Hof van Holland in andere handen "Waar zijn die oude kogels gebleven Vereniging moet in de diepte breder worden Lezers schrijven POLITIE BETRAPT INBREKERS Politieoptreden Nieuwe voorzitter AZC Ard in der Maur: PAND BLIJFT HOTEL Johan Admiraal gaat weer op pad KATWIJK - De Katwijkse politie heeft twee inwoners van de ge meente op heterdaad betrapt toen zij probeerden in te breken bij rijwielhandel Van Galen aan de Koningin Julianalaan. De twee Katwijkers, de 17-jarige zeevisser K.B. en de 16-jarige scholier H.J., wilden net de deur forceren toen zij door de politie in de kraag werden gegrepen. De jongens hadden het voorzien op bromfietsonderdelen. NOORDWIJK - Johan Admiraal, de 67-jarige musicus die alles wat met oud-Noordwijk te maken heeft een warm hart toedraagt, gaan binnenkort weer op pad. Speuren naar antieke zaakjes waarvan de badplaats schamel is voorzien. Het vizier van de kwieke Noordwijker is dit keer gericht op de Grote Kerk. Bijna tweehonderd jaar gele- den. om precies te zijn van 2 op 3 april in 1799, is de bad plaats door twee Engelse fre gatten beschoten. Grote, ron de kogels drongen toen in de muur van de kerk en ook twintig huisjes kregen het zwaar te verduren. Vóórdat de kerk werd opgeknapt za ten die kogels er nog, nu zijn ze verdwenen "Ik zou wel eens willen weten waar die dingen zijn geble ven", vraagt Johan Admiraal zich af. "Vroeger teerden de vissers die kogels zwart en de kerk wit. Dan staken ze goed af. Maar nu Monumentenzorg de boel heeft gerestaureerd, zijn ze weg. 't Is best mogelijk dat er pleisterwerk overheen is gegaan. Bet lijkt me best de moeite waard om dat eens uit te zoeken". Huisjes Het is nog niet zo heel erg lang geleden dat zo'n twintig huisjes, oude visserswo ninkjes, aan de Gasthuissteeg met de grond gelijk werden gemaakt. Uit zijn jeugd weet Johan Admiraal zich te her inneren dat ook daar kogels in de muren zaten. "Als jongen kwam ik elke dag langs wanneer ik naar school ging. Ik heb er dikwijls naar staan kijken en ook wel eens geprobeerd ze eruit te halen. Eén ding hoop ik en dat is dat de Noordwijkse aannemer die deze huizen heeft afge broken, die kogels heeft be waard. Nee, ik heb nog niet bü hem geïnformeerd. Ik weet het zelf een enkele dag. Van daag of morgen zal ik eens een keertje naar hem toe stappen. Kijk, als die dingen er nog zijn moeten we ze op een plek neerleggen waar iedereen ze kan zien. En we moeten ze bewaren voor het nage slacht". Johan Admiraal, een Noord wijker in harten nieren, is een telg uit een eeuwenoud ge slacht. Zijn vader kwam uit een visrokersfamilie, die van zijn vrouw was meester- scheepmaker. Hij is er wat trots op (en steekt dat ook niet onder stoelen of banken) dat niet één oom en niet één tante jonger is gestorven dan tach tig jaar. Zowel van vaders als moeders kant. Tv-uitzending Die belangstelling voor oude zaakjes is er eigenlijk altijd wel geweest bij 'musicus Ad miraal. Maar nooit is hij er in z'n eentje op uitgetrokken om die antieke dingen op te spo ren. Toen hij in een gemeen telijke culturele commissie werd gekozen, kwam Admi raal nóg dichterbij het vuur te zitten. Uiteindelijk was er een televisie-uitzending voor no dig om hem aan te sporen in Noordwijk naar oude voor werpen te gaan zoeken. Het eerste dat h(j boven water bracht was een ingemetselde steen uit 1611. "Dat wist ik nog van vroeger", vertelt hij opgewekt. "Tien jaar was ik toen die steen voor de zoveel ste keer werd ingemetseld. Ik heb daar nog bij staat te zin gen. Samen met iemand ben ik gaan zoeken. En inderdaad, we hebben hem gevonden. Het heeft wél moeite gekost hoor. We moesten zelfs via een gammel laddertje op het dak klimmen." Admiraal vindt het bijzonder jammer dat er destijds een stuk van die steen is