'iUWflllll
Okker blijft
nog juist bij
z'n positieven
Koffiemelk
geeft kleur
aan uw koffie.
Prof-wielrennen: sport in sfeer van middeleeuwen
Gerulaitis
kan
koffers
al pakken
;en Wimbledon in cijfers
za
éTM)
iNSDAG 26 JUNI 1979
SPORT
PAGINA
Wimbledon is gisteren van sta
pel gelopen, morgen begint
een ander sportspektakel dat
de aandacht wekenlang ge
vangen zal houden: de Tour
de France. Voor het (prof)
wielrennen koester ikzelf ove
rigens nogal tegenstrijdige
gevoelens. Enerzijds trekt het
me zeer aan, vooral dat ge
worstel en gewroet in de ber
gen, anderzijds vind ik het
een sport die wat sociaal kli
maat betreft in de midde
leeuwen is blijven steken
kopmannen en knechten, de
almachtige ploegleider, de
commerciële belangen die een
bijna onverantwoord grote
invloed hebben op het sportie
ve verloop, de combines, de
onbeschaamde wijze waarop
soms overwinningen worden
weggegeven enz. Ik heb daar
al eens eerder over geschre
ven.In vrijwel elke andere tak
van sport zou dat tot grote
schandalen aanleiding heb
ben gegeven, maar in de wie
lersport kan alles
Vorig jaar "overhandigde" óf
Raas óf Knetemann (ik weet
niet meer precies wie) aan
Lubberding het Nederlands
kampioenschap, omdat die
bovenste beste man zoveel vuil
werk had opgeknapt in de
Ronde van Zwitserland. Dat
moest even beloond worden
Goed, dat tegenover de ene
dienst de andere staat, is re
delijk. Maar dat die beloning
het aanreiken van het Ne
derlands kampioenschap
moet zijn, is natuurlijk idioot
helemaal geen geheim van
gemaakt. 1
Dit jaar gaf Raas de tweede
plaats cadeau aan Zoetemelk,
want die had de hele wed
strijd zo goed zijn best ge
daan. Daar kwam de uitleg
van Raas zo ongeveer op neer
Aan het publiek, dat in feite
grotelijks belazerd wordt,
heeft men geen boodschap
Het wielervolk, het meest kri
tiekloze dat er bestaat, zal het
trouwens een zorg zijn
Zelf ben ik nu zover dat ik met
grote interesse lees en luister
hoe de heren na afloop rap
porteren hoe het kampioen
schap werd geregisseerd en
wie wat heeft gekregen
Daarna barst ik meestal in
langdurig gelach los.
Bijna zeker
Wel is voor 98% zeker (helemaal
mijn klauw er voor in het
vuur leggen vertik ik) dat de
Tour wordt gevbonnen door de
sterkste renner. In die wed
strijd zijn de commerciële en
publiciteitsbelangen zo groot
dat er eenvoudig niets te ver
kwanselen of te kopen valt
Bovendien is iedere renner op
een aantal momenten in de
Tour volstrekt op zichzelf
aangewezen, of hij nu kop
man is of knecht. In een tijdrit
moet de renner op eigen
kracht zich een prominente
positie verwerven. En wie de
bergen niet goed opgaat, be
reikt nooit wat (Van Looy
vroeger, Moser nu), ook al
stopt hij tussen elke spaak een
briefje van duizend.
Aan de rest (etappezeges, pun
tenklassement) valt altijd een
aardige mouw te passen, zo
als oud-ploegleider Pelle-
naars nog niet zo lang geleden
op ruwe wijze in een boekje
("Daar was 't") heeft onthuld
Zoetemelk
Met wie ik zo langzamerhand te
doen heb is Joop Zoetemelk. Al
vier keer is hij tweede gewor
den in de Tour. Een schitte
rende prestatie. Maar het lijkt
soms dat niemand daar nog
oog voor heeft. Wat de goege
meente alleen wil weten is of
hij nou eindelijk eens eerste
wordt en wordt-ie dat niet
dan is het een tegenvaller
waarover we maar verder
niet moeten praten. Die in
druk wekken sommige publi-
katies
Als je zó een Tour moet rijden,
sta je wel onder zeer zware
druk.
