Formatie in
België nu
uitzichtloos
'Vrachtwagens waren niet
voor groep in Libanon'
Voortref f elij ke
'Don Quichotte'
Nuttige
show van
Margriet
"THE TIMES"
KOMT TERUG
"Als je invaliditeit
aan kunt, ben je
geen invalide meer"
Ook Vanden Boeynants mislukt
BRUSSEL (ANP) - De politieke situatie in België is gis
teravond volstrekt uitzichtloos geworden. Regerings
formateur Paul vanden Boeynants is namelijk op zijn
beurt niet geslaagd in het vormen van een regering en is
dat koning Boudewijn van België gaan melden.
Vanden Boeynants, premier van de demissionaire rege
ring en in die regering tevens minister van defensie, had
sinds maandagochtend zijn informatieopdracht.
De tot de Franstalige christende
mocraten behorende, rasechte,
Brusselaar, Vanden Boeynants is
de tweede formateur die mislukt
in zijn opdracht. Vóór hem had de
voorzitter van de Vlaamse chris
tendemocraten, Wilfried Mar
tens, al een mislukte poging ge
daan om een regering te vormen.
Tussen die formatiepogingen in
was een tweemanschap op het
Belgische politieke toneel ver
schenen om, op verzoek van de
koning, te "bemiddelen". Dat
waren Willy Claes, Vlaams socia
list en minister van economische
zaken en Charles Ferdinand No-
thomb, voorzitter van de Frans
talige christendemocraten. Claes
was, na de verkiezingen die op 17
december gehouden waren, eerst
al eens als informateur opgetre
den.
Voornemen
Vanden Boeynants was maandag
aan het werk gegaan met het
voornemen een regering te vor
men van Waalse en Vlaamse
christendemocraten, Vlaamse en
Waalse socialisten, de Vlaamse
Volksunie en de Brusselse Taai
partij FDF, dezelfde coalitie als
die van de demissionaire rege
ring.
Hij had toen hij begon te formeren
een door hem zelf ontworpen
plan op zak dat de scherpe kant
jes wilde afslijpen van het zoge
heten Egmont-pact, de vorig jaar
tussen Waalse en Vlaamse partij
voorzitters overeengekomen
plannen voor de Belgische
staatshervorming. Dat Egmont-
pact stuitte op zoveel tegenstand
bij de Vlaamse achterban dat er
Verhard
Sinds de verkiezingen hebben de
standpunten van Walen en Vla
mingen zich steeds meer verhard.
Waalse christendemocraten so
cialisten en het FDF vormden
een Waals Front. Drie Vlaamse
partijen, christendemocraten,
socialisten en de Volksunie
beantwoordden die stap deze
week door een Vlaams eenheids
front te vormen en die beide
blokken staan nu tegenover el
kaar. In Brusselse politieke krin
gen meent men dat de politieke
situatie nu vrijwel zonder uitzicht
VOETBAL - De zaterdagafdeling
van Unitas Leiden organiseerde
gisteren een zaalvoetbaltoernooi
in de Groenoordhallen. Winnaar
werd LSW'70 gevolgd door
Kickers'69 en HVZ. Kickers won
tevens de sportiviteitsprijs
DAMESVOETBAL - De Leidse
damesselectie heeft een oefen
wedstrijd tegen RCH met 2-2 ge
lijkgespeeld. Het duel werd ge
speeld ter voorbereiding op de
wedstrijd tegen Alkmania (14
maart, 7.00 uur LFC terrein).
SCHAATSEN - Rijders van de In-
door Hardrijders Club Leiden
nemen a.s. weekeinde deel aan de
open Nederlandse clubkam
pioenschappen (shorttrack) die
op de Jaap Edenbaan in Amster
dam worden gehouden. Aanvang
zaterdag 16.00, zondag 15.00 uur.
