Meldkamer voor ambulances kan niet DVV MORGEN 75 JAAR beginnen Merenwijk-vrouwen begeleiden gezinnen van buitenlanders Vijftien maanden geëist voor verkrachting VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1979 LEIDEN Onenigheid tussen vervoerders en gemeente Leiden: ADVERTENTIE Ö'pËNiNGÏÏAUG* IN LEIDEN AMSTERDAM - Aan de universi teit van Amsterdam slaagde voor het doctoraal examen theologie aan de faculteit der godgeleerd heid M.B. Blom uit Oegstgeest. Voor het doctoraal examen op voedkunde slaagde mevrouw M.P. Meijer uit Badhoevedorp. LEIDEN - Nog steeds is er voor Leiden en omgeving geen centrale meldkamer voor ziekenvervoer. Zo'n meldka mer vangt centraal telefoontjes op en stuurt dan een am bulance. Volgens de Wet Ambulancevervoer had zo'n meldkamer er op 1 juli van dit jaar al moeten zijn. De zeven particuliere vervoerders die in Leiden en wijde omgeving 80 procent van het ziekenvervoer verzorgen willen nog steeds niet met de plannen voor een meld kamer in zee. Nu burgemeester en wethouders van Leiden een groot deel van de wensen van de particuliere vervoerders van de hand hebben gewezen, hebben de vervoerders een brief aan alle Leidse raadsleden geschreven. De vervoerders vragen de raads leden daarin om er voor te zorgen dat er alsnog redelijk wordt overlegd. In de eerste plaats vragen de ver voerders (zeven in totaal) voor elk bedrijf één vertegenwoordiger in het bestuur van de meldkamer. De gemeente Leiden, die namens alle deelnemende gemeenten op zich heeft genomen om een ont- werp-regeling voor de meldka mer te maken, wijst dat verlan gen van de hand. Zij stelt voor om de Vervoerders één vertegen woordiger te geven, met dubbel stemrecht. De vervoerders vragen bovendien om onafhankelijke controle op het reilen en zeilen van de meld kamer. Het lijkt er op dat de ge meente Leiden straks de direc teur van de Gemeentelijke Ge neeskundige- en Gezondheids Dienst (GG en GD) ook naar vo ren gaat schuiven als directeur van de meldkamer. De directeur krijgt de bevoegdheid om in het uiterste geval de vergunning van een vervoerder in te trekken. De particuliere vervoerders vinden dat een rare zaak, omdat de direc teur van de meldkamer in dat ge val zichzelf zou moeten controle ren in zijn functie van directeur van de GG en GD. Ook financieel is er nog bitter wei nig geregeld, vinden de vervoer ders. De ziekenfondsen hebben al laten weten grote moeite te hebben met de forse stijging van de ritkosten, als de centrale meldkamer van start gaat. Ge sproken wordt van een verdub beling tot een verdrievoudiging van de kosten. De vervoerders weigeren om die kosten voor hun rekening te nemen. Als de zie kenfondsen niet betalen, kan de meldkamer dus niet beginnen. Inmiddels hebben een aantal ge meenten in de omgeving al laten weten het eens te zijn met het ar- LEIDEN - Het bestuur van de stichting "Kabelnet Merenwijk" dat het tv-kabelnet in die wyk exploiteert, heeft een nieuwe voorzitter. Het is ing. J.D. van Gelder, die in die functie de heer F.D. de Jong opvolgt. gument van de vervoerders, dat zij bij een regeling voor de meld kamer betrokken moeten wor den en dat er redelijk moet wor den overlegd. Dat kan een nieu we vertraging voor het instellen van een meldkamer betekenen, want alle gemeenteraden van de deelnemende gemeenten moeten er mee akkoord gaan. De ontwerp-regeling sluit ook ner gens uit, dat de meldkamer een onevenredig aantal ritten gaat toeschuiven naar de gemeente lijke EHD (Eerste Hulp Dienst, een onderdeel van de GG en GD). Er zijn ook nog geen concrete aanwijzingen dat dat wel gaat ge beuren, aldus Mr. Teekens jr, ad vocaat van de particuliere ver voerders, gisteren. Maar de ver voerders eisen dat al deze zaken goed worden geregeld, met in spraak vooraf en niet achteraf. Teekens: "Wat is er makkelijker voor de gemeente dan het weg werken van verliezen op de EHD via de centrale post? Ik zeg niet dat het gebeurt, maar je bindt op die manier de kat wel op het spek". Volgens de Leidse advocaat heeft Leiden tot nu toe minimaal ge reageerd op de diverse brieven die hij namens de vervoerders heeft gestuurd. In