Islamitische
republiek of
democratie?
NIEUWSNET
f Terrorisme in Baskenland (3) 1
"Het Vaticaan is
iï 1 f
ftp - 1
nooit ingegaan op
noodkreet Basken"
r* j|
Van Mehdi Bazargan
hangt nu alles af
ELSEVIERS
L/n
DONDERDAG 15 FEBRUARI I!WI
|p!
José Maderiaga
...ex-priester...
Alfredo Tamayo
..jezuïet....
De bevolking van de
Baskische dorpjes
Bermeo, Bakio, Ondar-
roa, Mungia en Asua is
het terrorisme moe.
Vragen naar de ETA
staat gelijk met het uit
stoten van een vloek.
Aangezien iedere Bask
wel eens stevig heeft
gevloekt op Spanje, is
het een kwestie van ge
duldig wachten om
door de muur van zelf
verdediging heen te
komen.
Achter deze muur ligt wel de
gelijk een graad van bewon
dering voor de pressiegroep
ETA-militar. Er openlijk over
praten is een enge zaak. Maar
stiekem kom je toch te weten
dat in elk dorp een of meer
leden van ETA-politico-mili-
tar
de r
ten op het ogenblik in de ge
vangenisvan Soria zitten.
Bakio, een dorpje aan zee met
1500 inwoners, ligt er be
drieglijk vredig bij. Geen en
kele toerist, die 's zomers de
bevolking doet vertienvoudi
gen, vermoedt wat er schuil
gaat achter de Baskische
gastvrijheid, die altijd te
zwaar valt voor een Westeu-
ropese maag. De herinnering
aan een vakantie in het Bas
kenland is dikwijls een aan
gename gewichtstoename
van minstens 2 kilo. Maar
achter het lichaamsgewicht
van de Basken smeult het
vuur van de vrijheid. Een
vuur dat, net zoals in het ver
leden, aangewakkerd wordt
door de Baskische geestelijk
heid, die van oudsher de faam
heeft niet in de pas te lopen
van de Spaanse kerk.
Brand
„Als wij Basken over enkele
maanden niet over een grote
mate van autonomie be
schikken, steekt ETA-politi-
co-militar deze zomer de den-
nebossen in 'het Baskenland
in brand", fluistert een
geestelijke mij in het oor.
„Waarom?" „De herbebos
sing is onder de dictatuur al
leen maar opgezet om de mul
tinationale papierfabrieken
van grondstoffen te voorzien.
Daarbij komt dat de bossen
op verkeerde plaatsen zijn
aangelegd. Bovendien ver
zieken de afgevallen denne-
naalden na drie jaar de bo
dem. De aanplant heeft de
oorspronkelijke Baskische
flora van kastanje, eiken en
beuken uitgeroeid. Op de
plaatsen van de dennebossen
willen wij ons vee weiden".
Op de vraag of hij met ETA-
politico sympathiseert, knikt
de geestelijke, zegt nee en
drukt mij op het hart zijn
naam niet te noemen.
„De mensen beginnen het ver
schil tussen ETA-politico-
militar en ETA-militar door te
krijgen", zegt José Maria Ma-
deriaga tussen twee happen
paling door, terwijl hij onze
glazen nog eens vol schenkt
met Baskische koppige rode
wijn. Na een stevige slok ver
volgt de ex-dorpspastoor van
Bokia: „ETA-militar probeert
de held van Baskische revolu
tie uit te hangen door het voe
ren van terreuracties in het
wilde weg tegen alles wat
maar Spaans is. ETA-militar
houdt zich niet bezig met de
oplossing van Baskische
vraagstukken, zoals de pres
siegroep ETA-politico-mili-
tar, die niets met de andere
beweging te maken heeft.
In knie
„ETA-politico-militar schiet
een fabrieksdirecteur in zijn
knie als hij zijn arbeiders fi
nancieel heeft bedrogen. Het
zijn geen moordenaars. In
november heeft ETA-politi
co-militar José Javier Crespo,
de vertegenwoordiger van het
ministerie van onderwijs en
wetenschappen uit Bilbao,
een paar dagen ontvoerd,
omdat Madrid de sinds een
jaar beloofde gelden ter fi
nanciering van de Baskische
talenscholen "Ikastolas" nog
niet had overgemaakt. Bin
nen twee dagen was het geld
er", grijnst hij en wenkt de
ober voor een stevige portie
kabeljauw "a la Vasca".
