"Dit was echt mijn laatste medaille"
Yenix: "Fantastisch
wat Cees Stam deed
MEES TE PLAKKEN
VOOR NEDERLAND
TERUGKEER
CRUIJFF
IN ORANJE?
Voetballer
door bliksem
getroffen
MAANDAG 3 SEPTEMBER 1979
PAGINA 13
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
Keetie van Oosten-Hage: gouden afscheid van de wielersport
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM (GPD) - Met een
gouden medaille op het onderdeel
achtervolging heeft Keetie van
Oosten-Hage zaterdag in Am
sterdam afstand gedaan van de
troon. Het werd een afscheid dat
de vorstin van het dameswielren-
nen waardig was.
Na de onbevredigende afloop van
de finale vorig jaar in München
Terwijl Keetie van Oosten-Ha
ge lachend haar triomf viert, kijkt
Anne Möhlmann-Riemersma (1)
sip voor zich uit. De Italiaanse
Bussoli (r) is blij met het brons.
toen de Zeeuwse in de strijd tegen
Anne Möhlmann-Riemersma
voortijdig tot winnares werd uit
geroepen omdat ze een stuk plak
band van de baanmarkering aan
haar wiel had gekregen, stonden
de twee Nederlandse dames in het
Olympisch stadion opnieuw te
genover elkaar in de eindstrijd.
Keetie van Oosten haalde vernie
tigend uit. Met een verschil van
ruim 6,5 sec. deed ze voor de vier
de keer in haar loopbaan een suc
cesvolle greep naar de wereldtitel
op deze discipline.
Anne Mohlmann kon die vernede
ring maar moeilijk accepteren
De toch al geprikkelde stemming
tussen de twee troeven uit het
kamp van bondscoach Cor Bijster
ZEIST (GPD) - De kans is niet uit
gesloten, dat Johan Cruijff zijn
rentree maakt in het Nederlands
elftal. De profvoetballer van Los
Angeles Aztecs deelde desge
vraagd mee, dat hij tegenover een
dergelijk verzoek van de KNVB
niet onwelwillend zou staan. „Er
valt altijd over te praten".
Bondscoach Jan Zwartkruis was
erg verbaasd, toen hij met dit
nieuws werd geconfronteerd.
„Eigenlijk ben ik bezig met de
opbouw van een ander Neder
lands elftal, dus zonder Johan
Cruijff. Maar als de nood aan de
man komt, kan ik zo'n goede
voetballer als Cruijff natuurlijk
best gebruiken. Ik wacht dus
maar af', aldus Zwartkruis.
Sparta: geen
interesse
voor Kromme
ROTTERDAM - In tegenstel
ling tot andersluidende be
richten heeft Sparta geen in
teresse voor Wim van Hane-
gem. De Rotterdamse eredi
visieclub zal geen contact
zoeken met de 35-jarige
voetballer, die zich wél in de
belangstelling mag heugen
van NAC en het Belgische
Berchem Sport.
"Alle geruchten omtrent onze
belangstelling voor Van Ha-
negem zijn uit de lucht ge
grepen", aldus Sparta-be-
stuurslid Floor Bouwer, "wij
behoeven geen spelersaan
vulling, want onze selectie is
rond".
Bouwer rekent erop dat Ruud
Geels en Pim Verbeek zater
dag zodanig van hun blessu
res hersteld zullen zijn, "dat
zij tegen FC Utrecht een helft
mee kunnen draaien".
Overigens kwamen die spelers
gisteren in Zoetermeer (te
gen afdelingsclub DWO) nog
niet binnen de. lijnen. Niet
temin wonnen de volgelin
gen van Mircea Petescu het
oefenduel met 12-0.
Het begin van de nieuwe com
petitie in de afdeling Twente
van de KNVB is gisteren
overschaduwd door een even
ongebruikelijk als tragisch
ongeluk. Tijdens een wed
strijd tussen de zevende elf
tallen van Emos en Sport
club Enschede deed zich een
onverwachte blikseminslag
voor. Een van de spelers van
de thuisploeg werd dodelijk
getroffen, vier andere voet
ballers, van beide clubs
twee, raakten ernstig ge
wond en moesten naar het
ziekenhuis worden ge
bracht.
Het ongeluk gebeurde om half
één juist op het moment dat
de scheidsrechter wilde la
ten aftrappen voor de twee
de helft. Op dat moment re
gende het weliswaar hard,
maar van onweer had men
weinig meer bespeurd dan
enig licht gerommel in de
verte. Volgens ooggetuigen
is er maar één zware slag
geweest, maar de gevolgen
van de daarbij behorende
bliksem waren verschrikke
lijk. Van de vijf spelers die
werden getroffen, was de 35-
jarige H. van der Woude er zo
ernstig aan toe, dat pogingen
om via mond-op-mond-bea-
deming zijn leven te redden,
geen resultaat hadden.