VRIJDAG U MAART 1979
LEIDEN - Burgemeester Vis en zijn echtgenote hebben gisteren een be
zoek gebracht aan het echtpaar W. Feddema-Tamboerdat op het ogenblik
in Schouwenhove woont. Het bezoek werd gebracht in verband met het
65-jarig huwelijksfeest dat het echtpaar dezer dagen viert.
LEIDEN - Na lange tijd weer eens
een voorstelling van ongekend
professioneel niveau in het LAK-
theater. Gisteravond deed "The
Short Circuit Company" Leiden
aan met "Don Quichotte's", een
"vrijwel technisch sprookje", zo
als de groep het zelf uitdrukt.
Het lijkt enigszins absurdistisch,
maar D.Q. is tegelijkertijd zo
dwingend-realistisch, dat door
"The Short Circuit Company"
een synthese gevonden lijkt te
zijn tussen fictie en realiteit.
Het resultaat van dit min of meer
gedwongen samengaan van twee
uitersten wordt dan een hevig
boeiende voorstelling, waarvan
een vrijwel uitverkocht LAK-
theater naar evenredigheid heeft
genoten. Verbazingwekkend om
te zien hoe Katie Duck, die eerder
in het LAK-theater met een "Fes
tival of Fools-evenement" vrijwel
volledig faalde, gisteravond in
staat bleek D.Q. dramatisch vol
ledig overeind te houden. Ze
wordt hierbij natuurlijk in niet
geringe mate gesteund door
vooral Carlos Trafic (als D.Q.),
maar eveneens (en wellicht nog
meer) door een sterk geprofileerd
spelende Hector Malamud als
"Sancho Panza" met dezelfde fi
guur trekt Malamud de hele dra
matische ontwikkeling naar zich
toe. De filosofie van "Circuit
Company" is de lach, die het
kortgesloten geluk zou symboli
seren.
Het publiek krijgt een scala aan
(meest onverwachte) indrukken
mee, waar men aanvankelijk niet
goed raad mee weet. Originele
vondsten (telefoonbei, rijdend
bed, telefoons, laboratorium,
etc.) dragen er in belangrijke ma
te toe bij, dat D.Q. niet in vrijblij
vendheid verzandt, maar uitge
tild wordt boven het gemiddelde
niveau, dat dit soort stukken on
derling verbindt.
Geen publieksparticipatie, een
volledige speelperiode (tot half
twaalf) en wars van goedkope ef
fecten om simpel succes te oog
sten. Het Mickery Circuit is een
grillig kind in artistiek Neder
land. D.Q. maakt veel goed van
wat eerdere Mickery-produkties
hopeloos beschamend lieten lig-
«en- BERT KOEKEBAKKER
DEN HAAG (GPD) - De re
gering heeft er geen enkele
aanwijzing voor dat de 40
oude vrachtwagens, die
vorige week gelijk met het
materieel voor de Neder
landse VN-troepen in Li
banon naar Haifa (Israël)
werden vervoerd, be
stemd waren voor de
christelijke milities in
Zuid-Libanon.
Dat zei minister Van der Klaauw
(buitenlandse zaken) gisteren tij
dens het vragenuurtje in de
Tweede Kamer. Er is volgens
hem „geen begin van bewijs"
voor die veronderstelling aanwe
zig. De regering was door diverse
kamerleden verweten onzorg
vuldig te hebben gehandeld door
het Nederlandse militaire mate
rieel te verschepen met een schip,
dat ook militair materieel voor
een van de partijen in het Libane
se conflict vervoerde.
Volgens de bewindsman is daar
echter geen sprake van. Het ging
om een veertigtal zeer oude Ame
rikaanse legertrucks, die afkom
stig zijn uit de dumphandel. Het
betrof hier een transactie tussen
een Nederlandse dumphandelaar
en een Israëlische particulier. De
neutraliteit van de Nederlandse
VN-troepen in Libanon is door
IJSHOCKEY - Het Nederlands
jeugdteam is door een 8-4 zege op
Hongarije (4-0, 3-2, 1-2) in Mircu-
rea Ciuc (Roemenië) als vijfde
geëindigd in de strijd om het Eu
ropese jeugdkampioenschap
voor B teams.
deze gebeurtenissen, volgens
Van der Klaauw, volstrekt niet
aangetast. Suggesties in die rich
ting wees hij van de hand.