afgehakt. "Vermoedelijk was 'ie te groot", zegt hij. "De regel "Gedenk de armen" is er af." Uithalen Om die steen voor de toekomst te bewaren zal Admiraal nu gedaan proberen te krijgen dat hij eruit wordt gehaald een een plekje krijgt in de ge vel van de school aan de Julianastraat. "Want deze school", vertelt Admiraal, "is in de plaats gekomen voor het complex waar die nog inzit." Het spijt Johan Admiraal zeer dat er in Noordwijk maar zo bar weinig objecten van zo veel jaar geleden zijn te vin den. In "Binnen", zo heeft hij uitgezocht, staan nog enkele oude huisjes waarvan de ge vels onder Monumentenzorg vallen. De eigenaars zijn daar niet gelukkig mee. Ze mogen er niets aan verspijkeren. Heeft "Binnen" nog wel enkele bezienswaardigheden, in "Zee" is het heel wat minder. Hoe dat komt? "Ik denk", zegt Admiraal, "dat dit komt doordat Noordwijk-Binnen vroeger eigenlijk de plaats was. Daar stond ook meestal het raadhuis. Aan zee woon den de arme vissers. Wat daar aan oud was, is praktisch al lemaal verdwenen." Zonder meer triest vindt hij het dat zo weinig echte Noord- wijkers zich inzetten om het oude voor de toekomst te be waren. "Het is vaak de import die er iets voor over heeft. Neem nou die culturele commissie, ik ben de enige echte Noordwijker die erin zit. Met het genootschap Oud- Noordwyk (Admiraal is eén van de oprichters) is het al precies hetzelfde. Ik geloof dat er één echte Noordwijker in zit. Nee, ik vind dat ze in Katwijk die zaakjes beter hebben geregeld...." Geen bliksem Vindt Admiraal een willig oor bij de gemeentelijke instan ties voor zijn streven? "Weet je wat mij zo opvalt", roept hy uit, "de mensen we ten er geen bliksem van af. Daar heb je dus niet zo veel aan. Wél hebben mij de laatste weken heel wat mensen op gebeld met de mededeling waar oude stenen zouden lig gen. Vaak ging het om een eerste-steenlegging. Nou, daar ben ik natuurlijk niet zo gek op." Krijgt hij wel financiële steun? Johan Admiraalspeuren in 'Daar ben ik niet direct op uit. Kijk, ik ontdekte dat één van die oude pompen uit het dorp was verdwenen. En je mag het gerust weten hoor, ik ben eerst eens stiekum op het ter rein *van de gemeente gaan zoeken of'ie daar soms in een hoekje verscholen stond. Maar ik heb hem niet kunnen ontdekken. Toen ik in de cul turele commissie daarover wat vroeg, wist niemand er wat van. Ook de burgemees ter niet", laat Admiraal weten. oude zaakjes in Noordwijk. Muziek Heeft Admiraal, naast z'n drukke leven in het muzie- kwereldje, nog wel tijd om naar al die oude dingen te zoeken? "Ach", stelt hij, "zo erg veel doe ik er nu ook weer niet aan. Er valt niet zo bar veel te speu ren. Het is meer praten gebla zen om er achter te komen waar die antieke spulletjes verborgen zouden kunnen zijn." Omdat hij zelf niet zo veel tijd heeft om dat wat met zijn vak te maken heeft te lezen, is een Noordwijkse vrouw zo vrien delijk van dag tot dag stukken uit kranten te knippen. Die doet ze dan bij hem in de brie venbus. Op die manier blijft Admiraal toch op de hoogte van allerlei wetenswaardig heden in de muziek. Hoe lang hij nog actief blijft in de mu ziek? "Ja, dat vraag ik me ook wel eens af. Ik kan alleen zeg gen, ik voel me nog achttien. Dus DONDERDAG 22 MAART 1979 Op dinsdag 26-3-79 te omstreeks 19.30 uur bevond ik mij in mijn woning J oubertstraat 21a. Omdat de huisbel overging begaf ik mij naar de voordeur. Na deze ge opend te hebben, stonden tegen over mij twee in uniform geklede politiefunctionarissen, die door mij daarnaar gevraagd, meedeel den dat zij via een melding door hadden gekregen, dat er in mijn woning een vechtpartij zou zijn. Waarop ik hen attent maakte dat dit vermoedelijk een vergissing was. Plotseling traden er 4 of 5 mannen mijn woning binnen. Op mijn vraag wat