maar
gewoon
Uw mooie kroonlamp
als breekijzer...__J
Eenvoudige anti-inbraakvoorziening
Drijvende "kluis"
voor watersporter
Kinderen
fotograferen
ZEKFREN VAN DE SPAGNOLETSLUITING
DIEVENKLAUW
Toen de mooie koperen kroon-
lampen een kleine twaalf jaar
bij de familie W. aan het plafond
hadden gehangen, waren ze
door tijd en tabaksrook toch
wel erg dof geworden. Wat
moesten ze daar tegen begin
nen? Ze hadden wel eens horen
zeggen datje zulke kronen weer
door de fabriek kunt laten op
knappen. Dus gingen ze vragen
bij de lampenwinkel in de na
bijgelegen grotere plaats, waar
ze waren gekocht. En ja hoor,
voor 70 gulden konden ze naar
de fabriek om in een koperbad
een nieuw buitenlaagje te krij
gen.
Nou, die 70 gulden was het wel
waard. De twee kronen hadden
destijds in 1966 samen 300 gul
den gekost. Sindsdien was de
prijs van dergelijk massief ko
per zo angstwekkend gestegen,
dat ze nu zeker wel over de
achthonderd gulden zouden
kosten. Daarom brachten ze de
kronen voor zo'n opknapbeurt
naar de lampenwinkel.
Dat was om precies te zijn op
zaterdag 15 januari 1978. Het
kon wel eventje gaan duren had
de lampenwinkelier gezegd,
want ze hadden voor zulke
klusjes in de fabriek niet elke
dag tijd. Dus waren De W.'s he
lemaal niet ongerust toen zij een
paar maanden later nog niets
over hun lampen hadden ge
hoord. Ze gingen vervolgens
wel eens langs de winkel om te
vragen, maar dan was het ant
woord steeds dat de lampen nog
moesten komen. Het kon nog
wel een paar weken duren. Dan
kwam de vertegenwoordiger
van de fabriek, die zou ze wel
meteen meebrengen.
Het hele jaar
Maar de volgende keren waren
de lampen er weer niet. En zo
ging dat door. Het hele jaar
1978. Op oudejaarsdag 1978 za
gen de W.'s het niet meer zo zit
ten en ze stuurden een brief met
hun klacht naar ons. Wij schre
ven op onze beurt aan de lam
penwinkelier en vroegen hem
de zaak te willen regelen, want
een jaar wachten op je eigen
lampen dat is wel een beetje ab
normaal.
Het antwoord was een telefoon
tje van de lampenwinkelier, die
verklaarde dat hij het helemaal
met de W.'s eens was. Het
probleem was alleen dat de ver
tegenwoordiger van de fabriek
zich maar steeds niet liet zien.
Hij had al herhaaldelijk gepro
beerd de man op te bellen, maar
die was nooit thuis. Maar nu
ging hij er serieus werk van ma
ken. Hij had bij de fabriek nog
een rekening van 900 gulden
openstaan, en hij zou ze zeggen
dat zij dat geld niet kregen als
die lampen niet terugkwa-
Er ging weer een tijdje voorbij.
De W.'s hoorden niets en wij
hoorden ook niets.
Per ongeluk kwijt
Uiteindelijk kwam de winkelier
na herhaalde aansporingen met
nieuws over de lampen: er was
er eentje kwijt. Onherroepelijk
verloren. Per ongeluk tot koper
omgesmolten in de fabriek.
Daar konden ze geen nieuwe
voor geven, want ze maakten
zulke massieve kronen niet
meer. Alleen nog maar holle,
i veel minder waarde.
Wat nu? De winkelier zou alles
op alles zetten om een bevredi
gende oplossing af te dwingen
voor zijn klanten. Daar konden
we op rekenen. Maar weer liet
hij verder niets meer van zich
horen. Zo gingen er ook vier
maanden van 1979 voorbij. Het
zat er dik in dat de W.'s straks
met een strop bleven zitten.
Want wat kun je nog doen om
een lamp terug te krijgen die de
smeltoven in is gegaan? Ver
goeding vragen, ja, maar daar
heb je nog geen andere lamp
mee. Want hoeveel zal zo'n ver
goeding zijn als je het erover
eens moet worden met een
winkelier en een fabriek. Die
lamp heeft indertijd 150 gulden
gekost. Denk maar niet dat je
daarvoor vergoed krijgt wat hij
nu waard zou zijn. Dan gaan ze
natuurlijk praten over „oud" en
„afschrijving" enzo.