Behalve de voetballers wer
den nog enkele mensen - er
was vrijwel geen publiek; de
meeste mensen waren in de
kantine achtergebleven -
door het natuurgeweld tegen
de grond geworpen.
AMSTERDAM - Op de 1-kilometertijdrit, de sprint, de ploegenachter
volging, en in iets mindere mate de individuele achtervolging (Jos
Lammertink greep daar net naast een bronzen plak) zijn de amateur
baanrenners van coach Peter Nieuwenhuis er het afgelopen wereld
kampioenschap in Amsterdam niet aan te pas gekomen. Het is juist op
deze onderdelen waar volgend jaar in Moskou Olympische roem kan
worden vergaard. En de beelden van het baangebeuren voor amateurs
nog eens terugdraaiend zal Nederland - lees: Peter Nieuwenhuis en zijn
selectie - zich tijdens de Olympiade in de Russische hoofdstad nu al
moeten neerleggen bij een figurantenrol.
Immers, het falen van de baan-equipe van Nieuwenhuis de achterliggende
dagen op een toernooi waar de amateurstayers Mattheé Pronk en Gaby
Minneboo met hun coach Martin Wierstra en de dames Kathy van Oos
ten-Hagen en Anne Möhlmann-Riemersma geleid door Cor Bijster wel
goed boerden, is geen onverwachte tegenvaller, maar het simpele gevolg
van een structureel mankement in dat deel van wielerland waar Peter
Nieuwenhuis nu een jaar de scepter zwaait.
„En de onderdelen van de baansport waar al jaren de klad in zit, krik je in
een jaar niet op tot een niveau waarmee je in Moskou prijzen wegsleept"
concludeert Nieuwenhuis somber. „Om het amateur-wielrennen in Ne
derland op de baan", gaat hij verder, „voor wat betreft de olympische
disciplines te laten meetellen, zullen we de zaak van de grond af moeten
opbouwen. De baansport regionaal aanpakken. Daar de talenten weg
plukken en de begeleiding geven die volledig gericht is op het specifieke
karakter van het baanfietsen"
„Door een selectieprocedure die al in de regio begint, kom je uiteindelijk
tot een bredere top die op een Nederlands kampioenschap meer strijd
zal moeten leveren dan nu het geval is. Zo til je de baansport nationaal
gezien naar een hoger peil en dat kan alleen maar een gunstige uitwer
king hebben op een evenement als een wereldkampioenschap, met een
moordende concurrentie uit onder meer het Oostblok. Het gezicht van
diverse baannummers wordt op dit moment bepaald door één man, en
dat vaak al jaren. Dat wreekt zich als hij moet uitkomen tegen de wereld
top"
Toen Peter Nieuwenhuis, eens zelf een veelbelovend baancoureur, een
jaar terug het coachschap van de amateurs aanvaardde, wist hij dat de
winkel waar hij op moest passen geen vlot verkopende nering was
Niettemin waagde hij de sprong. „Omdat ik", legt hij uit, „geen jongen
ben die per se medailles wil zien. Ik wil de baansport structureel veran
deren, dat wordt een langzaam proces, en dat houdt in dat ik nog een
tijdje moet werken met renners die internationaal gezien marginaal
presteren. Maar daar leg ik me bij neer. Ik had van dit wereldkampioen
schap geen hoge verwachtingen. Ik ken het plafond van de renners uit
mijn ploeg. En dan ben ik realist genoeg om niet van de daken te gaan
schreeuwen dat we op verrassingen kunnen rekenen. Die zaten er niet
in. Voor mij althans niet"
werd er niet beter op. De Friezin
weigerde haar tegenstandster
geluk te wensen met het behalen
t>an de regenboogtruiJk had een
beetje zweet in mijn handen"
luidde haar verklaring voor het
uitblijven van de handdruk. En
En aan die kwinkslag voegde ze
toe: ,X>e liefde kan niet van één
kant komen". Keetie van Oosten,
die zich kon troosten met de ge
dachte dat haar sportieve
wraakoefening meer dan ge
slaagd was, zei slechts: )fZe heeft
zelfs geen woord tegen me gezegd
Nu zie je werkelijk hoe ze is"
De kans voor Anne Mohlmann om
nog eens een klap terug te geven is
echter verkeken. Kloetingse Kee
tie, anderhalve week geleden der
tig jaar geworden, liet na de titel
strijd opnieuw resoluut weten.
