Haagse adel graag met 'Flora' in zee dl® ifctg) ©infö dl® tnffflljj®®tn)®(n) ZATERDAG 2 JUNI 1979 RIJNSBURG - Bulldozers en draglines hebben vorig jaar al korte metten gemaakt met ruim 23 hectare Kamphui- zerpolder, tot voor kort voor een goed deel nog eigen dom van twee adellijke Haagse families. In het landelijke groen, goed zichtbaar vanaf de snelweg Amsterdam-Den Haag, zal daar eind volgend jaar een kanjer van een bloemenveiling bedrijfsklaar worden af geleverd. De vette klei (30.000 kubieke meter) is naar elders afgevoerd en bulldozer-machinisten hebben zich bij het dichtschuiven van de vele polderslootjes dank baar ontfermd over de vele kilo's paling. In onderstaand verhaal wordt de tussenstand opge maakt. Vanuit zijn sombere houdt Gerrit Heemskerk nauwlettend de zandtransporten in de gaten "Ik zie wel mogelijkheden", zegt hij, "een gedeelte te be nutten als vergaderruimte. Maar daar kan pas serieus over gepraat worden als de gemeente het complex heeft aangekocht", aldus Noort, die ook loco-burgemeester van Rijns burg is. Hoewel er al een jaar bouwacti viteiten plaats vinden heeft de nieuwe veiling nog weinig gestalte gekregen. Het is nog een hoekige zand- en ce- mentviakte waarop vrachtau to's af en aan rijden en waar zich tegen de horizon nog slechts bouwketen, hopen zand en klei en hoog opgetas te stapels materiaal afsteken. Bij de ingang, aan de Oegst- geesterweg, staat een kleine sombere caravan, waarin zich met pen en papier de 59-jarige Rijnsburger Gerrit Heems kerk heeft teruggetrokken. Zijn opdracht: Scherp in de gaten houden hoeveel vrachtauto's zand afleveren. Zorgen dat er geen kubieke meter tussen de wal en het schip raakt. Een controle die noodzakelijk wordt geacht omdat, zij het elders, malver saties mét zand geen uitzon dering zijn. Al wil bouwcoör- dinator Cees Noort zulke zware woorden liever niet ge bruikt zien. Hij noemt de stip te controle "onderdeel van een goede terreinorganisa tie". Maar hoe dan ook; Heemskerk turft er de hele dag op los. 's Morgens om half zeven is hij al van de partij en pas om vijf uur verlaat hij zijn heiligdom. Een saaie bedoeling? Welnee, hij heeft zijn handradiootje toch. En kijk eens in het wandkastje. Spullen om zelf koffie en thee te zetten. Wat wil je meer? In elk geval beter dan werkloos zijn Een paar jaar terug vervulde Gerrit Heemskerk vol overgave een portiersfunctie bij een con- servenfabriek in Rijnsburg. "We dachten dat het bedrijf hardstikke gezond was", zegt hij, twee turfjes zettend, "maar opeens was het met de zaak gedaan. En daar sta je dan. Eind in vijftig. Wie motje nog? Dan ben je toch hard stikke blij met een baantje als dit". Heemskerk zit al vanaf oktober vorig jaar in de caravan. Hij storid er eerst een stuk verder mee op het terrein, vlak bij de snelweg. Ook in de gure win termaanden. In de ochtend passerende automobilisten namen in het duister van de polder dan een vaag schijnsel waar, afkomstig van een in de caravan gemonteerd gas- lampje, niet al te best voor de ogen, maar juist voldoende om er naar eer en geweten streepjes bij te kunnen zetten. Op die stek langs de snelweg was eentonigheid troef. Dag in dag uit vijf af en aan rijden de vrachtauto's in de gaten houden. Net zolang tot er een berg was aangevoerd van 20.000 kubieke meter. Pas toen mocht hij naar elders verhuizen. Schijntje Die 20.000 m3 is overigens maar een schijntje van de totale hoeveelheid benodigd zand. Om het gehele terrein op de gewenste hoogte te krijgen komt daar nog 165.000 m3 bij. Het zand is afkomstig uit de zo genaamde