Bondsbureau 'een juweel'
ROODENBURG:
EEN BASIS
IS ER WEL...
Actie van Bekooy levert
Lugdunum eerste winst
LDWS begint seizoen hoopvol
Debuut Lisse met 3-0 nederlaag
MAANDAG 3 SEPTEMBER 1979
Zaterdag geopend op De Bloemerd
LEIDERDORP - Eén bittere nasmaak werd weggenomen voor het bestuur van de afdeling Leiden van de KNVB.
Tijdens de openings-'plechtigheid' in het nieuwe bondsbureau in Leiderdorp, kwam Jan Bredie met een
origineel cadeautje aandragen. De voorzitter van de afdeling Gouda, waarvan de Leidse afdeling onlangs is
"gescheiden", overhandigde zijn collega Ad Duséé een Goudse kaas "om een wat andere smaak aan ons over te
houden".
Het was een origineel fragment uit de bijeenkomst die zaterdagochtend in het Leiderdorpse recreatiegebied De
Bloemerd plaatsvond. Met het hijsen van de vlag had de plaatselijke burgemeester v.d. Have daar het nieuwe
onderkomen van de Leidse voetbalbond officieel geopend. Het enige regiefoutje daarbij was dat de alarmin
stallatie niet afging, wat wel was gepland om héél Leiderdorp luidruchtig te laten weten dat de bond officieel
zijn intrek in die gemeente had genomen. In een gebouw, dat burgemeester v.d. Have omschreef als "een
sierraad".
Het door architect Leen Korbee (de Noordwijk-voorzitter) ontworpen perceel, dat zes ton heeft gekost en dat
ondanks de barre winter toch op tijd klaar was, mag inderdaad als zodanig worden omschreven. Heel toepasse
lijk opgetrokken in de vorm van een bal, biedt het nieuwe bureau de bond eindelijk de ruimte die zolang gemist
moest worden. Met een centrale ontvangsthal, een kantoor, een kamer voor de administrateur, een archiefruim
te, een bestuurskamer en twee commissiekamers, een groot leslokaal, een keuken en 4 toiletten op een
oppervlakte van 450 vierkante meter, voorziet het nieuwe gebouw in alle opzichten in de gegroeide behoeften.
Vandaar dat de bouwcommissie onder leiding van voorzitter Proper, maar ook het afdelingsbestuur zeer trots
kon zijn. Trots op "de offervaardigheid van de leden", zoals Duséé het later uitdrukte, nadat die trots nog vele
malen was gevoed door de complimenten van de verschillende sprekers. Niet alleen van burgemeester v.d.
Have (die een wandbord kreeg aangeboden als herinnering), maar ook door KNVB-voorzitter Meuleman, die
het belang van het afdelingswerk nog even kwam benadrukken. "Honderd jaar voetbal in Nederland", zei hij
"bestaat alleen maar bij de gratie van de vrijwilligers, die begeleiden, opvangen en cursussen leiden. De
centrale overheid heeft voor die opvang van de jeugd maar weinig over, terwijl voor ander jeugdwerk miljoenen
worden weggegooid". Meuleman overhandigde het Leidse bestuur twee chèques; één namens de andere
afdelingen van Nederland en één namens de KNVB.
Het bleef zaterdag niet bij die cadeaus alleen. Namens de 62 aangesloten clubs kwam Straver van Bernardus het
zitje in de centrale hal aanbieden, schonk bouwer Noorlander ("alles wat onder de grond zit biedt Noorlander
aan, alles wat er boven zit is betaald") de letters KNVB en toto/lotto directeur Paul Lut kwam Friese wandtegels
brengen. Vervolgens werden nog twee zeer aardige gebaren gemaakt. Door erelid Henk Hogervorst, die oude
prenten en een wandbord uit zijn eigen kamer overhandigde, en door Jan Bredie. Dat was dus kaas uit het
gebalde vuistje.