,f)it was mijn laatste medaille. Ik
stop er mee. Natuurlijk weet ik
dat ik dat al eens eerder heb ge
zegd,maar nu is het definitief. In
het verleden is er wel eens een
beetje druk op me uitgeoefend,
maar nu stop ik helemaal uit ei
gen vrije wil" Het handjevol
sceptici dat haar besluit toch nog
in twijfel trok kreeg te horen.
„Dan geloven jullie het maar
niet
Het vertrek van Keetie van Oosten
maakt voor Anne Mohlmann de
weg vrij om haar ideaal te verwe
zenlijken. Ze wil nog een keer we
reldkampioen wordenmaar is de
laatste twee jaar gestuit op Keetie
van Oosten. Toch heeft ook de pas
26-jarige Friezin haar twijfels
over een voortzetting van haar
carrière. ,Als ik volgend jaar we
reldkampioen word, zegt ieder
een dat dat komt omdat Keetie
niet meer fietst. Het liefst had ik
haar er vandaag afgereden. Dan
was ik echt wereldkampioene
geweest"
De kans dat Anne Mohlmann vol
gend jaar wel de hoofdprijs voor
zich opeist wanneer ze zou door
gaan met fietsen, is echter zeker
geen honderd procent. De concur
rentie begint zich sterk te ontwik
kelen De Canadese Karen Strong
wordt met het jaar beter. In de
halve finale had de Friezin bij
voorbeeld al de grootste moeite
om haar voor te blijven. Keetie
van Oosten gleed soepel langs
Bussoli, die later brons pakte.
In de eindstrijd ging de Zeeuwse
onstuimig van start. Die eerste
krachtsexplosie brak haar licht
op, waardoor Anne Mohlmann
wat kon terugkomenmaar in de
daarop volgende omlopen over de
cementen piste werd de voor
sprong zover uitgebouwd dat ze
haar tegenstandster bijna in de
rug keek. Van spanning was dan
ook nauwelijks sprake. Voor de
vierde keer in vijf jaar was Keetie
van Oosten-Hage onstuitbaar in
de finale.
Sinds haar zestiende jaar zit Keetie
van Oosten, afkomstig uit Sint-
Maartensdijk.op de fiets. In 1966
won ze haar eerste nationale titel
op de achtervolging en werd ze in
de wereldtitelstrijd tweede. Haar
eerste wereldtitel op de weg sleep
te ze twee jaar later binnen. Het
succesvolst was de Zeeuwse in
1976. Ze veroverde toen zowel in
het Nederlands kampioenschap
als tijdens de strijd om de wereld
titel de eerste plaats op de weg en
de achtervolgingZe was negen
keer Nederlands kampioene op de
weg en twaalf keer op het onder
deel achtervolging. Tijdens de
wereldkampioenschappen
sprokkelde ze achttien keer ere
metaal bij elkaar
Score
Haar score: 4 gouden, 3 zilveren en
drie bronzen plakken op de ach
tervolging en tweemaal goud,
driemaal zilver en driemaal
brons op de weg. Vorig jaar reali
seerde ze tijdens de achtervolging
in München de snelste tijd die een
dame ooit reed op de drie kilome
ter: 3.49,54 wezen de klokken aan
na de race tegen Tamara Garku-
china. Kort na die wereldtitel
strijd vestigde ze op dezelfde
olympische baan in München het
werelduurrecord voor dames
(43,082,93 kilometer) en haalde ze
in die race ook de vijf-, tien- en
twintigki lometer-records
Nu hééft de Zeeuwse een punt gezet
achter haar loopbaan. Gezien de
oogverblindende erelijst kan er
echter beter worden gesproken
van een uitroepteken.
AMSTERDAM. (GPD) - Met het royale gebaar waarmee
wereldkampioenen beroepswielrenners hun winst
premie plegen weg te geven aan ploeggenoten die bij
droegen tot het succes, deed Martin Venix na het beha
len van zijn stayerstitel afstand van bijna vijftiendui
zend gulden.
Venix cirkelt achter Koch op weg naar de wereldtitel.
AMSTERDAM (ANP) - Nederland heeft tijdens de wereldkampioen
schappen wielrennen elf medailles veroverd. Daarmee kwamen verre
weg de meeste plakken bij het organiserende land. Van de elf waren er
zes van goud, twee van zilver en drie van brons. Oost-Duitsland behaalde
vier gouden, één zilveren en twee bronzen medailles en neemt achter
Nederland de tweede plaats is.
