Leidse sport op weg naar betere tijden? "Mensen reageerden positiever, leek het" Nico Schroten, Leids sportman 1977 ZATERDAG 30 DECEMBER 1978 wv^vwwvwv LEIDEN - Betere tijden lijken aan te breken voor de "Leidse" Sportwe reld. Zonder te willen zeggen dat in Leiden en Alphen het jaar 1978 is ge bruikt om de vicieuze cirkel van de middelmaat te doorbreken, mag "op de drempel van 1979" wel worden opgemerkt dat zich in de afgelopen twaalf maanden een licht verbete rende tendens, waar het om redelijke sportverrichtingen gaat, heeft inge- In hoge mate verantwoordelijk voor die omhooggaande prestatiecurve was het basketbalteam van Parker/Lei den, dat allereerst het landskam pioenschap (in het Rotterdamse Ahoy tegen Punch) behaalde en ver volgens op prettige wijze kennis maakte met het Europa Cup-gebeu- Slechts vier punten weerhielden P Leiden, dat achtereenvolgens het Engelse Crystal Palace en het Zweedse Södertalje blameerde, van voortzetting van het EC-avontuur. Vier punten, die het Spaanse Juven- tut de Badalona verzekerde van een plaats in de volgende ronde. P/Leiden liep met die schlemielige eli minatie volledig in de pas van de Al- phensë waterpoloërs van AZC. Die vonden al evenzeer hun "Waterloo" in Spanje.-In Barcelona, op enkele ki lometers van de "onheilsgrond" van P/Leiden verwijderd. AZC, dat op nóg nadrukkelijker wijze dan de jaren ervoor, zijn stempel had gedrukt op de nationale competitie en bekerstrijd, ging in de Catalaanse hoofdstad door welgeteld één doel punt koppie onder. Nadat de Alphe- naren zich door de 20-1 zege op het Noorse Lamberbetten praktisch ze ker waanden van een plaats in de hal ve finaleronde, gooide Partizan Bel grado, de onbetwist sterkste van de kwartfinale, roet in het Alphense eten door gastheer Montjuich met 5-2 minzaam de winstpunten en het zo broodnodige "bonusdoelpuntje" te schenken "Nét niet" Ook het Hazerswoudse ta- feltennisfenomeen Bettine Vriese koop mocht die woorden in januari uitspreken op het moment, dat zij tij dens de Europese twaalfkamp in Praag juist naast de eindtriomf greep omdat ze weliswaar op eenzelfde aan tal verliespunten als de Engelse win nares Jill Hammersley uitkwam, maar het onderlinge resultaat (21-13, 21-18) voor Hammersley de doorslag Niettemin was die tweede plaats een goed jaarbegin voor Vriesekoop. Het kon echter niet de aanzet vormen voor nóg meer internationale sport roem, nu zij op de Europese kam pioenschappen in Duisburg in de eerste ronde door de Russin Bak- schutova wercT gewipt én daarna - in Barcelona - ook haar Europese jeugdtitel moest inleveren aan de Roemeense Ferensci. Op nationaal niveau evenwel was Bet tine Vriesekoop dit seizoen voor het herenteam van Avanti van onschat bare waarde, terwijl zij in de strijd om de Jaarbeursbeker bij het damesteam als stuurvrouwe optrad in de duels tegen TSV Kronshagen en Lyon. Juist door haar inbreng omzeilden de Avanti-dames met opvallend gemak (beide wedstrijden werden met 5-1 gewonnen) die klippen. P/Leiden, AZC/Alphen, Avanti en Bet tine Vriesekoop: afgemeten aan de regelmaat, waarmee die namen in 1978 in de krantenkolommen werden vermeld, zou de conclusie kunnen worden getrokken dat die clubs en die tafel tennisspeelster in de voorbij gegane periode het zo geschonden Leids/Alphense sportblazoen heb ben opgepoetst. Voorbijgegaan wordt dan aan speed- boatracer Arthur Mostert die in de af gelopen zomer in het Engelse Bristol de wereldtitel in de formule-4 klasse in de wacht sleepte Een internationaal succes, dat hem in eerste instantie vreugde bezorgde, maar waar hij later "een kater" aan overhield, nu zijn prestatie, althans naar zijn mening, in de media "zo weinig aandacht" had gekregen. Het is de anonimiteit, waarin de ge- wichtheffers van LKV/De Spartaan al jaren hun (goede) werk plegen te verrichten. De Leidse krachtpatsers pakten in alle stilte voor de zoveelste maal de hoofdprijs in de landelijke competitie gewichtheffen, een feit dat ze met een receptie luister wilden bijzetten. Op die receptie overheerste echter an dermaal de gewichthefsport zo ken merkende stilte, want praktisch geen sterveling had de moeite genomen om de gang naar het Spartaanse clublokaal te ondernemen om een toast op die titel uit te brengen. Het mocht de pret voor LKV/De Spartaan niet drukken, zeker niet, nadat Her man Filippo het nationale record "trekken" op 125 kilogram had ge bracht. "Sportend Leiden" steeg afgaande op de kille cijfers en feiten in 1978 on miskenbaar in aanzien. Ook de hoc keyers van LMHC en hun "ijsbroe- ders" van Leiden Lions droegen daar met hun promotie naar de hoogste klassen in niet geringe mate toe bij. LMHC bewerkstelligde zijn intrede in hethockeywalhalladoorin Nijmegen de club van die naam met 0-1 baas te blijven en centraal staai bij trainer Rein Grippeling nu handhaving