Netzer: "Keegan
speelt ook in
'n goed elftal
De verwarring rond het lintje van Romanov
Van der Wiel
wint ook
derde partij
"Organisatie is belangrijk
Ambassadeurs in Rusland komen niet verder dan 40 km buiten Moskou
PAGINA 10
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1979
AMSTERDAM-HAMBURG (GPD) - Toen HSV Hamburg een paar maanden geleden
kampioen van West-Duitsland werd, ontaardde de feestvreugde onder de „supporters"
in een enorme puinhoop. Van de hekken rond het Volksparkstadion bleef slechts een
hoop schroot over en ook de binnenstad van Hamburg kende vele stille getuigen van die
feestroes. Het was eigenlijk geen wonder dat de Westduitse titel met zoveel enthousias
me werd ontvangen. Ten slotte had het merendeel van de aanhang niet eerder een P
kampioenschap meegemaakt. Het laatste „Meisterschaft" dateerde namelijk van
1960.
Günther Netzer: "Het
gespeeld heeft".
V-.:
belangrijk dat een manager op hoog niveau
Op de vraag, wie nu eigenlijk aan de
basis stond van dat succes, is
nooit een bevredigend antwoord
gevonden. Velen schrijven het
toe aan Kevin Keegan, de Engel
se stervoetballer die een jaar eer
der voor een bedrag van 2 miljoen
mark werd aangetrokken. Ande
ren zien veel eerder Günther Net
zer als de grote verlosser. Hoewel
er over de kwaliteiten van Kevin
Keegan nauwelijks verschil van
mening kan zijn, moet toch de
opmars van HSV voor een zeer
belangrijk deel worden toege
schreven aan Netzer.
De oud-international (hij speelde 37
landenwedstrijden) werd in fe
bruari 1978 door HSV aangetrok
ken als manager. De opvolger van
Peter Krohn trof in de Noord-
duitse havenstad een enorme
puinhoop aan. Een slecht geleide
vereniging, een behoorlijk ba
lende Keegan, die al uitkeek naar
een andere club, en spelers, die
het woord discipline uit hun vo
cabulaire hadden geschrapt.
Bezems
Nieuwe bezems plegen altijd
schoon te vegen. Zo was het ook
met Günther Netzer. Hij zag al
snel dat trainer Arkoc Oczan, de
vroegere Turkse doelman van
HSV, niet de juiste man was. Zag
ook dat een aantal spelers een
deel van de onrust binnen de club
veroorzaakten. Netzer maakte
schoon schip. Oczan kreeg ont
slag en de drie best betaalde spe
lers na Keegan (Volkert, Keiler en
Steffenhagen) kregen het ver
zoek naar een andere club uit te
kijken. Met de overgebleven
kernspelers, plus Keegan en de
Joegoslaaf Buljan, bouwde Gün
ther Netzer aan een nieuwe ploeg.
Belangrijkste zet in die opbouw
fase was het aantrekken van een
nieuwe trainer: Branco Zebec,
die eerder Bayern München en
Eintracht Braunschweig onder
zijn hoede had gehad en daarvóór
de nodige successen boekte in
Joegoslavië.
Günther Netzer: „Ik ben geneigd
om 50 procent van het succes toe t
schrijven aan Zebec. Deze man is
een uitstekende trainer en alleen
met een goede trainer kun je tot
resultaat komen. Ik beschouw
het aantrekken van Zebec als
mijn belangrijkste daad bij HSV.
Door mijn ervaring in het top
voetbal (tien jaar Borrussia Mön-
chengladbach en drie jaar Real
Madrid - red.) kan ik tijdens een
wedstrijd zien of een ploeg een
goede trainer heeft. Is dat niet het
geval, dan vindt dat zijn weerslag
in het spel. Er wordt dan vaak
chaotisch gespeeld, er is geen
discipline en opdrachten worden
niet uitgevoerd".
Moeilijk
Naast het aantrekken van Zebec
speelde Netzer ook een zeer be
langrijke rol in de ontwikkeling
van Kevin Keegan in de West
duitse Bundesliga. De Engelse
international had het in de eerste
maanden bij HSV erg moeilijk.
De aanpassingsproblemen in het
Westduitse leven en voetbal wa
ren zelfs zo groot, dat Keegan
niets liever wilde dan teruggaan
naar zijn vaderland. Na het ver
trek van trainer Rudi Gutendorf
was er niemand meer bij HSV die
Engels sprak en dat leidde tot een
isolement van Keegan.
