Stichting licht
stotteraars voor
Beeld moet uit Benthuizen verdwijnen
VERVELING IN LIBANON
LANGSTE LELIJKE EEWERELD
„Bollenjongens" op
de fiets naar
veiling Bovenkarspel
SsmÊMÊmmmm
Gevolg van affaire rond oud-burgemeester Keizer?
Expositie
ikonen in
Noord wijk
Zuidmoluks parlement
verwerpt plan voor
nieuw adviesorgaan
door
Sjak
Jansen
Elke ochtend, steevast om tien uur, ga ik de stad en
regio in, op zoek naar mensen en dingen voor deze
rubriek. Tips en wensen voor "Publiek", kunt u tot klok
slag tien aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215.
Schriftelijke reacties zijn ook zeer welkom.
Gingen gisteren voor het eerst de deuren van de Lisser bloemen
veiling weer open, vandaag gaan. de portieren van de bloemen
veiling in het Westfriese Bovenkarspel weer van het slot.
Voor veel mensen in de bloemenhandel is de eerste dag dat de
veiling weer draait, altijd een 'plechtigheid' om bij te wonen. Zo
ook voor de tien bollenjongens (zoals zij zich noemen) die van
ochtend in alle vroegte naar Bovenkarspel zijn afgereisd. Hun
namen: W. van der Zoon, A. Zoet, Th. van Wieringen, H. Elfrink,
P. Zoutenbier, N. Sanders, D. van der Zwet, P. van Leeuwen, M.
van der Lucht en J. Zonneveld.
Jaarlijks plegen zij deze ruim 95 kilometer lange rit per auto af te
leggen. Vandaag hebben zij evenwel verandering in die traditie
willen brengen. In het kader van een weddenschap maar vooral
gezien de energiebesparing die zulks oplevert, zijn zij vandaag
per fiets afgereisd.
Wanneer alles volgens plan is verlopen, zijn zij om half vijf vanoch
tend vertrokken en om half tien op de Bovenkarspelse veiling
gearriveerd. Of men daar met veel feestelijk vertoon is onthaald,
lijkt waarschijnlijk. Maar of de 'bollenjongens' zich daar hebben
laten verleiden om 'naar het vogeltje te kijken', valt te betwijfe
len. Alle aandrang ten spijt, hebben, althans wij, hen er niet toe
kunnen bewegen voor onze fotograaf te poseren.
x! .-r
ii
Sommigen beweren dat de
krant een spiegel van de sa
menleving is. Een ietwat filo
sofische benaderingvind ik.
Misschien dat diezelfde men
sen bij het zien van deze foto
ineens op heel andere gedach
ten komen. Dat de krant bij
voorbeeld een lachspiegel van
de samenleving is.
Even zonder gekheid. Deze
'langste lelijke eend' ter we
reld is niet een verdienste van
de Citroen-fabriek maar van
het modernste reproduktie-
materiaal, waarover wij
vandaag de dag beschikken.
Daarmee zijn we bijvoorbeeld
in staat beelden uit te rek
ken', waardoor dit soort rare
situaties kan ontstaan. Eens
temeer een bewijs dat de tech
niek werkelijk voor niets
staat.
Het roestvrij stalen kunstwerk van de Boskoopse kunste
naar Ton Hendriksen dat een jaar geleden nog in al zijn
glorie aan de Omleidingsweg in Benthuizen prijkte, lijkt
alsnog de dupe te gaan worden van de reeds lang gedoof
de, niettemin geruchtmakende affaire rond de voormali
ge burgemeester van dit kleine dorp, de heer I. J. P. Keij-
Het beeld dat een jaar geleden ter
restauratie is overgedragen aan
restaurateur Verweij te Bos
koop, lijkt gedoemd op de
schroothoop terecht te komen.
Volgens de huidige burgemeester
A. Verbree zou het beeld in geha
vende toestand hebben verkeerd.
De klimmende jeugd zou het vol
komen uit diens verband hebben
gerukt. Het zou een glasparel-
straalbehandeling moeten on
dergaan en aanzienlijk verste
vigd moeten worden. Inclusief
BTW zou met de restauratie ruim
4850 gulden gemoeid zijn.
Nu, een jaar later, wil de gemeente
Benthuizen het beeld niet meer
terugzien. Gemeenteambtenaar
Van den Bogert: „Ach, het is niet
omdat het beeld niet goed zou
zijn. Integendeel. Het is van uit
stekend materiaal vervaardigd.