van die topklassepositie. Vooralsnog hebben zijn pupillen, getuige de schamele drie punten, de grootste moeite met dat door hun coach voor gehouden doel. Maar ze hebben er, daarin Oegstgeest, alle vertrouwen in dat de zaken na de winterstop cres cendo zullen gaan. Waarvan acte. Leiden Lions deed eveneens een stapje omhoog. Zij het wel tegen wil en dank, want met name de spelers en voorzitter Pim van Halem hadden zo hun bedenkingen ten aanzien van die promotie, "omdat onze ontwikkeling als club in een té snel proces verloopt en wij te weinig kader hebben" Op uitdrukkelijk verzoek van de eerste divisieclubs zwichtte Leiden Lions, eenvoudig, omdat de andere topclubs uit de tweede divisie (kampioen Den Bosch, SIJC/Utrecht en Olympia Heist) het huwelijksaanzoek al met een gretig "ja" hadden beantwoord. "En daardoor had het voor ons geen zin meer om in die tweede klasse te blijven", weet Van Halem, "want er was voor ons geen tegenstand meer" rijk contingent Canadezen en Ne derlandse Canadezen, de kinderziek tes in de eerste divisie goed te hebben doorstaan. In de Coupe NN-strijd be reikte Paul Domm-brigade een mid- denmootpositie, versloeg top clubs als Tilburg Trappers, Amster dam en HYS, terwijl de nationale competitie zelfs werd begonnen met een fraaie 2-4 uitzege bij landskam pioen Heerenveen. Topsport in de Leidse regio, het heeft anno 1978 nog altijd een even magi sche als onwezenlijke klank. Niettemin heeft het er alle schijn van dat "Leiden" door die wereldtitel van Mostert, de ruime oogst aan lands kampioenschappen, waarbij ook die van de Nieuwkoopse wielercrosser Kees v.d. Wereld, de Ter Aarse mo torcoureur Wil v.d. Laan en van rol stoelatleet Andre Moedig genoemd moeten worden, bescheiden bezig is zichzelf op sportgebied wat meer aanzien te geven. Het lijkt, na die conclusie opeens heel wat minder moeite te kosten om aan de verslavende werking van jaar overzichten, oliebollen en appelflap pen toe te geven GERARD VAN PUTTEN oto o g~~ö~o o o o o o o o o o~"o""5 o o o o o <r (toitfl~o fl"7nr<nnrnr3 o o o (rd'o o o o o o^nro~sbr7rsbnfttytro~o^rsirgbnnnnnnrs" 0 00 0 0 9 0 0 0 0 0 0 0 0' Z-JUULSLULSLSLJULSJlJlSJULkJUlJLSUUlJULSÜLQJLSLSLZJULSULSL^^ LEIDEN - De verkiezing tot Leids sportman van het jaar 1977 heeft volgens snelwan- delaar Nico Schroten een po sitieve uitwerking gehad op zijn prestaties in het afgelo pen jaar. De 44-jarige Leidenaar mocht toch al niet klagen over zijn erelijst maar hij voegde daar dit jaar nog eens een natio nale titel en een Nederlands record op de 50 kilometer aan toe, werd driemaal in een ver tegenwoordigend Nederlands team gekozen terwijl hij ook nog een zilveren plak binnen haalde op de 20 km. De verkiezing tot Leids sport man betekende voor de atleet van de AV Holland geen be lasting in die zin dat hij de idee had zich nog eens extra te moeten waarmaken. Schro ten: "Ik wist dat ik in staat was om gewoon goed door te gaan. Ik ben me niet gaan for ceren. Als je tien jaar mee draait zoals ik dan weetje wel watje doet". Tijdens zijn vrijwel dagelijkse trainingsrondjes meende Ni co Schroten na de verkiezing overigens wel enige verande ring in reacties van voorbij gangers te hebben bespeurd. De Leidenaar daarover: "Ie dereen die op de weg traint krijgt wel wat naar het hoofd geslingerd. Na de verkiezing verbeeldde ik me dat er e - nig verschil was in de reac ties; dat de mensen wat posi- t iever reageerdenMaar of het nou echt waar is weet ik ei genlijk niet. En achde op merkingen hoor ik toch nau welijks. Het stoort me niet. Ik heb het tijdens de training al tijd druk genoeg met mezelf. Die opmerkingen, die horen er gewoon bij". Ze benemen Nico Schroten in ie der geval niet het plezier in zijn sport en hij is voorlopig zeker niet van plan om te stoppen. Schroten; "Ik zie nog steeds mogelijkheden om vooruitgang te boeken. Ik heb dit jaar een 50 km in Duits land gelopen. Dat ging erg makkelijk in vier uur en ruim 36 minuten. Die wedstrijd heeft mij de ogen geopend. Ik weet nu dat het mogelijk is de voor mij belangrijke grens van viereneenhalf uur te doorbreken. Dat het dit jaar bij mijn 50 km-record poging in Haarlem nog niet gelukt is was te wijden aan een ver keerde krachten-verdeling. Maar goed, dat schuiven we dan maar op naar volgend jaar". Ook over de verdere toekomst heeft Nico Schroten zo zijn ideèen al zegt hij nadrukke lijk zich aan niemand te wil len spiegelen. "Ik ben nog niet zo lang geleden op bezoek ge weest bij Jan Cijs, in het ver leden vijftien keer Neder lands snelwandel-kampioen. Het is iemand die ik erg be wonder. Cijs is nu 55 jaar en vijf jaar geleden gestopt met de wedstrijdsport. Hij zei te gen me; "Nico, gewoon door gaan, als je vijftig bent moet je maar weer eens verder zien". BERT PAAUW

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 31