zijn brief aan de Leidse raadsleden schrijft hij dat de gemeente Leiden tot nu toe doof blijft "voor elk redelijk argument". Inmiddels hebben Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland de ge meenten in de regio Leiden enig uitstel gegeven een sluitende re geling te maken. Mocht dit najaar geen regeling uit de bus komen dan kunnen GS de regeling bin dend opleggen. Zolang er geen meldkamer is zullen de ambulances gewoon blijven rijden volgens de oude regelin gen, deelde een van de betrokken ondernemers gisteren mee. Auto tegen boom LEIDEN - Op de Kanaalweg, ter hoogte van de Lorentzkade, heeft een 19-jarige man uit Rosmalen zijn auto gistermiddag total loss gereden tegen een boom. De man reed naar eigen zeggen ongeveer vijftig kilometer per uur toen hij in de berm raakte. Het lukte hem niet meer de auto weer op de weg te krijgen, en hij kwam tot stil stand tegen een boom. Een zes tienjarig meisje uit Rosmalen, dat ook in de auto zat, raakte licht gewond. De boom werd bescha digd. LEIDEN/DEN HAAG - De 19-jari- ge Leidenaar C.E. hoorde giste ren door officier van justitie mr. Van Nispen bij de rechtbank in Den Haag voor verkrachting vijf tien maanden hechtenis tegen zich eisen. Hoewel de verdachte zelf steeds heeft ontkend, achtte mr. Van Nispen bewezen dat hij op 19 mei vorig jaar in café „De Sleutelstad" in Leiden een meisje op het toilet heeft verkracht. Er waren drie getuigenverklarin gen, die van het meisje zelf, die van de cafébaas en die van een andere bezoekster van het café. Volgens die getuigenverklarin gen zou E. eerder op de avond zijn handen moeilijk hebben kunnen afhouden van een vrouw die zich in het café nogal uitdagend ge droeg. Nadat die vrouw met haar moeder de zaak had verlaten, zou E. het andere meisje op het toilet hebben verkracht. Het meisje verklaarde dat E. het toilet, waarvan het haakje aan de binnenkant was verdwenen, bin nenkwam toen zij daar zat. Hij probeerde duidelijk gemeen schap met haar te hebben. Ze heeft zich verzet, maar na enig geworstel is het hem toch gelukt. Onderzoek van de kleding van het meisje in het gerechtelijk labora torium heeft uitgewezen dat ze inderdaad is verkracht Het sper ma dat op de kleding is gevonden zou van E. kunnen zijn. E. zelf ontkent echter dat hij op de bewuste avond in het café is ge weest. Hij is wel in een café in Noordwijk geweest. Maar uit on derzoek van de politie is geble ken dat er tussen het tijdstip waarop E. het café in Noordwijk verliet en het tijdstip van de ver krachting ruim een uur ligt. De advocaat van E., mr. Spijker, pleitte voor vrijspraak omdat er teveel twijfels zijn. De verklaring van de cafébaas bijvoorbeeld. Een paar uur voor hij die aflegde verklaarde hij nog dat hij E. niet kende en nooit had gezien. Ook de conclusie uit het gerechtelijk onderzoek vond mr. Spijker geen bewijs. Het sperma zou van ie mand zijn met bloedgroep A. "Maar als mijn informaties juist zijn heeft 42 procent van de be volking die bloedgroep", aldus mr. Spijker. Mocht de rechter geen twijfels hebben, dan zou hij toch met een aantal dingen rekening moeten houden, aldus de advocaat. Dat E. nog maar 19 jaar is, dat hij nog nooit eerder met justitie in aan raking is geweest, dat hij als gast arbeider aanpassingsproblemen heeft in Nederland en dat hij in De Sprang, waar hij nu is gedeti neerd, door andere gedetineer den en door de bewakers wordt gediscrimineerd. De rechtbank zal op 23 augustus uitspraak doen. wordt al enige tijd gewerkt aan de vernieuwing van de riolering en aan het herstel van de walmu- Het werk, dat in drie fasen wordt uitgevoerd, is begonnen tussen de Nonnenbrug en de Doelenbrug. Nu is men bezig met het gedeelte tussen de Groenhazengracht en het Noordeinde. Als laatste komt het middengedeelte aan de beurt. De walmuren, aan de westoever van het Rapenburg, worden he lemaal afgebroken, onderheid met houten palen, voorzien van een betonconstructie en tenslotte weer bekleed met stenenDe totale werkzaamheden zullen nog bijna een jaar in beslag gaan nemen. LEIDEN - Zo'n zeven jaar geleden was de op een na oudste hengel sportvereniging in