LEIDERDORP - Een uitspraak van
Leiderdorps burgemeester v.d.
Have heeft het bestuur van de
KNVB afdeling Leiden zaterdag
ochtend in de waan gebracht dat
een gevoelig probleem was opge
lost. Op dezelfde dag dat de voet
balbond het nieuwe en uiterst
fraaie bondsbureau in Leider
dorp in gebruik nam, zou ook
oud-administrateur Lo van
Leeuwen' de beschikking hebben
gekregen over een woning in die
gemeente. Althans, dat viel af te
leiden uit de woorden van de eer
ste burger, die een toespraak
hield nadat hij met het hijsen van
een vlag de officiële opening had
verricht in het recreatiegebied de
Bloemerd. Letterlijk luidde het
bewuste fragment uit zijn overi
gens humoristische rede: "Van
daag wordt ook de sleutel uitge
reikt aan iemand voor wie u
graag huisvesting wilde hebben"
De reactie achter de bestuurstafel
duidde aanvankelijk op grote
verrassing en opluchting. Maar
nadat voorzitter Dusée nog eens
verbaal had aangegeven hoe
pijnlijk die zaak ligt ("Ik glunder
en ik barst tegelijk van de zenu
wen, vooral van datgene wat de
burgemeester daarover zei. Ik heb
er grijze haren van gekregen, dus
als het zo wordt opgelost dan is
dat een pak van ons hart") sloop
toch de twijfel weer binnen.
Terecht, zoals later bleek. Van
Leeuwen, zaterdagochtend niet
op de bijeenkomst in Leiderdorp
aanwezig, hoewel hij daarvoor
als erelid van de bond wèl was
uitgenodigd, had "geen sleutel
gezien". Hij: "Ik denk dat het op
een misverstand berust. Wel heb
ik zo'n anderhalve maand gele
den een flat aangeboden gekre
gen waar ik per 1 septèinber in
kon gaan, maar die accepteer ik
niet. Ik moet een eengezinswo
ning hebben, een behoorlijk en be
taalbaar huis. Zolang ik dat niet
heb, blijf ik zitten waar ik zit"
En dat is in het oude bondsbureau
aan de Rijnsburgerweg 94,
waarmee tevens het probleem is
geschetst dat in verband met de
verhuizing van de afdeling is ge
groeid. Immers, enerzijds is in de
begroting van het nieuwe perceel
op langere termijn gerekend met
de opbrengst die het oude pand
bij leeg-verkoop zal opleveren,
anderzijds is daar het gegeven
dat het huurcontract (waarin het
woord dienstwoning overigens
nooit is gebruikt) van Van Leeu
wen nog doorloopt tot 1 oktober
1980. Niet alleen vanwege de wet
telijke verplichtingmaar moreel
gezien ook vanwege de 31 jaar
lange, trouwe arbeid die Van
Leeuwen voor de afdeling heeft
verricht tot 1 oktober 1977, kan
da t contract alleen eerder worden
ontbonden als hem een passend
alternatief wordt aangeboden,
dat hij ook accepteert. Zolang dat
niet gebeurt, is de kans op ver
koop van het huis gering en als er
al een gegadigde wordt gevon
den, zal de opbrengt in elk geval
een stuk lager zijn dan is begroot
>.r inhoudt dat de le
ning of een gedeelte daarvan, die
voor het begrote bedrag is aange
gaan, moet worden geprolon
geerd. Met alle kosten vandien
Financiële en menselijke belangen
botsen dus frontaal in de lang in
tern gehouden zaak die de partij
en ver uit elkaar heeft gedreven.
Aan de ene kant staat een 67-ja
rige gepensioneerde oud-admi
nistrateur ("Maar ik heb geen
pensioen van de bond zoals velen
denken"), die pas in 1970 in full
time dienst kwam. Dat gebeurde
na een lange periode waarin hij
part time werk had verricht voor
de bond, die hij van 1946 tot 1960
onderdak had geboden in zijn
huurwoning aan de Herengracht.
