B asketb alploe g komt gewoon routine tekort VRIJ-UIT Ook Genna Sosonko niet bestand tegen Karpov Dertig jaar geleden: woede en waanzin op Wimbledon Tiende plaats op EK enorme deceptie DINSDAG 19 JUNI 1979 Nog een week en dan begint het jaarlijkse Wimbledon-toer- nooi weer. Ik verheug me daar altijd zeer op, ook al ben ik er nog nooit geweest. Het hele jaar door zijn er (be langrijke) tennistoernooien, maar er is en blijft toch maar één echte krachtmeting waar op niemand van allure kan en mag ontbreken en dat is Wimbledon. In de namiddag stem ik dan al tijd af op de BBC, waar En- gelands bekendste radio-ten- nisverslaggever, Max Robert son, de partijen verslaat. Hij doet dat in mooi Oxford-En- gels, maar zo levendig dat je er geen moment verveeld door raakt. Robertson doet zijn werk op Wimbledon al sinds 1946 33 jaar, zonder één keer te heb ben gemist. Hij is 65 jaar, maar dat zou je niet zeggen aan zijn stem, want die heeft de veerkracht van een 40-ja- rige. De sfeer brengt hij op voortref felijke wijze over, veel beter dan via de tv gebeurt. Ik vrees eerlijk gezegd dat ik zo aan die man en zijn stem ver- Door Ruud Paauw slingerd ben geraakt dat ik bij een bezoek aan Wimbledon zou zeggen: de werkelijkheid valt me wat tegen, ik hoor Wimbledon liever via Max Robertson. Tinling Vlak voor Wimbledon begint, rollen er steevast een paar aardige tennisboeken van de persen. Dit jaar heb ik een heel leuk werkje op de kop getikt: "Love and Faults" door Ted dy Tinling (uitgegeven door Crown Publishers, New York). De titel is bijna niet te vertalen, omdat "love" behal ve liefde, in de tennissport ook nog "nul" betekent. De betekenis van Tinling (een zeer ijdele, zeer lange en zeer kale man van 69 jaar) voor de tennissport ligt niet op tech nisch, tactisch of organisato risch terrein, maar op mode gebied en dan vooral voor dames. Dat er nu overal zoveel fleurigs op de tennisbanen te zien is, danken we in niet ge ringe mate aan hem. Tinling stamt uit een gegoede Engelse familie. Vanwege een nogal zwakke gezondheid bracht hij zijn jeugd 's win ters door aan de Rivièra en over het mondaine leven daar in de jaren twintig en dertig schrijft hij met in nostalgie gedoopte pen. Hij leerde er Suzanne Lenglen kennen, de legendarische Franse tennis speelster en hij kan maar moeilijk een kwaad woord over haar horen, hoe lastig ze ook was. De hoofdstukken over haar behoren tot de boeiendste van het hele boek. Hij kon overigens meer dan mo de ontwerpen. Men droeg hem aan het eind van de jaren der tig voor als secretaris van Wimbledon, een zeer machtige functie.Hij weigerde. Welwas hij23jaarlang "Call-Boy"op Wimbledon, d.wz. de functio naris die er voor moet zorgen dat spelers en speelsters stipt op tijd aan hun partijen be ginnen. Een taak die veel tact en mensenkennis vereist, want het toptennisvolk is nu niet direct het gemakkelijkste op aarde en de zenuwen staan op Wimbledon, meer dan el ders, nogal eens strak ge spannen. Tinling oogstte wereldfaam in 1949 toen hij voor de Ameri kaanse speelster Gussie Mo- ran een costuumpje ontwierp waar heel Wimbledon en de halve tenniswereld van sid derde op zijn grondvesten. Als je die kleding nu bekijkt dan denk je: wat bezielde die men sen toch, waar maakten ze zich druk over? Maar ja, in 1923 gingen de han den trillen en puilden de ogen uit de kassen omdat je bij Su zanne Lenglen tijdens het spel af en toe een blote knie zag. Iets moois Men moet, in