Sfeer in Leiden uitstekend
Artiesten, kwissen en
350 stands op Leidato
Rood lichtdruppel die
de emmer deed overlopen
Directeur AZL, drs. J.B.M. Verhey vertrekt:
m
Nieuw monument om
schilder Rembrandt
van Rijn te eren?
DINSDAG 4 SEPTEMBER 1979 1
LEIDEN
I
1
1
Lenny Kuhr
LEIDEN - Optreden van bekende
artiesten, familiekwissen en
bijna driehonderdvijftig stands
van de meest uiteenlopende be
drijven. Die ingrediënten vor
men de basis voorde 18de Leida-
to Huishoudshow. die vrijdag
aanstaande begint in de Leidse
Groenoordhallen.
De najaarsbeurs, die volgens de
organisatoren in grootte de der
de van Nederland is, zal worden
geopend door drs. M.J. van
Rooijen, lid van de Tweede Ka
mer en oud-staatssecretaris van
financiën. Hij zal dat doen door
het hijsen van een aantal nieuwe
Leidato-vlaggen in de "Spiegel
zaal", die speciaal voor de Lei-
Opening door oud-staatssecretaris Van Rooyen
dato op het terrein van de
Groenoordhallen is gebouwd.
Deze "Spiegelzaal" is een meer
dan honderd jaar oude feestzaal
waarin in vroeger tijdens ont
spanningavonden werden ge
houden met zang, dans en een
drankje. De zaal is - zoals de
naam al zegt - versierd met vele
grote en kleine spiegels waar
door bijzonder lichteffecten
worden bereikt.
Tijdens de Leidato zal in deze zaal
een groot aantal attracties wor
den gehouden. Zo is er de fami-
liekwis die op maandag 10 sep
tember zal worden gepresen
teerd door Willem Ruys en Pier
re van Ostade. Naast een mode
show, het optreden van folkar-
tiesten en een talentenshow zul
len er tijdens de Leidato diverse
artiesten optreden. Zaterdag
middag bijvoorbeeld de nieuwe
"meidengroep" Babe en zon
dagmiddag Lenny Kuhr die op
treedt in een groot kinderpro
gramma.
Dinsdagavond 11 september komt
zanger Lee Towers naar Leiden,
een dag later gevolgd door zan
ger Nico Haak. Het programma
van donderdag 13 september
vermeldt een optreden van de
groep "Sunstreams", waarna
vrijdagavond zanger Albert
West een paar liedjes komt zin
gen. De rij wordt zondagmiddag
16 september gesloten met een
optreden van de groep "Cata
pult".
De belangstelling voor de stands
was volgens de organisatoren zo
groot, dat al enkele weken gele
den "nee" moest worden ver
kocht. Vooral op het terrein van
de woninginrichting was de be
langstelling erg groot. Op de
Leidato presenteert zich een zes
tiental meubelfirma's. In totaal
beslaat de expositieruimte ruim
13.000 vierkante meter. Boven
dien is er een drietal restaurants
met een capaciteit van 850 zit
plaatsen.
Tijdens de gehele duur van de Lei
dato Huishoudshow - dat is tot
en met 16 september - wordt er
een foto-expositie gehouden
Lee Towers
onder het motto "Leiden, die
mooie stadLeiden, die lelijke
stad". Ook zal een aantal ama
teurschilders werk tentoonstel
len en is er een ruimte waar
wandkleden, sierkussens en
borduurwerken geëxposeerd
worden.
Uit een onderzoek naasr de her
komst van de bezoekers in de af
gelopen jaren blijkt dat deze
traditionele Leidse najaars
beurs steeds meer een regionale
functie vervult. Zo blijken vele
bezoekers afkomstig uit de kust
en bollenstreek. De standhou
ders komen uit de Leidse regio
maar soms ook van ver daarbui
ten. Vorig jaar trok de Leidato in
tien dagen rond zestigduizend
bezoekers.