Günther Netzer: „Toen ik bij HSV
kwam, wilde Keegan weg. De
problemen die hij had begreep ik
erg goed. Tenslotte had ik bij
Real Madrid precies hetzelfde
meegemaakt. Het is erg moeilijk
om je aan te passen in een heel
andere omgeving, in een land,
waarvan je de taal niet beheerst
en er geen mensen zijn die toe
vallig jouw taal spreken. Ik heb
erg lange gesprekken gehad met
Keegan. Hij heeft mij begrepen
en ik heb hem begrepen. Hij heeft
nu ingezien dat hij in Duitsland
vriendschap heeft. En dat is voor
een buitenlander erg belangrijk,
anders raak je in de versukke
ling".
Uiteraard dringt de vraag zich op
hoe belangrijk Kevin Keegan
voor het elftal is. Hij is dè grote
sterspeler, die zonder meer de
vergelijking met Johan Cruijff in
zijn topjaren kan doorstaan.
Netzer „Kevin is natuurlijk een
zeer belangrijke speler voor ons
elftal. Maar er is nog nooit een
speler in de voetbalgeschiedenis
geweest, die het in zijn eentje
heeft kunnen maken. Niet in
Duitsland, niet in Nederland,
nergens. Johan Cruijff had een
geweldig elftal om zich heen.
Keegan heeft ook erg goede spe
lers om zich heen lopen. Zonder
hen kan ook hij het niet. HSV
heeft altijd goede voetballers ge
had. Tenslotte speelt de kern
(Kargus, Kaltz, Memering, enz.)-
al vele jaren samen. Trainer Ze
bec heeft er een elftal van ge
maakt. Ik zelf heb de club organi
satorisch veranderd".
Ervaring
Die verandering kon Günther Net
zer doorvoeren dankzij zijn erva
ring als vetballer en vooral dan
als speler van Real Madrid. Net
zer: „De topclubs in Spanje zijn
enorm goed georganiseerd. Ik
heb drie jaar meegedraaid in dat
kringetje en erg veel geleerd.
Daarvan heb ik bij HSV profijt
getrokken. Het is niet absoluut
noodzakelijk, maar wel erg be
langrijk dat een manager zelf op
hoog niveau heeft gespeeld. Hij
begrijpt dan veel beter de
problemen van spelers, omdat hij
ze zelf heeft gekend. Iemand die
uit het bedrijfsleven voortkomt
zal minder gemakkelijk begrip
kunnen opbrengen voor voet
ballers. Je moet je als manager
kunnen inleven in het doen en la
ten van je spelers. Alleen dan kan
er sprake zijn van succes".
Dat succes kwam al in het eerste
volledige jaar van het manager
schap van Günther Netzer. Het
bereiken van zo'n top brengt ech
ter ook problemen met zich mee.
Wanneer HSV in het nieuwe sei
zoen niet voor de tweede keer in
successie kampioen wordt, zal
dat voor de aanhang een enorme
tegenvaller zijn. Men wil meer.
Succes in de Europa-Cup bij
voorbeeld.
Netzer: „We spelen op drie fronten
mee. De competitie, de beker en
de Europa-Cup. We willen overal
zo ver mogelijk komen en na
tuurlijk willen we graag weer
kampioen worden. Maar dat zal
niet meevallen. Ook niet met de
beste speler ter wereld, die het
afgelopen seizoen 'geen enkele
slechte wedstrijd heeft ge
speeld".
De beste speler ter wereld. Günther
Netzer had het zelf kunnen zijn.
Ten minste, daarvan is hij ook
zelf overtuigd. „Ik heb in die kor
te tijd bij HSV erg veel geleerd.
Als ik deze kennis had gehad,
toen ik twintig was, wereld ge
worden".
DIEREN - In het reinbouwschaak-
toernooi om het open Nederlands
kampioenschap schaken viel er
in de derde ronde volop sensatie
te beleven. John van der Wiel
wordt uiteindelijk de grote over
winnaar, terwijl Nemet, Böhm en
Van Riemsdijk op éen vol punt
achterstand komen.
John van der Wiel imponeerde gis
teren opnieuw. Op waarlijk schit
terende wijze bond hij ook Lu-
berti aan de zegekar. Nemet
moest schaken door verlies in
zijn hangpartij tegen Carlier die
een ronde later weer schitterde.
Hij manoevreerde Böhm name
lijk in een verloren stelling, zodat
V. d. Capellen
langs Madera
KATWIJK - Arnold van de Capel
len heeft gisteren op het gezellige
Zee en Duin de finale bereikt van
het tennistoernooi in Katwijk.