het geval Moran - Tinling, even het beeld van die jaren voor ogen nemen: oorlog nog maar net achter de rug, het leven schraal, ont daan van alle franje. Op de tennisvelden zagen de dames er allemaal hetzelfde uit: de gelijk, maar oersaai, om niet te zeggen zouteloos. Voor elke mode-ontwerper om te gru wen, dus ook voor Tinling. En toen kwam Gussie Moran. Jong, aantrekkelijk, perfect figuur en ze wilde eens wat anders. Ze haatte de shorts die toen gewoongoed waren. Gussie (bepaald geen tweede rangs speelster, ze stond ze vende op de Amerikaanse lijst) gaf Tinling opdi acht iets moois te maken. Tinling greep de kans mei beide handen aan. Een fris, opgewekt pakje, maar toch nog vrij lang ver geleken bij de hedendaagse produkten, was het resultaat. Daaronder prijkte een broek je afgezet met kant (zakdoe kenkant, als iemand begrijpt wat dat is). Het ding was ogenblikkelijk een sensatie. KANT-AAN-DE- BROEK op het heilige centre- court (hoofdveld) van Wimbledon. Moeder, bestond er nog iets ergers? Het was slechts af en toe te zien, want - zoals gezegd - het rokje was nog vrij lang. Maar toch. Der tig volwassen fotografen, in het bezit van hun volle ver stand naar men beweerde, la gen een groot deel van de par tij van Gussie plat op hun pens om er maar een glimp van te fotograferen. Het bleek dé gebeurtenis van juli-1949. Gussie haalde de voorpagina's van Time en Li fe, toch niet de kinderachtig ste bladen. De meeste Engelse kranten ga ven foto's van de Amerikaan se in de aangevochten kledij, waarna sommige hoofdre dacteuren het toch presteer den hun schande er over uit te spreken. "Zonde en vulgari teit horen niet op Wimbledon thuis". En Tinling werd er van beticht met zijn ontwerp te hebben gespeculeerd op "lagesexueledriften".En wat moest de koninklijke familie in de Royal Box er wel niet van denken? Ach, ja. Het bestuur van Wimbledon (The All-England Club) hield zich aanvankelijk rustig. Iets onaangenaams houdt men daar zo lang mogelijk buiten de conversatie. Maar in een toespraak tijdens het slotfeest riep de voorzitter van The All- England Club ineens woe dend uit dat het centre-court van Wimbledon "nimmer het toneel voor stuntwerk van mode-ontwerpers mag wor- Gussie was het op Wimbledon niet best vergaan. Ze had wel enige aandacht willen trek ken, zeker, maar wat nu ge beurde sloeg alles. Ze had geen moment rust meer. De belang stelling voor heel haar doen en laten was overweldigend. Op het tennisveld dorst ze nau welijks nog te bukken. Ja, en zo win je geen wedstrijd .Inde derde ronde werd ze er uit ge slagen door een klein Brits meisje van Chinese afkomst. Toevalligheden In het boek nu geeft Tinling zijn eigen verhaal over de tot standkoming van het pakje van Gussie Moran. En daar uit kun je concluderen dat geen geweldig in- of doorzicht van Tinling, maar louter toe valligheden een rol speelden. Gussie was verrukt geweest van Tinlings ontwerp ."maar"zei ze, "wat draag ik er nou on der". Tinling had toen gezegd: "Dat is mijn zaak niet, dat bepaal je toch zelf?'