LEIDEN - Nog een paar da
gen en dan trekt de direc
teur van het Academisch
Ziekenhuis Leiden, drs.
J.B.M. Verhey, voor de
laatste keer de deur van
zijn ambtswoning aan de
Rijnsburgerweg dicht. Na
ruim negen jaar verlaat hij
de Sleutelstad om in Maas
tricht opnieuw een loop
baan te beginnen. Hij
wordt in het zuiden voor
zitter van het bestuur van
het ziekenhuis St. Anna-
dal in Maastricht en voor
zitter van het bestuur van
het Academisch Zieken
huis van de Rijksunivesi-
teit Limburg in Maas
tricht.
'Het was niet gemakkelijk in Lei
den, maar wel leuk. Het is altijd
moeilijk om in een grote organi
satie te werken; het is ook erg in
gewikkeld. Dat heb je altijd met
bedrijven die binnen de sfeer van
de overheid liggen. Alleen de
verhouding tussen de academi
sche ziekenhuizen en de overheid
zal anders moeten. Er zullen an
dere regels moeten worden ont
worpen. Kijk bijvoorbeeld naar
de spoorwegen of de DSM, dat
zijn ook overheidsbedrijven, daar
kan wel anders worden gewerkt
dan bij de academische zieken
huizen".
Mis
In zijn afscheidsrede deed drs.
Verhey uit de doeken wat er zo al
mis is binnen de ziekenhuiswe
reld: "Hoewel de problematiek
zeer ingewikkeld is, kan zij wor
den herleid tot twee hoofd
problemen: namelijk een princi
pieel vraagstuk ten i
Drs. Verhey: Niet doorga
i nieuwbouw catastrofaal.
de financieringsbronnen en de
daarop af te stemmen wettelijke
status enerzijds, anderzijds het
min of meer incidentele
probleem ten aanzien van de fi
nanciële situatie en de staat der
gebouwen van de academische
ziekenhuizen op dit moment".
Voor drs. Verhey naar Leiden
kwam, werkte hij bij een zieken
huis in Helmond. "Ik heb het in
het begin erg moeilijk gehad. Het
was ook een hele overgang van
een klein ziekenhuis naar een
groot. Maar", zegt drs. Verhey
"de Leidenaar kwam mij bekend
voor. Volgens mij is er een over
eenkomst tussen de Helmonde
naren en de Leidenaren: beide
plaatsen zijn oude industrieste
den. Zoiets drukt wel een stem
pel op de bevolking".
Hoewel drs. Verhey econoom is
wordt hij vaak als dokter aange
sproken. "Ja dat doen de mensen
omdat je bij een ziekenhuis
werkt. Ik heb er nooit problemen
mee gehad"
Mensen die bij het ziekenhuis wer
ken en drs. Verhey wat beter
kennen zeggen dat het niet door
gaan van de nieuwbouw van het
ziekenhuis de reden is van het
vertrek van Verhey.
'Het is natuurlijk één van de rede
nen, maar het was niet doorslag
gevend. Ik ben niet weggegaan
omdat het hier zo vervelend is. Ik
vind het leuk om nog iets nieuws
te beginnen, en wie krijgt op mijn
leeftijd nog zo'n kans?"
Op poten
Verhey is een man die nieuwe za
ken op poten moet zetten. Zodra
het "gaten stoppen wordt" en
"lopende zaken afhandelen" dan
zit drs. Verhey te wiebelen op zijn
stoel, zeggen medewerkers uit
zijn omgeving.
Drs. Verhey heeft vlak voor zijn
vertrek nog een boodschap voor
de achterblijvers. "Leiden heeft
een uitstekende sfeer. Ik hoop
dat het zo blijft tussen de faculteit
en het ziekenhuis. Deze samen
werking is van essentieel belang,
hoewel de belangen soms tegen
strijdig kunnen zijn"
Het niet doorgaan van de nieuw
bouw van het Academisch Zie
kenhuis is volgens drs. Verhey
catastrofaal. "Er zal niet direct
iets spectaculairs gebeuren, maar
de ontwikkeling zal er sterk door
worden geremd. En dat terwijl de
hele investering er na een jaar of
tien al uit zal zijn. Tot nu toe heb
ben de nieuwbouwplannen al
ruim veertig miljoen gulden ge
kost. Algehele nieuwbouw zou
op basis van het prijspeil begin
'78 ruim 500 miljoen gulden kos
ten.