Naar de politie
De W.'s kregen er zo de pest
over in dat ze naar de politie
stapten. Nou helpt zoiets zelden
of nooit, want de politie is altijd
als de dood om zich de vingers
te branden aan handels- en
geldzaken. De grootste oplich
ter kan onder hun ogen de men
sen gaan staan bezwendelen,
zolang hij daarbij niet luid zingt
- want dan komt de openbare
orde in gevaar - of op de grond
spuwt, heeft hij van de politie
geen last.
Maar in de kleine plaats waar de
W.'s wonen hebben ze blijkbaar
een uitzonderlijk goede politie.
Die luisterde naar hun klacht en
probeerde er iets aan te doen. Er
ging eens iemand van de politie
met de lampenwinkelier in de
grotere plaats praten. De win
kelier kwam daardoor tenmin
ste weer eens in beweging. En
er bleek ook dat er tot dusver in
zijn verhalen een kleine variant
op de waarheid had geze
ten.
Ander verhaal
Dat verhaal over die open
staande rekening van 900 gul
den, waarmee hij altijd zei de
fabriek te kunnen dwingen, dat
was wel een beetje anders. In
derdaad had hij een rekening
van 900 gulden bij de fabriek
openstaan. Al een hele tijd.
Daar waren ze bij de fabriek
zeer boos om. Ze hadden hem
gezegd: „Je krijgt die kronen
pas terug als de rekening be
taald is". Maar de winkelier be
taalde niet. En toen gebruikte
de fabriek de kronen van de fa
milie W. - die met de hele zaak
niets te maken had - dan maar
als een soort breekijzer in deze
geldkwestie. De winkelier had
zich intussen zo stil mogelijk
gehouden.
Behulpzame winkel
Dezer dagen hebben de W.'s
hun twee massieve kronen weer
teruggekregen. Dat hebben ze
helemaal zelf bereikt. Ze had
den de gelukkige gedachte om
ook nog eens bij een andere
lampenwinkel te gaan vragen of
zulke massieve kronen nu echt
niet meer gemaakt worden. Zo
kwam het hele verhaal weer op
tafel. De winkelier zei dat hij
goede relaties had met de lam
penfabriek en beloofde dat hij
naar de fabriek zou opbellen,
want zo'n gang van zaken vond
hij een schandaal.
Blijkbaar gingen zijn relaties
met de fabriek verder dan al
leen maar een onbetaalde reke
ning, zoals bij de andere winke
lier. Het gevolg was in elk geval
dat twee weken later iemand
van de fabriek de kronen bij de
W.'s kwam afgeven.
Ramen
Let erop dat de ramen niet van bui
tenaf geopend kunnen worden.
Vaak zal een inbreker, om het
raam te openen, eerst een stuk uit
de ruit snijden met een glassnij
der. Ook kan hij vaak gemakke
lijk een arm via een afzuigventila-
tor naar binnen steken. Plaats de
ze dan ook zo dat dit onmogelijk
wordt. Zelfs al wordt een ruitje
stuk geslagen, moet een goede af
sluiting het openen van het raam
onmogelijk maken. Hiervoor zijn
allerlei sloten te koop.
In Nederland wordt gemiddeld el
ke vijf minuten een inbraak ge
pleegd. Voor wat betreft inbra
ken in woonhuizen blijkt dat
meestal het hang- en sluitwerk
van ramen en deuren onvoldoen
de tegen in braken is beveiligd.
„Mij overkomt zoiets niet"of „bij
mij is toch niets te halen" zijn be
kende excuses om alles maar te
laten zoals het is... Totdat het te
laat is.
In meer dan 90 procent van alle in
braken worden eenvoudige
hulpmiddelen gebruikt zoal trot
toirtegel, bakstenen, ijzeren sta
ven, schroevedraaiers, banden-
lichters, enz. De meeste inbraken
vinden aan de achterkant van de
woning plaats. Meestal blijkt het
openbreken van de keukendeur
(al dan niet door een ruitje in te
slaan) het makkelijkst Men moet
bedenken dat hoe meer moeite de
inbreker moet doen om onge
merkt binnen te sluipen, hoe eer
der hij geneigd zal zijn naar een
ander adres uit te kijken.