"Maar daar hoeven ze niks voor
terug te doen, als ik nu maar een
behoorlijke en betaalbare woning
krijg. Die is me tot nu toe niet
aangeboden. Ik weet dat het
moeilijk is, want ik ben er ook zelf
mee bezig, maar op dat stand
punt blijf ik staan. Ze hebben me
alleen ooit eens een lijstje gegeven
van huurwoningen die 800 gul
den en meer moesten kosten. Dat
kan een gepensioneerde toch niet
betalen?"
Aan de andere kant staat een bond,
die verplichtingen heeft ten op
zichte van de achterban, in casu
62 clubs met 26721 leden, die vijf
jaar lang 250 per jaar per lid be
talen voor de financiëring van
het nieuwe bureau. Het bestuur
van die bond wil, volgens eigen
zeggen "als vrienden scheiden
van Van Leeuwen en de grootste
angst is dat die vriendschap ver
broken zal worden". Ad Dusée:
"Want we hebben best begrip voor
zijn standpunt en misschien kan
hij dat ook hebben voor onze si
tuatie. Hij wil een vrije woning
met voor- en achtertuin die bo
vendien betaalbaar is. Waar vind
je die?. Ik heb inderdaad weieens
een lijstje aan hem gegeven met
zulke dure woningen, maar daar
was wel een briefje bij dat die
prijzen voor een gepensioneerde
niet haalbaar waren. Hij zit nu
voor een lage huur, op een boven
woningdat weten we. Daarom
hebben we hem ook een huursub
sidie aangeboden tot 1 oktober
1980 tot een maximum van 500
gulden per maand. Dat zou in de
daarop volgende zeven jaar dan
worden afgebouwd. In totaal
kwam dat neer op een bedrag van
30- tot 35000 gulden, maar zijn
makelaars vonden dat een la
chertje. Toch blijven wij vast van
plan er op een vriendelijk manier
met hem uit te komen. Want we
hebben waardering voor het werk
dat hij heeft gedaan en we betreu
ren dat het nu zo moet gaan"
Volgens de oud-administrateur
echter is er van vriendschap al
langer geen sprake meer. "Ik ben
zaterdagochtend ook niet voor
niets weggebleven bij die opening
van dat nieuwe bureau. Ik voel er
niets meer voor om nog wat met
die mensen te maken te hebben,
want wat we nu uitvechten is een
keiharde zaak. Dat is door hen al
eerder tegen mij gezegd, hoewel
dat nu wordt ontkend en nu zeg
IK het. Ik heb 31 jaar de belangen
van de bond gediend, nu denk ik
aan mijn eigen belangen. Als ik
geen behoorlijke woning krijg,
blijf ik zitten. In elk geval tot 1
oktober 1980 en ook daa rnaGeen
duivel die me eruit krijgt"
PAUL DE TOMBE.
DELFT - Koos Bekooy besloot uit
eindelijk zelf maar tot actie over
te gaan. Vijf minuten voor het
einde van de confrontatie DHL-
Lugdunum weigerde de balvaar-
dige Leidenaar vlak voor het vij
andelijke doel het leder af te
schuiven. In plaats daarvan
stuurde hij met een serie indruk
wekkende schijnbewegingen een
kwartet Delftse verdedigers de
verkeerde kant op e"n liet hij ver
volgens een venijnige schuiver
van zijn rechtervoet vertrekken.
Langs de graaiende handen van
doelman Masaar stuiterde het
speeltuig via de binnenkant van
de paal voor de voeten van John
Zee, die van dichtbij Lugdunum
aan de eerste seizoenszege (1-2)
hielp.
De formatie van trainer Ruud de
Groot verkreeg al na krap vijf mi
nuten voetbal een voorsprong.
