Al 35 miljoen Volkswagens
Blankvoorn wordt te
weinig serieus bevist
1
Vissport verdeeld ons
land in twee kampen..
I sport
GS-serie uitgebreid
PRELUDE
Honda's nieuwe raspaardje
zee-viswijzer
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 1979
Als wij onze collega mogen ge
loven (en waarom niet?)
wordt zijn volgende auto een
Honda Prelude. De man is al
jarenlang happy met Honda,
hij heeft al enkele Civics ach
ter de rug maar toen hij de
Prelude zag was het liefde op
het eerste gezicht.
Geen wonder, het is inderdaad
om zo te zeggen een plaatje
van een auto. Een zeer aan
sprekend model. Afgeleid
van de Honda Accord, maar
toch duidelijk anders. Vol
gens de mensen die het kun
nen weten heeft de lucht-
weerstand een zeer belangrij
ke rol gespeeld bij de vorm
geving. In elk geval zijn de
constructeurs van Honda
voor de zoveelste maal met
een aangenaam verrassend
model uit de bus gekomen.
We hebben het al meer gezegd:
de mannen die bij Honda de
vormgeving verzorgen heb
ben de laatste jaren een zeer
gelukkige hand gehad. Het is
begonnen bij het grappige
Civicje, dat al snel een zoge
naamde bestseller werd. Toen
kwam de aantrekkelijk Ac-
kruissnelheden. Alleen als
men het alleruiterste uit de
krachten onder de motorkap
wil halen dan laat de motor
best horen dat hij zich stevig
moet inspannen. Zoals bij
vele soortgenoten is op die
snelheden het rijden in de
Prelude geen genoegen meer.
Tot zon 140 kilometer is het
prettig kruisen, daarboven is
het ons te lawaaiig en te le
vendig.
Dat is mede te wijten aan de wat
korte stugge vering die de
wagen heeft meegekregen.
De oneffenheden van het
wegdek worden vrijwel on
verkort naar boven doorge
geven. Daar komt bij dat de
Japanse constructeurs de
moeilijkheden die kleven aan
de voorwielaandrijving niet
zo volledig onder de knie
hebben gekregen als bijvoor
beeld hun Duitse collega's.
Wie met een Prelude uit stil
stand fel wil wegtrekken doet
er goed aan het stuur stevig in
handen te houden. Anders
gaat de wagen wellicht een
kant uit die de bestuurder
niet wil.
Deze kuren van het Japanse
raspaardje zijn echter ge
makkelijk onder de duim te
houden. Van de andere kant
zo'n "sportief' ogend karretje
verleidt de bestuurder na
tuurlijk gemakkelijk tot wat
pittiger rijden en dan is het
goed de beperkingen te ken
nen.
Voor het overige niets dan lof
over deze zeer compleet uit
geruste Japanner. Standaard
zelfs met een elektrisch be-
dienbaar zonneschuifdak.
Bijzonder aardig is ook de
wijze waarop men de radio in
het originele dashboardje
heeft kunnen wegwerken, te
zamen met een digitaalklokje.
De toerenteller zit als een ex
tra schyf bovenop de snel
heidsmeter. De Prelude is
verder nog voorzien van het
Honda- waarschuwingssys
teem door middel van con
trolelampjes en veiligheids
indicatoren. Goed, er zijn
meer zaken te controleren
dan op dat paneeltje zijn te
vinden, maar het is toch leuk
dat het er zit.
Alles bij elkaar komt men aan
een allercharmantst autootje,
waarin het voor twee perso
nen goed toeven is. Maar ook
niet meer dan twee want ach
terin kunnen zelfs kinderen
nauwelijks een pleKje vinden.
Het is allemaal erg krap. Maar
wie zyn zinnen op zo'n auto
heeft gezet zal aan meer ruim
te wel geen behoefte hebben.
Anders kan hij beter naar de
Accord sedan kijken.
Tenslotte de prijs. Toen de wa
gen in februari op de RAI
stond verwachtte een ieder -
ook de mensen van Honda -
dat de prijs in de buurt van de
twintig mille zou komen. De
prijs van bijna achttien mille
was dus een aangename ver
rassing. Daar komt bij dat de
ze Prelude ook gunstig in het
brandstofverbruik bleek te
zijn. Een benzineverbruik
van tegen de één op dertien is
voor zo'n stevige mid
denklasser beslist niet onaar
dig. Zodat we alles bij elkaar
tot een zeer positieve balans
komen. Het zou wel eens een
nieuwe voltreffer van Honda
kunnen worden.
r-^Q^i
fc<gr -r3"
■to0,1_0J
De 35 miljoenste Volkswagen is de
zer dagen in Wolfsburg van de
band gelopen.
