Sionshof staat in steigers Derde Leidse bijenmarkt "Ik heb het hier niks naar m n zin Grootscheepse opknapbeurt Ujl'"'1'" - I 1979 ZATERDAG 2 JUNI 1979 'a Voor som mige oudere bewoners van een hofje valt het niet mee. zo'n grootscheepse renovatie van hun woninkjes. Ze zouden het liefst in hun huisje blijven zitten en alles willen laten zoals het is omdat ze opzien tegen het verhuizen en de vaak langdurige ongemakken tijdens de verbouwing E'en van de oudste bewoonsters van het Groot Sionshof is Sientje Dekensbeter bekend als tante Sientje. Jarenlang kon men haar door de stad zien schuifelen. Ze is een bekende verschijning ge worden in Leiden. De laatste jaren is zij zeer slecht ter been en komt zij hel hofje nauwelijks meer uit. Ze is nog wel steeds een markante maar ook eigenzinnige bewoon ster van het hof. Met de restuaratie van hel Groot Sionshof is ze niet tevreden. "Vindt uhet niet erg".vraagt ze. "Straks stort het hele huis in door al dat getimmer. Ik heb het hier niks meer naar m'nzin.lk wil hier weg. Maar niemand wil me helpen.Ze laten me gewoon zitten" In haar kleine huisje in het hofje gaat het niet meer. blijkt wel. "Ik kan niet meer lopen", vertelt ze. Ze zit bijna de hele dag voor het raamenkijkt naar buiten. "Ik wil ook niet naar een bejaardente huis", zegt ze bedroefd. Ze schudt haar hoofd ten teken dal ze hel zelf ook niet meer weet. LEIDEN - Het Groot Sionshof in 'De Camp' staat in de steigers. Een paar maanden geleden is een begin gemaakt met een groot scheepse opknapbeurt van dit Leidse hofje. De restauratie van het Groot Sionshof staat los van het bestemmingsplan dat is ge maakt voor 'De Camp', maar zal ongetwijfeld een zeer gunstig ef fect hebben op de wel zeer ver pauperde omgeving in dit deel van de Leidse binnenstad. Eerst iets over de geschiedenis van het hofje. De historie gaat terug tot bijna 500 jaar geleden toen Hugo van Zwieten en zijn vrouw aan Burgemeesteren, Schout en Schepenen van Leiden te kennen gaven dat zij een hofje wilden stichten voor veertien arme, eer lijke mannen en hun wijf. Het hofje werd gebouwd op de hoek van de Papengracht en de Lan- gebrug. In 1660 toen het hofje dermate vervallen was, en herstel niet meer mogelijk bleek, werd besloten tot herbouw van het hofje op de huidige plaats aan de Sionsteeg. het Groot Sionshof genieten tussen de steigers Van de daken van de huisjes blijft In 1913, toen een aantal van de oud ste pandjes vermoedelijk op in storten stond, werd door de toenmalige regenten besloten de huisjes af te breken en zes nieuwe woninkjes te bouwen. Het op- knapplan dat nu is gemaakt be treft dus zowel de restauratie van de eeuwenoude pandjes als de renovatie van de laatst gebouwde woninkjes. De makers van de plannen hebben geruime tijd in de startblokken gestaan. In het voorjaar van 1975 deden de regenten van het Groot Sionshof een voorstel aan de Dia conie der Hervormde Gemeente Leiden (de Diaconie is eigenares se van het hofje) om over te gaan tot de restauratie van het groot Sionshof. Daarna moest nog een lange weg worden gegaan voor dat alle mogelijke subsidies bin nen waren en de aannemer met hameren beitel zijn werk kon be ginnen. Het ontwerp voor de res tauratieplannen is gemaakt door de architect P. van de Sterre die in oktober vorig jaar overleed. Het Groot Sionshof zal aanzienlijk worden opgeknapt. Er wordt in twee fasen gewerkt. Wat bij het betreden van het hofje de linker zijde is wordt op dit moment on der handen genomen. Voor de bewoners van dit deel van het hofje is tijdelijke huisvesting el ders gevonden. Wanneer de lin kerzijde van het hofje gereed is zullen de andere woninkjes on der handen worden genomen. De belangrijkste veranderingen worden binnen in de huisjes aan gebracht. Zo krijgt elk huisje een centrale verwarming, behoorlijk sanitair, een keuken en betere isolatie. Maar ook de buitenkant van het hofje zal een aantal aan zienlijke veranderingen onder gaan. De triest aandoende bui tenmuur van het hofje zal een an der aanzicht krijgen. De