AUTO
M
m
Audi 80 LS
Zes jaar garantie tegen roest
KAtPPEfcDOOJ
samengesteld door Koos Post
De telefoon
Het koeienhuis
t>E
WRiE
De aap op de wintersport
ZATERDAG 17 MAART 1979
Met de vernieuwing van de Audi
80 heeft het Volkswagen-con
cern duidelijk afstand willen
scheppen tussen dit model en
de VW-Passat. Om zo tot een
verruiming van het aanbod te
komen.
Ter verklaring even een stukje
geschiedenis. De Audi 80 was al
een gretig gekocht produkt
voor het merk door de indus
triële gigant uit Wolfburg werd
opgeslokt. Kort na de overna
me kwam Volkswagen met de
Passat. Het was in feite de Audi
80 met een wat andere achter
kant. De modellen hebben ja
renlang netjes naast elkaar ge
reden. Technisch, motorisch en
wat prijs betreft nagenoeg het
zelfde.
Tot in augustus vorig jaar de Au
di 80 werd vernieuwd. Hij werd
langer, breder, ruimer en ook
duurder dan zijn voorganger.
En dus ook royaler dan de Pas
sat. Waardoor het totale aan
bod van Volkswagen Audi Ge-
meinschaft (V.A.G.) wezenlijk
werd verruimd. Audi moet het
luxe merk van de gemeenschap
De vernieuwde Audi werd bijna
veertien centimeter langer,
meer dan acht centimer breder,
kreeg een groter raamop-
vervlak (onder meer door een
derde zijraam), de wielbasis
werd verlengd en de spoor
breedte vergroot. Hij kreeg om
Trouwens ook in prijs. Want de
goedkoopste uitvoering (met
een 1,3 liter motor die 60 DIN-
pk kan leveren) komt nu in
middels al ruim boven de ne
gentien mille uit. De Audi 80 LS
die wij van importeur Pon in
Leusden ter beschikking kre
gen gaat zelfs al boven de twin
tig mille uit.
En dat voor een wagen met een
krachtbron van 1,5 liter in
houd. Met een vermogen van 75
DIN pk, die - zoals wij zelfs
hebben kunnen constateren -
de 950 kilo wegende wagen tot
een top van om en nabij de 160
kilometer per uur kunnen op
jagen.
Een oude en vertrouwde motor
die normaal gesproken weinig
problemen zal opleveren. Die
soepel en gemakkelijk zijn
werk doet. Maar die op zichzelf
nauwelijks voldoende is om
zo'n respectabele prijs te
rechtvaardigen.
Luxe merk van Volkswagen
Daarvoor is meer nodig. Maar we
moeten zeggen dat deze Audi
dat meer toch wel heeft. Een ui
terst smaakvol aangekleed in
terieur met bekleding die is
aangepast aan de kleuren van
Met e
ar daardoor ii
ntrekkelijk dashboard,
waarop in elk geval het beno-
zichtelijk en gemakkelijk be
reikbaar te vinden is. Met goed
steunende stoelen, al hadden de
zittingen wat langer mogen
zijn. Met een van binnenuit
verstelbare buitenspiegel. Met
een handig en goed geplaatst
pookje, dat een prettig aanvoe
gende versnellingsbak heel
soepeitjes dirigeert.
De bagageruimte is heerlijk
royaal. Niet minder dan 505 li
ter. De verwarming functio
neert zelfs uitstekend. Ook in
de erge koude dagen van deze
winter was het in de kortste ke
ren behaaglijk warm in de wa-
Maar hoe prettig op zichzelf ook,
er zijn belangrijker dingen. Zo
als de uitstekende geluidsiso
latie. Er wordt in de begelei
dende documentatie nadrukke
lijk gewezen op de aandacht
die dit onderdeel van de con
structie heeft gekregen. Te
recht, want het maakt een zeer
wezenlijk deel van het comfort
Maar daar is verder ook het on
derstel voor afhankelijk. Vier
onafhankelijke geveerde wie
len en een aangename niet te
slappe vering zorgen voor een
behaaglijk "rij-klimaat", wat
nog wordt onderstreept door de
prettige voorwielaandrijving
en de zeer exacte besturing.
Tenslotte nog een noviteitje: een
benzineverbruikmeter op het
dashboard. Als men wat te ruw
met het gaspedaal omspringt
gaat het naaldje van het meter-
je als een razende omhoog. Dan
weet men dat men hoopjes
brandstof gebruikt. Het is dus
de kunst het naaldje zo laag
mogelijk te houden. Wat neer
komt op met een "fluwelen
voet" benaderen van het gas
pedaal. Erg leuk, maar er is een
maar: het oog dat op het naadje
is gericht kan niet op de weg
Maar het helpt wel. Als men het
metertje in de gaten houdt kan
men zelfs met flink wat stads
werk eén op tien halen. Als men
het metertje het metertje laat
zit men al snel een stuk lager.