. Dat was Gussie niet met hem eens. Ze had altijd in shorts gespeeld, daar was het geen probleem geweest, maar dit vereiste toch iets speciaals en dat had ze niet. Dus kreeg Tinling de opdracht, vlak voor het toernooi begon, "er iets onder" te ontwerpen. Hij droeg die taak op aan een as sistente, een Francaise. Die maakte iets wat Tinling niet veel bijzonders vond. Daarop griste de assistente wat kan ten stroken van tafel en bracht die er op aan. "Nou vooruit dan maar", zei Tinling, niet beseffend wat een orkaan er over zou opsteken. De zaak-Moran leidde tot zoveel bitterheid binnen het Wimbledon-bestuur dat Tin ling zich gedwongen zag zijn taak als Call-Boy neer te leg gen. Zo zie je maar weer dat een on geluk soms in een heel klein broekje kan zitten. Hoe welwindeieren heeft dat broekje Tinling zakelijk be paald niet gelegd. Maar zoals een gentleman betaamt, praat hij niet gaarne over geld. r zich uit. Hij werd dan ook door wereldkampioen Karpov volledig onder de (Van onze speciale verslaggever) TURIJN (GPD) - Met een glimlach op de gezich ten verliet de Nederlandse basketbalploeg gis termiddag voor de laatste keer het Palasport Parco Ruffini in Turijn. Een glimlach, omdat de slotwedstrijd tegen België werd gewonnen met 115-85. Maar de lach leek verdacht veel op die van een boer met kiespijn. Het was in elk geval geen uiting van tevredenheid. Dat kon nauwe lijks, omdat de tiende plaats, die de ploeg uit eindelijk ten deel viel, een bittere teleurstelling WADDINXVEEN - Vlastimil Hort had zijn mening direkt klaar Paard A4 van zwartspeler Soson ko betitelde hij als een 'bad mo ve'. Het verdere verloop van het duel tussen Karpov en Sosonko leek zijn opinie volledig te staven. In de vierde ronde van de Euwe- grootmeestervierkamp in Wad- dinxveen liep de wereldkam pioen dan ook volledig over zijn oud-landgenoot heen. Toch zou de afloop wel eens heel anders geweest kunnen zijn als Sosonko enige zetten na zijn paardma- noeuvre de mogelijkheid van een spektaculaire offervariant had gekozen. Hort en Kavalek kon den dit allemaal rustig aan schouwen, want zij hadden vrij vlot remise gespeeld, nadat Hort een licht voordeeltje had laten glippen. Karpov gaat in een fau teuil naar de eindzege want zijn voorsprong op Hort bedraagt nu al IV2 punt. Geen van de vier deelnemers wenst zich tijdens dit toernooi te laten verrassen. Ditmaal was het Gen na Sosonko die een andere ope ningsvariant koos dan we van hem gewend zijn. De geliefkoos de Draak bleef tegen Karpov ach terwege. In plaats daarvan ver scheen er een andere variant van het Siciliaans op het bord n.l. de Rauser. Ook een mogelijkheid die vaak goed is voor wat spekta kel, dat blijkt al uit de verschil lende rochades lang tegen kort Wit: Karpov Zwart Sosonko siciliaans 1. e2-e4 c7-c5, 2. Pgl-f3 d7-d6, 3. d2-d4 c5xd4, 4. P13xd4 Pg8-f6, 5. Pbl-c3 Pb8- c6, 6. Lcl-g5 e7-e6, 7. Ddl-d2 Lf8-e7, 8. 0-0-0- 0-0, 9. Pd4-b3 Dd8-b6. 10. Lg5-e3 Db6-c7,11f2-f3 a7-a6,12. g2-g4 b7-b5,13. Kcl-bl Pf6-d7,14. f3-f4 Pd7-b6, 15. Dd2- f2 Pb6-a4, 16. Pc3-e2 Lc8-b7. 17. Lfl-g2 Ta8-c8,18. Pe2-cl B5-b4,19. g4-g5Lf8-e8. 20. h2-h4 Pc6-a5. 21. Pb3xa5 Dc7xa5,22. Pcl-b3 Da5-c7,23. h4-h5 a6-a5,24. Th 1-cl Le7-fB, 25. Lg2-f3 Te8-d8, 26. g5-g6 h7xg6, 27 h5xg6 F7xg6, 28. Tel-gl Pa4- c5, 29. Pb3xc5 d6xc5, 30. Tdlxd8 Tc8xd8,31Tg 1 xg6 Dc7-f7,32. Tg6-gl c5- c4, 33. Tgl-hl Lf8-e7, 34. Df2-h2 Kg8-f8, 35. Dh2-c2 Kf8-g8.36. De2xc4 Td8-c8.37 Dc4-b5 Le7-d6, 38. Db5-g5 Df7-c7, 39 Dg5-g6 Dc7Xc2, 40. Kbl-al Dc2-c4. Zwart verliest door tijdsoverschrijding. Beide partijen sturen hun pion nen vervolgens als voorposten in de richting van de vijandelijke koningsvestes, waarna Sosonko volgt met de op het oog aardige overheveling van zijn paard op f6 naar uiteindelijk a4. Het ziet er na deze 15e zet dreigend uit, maar daar staat tegenover dat dit alles wel tijd gekost heeft en de zwarte