Zwartkruis over ..harde lijn" halfzwane shag Zeg maar jij tegen mij Het hockeyvolk bij Leiden is een beetje te keurig Tahamata maakt debuut Vier spelers uit regio Leiden in UEFA-seleetie Zoetemelk klopt ook Hinault... Het wordt tijd dat ik toesla DINSDAG 22 MEI 1979 Het milieu vervuilende voetbal van dat tuig van Barcelona en die slopers van Fort una DÜsseldorfvorige week in de Europa Cupvervulde me met zoveel droefenis dat ik in het weekeinde dacht: kom, laat ik weer eens naar het hockey gaan. Want je wilt ten slotte ook wel eens 22 man elkaar zien bekampen zonder dat het beendergekletter met het blote oor hoorbaar is, nietwaar. Vandaar dat ik mij zowel za terdag- als zondagmiddag naar het fraaie complex van de Leidsche Mixed Hockey Club (roepnaam "Leiden") te Oegstgeest heb begeven om daar weer wal bij te komen. Hockey is gelukkig nog geen oorlog. Niet dat de heren (of dames) zich in deze tak van sport als lammeren gedragen, hoor,dat zeer zeker niet.Maar de opzet is in elk geval niet elkaar het bewustzijn te ont nemen. Leiden heeft het in de hoogste vaderlandse afdeling vrese lijk moeilijk. Het balanceert op de rand van degradatie. En na dit weekeinde, waarin eerst werd verloren van MEP (1-2) en vervolgens gelijkge speeld tegen mede-degrada tiekandidaat Oranje Zwart (1-1) ziet het er wel zeer don ker uit voor Leiden. Ik hoop overigens van harte dat de ploeg het redt, want we heb ben hier toch al zo weinig din gen die zich op het hoogste ni veau afspelen Het waren twee zwakke potjes die Leiden zijn aanhang voorzette. Van MEP (dat wel beter was) had men niet be hoeven te verliezen en van Oranje Zwart had gewonnen kunnen worden. Tegen deze laatste club had Leiden de ar bitrage bepaald niet mee. Scheidsrechter Lathouwers onthield de ploeg in de slotfase een geheidestrafbal.Die arbi ter bleek trouwens een heel bijzonder tiep. Een fluitende opperstalmeestermet de al lure of hijzelf, in zijn lijd, goed was voor vier treffers- op-rijdesnoods gescoord met een lucifershout in de handen Steun De supportersschare had Lei den in deze moeilijke tijden wel iets krachtiger steun mo gen geven. De enige woeste taal die te beluisteren viel ivas de kreet: "Pak aan, pak aan, pak aan; Oranje Zwart dat gaat er aan". Het had wel iets onbeheerster gemogen. Maar het altijd wat bekakte sfeertje daar laat dat vermoedelijk niet toe. Toch heersten er wel degelijk ze nuwen. Op zondagmiddag, tijdens het duel Leiden - Oranje Zwart, stond ik naast een in- en in-keurige middel bare dame, die op zeker mo ment tegen een kennis zei: "Heb jij misschien wat va lium bij je, want dat heb ik zeer van node". Ach, dacht ik, onder dat bijna volmaakte mantelpak suist dus toch nog zuurstofrijk bloed. Het hockeyvolk te Oegstgeest is beschaafd volk. Nergens zijn de hoofden zo correct, de snor ren zo verzorgd en de conver satie zo op peil als hier. En Kortsjnoi: vreemd en duister dan de honden rond het strijdperk. Die luisteren naar namen als Cartouche en Ge- neviève. Het is me allemaal iets te keurig om me er helemaal op mijn gemak te voelen. Nou ja, het is bij mij ook nóóit goed. ASC veilig Het goeie, ouwe ASC heeft zich, zo las ik in de krant van giste ren, in de vierde klasse van de KNVB weer eens in veiligheid gesteld. Dat doet me echt ge noegen. Niet dat ik bij de de gradatie van andere ploegen uit deze regio state juichenzo is het beslist niet, maar bij het noemen van de naam ASC alleen al word ik een tikje teerhartig. Dat heeft