Eva den Hartog:
JSamenwonen als
ratten heel erg
Gejuich voor Petra op school
Alphen roept hulp in
van Universiteit Leiden
Terug uit Thailand en Hongkong: ,Er zijn niet alleen bóótvluchtelingen
Bij onderzoek naar „stille werkloosheid
ALPHEN AAN DEN RIJN -
Alphen gaat een onder
zoek instellen naar de ver
borgen werkloosheid. In
ambtelijke taal: de niet-ge-
registreerde arbeidsreser
ve. De gemeenteraad moet
daarvoor deze week nog
25.000 uittrekken, maar
dat zal naar verwachting
probleemloos geschieden.
Eind vorig jaar nam de Alphense
gemeenteraad een motie aan om
een onderzoek in te stellen naar
de niet-geregistreerde arbeidsre
serve. Al spoedig bleek echter,
dat de gemeente niet kon aanslui
ten bij een onderzoek door de
provinciale Centrale Commissie
Maatschappelijke Werkgelegen
heid. Dat onderzoek zou erg lang
gaan duren en bovendien niet de
gegevens opleveren die Alphen
graag tot z'n beschikking wil
hebben.
Het gemeentebestuur kwam er
vervolgens achter, dat ook het
gewestelijk arbeidsbureau in Al
phen geen actieve medewerking
kon geven. Dat bureau beperkt
zich namelijk tot het registreren
van werkzoekenden en het be
middelen. Tevens bleek, dat een
onderzoek uitgevoerd door een
beroepsmatig bureau een flinke
som geld zou gaan kosten. Ge
noemd werden bedragen van
rond de tweehonderdduizend
gulden.
ATethouder J.W. Haanstra (econo
mische zaken) had als eens geop
perd een dergelijk onderzoek als
afstudeerproject te laten uitvoe
ren. Dat idee werd aangekaart bij
de faculteit der sociale weten
schappen van de rijksuniversiteit
in Leiden. Naar aanleiding daar
van heeft J.F.P. van der Staay, die
onlangs het onderzoek "Kijk op
Alphen" voltooide, zich bereid
verklaard het zonderzoek naar de
niet-geregistreerde arbeidsreser
ve uit te voeren. Dat zal vier tot
zes maanden duren en ongeveer
25.000 vergen.
Gegevens
Het onderzoek zal ondermeer aan
wijzingen moet opleveren over
de vraag hoeveel mensen in Al
phen aan den Rijn zouden kun
nen en willen deelnemen aan een
vorm van arbeid. Ook zou het on
derzoek kunnen uitwijzen welke
vorm van arbeid er in Alphen nog
moet komen om die nu nog on
bekende werkloze te helpen. Die
gegevens zijn dan, in de zienswij
ze van wethouder Haanstra. on
dermeer te gebruiken bij het aan
trekken van bedrijven. Reeds in
Alphen gevestigde bedrijven
zouden bovendien op de resulta
ten van het onderzoek gewezen
kunnen worden. Voorts zou kun
nen blijken, dat aan een bepaalde
vorm van onderwijs in Alphen
niet, nauwelijks of juist veel be
hoefte bestaat.
WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1979
iMi.n.vj.-udr.--
Bejaarden in
geweer tegen
„een soort
onweeruit
't Mallegat
KATWIJK - "Dat is geen mu
ziek meer. Het is een soort
onweer. Als dat de rustige
dag is voor een oude man, is
het droevig gesteld". Aldus
de heer C. Guyt uit Katwijk,
bewoner van het Gasthuis
hof 46. Hij huist in één van de
bejaardenwoningen tegen
over het plaatselijke jeugd
centrum 't Mallegat. Een
aantal gepensioneerden
daar heeft bij de gemeente
raad in een brief zijn nood
geklaagd over het lawaai
van popconcerten in de soos.
De brief is (namens een tiental
andere bejaarden) geschre
ven door de heer H. van
Maanen. Hij betitelt het pop-
lawaai, vooral 's zaterdags
avonds, als "heel barbaars".
Van Maanen: "De mensen
hier kunnen er niet van sla
pen".
Om een reactie gevraagd zegt
de sociaal-cultureel mede
werker van 't Mallegat, Theo
Lieverst, niet op de hoogte te
zijn van klachten. "Wij leg
gen in het contract met de
popgroepen vast dat het vo
lume in nader overleg wordt
geregeld. Als wij van de be
jaarden niets horen, is er
voor ons geen aanleiding het
geluid zachter te zetten".
Briefschrijver Van Maanen
zegt op zijn beurt in het ver
leden wel eens met een be
roepskracht van 't Mallegat
te hebben gesproken ("dat
kan wel een jaar geleden
zijn"), maar die zei toen, al
dus Van Maanen, dat de
jeugd graag harde muziek
wil.
De brief van de bejaarden
wordt morgenavond behan
deld in de vergadering van
de Katwijkse gemeenteraad.