Koos Bekooy deponeerde de bal
loepzuiver voör de voeten van
Frans Sjardijn, die handig van
zijn opponent wegdraaide en van
dichtbij doeltreffend raak
schoot 0-1. Die opsteker deed de
tweedeklasser zichtbaar goed.
Via snel uitgespeelde aanvallen
doken regelmatig Leidenaars
voor de Delftse sluitpost Leo Ma
saar op. Frans Sjardijn, Ted van
Berkel (goede eerste helft), en
Rinus van Es vermorsten echter
de meest fraaie mogelijkheden.
De inzinking van Lugdunum kon
digde zich al direct na de pauze
aan. De gehele ploeg maakte zich
regelmatig schuldig aan balver
lies waardoor DHL voor het doel
van de steeds nerveuzer worden
de keeper Wim Eradus steeds ge
vaarlijker werd. De gelijkmaker
(55ste minnut) bleef dan ook niet
uit. Eradus liet een inzet van Jan
van der Broek van het lichaam
afstuiten, waarna René Zwaard
gemakkelijk 1-1 kon intikken.
Lugdunum was na die goal slach
trijp. Twee minuten later was Er
adus na een Delftse inzet weder
om gepasseerd maar nu wist
Daan Kooymans op de lijn een
tweede tegen-treffer te voorko
men. Lange tijd leek er een zege
voor de thuisclub in de lucht te
hangen maar een geniale actie
van Bekooy, John Zee maakte
het voorbeidende werk af, bracht
een geheel andere uitkomst.
ROB ONDERWATER
Zuma helpt
LFC
aart zege
DEN HAAG - Bles Zuma, de lin
kerspits van LFC, bracht uitein
delijk de ploeg van zijn vader, die
Texas DHB traint, ten val. Nadat
hij in de laatste vijf minuten eerst
tot tweemaal toe had verzuimd
zijn club aan een 1-2 voorsprong
te helpen liet de behendige flank
speler LFC-aanwinst Frans van
Veen (Warmunda) en Frans Bo
gaard ieder één keer scoren: 1-3.
Daarmee behaalde de équipe van
trainer Jan Zoetemelk een iets
geflatteerde én historische zege,
want nog nooit eerder was het
LFC gelukt om Texas DHB op ei
gen veld te verslaan.
Het vernieuwde LFC (een paar ki-
lo'tjes zwaarder, maar jonger dan
verleden jaar) startte zeer goed.
Nadat de zwaarlijvige Henk van
de Wetering, die vorig jaar nog in
LFC-3 keepte, in de eerste mi
nuut al een uitstekend schot had
gekeerd, moest de Texas-defen-
sie machteloos toekijken hoe
eerst Bogaard uit een vrije trap
van Zuma tegen de paal kopte en
Piet Gubler het terug springende
leder tegen de lat kopte. Hoewel
de Leidenaars in de eerste helft
het beste van het spel hadden,
namen de Hagenaars de leiding.
Een vrije trap van Pablo Plak
werd door Ben de Roode uitste
kend teruggelegd op Leen de
Graaf die van dichtbij hoog in
schoot, 1-0. Halverwege het
tweede part was Texas ander
maal dichtbij een doelpunt. Een
ongevaarlijk lijkende vrije trap
van laatste man Leen Rog stui
terde via de grond tegen de lat en
even later schoot Texas-spits
Van der Zon de bal tegen de bui
tenkant van de paal.
In de 25ste minuut gaf Zuma al een
voorproefje van zijn vijf minuten
durende 'show'. Piet Gubler
plaatste de bal uit een vrije trap
handig naar hem, waarna Zuma
de gelijkmaker voor zijn reke
ning nam. Daarna legde hij als
nog de basis voor de zege.
HERMAN POOS
Ed Strijk mikt nauwkeurig op de linkerhoek en zal zich even later juichend ku
achtergrond Wim Tolido, de man van de foutieve terugspeelbal.