Achterdeur
Op een achterdeur zit meestal een
slot van zeer eenvoudige con
structie. Een loper is vaak al vol
doende om de deur te openen.
Om ongewenst bezoek te verhin
deren, kan het oude slot vervan
gen worden door een zogenaamd
„renovatieslot". Dit past gemak
kelijk in de oude slotgaten (in te
genstelling tot andere modellen)
en wordt vaak bij renovaties ge
bruikt. Er zit een cilinderslot in
dat meer sleutelvariaties heeft
dan het oude slot. Andere sleutels
passen hier dan ook veel moeilij
ker op. Daarnaast kunnen twee
stevige extra knippen, onder en
boven, ervoor zorgen dat de deur
van buitenaf niet meer te openen
Maak niet de veel voorkomende
fout de keukendeur te beveiligen
en de terrasdeur ongemoeid te la
ten. Bij een goed slot hoort een
goede afsluitplaat, bij voorkeur
van gehard staal. Voor de beves
tiging van het slot moeten lange
schroeven gebruikt worden, die
diep in het hout steken. Kijk ook
of de deur nog voldoende stevig
is en draai de schroeven niet in de
oude schroefgaten. Gebruik ook
nooit een hamer als „schroeve-
draaier".
Scharnieren
Bij de ramen en de deuren moet
gelet worden op de scharnieren.
Vaak is het heel eenvoudig van
buitenaf de pen eruit te halen,
waarna de deur uit het kozijn ge
tild kan worden. Vervang de
scharnieren door paumellen
(scharnieren met vaste pen). Een
andere, zeer eenvoudige oplos
sing is het aanbrengen van zoge
naamde dievenklauwen. Aan de
scharnierzijde van de deur komt
een pen die, bij het sluiten van de
deur, in een gat in het kozijn valt.
De deur eruit tillen is nu onmo
gelijk. Ook moet gelet worden op
te grote kieren tussen de deur en
de deurstijl. Door hier een
schroevedraaier of een breekijzer
in te steken, kan het slot makke
lijk geforceerd worden.
Meestal is het gemakkelijk deze
uit te buigen om zich zo toegang
te verschaffen. Een beveiligde
kierstandhouder is hier op zijn
plaats. Ook kunnén goede gren
dels aangebracht worden, alsme
de twee dievenklauwen.
Voor de ventilatie is het beter ven-
tilatieroosters te gebruiken. Een
raam kan ook gekraakt worden
door de glaslatjes aan de buiten
kant weg te halen. De koppen van
de schroeven kunnen met twee-
komponentenlijm vastgezet
worden. Glaslatjes aan de bin
nenkant is natuurliik het beste.
Vervangen van enkel glas door
dubbel glas heeft, naast de grote
re isolatiewaarde, als extra voor
deel dat het inslaan van de ruit
moeilijker wordt.
Ten slotte nog een aantal tips:
- Leg nooit een sleutel onder de
mat of op een andere voor de
hand liggende plaats.
- „Deur-open-trek-touwtjes" zijn
handig, maar de inbreker komt
net zo gemakkelijk binnen als
ieder ander.
- Een hand door het raampje in de
deur of door de brievenbus en
het slot is zo geopend. Ook de
inbreker kent deze truc.
- Ook via openstaande daklichten
en dakramen kan een boosdoe
ner binnen komen. Let hier ook
Je hoeft niet eens helemaal om te
slaan met je zeilbootje of ander
varend tuig, om een trieste water
schade op te lopen. Voor veel
spullen niet zo'n probleem (de
boel droogt wel weer) maar denk
ook even aan de fotocamera, de
waardepapieren als paspoort en
autopapieren, aan geld, autosleu
tels die misschien overboord
gaan. Kortom: je zou een water
dichte kluis aan boord moeten
hebben.