vermoedelijk te maken met de "naam", de grote his torie van de club. ASC hoort in het rijtje thuis waartoe ook behoren: Quick, HVV, HBS, KHFC, VOC, UD, UW. Clubs van propere stand, die in de oertijd een leidende rol in het voetbal hebben gespeeld en nu ergens in de spelonken van de KNVB onopvallend voortle ven. Daar gaat, vind ik, een stukje tragiek van uit. Eens, diep in de jaren twintig, heeft ASC met 3-1 gewonnen van Feyenoord en soms denk ik wel eens dat ze daar nóg op teren. Wat er sindsdien is ge passeerd, weet ik niet precies maar het is, zo heb ik het ge voel, één aanhoudende de- gradaliezorg geweest. Andere clubs zouden daar al lang aan kapot zijn gegaan, maar niet ASC. Wat dat is weet ik niet. Een soort "stille kracht" om met Louis Coupe rus te spreken. Jaren geleden, toen ASC weer eens op punt stond de Leidse Voetbalbond in te duikelen, schreef ik in de krant iets in de trant van de roodzwarten staan al met een been in het degradatiegraf. Of woorden van nog ergere strekking. Hun achterstand op de eerst volgende degradatiekandi daat was, met nog enkele wedstrijden te gaan, zeer groot. Maar ineens gaven alle mysterieuze krachten in de sport ASC een hand en de club redde zich. amechtig naar adem snakkend, nog juist Als ik goed ben ingelicht, heeft de oude heer Wempe, die toen voorzitter van ASC was. mijn stukje nog lang op zak gehad en het met triomfantelijke woede aan die en gene laten lezen Terecht. Want wat ik had ge schreven was vlegelachtig. Zo schrijf je niet over the good old. Nu ken ik mijn plaats. En die van de roodzwarten. ASC, zo roep ik nu, daar moet ieder een met zijn ontwijdende handen vanaf blijven. Dat valt onder monumentenzorg. Elegant Paul en Marcel van der Blom (de UVS-tweeling die eind van het seizoen overstapt naar Feyenoord) zullen in de slotfase van. de competitie niet meer voor het blauwwitte team uitkomen. UVS had hun dat wel gevraagd,omdat men nog altijd niet geheel vrij is van degradatiezorgen. Maar de Van der Blom men geven de voorkeur aan een trip met het UEFA-jeugdleam. "Begrijpelijk", vindt UVS-se- cretaris Polane. Nu is Polane één van de aardigste en meest faire bestuursleden die ik ken. Ook als hij erin dit geval heel anders over had gedacht, zou hij vermoedelijk hetzelfde hebben gezegd. Zo hoffelijk is hij welk En natuurlijk: het staat de broertjes Van der Blom vrij te gaan en te staan waar ze willen. Maarof het fijn is wat ze doen en elegant, is een tweede. Hun voetbalopleiding en -opvoe ding hebben ze bij UVS gehad en iedereen weet van oudsher hoeveel zorg daaraan bij de blauwwitten wordt besteed. In een nog vrij recent inter view hebben ze zelf verklaard wat een beste, brave club UVS voor hen is geweest Nu vraagt die vereniging, bij het scheiden van de markt, een wederdienst. Van hoeveel meelevendheid zou het niet hebben getuigd als ze tegen de UEF A-coach hadden gezegd: "Meneer, we zouden graag met u zijn meegegaanmaar UVS is nog niet veilig en heeft onze steun gevraagd. En die zullen we ook gevenwant dat is het laatste wat we voor onze club kunnen doen Maar een dergelijke gedachte komt nog alleen op in de hoof den van romantische sport- dwazen zoals ik. Met termen als "fijn", "elegant" en "mee levendheid" heeft de voetbal wereld immers al lang gele den schaterlachend de vloer aangeveegd Er is nog maar één belang: het eigen belang. Vreemde man Die Kortsjnoi ik blijf het een vreemde, duistere man vin den. Het Amerikaanse persbureau AP zette