LEIDEN - LDWS is de voetbaljaargang 1979/1980
hoopvol begonnen. De 1-0 overwinning op het Haag
se H W betekende niet alleen twee winstpunten; ook
het vertoonde spel van de Bekkering-brigade gaf
hoop voor de toekomst. Als LDWS de gehele compe
titie dezelfde strijdlust weet op te brengen als tegen
de Hagenaars het geval was, heeft de Vlietploeg geen
degradatiezorgen te vrezen.
Zonder de geschorste Cees de Roode, maar met de na
een langdurige knieblessure weer aanwezige George
Pinas, openden de Leidenaars evenals HW niet
overtuigend. Meer dan wat gebrei op het middenveld
en enkele afstandsschoten van HVV-zijde, die door
LDWS-goalie Wim Visser knap werden verwerkt,
kreeg het 100-koppige(!) publiek niet voorgescho
teld.
De tweede helft was er een gretiger LDWS te
zien;reëele scoringskansen werden echter niet ge-
creèerd. John Haastrecht leek na twintig minuten de
score te openen. George Pinas was door de n v v-de
fensie gesoleerd en wachtte in het strafschopgebied-
gebied net zo lang totdat hij onderuit werd gehaald.
HW's laatste man Robert Vermeulen liep in de val
van Pinas en scheidsrechter De Koster kende reso
luut een penalty toe. John Haastrecht schoof de bal
van elf meter naast. Twee minuten later maakte Haa
strecht zijn fout echter goed. Een corner van Bart van
der Weyden werd door de goed spelende Jan Flippo
ingeschoten en via het lichaam van John Haastrecht
verdween de bal achter keeper Gé Masman in het
doel.
HW zette hierna alles op alles om alsnog een punt uit
de wacht te slepen. In de slotfase van het duel kroop
LDWS nog door het oog van de naald. Invaller Pe-
schar kanjerde vlak voor tijd de bal op de kruising.
Meer kansen stond de LDWS-defensie niet toe en dat
betekende het eerste maximale resultaat voor de
Vlietclub.
FRED SEGAAR
DEN HAAG - Sportclub Lisse beleefde gisteren een
weinig hoopvolle competitiestart. Tegen het Haagse
Oranjeplein leed de debutant in de tweede klasse een
3-0 nederlaag. Wel wat geflatteerd deze cijfers, want
met iets meer geluk had er voor de formatie van
trainer Hans van der Vlist zeker meer ingezeten.
Lisse bleek overigens weinig bevreesd voor de Haagse
opponent, die zich vorig seizoen lange tijd ontpopte
als één van de belangrijkste titelkandidaten in de
tweede klasse. Daar waar mogelijk kozen de Lisse-
naren met veel lef de aanval. Zo kreeg Lisse zelfs
verscheidene goede mogelijkheden om de score te
openen. Maar achtereenvolgens Ron Mesman en
Wim van Beek mikten net niet nauwkeurig genoeg.
Oranjeplein schiep zich in de eerste helft bijna geen
enkele serieuze scoringskans. Desondanks kwamen
de Hagenaars een kwartier voor rust op voorsprong.
Met een schitterend afstandsschot opende Johnny
de Bruin de score.
Na rust probeerde Lisse wanhopig de gelijkmaker te
forceren. Ongeveer twintig minuten voor tijd gingen
de Lissenaren over op een alles of niets offensief. Dit
had echter een averechtse werking. Oranjeplein pro
fiteerde gretig van de ruimte die hen nu werd gebo
den. Kees Bekker en Bram Boon brachten hun ploeg
in veilige haven.
omdraaien. Op de
LEIDEN - "Ze lopen wel hard,
maar ze lopen zo vaak verkeerd"
was de typering die uitvaller-rou
tinier Hans Tisseur (een onwillig
spiertje dwong hem na een half
uur tot opgave) het spel van zijn
merendeels jonge ploeggenoten
meegaf. Een rake opmerking,
want de veelbelovende seizoens
start van Roodenburg met die 2-1
zege op Blauw Zwart ten spijt
kleefden er nog heel wat foutjes
aan het eerste optreden van de
Leidenaars. Over een gebrek aan
inzet heeft de nieuwe, ambitieuze
leidsman Laurens Mouter niet te
klagen, maar qua organisatie
schort er nog het een en ander aan
bij zijn ploeg.