de heren bij mij in de woning moesten zoeken, werd hierop geen antwoord gegeven en probeerden zij mij op zij te duwen om alsnog de woning te betreden. Op mijn verzoek welke ik driemaal herhaalde, met welk recht zij mijn woning wilden be treden werd niet gereageerd. Hierop heb ik hen gelast, tot driemaal toe mijn woning direct te verlaten. Hierbij duwde ik een van deze heren in de richting van de uitgang van mijn woning, waarop een ander mij begon te bewerken met een zaklantaarn. Ik viel hierdoor achterover op de trap, werd aan beide benen mijn eigen woning uitgetrokken, waarna zij de deur van de woning achter zich sloten, waardoor ik buiten mijn woning werd geslo ten. Hierdoor voel ik mij aange tast in mijn recht op de vrijheid en werd er inbreuk gedaan op de vrede in mijn woning. Nadat de heren mijn woning had den verlaten miste ik een ver sterker en een microfoon. Bij een bezoek aan het bureau van politie aan de Zonneveltstraat om hier omtrent een klacht in te dienen, werd deze niet in behandeling genomen met de mededeling dat dit schriftelijk moest gebeuren. W. Gijsman Joubertstraat 21a LEIDEN drijfje geworden. Daarmee wil ik niet zeggen dat de vereniging nu al te groot is geworden. In ken clubs, zoals Zian/Vitesse en De Robben, die royaal duizend leden hebben. Zulke verenigingen hebben een goede financiële ba sis en daar moeten wij, al is AZC een financieel gezonde vereni ging, ook naar streven. Ik be schouw het als een taak de ver eniging in de diepte breder te maken, want de top is smal. We moeten zorgdragen voor een ste vige onderbouw, zodat in de toe komst de topsport gegarandeerd kan worden". In der Maur benadrukt daarbij het streven van het AZC-bestuur om de topsport te blijven stimuleren. Daarnaast zal de recreatiesport bevorderd moeten worden. "Al phen is zwemminded genoeg", is zijn conclusie na de behaalde successen in de recente jaren aan het waterpolo-, zwem- en kunst- zwemfront. "Er is echter ver zuimd van die successen te profi teren, want er is nauwelijks een ledentoeloop geweest. De propa ganda van de vereniging uit is achterwege gebleven, misschien ook wel omdat bijvoorbeeld de kampioenschappen van het polo team te snel kwamen". Gisteravond confronteerde de voorzitter zijn medebestuursle den met een activiteitenlijst, waarop een aantal prioriteiten vastgelegd moeten worden. Be langrijkste beleidsvoornemens van hem zullen naast de al ge noemde propaganda, ledenwer ving en beVordering van de re creatie- en prestatiesport zijn: kader-uitbouw, en afspraken met de Alphense sportstichting. praeses van AZC: 'JVcrder werken aan de organisatiestructuur van Kooistra" Wat betreft de kader-uitbouw is de noodzaak al gebleken door het wegvallen van zwemtrainer Hans Wertheym en kunstzwem tram- ster Wil Kaltenecker. "Op die fronten hebben we een stapje te rug moeten doen en dan merkje pas hoe kwetsbaar je als vereni ging bent als een trainer opstapt. We zullen geduld moeten hebben door de training te stimuleren". Geen tweede club Over de belangen van de contacten met de Sportstichting is In der Maur concreet. "Straks komt dat zwembad in Ridderveld er en ik heb al begrepen dat het een echt wedstrijd bad wordt. Door het voorzitterloze tijdperk is dat op het tweede plan geraakt. Er valt echter nog veel aan te doen, want het is duidelijk dat we er voor moeten waken dat er dan geen tweede vereniging komt. Dat zou naar mijn mening een ongezonde zaak zijn. Daarom moeten we goede afspraken gaan maken met de Sportstichting". En tenslotte zegt In der Maur, al bijna dertig jaar lid van AZC' "Stap voor stap zullen we de za ken aanpakken. Er valt veel te doen. Ik heb mezelf een proefpe riode van twee jaar gegeven. Ik hoop dat we slagen". ALPHEN AAN DEN RIJN - "Het voorzitterschap