Minister Scholten van defensie
verklaarde dat door zijn ministe
rie vooraf geen onderzoek is in
gesteld naar de andere lading van
het schip, waarmee het Neder
landse VN-materieel werd ver
scheept. Deze oplossing is geko
zen in overleg met de VN-autori-
teiten, zei hij. Scholten wees de
beschuldiging dat defensie
„lichtzinnig" heeft gehandeld,
met kracht af. Een verzoek van
het CDA om in de toekomst
maatregelen te treffen om bij het
verschepen van militair mate
rieel voortaan vooraf een onder
zoek in te stellen naar de overige
lading van het schip „om geen
ongewenste samenloop van
transporten te doen plaatsvin
den" werd door Scholten met een
krachtig „neen" beantwoord. Dat
zou. zo zei hij, hoogst ongebrui
kelijk zijn.
LEIDEN - De felle kleurtjes,
nauwere rokken en brede
schouders, het was allemaal
terug te vinden in de show die
Margriet in de Leidse stads
gehoorzaal gaf. Een show
voor zelf-maaksters want al
les wat de mannequins toon
den was later in de middag of
avond verkrijgbaar in pa-
troonvorm of het nu om een
leuke strandjurk of een grap
pige gebreide trui ging.
Het fijne van zo'n modeshow is
dat de zelfmaakster een goed
totaalbeeld krijgt van het
model dat ze heeft uitgeko-
(Van onze correspondent)
LONDEN - Hoewel duizenden
Britten in zak en as zaten omdat
de voorronde voor de selectie van
de zanger of het zangeresje voor
het Eurovisie Songfestival in Je
ruzalem, zoals verleden jaar, niet
uitgezonden kon worden door
een staking van televisieperso-
neel, waren duizenden andere
Britten in opgewekte stemming
omdat het er uiteindelijk naar
uitziet dat het dagblad The Times
(en het zusterblad The Sunday
Times) over anderhalve maand
weerzal kunnen verschijnen.
De doorbraak in de onderhande-
lingen tussen de vakbonden en
de directie van The Times werd
ingeluid met een bijeenkomst
van vyf betrokken vakbondslei
ders met de staatssecretaris voor
werkverschaffing, Albert Booth.
Tijdens dit gesprek werd al na
enkele uren confereren door alle
betrokkenen een document on
dertekend waarbi) als belangrijk
ste punt werd vastgesteld dat The
Times alle tot nog toe ontslagen
werknemers weer in dienst zou
Maar daarmee was de kous nog niet
af. want een tweede ronde van
conferenties tussen de vak
bondsleiders en de directie van
The Times, die tot half vier in de
morgen duurde, zette de puntjes
op de i. In die ronde werd beloofd
dat alle werknemers van The Ti
mes die ontslagen werden toch
nog de helft van hun anders be
taalde loon zouden krijgen en dat
zij de resterende 50 procent zul
len krijgen wanneer de huidige
onderhandelingen tot concrete
resultaten en het herverschijnen
van het dagblad leiden.
Een model dat ook geschikt is
voor de grotere maten
zen. Schoenen (vaak met heel
hoge hakken) brede ceintuurs
en kleine hoedjes maken de
patroon tot een levend geheel
en dat is toch heel wat anders
dan even een modeblad
doorbladeren.
Bovendien kwamen ook de wat
grotere maten voldoende aan
bod want veel modellen die
werden getoond hadden een
maatbereik van 34 tot en met
54.
Natuurlijk, de grappig gebreide
truien, die qua kleurverwer-
king wel een beetje aan een
koeiehuis deden denken zijn
niet zo geschikt voor een maat
54 maar een pakje met wat
ruime rok, een "tailleverhul-
lende" spencer van hetzelfde
materiaal en daaronder een
bedrukte bloese doet het ook
in de grotere maten heel goed.
