Ik ben nu
volledig
radeloos
dom
Zo'n ding in je handen is net een betovering"
ubliek
Kieken in de dierentuin
Alphenaar helemaal leipvan oude camera's
PAGINA 4
DINSDAG 7 AUGUSTUS 1979
door
Sjak
Jansen
Elke ochtend, steevast om tien uur, ga ik de stad en
regio in, op zoek naar mensen en dingen voor deze
rubriek. Tips en wensen voor "Publiek", kunt u tot klok
slag tien aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215.
Schriftelijke reacties zijn ook zeer welkom.
Reeds in zijn prille jeugd
was het zijn gewoonte
elke woensdagavond
en elke zondagochtend
door te brengen voor de
etalages van Haagse fo
tozaken. Dat telken
male in de hoop er
fraaie, oude camera's
aan te treffen. En was
dat het geval, dan kon J.
Loccers daar voor die
dikke etalageruit uren
lang wegdromen.
Dromen met dezelfde intentie
waarop de 38-jarige Alphe
naar het nu thuis pleegt te
doen. Thuis, in de logeerka
mer die heiemaal vol staat
met dat antieke fotografische
spul.
Een kleine vijftig oude camera's
liggen daar uitgestald. Klap-
camera's, stereocamera's,
houten- en studiocamera's,
boxjes, miniatuur- en maga
zijncamera's, enz. Camera's
die voor het leeuwedeel van
een bekend Duits merk zijn,
waarin Loccers zich gespe
cialiseerd zegt te hebben.
Loccers is maar al te vaak in
dat kamertje te vinden. Al
leen al met het kijken naar
die camera's kan hij uren
zoet zijn. „Ja, dan sta ik daar
te genieten. En als ik zo'n
camera in m'n handen neem,
is dat net een betovering."
Loccers zegt helemaal 'leip' te
zijn van oude camera's. „Toen
ik nog in Den Haag woonde,
nam ik met de uitverkoop al
tijd een snipperdag op. Dan
maakte ik de avond tevoren
een schema, zodat ik voor
sluitingstijd alle Haagse foto
zaken gehad kon hebben."
„Ja, dan ging ik 's ochtends om
zeven uur de deur uit en
kwam ik er pas tegen de
avond weer in. Zo heb ik al
Een deel van de bijna vijftig camera's die bij Loccers op de logeerkamer zijn uitgestald.
deze camera's op de kop we
ten te tikken."
Hij voegt er aan toe: „Die foto
toestellen zijn heus de eerste
de beste. Je moet weten dat ik
nogal hoge eisen stel aan die
oude camera's. Ze moeten
gaaf zijn, echt gaaf, wil ik er
zoveel geld voor uitgeven."
Loccers zegt het een pracht
hobby te vinden. „Het is al
leen zo jammer dat ik er met
zo weinig mensen over kan
praten. Gelukkig heb ik en
kele adressen van mede-ver
zamelaars. Als ik bij hen in de
buurt ben, wip ik even aan.
Fijn."
De oprichting, twee jaar gele
den, van de Camera Oldti
merclub is voor Loccers een
hele uitkomst gebleken.
Toen hij vernam dat enkele
Zwolse verzamelaars deze
vereniging in het leven wil
den roepen, was Loccers er
als de kippen bij."
Als actief lid weet Loccers te
vertellen dat het ledental van
de Oldtimerclub dankzij een
advertentie in een fotoblad
binnen een mum van tijd van
20 naar 4000 groeide. „On
voorstelbaar, niet?"
In clubverband worden erva
ringen en wetenswaardighe
den druk uitgewisseld. Zo is
Loccers het bestaan van di
verse beurzen in binnen- en
buitenland te weten geko
men. Menige daarvan stroopt
hij nu af.
Soms scharrelt hij daar tever
geefs. „De spoeling is de laat
ste jaren erg dun geworden.
In plaats van die oude toe
stellen te verkopen, houden
de fotohandelaren ze nu zelf.
Ze zetten die dingen niet eens
meer in hun etalage."
.,Je ziet ze niet meer. Ze gaan
van verzamelaar tot verza
melaar. Het is zoeken, zoeken,
zoeken. In Parijs of op Porto-
bello Road vind je ze wel.
Maar niet iedere verzamelaar
kan het zich veroorloven daar
naar toe te gaan."
„Ja", zegt Loccers, „Ik ben d'r
verrekte druk mee. Zeker met
de Oldtimerclub. Ons doel is,
naast het verzamelen van an
tieke toestellen en foto's, zo
veel mogelijk informatie te
verkrijgen over de verschil
lende stappen in de fotogra
fie. Vanaf 1838, toen de
Fransman Louis Jacques
Mandé Daguerre de eerste fo
to schoot met een belichtings
tijd van drie a vier uur."
Het mooie van zijn hobby vindt
Loccers het jachtelement dat
er aan kleeft. „Je bent altijd
aan het speuren", verklaart
hij. „En wanneer ik eenmaal
een oude camera op het spoor
ben, die in mijn verzameling
past, nou dan rust ik niet
voordat ik 'm te pakken heb.
Dat geef ik je op een briefje!"