Put van Menten, een zandwinproject op het grondgebied van Oegstgeest. In 1970 verkocht Warmonder Menten het zand uit zijn put aan de gemeente Leiden, die op haar beurt de Amsterdam se Aannemingsmaatschappij als zandafnemer strikte en, om het verhaal rond te ma ken, het zand is daarna weer doorverkocht aan Vermeer uit Heemstede die voor de Door Herman van Amsterdam veiling de grond werkzaamheden verricht. Zo'n vijftig jaar geleden was een flinke lap van Rijsburgs grondgebied in handen van adelijke Haagse families Kastele van VoortsVader en Van Voorts Vader. Dat bezit is successievelijk uitgedund. Tot de laatste "koloniën" be hoorden ook wat lapjes wei degrond op de plaats waar nu de nieuwe veiling wordt ge bouwd. In pacht gegeven aan plaatselijke veehouders en een kweker. Ruilen Sommige van die stukjes grond heeft Flora eenvoudigweg weten te ruilen voor andere weidegrond en er is ook op gekocht. Flora-voorzitter Vianen is er op uitgestuurd om de onderhandelingen te voeren. "Er was", zoals hij dat zegt "een algemene bereid heid om mee te werken". Er is niet overdreven met de geld buidel gerammeld hoeven worden. De weidegrond uit de Kamphuizerpolder heeft eigenlijk het predikaat "waardeloos" en zou normaal gesproken maar een gulden of vier per vierkante meter opbrengen De veiling heeft er tien gulden van gemaakt Er moest ook nog afgerekend worden met de indieners van bezwaarschriften tegen de nieuwbouw. Dat waren er 35, met name kwekers uit de om geving. Maar ook die plooien zijn zonder al te veel morren glad gestreken. Belangrijkste vrees van de kwekers was dat de komst van de veiling de waterhuishouding in de pol der in het honderd zou laten loper. Op aandrang van het hoogheemraadschap Rijn land en ter geruststelling van de kwekers is er nu rond het complex een twee kilometer lange en acht meter brede sloot gegraven, in latere in stantie nog voorzien van overloopbekkens om ook be rekend te zijn op veel overtol lig water. Cijfers Nog wat cijfers. De nieuwe vei ling komt te rusten op 2000 betonpalen, er zit 3 km pvc- leiding in de grond, 850 meter betonriolering en op bijna drie meter een 23 kilometer lange diepdrainage, die al prima diensten heeft bewe zen omdat ondanks het re genachtige weer de laatste tijd het werk nauwelijks is op gehouden. Er is in de bouw zelfs geen ach terstand ondanks de onver wacht lange bouwstop de af gelopen winter. Men houdt het er daarom op dal geheel volgens plan eind 1980 de veiling in gebruik kan wor den genomen. Wie met de Flora-leiding praat over de nieuwbouw en de simpele vraag stelt wie nu ei genlijk met het idee om in de Kamphuizerpolder te gaan bouwen is gekomen, wacht tevergeefs op antwoord. "Het is destijds een gouden sug gestie geweest", zegt Vianen. dat geef ik grif toe. Want we zaten ontzettend omhoog. Zozeer zelfs dat we noodge dwongen in andere gemeen ten zijn gaan kijken. In Kat wijk bijvoorbeeld hadden we zo terecht gekund op het in dustrieterrein 't Heen. Dat is sterk overwogen Maar het is afgeketst op verkeerstechni sche voorzieningen. Dus wa ren we ontzettend blij dat ie mand ons die mogelijkheid van de Kamphuizerpolder voorschotelde Maar om nu namen te gaan noemen. Daar krijg je alleen maar scheve gezichten door. Je weet net hoe dat gaat in een kleine ge meenschap. We hebben liever geen storingen in het onder linge verkeer", zegt Vianen. Vandaar dat er in het bloemen- dorp steevast wordt gespro ken over "een Rijnsburgse politicus". Namen noemen is er niet bij. Het VVD-raadslid Renooy vindt dat het de hoogste tijd is die