van AZC is voor mij een uitdaging. Maar alleen als ik kans zie het in een sterk verenigingsleven te doen. Dat wil zeggen: sa men. Vandaar dat ik het bestuur als zeven samenwerken de mensen zie en mezelf niet als een leider met zes mede werkers beschouw". "Kooistra - en dat is zijn verdienste - heeft een organisatiestructuur voor AZC opgezet en heeft daar hard aan gewerkt. Hij kon na tuurlijk niet alles ineens, maar wij gaan daar aan verder wer ken," aldus In der Maur. Delegeren "De verschillende commissies draaien nu - ik heb zelf drie jaar met veel plezier in de waterpolo- commissie gewerkt - en zullen nog zelfstandiger moeten wor den. Dooreen eigen budgettering krijgen ze meer verantwoorde lijkheid. Als bestuur zullen we sterker gaan delegeren. Daarbij zal een van de zwaarste taken zijn het vermijden van eigen clubjes. Want, en die afspraken hebben we gemaakt, we zullen het samen moeten doen". Gisteravond leidde In der Maur, in het dagelijks leven produkts- groepsleider bij Samson Effi ciency in Alphen, zijn eerste be stuursvergadering. Hoewel hij in de jaren vijftig, tijdens het 25-ja- rig bestaan van AZC, ook al eens voorzitter was, beschouwt de Al- phenaar het toch als een totaal nieuwe ervaring. "Je kunt die tijd niet vergelijken met nu. Alphen was toen nog 'n dorpie. Tegen woordig is het 'n vestigings plaats. Óók AZC is gegroeid en met z'n 350 leden 'n soort be Het Hof van Holland. NOORDWIJK - Het eeuwe noude hotel-café-restau rant "Hof van Holland" aan de Voorstraat in Noordwijk-Binnen gaat in andere handen over. Per 1 april wordt de heer W. Vink de nieuwe eigenaar. Hij neemt de accommoda tie over van de huidige ex ploitant Oehl, die meer dan veertig jaar het hotel heeft beheerd. Al zes jaar geleden sprak Vink over een eventuele aankoop -van het Hof van Holland. Hij was overi gens niet de enige kandidaat-ko per. Ook een project-ontwikke laar was geïnteresseerd in het complex met rijke historie. Oehl heeft echter bewust naar een ko per gezocht die het hotel in deze vorm wil voortzetten. De huidige exploitant verdwijnt overigens niet geheel van het toneel. Hij blijft Vink als adviseur terzijde staan. Wél krijgt hij donderdag 5 april (van vijf tot zeven uur) een afscheidsreceptie aangeboden. In Hof van Holland. Volgens Vink blijven het imago en de sfeer van het "Hof' behouden. Er is wel een verbeteringsplan. In september zullen de ongeveer twintig hotelkamers drastisch worden opgeknapt en onder meer worden voorzien van een ligbad en toilet. Met deze woorden maakte Ard In der Maur (59) vorige week zijn in trede als nieuwe praeses van de Alphense zwemclub AZC, die eindelijk een opvolger vond voor Meindert Kooistra. De komst van In der Maur betekende het einde van het voorzitterloze tijdperk, ontstaan doordat Kooistra zich een half jaar geleden wegens drukke werkzaamheden moest terugtrekken. "In die periode van een half jaar hebben we ons bewust bezig ge houden met de vraag hoe en met wie we verder moesten gaan, want er moesten ook een nieuwe secretaris en penningmeester komen", weet In der Maur, die, toen nog als voorzitter van de wa- terpolocommissie, zijn visie ont vouwde. Hij: "Er waren stemmen opgegaan om een "sterke" man als voorzit ter te kiezen. Iemand die zijn ge zag zou laten gelden en hard op zou treden als dat nodig was. Maar dat leek niet de beste oplos sing. Zo iemand kan wel even goed functioneren, maar op lan gere termijn niet. En daar moetje het als vereniging van hebben". In der Maur c.s. grepen het vertrek van het gehele dagelijks bestuur aan om de verenigingszaken eens goed op 'n rijtje te zetten, maak ten plannen en besloten de koers die AZC onder leiding van Kooi stra is gaan varen voort te zetten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 21