Het wachten bij Roodenburg lijkt
op de rentree van geroutineerde
knapen als Maarten van Koope
ren en Cees Montagne die beiden
herstellend zijn van blessures. Zij
zijn de aangewezen mensen om
de nodige rust in de ploeg te
brengen, die de nu nog ruwe
kantjes moeten polijsten. Tis
seur, momenteel ook nog niet
topfit, zou dan kunnen opschui
ven naar het middenveld om van
daaruit de aanvalslijnen uit te zet
ten. Want dat werd gisteren op
Leiden Noord wel duidelijk, een
speler met overleg in zijn spel
wordt node gemist. Roodenburg
werkt zich het vuur uit de sloffen,
maar rende zich in zijn enthou
siasme maar al te vaak voorbij.
Dat bleef tegen Blauw Zwart onbe
straft in een wedstrijd die zeker
niet goed, maar daarentegen wel
zeer spectaculair te noemen was
en waaraan het in behoorlijke ge-
talen opgekomen publiek best de
nodige lol aan beleefde. Met na
me in de slotfase toen Blauw
Zwart nadrukkelijk op jacht ging
naar de gelijkmaker speelden
zich dolle taferelen af voor het
doel van de sterk spelende Sjaak
Nievaart. die voortreffelijk werd
gesteund door aanvoerder Aat de
Groot. Met handen en voeten wist
Roodenburg de zaak nog net te
klaren en de overwinning werd
dan ook begroet alsof het een
kampioenschap, betrof. Blauw
Zwart daarentegen trok zich te
leurgesteld terug, morrend over
het verlies van een eigenlijk al in
gecalculeerd punt.
Lange tijd zag het er trouwens naar
uit dat de Wassenaarse ploeg mét
meer dan dat beoogde punt naar
huis zou gaan. Na een kwartier
terecht bogend op een 1-0 voor
sprong (fraaie kopbal Van
Brecht) hield Blauw Zwart de
touwtjes strak in handen en het
fel vechtende Roodenburg vrij
gemakkelijk van zich af. Terwijl
Blauw Zwart terecht de vleugels
bespeelde trok Roodenburg
steeds op door het centrum en
behalve dat die taktiek fout was
werd er daarbij nog veel te ge
haast gehandeld ook. Een logi
sche koersverandering bleef na
rust uit en Blauw Zwart leek op
weg naar een optimaal resultaat.
Totdat opeens Wim Tolido een
enorme beoordelingsfout maak
te.
Tien minuten na de hervatting
plaat>t'' de W.i n..,ir p< lh«
paler in een vlaag van onbedacht
zaamheid van heel ver terug op
zijn doelman. Ed Strijk reageerde
attent, pikte de bal dankbaar op
en levei'i' i akircrk |f 1 Bpm
Blauw Zwart het ntme hervon
den had stond de ploeg op ach
terstand toen plotseling Cees
Verver het op zijn heupe n kreeg
Ver opcki.men gaf hij het duel
een totaal andere wending door
van twintig meter verwoestend
uit te halen, daarbij tekenend
voor de treffer van de week: 2-1
Wat zich daarna allemaal afspeelde
voor het doel van Nievaart tart
elke beschrijving, maar Rooden
burg bleef overeind. Al wist Peter
Ciere "Dat het geen minuut lan
ger had moeten duren". En weet
Laurens Mouter nu dat er zeker
een basis is. al dient er nog flink
gesleuteld te worden.
AD VAN KAAM