Maderiaga heeft vijf jaar gele
den zijn toog van de kerk aan
de kapstok gehangen. Hij be
hoort tot de groep Baskische
priesters die zich in 1968 uit
protest tegen de dictatoriale
onderdrukking van alles wat
Baskisch was, in het semina
rie van Derio opsloot en die
paus Paulus VI een document
stuurde waarin men om
maatregelen vroeg tegen de
culturele genocide in het
Baskenland. Het Vaticaan,
dat alleen maar contacten on
derhoudt met gevestigde sta
ten, is nooit op de Baskische
noodkreet ingegaan. Sinds
dien heeft José Maria Made
riaga zich in de ogen van de
Spaanse kerk als een Baski
sche rebel gedragen.
In hetzelfde jaar vloog hij voor
2,5 jaar de speciale kerkge-
vangenis van Zamora in, om
dat hij zijn parochiekerk als
vergaderlokaal aan de ETA
beschikbaar had gesteld.
Daarna is hij verschillende
malen gearresteerd omdat hij
zich op demonstraties pro-
Baskisch en anti-Spaans ge
droeg. Maderiaga is lid van de
„gestora del ayuntamiento",
het voorlopige gemeentebe
stuur van Bakio dat aanblijft
tot de gemeenteraadsverkie
zingen van 3 april. Daarnaast
is hij manager van de kippe-
farm „Granjas Danak", een
legbedrijf met 300.000 kip
pen.
Niet veilig
„In mijn eigen dorp ben ik niet
veilig. De politie zit mij dage
lijks op de hielen omdat men
vermoedt dat ik iets in mijn
schild voer. Het is een schan
daal dat de politieagenten in
hun vrije tijd de Basken terro
riseren. Een voorbeeld: Juan
Goientxe uit Bermea werd in
januari door politieagenten in
burger ontvoerd. Ze bonden
hem met een zak op het hoofd
met zijn voeten aan een boom,
sloegen hem net zolang tot hij
buiten kennis raakte. Hun
doel was het adres te weten te
komen van zijn broer, die om
veiligheidsredenen in Zuid-
Frankrijk woont. De terreur
van extreem-rechts is op het
ogenblik veel erger dan in
sommige perioden onder de
dictatuur".
De vraag of de politie sinds de
bekrachtiging van de demo
cratische grondwet door ko
ning Juan Carlos op 27 de
cember bij arrestaties de
voorgeschreven rechten van
de mens respecteert, lokt bij
Maderiaga een sarcastische
lach uit. „Laten wij er maar
over zwijgen", zucht hij,
„want sinds iedereen in
Spanje over democratische
rechten leutert, is er in het
Baskenland op dit gebied
heel weinig veranderd".
José Maria Maderiaga, die na
een goddelijke maaltijd nog
een likeurtje neemt, vervolgt:
„De lagere geestelijkheid
heeft zich net zoals in het
verleden voor de Baskische
zaak ingezet. Tijdens de drie
carlistische oorlogen was de
geestelijkheid voor de boeren
uit het Baskenland de opinie
vormer, die hen wees op het
behoud van hun historische
rechten. Onder Franco ver
leende de geestelijkheid faci
liteiten aan de nationalisti
sche Baskische groeperin
gen, die opkwamen voor hun
vertrapte rechten".
„Hiervoor werden wij natuur
lijk zwaar vervolgd. Van de 70
Baskische priesters die in de
kerkgevangenis van Zamora
terechtkwamen, zijn er maar
tien in hun ambt gebleven. De
meesten gaven er de brui aan,
omdat de Spaanse kerk onder
Franco zo politiek verbonden
was met het fascistische re
gime, dat je zelfs op religieus
gebied onmogelijk als Bask
jezelf kon zijn. Ongeveer vijf
tien ex-priesters die gevoel
hebben voor het „messiaan-
se", bewegen zich in de gele
deren van ETA-Militar".
Een minder stormachtige reli
gieuze carrière heeft Alfredo
Tamayo achter de rug. Hij is
jezuiet en leraar filosofie aan
de universiteit van San Se
bastian, waar hij een voor
keur heeft voor het doceren
van christelijk marxisme in
de zin van de filosofie van
Ernst Bloch.