Joop is een groot wielrenner,
geen groot kampioen, als u de
nuance begrijpt. Om dat laat
ste te kunnen zijn, heb ik het
gevoel, moet er één chromo
soompje bij hem een kwart
slag gedraaid worden
Daar komt bij dat zijn c
gemarkeerd wordt door twee
uitzonderlijke figuren: Eddy
Merckx en Bernard Hinault.
Over Merckx is genoeg gezegd
en geschreven, zo'n man komt
er de eerste twintig jaar niet
meer En Hinault heeft van
alles wat meer dan Joop, bo
venal meer leiderschap
■k Chris en John Lloyd.
De enige keer datje kon merken
dat Zoetemelks tekort aan
heersers-mentaliteit hem de
Tour-zege kostte was 1976,
toen hij samen met Van Impe
de lakens uitdeelde, maar in
de beslissende bergétappe het
wiel van de toen kansloze
Thevenet hield en de Belg op
(succesvol) avontuur liet
gaan. Voor de rest zat er nooit
meer dan de (prachtige)
tweede plaats in. Zo gaat het
in het sportleven
Maar of Joop nu wint of niet,hij
is toch naar mijn smaak ver
uit de beste Tour-renner die
Nederland ooit heeft bezeten
Jaook groter dan Jan Jansen
al won die dan in 1968. Maar
met wie had Jansen toen af te
rekenenMet mensen als Van
Springel, Bracke, Pingeon
Sterke coureurs, zeker, maar
niet van de allerhoogste cate
gorie. En het lukte hem pas na
geweldige inspanningen Van
Springel in de laatste etappe
uit de gele trui te rijden.
Dat is iets wat mij te snel verge
ten wordt.
Evert-Lloyd
De beroemde Amerikaanse ten
nisspeelster Chris Evert (24) is
enkele maanden terug ge
trouwd met de even oude En
gelsman John Lloyd, Davis-
Cup-speler voor zijn land,
dus ook iemand die een racket
kan vasthouden.
Lloyd ziet er uit als de ideale
schoonzoon. Blijkens een in
terview in het Britse blad
"Tennisworld" is ze zeer ge
lukkig met hem, want ze
dreigde enigszins in een
zaamheid te verkommeren.
Als wereldkampioene sluit je
niet gemakkelijk vriendschap
met andere speelsters en de
lange tournees deden haar
vervreemden van haar fami
lie en vrienden in FloridaAls
meervoudig miljonaire zei
geld haar op den duur niet
veel meer. "En met een kam
pioenschap ben je wel even
blij, maar een uur later zit je
toch weer alleen op je hotel
kamer"
Hoe kalm van aard ook, op ze
ker moment kon ze er niet
meer tegen op. Eind 1977
kreeg ze een nerveuze inzin
king (overigens goed voor de
buitenwereld verborgen ge
houden) en stopte toen vier
maanden met tennis. Op
Wimbledon-1978 verloor ze de
finale, maar daar stond te
genover dat ze Lloyd leerde
kennen.
Erreg mooi allemaal, hoor.
Wat me enigszins verontrust is
wat er na dat huwelijk is ge
beurd. Chris Evert heeft, zeer
ontspannen spelend, vrijwel
geen wedstrijd meer verloren
en haar gemaal John Lloyd
heefi er.niet één meer ge-
Als dat maar goed blijft gaan.
Hardlopen
Op mijn bureau werd onlangs
het boek "Alles over hardlopen
gedeponeerdeen vertaling van
de Amerikaanse bestseller "Die
complete book of running' door
James Fixx.
In Amerika is het hardlopen om
in een behoorlijke conditie te
blijven tot een rage geworden.-
Nou ja,rage....meer mensen dan
vroeger bewegen zich op be
paalde momenten op twee be
nen voort,op de totale bevolking
is het nog altijd vrij weinig.
In Nederland staat de vlag er
wat dat betreft niet beter voor.
Enige duizenden mensen trim
men en de rest neemt de auto
naar de sigarenhandelaar op
de hoek.