geheimzin nigheid te doorbreken. Maar hij eist de eer voor zich op. "De suggestie aan het Flora-be stuur is destijds van mij afge komen", zegt hij. Ik kan mij wel voorstellen waarom daar hardnekkig over wordt ge zwegen. De WD is in Rijns burg maar een erg kleine par tij. Men had natuurlijk liever de grootste partij met de eer laten strijken. Anders De nieuwe Flora-veiling is to taal anders van opzet. Wie rondstapt in het oude gebouw ziet in een en dezelfde ruimte kopers en kwekers hun werk doen, daar tussendoor schui ven ook nog vrachtwagens, die met hun uitlaatgassen de lucht van versgesneden snijbloemen geweld aan doen. Ter verbetering van dat werkklimaat is in hei nieuwe complex gekozen voor een zogenaamd gescheiden sys teem. waarbij aan- en afvoer elkaar niet meer hinderlijk kruisen. Onder meer hoopt men dat te bereiken met het aanleggen van zogenaamde kopersslra- ten. De opkoper van bloemen kan dan met zijn vrachtauto een grote overdekte hal bin nenrijden en als het ware zijn eigen straatje indraaien In die straat kan hu beschikken over een afgeschermde ruim- In de wandelgangen van de veiling Flora klinken nog de gekscherende opmerkingen na over de "nederlaag" die de plaat selijke RABO-bank heeft geleden bij de onderhan delingen over de voorfi nanciering van het nieu we complex Zoals be kend moest er 69 miljoen gulden voor worden aan geboord, een transactie die zelfs voor Rijnsburg se begrippen aantrekke lijk mag worden ge noemd. Alle reden voor de plaatselijke bankdi recteuren dus het beste beentje voor te zetten. Aan vier werd een offerte ge vraagd, inclusief de RABO- bank (voormalige boeren leenbank) waarmee de veiling van oudsher nauwe relaties onderhoud en waar ook veel kwekers hun geldzaken laten behartigen. Bij de onderhan delingen vielen er sowieso al twee banken af en van die overbleven, ABN en RABO, bleek de eerste de voor de veiling meest gunstige offerte te hebben opgesteld. Men zat 1/16 procent onder de aanbie ding van de concurrerende bank. In geld uitgedrukt 100.000 gulden, uitgesmeerd over een loopperiode van twee jaar. Bij de RABO-bank wordt men er liever niet aan herinnerd het miljoenen-voorschot mis te zijn gelopen. Directeur Kralt vindt de in het dorp veel besproken kwestie van on dergeschikt belang. "Boven dien", zegt hij, "zit ervoor ons wellicht toch nog wat in het Overbrugging Hij doelt daarmee op een twee de krachtmeting tussen de Rijnsburgse banken. Immers, de door de ABN verstrekte miljoenen, zijn slechts een overbruggingskrediet. Bij de omzetting in een vaste hypo- theek, waarschijnlijk binnen twee jaar, zullen de banken opnieuw met een offerte moe ten komen. Om welk bedrag het dan zal gaan is niet zeker. Het Flora-bestuur rekent er op dat de EEG een subsidie op de nieuwbouw van onge veer 10 miljoen zal geven en dat de Wet op de Investerings Regeling (WIR) ook nog eens zo'n bedrag zal opleveren. Dan blijft nog over de vraag voor hoeveel het huidige vei lingcomplex van de hand zal worden gegaan. Er wordt vol op gegist. Maar Flora-voorzit ter Vianen vindt het nu noe men van welk bedrag dan ook, louter natte vingerwerk. "Er is al een bedrag genoemd van veertien miljoen gulden", zegt hij, "maar dat is een slag in de lucht. Het kunnen er net zo goed achttien of twaalf worden. Het enige wat zeker is, is dat de gemeente in prin cipe wil aankopen. We zullen allebei met een taxatie op ta fel komen. En dan is het een kwestie van elkaar kunnen vinden". Trekt men van de voorlopig ge leende 69 miljoen de bijdrage van de EG en WIR en de op brengst van