Nee, het is die gevoelige kwestie
rond burgemeester Keijzer. Het
zit 'm in het feit dat Keijzer des
tijds Hendriksen opdracht heeft
gegeven het beeld te maken. Het
is dus Keijzers smaak."
wij kunstwerken van het Rijk in
ons dorp willen hebben. Daar
kunnen wij gebruik van maken,
zoveel wij willen. Bovendien
hadden wij de definitieve op
dracht tot de restauratie nog niet
gegeven. Dus
Restaurateur en machinist van
het poldergemaal Verweij voelt
zich echter bekocht. Zelfs dus
danig dat hij er „gezien mijn
hart" onder geen beding over
wenst te praten.
Ook wil de Boskoper ons geen toe
stemming geven het beeld, dat
nog steeds bij hem staat maar dus
niet zijn eigendom is, te fotogra
feren. Evenmin wenst hij zich uit
te laten over de vraag wat er nu
met het beeld gaat gebeuren.
Houdt hij het zelf, schenkt hij het
iemand of geeft hij het met het
oud ijzer mee?
Afgaande op de reactie van Verweij
zit er, voor degenen die het ant
woord op die vraag willen weten,
voorlopig niets anders op dan 'de
blik in het koffiedik op oneindig
te zetten'.
Burgemeester Verbree: "Wij
hadden de definitieve opdracht
tot restauratie nog niet gegeven.
Dus
In hotel Zinger te Noordwijk
wordt van 21 tot en met 30
juli een tentoonstelling ge
houden van ikonen. Deze ex
positie zal in het teken staan
van de prijs van een ikoon.
Aan de hand van een speciaal
daartoe geslecteerde serie
ikonen zal worden uiteenge
zet hoe ouderdom, voorstel
ling en kwaliteit bijdragen
tot het totstandkomen van
de prijs.
De expositie is dagelijks ge
opend van elf tot acht uur.
GRONINGEN - ,Je bent een
stotteraar en zult dat voorlo
pig ook wel blijven. Maar dat
wil nog niet zeggen dat je er
zelf niets aan kunt doen of het
niet wat gemakkelijker kunt
maken voor jezelf. Let eens op
de luisteraar in plaats van op
jezelf als je stottert. Je zult
zien dat die het er ook moeilijk
mee heeft. Je hoeft het je niet
aan te trekken. Het is zijn
probleem. Maar je zult het
vaak zowel voor jezelf als voor
de luisteraar gemakkelijk
maken als je openlijk voor je
stotteren uitkomt. Praat er
eens over. Het werkt vaak erg
bevrijdend"Dit is een citaat
uit een van de folders van de
pas opgerichte Stichting tot
Voorlichting over Stotteren
(SVS).
De stichting gaat gecoördineer
de voorlichting geven over
onder meer de problemen
waarmee de stotteraar, het
zijn er 200.000 in ons land,
dagelijks wordt geconfron
teerd. Het ligt in de bedoeling
van de stichting dat een zo
breed mogelijke laag van de
maatschappij op de hoogte
wordt gebracht wat stotteren
eigenlijk is en hoe aan dit
Eddie Dijk
probleem kan worden ge
werkt. Maar naast voorlich
ting wil de stichting ook pre
ventief te werk gaan. In de
Verenigde Staten is volgens
de SVS namelijk aangetoond
dat met name bij jonge kinde
ren het stotteren voorkomen
kan worden wanneer ouders
en omgeving het probleem tij
dig onderkennen.
Al is dan de laatste tien jaar
volgens de Groninger Eddie
Dijk en Joop Döllékamp, bei
den stotteraars en deel uit
makend van de stichting, het
stotteren een beetje uit de ta
boesfeer getrokken, veel men
sen weten zich nog geen raad,
als er een stotteraar tegenover
ze zit.
Joop Döllékamp: ,JIet gaat ons
om de openheid die er rondom
het stotteren behoort te zijn.
Nu merk je nog dat mensen
denken dat je een stotteraar
maar niet te veel werk moet
geven waarbij hij moet spre
ken, want daar heeft hij moei
te mee. Helemaal fout na
tuurlijk".
De voorlichting werd in het
verleden op zeer beperkte
schaal gedaan door twee ver
enigingen van stotteraars
„Charles van Riper" en De
mosthenes". Door de vorming
van de SVS zijn de voorlich
tingsactiviteiten nu gebun
deld.
Een stotteraar heeft het volgens
Joop Döllékamp en Eddie
Dijk niet gemakkelijk in de
maatschappij. Joop Döllé
kamp: „Voordat ik stotterthe-
rapie ging volgen hield ik mij
altijd erg afzijdig. Je
schaamde je voor het stotte
ren".
Eddie Dijk: ,JBepaalde dingen
ging ik vroeger uit de weg als
ik erbij moest praten. Ging je
winkelen dan kocht je kant en
klaar spul zodat je aan nie
mand iets hoefde te vragen.