Buiten de Verenigde Staten is
Volkswagen de eerste autofabri
kant die een dergelijk produktie-
cijfer heeft gehaald: iets meer
dan 30 miljoen personenauto's en
een kleine vijf miljoen bedrijfs
wagens.
Nu we toch met cijfers bezig zijn:
van die 35 miljoen voertuigen
heeft het bedrijf eenderde in
West-Duitsland zelf kunnen ver
kopen, de rest ging op weg naar
meer dan honderd en vijftig bui
tenlandse markten. Nederland
was in Europa de grootste afne
mer met meer dan een miljoen
wagens, gevolgd door Zweden en
Oostenrijk.
De kever heeft in dit alles natuur
lijk een allesoverheersende rol
gespeeld. Bijna twintig miljoen
van die wagentjes zijn er in de
loop der jaren geproduceerd, dat
is nu nog altijd meer dan 56 pro
cent van de totale produktie. Pas
in de laatste vijf jaar heeft de
nieuwe generatie VW-modellen
de hoofdrol voor zich opgeëist.
Hun aandeel is in die jaren wèl
zeer snel gestegen. Maakten zij in
1973 nog maar acht procent van
de produktie uit, vorig jaar was
dat aandeel al opgelopen tot 89
procent....
Dat komt mede omdat Volkswagen
danig in het modellenprogram-
ma heeft zitten schrappen. Sinds
1972 heeft men diverse typen la
ten verdwijnen. Inmiddels is
Volkswagen - die reeds in diverse
landen vestigingen had - ook in
Amerika begonnen. Volgens de
fabriek zal "Volkswagen of Ame
rica" in de toekomst steeds be
langrijker worden. Tegenwoor
dig worden er 800 Rabbits (Golf
jes) per dag gemaakt, maar een
uitbreiding staat al op het pro
gramma.
Het concern wordt ook steeds in
ternationalen Parallel aan de op
bouw van het wereldwijde net
van produktiebedrijven ontwik
kelde zich gelijktijdig een inter
nationale organisatie tussen de
afzonderlijke dochters, die niet
alleen auto-onderdelen naar el
kaar verschepen maar ook kennis
van zaken op het gebied van ma
nagement en onderzoekingen
uitwisselen. Zo werd bijvoor
beeld het gehele onderzoekings
werk voor luchtgekoelde moto
ren naar Brazilië overgeheveld.
Natuurlijk mede omdat VW do
Brasil nog steeds voor een stevig
deel op de kever rust. Maar het
maakt ook Passat-motoren voor
Wolfsburg.
En zo kan men doorgaan. VW de
Mexico voorziet niet alleen West-
Duitsland maar ook andere Eu
ropese markten nog steeds van
kevers. Maar stuurt ook onder
delen voor de Rabbit (Golf) naar
Amerika.
Volkswagen is duidelijk doende
zijn belangen over de wereld te
spreiden.
Citroën heeft het leveringspro
gramma van de GS uitgebreid
met drie nieuwe modellen in
de uitvoering GSA. Zy krij
gen een krachtiger motor
(1300 cc-65 DIN-pk) en de
carrosserie wordt wat gewij
zigd.
De achterklep van de bagage
ruimte is vervangen door een
vijfde deur, welke is voorzien
van een vergrote achterruit
Voorts zijn de bumpers groter
en zwaarder geworden.
Naar keuze kan de GSA Club of
Pallas worden geleverd met
een vier-versnellingsbak of
met een half-automatische
bak met drie versnellingen.
Als extra kan men de Pallas
ook met een vijf versnellings
bak krygen. Een speciale vijf
versnellingsbak wordt stan
daard in de sportieve versie
GSA X3 geleverd.
Over de prijzen is nog niets be
kend.
De Nederlandse bevolking kan
ruwweg worden ingedeeld in
twee kampen: de ene helft
vindt vissen een sympathieke
bezigheid, de andere helft kan
er geen waardering voor op
brengen. In vergelijking met
andere vormen van vrije
tijdsbesteding komt hengelen
gunstig uit de bus: alleen
trimmen,voetballen en biljar
ten scoren hoger. Minder
sympathie verwerven boksen,
duivensport, jacht, houden
van siervogels en windhon
den- en paardenrennen.