Bij die veertig miljoen die de voor
bereidingen al hebben gekost is
niet de tijd en het werk gerekend
die aan de plannen ten grondslag
liggen".
Wat er met de kapitale villa van drs.
Verhey aan de Rijnsburgerweg
gaat gebeuren is nog niet bekend.
Er zijn plannen om er bijvoor
beeld een kinderdagverblijf voor
het ziekenhuis in onder te bren
gen.
Drs. Verhey zal bij zijn werkzaam
heden in Maastricht niet alleen
staan. Zijn secretaresse Henny
Janssen gaat met hem mee. In het
blad Centrum van het ziekenhuis
zegt zij: "Na negen jaar in het
AZL te hebben gewerkt vind ik
het een hele leuke uitdaging om
weer iets nieuws te beginnen. En
daarbij toch in de sfeer van de
academische ziekenhuizen te
blijven. Limburg is voor mij ove
rigens niet helemaal onbekend.
Ik ben er dan wel niet getogen
maar wel geboren. Hoewel voor
mij de carnavalsdagen nog niet
heilig zijn is dit voor Verhey ze
ker wel het geval.
Zodra de agenda voor het nieuwe
jaar binnen is, is het eerste wat ik
doe de carnavalsdagen .blokke
ren. Ik denk wel dat ik het daar
zal redden. De sfeer is daar erg
gemoedelijk. En dat gemoedelij
ke heeft Verhey ook over zich"
Niet omdat hij het er niet mee
eens was, maar omdat het "de
druppel was die de emmer
deed overlopen"betaalde een
fietser een boete voor door
rood licht rijden niet. De em
mer was de dag tevoren tot de
rand toe gevuld toen zijn
kostbare racefiets ("Hij heeft
zeshonderd gulden gekost")
op klaarlichte dag en terwijl
hij op slot stond uit de stalling
van het bedrijf waar de man
werkt werd gestolen. En hij,
toen hij naar de politie ging
om van die diefstal aangifte
te doen, te horen kreeg dat er
niets aan te doen was
Rechter Van Dijke gisteren, kon
daar in komen. "Er worden
duizenden fietsen gestolen",
zei hij. "Precies, omdat de po
litie er totaal niets aan doet",
meende de verongelijkte fiet
ser. Voor de verkeersovertre
ding, het door rood licht rij
den, met een andere (heel ou
de) fiets, kreeg hij wel een boe
te van 35 gulden, want dat
was natuurlijk toch een heel
andere zaak.
Actiever was de politie in het
geval van een chauffeur die
de auto op de Breestraat
(waar een stopverbod geldt)
tot stilstand bracht om even
iets af te halen bij het Hoog
heemraadschap van Rijn
land. Hij had het sleuteltje in
het contact laten zitten en de
laadklep alvast open gezet.
"Ik was even het gebouw in
geweest, pakjes opgehaald,
afgetekend; ik kom buiten en
daar rijdt mijn auto weg",
aldus de chauffeur, die niet
begrijpen kon dat de politie
daarmee zo snel was geweest.
"Dat ze niet een paa r tellen ge
wacht hebben! Want dit
duurde langer, ik was zelf
eerder bij het bureau op de
Zonneveldstraat dan zij met
de auto. En er kwamen men
sen achteraan met de bestrij
dingsmiddelen die ze op de
Breestraat verloren hadden,
omdat de laadklep open
stond".