De zelfmaaksters hebben zich
in deze goedverzorgde over
zichtelijke show weer een
goed beeld kunnen vormen
over de mogelijkheden van
hun zomergarderobe.
(Door Joh. M. Pameijer)
ARNHEM - „Al die ellende van Kopenick heb ik
al doorgemaakt. Thuis", zegt acteur Bernard
Droog. De beduimelde bladzijden van het sce
nario ritsen door zijn vingers.
„Als die man zijn dochtertje is
overleden, ga ik het me thuis zo
zitten indenken, dat het bijna
voor me gebeurt. In mijn kop zit
een computer, die haarfijn no
teert wat er op dat moment in mij
omging. Op de repetitie laat ik dat
zien aan de regisseur en de colle
ga's. Hebben ze gevoeld wat ik
bedoel dan is het goed. Zo niet,
dan moet ik het op een andere
manier proberen. Maar ik moet
de rol eerst thuis helemaal zelf
doorgemaakt hebben."
Begrip
Bernard Droog als „De kapitein
van de Kopenick": een acteur die
helemaal leeft voor theater. Kin
derlijk blij reageert Jiij op een
uitnodiging van Paiir Steenber
gen om samen met Peter Bolhuis
„De wisselwachters" als vrije
produktie te gaan doen. „Het is
een grote eer als een groot acteur
als Paul Steenbergen mij vraagt.
Ik ben blij als een kind en trots als
een aap met zeven staarten. Voor
mij is Paul Steenbergen een be
grip. Misschien ben ik een beetje
een man van het oude stempel
om nog onder de indruk te raken
van de groten. God dank mis
schien. Ida Wasserman en Van
Dalsum waren voor mij ook van
die mensen die hoog op de Olym
pus zaten.
Zelf heb ik een aantal grote rollen
mogen spelen. Godzijdank is het
altijd gelukt. Vanaf de eerste dag
ben ik bezig geweest mijn palet
zo breed mogelijk te maken... Ik
ben wel eens een beetje trots als
gezegd wordt: Beckett en Iones-
co is zijn specialiteit. Of als ik
Heijermans of Brecht speel en ze
zeggen dat ik daar specialist in
ben. Ze schrijven wel eens: Nie
mand anders dan Bernard Droog
zou die rol kunnen spelen. Dat is
overtrokken. Ik ken mijn vak.
Vroeger heb ik toch met net zo
veel plezier operettes en opera
gedaan. Ik heb alle zonden be
dreven.
Nu ga ik weer twee films doen. Een
daarvan is „Een pak slaag" van
Haanstra. Het is al de derde keer
dat ik met Haanstra werk. De eer
ste keer was ik een van de twee
boeren in „Fanfare". De lolbroek
was Hans Kaart. Die andere,
minder sympathieke broek, was
ik. Het kan me nooit schelen of
een rol sympathiek overkomt of
niet.
Op mijn rol als die NSB'er in „Pas
torale 43" heb ik alleen maar leu
ke reacties gehad. Toch is het
geen kattepis om een NSB'er te
spelen. Toen ze het me vroegen
heb ik een week bedenktijd ge
vraagd. Ik heb me afgevraagd of
ik Stalin of Hitler zou willen spe
len. Mijn conclusie was: ja, die
zou ik best willen spelen, waarom
dan geen gewone NSB'er. Ik
speel net zo lief een moordenaar
als een heilige. Het liefst speel ik
een mens met een litteken op zijn
ziel. Of het nou Hitler is of de
paus. Van dat litteken kun je iets
maken.
Vlak na de oorlog heb ik 360 keer
een SS'er gespeeld in „Oranjeho
tel". Dat is me niet in dank afge
nomen. Ze stonden me wel eens
op straat op te wachten en er
werd naar me geschreeuwd.
Waarom eigenlijk? Een rol heeft
toch niets met mijn persoon te
maken. Op toneel ben ik een to
taal ander mens.