de oude veiling af, dan houdt men het bedrag over waar de Rijnsburgse banken opnieuw over in de clinch zullen gaan. Overigens, het ziet er niet naar uit dat van het uit 1914 date rende oude Flora nog veel overeind zal blijven staan. Gedeputeerde Staten hebben destijds hun goedkeuring aan de bouw van een veiling in de Kamphuizerpolder verleend, onder voorwaarde dat de daar aanvankelijk geprojecteerde woningbouw dan zou plaats vinden op de plaats van het oude complex. Zaalsporten Dat zal vermoedelijk ook wel zijn beslag krijgen, alleen wordt nu wel nagegaan of toch niet een klein deel ervan een bestemming kan krijgen. Er is al de suggestie gedaan er wat zaalsporten in onder te brengen Maar volgens Flora bedrijfsleider Cees Noort, die nu als bouwcoordinator is aangesteld, zit dat er niet in. Want voor zaalsporten zijn de hallen te laag. Bovendien staan er zoveel bouwkundige obstakels in, dat het te veel geld zou gaan kosten die weg te werken. te (box) die hu bijvoorbeeld tot koelcel kan omvormen. In totaal zijn er tachtig van die boxen. Nu is het nog zo dat personeel van Flora de ge veilde bloemen per kar naar de opkopers brengt. Dat is straks verleden tijd Er is een systeem bedacht om de karren, zodra ze uit de vei lingzaal komen per computer en via een transportband in de vloer, naar de kopersstra ten te dirigeren. Een optische lezer zorgt ervoor dat de kar ren de juiste afslag nemen, dus bij de juiste opkoper te recht komen. Voor degenen die geen gebruik maken van een box (moet worden gehuurd) wordt een grote kopersruimte aange legd. Met de computer, een ontwerp van een computer deskundige en Flora's chef technische dienst De Heyer, zijn uitgebreid proeven ge nomen. Daarbij is men uitge gaan van een extreme, zich in de praktijk nooit voordoende, drukte. De proeven hebben "bevredigende resultaten" opgeleverd. Veel tijd wordt er met dit nieuw systeem overi gens niet gewonnen. Het maakt het werken in de vei ling wel een stuk minder rommelig. Aanvoerzaal. De kweker, die bloemen en planten aanvoert, wordt het ook een stuk makkelijker gemaakt. Hij kan bij aan komst in het veilinggebouw direct lossen in een loeigrote aanvoerzaal. Voor verder transport naar de veilingzaal wordt dan gezorgd. De huidi ge veilingzaal van Flora heeft twee tribunes en ook twee veilingklokken. Daar komt nu een grote tribune voor in de plaats met een totaal van vier klokken. In die zaal zul len voorzieningen getroffen worden die de kopers beter dan nu in staat stellen contact te onderhouden met veilin gen elders in het land maar ook andersom zal de commu nicatie vlotter kunnen verlo pen. De verlichting zal automatisch bestuurd worden. D.w.z. zo dra in een ruimte voldoende daglicht is om goed bi) te kunnen werken sullen er ook geen lampen kunnen bran den Aan de andere kant zal in de nieuwe veiling zoveel mo gelijk het zonlicht worden geweerd om te voorkomen dat er extra gekoeld moet worden om bloemen en plan ten goed te houden. Door de hele veiling heen wordt een asfaltvloer aangelegd. Zoals de zaken er nu voor staan zal er slechts êen grote tot gangswt g naar de nieuwe veiling zyn. Aan rijkswater staat is al veelvuldig het ver zoek gedaan een afrit te mo gen aanleggen die uitmondt op de snelweg Amsterdam- Den Haag. Maar zowel het gemeentebestuur als de lei ding van Flora hebben tot nu toe nul op het request gekre gen De nieuwe veiling heeft nog weinig gestalte. In het landelijke groen strekt zich nog slechts een hoekige cement- en zandvlakte uit

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 19