's. "Het is alleen zo jammer dat ik er met i
(Van onze correspondent)
BONN - „Ik weet eigen
lijk helemaal niet meer
waar ik aan toe ben. Ik
ben volledig radeloos"
Dat zegt de Westduitse
schrijver Günter Wall-
raff nadat bekend was
geworden dat zijn tele
foon ruim vijf jaar gele
den, gedurende twee
maanden was afgeluis
terd omdat er, aldus het
Westduitse ministerie
van binnenlandse za
ken, destijds aanwij
zingen bestonden dat
hij zich aan hoogver
raad had schuldig ge
maakt.
Wallraff: „Hoogverraad is de
zwaarste politieke misdaad.
Daar staat een gevangenis
straf van tien jaar tot levens
lang op. Om zo'n verdenking
tegen mij te construeren is
onbegrijpelijk. Dat kunnen
alleen maar heel primitieve
en vijandig tegenover de de
mocratie staande geesten
hebben bedacht. Want ieder
een die mijn werk ook maar
een beetje kent, weet dat ik
juist altijd voor democrati
sche rechten heb gevochten
en dat nog steeds doe.
-Heeft u er niettemin enig idee
van waarom zo'n beschuldi
ging is geuit?
„Deafluisterzaak van 1974 vond
precies plaats in de periode
dat ik mijn actie tegen het
kolonelsregime in het toen
nog fascistische Griekenland
voorbereidde en ook uitvoer
de (Hij ketende zichzelf aan
een paal in Athene vast en
werd daarvoor veroordeeld -
red.). Een van mijn informan
ten, de secretaresse van het
Gerling-concern werd toen
thuis door iemand van de po
litieke recherche opgezocht.
Deze man probeerde haar in
te palmen en te intimideren,
hij wees op een anti-fascisti
sche Griekenland-poster in
haar kamer en zei: „U zit ook
al behoorlijk diep met uw kop
in de strik". Dat is de mentali
teit van de mensen bij deze
observeringscommando's.
Die dragen het beeld van de
vijand open in hun vaan
del".
- Nu hebt u de mogelijkheid om
dit soort praktijken aan het
daglicht te brengen. Dat geldt
natuurlijk voor zeer vele men
sen niet?
Westduitse schrijver
Günter Wallraff:
„Ja, dat geval is nu bekend ge
worden. Overigens was dit al
de derde poging van de auto
riteiten om het afluisteren
van mijn telefoon te legalise
ren. De beide andere keren
was dit gebeurd wegens zo
genaamd landverraad of het
ondersteunen van een terro
ristische vereniging. Deze
keer moest het via de con
structie van hoogverraad ge
beuren. Kennelijk een graad
erger. Ik denk dat het mij lukt
de verantwoordelijke voor
deze affaire in de openbaar
heid te brengen. Maar dat
blijft natuurlijk een reusach
tige uitzondering. Er lopen
waarschijnlijk duizenden
mensen rond die worden af
geluisterd zonder dat ze het
weten. Die krijgen geen brief
van het ministerie omdat de
verdenking nog altijd bestaat.
En het is uitgesloten dat dit
altijd juist is. Met mij is het
tenminste al drie keer ten on
rechte gebeurd. Ik ben er ove
rigens zeker van dat mijn tele
foon ook nu nog wordt afge
tapt. Ik heb daar zelfs bewij
zen voor en zal die aan de mi
nister van binnenlandse za
ken, Gerhart Baum, overhan
digen".
„Vele ten onrechte verdachte
mensen hebben inderdaad
nauwelijks mogelijkheden
om effectief te protesteren.
Omdat zij geen steun in bin
nen- en buitenland hebben, of
omdat zij geen „naam" bezit
ten. Daarom is het zo belang
rijk dat overal bekend wordt
dat deze afluisterpraktijken
bestaan en dat de hoeders van
de Grondwet in wezen vijan
den van de democratie zijn.
Dat deze mensen altijd veel
dichter bij de Griekse gehei
me dienst onder de kolonels
stonden, dan diegenen die
proberen de democratie op te
bouwen en verder te bren
gen".
- U hebt gezegd dat u enig ver
trouwen in de nieuwe liberale
minister van buitenlandse
zaken Baum bezit. Dat er toch
een frissere wind waait in de
Duitse Bondsrepubliek. Hoe is
dat bijvoorbeeld te rijmen met
deze afluister affaire?