Tijdens de kampioenschappen op de weg te Valkenburg zorgden Petra de
Bruin (dames) en Jan Raas (beroepsrenners) reeds voor twee gouden
medailles. Matte Pronk (stayers amateurs), Martin Venix (stayers be
roepsrenners), Bert Oosterbosch (achtervolging beroepsrenners) en
Keetie van Oosten-Hage (achtervolging dames) voegden er in Amster
dam vier aan toe. Anne Möhlmann-Riemersma (achtervolging dames)
en Truus van der Plaat (sprint dames) waren goed voor zilver en Gaby
Minneboo (stayers amateurs), Herman Ponsteen (achtervolging be
roepsrenners) en Cees Stam (stayers beroepsrenners) behaalden ieder
een bronzen plak.
De medailleverdeling ziet er als volgt uit:
goud zilver brons
1. Nederland 6 2 3
2. Oost-Duitsland 4 12
3. Sovjet-Unie 2 11
4. Italië 13 2
5. Frankrijk j - 2
6. Tsjechoslowakije i - 1
7. Japan j
8. West-Duitsland - 4 2
9. België 2 1
10. Polen - 2 -
11. Canada 1
12. Verenigde Staten i
13. Noorwegen i
14. Zwitserland 1
Dat bedrag verdiende hij als volgt
f 1800 van de internationale fede
ratie (UCI) als prijs voor de eerste
plaats; f3500 premie van de na
tionale bond (KNWU) als belo
ning voor het behalen van de re
genboogtrui; f 500,- die de spon
sor van Cees Stam beschikbaar
stelde voor elk duo dat de finale
haalde; f 1500 van de organisatie
van dit WK voor het bereiken van
de eindstrijd; en een vette premie
van rond f7500 die zijn sponsor
Harrie Mater in het vooruitzicht
had gesteld voor het bereiken van
de wereldtitel.
Echt gelukkig
Het meeste geld zal terechtkomen
bij Cees Stam, de Nederlandse
ambassadeur van de stayerij, die
komende zondag in Alkmaar zijn
afscheidswedstrijd rijdt. In het
kampioenschap op de baan van
het Olympisch Stadion, stapte hij
met de waardigheid die zijn car
rière kenmerkte van het wereld
toneel: winnaar van de bronzen
medaille. En dat na zoveel tram
melant. Hij had zich schitterend
hersteld van een opzienbarende
inzinking. „Kun je je voorstel
len", zei Cees Stam toen hij uit de
drukte van de ceremonies was,
„dat ik echt gelukkig ben..."
En buiten het kabaal van de huldi
ging redeneerde Martin Venix in
het glimmende zijdeglans van de
regenboogtrui: „Wat Stam voor
mij deed was fantastisch. Ik ben
hem daar enorm dankbaar voor
en daarom vind ik dat het groot
ste deel van mijn winstpremie
naar hem en naar Bruno Walrave
(zijn gangmaker - red.) moet.
Rompelberg... Nou ja, die is op
acht ronden gereden en heeft
weinig voor me kunnen doen. Ik
bewonder Rompelberg altijd
voor de manier waarop hij zich
inzet, maar in dit kampioenschap
moest ik het van Stam en Walrave
hebben...".
En dat was het onverwachte happy
end van een weekeindje moei
zaam onderhandelen tussen de
Nederlandse coureurs en het
verwerken van de nodige span
ningen waar een stayersfinale
niet buiten kan. De feiten:
- Op vrijdagavond besloot Cees
Stam zijn hotelkamer die hij in
Amsterdam met Martin Venix
deelde te verlaten en thuis - in
Koog aan de Zaan - te gaan sla
pen. Stam (die uit zijn doen raak
te door een slechte serie als ge
volg waarvan hij voor het eerst in
zijn carrière een herkansing
moest rijden) bleef echter niet
lang weg. Hij verscheen onver
wacht in het Olympisch Stadion
en liet zijn vaste gangmaker Bru
no Walrave - die hij voor de her
kansing had willen vervangen
door Venix' entraineur Noppie
Koch - weten dat hij tóch met
hem wilde doorgaan. Toelichting
van Stam: „Door alle spanning
rond dit wereldkampioenschap
reageerde ik niet juist"
- In de herkansing reed Cees Stam
zaterdagavond moeiteloos naar
de eerste plaats, waardoor hij als
nog de finale bereikte. Hij deed
dat met het uitstekende gemid
delde van ruim 74 kilometer per
uur. „En dat", zei zijn gangmaker
Bruno Walraven, wiens kwalitei
ten in samenhang meteen derge
lijk moyenne tevoren in opspraak
waren geweest, met een zoetzure
glimlach, „achter een vent die zo
weinig abri heeft..."