Meer dan in andere landen
loopt men hier altijd wat schich
tig heen langs de lichamelijke
oefeningzowel op school waar
het niet echt meeteltj als daar
buiten.
Ik wil niet zover gaan als de au
teur van dit boek (prijs f 29SO.
uitgegeven door De Kern in
Bussum) die nogal generalise
rend zegt dat "hardlopen een
geneesmiddel is voor onze kwa
len". Maar ik ben er wel van
overtuigd dat het aantal ziekte
gevallen met zeker een kwart
zou slinken als mensen een paar
keer per week een half uur
hardliepen.
Er is niets heerlijkers dan, zwe
tend als een otter, een zekere
uitputting over je te voelen ko
men. Emotionele spanningen,
druk enz. verdwijnen tijdens
het hardlopen (je hebt dan wel
wat anders aan je kopnamelijk
hoe krijg je voldoende lucht).
Laat dat u gezegd zijn door ie
mand die zelf regelmatig hard
loopt.
Huisartsen zouden veel meer
mensen tot hardlopen moeten
aanzetten. Ik weet wat velen
van hen dan meteen gaan zeg
gen: zo maar gaan hardlopen is
niet van gevaren ontbloot.
Dat zal best, maar helemaal
niks doen is nog veel slechter.
Het is zoals een medicus in het
boek van Fixx beweert: Men
sen slijten niet. ze roesten".
In 250 bladzijden geeft het boek
van Fixx alle bijzonderheden
over het hardlopen, waar je op
moet letten, wat je wel en niet
moet doen. Warm aanbevolen.
Voor alle leeftijden.
Ziezo. Na deze ferme taal neem
ik een tijdje afscheid van u. In
verband met de vakanties
wordt "Vrij Uit" in juli en au
gustus stopgezet. Maar troost u:
op 1 september haal ik het
zwaard weer uit het foudraal.
Door
Ruud Paauw
LONDEN - Pat Dupre heeft
zich gisteren op Wimbledon als
eerste stuntman aangediend
door de als vierde geplaatste Vi
tas Gerulaitis in vijf sets buiten
het toernooi te zetten.
De in het Belgische Luik gebo-
I ren Dupre. die als tweejarige
met zijn ouders naar de Ver
enigde Staten is verhuisd en
thans in Californië woont, ging
overdonderend van start door
de eerste twee sets met 7-6 en
6-3 te winnen. De met een harde
service uitgeruste Dupre leek
de partij daarna echter toch nog
uit handen te geven. Hij verloor
de beide volgende reeksen met
6-3, maar herstelde zich in de
beslissende vijfde set.
Met Gerulaitis verdwenen nog
twee geplaatste spelers van het
toneel. Nummer 7, Arthur Ashe,
die Wimbledon in 1975 heeft
gewonnen, ging in drie sets on
deruit tegen de Australiër Ka
chel (4-6, 6-7, 3-6) en de als
tiende getipte Wojtek Fibak
verloor met 6-4,7-6,4-6,2-6,7-9
van de Amerikaan Bruce Man-
son, die op 14 februari van dit
jaar in het nieuws kwam door
Borg in Palm Springs voor het
eerst sinds 1975 te confronteren
met een nederlaag in de eerste
ronden van een toernooi.
LONDEN - Tom Okker heeft gisteren tevergeefs
gezocht naar een tegenstander. De Braziliaan
Roger Guedes, die als opponent van de Neder
lander stond geprogrammeerd op de openings
dag van het Wimbledon-tennistoernooi in Lon
den, verdiende niet eens het predikaat „spar
ringpartner".
Daarvoor stelaede oppositie van de
Zuidamerkaan te weinig voor. De
tijd die Okker als gevolg van de
regen had verspeeld (de partij
begon met een vertraging van 2,5
uur) haalde hij grotendeels in
door aan Guedes niet meer dan
een uur en vijf minuten aandacht
te besteden.