Schrik
Evenals Maderiaga is hij lid van
EIA, de politieke vleugel van
ETA-Politico-Militar. Hoewel
hij op het standpunt staat dat
de onderdrukking door de
Spaanse politie veel minder is
dan voorheen, zit de schrik
van vroeger er nog dik in. Alle
deuren in het universiteits
gebouw op weg naar zijn stu
deerkamer worden met een
sleutel open en dicht ge
maakt. „Tja, het is een ge
woonte geworden na alle
huiszoekingen van de poli
tie", brengt hij er veront
schuldigend uit.
„Als geestelijke keur ik het
moorden van beide partijen,
de ETA en de politie, af. Ik
ben altijd tegen een systeem
geweest waarin de ene mens
jacht maakt op de ander. Als
ETA-Militar door middel van
terreur de rechten van de
Basken afdwingt, dan gaat
het Baskische volk besmeurd
de geschiedenis in. Ik ben
niet voor de onafhankelijk
heid van het Baskenland. In
deze tijd is het niet haalbaar.
Volgens mij is de oplossing
van het Baskische probleem
een federatie met Span
je".
„In het Baskenland heerst op
het ogenblik een gevoel van
onmacht. Een kleine groep,
de links-nationalistisch Bas
kische coalitie Herri Batasu
na, die ETA-Militar verte
genwoordigt, probeert via
manipulatie van de massa zijn
mening aan de Basken op te
leggen. In wezen zien wij een
herhaling van de intolerante
politieke patronen die in
Spanje omstreeks 1935 de
overhand kregen en ten slotte
hebben geleid tot de dicta
tuur van Franco.
„De Baskische geestelijkheid
heeft ook schuld aan de :adi-
calisering in het Baskenland.
Bij de begrafenis in december
van Argala, een van de top
mannen van ETA-Militar, die
bij een aanslag in het Franse
Anglet omkwam, verheerlijk
te de priester in zijn preek het
geweld van de ETA. Boven
dien wekte hij de indruk dat
de Baskische kerk volkomen
achter deze vrijheidsstrijd
stond. Met dit soort uitlatin
gen gaan wij de kant uit van
een nationaal-katholieke
Baskische kerk, een zelfde
soort kerk met een andere
kleur als de nationaal-katho
lieke Spaanse kerk, waar wij
40 jaar lang tegen hebben ge
vochten".
Tamayo toont zich bezorgd over
de huidige situatie in het
Baskenland. „Wij hebben on
der de dictatuur zwaar gele
den. De mogelijkheid van een
staatsgreep in het Basken
land door Spaanse militairen
is aanwezig, maar lijkt mij
niet waarschijnlijk. In ieder
geval ben ik niet bereid om
nog eens een periode van on
derdrukking te ondergaan
zoals ten tijde van Fran-
- Neemt u dan de wapens op
tegen Spanje?
„De inhoud van een oorlog kun
je niet vergelijken met die van
terrorisme".
- Als een lid van de ETA, dat
achtervolgd wordt door de
politie, zijn toevlucht bij u
zoekt, helpt u hem dan?
„Mijn opvatting van naastenlief
de gebiedt mij hem te hel
pen".
- En een politieagent, die door
terroristen wordt nagezeten?
Geen antwoord.
UTRECHT - De ajatollah Chomeini heeft zijn eerste
doel bereikt: de sjah is weg en zal nu zeker niet meer
kunnen terugkomen, en de premier die zijn benoe
ming nog aan de vorst te danken had is afgetreden.
Veel sneller nog dan wie dan ook had kunnen denken
is de Iraanse revolutie voltooid. Daar zit een wonder
lijk element in van geestelijke kracht, want Chomeini
beschikte niet over machtsmiddelen om de verande
ringen door te voeren die hij verlangde. Hij benoem
de maandag Mehdi Bazargan tot premier en bleef
eisen dat Sjapoer Baktiar zou aftreden.