Dat blijkt uit een enquête die
eind vorig jaar in opdracht
van de Nederlandse Vereni
ging van Sportvissersfedera
ties (NWS) werd uitgevoerd
door het bureau Lagendijk.
Onder 870 personen van 18
jaar en ouder werd een steek
proef gehouden, die represen
tatief geacht mag worden
voor de mening van de Ne
derlandse bevolking.
Uit de enquête is gebleken dat de
relatie tussen dierbescher-
mers en natuurbeschermers
en sportvissers gunstig is.
Dierbeschermers hebben voor
52 procent een gunstige me
ning over het vissen en bij de
natuurbeschermers ligt dat
nog twee procent hoger. Over
het geheel genomen bleek een
meerderheid van de onder
vraagden sportvissen een
volledig aanvaardbare be
zigheid te vinden.
Een van de vragen die bij de
steekproef werd gesteld was
waarom er wordt gevist. Van
alle ondervraagden bleek zes
tig procent van mening te zijn
dat er gevist wordt vanwege
de rust die ervan uitgaat.
Volgens acht procent is het de
bevrediging van het jachtin
stinct en vijftien procent
meent dat de gezelligheid
voorop staat. Ongeveer een
zelfde percentage (16) meent
dat de sportvisser naar het
water trekt om er eens lekker
uit te zijn in de buitenlucht
Een interessante vraag gezien
de discussies die daarover
toch steeds weer worden ge
voerd is, hoe men denkt over
het "gevoel" van de vissen.
Niet meer dan één procent
denkt dat de vissen meer ge
voel hebben dan zoogdieren
en vogels, 29houdt het erop
dat vissen minder gevoel heb
ben en tweederde veronder
stelt evenveel gevoel bij vissen
als bij vogels en zoogdieren.
Opvallend is dat een hoger
percentage ondervraagden
dat zelf vist, ervan overtuigd
is dat vissen minder gevoel
hebben.
Ten slotte werd gevraagd wat
men vond van de invloed die
vissers en hun organisaties
hebben op de visstand. Bijna
de helft (43 procent) wat van
mening dat het niets uit
maakt. Zeventien procent
daarentegen vond dat de vis-
stand er zonder vissersf orga
nisaties) beter zou hebben
voorgestaan dan nu het geval
is. En 38 procent van de geën
quêteerden hield het erop dat
het zonder de vissers en hun
organisaties slechter met de
visstand gesteld zou zijn.
cord, als tweedeurs en als
vierdeurs. En nu weer die
kostelijke Prelude.
Het succes van Honda is voor
een groot deel te danken aan
die vormgevers. Het aanbod
van automobielen is over
weldigend groot. Zelfs als
men er alleen de Japanners
uitplukt, dan is nog er van al
les te koop. Groot en klein, te
kust en te keur. Wie in die
stroom van aanbiedingen
overeind wil blijven moet iets
bijzonders presenteren. Hon
da valt op door de gelukkige
greep bij de modellen.
Als laatste dus de Prelude. Di
rect afgeleid van de Accord.
Dat valt uiterlijk ook nog wel
te zien maar het is toch voor
namelijk te bemerken aan de
techniek. Hetzelfde onder
stel, dezelfde stuurinrichting
enzovoorts. Maar vooral: de
zelfde krachtbron onder de
motorkap. De inmiddels ge
noeg beproefde 1,6 liter motor
van de Accord. Goed voor een
maximum vermogen van 59
kW bij 5300 toeren per mi
nuut. Goed voor een topsnel
heid van boven de 160 kilo
meter.
|Het kost nauwelijks moeite de
naald van de snelheidsmeter
aan het einde van zijn reik
wijdte te krijgen. De wagen
accelereert lekker pittig en hij
is gemakkelijk door te trek
ken. Ook als men de vijfde
versnelling heeft ingescha
keld.
Zo'n vijfde versnelling doet
meestel dienst als overdrive.
Minder lawaai dus door een
lager toerental en ook minder
benzineverbruik. Inderdaad
is de geluidsproduktie van de
Honda Prelude - die wij een
dikke week hebben kunnen
rijden - niet hinderlijk groot.