ALPHEN AAN DEN RIJN - "De mensen hebben niet echt
honger, maar de geestelijke marteling van het samenwo
nen als ratten moet erger zijn dan wat ook. Eén bed per
familie bij stapelbedden van drie hoog... Hun bed is zit-,
slaap- en eetkamer tegelijk voor een heel gezin en hun
grootste probleem is dat ze absoluut niets te doen heb
ben".
Terugdenkend aan de mensonterende toestanden in de
vluchtelingenkampen in Thailand en Hongkong laait bij
een zichtbaar vermoeide Eva den Hartog de oude strijd
lust weer fel op. De Alphense majoor van het Leger des
Heils is net terug van een drieweekse reis langs vluchtelin
genkampen in Thailand en Hongkong. Dat gebeurde op
verzoek van onder meer het Zuid-Oost Azië comité, één
van de vele vrijwillige hulporganisaties die werken onder
de Vietnamezen en Cambodjanen die het communistische
regiem in hun land zijn ontvlucht.
Harde cijfers over de vluchtelin-
genstrook kan Eva den Hartog
alleen over Thailand en Hong
kong produceren. Maar die cij
fers, opgeteld bij de geschatte cij
fers voor de andere landen waar
de vluchtelingen terecht komen
(Maleisië, de Philipijnen en In
donesië) geven een beeld te zien
van zeker een half miljoen men
sen die hun land hebben verlaten.
Het eind van de vluchtelingen
stroom is nog lang niet in zicht.
De in Bangkok (Thailand) ver
schijnende Nation Review ci
teerde onlangs een regerings
functionaris in Hongkong, die de
verwachting uitsprak dat nog 1,2
miljoen Chinezen Vietnam willen
verlaten. "Aannemend dat de
helft van hen tijdens hun vlucht
sterft, dan moet rekening worden
gehouden met een nieuwe golf
van 500.000 tot 600.000 vluchte
lingen, van wie er dan 200.000 in
Hongkong terecht zullen ko
men", aldus deze functionaris.
komen meer dood dan levend in
de kampen aan, waar dagelijks
nog 3 tot 5 vluchtelingen sterven
aan de ontberingen die zij hebben
geleden.
Thailand telde per 31 juli 178.360
vluchtelingen, weet Eva den Har
tog. Sinds de communistische
machtsovername in Vietnam
heeft het land 280.890 vluchtelin
gen binnen haar grenzen gehad,
waarvan er intussen 102.530 in
andere landen hun definitieve
bestemming hebben gevonden.
De Verenigde Staten hebben de
meesten van hen opgevangen,
gevolgd door Engeland, Duits
land, Canada en Australië.
Zorgen
Dat het juist de Westerse landen
zijn die de Aziatische vluchtelin
gen een nieuw, tehuis moeten
bieden, baart Eva den Hartog
grote zorgen. "Hoe succesvol
wordt het? Is het eigenlijk wel
mogelijk de brokken van een ka
potgeslagen leven bijeen te rapen
en een nieuw begin te maken? Ik
hoop dat wy het geduld op kun
nen brengen", zegt ze.
Alleen al om het klimaat zou Eva
den Hartog de Vietnamezen an
dere "asiellanden" toewensen.
"Er zijn natuurlijk wel landen
waar ze zich gezien hun aard be
ter thuis zouden voelen, maar det
is politiek gezien onmogelijk,
realiseert de Alphense majoor
van het Leger des Heils zich.
die ze moeten weten voor ze hier
komen. Voor ons bijvoorbeeld is
een gedekte tafel heel gewoon.
Zij weten niet hoe ze bestek moe
ten gebruiken. Ze zullen zich hier
heel onzeker voelen".
Andere hulp
Ter plekke is ook andere hulp ge
boden. De aanbevelingen die Eva
den Hartog in haar rapporten
doet:
Stofzuigers
Als ratten
De landen waar deze vluchtelingen
terecht komen zijn absoluut niet
in staat hen goed op te vangen. In
Hongkong is voor de meeste
vluchtelingen voldoende werk te
vinden. Maar er is in dit tot de
meeste dichtbevolkte gebieden
ter wereld behorende land geen
ruimte. De vluchtelingen worden
gehuisvest in voor afbraak be
stemde flats, hotels, oude gevan
genissen en oude fabrieken.
"De hygiënische voorzieningen
zijn er pet. Er is 1 toilet voor 1 flat.
In elke kamer worden 18 gezin
nen ondergebracht op één sta
pelbed per gezin. Als je bedenkt
dat een gezin gemiddeld vijf le
den tek, dan betekent dat al 90
mensen op één kamer. Zo heb je
flatgebouwen van 22 etages hoog.
Het is gewoon onvoorstelbaar.
De mensen leven er als ratten.
Toen ik er was, waren ze bezig
ook de veranda's met bedden te
vullen. Dat er nog geen ziektes
Eva den Hartog: ..."kapotgesla
gen leven"...
zijn ontstaan is me een raaasel.
De regering van Honkong kan
echter óók niet anders. Er zijn te- het inrchten
veel mensen en er is te weinig
land", aldus Eva den Hartog.
