze produk tie, die door de twee Oost- duitse regisseurs Mandred Karge en Matthias Langhoff geregisseerd wordt, is dat Johnny Kraaykamp de rol van Lear zal spelen. Het was artistiek leider Franz Marij- nen die Kraaykamp enga geerde en hij vindt de komiek Kraaykamp bij uitstek ge schikt voor deze dramatische rol. King Lear zal by het Ro Theater zeker geen conven tionele opvoering krijgen. Het regisseursduo Karge- Langhoff (dat bij ons Pentisileia regisseerde), werkt al zeventien jaar samen en heeft overal in Europa naam gemaakt door een eigen aanpak en nieuw geintrodu- ceerde speelvormen. Na King Lear komt het Ro Theater met nog twee nieuwe produkties: De Meiden van Jean Genet en een stuk over Reinaert de Vos. Reinaert de Vos krijgt een nieuwe bewerking van Ernst van Altena. Peter Tuinman brengt die tekst als verteller op het toneel, bijgestaan door Marieke van Leeuwen. Murij- nen doet de regie. P© A|pip©D Toneelgroep De Appel uit Den Haag gaat de voorstelling Zerken in het nieuwe seizoen nog enige tijd doorspelen. Daarnaast is gewerkt aan Het poppenhuis (Nora) van Hen- rik Ibsen, onder regie van Eric Schneider. Van Ibsen wordt wel gezegd dat hij met dit stuk de vrouwenbeweging pas goed op gang hielp, dat zijn stuk sterk gericht was op de bewustwording van de vrouw. Zelf ontkende de gro te Noorse schrijver dat. Hent van der Horst vertaalde het stuk voor De Appel. Sacha Bulthuis speelt Nora en Ro bert Prager diens echtgenoot, de advocaat Helmer. Onder regie van Christiaan Nor- tier gaat De Appel de roman Noorderlicht van F. Borde- wijk op het toneel brengen. Kees van Iersel maakte er een toneelbewerking van. Een spel over familiemacht en in trige, waaraan een zeer per soonlijk motief ten grondslag ligt. Verder buigt de groep zich nog over een stuk van Maxim Gorki en zal Eddy Habbema er nog een regie komen doen. Wat hij wil gaan spelen is nog niet bekend. Tlh)©©!?©? Met zes grote en twee kleine zaalprodukties belooft to neelgroep Theater de toneel liefhebber in elk geval een seizoen met variaties. Trage die, komedie en blijspel wis selen elkaar om beurten af. Begonnen wordt met Oscar Wilde's The Importance of Being Ernest, dat bij Theater Het Belang van Ernst is gaan heten (eerder altijd gespeeld in ons land als De Ernst van Ernst). Ger Thijs doet de regie en de talentvolle Paul Gallis ontwierp het decor. Eric van der Donk speelt mee en ook nog Elise Hoomans, die dit seizoen afscheid neemt als ar tistiek leider bij de groep om dat zij 65 jaar wordt. Gerrit Komrij vertaalde Wilde's ver rukkelijke komedie. Eind september gaat Molières Don Juan in première. Dit stuk over de legendarische vrouwenjager wordt geregis seerd door Jochen Neuhaus. Ten Times Table van Alan Ayckbourn gaat bij Theater Tafel van Tien heten en wordt geregisseerd door Eric Thompson uit Engeland, die al eerder bij Theater regis seerde. Dolf Verspoor ver taalde het stuk. Verder speelt de groep De Nachtegaal Zong, een toneelspel van Ce cil P. Taylor, dat in Engeland speelt tegen de achtergrond van de tweede wereldoorlog. De regie is nog niet be kend. In een nieuwe vertaling van Ger Thijs en Jochen Neuhaus, die dit seizoen beiden de nieuwe artistieke leiding van Theater vormen, speelt het gezel schap onder Thijs' regie Woy zeck, een tragedie van Georg Büchner. Woyzeck is Buch- ners onvoltooide. De laatste jaren schijnt er onbekend ma teriaal van de schrijver te zijn ontdekt, waardoor er een an der licht op Woyzeck is ko men te staan. Voor Theater reden een nieuwe enscene ring te maken van dit stuk over de simpele soldaat die de storm in zich voelt woeden als hij zijn vrouw op ontrouw heeft betrapt. De Duitse regisseur Karl Kneidl komt naar Theater voor de re gie van In de Jungle van de Steden van Bertolt Brecht Het stuk over het grote ge vecht tussen de houthande laar Shlink en George Garga, wiens geestelijke vrijheid Shlink wil kopen. Nieuw Duits repertoire speelt Theater in de kleine zaal met Mensch Meier van Franz Xa- ver Kroetz. Hier gaat het om een haarscherp initièrend verslag van een alledaags „klein" familiedrama: een huisvrouw en moeder die zich bewust wordt van haar be staan, zich bevrijd van knel lende banden. Renè Lobo gaat het stuk regisseren. De andere kleine zaalproduktie is Wat de Butler Zag, ge schreven door Joe Orton. Een stuk over logica en waanzin, vol humor geschreven. Andy Daal, die vorig seizoen als re gisseur debuteerde met een mooie voorstelling van Klein Leed, doet hiervan de re gie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 29