ramen worden vergroot en zullen op een lagere plaats worden aange bracht. De kruiskozijnnen wor den vervangen en aan de voorge vel zal een dakkapel worden toe gevoegd. Door alle veranderin gen zal het hofie niet alleen fraai er maar ook leefbaarder en meer in de woonomgeving worden op genomen. De restauratie en re- tien maanden in JAN RIJSDAM Het torentje boven de toegangspoort van het Groot Sionshof. NIEUWE BOND VOOR LEIDSE INVALIDEN LEIDEN - De breuk tussen de Leid se afdeling van de Algemene Nederlandse Invaliden Bond en het in Haarlem zetelende hoofd bestuur lijkt definitief. Volgende week donderdag wordt de op richtingsvergadering gehouden van een nieuwe Leidse invali- denbond. De bond krijgt de naam, Algemene Minder Validen Organisatie Leiden en omstre ken. Voor het bestuursfuncties van de nieuwe bond hebben zich alle be stuursleden kandidaat gesteld die tfjdens de laatste ledenverga dering nog zitting hadden in Leidse afdelingsbestuur van de ANIB en aan het slot van de ver gadering aftraden. Dat zijn pen ningmeester F. van Dijk, voorzit ter L. van Halem, secretaris C.G. Kriek en het bestuurslid M. Pijn- naken. Daarnaast is er een aantal nieuwe kandidaten te weten de heren Brink, Esman, Cats, Harte- velt en Van Pesch. De afscheiding van de landelijke ANIB in Leiden is veroorzaakt door wederzijdse irritatie van de bestuursleden. Zo verweet het hoofdbestuur dat er bij de afde ling Leiden onbekwame be stuurders rondliepen. Het Leidse afdelingsbestuur daarentegen verweet het hoofdbestuur de contributie te hoog op te schroe ven, door het aantrekken van nieuwe betaalde krachten op het bondsbureau. Tijdens de laatste afdelingsverga; dering in Leiden, waarbij ook vertegenwoordigers van het hoofdbestuur en bondsbureau aanwezig waren, liep de twist zo hoog dat het zittende bestuur be sloot op te stappen. De oprich tingsvergadering van de nieuwe bond wordt gehouden in het ge bouw van de speeltuinvereniging "Oosterkwartier" en begint om twee uur 's middags. Volgende week zaterdag bij Sterrewacht LEIDEN - Voor het derde jaar in successie organiseert de Vereni ging tot Bevordering van de Bij enteelt zaterdag 9 juni een mi lieu-bij enmarkt in Leiden. Even als in voorgaande jaren wordt die gehouden in de Sterrewachtlaan aan het einde van de Kaiserstraat. In tegenstelling tot de vroegere bij enmarkt zal iedere belangstel lende nu in de gelegenheid wor den gesteld de behandeling van een bijenvolk van A tot Z te vol gen. Ook binnen een bijenkast en dat zonder het gevaar te lopen een bijensteek te krijgen. Elk uur zullen er demonstraties worden verzorgd in een spec iaal gebouwde demonstratiestal. Bo vendien is gepoogd een vorm van samenwerking tot stand te bren gen met het onderijs. Zo zullen leerlingen in de gelegenheid worden gesteld om op de markt hun werkstukken te tonen. Tot de deelnemers aan de milieu- bijenmarkt behoren onder meer Staatsbosbeheer, het Instituut voor Natuurbeschermingseduea- lie, hel ministerie van CRM, Ga- liapolis uit Oegstgeest (biolo gisch dynamisch tuinieren). Ver eniging Milieudefensie. Hortus Botanicus, Stichting Memo (lan delijke organisatie van mens- en m il ie u vriend el ij ke ond erne m i n- gen). Repelsteeltje uit Leiden (gezonde voedingsvoorlichting). De Peuleschil uit Leiden. Inter national Fund for Animal Welfare en diverse stands waar kaarsen, honging, wijn en imkérsartikelen gekocht kunnen worden. Ook zullen er op de markt diverse ambachten en vriietydsbezighe- den getoond worden zoals spin nen en kantklossen, pottenbak ken en keramiek, korfvlechten en en wol verven. Tijdens de markt zal er opgetreden worden door hel middeleeuws straattoneel van Karen van Holst uit Oud Ade, het Jeugd Kamerokest uit Leiden en de Folk-group Leiden. e markt is om n publiek geopen vier 's middags ■ger r het :1 en duurt tot half Over de brug Of het nu komt doordat wij al zo'n lange historie achter de rug hebben weet ik niet, maar het valt niet te ontkennendat wij Leidenaars een beetje traditioneel zijn