vorige week het leni gende bericht op de telex: "De president van Zuid-Afrika. John Vorster, heeft deelgeno men aan een simultaan schaakpartij in Kaapstad te gen grootmeester Viktor Kortsjnoi. Tot de andere te genstanders van de groot meester behoorden Zuidafri- kaanse parlementsledenVor ster hield het 't langst uit van allenMaar na 31 zetten moest ook hij zich gewonnen geven. Kortsjnoi zei te vinden dat de president het er zeer goed van had afgebracht". De man die zijn land verliet omdat de slaat hem hinderde en klem zette, gaat vrijwillig naar een staat, die jegens gro te bevolkingsgroepen precies hetzelfde doet, om een potje schaak met het staatshoofd te spelen Ra. ra, hoe kan dat. Vorster heeft het er goed vanaf gebracht, vindt Kortsjnoi Wat jammer dal we hetzelfde niet van hem kunnen zeggen. MACON (ANP) - Joop Zoetemelk heeft gisteren zijn grote vorm, waarin hij momenteel steekt, weer eens bevestigd door de proloog van de etappewedstrijd de Dauphine Liberé te winnen. Zoetemelk legde het 3,6 kilome ter lange parkoers in Macon af in 4 minuten en 26,2 seconden. De Fransman Bernard Hinault werd met een achterstand van 1,2 se conden tweede. Niet veel, maar belangrijker voor Zoetemelk zal de morele winst geweest zijn. Bernard Hinault immers leek tot gisteren onver slaanbaar in tijdritten, maar werd nu geklopt doordat hij te traag startte, waar Zoetemelk als een raket wegspoot. Hennie Kuiper was ongetwijfeld de ongelukkigste van de favorieten. Hij kreeg een lekke band en liep één minuut en acht seconden achterstand op, aan het begin van een wedstrijd die over ongeveer 1500 kilometer gaat. Uitslag; 1. Joop Zoetemelk (Ned) 3,6 km in 4 min 26,2 sec (gemiddelde snelheid 48,685 km per uur), 2. Bernard Hinault (Fra) op 1,2, 3. Stefan Mutter (Zwi) op 3,8 sec, 4. Lucien van Impe (Bel) op 8,8 sec, 5. Giambattista Baronchelli (Ita) op 9,3 sec, 6. Henk Lubberding (Ned) op 10,2 sec, 7. Leo van Vliet (Ned) op 10,9 sec, 11. Bert Pronk (Ned) op 12,6 sec, 18. Johan van de Velde (Ned) op 16,6 sec. Jan Zwartkruis in gesprek met Neeskens (l), Jansen, Peters en Metgod. Van de Kerkhof tweeling uit de basis BERN (GPD) - Afgunst loopt als een rode draad door het soms wat warrige betoog van Jan Zwartkruis. Afgunst op bijvoorbeeld zijn Argentijnse tegenstrever van vanavond, Louis Cesar Menotti. Terwijl de coach van de wereld kampioen in alle rust kan bouwen aan een nieuwe succes formatie, dient de Amersfoortse oefenmeester zich in alle mogelijke bochten te wringen om Oranje en zichzelf staande te houden. BERN (GPD) - Ajacied Simon Ta- hamata, die op het laatste mo ment als vervanger van de geblesseerde PSY-voorstopper aan de Oranje-selectie was toege voegd, zal vanavond in het duel tegen Argentinië zijn interland debuut maken. Na afloop van de training in het Wankdorf-stadion van Bern maakte bondscoach Jan Zwartkruis zijn op meer dan één plaats verrassende basisfor matie bekend. Zo fungeert Wim Jansen vanavond niet als middenvelder, maar net als in de WK-finale in Buenos Ai res als rechtervleugelverdediger. Opmerkelijk is verder, dat de ge broeders Willy en René van de Kerkhof buiten de basis zijn gela- ADVERTENTIE 1 MnvatdiyH dnordi' Ivminklijki 'Inhak/civiel; ■I. A; A.iKin Rnssem, lahaksspi wltsh v i *nlcrt mt) ten. René zag zich gepasseerd door Tahamata en Willy verloor 'zijn positie op het middenveld aan Jan Poortvliet. Oranje's opstelling, waarin slechts vier spelers van het elftal dat in Argentinië de zilveren