In de eindstrijd ontmoet hij Rob
van de Feen. In de halve finale
rekende Van de Capellen, na
eerst gemakkelijk van Giberius
gewonnen te hebben, met moeite
af met veteraan Bram Madera. Na
met 7-6 de eerste set gewonnen te
hebben, verloor Van de Capellen
plotseling alle controle en de set
met 6-0. Van de Capellen gooide
het daarna over een andere boeg
en met slim spel dwong hij Made
ra met 6-2 toch op de knieën.
Ook Van de Feen had de nodige
problemen aleer hij zich zeker
wist van een finaleplaats. In de
eerste set moest hij tegen Vos, die
daarvoor Bub van der Zee aan de
kant had gezet, het onderste uit
de kan halen om te zegevieren.
Daarna ging het gemakkelijker
7-6, 6-3.
Bij de dames plaatste Maureen
Meyer zich via een zege op Kales
voor de finale. De andere finalist
is nog niet bekend.
In Voorhout had de als nummer
één geplaatste Homan geen enkel
probleem met Spek. Met 6-4, 6-1
klasseerde Homan zich voor de
halve finale. Ruysenaars bereikte
eveneens de halve eindstrijd door
een zege op J. Homan. Zimmer
man en Trigt voegden zich via
eenvoudige overwinningen op
respectievelijk Van der Meer en
Uljee bij dit tweetal.
Carlier in tweede zitting het punt
nauwelijks kan ontgaan. Van
Riemsdijk zal zeer waarschijnlijk
in de hervatting een nul krijgen te
incasseren van Renet uit Geleen.
Van de Leidse schakers doet Tole-
naar het voorlopig nog het best.
Hij deelde in de derde ronde het
punt van Van Kooten uit Utrecht,
waardoor hij nu twee punten op
zijn naam heeft staan. Heems
kerk uit Rijnsburg en Schuering
uit Leiden kunnen deze score nog
bereiken, doch daartoe zullen zij
wel hun hangpartijen tegen Van
de Helm uit Delfzijl en Bosma uit
Delft in winst moeten omzetten.
Oei uit Leiden werkte zijn nul van
het scorebord via een overwin
ning op plaatsgenoot Fritschy.
Joop Piket uit Leiderdorp stelde
opnieuw teleur door van de
Utrechtenaar De Jong te verlie
zen. Het was trouwens toch een
slechte dag voor de Pinetjes, aan
gezien ook Jeroen en Marcel in de
reservegroep met een verliespunt
werden opgescheept.
Badgasten
Het derde badgastensnelschaak-
toernooi werd volledig gedomi
neerd door Ad v.d. Berg. In het
Katwijkse strandpalviljoen Jaap
Parlevliet rolde hij over de ene na
de andere opponent heen, waar
door hij zonder puntverlies op de
eerste plaats eindigde.
De voorrondes waren al een teken
aan de wand, want hierin scoorde
de Philidor speler 9 uit 9. Oppo
nenten als Wim Heemskerk en
Charles Kuypers die het v.d. Berg
voorgaande malen knap lastig
maakten dan ook node gemist. In
deze voorrondes werd Theo Piket
met 7V2 punt tweede en jan bak
ker met 7 punten derde. In de fi-
naleachtkamp scoorde V.d. Berg
eveneens 100%, waarmee hij met
7 uit 7 eerste was. Jan Bakker
werd met 4 punt tweede. Welis
waar verloor hij van naaste con
current kohbeck en remiseerde
hij met Leo Barendse, maar tegen
zijn andere belagers liet hij geen
steken meer vallen. Barendse
werd op grond van de onderlinge
winst op Ton Kohlbeck derde.
PAARDESPORT - Henk Nooren
heeft gisteren het openings
nummer van het internationale
springconcours in Geesteren ge-
Als hare majesteits ambassadeur in
Peking, dr. John Dolleman, er
samen met zijn ambassaderaad,
mr. B. de Bruyn Ouboter, eens
een dagje tussen uit wil, staat hen
daartoe niet de gehele Chinese
Volksrepubliek ter beschikking.
Ze mogen slechts twintig kilome
ter buiten Peking komen; buiten
de stad is dat nog een kwartiertje
rijden. Daarnaast zijn er voor Ne
derlandse diplomaten in China
nog drie uitstapjes: picknicken
(daar houdt de ambassadeur van)
op de zonneweiden van de wat
verder gelegen graven uit de
Minh-dynastie; een gezellig dagje
naar de Chinese Muur of, na re
servering, een tochtje naar een
strandje, dat de Chinese gasthe
ren speciaal voor westerse di
plomaten hebben ingericht.
Zonnen op niveau.
Hare majesteits ambassadeur in
Moskou, dr. K. W. Reinink, kan
samen met zijn eerste man, dr. J.