ADVERTENTIE
Dat er nog zoveel tijd voor het duel
moest worden uitgetrokken, kan
worden toegeschreven aan de
gemakzucht van Okker in de
tweede reeks. Na de openingsset
simpel met 6-1 te hebben gewon
nen, schakelde Okker terug op de
laagste versnelling. Die lang-
zaam-aan-actie leidde ertoe dat
Guedes kon terugkomen in een
race, waarin voor hem geen enkel
succesje leek weggelegd. Met de
steun van Okker, die zo vriende
lijk was om de bal steeds in zijn
richting te slaan, mocht Guedes
even de illusie koesteren ook nog
een set op zijn naam te mogen
schrijven. Hij liep weg naar 5-2,
maar werd vervolgens alsnog
achterhaald door Okker, die drie
setpunten in de opruiming
deed.
Vanaf dat moment was Guedes
weer onzichtbaar en kon Okker
met 7-5, 6-1 de winst uittellen. De
Braziliaan werd daarmee duide
lijk gemaakt dat hij niets op gras
te zoeken heeft. Dat hij dit jaar de
nodige terreinwinst heeft ge
boekt (eind 1977 was hij 194 ste,
een jaar later 216de en thans is hij
de nummer 146 van de wereld)
heeft hij voornamelijk te danken
aan tamelijk onbeduidende sa
telliet-toernooien. De overwin
ning van Okker op deze zwakke
Guedes, die kortgeleden tijdens
de open „Franse" in Parijs alleen
de Australiër Gardiner zijn wil
wist op te leggen, lag dan ook
voor de hand.
Voor de inmiddels 35-jarige Zwit
serse Hazers wou denaar bevat de
overwinning wellicht dezelfde
aanmoedigingspremie die hem
vorig jaar inspireerde om een
eind te maken aan een reeks te
leurstellingen. Okker begon toen
aan Wimbledon met slechts ïjf
gewonnen partyen in het enkel
spel maar drong desondanks ver
rassend door tot de halve finale.
Momenteel verkeert hy min of
meer in dezelfde situatie. Dit jaar
is Okker aan Wimbledon begon
nen met maar acht overwinnin
gen op zak waarbij zijn finale
plaats in het toernooilje in Mook
en zijn zege in de Davis-Cup op de
Fransman Portes zijn meegere
kend. Zijn zelfvertrouwen liet
twee weken geleden zelfs nog zo
veel te wensen over dat hij het
toernooi in Parijs in het enkelspel
maar liet schieten.
In Londen pleegt de inspiratie
doorgaans echter weer terug te
keren, zeker als er sprake is van
een gunstige loting, zoals nu. Als
34ste op de spelersranglijst moet
Okker zich in de tweede ronde
langs zijn generatiegenoot Cliff
Drysdale of John Austin kunnen
werken, waarna hy op herhaling
moet tegen Vilas, die vorig jaar
nog door Okker opzij kon worden
gezet
Stunt
Een plaats in de halve finalezoals in
1978 lykt voor Okker echter uit
gesloten. Op zijn weg daar naar
toe zou hij namelyk onder ande
ren Björn Borg buiten spel moe
ten zetten. Even leek het er giste
ren op dat de Amerikaan Tom
Gorman die stunt zou uithalen. In
eerste instantie wist de 33-jarige
Amenkaan te profiteren van een
werkonderbreking als gevolg van
de regen. Vóór de gedwongen
pauze hielden de partijen elkaar
in evenwicht. Een uur later liet
Gorman de drievoudige titel
houder echter achter op het punt
waar gestopt was en wikkelde hij
met 6-3 af naar winst. Een over
winning die hij niet alleen te dan
ken had aan de dubbele fouten
van Borg (in totaal vijf in de eer
ste twee sets), maar wel degelijk
ook aan zijn eigen kwaliteit.
Gorman, die over een een zwakke
rug beschikt en als gevolg daar
van regelmatig met een corset
speelt, wist met zijn harde opslag
(goed voor dertien aces) en zijn
ondernemende spel geruimtetijd
te verhinderen dat Borg zichzelf
kon worden. Dat gebeurde pas
nadat Gorman aan het eind van
de tweede set geen raad had ge
weten met twee breekpunten by
Een paar jaar geleden won hij
Wimbledon nog, Arthur Ashe. Gis
teren moest hij ervaren dat roem
zeer vergankelijk is, want al in de
eerste ronde moest de Amerikaan
het hoofd buigen voor de volslagen
onbekende Australiër Kachel. En
hij had het er zichtbaar moeilijk
de stand 4-4 en vlak voor de finish
in de derde reeks plotseling zelf
begon te grossieren in dubbele
fouten. fBorg won daardoor
uiteindelijk nog gemakkelijk met
6-4. 7-5, 6-1 op een manier die
herinneringen opriep aan zyn
moeizame start van vorig jaar te
gen Amaya, toen hy twee sets
moest afstaan: ,NAls „Als wat
meer geluk had gehad, had hij m
drie sets van mij kunnen winnen.