"Wat bestrijdt u?", wilde rech
ter Van Dijke weten. "Ik be
strijd helemaal niets. Het was
natuurlijk dom van me om het
contactsleuteltje erin te laten
zitten", antwoordde de man
op de verkeerd begrepen
vraag. Maar het antwoord
kwam de rechter goed van
pas. Het was niet alleen dom -
want er had ook iemand an
ders dan de politie met de au
to kunnen wegrijden - maar
ook strafbaar, legde Van Dij
ke uit. En daarom legde hij
een boete van 25 gulden op
voor het sleuteltje in het con
tact en één van vijftien gulden
voor het stoppen op de Bree
straat.
Een iioreca-ondernemer uit
Noordwijkerhout zou op een
februarinacht dit jaar na
sluitingstijd nog een aantal
mensen in zijn zaak hebben
gehad. De ondernemer voerde
gisteren aan dat het uitslui
tend personeelsleden waren
geweest.
Hij zei: "We hadden die avond
vierhonderd bezoekers gehad
en die waren om drie uur ver
trokken. Het duurde wat lan
ger omdat het buiten spekglad
was en mensen op taxi's moes
ten wachten. Daarna hebben
we gedweild en de boel voor de
volgende ochtend klaargezet
en toen met het personeel nog
wat nagedronken. Ik heb na
zo'n drukke avond totaal geen
behoefte om nog wat na te bor
relen met een paar klanten."
Hij had een lijst meegenomen
van alle personen die die
nacht nog in de zaak geweest
waren. Daarop kwamen ech
ter ook echtgenotes van perso
neelsleden voor. "Die kwamen
hun mannen halen zodat die
dan rustig een biertje konden
drinken. Dan laat ik ze niet in
de kou staan", aldus de hore-
ca-ondernemer
Toch een overtreding dus, maar
ondanks dat sprak rechter
Van Dijke de verdachte vrij
omdat de officier van justitie
zich had vergist in de datum.
De overtreding was een week
eerder begaan dan op de dag
vaarding stond vermeld
Officier Van der Ham zei niet
zover te willen gaan de dag
vaarding te wijzigen, maar
raadde de verdachte wel aan
het naborrelen voortaan in de
huiskamer te doen en niet in
het café. Een raad die de be
trokkene goed in zijn oren
knoopte.
MARGA WUIS
ADVERTENTIE
I
Bekende snelgroeiende meubelverkoop-organisatie in midden Zuid-Holland zoekt, wegens uitbreiding van haar aktiviteiten
op korte termijn een Stylist/etaleur. De man die zich door één, liefst beide titels aangesproken voelt zou eens een
briefje moeten schrijven, om met ons over zijn toekomst te praten. Het salaris en andere arbeidsvoorwaarden zijn geheel
in over eenstemming met de gewichtigheid van deze functie
Brieven onder nummer 23983 bureau van dit blad.
De Rembrandt-gevel in de Weddesteeg. Een geschenk van het
inmiddels ter ziele gegane drukkerijbedrijf Rotogravure aan de
Leidse gemeenschap. De gevel is bij het verval van het Rotogra
vurecomplex mede ondettpershamer gevallen.
Op 15 juli 1606 werd in de Leid
se Weddesteeg ene Rembrandt
Harmenszoon van Rijn gebo
ren, zoon van de molenaar
Harmen Gerritszoon van
Rijn. Rembrandt was gedu
rende zijn leven een alles be
halve populair Leidenaar
maar dat zou na zijn dood
heel snel veranderen. Tot op
de dag van vandaag is deze
tijdens zijn leven verguisde
kunstschilder veruit de meest
beroemde persoon wiens wieg
binnen de Leidse stadsmuren
heeft gestaan.
Behalve een schamel borstbeeld,
een gretig doelwit voor ille
gale plakkers, is er tegen
woordig nauwelijks meer iets
in de Sleutelstad aan te tref
fen dat de herinnering aan
Rembrandt levendig houdt.
Met uitzondering uiteraard
van een fraai schilderstuk dat
Rembrandt vervaardigde op
20-jarige leeftijd en dat te
bewonderen is m het stedelijk
museum De Lakenhal.