„Dit toont aan dat machtsappa
raten een zelfstandig leven
zijn gaan leiden. En niets is
sterker dan een Duits ambte
narenapparaat. Gründlich,
Pruissisch. Veel is opge
bouwd op basis van het terro
risme. En nu dat toch al wat
minder schijnt te zijn gewor
den, merk je toch dat die ap
paraten eigenlijk niet veran
deren. Die worden bemand
door mensen die in training
moeten blijven, die bevor
derd willen worden. En dan
helpt het ook niet zoveel als er
wetten of besluiten worden
uitgevaardigd die die mensen
in feite verbieden op te treden
zoals ze dat altijd al hebben
gedaan. Ik heb mij bijvoor
beeld laten vertellen dat ie
mand van de binnenlandse
veiligheidsdienst die lid is
van de SPD of de vakbond
zo'n beetje als een halve vij
and van de Grondwet wordt
beschouwd"
U wordt nu niet meer verdacht,
tenminste niet van hoogver
raad. Een paar jaar geleden
werd de kernfysicus Klaus
Traube door de toenmalige
minister van binnenlandse
zaken Maihofer officieel gere-
halibiteerd nadat was geble
ken dat hij ten onrechte was
verdacht van contact met ter
roristen. Traub is nu werk
loos. Hij krijgt weliswaar een
pensioen, maar hij heeft de
hoop opgegeven nog ooit in
zijn vak, de kernenergie, te
kunnen werken. Er blijft toch
altijd wat hangen.
.Zeker, in een met groot gezag
voor autoriteiten beladen
staat als de Bondsrepubliek
Duitsland is dat zeer snel het
geval. Dat merk ik ook, die
reactie van: je bent al drie
keer afgeluisterd, dus er moet
wel wat aan de hand zijn. En
wat nog erger is: mijn moeder
wordt bijvoorbeeld ook op
gebeld door mensen, die zo
maar zeggen dat zij wel aan de
kant van Baader-Meinhoff zal
staan. En vrienden horen
vaak hetzelfde. Al die mensen
kunnen daar natuurlijk he
lemaal niets aan doen"
Hoe beoordeelt u nu eigenlijk
het klimaat in de Bondsre
publiek Duitsland?
Men
moet onderscheid maken. Er is
natuurlijk een tegenbewe
ging en die is ook niet zo
zwak. Dat geldt bij wijze van
spreken voor de Jonge Socia
listen (de jongerenafdeling
van de SPD) tot de vakbon
den. In de gevestigde media:
televisie, radio en vele kran
ten komt dat vaak niet al te
duidelijk tot uiting, maar ik
geloof dat er niettemin toch
een zeer democratisch be
wustzijn aan de basis ont
staat.
Lang niet iedereen gaat in de
vakantie ver van huis. Velen blij
ven gewoon in eigen land en ma
ken dagtrips. En het grote aantal
prachtige dierentuinen en -par
ken biedt een rijke variëteit aan
fotomotieven dicht bij elkaar
In vele, vooral de „oudere" dieren
tuinen zijn de bewoners geschei
den van de bezoekers door een
hek of een gracht. Vooral de hek
ken vormen een belemmering bij
het fotograferen. Gaas hoeft u
echter lang niet altijd te verhin
deren een geslaagde foto te ma
ken. Wanneer dat geen gevaar
oplevert, kunt u de lens van de
camera voor een opening in het
gaas hóuden. Met een spiegel
reflexcamera kunt in in de zoeker
goed zien of er toch nog ergens
een hinderlijke draad door het
beeld loopt.
Heeft u een toestel met een door-
zichtzoeker, dan moet u er even
extra op letten, dat de lens recht
voor de opening in het gaas zit (in
de zoeker kan dan best wat gaas'
zichtbaar zijn). Kunt u niet zo
dichtbij het gaas komen, dan is er
nóg een mogelijkheid: u gaat zo
dicht mogelijk bij het gaas staan
en maakt de foto met de grootste
lensopening van uw camera.
Daarbij moet u echter de afstand
zorgvuldig instellen. Hoe groter
namelijk de lensopening is, des te
kleiner is de scherptediepte. Dit
betekent, dat alleen het onder
werp. waarop is scherp gesteld,
ook scherp wordt weergegeven,
terwijl met name de voorgrond
vervaagt. Soms zelfs zó vervaagt,
dat het dunne gaas niet meer
zichtbaar is. En dat was nu juist
de bedoeling!
Met de „Automaat"
Veel moderne camera's zijn auto
maten, waarbij u één vast gege
ven instelt. Moet u bijvoorbeeld
zelf de lensopening instellen,
waarbij de camera dan zelf de
bijbehorende sluitertijd kiest,
dan kunt u natuurlijk het hier
voor genoemde trucje zonder
meer toepassen. Maar wanneer u
op uw toestel de sluitertijd moet
instellen (en de camera de lenso
pening kiest), dan kunt u het
beoogde effect toch bereiken,
door de kortst mogelijke sluiter
tijd in te stellen.
Voedertijd
De beste tijd voor het maken van
foto's in de dierentuin, is de voe
dertijd. Een bijzonder aardig
beeld geeft het voederen van zee
honden en pinguins. Vooral de
zeehonden voeren wilde capiro-
len uit om het eerst bij een visje te
zijn. Een snelle sluitertijd is voor
dit soort opnamen dan wel ge
wenst.
De grotere zoogdieren, zoals leeu
wen en tijgers, zijn buiten de
voedertijd meestal weinig actief.
Maar desondanks is een foto van
een leeuw in zijn koninklijke
waardigheid toch alleszins de
moeite waard. En natuurlijk kunt
u ook buiten de voedertijden
goede foto's maken. Het is dan
vaak wat rustiger rond de dieren
verblijven, zodat u op uw gemak
het motief kunt vastleggen.