De hulp van de vluchtelingenorga
nisaties zal er wat haar betreft
vooral op moeten worden gericht
dat de mensen wordt verteld
waar ze terecht komen. De vluch
telingen moeten worden klaar
gemaakt voor hun toekomst. Dat
betekent volgens Eva den Hartog
onder meer:
talenklassen;
Bootvluchtelingen
Het is Eva den Hartog opgevallen
dat er in Nederland vooral aan
dacht is voor de bootvluchtelin
gen ("O, een miserabel gezicht,
die mensen in hun kapotgeslagen
boten; veertig tot vijftig procent
haalt het niet"), maar zij vormen
op het totaal aantal vluchtelingen
dat met name Thailand binnen
stroomt een bescheiden groep.
De Cambodjanen komen via de
landsgrenzen en weer anderen
komen het land via de Mekongri-
vier binnen. Onderweg - velen
zijn maanden op weg - sterven
veel vluchtelingen van honger of
ziekte of worden gedood door
Vietnamese kogels. Sommigen
de mensen le -en omgaan met
(electrische) apparaten als was
machines, gasfornuizen, naaima
chines, stofzuigers, str;;kijzers
etc.;
wonen met toiletten, badkamers
e.d.
"Eerst op dia's en dan zou je de
mensen een week in een houten
modelhuis moeten laten wonen,
zodat ze in hun nieuwe huis niet
uitgelachen worden om hun on
wetendheid. Ik heb dat in een
klein kamp gezien en het werkt.
De vrouwen leerden er bijvoor
beeld Amerikaanse gerechten
koken. Ze vonden het heerlijk. Er
zijn zoveel van die kleine dingen
het stichten van scholen. Niet
alleen voor het geven van (taal-)
onderwijs aan hen die snel ver
trekken, maar vooral ook om de
vluchtelingen die absoluut niets
omhanden hebben, bezig te hou
den;
het verstrekken van medicijnen,
die ziektes en gebreken moeten
voorkomen. Daarbij moet in de
eerste plaats worden gedacht aan
medicijnen tegen malaria ("Het
ergste waar ze mee te kampen
hebben"), maar ook aan het ver
strekken van vitamines die bij
voorbeeld blindheid voorkomen;
het zenden of betalen van sociaal-
werkers, die met de vluchtelin
gen kunnen praten. "Er zijn
vrouwen bij die hun halve gezin
hebben verloren en in de ogen
van de kinderen staat nog de
angst te lezen voor wat ze hebben
beleefd. Zij moeten worden op
gevangen";
het geven van extra voeding;
het aanleggen van sanitair.
In Thailand of Hongkong blijven,
kunnen de Vietnamese vluchte
lingen niet. Evenmin trouwens
als in de andere Aziatische lan-
Boosheid borrelt boven als Eva den
Hartog bedenkt dat aan de wor
tels van het kwaad (mensen moe
ten voor een regiem hun land
ontvluchten) niets te doen valt.
"Natuurlijk hebben mensen het
recht om hier binnen te komen.
Wij zullen alles in het werk moe
ten stellen om hen zich hier thuis
te laten voelen, 't Zal heel wat van
ons geduld vergen, maar als het
mis gaat mogen we hen dat niet
kwalijk nemen"
Wereldkampioene weer in de klas
ALPHEN AAN DEN
RIJN - Nog nooit tevo
ren heeft de Koningin
Juliana school in Al
phen onder haar leer
lingen een waarachtig
wereldkampioene ge
had. De 17-jarige Petra
de Bruin heeft dat gis
teren geweten.
De scholiere uit Nieuwkoop,
die zaterdag in Valkenburg
wereldkampioene op de fiets
werd, kreeg een uitbundig
onthaal van haar mede-leer
lingen op de nijverheids
school. Petra de Bruin moest
op een versierde opoe-fiets
de aula binnenrijden, waar
ze (onder het registrerend
oog van tv-camera's) met ge
juich werd ingehaald. Daar
na werd ze overspoeld met
cadeautjes van de hele
school.
De wereldkampioene liet de
voor deze gelegenheid inge
studeerde feestliederen
nuchter over zich heen ko
men. "Hardstikke leuk alle
maal", vond Petra, die vol
gende week maandag weer
gewoon in de schoolbanken
zal zitten. Zij zelf zal daar
niet al teveel moeite mee
hebben, getuige haar woor
den: "Ik hoop dat jullie me
straks gewoon weer als Pe
tra de Bruin zien en niet als
wereldkampioene, want
tenslotte ben ik gewoon Pe
tra de Bruin".
De Nieuwkoopse scholiere is
vast van plan haar opleiding
voor zieken- of bejaarden
verzorgster normaal af te
maken. "Als je straks gaat
solliciteren heb je niets aan
een wereldtitel wielrennen.
Dan heb je een diploma no
dig".
AVRO's Sportpanorama zal
morgenavond beelden uit
zenden van de <>nt\ angst an
Petra de Bruin door haar
mede-scholieren (Ned II om
22.50 uur).
"De geestelijke marteling van het
als ratten moet erger zijn dan wat ook.