a-pion nu tijdelijkgeblokkeerd staat. Karpov ruikt onraad en haalt op de 18e zet zijn paard naar cl, met de bedoeling om deze als een rots in de branding op d3 te plaatsen. Deze ingreep komt ei genlijk al te laat want Sosonko heeft nu de mogelijkheid om met Lf6 allerlei dreigingen in te bren gen. Op 19 g5 volgt dan bijv de gevaarlijke offerzet Pxb2, welke tot boeiende varianten met on duidelijke afloop kan leiden. De Nederlandse Rus vond dit blijk baar allemaal te riskant en ging verder met 18 b4. Hort kreeg het gelijk nu echter volledig aan zijn zijde, want op overtuigende wij ze, o.a. met de subtiele zetten Thel en Lf3, bereidt Karpov een actie op de zwarte koningsvleu gel voor. Nadat Sosonko zich heeft laten verleiden het pionof fer op g6 te accepteren is er hele maal geen houden meer aan. Zijn stelling wordt, zoals commenta tor John v.d. Wiel het zo fraai be titelde, één rokende puinhoop. Karpov maakt zijn werk zoals ge bruikelijk weer zeer nauwgezet af, met als uitschieter de slimme 34e zet Dh2, waarmee hij zich verzekerd weet van een pluspion. Dat wedstrijdleider Schuering op de 40e zet het vallen van de vlag van Sosonko constateerde slechts een formaliteit, want zwart kan toch direkt opgeven. Hort schotelde zijn ex-landgenoot Kavalek een wat ongebruikelijke variant van het Engels voor. Door zijn loper voor het paard te geven kreeg hij wel de wat beter gepos teerde stukken. Dit voordeeltje ging evenwel weer teniet toen de Tsjech een paard i.p.v. met de e- pion met de toren ging dekken. Kavalek wikkelde hierna fout loos af naar een tam eindspel, zo dat op de 20e zet de remise een feit was. Morgen is het aan Kava lek de beurt om te pogen de pun- tenreeks van de wereldkampioen tot staan te brengen. Wellicht zal hij uit het gegeven dat hij de witte stukken mag hanteren wat moed weten te putten. Sosonko heeft dan zwart tegen Hort. De stand na 4 rondes is als volgt 1 Karpov 3V2; 2 Hort 2; 3 Kavalek 1V2; 4 Sosonko 1 RUUD DOBBEAAR SCHAKEN - Jan Timman heeft in het internationale toernooi van Bled (Joe) de leiding overgeno men. Zelf won hij van de Rus Cheskowski terwijl concurrent Larsen verloor van de Chinees Junxuan. ZEILEN - De tweede dag van de Kieler Woche is op een misluk king uitgedraaid. Twaalf van de vijftien wedstrijden moesten door windstilte worden afgebro ken. VOETBAL - Gerrie Kleton en Ter ry Hendriks van Beerschot zullen het komend seizoen uitkomen voor Haarlem. Zij tekenden een contract voor twee jaar. VOETBAL - Peter Houtman blijft bij Club Brugge. Nieuwe trainer Grijzenhout stond een vertrek van de Nederlandse spitsspeler niet toe. IS. Vier jaar geleden werd Nederland in Belgrado ook tiende. Toen ech ter mocht gesproken worden van een goede prestatie, omdat Oranje voor het eerst sinds lange tijd weer op een A-kampioen schap aanwezig was. Nu echter werd er veel meer verwacht van deze ploeg, die klasse genoeg leek te bezitten om de topgroep van Europa binnen te stap pen. Klasse genoeg, maar ervaring te weinig. Dat gold zeker voor de nieuwkomers binnen de ploeg. Mitchell Plaat en Sid Bruinsma deden de afgelopen twee seizoe nen zeer goede dingen voor hun club Parker-Leiden, maar bleken in dit toernooi toch nog wel het een en ander te kort te komen. In een wedstrydenreeks als het Eu ropees kampioenschap wordt el ke dag een topprestatie verlangd. Zeker in een Nederlands team, waarin coach Tom Quinn zijn belangrijkste spelers soms te weinig rust gunde. Dat was