Arie V< ïrboom: "Ik ben vas st van plan om te 1 >lijven" TONG AK g"Dit is *teen ^slopend beroep LEIDEN Hij laat er geen misverstand over bestaan dat hij het merendeel van de kritiek onterecht vindt en dat hij zijn tweede vier jaar als wet houder vol wil maken. "Ik ga niet eerder weg", zegt hij vastbeslo ten. "Als ik vier jaar lang mijn best heb gedaan, en bij de verkie zingen op de derde plaats van de PvdA-lijst wordt gezet, dan kun nen ze niet, als er in éne kritiek (komt, zeggen: nou gaat die er uit. Dat zou onbehoorlijk zijn van de fractie. Ik ben ingehuurd voor vier jaar en ik ben vast van plan om te blijven". Hij aarzelt geen moment als ik vraag of het zijn laatste vier jaar zijn maar kondigt zonder een spoor van twijfel zijn vertrek aan uit de stadspolitiek als de huidige raadsperiode er op zit. "Ik keer niet meer terug in de volgende gemeenteraad. Dit is een slopend beroep", zegt hij. "Dat hou je niet langer dan acht jaar vol" We zitten in zijn werkkamer in het stadsbouwhuis aan de Lange- gracht. Het valt niet mee om Arie Verboom aan het praten te krij gen. Dat is ongewoon want de wethouder van volkshuisvesting is in dat opzicht de absolute te genpool van zijn collega wethou ders die gewend zijn hun beleid in een omhaal van woorden enamb- telijk taalgebruik uiteen te zetten. Verboom verpakt zijn beleid graag m rondborstige taal, zon der een blad voor zijn mond te nemen. Door de golf van negatie ve publiciteit die hem de afgelo pen maanden heeft getroffen is hij echter wat schichtig geworden voor iniatieven van de kant van de pers. "Ik ben gewend de dingen recht voor zijn raap te zeggen", vertelt hij. "Maar daar ben ik nu van aan het genezen. Ik zal wel leren me te beheersen en net zo formeel te zijn als de anderen". Later in het gesprek, als hij wat stoom heeft afgeblazen, geeft hij toe: "Ik ben een emotioneel mens. Ik probeer de stad gevoelsmatig te bestu ren". Hij probeert vervolgens weer zakelijk te worden maar kan zijn emoties toch nauwelijks ver hullen. Het is duidelijk dat de for se kritiek hem niet koud heeft gelaten. Zijn privé leven moet er buiten blijven, vindt hij. Maar la ter wil hij toch wel kwijt dat alle toestanden van de laatste maan den tot grote spanningen hebben geleid in zijn gezin. Aangeslagen In de loop van het gesprek blijkt hoezeer hij aangeslagen is ge weest door alle kritiek. "Ik ben er drie maanden ziek van geweest", bekent hij. "Er kwamen op een gegeven moment zoveel proble men op me af die ik bijna niet meer alleen kon oplossen. Ik heb me er maar nauwelijks bovenuit kunnen worstelen. Het ergste vind ik dat men daar in de poli tiek geen rekening mee houdt. Datje geen gelegenheid krijgt om op krachten te komen maar dat ze zeggen: dan moet die maar weg. Wethouder Verboom voor het stadsbouwhuis aan de Langegracht: "Als ik vier jaar lang mijn best heb gedaan en bij de verkiezingen op de derde plaats van de PvdA-lijst wordt gezet dan kunnen ze nu niet zeggen dat ik maar op moet stappen". zig ben en dan zeg ik ja". Even later geeft hij toe: "Die presenta tie van de milieuzaken tijdens de begrotingsbehandeling, dat is onverstandig van mij geweest. De vermoeidheid speelde een grote rol. Ik had net de behande ling van de volkshuisvesting ach ter de rug en meteen daarna de milieukwestie er overheen, dat was te zwaar. Ik heb er te lichtvaardig over gedacht door te denken dat ik dat er wel even bij kon doen. Dat gaat niet. Ik heb een emotionele baan en als ik die milieuzaken erbij moet blijven doen dan hou ik het niet vol. Dat is fysiek niet op te brengen". Ergste nood "We zijn er met het collegebeleid zeker niet in geslaagd om alle el lende op te lossen. Als ik kijk hoe ernstig de nood 10 jaar geleden was, toen heel wat gezinnen nog op één of twee kamers woonden, dan denk ik wel dat we er in ge slaagd zijn de ergste nood op te lossen. Als je die toestanden vroeger hebt meegemaakt ben je natuurlijk zuiniger op wat je hebt. Veel jongeren vinden al lerlei dingen maar niks omdat ze die enorme armoe en ellende niet hebben beleefd". Over de doelstellingen van het volkshuisvestingsbeleid zegt Verboom: "In de praktijk blijkt het bouwen in open gaten