Technisch gezien is de afloop van het revolutionaire proces ver
sneld door de betuiging van trouw door een groep luchtmachtof
ficieren aan de ajatollah, want daardoor brak de eenheid van
de strijdkrachten en hun onverdeelde loyaliteit aan net wettig
regime. Maar het waarom van die overgang kan niet anders wor
den verklaard dan uit de uitstraling van Chomeini, die zich ge
draagt als de door Allah gezondene en merkwaardigerwijs in het
moderne Iran ook als zodanig wordt erkend. Daarbij moet wór
den gezegd dat hij heeft geprofiteerd van het feit dat de geeste
lijkheid tot het centrum van verzet tegen de sjah was geworden
omdat de politieke partijen waren gemuilkorfd;
Sjapoer Baktiar, ofschoon hij nu wel zal worden verguisd, heeft aan
Chomeini's succes een enorme bijdrage geleverd. Eerst door het
vertrek van de sjah te eisen voordat hij bereid was premier te
worden. Toen, door de ajatollah - ondanks verzet van de strijd
krachten - in het land toe te laten. En vervolgens door te onder
handelen met schaduw-premier Bazargan, die daardoor in de rol
werd geplaatst van een soort wettige oppositieleider. Het meest
verwonderlijke van het succes van Chomeini blijft desondanks
dat degenen die hem nu tot feitelijk staatshoofd van Iran hebben
helpen maken, inclusief Baktiar en Bazargan, helemaal geen
aanhangers zijn van de autoritaire „Islamitische Republiek" die
de geestelijke voorstaat.
"Grijze eminentie"
Hebben zij hem geholpen omdat ze via hem toegang kregen tot de
volksmassa's, die het evenwicht uiteindelijk ten nadele van de
sjah hebben laten doorslaan en hopen zij, eenmaal namens Cho
meini aan de macht, het land toch in democratische richting te
kunnen sturen? Het is niet ondenkbaar dat de politieke leiders
van het Nationaal Front, waartoe zowel Baktiar als Bazargan
behoren evenals de „grijze eminentie" Karim Sanjaki, die als
tussenpersoon ook een zeer belangrijke rol heeft gespeeld, zich
hebben laten leiden door hun herinnering aan de val van hun
grote leider Mossadeq. Die val namelijk, in 1953, is vooral te
wijten geweest aan het feit dat hij geen steun genoot van de
sjiitische geestelijkheid. En op het cruciale moment waarop hij
via die geestelijkheid een beroep had kunnen doen op de massa's
om hem te steunen tegen de combinatie van aanhangers van de
sjah en het leger, geinstrueerd door de Amerikaanse CIA, stond
hij alleen.
Pacteren met de duivel om Beëlzebub uit te drijven, al is dat ten
aanzien van de samenwerking met een geestelijk leider een wat
gewaagde beeldspraak, is een tactiek die in de geschiedenis vaak
is toegepast. En zelden met succes. Want degene met wie gepac-
teerd wordt heeft zo zijn eigen verwachtingen van de samenwer
king. Chomeini is geen gematigde figuur; dat blijkt wel uit zijn
relaties met de Palestijnse bevrijdingsorganisatie.
Vorige week al heeft een groep intellectuelen een dringend beroep
op de geestelijkheid gedaan zich niet te bemoeien met de poli
tiek. En niet alleen bij de intellectuelen heerst de verwachting dat
het einde van het sjah-regime meer vrijheid, minder onderdruk
king en corruptie zal brengen. Chomeini heeft op het ogenblik,
rijdend op de top van de golf van massale verering en massale
steun, zeker de macht de Islamitische Republiek te vestigen die
hij voor ogen heeft, maar als hij dat doet is Iran niet uit zijn
problemen. Omdat hij en zijn onmiddellijke medewerkers geen
kijk hebben op de economische en organisatorische finesses van
een moderne staat, en omdat hij na 15 jaar afwezigheid geen kijk
heeft op het proces van volwassenwording dat de Iraanse sa
menleving in die tijd heeft doorgemaakt.
Veel, zo niet alles voor de toekomst van het land hangt nu af van
premier Bazargan, die bekend staat als een overtuigd democraat,
maar van wie niemand weet of hij zal zijn opgewassen tegen de
autoriteit van de ajatollah.
Max L. Sniiders
In verband met de weersomstan
digheden was Elseviers Magazi
ne gisteren niet verkrijgbaar.
..■p-Jhervormd
l^^nederland
De motie van Joep de Boer, defen-
siedeskundige in de CDA-Twee-
de Kamerfractie, tegen nucleaire
taken voor het 155 mm geschut,
betekent een ommekeer in de
discussie over kernwapens, zegt
het CDA. Zo begint het interview
in Hervormd Nederland met De
Boer, die in het gesprek vertelt
wat zijn partij bezield. "We von
den de kans op een massale aan
val van de Russen niet reëel en we
verwierpen het idee dat West-
Europa zich met wapens veilig
kon stellen", aldus De Boer, die
het verder eens is met de stelling
dat ons veiligheidssysteem ons
meer bedreigt dan dat het ons be
schermt "Daarom moeten we de
bewapening ook terugdringen en
kunnen we eenzijdig tekenen la
ten zien dat we niet zo gevaarlijk
zijn als de andere kant denkt."