Vervolgens liet Cees Stam weten
dat hij niet aanwezig zou zijn bij
de ploegbespreking van de vol
gende ochtend en dat Bruno Wal
rave wat hem betreft zijn zaken
mocht waarnemen. „Die weet
wat ik wil" Waarna Cees Stam
andermaal niet de door de
KNWU betaalde hotelkamer op
zocht maar weer thuis ging sla
pen.
- Op zondagochtend verscheen
Cees Stam na een training van 35
km op de weg, toch in het hotel voor
de ploegbespreking. De uitslag:
geen akkoord. Cees Stam: „Ik ga
mijn kansen niet bij voorbaat weg
geven. Dat heb ik altijd al gezegd en
daar blijf ik bij". Fred Rompelberg:
„Ik wil voor mezelf rijden, maar als
ik zie dat het niet gaat ben ik bereid
om me op te offeren"
- Kort voor de wegens regenval uit
gestelde start, belandde Martin Ve
nix in de massagekamer van soig-
neur Jan Heil waar Cees Stam lag te
rusten. Venix: „We keken elkaar
aan en we zeiden: tja, hoe moet dat
nou...?! Toen gaf Cees zijn woord.
Hij zei: wat mij betreft mag je je
gang gaan. Ik zal je zeker niet dwars
zitten". Later, na de huldiging, wil
de Cees Stam sterk benadrukken
dat het begrip „akkoord" hier in de
zin van „combine" zeker niet van
toepassing was. Stam: „In feite
deed ik niets meer dan Venix ab
solute zekerheid verschaffen over
mijn instelling ten opzichte van
hem: ik zou hem niet dwarsbo
men"
- In de opening van de finale lever
de Stam het overtuigende bewijs
waarvoor Martin Venix hem ach
teraf zo erkentelijk was. De op kop
vertrokken Cees Stam namelijk
deed geen moeite om de als een
sneltrein vanuit zesde positie op
rukkende Martin Venix tegen te
houden. Venix: „Iemand die ie
mand iets niet gunt probeert om je
er niet door te laten. Stam liet me de
vrijheid om te tonen wat ik waard
was. Dat gebaar vind ik fantas
tisch"
Raadsel
Eenmaal op de kop van het deel
nemersveld, greep Martin Venix ui
terst degelijk naar de wereldtitel.
Achter hem liepen zijn concurren
ten een achterstand op van drie
ronden (Bruno Vicino) en meer
(Walter Avogadri: 13 ronden) ter
wijl de Belg Patrick Sercu de zaak
helemaal niet meer kon volgen en
na 33 minuten afstapte. Fred Rom
pelberg kwam met een achterstand
van acht ronden binnen en zei
daarover „Ik raakte geen moment
in mijn ritme. Het is me een raadsel
waar het aan lag. In elk geval niet
aan m'n voorbereiding"
Titelverdediger Wilfried Peffgen
kwam met een tweede plaats uit de
strijd. Tot drie keer toe viel hij te
vergeefs de positie van Venix aan.
Cees Stam op zijn beurt trachtte
zonder succes Peffgen het zilver te
ontnemen: „Ik wilde wel, maar ik
kon echt net meer".
Na in het voorgeschreven uur de
strijd volledig te hebben beheerst,
stapte Martin Venix af als een
waardig kampioen.
Loevesijn:
duizend
gulden en
voldoening
AMSTERDAM (ANP) - Indien
Martin Venix de laatst over
gebleven stayer is, dan is Koi-
chi Nakano de laatst over
gebleven prof-sprinter. De in
het Japanse Keinn geschool
de wieler-miljonair was ook
bij de klassieke sprint zonder
concurrentie.
De manier waarop hij Michel
Vaarten m de halve finales
naar huis fietste was perfect,
hij herhaalde het in dezelfde
finale ran vorig jaar met de
Westduitse semi-arts Dieter
Berkmann.
Nakano is zo sterk dat hij zich
niet om tactiek behoeft te be
kommeren. Wanneer het zo
uitkomt wint hij uit tweede
positie .wanneer het moet laat
hij zich rustig de koppositie
opdringen en fietst dan zo
hard dat de ander het uiterste
moet geven om zelfs maar in
zijn unel te blijven. Dat over
kwam Dieter Berkmann.
Uit het veld van prof sprinters
heeft Leijn Loevesijn de zesde
plaats behaald. Het leverde
hem een geldprijs op van 1000
pulden nam. maar dat telde
iets minder dan de ixtldoe-
ning er nog een keer bij ge
weest te zijn. "Maar wanneer
ik thuis ben wordt de racefiets
weer opgeborgen. En nu voor
goed".