ingesteld. Wat huiverig voor al dat futu ristische gedoe. We betreden het liefst de gebaande banen en moeten gewoon niets heb ben van al die nieuwlichterij Dat hebben we met z'n allen nog eens overduidelijk bewe zen met het herstel van de marktenrouteAl vele maan den is het centrum van de stad één grote bouivplaats. Nu de Botermarkt bijna klaar is. is het werkterrein van de grondarbeiders verplaatst naar de Aalmarkt. Gevolg is dat de verbinding tus sen Hoogstraat en Maars- mansteeg. een van de druk- stbelopen routes van het cen trum. tijdelijk een hindernis- parcours is geworden waar menige trimbaanuitzetter jaloers op zou zijn. Om het on gerief van het winkelende publiek wat te beperken werd van het Waaghoofd naar de Stille Rijn een noodbrug ge bouwd. Maar wat is de praktijkDe houten noodbrug wordt nau welijks gebruikt. Nee. we blij ven de oude route trouw. We persen ons door de Donker- steeg. We wiebelen over de planken en we nemen het risi co om onze nek te breken. Vandaar ook dat ik de vrees van de Leidse middenstand, dat men zal uitwijken naar beter bereikbare winkelcen tra niet deel. Om een Leide- naar uit zijn binnenstad weg te houden moet er heel wat ge beuren. Majoretten Het majorette-wezen in Leiden tiert welig. De peletons schie ten als paddestoelen uit de grond. Er is geen zich zelf res pecterende muziekvereni ging, buurt- of clubhuis en wijkorganisatie meer, die niet de beschikking heeft over pakweg anderhalf a twee do zijn ontluikende vrouwtjes, die er kennelijk plezier in hebben om een metalen stokje, pardon baton, in de hand te laten ronddraaien. De vaardigheid en de variatie waarmee dat gebeurt en de wijze waarop men er in slaagt dat te toen op de maat van de laatste LUV- en ABBA-hits is bepalend voor de plaats in de eindrangschikking. De laat ste weken komt het competitie element tussen deze groepen goed uit de verf. Er gaat geen week voorbij of er is wel er gens een concours. Ik heb hier en daar eens een kijkje genomen bij het feno meen majorette en heb me toch wel verbaasd over het fana tisme waarmee sommige ou ders zich hebben gestort op dit kleurige bewegingscircus. Alsof het gaat om een filmau- ditie of de verplichte kür bij het kunstrijden, worden sommige meisjes opgepept om zich volledig te geven tijdens de act. Hoewel de deelneemstertjes het zelf meestal zien als een gezel lige tijdspassering .staan zich langs de lijn af en toe ouders te verbijten over het feit dat een baton ter aarde storteen hoed met struisvogelveren van het hoofd vliegt of een majorette per ongeluk een ander pasje uitvoert dan de collegaatjes. Hoe bloedserieus men in som mige kringen het majorette spektakel beschouwt blijkt uit het verschijnsel, dat er de laatste tijd geen concours meer gehouden kan worden of er dalen wel protesten neer op de hoofden van de arme jury leden. die het allemaal zo slecht en ondeskundig beoor deeld hebben. De weerslag van die onvrede hebt u de af gelopen weken ook in de inge zonden brievenrubriek van deze krant kunnen aantref- fen. Tijdens een onlangs in de G roenoor dhallen gehouden concours was ik er getuige van hoe een klein meisje van een Haags peleton bezig was stickers van de eigen vereni ging te verkopen ten bate van de clubkas. Ik heb me toen nogal geérgerd aan het ge drag van een echtpaar dat - kennelijk verblind door de prestaties van de eigen groep - het nodig i'ond allerlei ver wijten, schimpscheuten en venvensingen naar het hoofd van het meisje te moeten slin geren. Twee volwassen mensen spreidden een kinderachtig heid ten toon die je op kleuter scholen niet aantreft. Uit het bovenstaande zou de indruk kunnen ontstaan dat het ma jorette-gebeuren iets is waar haat en nijd, afgunst en hok jesgeest de boventoon vieren. Gelukkig zijn er veel ouders die het allemaal wat luchtiger opnemen en een optreden in een concours niet als een "hei lig moeten" beschouwen. Wel is het zo dat een paar van die fanatieke toeschouwers, die het vizier uitsluitend op de ei gen dochter gericht hebben.de sfeer grondig