Zeker niet bij de normale
Of het zou zo moeten zijn, dat de
grote voorns zo schuw zijn dat
ze pas aan bod komen, wan
neer de andere soorten en
kleinere soortgenoten hun
"winterslaap" houden. Wie
een tijdje vist zal het gedrag
van de voorn, wanneer hy is
gehaakt in de meeste gevallen
duidelijk weten te onder
scheiden van bijvoorbeeld
een blei of brasem.
De bewegingen van een voorn
aan de haak hebben iets
kwikzilverigs. Hij schiet door
het water van de ene naar de
andere kant, maakt super
snelle bewegingen en pro
beert soms zelfs aan het lan-
dingsnet te ontsnappen via
een wanhoopssprong boven
water uit.
Een voom in goede conditie -
en dan bedoel ik niet die ge
degenereerde visjes die in
vervuilde stadswateren rond
zwemmen, maar die oerge
zonde exemplaren uit het bui
tenwater - kunnen een enor
me kracht ontplooien. Ze
kunnen de lijn strak trekken
als een snaar.
Ik heb meegemaakt dat de
strakgetrokken lijn op een
flinke wind gewoon begon te
fluiten. Op dieper water pres
teert hij het om soms minu
tenlang in de omgeving van
de bodem te bivakeren, zon-
De meeste sportvissers hengelen vanwege de rust die ervan uitgaat.
der ook maar de geringste be
reidheid te tonen om naar ho
gere waterlagen te komen.
Ook een schijnbaar moegestre
den blankvoorn kan soms bij
een poging om het beest te
onthaken nog een felle ont
snappingspoging wagen.
Gezien de felheid van de voorn
is het van groot belang dat we
ze inet zorg onthaken, omdat
anders de kans groot is dat de
vis beschadigd wordt. Daar
om de hand natmaken voor
we de vis beetpakken. Bij de
grotere exemplaren is het
verstandiger om ze in het lan-
dingsnet te laten zitten en dan
te onthaken. Laat de vis in elk
geval niet uit de handen glip
pen.
De eetlust van de voorn ver
toont grote verschillen. Soms
is de voorn erg traag met de
aanbeet en andere keren zuigt
hij de grootste vlokken in één
keer naar binnen. Dan wil het
ook nog wel eens gebeuren
dat de haak diep in de bek zit.
Voorn vissen betekent dan
ook dat u altijd een hakenste-
ker bij u moet hebben. Ga
nooit aan de lijn trekken,
want u kunt de bek onher
stelbaar beschadigen. Knip
dan liever de lijn door en laat
de haak in de bek achter. De
kans is dan groot dat de vis de
haak zelf kwijt raakt of dat hij
snel verteert door de sappen
die de voorn afscheidt.
De meest voorkomende vis in
ons viswater is zonder enige
twijfel de blankvoorn. Hij is
zo ingeburgerd in ons viswa
ter dat hij op vrijwel elke
plaats gevangen kan worden.
Van een stinkende stads
gracht tot op een zuurstof- en
plantenrijke uitgestrekte
plas. Omdat de vis zo alge
meen voorkomt is-de waarde
ring die er bij de sportvisser
voor bestaat slechts gering.
De voorn deelt die geringe inte
resse met de blei en de bra
sem. Dat de vis toch als sport
vis meer achting van de hen
gelaar verdient is voor mij een
uitgemaakte zaak. De reden
dat het niet gebeurt is dat hij
met veel te zware materialen
wordt bevist en men "voorn
visserij" niet serieus genoeg
beoefent om ook de grote
exemplaren aan de schubben
te komen.
De meeste exemplaren die aan
de haak worden geslagen lig
gen in maat zo tussen de tien
en twintig centimeter. Maar
in ons viswater moeten zeker
flink wat exemplaren rond
zwemmen, die zo rond de der
tig centimeter zijn of zelfs
meer. Voorns van een pond,
die bereid zijn een flink rob
bertje te vechten, wanneer de
hengelaars ze tot bijten heeft
weten te verlokken.
Het opmerkelijke verschijnsel
doet zich voor dat de grootste
voorns meestal in het koude
jaargetijde worden gevangen.
Dus niet midden in de zomer
wanneer bijvoorbeeld bra
sem, blei of karper het bijtlus-
tigst zijn, maar in het najaar
en vaak zelfs wanneer er een
laag ijs op het water ligt. Een
verklaring voor dat feit is in
de hengelsportliteratuur ei
genlijk nooit gegeven.