Op school bleek dat een groot
aantal leraren in verlegen
heid werd gebracht door mijn
stotteren. Slechts enkelen rea
geerden goed".
Beiden volgen een stotterthera-
pie volgens de zogenaamde
,JDoetinchemse methode". Op
dit gebied is er de laatste ja
ren ook het nodige veranderd.
De therapie vindt nu plaats in
groepen. Daarbij wordt
steeds meer de nadruk gelegd
op de acceptatie van het stot
teren. Men leert er om ont
spannen te stotteren door het
aanleren van bepaalde tech
nieken. Daardoor blijven
vaak de verkrampte bewe
gingen achterwege. Eddie
Dijk: ,f)oor het ontspannen
Joop Döllékamp
stotteren kun je voorkomen,
dat de luisteraar ook gespan
nen wordt. Want dat is vaak
de reactie. Ik merk het in mijn
eigen omgeving".
Beiden zijn betrokken bij voor
lichtingsbijeenkomsten op
scholen. Het aantal wil men
nu na de komst van de SVS
gaan uitbreiden. Verder wil
men contactgroepen oprich
ten waar stotteraars, die geen
therapie gevolgd hebben en
hun familieleden of vrienden
en bekenden terecht kunnen
met eventuele problemen.
Stotteraars die wel therapie
hebben gevolgd zullen daar
voorlichting geven en vertel
len over hun eigen ervarin
gen.
Joop Döllékamp en Eddie Dijk
willen buitenstaanders ver
tellen hoe zij zich moeten ge
dragen ten opzichte van stot
teraars. Volgens beiden is de
acceptatie van het stotteren
erg belangrijk. „Als niet-stot-
teraar gewoon rustig blijven
en luisteren. Niet steeds de
helpende hand bieden door
woorden aan te vullen maar
de stotteraar gewoon laten
uitpraten". Beiden ervaren
het als frustrerend, als ze bij
voorbeeld in een supermarkt
staan en de caissière alvast
even wax anders gaat doen als
een van hen hakkelend zijn
verhaal probeert te doen.
„Want vooral ik stotter be
hoorlijk hoor"-, zegt Joop Döl
lékamp lachend. ,faat de
mensen ons gewoon de tijd
gunnen om ons verhaal te
doen".
De SVS heeft inmiddels enkele
folders vervaardigd. Stotte
ren op school en adviezen aan
onderwijzers", Adviezen
aan stotteraars, ouders en
luisteraars" en Stotte
ren".
Libanon, 30 juni
De verveling viert hier weer hoog
tij. Alle dagen lyken op elkaar en
soms vragen wjj ons af of het nu
maandag, dinsdag of woensdag
is.
De vrije tijd die we hier hebben
wordt doorgebracht met lezen,
kaarten of schrijven. De dingen
die nogal vermoeiend zijn, zoals
tafeltennis, zandzakken vullen of
een stukje Jopen worden ook zo
veel mogclyk vermeden, want
het gaat nu toch echt warm wor
den. Zelfs een duik in zee koelt
niet meer af omdat die ook al te
warm is.
Mijn frequentie van het schrijven
naar Nederland zaL wel niet meer
zo hoog liggen als in het begin,
want ik weet soms helemaal niet
meer wat ik zou kunnen vertel
len.
Gelukkig kunnen we af en toe eens
het dorp in en als je daar dan
loopt word je steevast uitgeno
digd om een kopje thee te komen
drinken of een hapje mee te eten.
Als je niet uit zou kijken zou je
aan al die visites dagwerk heb
ben, want als je eenmaal ergens
zit is het ontzettend moeilijk weer
weg te komen. En als je dan een
maal weg bent wil de buurman
ook gelijk dat je even bij hem
langskomt. Soms moet je je dan
ook echt losscheuren om weer
eens naar de post terug te kun
nen.
Het is ook wel eens moeilijk te kie
zen bij wie je moet gaan thee
drinken, maar dan kijken we
welke gastheer de mooiste doch
ters heeft rondlopen en daar gaan
we dan maar op visite. Naar die
dochters mag je natuurlijk alleen
maar kijken en doe dat ook maar
niet te veel, want men is al snel op
de teentjes getrapt. Overigens
krijg je niet veel kans ze te zien,
want het theedrinken is een pure
mannenaangelegenheid en de
vrouwen zie je hooguit als ze de
kopjes weer vol komen gooien.
's Avonds gaan de mensen hier al
lemaal vroeg naar bed, om onge
veer tien uur. Maar ook hier heeft
men het grote vermaak van de
televisie en daar zit de hele fami
lie voor het naar bed gaan naar te
kijken. Zo heb ik hier ook al eens
naar de "Man van zes miljoen"
kunnen kijken. Met Arabische
ondertiteling vond ik er net zo
weinig aan als met Nederlandse.