Ford Europa heeft afgelopen
weken een aantal autojour
nalisten de gelegenheid ge
geven om in het Zweedse
Hennickehammar op een uit
gezette route te „ijrijden". Er
waren enkele door sneeuw-
wallen beveiligde "banen"
uitgezet op een bevroren
meertje. We mochten de Es
corts en Fiesta's eens beproe
ven op spiegelglad ijs.
Beroepsrallyrijders zoals de
Zweed Waldegaard en de
Finnen Mikola en Vatanen,
waren er om te demonstreren
hoe je op een spekgladde weg
rechtuit rijdt en snel bochten
neemt. Maar ze gaven na hun
demonstraties direct toe, dat
je zo alleen maar kan rijden op
afgezette wegen, zonder ver
der verkeer.
Het is een stukje techniek, pro
fessioneel rijden, waar alleen
maar dergelijke rallyrijders
aan toekomen (Waldegaard
was tweede in Monte Carlo).
Zo technisch tot in de toppen
van de vingers, dat het moge
lijk is dwars over de weg
schuivend, met twee auto's
naast elkaar, toch een afstand
van 10 a 20 cm tussen beide
voertuigen te kunnen bewa
ren en die naar believen te
vergroten en te verkleinen
door stuurcorrecties.
Wat word je dan wijzer van zo'n
ontmoeting met rallyrijders
uit de eerste linie en niet-ge-
prepareerde Escorts en Fies
ta's?
Duidelijker dan ooit voel je het
verschil tussen achterwiel- en
voorwielaandrijving. Met de
achterwielaandrijving (Es
cort) kun je heel wat mani
puleren, is een slip, al of niet
opzettelijk, gemakkelijker te
beheersen en te corrigeren,
zelfs uit te buiten. Men slipt
op meer of minder gas, en
men corrigeert met ontkop
pelen.
Heel anders is het gedrag van
een voorwiel-aangedreven
auto, zoals de Fiesta. Er moet
nogal wat gebeuren voordat
1
deze weg-vreter een bocht
niet wil nemen. Laten we 't zo
zeggen, het kritieke punt van
dat men in een slip raakt - de
wagen gaat de bocht niet in,
maar doodgewoon rechtdoor
- ligt op een hogere snelheid
dan bij een achterwiel-aange
dreven auto. Maar gaat die
voorwiel-aandrijver rechtuit
in plaats van de bocht door,
dan wordt het een moeilijke
zaak om de wagen te corrige
ren. Men gaat op dat moment
eigenlijk al te hard; hoeveel
tijd om dan door een rem-
trucje de auto in een achter
slip te brengen?. Bitter weinig,
voor niet-geroutineerden in
elk geval niet voldoende tijd.
Dat was de les op dat bevroren
meer. Een achterwiel-aan
drijver gaat gemakkelijker in
de slip (die gauw te corrigeren
is), een voorwiel-aandrijver
klauwt zich lang aan de (ijs)
weg vast, maar eenmaal in de
slip is deze toch wat moeilij
ker tot de orde terug te roe
pen.
Hoe moetje dan rijden - zoals in
de afgelopen barre winter op
onze gladde wegen - vraag je
meteen aan die rallyjongens.
Een paar tips hebben ze wel om
zo'n gladde winter wat veili
ger door te "rijden". (Zo'n
winter kunnen we volgend
jaar immers weer beleven).
Zorg als be
stuurder dat je goed antici
peert: ontleed het verkeer, zie
goed vooruit wat er gebeuren
kan. Verse sneeuw geeft vrij
goede grip, maar vergis je
niet tè hard en je bent stuur
loos, en je zit vast. Je moet
fluwelig rijden: zoetjes gas-
geven, zoetjes remmen. Houd
de achterlichten van je voor
ganger in de gaten (in Zweden
rijdt men overdag ook met
lichten aan): reflecties op het
wegdek waarschuwen u voor
gladheid. Ten slotte: de auto
moet oké zijn, maar óók de
rijder zelf. De Nederlanders
kunnen er na deze winter zelf
over meepraten.
JAN DE VOS
Wie nu een nieuwe Volkswagen
of een nieuwe Audi koopt
krijgt zes jaar garantie tegen
roestschade die ontstaat door
oorzaken van binnen-uit,
waardoor het vervangen van
een carrosseriedeel noodza
kelijk wordt.
Voorwaarde is dat de koper zijn
wagen na twee en vier jaar bij
de VAG-dealer voor een car
rosseriecontrole aanbiedt. Die
controle is niet gratis. En na
tuurlijk moeten cClle onder
houdsvoorschriften uit de
handleiding nauwgezet wor
den opgevolgd.
De garantie is overdraagbaar
en geldt in de toekomst dus
ook voor gebruikte Volkswa
gens en Audi's. Uiteraard
slechts tot zes jaar na de da
tum van de eerste verkoop.
Volkswagen zegt hiermede een
internationaal probleem aan
te pakken: dat van de in de
laatste jaren toegenomen in
tensiteit van de gladheidsbe-
strijding op de Europese we
gen.