Die is er. Bedacht door Slee Bui
tensport in Utrecht en enthou
siast gefabriceerd door Curver in
Rijen. Het is een soort „vat" van
kunststof, dat absoluut water
dicht kan worden gesloten. Ver
krijgbaar in drie maten: inhoud 6,
13 en 25,5 liter, prijzen respectie
velijk f 14.95. f 29 en f 35. Gaat de
hele boel uit de boot te water, dan
blijft de „kluis" drijven. Hij is
vergrendel baar en kan ook met
een koordje aan een „kikker"
worden bevestigd.
Een handigheidje uit de praktijk,
best interessant voor ieder die
zijn vrije tijd op het water door
brengt. Leverancier is Slee Bui
tensport. Mgr v.d. Weterings
traat 95-99, Utrecht, tel. 030 -
334254 (ook voor nadere informa
tie).
Honderdduizenden ouders, tantes en oma's maken per jaar
miljoenen foto's van kinderen. Gelukkig wel even anders
dan vroeger; de opgeprikte plaatjes van een lieftallige
kinderschaar in de zondagse kleren, met gelegenheids-
smoeltjes, keurig in het gelid, dat is voorbij.
worden die zo'n kind later nog
telkenmale met trots en vertede
ring uit de kast haalt.
Zo kan uw camera een „tijdschrij-
ver" worden, die ook de herinne
ring aan een belangstellend ou
derpaar voor altijd levend
houdt.
Bij schuiframen kan een zoge
naamd zwenkslot gebruikt wor
den. Ook kan een latje, tussen de
bovenkant van het schuifraam en
het bovenkozijn, het omhoog-
schuiven tegenhouden. Bij draai
ramen moet het uitzetijzer altijd
op 2 pennen vastgezet worden,
zodat van buiten opentrekken
onmogelijk wordt.
Er bestaan ook sloten om het uitze
tijzer, ook in geopende stand, te
vergrendelen. Bij dubbele draai
ramen kan de spanjolet gezekerd
worden door de stang, direct on
der de geleidebeugel, te doorbo
ren. Hier wordt een stalen pen
netje in geschoven. Beter is ech
ter het gebruik van een los span-
joletslot of een direct afsluitbaar
spanjolet. Bovenlichten en val
ramen worden vaak gesloten met
een raamknip of een veerknip.
Doe mee met het sjiel, met de camera in de hand en wacht het juiste
moment af. Met een telelensje haalt u het beste beeld er feilloos uit.
Het zou interessant zijn eens uit te
rekenen hoeveel kinderfoto's er
gemaakt worden door „amateur
fotografen". Waarschijnlijk vor
men kinderen het meest populai
re object voor de familiefoto. Ze
leveren ontzaglijk leuke plaatjes
op. Alleen wanneer het nog op de
poseermanier gaat, wordt het
meestal een stijf plaatje, dat de
persoonlijkheid van de kinderen
weinig recht doet
De beste manier om kinderen te fo
tograferen, is met de camera „in
de aanslag" gewoon aan hun spel
deel te nemen, ze niet de indruk
te geven dat er thans een foto ge
maakt gaat worden, zelfs te wach
ten met het afknippen tot het
moment waarop ze naar iets heel
anders kijken, zich concentreren
op het spel, op elkaar, of gewoon
spontaan iets geks doen.
De mogelijkheden worden aan-
zienlijk vergroot wanneer u over
een camera beschikt waarvan de
lens kan worden verwisseld. Een
niet te groot telelensje (kort of
matig tele-objectief) is dan een
handig hulpmiddel om vanaf een
bepaalde afstand dat stukje „uit
het beeld" te halen dat u wilt
vastleggen.
Zo kunnen, wanneer u de camera
bij wijze van vaste gewoonte al
tijd grijpklaar hebt, hele jeugd-
documenten worden vastgelegd.
Een foto-album met opnamen
vanuit de baby- en kleuteijaren,
gekke plaatjes uit de typische
„boevenleeftijd", aangevuld met
hoogtepunten uit een kinderle
ven zoals het eindexamenfeestje,
een party enz., vormen bijvoor
beeld bij het huwelijk van zoon of
dochter (of het bereiken van de
volwassen leeftijd) een cadeau
dat onmiddellijk aller harten Wacht even tot de verbaasde oogjes net even naar iets anders kijken dan
steelt. Vergeet dan niet bij al die dp rnmprn
opnamen datum en plaats te no
teren. Dat kan een documentaire