één van de belangrijkste verschillen met andere ploegen. Jan Dekker, de aanvoerder die pas gisteren aardig wat speeltijd kreeg toegemeten en daar via 22 punten dankbaar gebruik van maakte: „Bij verschillende ande re ploegen zie jeeen speler, die de ene dag een topprestatie heeft geleverd, de volgende dag niet of nauwelijks in het veld. Sparye is daarvan een prachtig voorbeeld. Diaz Miguel liet Rullan bijvoor beeld tegen ons spelen, en hield hem de volgende wedstrijd tegen de Sowjet-Unie, veertig minuten op de bank. Quinn heeft dat niet gedaan. De vijfman, die tegen de Sowjet-Unie de meeste speeltijd kregen, moesten tegen Spanje weer een topprestatie leveren. En dat kan eigenlijk niet". Jan Dekker is één van de spelers, die veel meer had verwacht van het Europees kampioenschap 1979. Niet alleen waar het de pres tatie van de ploeg betreft, maar zeker ook waar het om de eigen inbreng ging. Dekker keek in de meeste wedstrijden lijk vanaf de bank toe. Tijdens de voorbereiding heb ik gemiddeld een minuut of acht tien per wedstrijd gespeeld. Hier misschien vijf of zes en dat dan nog dank zij de partij tegen Bel gië. Je gaatje dan wel afvragen of het nog zin heeft je vrij te maken van je werk. Of het dat offer nog wel waard is. In tegenstelling tot de oefenperiode was er nu zeer duidelijk een eerste vijftal. Maar dat is natuurlijk een zaak van Quinn. Hij is de coach en bepaalt wie er spelen. Ik heb alleen voor mijzelf het idee dat ik de ploeg meer en beter had kunnen hel pen. En dat geldt niet alleen voor mij". Misschien is Quinn inderdaad wel te veel uitgegaan van zijn (Ame rikaanse) kerngroep, aangevuld met Kees Akerboom, maar de vraag of anderen een betere pres tatie zouden hebben geleverd, zal te enenmale onbeantwoord blij- De Sowjet Unie heeft in de laatste wedstrijd van de finaleronde Italië verslagen met 90-84 (41-31). Door dit resultaat speelt de Sowjet Unie morgenavond in de eindstrijd tegen Israël. De strijd om de derde plaats wordt vanavond gehouden tussen we reldkampioen Joegoslavië en Tsjechoslowakije. Italië eindig de op de vijfde plaats en Spanje werd zesde. staf. De Belgen hoorden beslist niet thuis in het A-toernooi en wonnen dan ook geen enkele wedstrijd. Gistermiddag waren zij niet veel meer dan een speel bal voor de Nederlandse ploeg, die geheel op zichzelf bepaalde hoe het resultaat er zou komen uit te zien. Een behoorlijke portie gretigheid en scoringsdrift werd in de eerste twintig minuten be loond met een score van 65 pun ten. Omdat België er daar slechts 47 tegenover kon stellen was de wedstrijd (eigenlek een te ge wichtig woord voor dit free lance gebeuren) halverwege al voor- bü. In het tweede deel maakte Quinn van de spelersbank een door gangshuis. Hij wisselde maar liefst elf keer en mede daardoor kon Bert Kragtwyk via elf minu ten en zes punten ook zijn plaatsje verdienen in de statistie ken. Jan Dekker nam in het tweede deel de meeste punten (14) voor zijn rekening, zoals Danny Cramer dat in de eerste helft had gedaan. Ned erland- Belg ié was door de vele scores af en toe leuk. Maar het was en bleef een wedstrijd zonder waarde. De eindstand van 115-85 had alleen betekenis voor de statistie ken. Scores Nederland: Kragtwyk 6, Dekker 22, Cramer 24, Plaat 8 Hagens 3, Faber 13. Bruinsma 7. Woudstra 14, Akerboom 4, Van Hel fleren 2 en Van Tuyll 12. Top- scores Belgie: Van Poppelen 21 en Samaey 15.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 9