in de binnenstad, en vooral het bou wen in de goedkopere sector, niet zo'n eenvoudige zaak. De open gaten in de stad zijn hard nodig om het verlies van woningen bij de stadsvernieuwing goed te ma ken. De renovatie neemt een Hink deel van de woningvoorraad in beslag. Voor elke woning die je renoveert moetje een andere wo ning hebben die als tijdelijke woonruimte dienst kan doen. Als je kiest voor vervangende nieuwbouw inplaats van voor re novatie gaan er enorm veel wo ningen verloren. Ik vraag me af of we wel goed hebben geweten dat de stadsvernieuwing zoveel van de bestaande woningvoorraad zou vergen. Het is duidelijk dat naast het stadsvernieuwingspro ces een voortdurende aanwas van nieuwe woningen nodig is en dat op kortere termijn andere bouw plaatsen moeten worden ont wikkeld. Ik denk dat dat ambte lijk wel tijdig is onderkend", zegt hij veel betekend. Ten aanzien van de stadvernieu- wing denk ik dat de doelstellin gen van het college ruimschoots zijn verwezenlijkt. We hebben het maximale er uitgehaald wat er in zit. Als we alles van tevoren geweten hadden waren we er misschien nooit aan begonnen. We hebben alle tegenslagen mee gemaakt die je maar kunt beden ken. Die stadsvernieuwing is een enorm leerstuk voor mij geweest. Ik zou er wel college in kunnen geven". JAN RIJSDAM Dat vind ik zeer onmenselijk". 'Ik heb een emotionele baan. Mijn beleid is wel het beleid van het het gehele college maar ik moet toch heel wat problemen alleen trotseren. Als ik de commissie voor de volkshuisvesting voorzit, en zo'n raadszaal zit vol met kra kers, dan sta ik er alleen voor. Niet alleen voor de kritiek, maar ook voor fysieke bedreigingen en alle spanningen. Dat is wethou der Waal ook niet in zijn koude kleren gaan zitten toen hij mij tij dens mijn ziekte verving. Toch zijn dat dingen waar je in de frac tie niet mee kunt aankomen als je je moet verweren". Over de kritiek uit zijn fractie: "Ze hebben tegen me gezegd: je bent zo hard voor minderheidsgroe pen. Misschien is dat wel zo, maal ais ze dingen willen die in strijd zijn met de spelregels dan zeg ik duidelijk waar het op staat. Ik kan wel zacht zijn maar dan schep ik verwachtingen die ik niet kan honoreren". Hoe denkt de wethouder over de Leidse kraakbond. Verboom: "Ik vind dat ze een nuttige functie kunnen vervullen door dingen die fout zitten te signaleren. In het Herengracht/Zijlsingelge- bied zijn zeker fouten gemaakt in de toewijzingsprocedure. Ik vind niet dat ze misbruik mogen ma ken van die tekortkomingen door te zeggen dat het signaleren van fouten recht geeft op een woon vergunning. Mijn mening is ver der dat als de kraakbond aanzet tot kraken zij de verantwoording niet bij de wethouder mogen leg gen maar dat zij zelf verantwoor ding moeten dragen voor de so ciale problemen waarmee'zij be zig zijn. Niemand kan van mij verwachten dat ik kraken goedkeur. Dat zou alleen juridisch al enorme problemen opleveren. Ik kan wel begiijpen dat er situaties zijn waarin mensen er toe overgaan om een woning te kraken. Eén van de grote problemen is op dit moment is bijvoorbeeld het aan tal echtscheidingen waarbij steeds één van de partners op straat komt te staan: Ik kan on mogelijk toezeggen dat al die ge vallen acuut worden geholpen. Als dat zo zou zijn dan worden de mensen die op de wachtlijst staan steeds verder achteruit gescho- Wachtkamer Het grootste probleem tegenwoor dig is dat we geconfronteerd worden met een groep mensen die niet meer willen wachten. Vooral jongeren willen niet meer in de wachtkamer. Misschien te recht. Je zult mij niet horen zeg gen dat ze niet allemaal recht hebben op een drie kamerwo ning. Maar ik heb ze niet. Ze kun nen voor mij in de plaats natuur lijk wel een ander poppetje neer zetten maar die kan ook geen hui zen uit zijn mouw schudden. Bij alle trieste gevallen die bij mij komen gaat het er om dat ze eer der geholpen willen worden. Maar als je al die mensen voor laat gaan dan komen degenen die op hun beurt willen wachten nooit aan de beurt". Verboom: "We hebben voor dit jaar een nieuwe regeling gemaakt voor de verdeling van de be schikbare woonruimten". Hij voegt er met kracht in zijn stem