Verdriet
Een paar jaar geleden verloor ik
mijn vader, elf dagen later mijn
vrouw, in de loop van dat jaar
naaste familieleden en een jaar na
mijn vrouw ook mijn moeder.
Dat was te veel. Maar ik speelde
door. Want als ik op toneel stond
liet ik Bernard Droog met zijn
verdriet in de kleedkamer achter.
We speelden toen „Thuiskomst",
een vervelend stuk, wantje stond
de hele avond op dat toneel over
je vrouw te kletsen. Maar het was
toch een andere vent die dat
deed. Dat was een man, die Pinter
gemaakt had. Het was niet Ber
nard Droog.
Ik ontrafel graag mensen. Als ik op
een feestje zit dan kan ik ze heel
stil zitten observeren, hoe ze pra
ten, hoe ze hun glas houden, hoe
ze hun sigaretje roken. Ik hou van
mensen. Daarom kan ik zoveel
verschillende mensen spelen. Er
is er maar een op de hele wereld
als die tegenover je zit. Die man is
uniek. Dat is toch een wonder.
Hoe is zo'n man geworden wat hij
is.
Als toneelspeler heb je alleen een
boek met woorden tot je be
schikking. Ga daar maar een
mens van maken. Elke keer is dat
een avontuur. Groter dan een sa
fari in Afrika.
En toch ben ik in wezen vreselijk
verlegen. Dat verberg ik soms
onder een beetje bravoure. Als ze
me aanspreken en het gaat niet
over mijn vak, dan kruip ik vaak
in mijn schulp. In dat vak voel ik
me beschut. Daar hoef ik niet me
zelf te spelen, maar kan ik andere
mensen uitbeelden. In zo'n Ko
penick kan ik mezelf helemaal
vergeten. Die man maakt zo ver
schrikkelijk veel mee.
Ik zit nu 26 jaar bij Theater. Was de
eerste acteur die in Arnhem
woonde. Ik geloof dat het voor
een gezelschap een voordeel is als
het een stabiele kern heeft. Er is
bij ons weinig verloop. Ik geloof
stellig in een betere produktie
vanuit een gesubsidieerd en
semble dan een ad hoc-produk-
tie. Het duurt heel lang voor je
elkaar kent. Bij uitzondering
klikt het meteen tussen twee ac
teurs. Dat gebeurde toen ik vorig
jaar samen mei Elisabeth Ander
sen speelde. Met anderen is het
vaak zo dat je eerst een zak zout
gegeten moet hebben voor je el
kaar een beetje gaat benade
ren.
Theater
Theater is een groep die een traditie
heeft opgebouwd. In het westen
wordt Theater als een van de bes
te gezelschappen beschouwd. Op
het ogenblik zijn er bepaalde re
censenten die zich van het reper
toire distantiëren. Ik ken er ook
een paar in Amsterdam, die hun
eigen tomatenkistje steeds bij de
hand hebben. Toch geloof ik dat
Theater veel gedaan heeft voor de
vernieuwing. Wij hebben „Wach
ten op Godot" gespeeld.
Wij introduceerden Ionesco. Wij
hebben Handke het eerst ge
speeld. Men vergeet vaak dat wij
als gesubsidieerd gezelschap een
bepaalde opdracht hebben. Wij
hebben de verplichting een re
pertoire te spelen waar 99 procent
van de bevolking naar toe kan
^gaan. Men mag ons dat repertoire
beslist niet verwijten. Natuurlijk
lukt het niet altijd. Wat wil je nou.
Daar zijn we toch mensen
voor.
Men brengt vaak zo weinig begrip
op voor de inspanning die met
een produktie gepaard gaat. Die
„Kapitein van de Kopenick" zal
er beslist anders uitzien dan men
verwacht. Het is een Duits stuk,
maar voor Nederland moet het
anders zijn. Vergeet niet dat 22
mensen zich zeven weken uit de
naad gewerkt hebben om een
goed produkt aan het publiek af
te leveren.
