Herman Brood: „Een
optreden is voor mij
soort marathon..."
bob*
ATERDAG 17 FEBRUARI 1979
LEEUWARDEN - Herman
Brood and his Wild Romance.
Uitverkochte zalen, een gil
lend en hysterisch publiek, de
schrik van zaal- en bareigena-
ren, gouden elpees in korte
tijd. Herman Brood is een ra
ge, de topattractie in het klei
ne Nederlandse popmuzie-
kwereldje. Herman Brood
moetje gezien hebben, wil je
meetellen.
Brood treedt *s avonds op in de
Twee Gemeenten in het Frie
se Imsum. Om zes uur is
Brood nog in geen velden of
wegen te bekennen. Wel is
telefonisch de boodschap
doorgegeven dat hij wat latei-
komt, oponthoud door slech
te wegen. Wachten dus, maar
tijd om je te vervelen is er niet.
De telefoon staat
roodgloeiend. „Nee sorry,
kaarten voor het optreden
van Brood zijn al meer dan
een week uitverkocht".
De planten worden uit de ven
sterbanken van het café ge
haald, terwijl de jeugd traag
binnendruppelt, behangen
met buttons van de favoriet
en de op het leren jack ge
schilderde letters „Herman
Brood". Even na zevenen
stapt Brood binnen. Alles en
iedereen in het café is in rep
roer. De hand tekeningen -
jagers staan voorop, met bier
viltjes, vodjes papier of een
naar voren gestoken arm
Na een blik op het podium in de
zaal te hebben geworpen be
sluit Herman Brood dat de
opkomende honger maar
eens gestild moet worden. De
leden van de band blijven in
de Twee Gemeenten achter,
met een stuk brood en een
biefstuk, terwijl Brood met
manager in een slee van een
wagen stapt en richting Ak-
krum rjdt. Bij Oudeschouw
wordt halt gehouden bij een
aan het water gelegen restau
rant.
Terwijl een stemmig achter
grond-muziekje voor een niet
erg bij het figuur Brood pas
send sfeertje zorgt, wordt de
ober met de bestelling „twee
koppen gebonden tomaten
soep" de keuken weer inge
stuurd.
Snuiven
„Herman heb jij een scheer
mesje? Ik heb een heel klein
beetje coke gekregen. Ja voor
twee snuiven. Ik heb van Pie-
ter eens wat geld geleend en
toen zegt-ie...hier heb je
wat...het is de moeite eigen
lijk niet waard."
„Ik heb wel een spiegeltje." De
i Brood krijgt een gouden LP uit handen i
cocaine wordt gesneden op
het schoteltje waar enkele se
conden tevoren nog een
prachtig gevouwen servet op
stond. Na zijn snuifje begint
Herman Brood aan zijn suc
cesverhaal.
„Lekker die coke, je krijgt het
echt weer een beetje warm in
de borst. Het loopt op het
ogenblik met ons zeer lekker.
Misschien dat ik met Aage
binnenkort ook nog wel een
nieuw plaatje ga maken met
de Breedbek-Kikkers. Het zal
heten „Nooit bekennen". Bo
vendien zijn er plannen voor
het buitenland, deze maand
gaan we Duitsland in, we
hebben daar twee televisie
optredens en in juni gaan we
denk ik naar Amerika. In Los
Angeles en New York bij
voorbeeld zijn al twintigdui
zend platen van ons via een
import-zaak verkocht. En dat
terwijl we daar nog niet eens
officieel uitkomen".
„Ik vind het moeilijk om ons
succes precies te analyseren.
Alles wat ik er voor doe is
honderd procent inzet. Een
optreden voor mij is altijd een
soort marathon, een wed
strijd met het publiek, wie er
het eerst onderdoor gaat. Eik
optreden is voor mij.-eh.... Ik
moet mezelf binnenste buiten
keren, weetje wel. En dan zie
ik wel wie het het langste uit
houdt, het publiek of ik. Het is
voor mij echt een energieslag.
Het is voor mij een confronta
tie met het publiek, waarin ik
zoveel geef dat ik bijna in co
ma raak, en als het publiek
eerder in coma raakt bij wijze
van spreken, dan heb ik ge
wonnen. Nou meestal is het
fifty-fifty. Meestal kan het
publiek niet meer en kan ik
niet meer. Iedereen ligt dan
op zijn knieën in de zaal en ik
ook".
Punkperiode
„Ik kan er niet onderuit, dat on
ze muziek enorm punkbein-
vloed is, wat betreft de ener
gie. Onze band is geboren in
de punkperiode. De hele
punk-gedachte spreekt mij
aan. Ik heb altijd, bij Vitesse
ook, drie jaar geleden, de
punk-gedachte gehad. Dat
was dan een paar versterker-
tjes in een volkswagenbusje
douwen en dan maar spelen.