L. Gelein Vitringa, iets meer ki
lometers maken, maar ook zij
hoeven niet extra vroeg op van
wege tijdrovende dagtochten.
Veertig kilometer buiten Mos
kou, verder mogen ze zonder
speciale toestemming niet ko
men. Willen ze echt eens flink op
stap in de Unie van Socialistische
Sowjet Republieken, dan moet
dat geregeld worden via het
staatsreisbureau Intourist. Zoiets
aanvragen vereist een aanzienlij
ke dosis innerlijke moed, want
Intourist kampt, zoals het een
goed bureaucratische instelling
betaamt, vaak met toevallig vol
geboekte hotels, net opgebroken
wegen en gestoorde telefoonver
bindingen.
Rot
Waarom doen die landen zo rot te
gen de op zichzelf toch keurige
heren, die op uiterst beschaafde
wijze pal staan voor de belangen
van onze natie? Mannen ook, die
in die verre vreemde landen toch
al eenzaam en alleen zijn en de
sfeer van het moederland nog wat
proberen vast te houden door af
en toe een portie diepgevroren
Hollandse Nieuwe te laten over
vliegen, samen met, om de wat
hinderlijke nasmaak af te blus
sen, een kistje zeer oude gene-
China en Rusland hebben kenne
lijk het nodige te verbergen en
daar doen ze ook bepaald niet
ze onthulde dat Romanov, kort
na zijn vertrek uit Nederland, in
Moskou een hoge onderschei
ding had gekregen wegens zijn
bijdrage aan de bewustwording
van de Nederlandse bevolking in
haar verzet tegen de (Amerikaan
se) neutronenbom. „Een aardig
staaltje van inmenging in an
dersmans aangelegenheden"
aangelegenheden", Hel
dring.
Nu kun je je afvragen hoe opzien
barend het is dat Romanov zich
met zo'n anti-neutronenbom-ac-
tie heeft beziggehouden. Vanuit
het Russische kamp bekeken is
dat gewoon 's mans werk. Ze stu
ren niet zo'n dure kracht deze
kant op om alleen wat stempel
tjes op visumaanvragen te druk
ken.
Daarbij komt dat de anti-neutro
nenbom-actie oorspronkelijk
door de CPN was opgezet. Tus
sen de CPN en de Russische am
bassade botert het redelijk. Nico
Scheepmaker, bekend Russen
kenner, kan zich herinneren hoe
hij eens met een groepje getrou
wen voor de Russische ambassa
de stond te protesteren tegen het
vasthouden van Russische dissi
denten. CPN-leden hielden tege
lijkertijd een tegendemonstratie.
Terwijl Scheepmaker en de zij
nen na afloop de warmte opzoch
ten van een naburig koffiehuis,
werden de CPN-leden de ambas
sade binnengenood om daar wat
op verhaal te komen.
Hoea
22 juni schreef Heldring zijn stuk
en het is in de Nederlandse jour
nalistiek niet gebruikelijk dat het
buitenland reageert. Je kunt van
alles over de Chinese partijleider
Hua Guofeng beweren, nimmer
zal Hoea op hoge toon het redac-
tielokaa redactielokaal om recht
zetting te eisen. Een veilig
idee.
Daarom was het zo verrassend dat
veertien dagen later bij NRC-
Handelsblad een echte Russische
brief arriveerde. De afzender was
„Vladimir Moletsjanov, corres
pondent van Novosti, Moskou".
Hij vertelde dat hij het stukje van
Heldring aan oud-ambassadeur
Romanov had voorgelezen (je ziet
deze Moletsjanov al met de NRC
onder de arm over het Rode Plein
draven, op weg naar Romanov).
Romanov bleek na het voorlezen
ontdaan: „allemaal leugens".
Wie is die Vladimir Moletsjanov ei
genlijk. Ook daarover heb ik even
met Nico Scheepmaker gebeld,
die, tot mijn teleurstelling, toch
niet alle Russen bleek te kennen.
Wel legdë hij uit £at het persbu
reau Novosti in onze verhoudin
gen een soort combinatie is van
ANP en BVD; journalisten dus
die ook voor de geheime dienst
werken. Hij heeft me ook precies
uitgeduid waar het gebouw van
Novosti in Moskou ligt „Je komt
dan bij een portier, die je door
verwijst naar een portier tien me
ter verderop, die je weer de vol
gende portier aanwijst zo heeft
in Moskou elke portier zijn eigen
portier".
Vragen
Intussen waren in Nederland door
Tweede-Kamerleden vragen ge
steld aan minister Van der
Klaauw. Had die Romanov zich
echt op schandelijke wijze met
ons bemoeid?