medaille veroverde zijn opgenomen, is als volgt: Doesburg; Jansen, Ste vens, Krol en Ho venkamp; Nees kens, Peters en Poortvliet, Rep, Kist en Tahamata. Argentinië verschijnt met vrijwel de volledige ploeg die in Buenos Aires wereldkampioen werd. Alleen Galvan en Ortiz zijn er niet. Zij worden vervangen door Villaverda en Maradonna. Vooral Diego Armando Maradonna is een opmerkelijke speler. Ne gentien jaar pas, maar nu al zegt de Argentijnse bondscoach Me notti: "Hij heeft alle mogelijkhe den om de grote spelverdeler van het nieuwe Argentijnse elftal te worden. Maradonna wordt dan ook be schouwd als de nieuwe Pelé. Ook buiten Argentinië. Het is geen geheim dat Barcelona bijv. en kele maanden geleden reeds twee miljoen dollar bood voor dit aan stormende talent. Een aanbod dat achteloos werd weggewim peld door zijn clubs Argcninos Juniors. Weinig bekend is dat deze Mara donna al in maart 1977 (dus nog ver voor de WK) debuteerde in het Argentijns nationale team. Toen Argentinië in een vriend schappelijke wedstrijd tegen Hongarije toch al met 4-0 voor stond, mocht de toen pas 17-jari- ge middenspeler invallen en bracht het publiek onmiddellijk tot hysterische vreugde door zijn spel. En in de aanloop naar het WK van 1978 liet Menotti de jonge speler pas op het laatste moment vallen. Menotti: "In die fase was Maradon na nog niet volkomen opgewas sen tegen de spanningen, de agressie, de provocaties die in een WK-toernooi te beleven zijn". Overigens zal de selectieproce dure in de komende jaren weer scherp zijn. Menotti: "Ditmaal heb ik al een lijst van 200 spelers, die in principe de rriogelijkheid hebben in aanmerking te komen voor het WK-toernooi over drie jaar in Spanje". Het Argentijnse elftal bestaat uit: Fillol., Olquin, Passarella, Villaverde en Tarantini., Ardiles, Gallego en Maradonna., Bertoni, Lugue en Kempes. Het is vooral de in zijn ogen slechte mentaliteit van de Nederlandse profvoetballers die de zo naar discipline snakkende lucht machtkapitein zorgen baart. Steeds weer ziet Zwartkruis zijn op de toekomst gericht beleid doorkruist door de ontelbare, ty pisch Nederlandse problemen die aan de selectieprocedure kle ven. De afschrijvingen steken de bondscoach, die bijvoorbeeld voor een toernooi van Jong Oranje (van 16 tot 24 juni in Tou lon) maar liefst 30 afschrijvingen kreeg. „En dat is tekenend voor de situatie". De bondscoach dreigt duidelijk onder die problemen te bezwijken. In zijn verkrampte poging het bijna on vermijdelijke fiasco af te wenden, doet Zwartkruis zelfs zijn be minnelijke karakter geweld aan. „Ik heb lange tijd met de spelers van Oranje geduld gehad en ook steeds veel vertrouwen gehad in de spelers die ik had geselec teerd. Zelfs als zij niet in vorm waren, handhaafde ik ze in mijn selectie. Maar nu wordt het tijd dat ik hard toe moet gaan slaan als ze zich voor Oranje niet meer willen of kunnen inzetten. Hoe dan ook, ik ga door met de jeugd. Dan moeten we maar door een diep dal gaan, er is geen andere weg". Zwartkruis, die het moeilijk heeft met het dualisme dat hij presta ties moet leveren om de gunst van het publiek te behouden en tegelijkertijd moet bouwen aan een nieuwe, sterke ploeg, gaat het in navolging van enkele clubtrai ners - Kessler van AZ'67 en Rij vers van PSV werden met name genoemd - nu proberen met een soort shocktherapie. De neder laag drie weken geleden tegen Polen heeft de ogen van de spor- tofficier geopend. „Na de terugkeer uit Argentinië