Een borstbeeld en een schilderij
dat is alles. Tot voor kort wa
ren er in de Weddesteeg even
wel nóg twee monumenten.
Een bescheiden gedenksteen
in de muur van Weddesteeg 11
en een "Rembrandtgevel". Bij
het in het verval raken en de
uiteindelijke sloop van het
Rotogravurecomplex zijn de
ze monumenten echter ver
dwenen. De gevel voorgoed en
de gedenksteen tijdelijk
De gevel was een geschenk aan
de Leidse gemeenschap van
de inmiddels naar Haarlem
verhuisde en bij de Verenigde
Nederlandse Tijdschriftenu-
nie ondergebrachte drukke
rijmaatschappij Rotogravu
re. Deze "loze" gevel kwam in
1963,bij het 50-jarig jubileum
van de Rotogravure, gereed.
De personeelsvereniging van
dit bedrijf had via een groot
scheepse inzamelingsactie
geld bijeen weten te krijgen
voor de aanschaffing wan een
aantal zeventiende-eeuwse
meubelen, die tijdelijk wer
den opgeslagen in De Laken
hal. De bedoeling was dat er
binnen een tijdsbestek van
twee jaar achter deze gevel,
die geheel in zeventiende-
eeuwse stijl was opgetrokken
een lutlledig ingericht "Rem-
brandt-huisje" zou verschij
nen. Aanvankelijk werd dit
verhinderd door de situering
van een zware drukpers, pal
achter de gevel. Enkele jaren
later verdween het bedrijf
echter naar Haarlem zodat
van dit plan nooit iets terecht
is gekomen.
Volgens gemeenteambtenaar C.
Hugens,heeft daarna de Leid
se gemeenschap hopeloos ge
faald door zich niet over de
gevel te ontfermen met als ge
volg dat deze toeristische
trekpleister uit het stadsbeeld
verdween. "Maar die fout
gaan we nu weer goedma-
ken",aldusHugens li doelt
hiermee op hei feit dal on
langs een commissie in het le
ven is geroepen die de moge
lijkheid moet onderzoeken
voor de realisering van een
nieuw monument ter ere van
Rembrandt van Rijn bij
voorkeur in de Weddesteeg
De commissie bestaat behalve
uit gemeenteambtenaar Hu-
gens onder anderen uit WV-
directeur Dekker (die de hele
zaak heeft aangezwengeld).
Lakenhal-directeur drs.
Wurfbain en de heer Wetse-
laar van de Westland Utrecht
Project Ontwikkeling welke
maatschappij op de plaats
van het gesloopte Rotogravu
recomplex een aantal huizen
bouwt.
Deze commissie is onlangs bij
en/ geweest en t>.
vergadering is een voorlopig
plan opgesteld. Aan een
nieuwe gevel wordt daarbij
niet gedacht want dat zou te
kostbaar worden. Hugeus "B
en W heeft toegezegd een be
drag voor het monument be
schikbaar te stellen. Dat be
drag wordt gefinancierd uit
depot Leiden-promotum"-r
dat is nu met direct een vet
pot".
Wat gaat er dan wel gebeuren''
Hugens: "Toevallig wordt op
de plaats waar eens het Rem-
brandt-huis heeft gestaan
woningen gebouwd Oj> die
plek willen we nu een monu
ment laten verrijzen. We den
ken daarbij aan een pleintje
met sierbestrating waarop
dan een monumentaal bankje
komt te staan waarin eventu
eel de gedenksteen, die eigen
dom is van de vereniging
Oud-Leiden en lijdelijk bij
een bouwbedrijf is opgesla
gen; wordt aangebracht Ook
spelen we met de gedachte om
het borstbeeld van Rem
brandt; dat nu op een onop
vallende plaats aan de Witte
Singel staat, naar de Wedde
teeg te verhuizen Dat pleintje
moet op deze
gel Ij
de
trekple