Gewoon korte nummers en
verder geen gezeik. Dat is ei
genlijk de hele punk. En de
verwantschap met punk, daar
kan ik nooit onderuit. Ik sta
nu bijvoorbeeld ook veel
dichter bij het publiek dan
een doorsnee artiest, omdat ik
veel meer met het publiek te
maken heb, ook in het dage
lijks leven. Het is in feite ook
mijn enige streven, om zo
dicht mogelijk bij de mensen
te staan".
„Mijn publiek wordt op het
ogenblik heel erg jong. Dat is
wel grappig. Het is een heel
vreemd verschijnsel. Ze wa
ren aanvankelijk zo in de
buurt van de zeventien, acht
tien jaar, maar ze worden
steeds jonger. Ik ben nu der
tig, maar ik maak constant
mee, dat mensen die net zo
oud zijn als ik of soms wat
jonger, mij vragen om een
handtekening voor hun zoon
tje of voor een neefje. Bijna
iedereen die mij om een hand
tekening vraagt, zegt erbij dat
het voor het zoontje, het
buuijongetje of het neefje is.
Die is helemaal gek van u.
Raar is dat".
Button
„Het doet mij overigens wel
wat, dat ze tegenwoordig met
die buttons op lopen met mijn
foto erop. Ik weet wel, dat de
mensen die mij echt leuk vin
den, die jonge mensen, die
hebben mij ook veel meer te
vertellen dan die oudere
jaar of veertien of nog jonger
zelfs... Ik krijg altijd een lesje
als ik bij die mensen in de
buurt ben. Een lesje in le
venslust, spontaniteit, en di
rectheid. Terwijl anderzijds
eigenlijk... Het is gewoon zo
dat het publiek momenteel
heel breed wordt. Van jong
tot oud zelfs. Maar ik kan me
nauwelijks voorstellen dat
die kinderen van een jaar of
veertien weten, waar ik het
over heb, in mijn tek
sten".
„Het blijkt ook dat op mijn tek
sten eigenlijk nooit zo veel
wordt gelet. Mijn tekst van de
Breedbek-Kikkers wordt bij
voorbeeld geboycot, door vijf
omroepen. Ze zouden eens
moeten weten, wat ik in het
Engels zing. Het blijkt dan na
tuurlijk ook, dat niemand dat
goed in de gaten heeft. Mis
schien hebben ze moeite met
het woord scheet".
„Elke tekst heeft een heel com
pacte bedoeling. Ik kan geen
losse flodders zingen. Ik ben
heel erg betrokken bij mijn
teksten. Ze hebben allemaal
heel erg met mij te maken.
Ook de tekst op mijn volgen
de elpee - dat zal een sound
track worden van de volgen
de film, die film heet „I am an
easy pick-up", daar heb ik het
scenario zelf voor geschre
ven. Die film ga ik in de loop
van het volgende jaar opne
men. Het liefst zou ik alles zelf
in handen nemen, omdat ik
gewoon merk dat ik dat wat
iedereen presteert op dat ge
bied, ik zelf ook in twee tellen
kan doen".
„Die film heet dus „I am an easy
pick-up", met tussen haakjes
„but hard to get a grip on", dat
gaat over iemand die heel
makkelijk te versieren is, zo
wel voor publiciteit, als door
meiden. Een journaliste hoeft
maar een oliebol voor mijn
neus te zetten of ik hap al.
Maar toch „hard to get a grip
on", je kunt mij zien in Week
end in de Telegraaf, in de Sto
ry en weer terug naar mu-
ziekkrant Oor en literaire bla
den. Over de hele linie".
„Je kunt mij zo langzamerhand
wel beschouwen als publiek
bezit. Mensen vragen wel
eens, vind je het leuk dat je
overal komt. Onze oorspron
kelijke fans zijn misschien
een beetje teleurgesteld, een
beetje geprikkeld. Ik ben
immers toch uit de underdog
positie omhoog gekomen. Ik
ben een hoop stront die suc
ces krijgt. En deze film gaat
daarover juist, dat ik mij ab
soluut niet in welk milieu dan
ook geplaatst zou willen
„Omdat ik het juist de uitdaging
van het hele leven vind, om op
de totale linie aanwezig te
zijn, ik bedoel, ik leef in cafés
en hotels, weetje. En dan zitje
het ene moment in cafés met
oude mannen, waar ik me
goed vermaak, daarna zitje in
een discotheek. Ik bedoel, ik
heb een ontzettende hekel
aan milieuverstarring. Dat is
de belangrijkste boódschap
die ik heb te vertellen, dat ie
dereen bezig is zich in kliek
jes af te zonderen. Dat de kan
sen juist liggen op het gebied
om alles lekker door elkaar
heen te doen. Dat is ten min
ste mijn enige kans om te le
ven. Ik zou me een lui voelen
als ik niet meer op zou kun
nen schieten met ome Joop,
en alleen nog maar met de
bartender in het Hilton".