aan toe: "We hebben gezegd, al leen de inschrijvings'duur geldt en iedereen moet op zijn beurt wachten. Dat is het meest eerlijk. Dat hou ik overeind, en ik vind dat ik niet mag toegeven aan pressie. Wanneer ze op Bureau Huisvesting worden afgewezen roepen ze ook wel: wacht maar, ik ga wel effe naar Arie toe. Als ze dan bij mij komen en ik laat ze met een huis de deur uit gaan dan is het eind zoek. Je kunt in dit beroep geen vriendjes hebben. Twijfelt u nooit aan uzelf? Ver boom reageert zonder nadenken. "Neen", roept hij. Ik zal best mijn tekortkomingen hebben. Ieder een maakt fouten, en wat voor toewijzingssysteem je ook be denkt, er zal altijd wel iets aan schorten. Waar het om gaat is de vraag of ik vind dat ik sociaal be- CHI.NEES INDISCH RESTAURANT Het is nu ook mogelijk om met een groot gezelschap van onze Chinese en Indische specialiteiten te genieten. Want onze bovenzaal met plaats voor plm. 100 mensen is klaar, en wij hopen U spoedig te kunnen begroeten. Tong Ah de Grent 36 - Noordwijk 'Saterdag 23 juni 1979 r ?4j Lling tólLEIDEN -"Ik zal goed op mijn woorden pas sen", belooft hij. "Als ik iets verkeerds zeg kan het me de kop "te kosten. Elk verkeerd nte woord dat ik zeg staat rlm- altijd breed uitgeme- zer. ten in de krant en 130 wordt tegen me ge- bruikt". Duidelijke taal van de Leidse wet- houder van volkshuisvesting. Zijn woorden verraden dat zijn positie in het college van Burge meester en Wethouders omstre- de den is geweest. De laatste maan- •m den heeft het beleid van Arie de Verboom zich dan ook in toene- Fmende mate gekenmerkt door kritiek op zijn optreden. Zelf ontkent hij categorisch dat er éi. druk op hem is uitgeoefend om ik, voortijdig het politieke strijdto- de neel te verlaten. Op de vraag of hij el eerder afhaakt volgt dan ook een krachtig: "Neen" 2, Toch is het een publiek geheim dat v achter gesloten deuren flinke kri- 29 tiek is geuit op zijn beleid en dat ook in zijn eigen PvdA-fractie is gespeculeerd over zijn opvol- ging. "Daar is met mij nooit over gesproken", zegt hij op besliste toon. Even later. "Ja, er was na- L tuurlijk wel geroddel in de wan- delgangen. Maar er is nooit recht streeks tegen mij gezegd dat ik 1 moet opkrassen" Genoegen Ik ben me,deze week wel gaan afvragen of het in het Leidse wereldje van het amateurto neel allemaal zo vredig en lieflijk toegaat als ik altijd heb verondersteld. Mijn ver trouwen heeft op dit punt een gevoelige knauw gekregen door een aantal telefoontjes, dat kort na het weekeinde op de redactie binnenkwam. Ze hadden betrekking op de filmopnamen met Herman van Veen die zondags in de Leidse Schouwburg waren gemaakt. Door een abuis vermeldde de recensent dat aan de opnamen werd mee gewerkt door de Leidse Tim- delerclub en de toneelvereni ging Tot Ieders Genoegen. Bo ze telefoontjes van TIG-leden die een rectificatie wilden omdat alleen zij - en niet de Timdelerclub - hadden mee gewerkt. Met andere woorden: TIG korfit komt alle eer toe, want zij had het alleenvertoningsrecht bij de opnamen. Een foutje is na tuurlijk vervelend. Toegege ven. Maar om nu direct de vereniging te mobiliseren voor een telefonade, dat gaat me toch iets te ver. Ik vraag me daarom wel af of het niei langzamerhand tijd wordt dat de naam van de vereni ging wordt gewijzigd in Tot Eigen Genoegen. Vuil De afgelopen weken is er wat kritiek geweest op het feit dat de reinigingsdienst op be paalde plaatsen vuil heeft geweigerd mee te nemen. Dat gebeurde of omdat het niet goed verpakt was, of omdat het niet gerekend kon worden tot de redelijke hoeveelheden. Voor de groep die kritiek heeft is goed te weten hoeveel vuil we met z'n allen - 103.000 Leide- naars - produceren. Ik heb dat deze week eens even nage vraagd bij de gemeentelijke dienst en ben toch wel even ge schrokken. Vorig jaar werd er ruim veertig miljoen kilo af val 'naar de vuilverbran dingsinstallatie aan de Ga briel Metzustraat getranspor teerd. Dat was ruim drie mil joen kilo meer dan in 1977. Hoe snel die afvalberg toeneemt blijkt wel uit hetfeit.dat we in 1975 nog niet verder kwamen dan ruim 28 miljoen ton. Een woordvoerder van de reini gingsdienst schat dat men dit