Leiden, Door Vriendschap Verenigd (DVV), op sterven na dood. De huidige voor zitter Jan Hakker slaagde er evenwel in om de vereniging weer wat nieuw leven in te blazen. Het gevolg van deze geslaagde actie is dat de DW-leden morgen tijdens een receptie in het café "In den Bierbengel" het glas kunnen hef fen vanwege het 75-jarige be staan van hun vereniging. Hakken "Het hele spul lag op een gegeven moment op één oor. Ik heb me dat zeer sterk aangetrok ken en onder het motto "DW mag nooit verdwijnen" heb ik een vergadering belegd met alle 19 overgebleven leden. Op die vergadering bleek er niemand belangstelling te hebben voor een bestuursfunctie. Zelf ben ik toen maar voorzitter geworden en de rest van de bestuursleden heb ik gewoon aangewezen". DW begon vanaf dat moment weer te leven ook al nam het le dental nauwelijks toe. Hakken "Op dit moment hebben we zo'n twintig leden, voor de oorlog wa ren dat er zeventig. Een enorme terugloop natuurlijk maar dat verschijnsel is in de viswereld al gemeen. Er bestaan vrijwel geen grote verenigingen meer. Het belangrijkste is dan ook dat het ledental niet verder terugloopt. Gelukkig gebeurt dat ook niet, we zitten nu al jaren op het zelfde aantal". Het dagelijks bestuur van DVV aan de waterkant van een van de Leidse singels. Van onder naar boven penningmeester J. Philippo, voorzitter J. Hakker en secretaris L. Giezen. Ten opzichte van vroeger is er vol gens voorzitter Hakker en pen ningmeester J. Philippo, beiden zijn al ruim dertig jaar lid van DW, wel het nodige veranderd in het viswereldje. "Het is tegen woordig allemaal een stuk pro fessioneler geworden", aldus beide bestuursleden. "Vroeger was je met een hengel van een tientje al een hele bink. Tegen woordig leggen ze voor een hen gel Zomaar 1500 gulden neer. Dat zijn van die zogenaamde carbon- hengels, gemaakt van ruimte vaartspul. Als het maar even on weert mag je er trouwens niet mee vissen omdat die dingen de bliksem aantrekken". Het vissen met een bamboehengel tje is dus allang niet meer zalig makend. Hetzelfde geldt voor het gebruik van een stukje brood als aas. Penningmeester J. Philippo: "Wanneer je vroeger op zondag ging vissen dan legde je op zater dagavond een hompje brood in een teiltje om te weken en daar maakte je dan je aas van. Tegen woordig wordt er met allerlei mengseltjes gevist. Iedereen heeft z'n eigen mengseltje. Er zijn er bij die je niet eens willen ver tellen wat voor spul ze voor hun mengseltje gebruiken". De periode van geregeld vergade ren in de kroeg lijkt, wat DW be treft, ook definitief tot het verle den te behoren. Hakker "Onze vaste kroeg aan de Zuidsingel be staat al een tijd niet meer. Je kunt dan natuurlijk wel een andere kroeg gaan zoeken maar dat valt Mevrouw G. Leverland: "Wij proberen die Turkse en Marokkaanse gezinnen op hun eigen culturele voetstuk te laten staan". Als enige wijk in Leiden be schikt de Merenwijk over een uitgebreide groep vrijwillig sters die hulpverlening bieden aan buitenlandse werkne mers en hun gezinnen. Hulp verlening die varieert van het lesgeven in de Nederlandse taal, het invullen van belas tingformulieren en het aan vragen van huursubsidie tot het verstrekken van kleding en het organiseren van fees ten. De Werkgroep Begeleiding Bui tenlandse werknemers in de Merenwijk, zoals de officiële benaming van deze louter uit vrouwen bestaande groep luidt, is ongeveer vier-en- een-half jaar geleden ont staan. Mevrouw Leverland is er van het begin af aan bij geweest. Over het ontstaan van de werk groep zegt zij: "Toen de eerste buitenlanders hier in de wijk kwamen zag je heel duidelijk het verschijnsel dat de kinde ren de hele dag op straat ble ven spelen in plaats van naar school te gaan en dat de vrouwen helemaal geïsoleerd leefden. Ik woonde destijds op een flat aan de Condorhorst en ben toen bij mij op de etage, waar ook een paar gezinnen van buitenlandse werkne mers woonden, begonnen met eenvoudige hulpverlening. Later bleek dat op een andere etage iemand anders, Greetje Kemperman, precies hetzelf de deed. Greetje is toen die werkgroep gaan opzetten en ik heb me daar onmiddellijk