Men weet dat de uitgestrooide
pekel een bar slechte invloed
heeft op het lak van de auto.
Volkswagen heeft daar lang
op gestudeerd. Vooral heeft
men ervaringen opgedaan in
CcCnada, dat met Nederland
het meeste zout op de wegen
schijnt te gooien
De resultaten van die onderzoe
kingen heeft men omgezet in
een roestpreventie die volgens
VW de toets der kritiek glans
rijk kan doorstaan. Vandaar
dat men zes jaar garantie
durft te geven.
KUNST-
ZWEMMEN:
BALLET
IN HET WATER
Ik zit op kunstzwemmen,
dat vind ik erg leuk.
Weet je wat kunst-
zwemmen is, nee, dan
zal ik het je vertellen.
Het is gewoon ballet in
het water.
Oh, ik vergeet me voor te stel
len. Ik heet Nicolette Ouwer-
kerk, ik ben 10 jaar, en ik zit in
de 4de klas.
Ik zal je vertellen hoe ik op
kunstzwemmen ben geko
men. Het kwam zo, ik keek
naar T V. en er was kunst
zwemmen op de T.V. ik vond
dat erg leuk. toen mocht ik er
op. Ik vond het eerst een
beetje moeilijk maar daar
moest ik aan wennen.
Een poosje later mocht ik van
onze leidster diploma E
zwemmen. Dat is het eerste
diploma van kunstzwemmen.
Maar ik zat er nog maar twee
maanden op dus ik haalde het
niet. Maar 5 maanden later
mocht ik weer diploma
zwemmen. Dit keer haalde ik
het wel, want nu zat ik er al 7
maanden op.
Na een weekje of 2 mocht mijn
vriendinnetje ook op kunst
zwemmen, Anita heet ze. Ze
zat er nog geen 2 weken op of
ze ging er al weer af. Ze had er
geen tijd meer voor, en vond
paardrijden leuker.
Maar ja, ieder zijn eigen smaak.
Ik vind het in ieder geval wel
leuk.
Later mocht ik diploma D
zwemmen, die haalde ik ook.
Nu heb ik E en D, dat zijn er
twee. En ik ga door met
kunstzwemmen.
Nicolette Ouwerkerk
10 jaar
Iepenrode 21
Leiden
Een telefoon heeft tien num
mers, éen, twee, drie, vier, vijf,
zes, zeven, acht, negen, nul. En
een telefoon heeft ook veel
draadjes in ze buik. En je kan er
andere mee opbellen Bijvoor
beeld de politie of je tante of je
opa en oma. Maar je kan je zelf
niet opbellen!
£r waren eens twee koeien zeg
die wilde uit hun weiland weg
Ze vonden er geen steek meer aan
om steeds maar in de wei te staan
Ze wilden ook wel eens een huis
met een waterleidingbuis
En met een geiser en een bad
desnoods maar een drie-kamerflat
Ze zagen een leuk huisje staan
in de gezellige groene laan
Het was geweldig naar hun zin
ze trokken er meteen maar in
Vlug nemen ze een lekker bad
maar o, wat was dat water nat
Ze gingen gauw weer naar benee
en maakte daar een fijn diner
Ze aten nog wat griesmeelpap
maar naar het eerste grote glas
zei d'ene koe ik lust liever gras
Ik ook hoor, zei de andere koe
ik wil weer naar mijn weiland toe
Nu staan ze daar weer allebei
tevreden in hun eigen wei.
Marco Schouten, (12 jaar)
Beijerincklaan 18, Leiden.
Redactie:
Astrid Guns
en
Henk de Kat
Voor kinderen van 4-12 jaar.
elke zaterdag in deze krant.
Inzendingen (met vermelding
van naam. adres, leeftijd) naar:
Kinderrubriek
"De Klepperdoos"
Witte Singel 1
Lelden
Diana van der Maat (5 jaar)
Vrouwenweg 24, Leiden
Adriana Guyt (6)
E.A. Borgerstr. 26
Katwijk aan Zee
II 'Y
Er was eens een aap die sporten wou
Op wintersport, dat is waar ik van hou
Een lat en nog een lat
Tjeetje, wat zijn die plat
En nu maar gauw naar de trein
Door de straat en over het plein
Tjong, dat was ik bijna vergeten
Strakjes had ik daar zonder koffer gezeten
Nou nu moet ik er wel gauw zijn
Anders is ie al weg, die trein
Een paar minuten later
zat ik in de trein naast een snater
Eindelijk was ik aan gekomen
Kijk nou eens naar de bomen
Jeetje, wat een dik pak s
Och, blijf ik nou maar heel
Hij liep door de sneeuw naar
En trok en trok heel hard aai
Daardoor viel ik achterover
Toen was het zover
Hij brak z'n been
en liep toen heen
Corina van Leeuwen (6 jaar) Mahlerstraat 74, Leiden
DIEREN VAN VROEGER
Remco Ouwerkerk
(7 jaar)
Iepenrode 21
Leiden