jaar uitkomt op zo'n 42 a 43 miljoeji kilo. Blijven we even bij de cijfers van het afgelopen jaar dan is van die ruim 40 miljoen bijna 25 miljoen kilo afkomstig uit de huisvuilophaaldienst. De grufvuilophaaldienst - beter bekend onder het begrip "kraakwagen" - droeg ook een flink steentje bij: ruim 5.8 miljoen kilo en dat is het vijf voudige van de hoeveelheid die er in 1975 werd opge haald. Van de mogelijkheid om imil per kubieke meter af te leve ren bij de vuilverbranding wordt ook steeds meer gebruik gemaakt. Het afgelopen jaar was dat ruim 170.000 kilo. Containers en laadkisten blijken nog steeds een gewild artikel te zijn bij vuilprodu- centen,getuige de bijna negen miljoen kilo die op deze wijze "voorverpakt" werd aange boden. Een triest cijfer is dat van de zogenaamde straatdienst. Het gaat hier om vuil dat door welke oorzaak dan ook op straat terecht gekomen is. Die hoeveelheid stijgt jaarlijks met grote sprongen. In 1975 was het nog 215.000 kilo, in 1976 werd de half miljoen kilo gepasseerd en het afgelopen jaar was de score al 862.000 kilo. De warenmarkt op woensdag en zaterdag blijken na afloop van de marktdag ook nog wel eens een "vuiltje" achter te la ten. In 1975 70.000 kilo. in 1977 het dubbele en het afgelopen jaar al meer dan 226.000 kilo. Samen met de 33.000 kilo die uit het watér wordt opgevist en de ruim 46.000 kilo die op de veemarkt bijeengeveegd wordt, komen we opgeteld op ruim veertig miljoen, of te wel bijna 400 kilo per Leidenaar per jaar. Actief(1) We hebben in Leiden al de slo gan: Leidsch Dagblad een ac tieve krant. Maar als ik nu moet geloven hoe onvoorzich tig er in diverse laboratoria van de universiteit wordt om gesprongen met flralingsge- vaarlijke zaken, dan kunnen we binnenkort een nieuwe slagzin in het kader van de Leiden Promotion verwach ten: "Leiden een radio-actie ve stad" Straatnaam De Nederlandse taal kan mooi zijn. Maar soms ook verdu veld lastig. Dat bleek nog weer eens toen de straatnamen- - jawel, daar heb- Leiden een aparte voor - zich boog over de naamgeving voor de straten op het voormalige spoorwegemplacement aan de Herensingel. Om de herinnering aan het feit, dat op die plaats eens de goe derentreintjes hun stopplaats hadden, levend te houden werd besloten om namen te kiezen die verband houden met de spoorwegen. Zo kwam onder meer de naam Bielsen straat op papier te staan. Kennelijk raadpleegde geen van de commisieleden het "groene boekje" want dan had men ontdekt dat het meervdud van biel geen biel sen is, maar biels. Zoals er ook geen meervoud railsen be staat, maar rails. Een attente lezer van deze krant maakte de gemeente via een ingezonden brief op de fout attent. En zie wat is geschied: dezer dagen heeft het college besloten de naam Bielsen straat te wijzigen in Biels straat. Actief(2) Eendje met één vleugel zwem mend in de Witte Singel tot voorbij zwemmend visje met twee staarten: "Ook geboren in de buurt van het Zoologisch Laboratorium?" Antwoord visje: "Jamaar ik heb gelezen dat het daar allemaal piek fijn in orde was". Verkiezingen Had ik toch de indruk gekregen dat het in Leiden dit keer al lemaal goed gegaan was bij de verkiezingen en blijkt ach teraf dat het toch weer even mis is geweest. De landelijke commissie die toezicht houdt op de verkiezingen heeft het tenminste nodig geoordeeld om aan de sleutelstad toch een paar alineas te wijden in het eindverslag Gebleken is dat de bewoners van de even nummers van de Tes- selschadestraat geen oproep voor de Europese verkiezin gen hebben ontvangen. De af deling bevolking heeft op de dag zelf nog' ivel de nodige maatregelen getroffen om de fout te herstellen, maar vol gens de leden van het stembu reau is daardoor toch een groot deel van de kiezers niet opgekomen Gelukkig is de commissie van oordeel dat het foutje de sa menstelling van het Europees parlement niet heeft bein- vloed. Dat voorkomt dat Lei den ook internationaal nog bekendheid krijgt als het "kneusje van de verkiezings tijd". Want door telfouten bij recente verkiezingen hebben we die faam op nationaal ge bied inmiddels al verworven L.GL1BBER.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3