bij aangesloten. Afgesproken werd dat we ons zouden rich ten op Turkse en Marokaanse gezinnen omdat die mensen, in tegenstelling tot Surina- mers. de Nederlandse taal niet beheersen". Zij vervolgt: "Via een oproep in een wijkkrantje zijn we uit eindelijk uitgegroeid tot een niet mee. De meeste cafés die hiervoor geschikt zijn bieden al onderdak aan een andere vereni ging en bovendien, ze moeten je maar willen hebben. Het is na tuurlijk wel jammer dat die vaste kroeg, "De drie bruggen", nu weg is want we hebben daar wat af- gelachen. Zo wilden we een keer gaan vergaderen maar toen was het in 't café zo druk dat de be heersterzei: "Jongens, ga maar in de keuken zitten". Wij in de keu ken vergaderen. Opeens tilt een van ons de deksel van een grote pan op en blijkt dat ding vol erw tensoep te zitten. Hebben we met z'n allen met bierglazen die pan zitten leegmaken, brullen maar Hakker vervolgt "Tegenwoordig hebben we ons clubhuis aan de Waardgracht, bij de penning meester thuis. In principe verga deren we daar met de hele ver eniging maar één keer in het jaar. Dan wordt gelijk het wedstrijd- programma voor een heel jaar vastgesteld. Per jaar zijn dat zo'n 9 wedstrijden, onder andere in het Amsterdam Rijnkanaal, De Vliet en de Ringvaart. Wij vissen nog altijd op gewicht en een mi nimale lengte van 15 centimeter. Roofvissen mogen we niet van gen, alleen witvis zoals brasem, blei, voorn en karper. Zet er trouwens maar bij dat we de vis sen zo behandelen dat ze niet worden beschadigd. Het hele spul wordt ook altijd weer netjes teruggezet in het water. Dat is voor de dierenbescherming ook wel eens aardig om te weten". ploeg van 26 vrouwen. Alle 26 begeleiden we een gezin. Ie dereen heeft dus een vast ge zin welke met raad en daad wordt bijgestaan. Aanvan kelijk betekende dat uitslui tend een beetje lesgeven in de Nederlandse taal maar al snel breidde de hulpverlening zich uit, onder andere tot het be geleiden naar artsen, tand artsen en ziekenhuizen en het geven van adviezen op finan cieel gebied". "Ons doel is om die Marokkaan se en Turkse gezinnen zelf standig te maken, minder af hankelijk van hun omge ving", aldus mevrouw Le verland. "Uiteraard stuit dat op de nodige problemen om dat die mensen een heel ander cultuurpatroon hebben dan wij. Toch lukt het over het al gemeen vrij aardig om een vertrouwensband te kweken. We laten ook duidelijk blijken dat het niet onze bedoeling is om hun ons cultuurpatroon op te dringen, dat wij geen Ne derlanders van hen willen maken. We proberen hen op hun eigen culturele voetstuk te laten staan". In de praktijk is onderhand gebleken dat de werkgroep in een grote behoefte voorziet en sprekende resultaten boekt. Men slaagt erin zeer veel problemen uit de weg te rui- Mevrouw Leverland: "Bij moeilijke gevallen waar we mee te maken krijgen zoeken we naar de kwaliteiten die in de werkgroep aanwezig zijn. Zoeken of er iemand is die toevallig wat meer van zo'n bepaalde zaak afweet. Daar naast hebben we een ring ge vormd om de werkgroep waarop we altijd kunnen te rugvallen. Een ring die onder andere wordt gevormd door de Stichting Bijstand Bui tenlandse Werknemers Rijn en Lek, waar we een buiten gewoon goede band mee heb ben, de schooladviesdienst, huisartsen en iemand die alle "ingangen" kent bij het mi nisterie van sociale zaken". "Dat alles bij elkaar zorgt er voor dat wij inderdaad aar dige resultaten bereiken. Maar daar willen we beslist niet mee te koop lopen. Wij werken liever, zoals we dat tot nog toe altijd hebben gedaan, in stilte. De mensen weten ons toch wel te bereiken". De werkgroep draait dus op dit moment aardig, ook al kampt men met een licht tekort aan vrijwilligsters. Mevrouw Le verland. "Er iconen nu 25 Turkse en 18 Marokkaanse gezinnen in de Merenwijk. Lang niet alle gezinnen stel len prijs op een caste bege leidster maa r we zouden er op dit moment best een paar bij kunnen hebben. Belangstel lenden kunnen zich bij mij opgeven (tel. 125219). Ieder een is welkom, men hoeft er helemaal geen speciale capa citeiten voor te hebben".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3