Van de week ook nog goed nieuws
gekregen: onze uitkering gaat
omhoog met vier dollar. We ko
men dan op veertien dollar per
dag. Dat werd wel tijd, want ie
dereen zit aardig in de schulden
en nu met die vier dollar erbij
komen we er aardig uit. De ver
hoging is trouwens ook nog met
terugwerkende kracht, dus mis
schien houd ik nog wel geld over
om nog een keertje naar Neder
land te gaan, maar dan moet het
niet zo warm zijn.
Jammer
Eergisteren heb ik in een paar kran
ten wat gelezen overeen stukjein
de Haagse Post, waarin een Ne
derlandse militair nogal discri
minerende opmerkingen had
gemaakt. Ik vind het jammer dat
zoiets is gebeurd en ik geloof dat
het ook nogal wordt opgeblazen
in Nederland. Het is echt een op
merking van een of andere kloot
zak geweest, die daar verder niet
bij heeft nagedacht. Of het is mis
schien wel aardig verdraaid door
die journaliste, want die zijn daar
meestal wel goed in. Men moet
dus niet geloven dat iedere Ne
derlandse militair hier in Liba
non er zo over denkt. De meesten
hier vonden het ook maar een
stomme opmerking en er waren
er zelfs bij die nogal kwaad wer
den.
De voorkeur voor een bepaalde
partij die er misschien in het be
gin wel was bij sommige mensen
zal waarschijnlijk wel verdwenen
zijn. Het is natuurlijk nooit goed
te praten dat Israël nogal vaak
vluchtelingenkampen bombar
deert, maar ook de Palestijnen
zijn geen lieverdjes. Ik geloof dat
iedereen hier gaat inzien dat bei
de partijen wel een beetje gelijk
hebben in hun idealen, alleen de
manier waaróp men het naar vo
ren brengt is nogal hard, namelijk
met bommen en granaten. Want
praten zullen ze waarschijnlijk
voorlopig toch niet.
En wij als Unifil-militairen zitten
daar dan midden tussen en moe
ten te allen tyde neutraal blijven.
Dat moeten we dan maar blijven
proberen. Ik hoop dus dat men
die ene opmerking niet het hele
Nederlandse bataljon hier aanre
kent.
Van de week hebben wjj ook de de
finitieve datum gehoord dat wy
Door
Cor Schoneveld
vanuit Libanon
weer naar huis gaan. Dat is voor
de eerste groep 19 september en
voor de tweede een week later.
Dat is voor ons dus nog een aar
dig rukkie en dan zijn wij nog wel
de laatste van de Nederlanders
die hier zijn begonnen. Ik hoop
maar voor onze opvolgers dat ze
hier in het begin niet zo veel hoe
ven te klagen als wij. Dat zal
waarschijnlijk wel meevallen,
want alles is al aardig opgeknapt
en er wordt nog steeds hard ge
werkt, Als het tenminste niet te
warm is.
DEN HAAG (GPD) - De Badan Persatuan, het Zuidmoluks parlement,
verwerpt de plannen die de regering heeft voor een nieuw Moluks ad
viesorgaan. Het is de tweede belangrijke Molukse organisatie die zware
kritiek uit op deze plannen. Eerder sprak het Inspraakorgaan Welzijn
Molukkers zich uit tegen belangrijke onderdelen van de regeringsvoor
nemens.
Minister Wiegel (binnenlandse zaken) heeft de Molukse organisaties
Zuidmolukse maanden geleden een brief geschreven, waarin hy hun
vraagt om commentaar op een voorontwerp van wet. Dit voorontwerp
pleit voor een breed adviesorgaan, dat niet meer onder CRM, maar onder
binnenlandse zaken zou moeten vallen.
De Bad an Persatuan verwerpt de plannen, onder meer omdat het door de
regering voorgestelde adviesorgaan in voldoende mate een "eigen in
stantie op centraal niveau is, dat inlichtingen en adviezen verstrekt" en
namens de Zuidmolukse bevolkingsgroepen als "vertrouwensrelatie
met betrekking tot adviezen van de regering" optreedt.
Het Zuidmolukse parlement vindt dat politieke medezeggenschap voor
de Molukkers het best tot zijn recht komt in een raad, die is samenge
steld op basis van verkiezingen.
In gesprekken met medewerkers van CRM is de Badan Persatuan geble
ken, dat de overheid grote moeite heeft met dergelijke verkiezingen. Er
zou zo "worden getreden in de bevoegheden van de Nederlandse volks
vertegenwoordiging".