In het begin was ik zenuwachtig,
geleidelyk aan begon ik echter
beter te serveren en te retourne
ren", aldus Borg, die de afgelo
pen twee weken met Gerulaitis
vier a tot uur per dag heeft ge
traind op gras.
Ie
Uitslagen: eerste ronde, herenenkel speL
Yannick Noah (Fra) - Ramesh Krishnan
r (Ind) 7-6 6-3 7-5, Brian Gottfried (VS) -
at Andrew Jarrett (Gbr) 6-2 7-6 6-1, Marty
Riessen (VS) - Ulf Eriksson (Zwe) 6-3 6-4
,7-5, David Schneider (Zaf) - Bob Carmi-
chael (Aus) 6-4 7-6 6-1, Andreas Maurer
(Wdl) - Anand Amritraj (Ind) 6-3 7-6 7-6,
ÏMark Cox (Gbr) - Karl Meüer (Wdl) 7-5
6-3 6-3, Tom Gullikson (VS) - Pavel Slo-
zil (Tsj) 4-6 6-2 6-1 3-6 6-1, Hank Pfister
(VS) - Jan Kodes (Tsj) 6-3 3-6 7-6 7-6,
Brad Drewett (Aus) - John Marks (Aus)
7-5 2-6 7-6 6-2. Jose-Luis Clerc (Arg) -
Bob Giltinan (Aus) 6-4 3-6 6-3 3-6, Brian
Teacher (VS) - Colin Dibley (Aus) 6-4 3-6
6-3 7-5, Buster Mottram (Gbr) - Richard
n Lewis (Gbr) 6-4 6-3 7-5, Jan Norback
(Noo) - Peter Elter (Wdl) 7-5 6-1 3-6 6-3,
John Alexander (Aus) - Dick Stockton
(Vs) 6-1 7-6 4-6 7-5, Tim Wilkison (VS) -
Noel Phillips (Aus) 6-2 6-2 6-2, Vijaj Am
ritraj (Ind) - Mark Edmondson (Aus) 6-7
4-6 6-3 6-2 6-2, Roscoe Tanner (VS) - Van
Winitsky (VS) 6-1 6-4 6-4, Colin Dow-
deswell (Rho) - John Fitzgerald (Aus) 6-4
6-7 7-6 6-2. Sandy Mayer (VS) - Charlie
PasareU (VS) 6-1 6-7 6-3 6-3, Jimmy Con
nors (VS) - Jean-Francois Caujolle (Fra)
6-2 6-7 7-5, gestaakt wegens de invallen
de duisternis, Nick Saviano (VS) - Rick
Fagel (VS) 6-0 6-1 6-2, Gene Mayer (VS) -
Victor Amaya (VS) 3-6 6-3 6 4 7-5, José
Higueras (Spa) - John Yuill (Zaf) 6-2 7-5
5-7 3-6 6-4, Ricardo Ycaza (Ecu) - David
Whyte (Aus) 6-4 1-6 6-2 6-0, Onnv Parun
(Nzl) - David Lloyd (Gbr) 6-2 4-6 7-5 6-3
en Antonio Munoz (Spa) - Dale Collings
(Aus) 7-6 6-3 3-6, gestaakt wegens de in
vallende duisternis.
60#/?/ IU/TJES
BJöE/A
z/te/ eexeawui/o2/
(&OI/£HD/£Aj
DGAA6 /K 0/T 1
WEZt &4A&QJE
ETS EECt&ME
ZOOE SCA/Gse-l
A'ES/ES /V I
EET E/££M£ZAI
M dè.
fteé-