leek Oranje een grote toekomst te hebben, maar het is op het ogenblik zowel bij de clubs als bij het Nederlands elftal afzien en pijn lijden. Het verleden is nu een soort lichtbaken waarop we ons mogen richten. We zijn inmiddels al enkele keren pijnlijk op onze bek gevallen. Dit alles valt terug te voeren op de teruglopende prestaties van de clubs. In aanleg hebben we nog altijd de moge lijkheid pm op hoog niveau mee te draaien, maar de mentaliteit van de spelers laat veel te wensen over". Zorgvuldig vermijdt de bonds coach zijn collega-clubtrainers, van wie hij zo afhankelijk is, aan te vallen. Om de tere relaties in stand te houden doet hij de waar heid zelfs geweld aan. „Bij de clubs wordt er echt nog wel goed genoeg gewerkt. Mijn woorden vormen dan ook beslist geen aanklacht tegen de clubtrainers. Maar ook zij tobben met de ver werpelijke instelling van hun spelers. Hoe vaak wordt er zelfs door de topclubs in de eerste helft van een wedstrijd niet een wan prestatie geleverd. In de rust moeten er dan donderspeeches worden gehouden waarbij de pla fonds van de kleedkamers bij wijze van spreken naar beneden komen. Maar in de tweede helft kan het dan plotseling wel". Door te gaan shockeren wil Zwart kruis nu ook zijn spelers bewust maken van hun verantwoorde lijkheid. „Het is de hoogste tijd dat Oranje weer iets gaat preste ren. Ik zal vooral in de persoon lijke gesprekken, waarbij harde noten zullen worden gekraakt, proberen een andere mentaliteit te bereiken. Negentig minuten lang zal men zich voor honderd procent moeten geven". De harde lijn van KNVB's techni sche leider moet zich vanavond al in de revanche tegen Argentinië manifesteren, althans de eerste aanzet daarvan. „Ik heb tijd po- dig om mijn beleid op de spelers over te brengen", stelt de bonds coach, waarmee hij, naar moet worden gevreesd, alweer op de verkeerde golflengte heeft afge stemd. Hoewel een vergelijking tussen Zwartkruis enerzijds en Michels en Happel anderzijds niet helemaal eerlijk is - beide ïn- terimcoaches behoefden hun spelers immers tijdens een korte, afzienbare periode te motiveren - kan de aanpak van beide toptrai- ners toch wel als een soort lei draad worden gezien. En Michels en Happel bouwden hun succes formule beslist niet op lange dis cussies met hun spelers. Als het even kon zwegen zij. En dat le verde hen zilver op. ZEIST - Vier spelers die uit de re gio Leiden afkomstig zijn, zijn geselecteerd voor de eindronden van het UEFA-jeugdtoernooi dat van 24 mei tot en met 2 juni in Oostenrijk wordt gehouden. Naast de UVS'ers Paul en Marcel van der Blom zijn dat oud-DOSR speler Richard van der Meer en Katwijker Rick Talan, die beiden tegenwoordig bij AZ'67 spelen. De rest van de selectie van bonds coach Ger Blok ziet er als volgt uit: Jos Strijkers (Urmondia), Pe ter van der Zwan (VUC), Aad Bergenhenegouwen (FC Den Haag), Carlo de Leeuw (Feye noord), Marco de Vroedt (FC Den Haag), Robert Verbeek (Sparta), Jan van den Akker (FC Utrecht), Rudi Gullit (Haarlem), René van Delft (FC Den Haag), John Bert Andriessen (Sparta). John Hols- huyzen (Ajax), Roger Raeven (Rode JC), en John Vonk (Fortu- na SC). In het kader van het jeugdplan Nederland versloeg het Leidse elftal van 16- en 17-jarigen gister avond Den Haag met 3-4. Op het VlOS-terrein zorgden Arie van Dijk (Rijnsburgse Boys), Nick Oosterlee van ARC <2x) en Enk van dei Men <D( )SR) voor de Leidse treffers.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 13