In Hervormd Nederland verder een
artikel waarin wordt vooruitge
lopen op het einddocument van
de bisschoppenconferentie in
Puebla. Dom Helder Camara
verwacht dat de gevestigde
machten en de rijken de schrik
om het hart zal slaan. De door de
Zuidamerikaanse wantoestan
den geradicaliseerde bisschop
pen zeggen dingen die in het wes
ten onmogelijk zouden zijn. De
radicale bisschoppen waarschu
wen er overigens voor dat de
Derde Weg in Zuid-Amerika tot
facisme leidt. Zij baseren zich bij
die uitspraak op de ervaring in
Spanje onder Franco.
Dr. Hupkes, adjunct-directeur van
de Adviesgroep voor Verkeer en
Vervoer in Utrecht zegt in het
blad, naar aanleiding van de auto
tentoonstelling in de RAI: "De
auto is een groot goed, maar we
krijgen nu te maken met een
woekering. Bovag en RAI zouden
eens moeten inzien dat slechts
door afremming van het autosys
teem het mogelijk is op den duur
van de voordelen van het systeem
te genieten".
VRIJ NEDERLAND
In de Haagse Post aandacht voor
wat het blad noemt "de diploma
tieke terugtocht van Arie Groe-
nevelt". In het stuk wordt nader
ingegaan op de kwestie van de
arbeidstijdverkorting en de rol
die op dat terrein wordt gespeeld
door de industriebonden. In het
artikel een schets van werkgever
Houdijk die verklaart dat de in
voering van de 35-urige werk
week voor hem een catastrofe zou
betekenen. Overigens betreurt
hij het dat in zijn bedrijf slechts
20 van de werknemers lid is van
een vakbond: "Ik' zal sneller met
de bonden contact zoeken dan
met mijn eigen club. Zo'n Wim
Thijssen of Herman Bode, dat
zijn goeie en bétrouwbare men
sen, die heb ik hier vaak over de
vloer gehad. Ik ken wel ande
re .Groenevelt ja, en Kok ook,
die gaan demagogisch te werk,
die zijn soms zichzelf niet".
HP heeft verder een uitgebreid in
terview (acht pagina's) met Anne
Vondeling, kamervoorzitter en
PvdA-lijsttrekker bij de komen
de verkiezingen voor het Euro
pees Parlement. Onder de kop
"Ja, ik vind mijzelf de beste"
wordt een beeld geschetst van
een man die van zichzelf zegt dat
hij geknipt is om voor Europa op
te komen.
Naar aanleiding van een uitspraak
van Hofland reageert Vondeling
nogal heftig met de opmerking
dat hij op geen enkele manier de
publiciteit zoekt. "Uit een enquê
te bleek dat 97% van de mensen
mij kent. Dus hoef ik geen naam
meer te maken, ik moet oppassen
dat ik geen naam verlies".
Hiernaast in de Haagse Post nog
aandacht voor de machtsgreep in
Iran (hoe de ajatollah met list en
bedrog zijn heilige oorlog won);
de sinds enige tijd 'wankele
machtsbasis van Stroessner,
Zuid-Amerika's laatste klassieke
dictator en een interview met
schrijver Gerard Stigter, beter
bekend als K. Schippers.
Het omslagartikel van Dé Tijd gaat
over de directeur van het Stede
lijk Museum in Amsterdam, Edy
de Wilde, die vindt dat het hoog
tijd is om wat impopulaire dingen
te zeggen over kunstpolitiek. De
omstreden museumdirecteur is
van mening dat het in de kunst
wereld barst van de mensen die
helemaal niet van kunst houden
en die kunst alleen maar gebrui
ken voorzover het hun van pas
komt als argument voor hun ei
gen bewegingen of ambities.
Daarnaast signaleert hij de ont
wikkeling dat de Amsterdamse
kunstraad bezig is het Stedelijk
Museum het graf in te prijzen
omdat de kunstraad de beschik
king wil hebben over het bedrag
dat voor het Stedelijk jaarlijks op
de Amsterdamse begroting
prijkt.