Ervaring
„Wij hebben als band in Gro
ningen, met dat hele circuit
van nachtclubs, een enorme
grote kans destijds gehad om
naar voren te komen. In een
club als de Talk of Town heb
ben we aanvankelijk ge
speeld voor een paar honderd
piek. Ik vind het te gek, dat
zo'n clubeigenaar je de mo
gelijkheid geeft om je zelf te
ontwikkelen. Ik vind dat erg
goed. Wat dat betreft heb ik in
Groningen een gouden erva
ring opgedaan. Eigenlijk alles
wat ik nou doe, heb ik ont
wikkeld in die Groningse
nachtclubscenes. Hoe had ik
mij anders kunnen ontwik
kelen, als je ergens in een
schuurtje repeteren moet. Je
wordt gelijk geconfronteerd
met het publiek, dan weet je
gelijk waar je aan toe bent.
Het is een enorme scholing
die je daar krijgt, daar heb ik
geluk mee gehad. Daar heb ik
heel veel aan te danken".
,Ik ben nog nooit in mijn leven
met iets begonnen met de be
doeling dat het ooit eens een
keer op zou houden. Het zal
wel een keer weer aflopen
met de Wild Romance, maar
dat zie ik dan wel weer. Kijk,
het loopt voor mij af zodra het
succes minder wordt. Onze
kansen liggen momenteel op
het uitbreiden van het terrein,
het buitenland en dergelijke.
Dan blijft het dus een uitda
ging. Ik zal nooit een band in
stand houden, die dus niet
succesvol meer is. Wanneer ik
naar een zaal ga en af moet
wachten of het wel succes zal
hebben, dat lijkt mij een af
schuwelijke situatie waarin
de meeste bands nu verke-
„Als ik optreed, weet :k dat ik
succes heb. Als ik geen succes
van te voren heb. zal ik het
wel krijgen die avond. Ik twij
fel absoluut niet aan mijn ca
paciteiten op het gebied van
rock and roll. En bovendien,
waarom zou iemand kaarten
kopen voor een optreden van
mij, als ze niet geïnteresseerd
zijn. Iedereen moet het voor
zichzelf maar uitzoeken als hij
een kaartje koopt. De een
komt door de publiciteit, de
ander komt duidelijk voor de
muziek. Als er maar magic is,
het heeft wat een magische
aantrekkingskracht. De re
denen daarvoor zijn voor ie
dereen verschillend. Ik weet
alleen dat ik mezelf binnen
stebuiten keer om een rock-
and-roll-avond te geven. Meer
kan ik niet voor ze doen, weet
je. De motivatie waarom
mensen in zo'n zaal komen, is
heel verschillend. Ik kan niet
meer doen dan ik kan. Ook
niet minder. Het is gewoon
een attractie, een heel gezond
systeem".
Slecht
Ik zou waarschijnlijk een heel
slecht voorbeeld zijn op een
heleboel terreinen. Ik ben au
tomatisch het voorbeeld voor
de kids, omdat ik waar ik mee
bezig ben geweest in mijn le
ven, behoorlijk goed onder
woorden kan brengén, waar
door mijn invloed op mensen
niet gering zal zijn. Maar het
zou vrij tragisch voor Neder
land zijn, als iedereen ging
doen, zoals ik deed. En dat is
misschien ook waarom men
sen zich zorgen maken over
mijn invloed op de men-
,Mijn invloed is natuurlijk
groot, weetje. Ik ben in zover
re een voorbeeld dat ik er van
houd om te etaleren waarmee
ik bezig ben. En als ik een pe
riode in mijn leven heb dat ik
met inbreken bezig ben, dan
mag iedereen dat weten. Als
ik daarna succesvol ben, hoef
ik niet meer in te breken. En
dan mag iedereen dat ook we
ten. Alles mag iedereen wé
ten, waar ik mee bezig ben. En
daarom op een gegeven mo
ment heb ik een nummer ge
maakt „Dope Sucks". Ik zal
nooit zeggen: je moet dope
nemen, omdat ik weet dat de
meeste mensen er dan een
grote puinhoop van gaan ma
ken. Kijk, ik ben ook gewoon
op zoek net als zoveel men
sen, gewoon een weekje zon
der, een weekje met en dan is
er weer een periode dat ik zeg,
neem het maar. Zoek het
maar uit met z'n allen. Ik wil
die verantwoording toch niet
nemen op een gegeven mo
ment, Ik ben net zo kwetsbaar
als elk ander mens op dat ge
bied"..