Als het lukt roept iedereen: hoera,
als het niet lukt: bah. Dat is niet
eerlijk. Maar ik erger me niet aan
kritiek. Hooguit ben ik teleurge
steld door de onkundigheid van
sommige critici. Men moet nu
eenmaal niet naar Kopenick ko
men kijken met de gedachte aan
de film van Heinz Ruhmann in
zijn hoofd. Dit wordt een heel an
der produkt".
Blinde uit Assen ontwerpt
gedenkpenning Koningin
(Van onze correspondent)
ASSEN - Bij de blinde Assenaar Jan van Konings
brugge (58) gaat de telefoon de gehele dag. „Ik heb
niet geweten dat er zulke hyena's bestaan. Ik krijg
de ene bestelling na de andere. Een bankflrma die
maar even duizend penningen wil bestellen. Dat
noem ik speculeren en daar begin ik niet aan. Ik geef
ze uit voor verzamelaars, niet voor speculan
ten".
Aldus verwoordt hij de drukte die ontstaan is sinds hij zijn ontwerp
lanceerde voor een gedenkpenning bij de 70e verjaardag van
koningin Juliana. Er komen 3000 exemplaren in goud van 21.6
karaat, die 199 gulden gaan kosten, en 10.000 in zilvernikkel voor
f9,95 per stuk.
Het grootste deel van de opbrengst gaat. naar een goed doel, te
bepalen door de Koningin. De heer Van Koningsbrugge is mun-
tenverzamelaar sinds zijn dertiende jaar. tot hij in 1946 blind
werd als militair oorlogsinvalide. Hij kwam toen uit Rotterdam
en woont al jaren in Drenthe. Met zijn ontwerp probeert hij aan te
tonen dat „een blinde meer kan dan de mensen veronderstellen.
Een blinde kan een idee aandragen, maar een ander moet het
uitvoeren. De blinde moet uit het verdomhoekje. Het ergerlijke is
dat hij niet voor vol meespeelt. Invaliditeit is psychisch. Als je het
aankunt ben je geen invalide meer", zegt hij.
Hij benadrukt dat het stomtoevallig is dat hij dejuiste wegen heeft
bewandeld en toestemming kreeg van Soestdijk toen hij acht
maanden geleden aan zijn avontuur begon en niets anders in
gedachten had dan het gouden vijfje van 1912. Het ontwerp voor
de penning gaf hf) telefonisch door aan een modelleur. „Tekenen
kan ik niet, maar ik heb duidelijk uiteengezet hoe ik het in mijn
geest had. Mijn vrouw heeft het ontwerp later gezien. Het is zoals
ik het wilde".
De penning toont het portret van koningin Juliana met op de ach
tergrond die van haar bet-overgrootvader Willem I. Beide por
tretten symboliseren vijf generaties Oranje-vorsten. Van Ko
ningsbrugge spreekt van een levenswerk en wil niets van ver
diensten weten. „Nu blijkt dat het aanslaat willen ze mij het idee
uit handen slaan voor de „big business". Ik ben tegen elke com
merciële aanpak. Als ik verlies ga ik failliet. Win ik, dan gaat het
geld naar een goed doel". Om zijn belangen veilig te stellen heeft
hij al een advocaat ingeschakeld
Tekenend
Het ontwerp maakte Van Koningsbrugge „uit respect voor het
Koninklijk Huis. Van^liana bestond nog steeds geen vijf-gul-
denmuntstuk. De beeldenaar van Wilhelmina is vijf keer ver
nieuwd, die van Juliana pas twee keer. Dat is tekenend voor deze
wegwerpmaatschappij. Ik ben van de WD, dan weet men hoe ik
over het koningshuis denk. Hoe hebben ze het Koninklijk Huis
niet ir. de puree gezet, die extreem-linkse groeperingen. Maar het
is onaantastbaar. Met een koningin zijn we bovendien stukken
voordeliger uit dan met steeds maar een andere president. Ik heb
het uit zitten rekenen".
Bernard Droog: "Het liefst speel ik een mens met een litteken op zijn ziel