kunnen beder ven. En daar moet een stokje voor gestoken worden. Opening Til Gardeniers, de bewinds vrouwe van Cultuur, Recrea tie en Maatschappelijk Werk was deze week weer even in Leiden om een officiële ope ning te verrichten. Nu is dat over het algemeen niets bij zonders, want één van de ta ken van de minister is om van haar aanwezigheid blijk te geven wanneer op het eigen werkterrein iets bijzonders tot stand gebracht is. Haar bezoek aan de sleutelstad gold ditmaal echter niet de opening van een nieuw cul tuurpaleis. een groot recrea tieproject of een dienstverle ningscentrum. Nee, het ging om een verbouwde kapsalon aan het Levendaal. Ze deed het niet omdat het ook maar iets met haar ministeriële werk uitstaande had. Nee, louter en alleen omdat ze al vele jaren klant van de salon is. Af en toe een watergolfje of een permanentje. Als dit het toekomstige beleid van de CRM-minister wordt voor officiële gelegenheden dan staan ons nog een paar leuke evenementen te wach ten. De bloemenhandelaar, die de minister tot zijn klan tenkring mag rekenen, kan ervan overtuigd zijn dat de hoge gaste aanwezig is bij de inhuldiging van zijn nieuwe stalletje. En we kunnen er ook van over tuigd zijn dat Til Gardeniers de eerste rit zal maken met het nieuwe electrokarretje van de melkman die haar dagelijks voorziet van melk, yoghurt en custardvla. Puur Leids De afgelopen weken heb ik u op deze plaats een bloemlezing gegeven van woorden, uit spraken en verbasteringen die in Leiden worden ge bruikt. Het probleem dat zich daarbij voordoet is om vast te stellen welke woorden nu puur Leids zijn en welke van elders komen of een zodanige verspreiding hebben gekre gen dat ze niet alleen door Leidenaars gesproken wor den. Bijvoorbeeld het verkeerde ge bruik van het woord "zijn"' in de zin "Het is van zijn" in plaats van "Het is van hem". In Leiden wordt een dergelij ke vergissing vaak gemaakt, maar ook in Rotterdam wordt dergelijke taal gesproken. Waar ik bijvoorbeeld ook niet helemaal zeker van ben zijn termen uit het knikkerspel die door diverse lezers als "puur Leids" worden gepresenteerd. Als verschillende soorten knik kers worden in Leiden wel ge noemd: de kuister (gewone glazen knikker), een krijt- schijter (een ouderwetse kleiknikkeren een looier (een metalen knikker meestal af komstig uit een lager). Bij het knikkeren in Leiden werd (en wordt?) ook de term "oeter" gebruikt om aan te geven dat de knikker de stoep is afgerold en men opnieuw mag gooien. Bovendien wordt vaak het woord "pet" gebruikt in plaats van putje en wordt tij dens het spel de kreet "ach terklap mijn" geuit-. Daarmee wordt de winst opgeëist wan neer een knikker terugketsend van de muur toch nog een an- der raakt. Dat puur Leids niet altijd van oude datum behoeft te zijn blijkt uit de term "de kraak afgaan". Het zijn woorden die je de laatste tijd in Leiden nogal eens hoort gebruiken. Daarmee wordt aangegeven dat iemand de ronde maakt in een wijk waar het grofvuil wordt opgehaald, om te kij ken of er nog iets van zijn ga ding bij is. Kei(len) Onlangs schreef me iemand dat het hem opviel dat er de laat ste tijd zoveel ruiten sneuve len in de sleutelstad. De brief schrijver meent te weten hoe dat komt. Bij allerlei (her)be- st ratingswerkzaamheden blijven na voltooiing altijd stenen liggen.Ook later wordt dat overtollige plaveisel niet weggehaald. "Kijk maar eens naar de omgeving uan het sta tion, de Narmstraat enz." Voor mensen die een pilsje teveel op hebben liggen de projec tielen binnen handbereik. En dat het gebeurt blijkt volgens de schrijver wel uit panden als de voormalige vleesfa- bnek aan de Morsweg, het militair tehuis aan de lste Binnenvestgracht en de vele winkelruiten die sneuvelen. Toch is er waarschijnlijk een Leids bedrijf dat het zou be treuren wanneer er wat zui niger met tegels en stenen werd omgesprongen. U kent misschien de aloude slogan van dat bedrijf: Even gebeld... snel hersteld. L. GLIBBER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3