De Tijd voert verder mr. Annelies
van Katwijk ten tonele. Mevrouw
Van Katwijk is advocate en solli
citeerde enkele jaren geleden
naar een rechterspost, die zij niet
kreeg. Zij probeerde vervolgens
(ook tevergeefs) te worden aan
gesteld als officier van justitie.
Minister De Ruiter zou haar be
noeming persoonlijk hebben te
gengehouden. Zij vermoedt zelf
dat haar aanstelling niet doorging
omdat haar wordt verweten dat
zij te vriendschappelijke relaties
onderhoudt met haar cliënten,
met personen in de criminele we
reld. Annelies van Katwijk: "Ik
was perplex. Ik kom nooit in een
nachtclub. Ik ben thuis of in de
kerk of op de rechtbank en daar
heb ik alleen maar relaties".
Hoofdredacteur van De Tijd, Arie
Kuiper, wijdt twee pagina's aan
zijn onlangs overleden vriend
Alain Teister ("Hij zat zo vol
agressie dat zijn levensloop daar
door werd bepaald") en vervol
gens komt Ineke Lambers, in ei
gen kring betiteld als de kroon
prinses van Jan Terlouw aan het
woord. Het 32-jarige D'66 ka
merlid werd onlangs eervol ze
vende in de Tijd-enquête voor de
politicus van het jaar. Zelf is ze
daarover wat verbaasd. Maar
parlementaire journalisten noe
men haar één van de weinige ka
merleden die haar huiswerk goed
doet. Het lijkt er inderdaad op dat
ze erg hard werkt, tenminste te
oordelen naar haar foto, waarop
ze er heel wat jaren oudér uit ziet
dan ze is.
Ook in NieuwsNet aandacht vooi
de arbeidstijdverkorting. Het
hoofdredactioneel commentaar
haakt in op een artikel in het blad
waarin de onthulling wordt ge
daan dat de hele discussie tussen
werkgevers en werknemers
nauwelijks wordt gedragen door
feiten. Daarnaast aandacht voor
één der meest gekritiseerde mi
nisters van dit kabinet, Van der
Klaauw. Niet de WD maar het
CDA wil de minister Van der
Klaauw helpen zich wat op te vij
zelen. Het motief: zo'n kneedbare
man kunnen wij niet missen.
Een werelddeel dat niet dagelijks in
het nieuws is, is Australië. De
komende lente moet de ontgin
ning beginnen van de rijkste ura-
niumlagen ter wereld, die in Au
stralië te vinden zijn. NieuwsNet
bereidt ons voor op de acties die
de Aboriginees willen gaan on
dernemen om de met de ontgin
ning gepaard gaande lozing van
radio-actief afvalwater tegen te
gaan. Gefrustreerde journalisten
van het dagblad de Times willen
een arbeidscollectief vormen om
hun krant weer uit te geven, een
beeld van de Staatsdrukkerij, de
energiebronnen van morgen, de
opleving van de Islam in de we
reld, dat alles bericht ons
NieuwsNet, naast natuurlijk
aandacht voor Chomeini en Chi-
Vrij Nederland opent met onze
troepenzending naar Libanon en
het feit dat dientengevolge het
225 man sterke Namibiè-deta-
chement op stal blijft. Het depar
tement van defensie heeft laten
weten geen kans te zien dit deta
chement organisatorisch van de
grond te krijgen. Bibeb inter
viewt minister van justitie De
Ruiter die verklaart dat hij Vrij
Nederland zo ontzettend eenzij
dig vindt. Even verder op zegt hij
stralend: "Ik was een erg stiekum
ventje". Het lijkt er overigens op
dat het weekblad zich de
groeiende kritiek op de zeer lange
en niet zelden onleesbare artike
len die vaak wekenlang werden
vervolgd heeft aangetrokken. Er
staat nu tenminste vrijwel geen
artikel in dat langer is dan een
pagina en ook de verwijzingen
naar andere pagina's zijn minder
in aantal. Verder over de inhoud:
De Arabische boycot in de prak
tijk, de dood van Alain Teister, de
wapenhandel in Zuid-Afrika
waarbij belangrijke politici zijn
betrokken, de film Superman en
een interview met de trainer Ri-
nus Gosens, de oudste trainer van
Nederland, die op 1 juli a.s. dooi
de eerste divisieclub Eindhoven
wordt ontslagen. Vrij Nederlands
kleurenkatern is geheel gewijd
aan Sigmund Freud.
BAS VAN KLEEF