Minister Van der Klaauw ant
woordde dat hij concrete aanwij
zingen had dat oud-ambassadeur
Romanov een Sowjetrussisch
lintje opgespeld had gekregen,
maar wanneer dat gebeurd was
en om wat voor lintje het ging,
wist hij niet.
De affaire werd nog weer aardiger
toen mr. G. P. van den Berg, me
dewerker van het Documenta-
tiebureau voor Oosteuropees
recht van de Rijksuniversiteit
Leiden zich in het debat mengde.
Hij vermoedde dat er sprake was
van een persoonsverwisselin
persoonsverwisseling, er bestaat
wel een Romanov die een lintje
had gekregen, maar die Romanov
is de hoofdredacteur van de krant
Sowjetcultuur.
De Het laatste bericht luidt dat het
weer wel om onze eigen Roma
nov draait, maar dat het niet gaat
om een hoge Russische onder
scheiding, maar slechts om een
eenvoudige erespeld voor werk
zaamheden ter bevordering van
de vrede tussen de volkeren.
De hele verwarring komt natuurlijk
voort uit het feit dat we maar zo
weinig van die Russen weten, we
ten het er zoveel zijn. Wel is be
kend dat „onze" Romanov in Ne
derland een lintje heeft gekregen
van het Koninklijk Nederlands
Gymnastiek Verbond. Dit heeft
in de Sowjet-Unie niet tot grote
beroering geleid.
TONY VAN DER MEULEN
moeilijk over. Een procent of
twee van het land is open, de rest
krijgen we niet te zien.
Nu is het een goed diplomatiek ge
bruik om zoiets op gepaste wijze
betaald te zetten. Dat betekent
dus: ook beperking van de bewe
gingsvrijheid van Russische en
Chinese diplomaten in Neder
land. Maar hoe doe je dat? Want,
als we eerlijk zijn, hebben we ei
genlijk hier te lande niets span
nends te verbergen. Elke brug,
die strategisch ook maar van enig
belang is, staat al lang op een full
color ansichtkaart en elke kran
telezer kan je zo de plaatsen aan
wijzen waar de Nederlandse
kernkoppen liggen opgesla
gen.
Daarom is er maar een vrij toevallig
gebied afgebakend waar Chinese
en Russische diplomaten (de
ambassadeurs, hun vrouwen en
chauffeurs uitgezonderd) zonder
toestemming niet uit mogen:
wonend in Den Haag mogen ze
niet verder komen dan het
Noordzeekanaal, het Amster
dam-Rijnkanaal en de zuidgrens
van de provincie Zuid-Holland.
Willen ze naar het ponypark
Slagharen of de Efteling, dan
moeten ze het even aanvragen.
Maar waar ze helemaal nooit mo
gen komen, ook de ambassa
deurs niet, dat is Den Helder,
waar de nationale zeevloot ligt
afgemeerd.
Texel
Over dat laatste heeft de heer Vas-
sili Tolstikov onlangs de nodige
drukte gemaakt. Hij wilde via
Den Helder naar Texel, maar hij
mocht alleen naar Texel als hij
zich met eebootje vanaf Wierin-
gen liet overzetten. Ach, als land
wil je wel eens wat, maar het blijft
natuurlijk vrij komisch, want van
alle schepen die in dat Den Hel
der liggen, kan een Nederlandse
schooljongen natuurgetrouwe
bouwplaten kopen bij de erkende
kantoorboekhandel, en dat heb
ben die Russen en Chinezen best
door.
Vassili Tolstikov is de huidige am
bassadeur in Nederland. Hij is in
januari van dit jaar op Schiphol
aangekomen, en behalve over
zijn geslaagde landing is daarna
over de man niets meer in de
dagbladen vernomen. Totdat hij
naar Texel wou.
De voorganger van Vassili Tolsti
kov heette Aleksandr Iosifowitsj
Romanov. Hij blijkt zes jaar in
Den Haag te hebben gezeten,
zonder dat we daar nou zo bar
veel van gemerkt hebben. Russi
sche diplomaten blijven voor de
buitenwacht wat onduidelijke
mannen met te grote pakken aan
en ouderwetse hoeden op. Het
weekblad Time heeft samen met
het dagblad De Telegraaf nog
eens geschreven dat het deze
Romanov gelukt was om van
Beatrix en Claus linkse rakkers te
maken, maar dat lijkt, naar ver
luidt, nogal mee te vallen.
Maar Romanov was hier het land
nog niet uit, of hij kwam alsnog
op geruchtmakende wijze in de
krant. Het begon met een streng
artikel van de heer J. L. Heldring
in NRC-Handelsblad, waarin de
