Schuren: hoe en waarmee
Primeur AEG
„zescilinder"
boormachine
NU ISOLEREN IS
EXTRA VOORDELIG
De dokter wilde
het brilrecept
niet ondertekenen
Nieuwopberg-
systeem voor
gereedschap
WOENSDAG 27 DECEMBER 1978
EXTRA
PAGINA 9
Je kunt nog zo'n enthousiaste doe-het-zelver zijn, schuren
is en blijft een stomvervelend, tijdrovend, vermoeiend en
vaak ook lastig karwei. Maar bijna altijd noodzakelijk,
want al is een werkstuk keurig geconstrueerd, wanneer
het niet gaaf is afgewerkt (en dat is vooral een kwestie van
goed schuren), leg je er weinig eer mee in... Ook niet ten
opzichte van jezelf.
werk. De grove soorten zijn ge
maakt van glaspoeder, dat op een
papierlaag is gelijmd, bij de fijn
ste soorten zijn onder meer mag
nesiumkorrels toegepast. De
„grofte" van het schuurpapier
wordt aangegeven in nummers:
nr. 30 bijv. is zeer grof, nr. 360 heel
fijn. Wat laatstgenoemde soort
betreft: we hebben het dan al
over zgn. „waterproof schuurpa
pier", waarmee laklagen kunnen
worden gepolijst, metalen gla-
zend gemaakt, enz. Gebruik wa
terproof schuurpapier altijd „in
het nat": het oppervlak of het
schuurpapier steeds met water
bevochtigen.
Gelukkig bestaan er intussen heel
wat hulpmiddelen, die het nare
schuurkarwei aanzienlijk kun
nen verlichten. Een vlakschuur-
hulpstuk op de boormachine
maakt vooral het schuren van
grote oppervlakken gemakkelijk.
Tot de verdere mechanische
schuurvoorzieningen behoren
ronde schuurschijven, schuur-
rollen (beide op de boormachine
te gebruiken), bandschuurma-
chines, en dergelijke.
Dat je met één machinaal schuur-
gereedschap voorgoed van al het
vermoeiende handschuurwerk
verlost zou zijn, is een nog altijd
levend misverstand. Was het
maar waar... Sommige dingen
kunnen echt alleen maar met de
hand geschuurd worden. Maar
ook in dat opzicht heeft de indus
trie het ons al een stuk gemakke
lijker gemaakt. Laten we de
meest gebruikelijke schuurdin-
gen egns op een rij zetten en te
vens aangeven waar en wanneer
ze het best toegepast kunnen
worden.
Schuurpapier
Verkrijgbaar in vellen van diverse
formaten, o.m. voor de gangbare
vlakschuurmachines, echter ook
te gebruiken voor handschuur-
Sr is echter ook zgn. „droog water
proof', een wat tegenstrijdige
benaming. In het Engels wordt
het „fre-cut" genoemd. Het heeft
dezelfde functie als „nat water
proof', dus het echte slijp- en po-
lijstwerk voor de allerfijnste af
werking, maar je hoeft het niet
nat te maken. Het is voorzien van
een smei'ende laag. Het kan ook
worden gebruikt om zeer hard
hout een allerlaatste schuuraf-
werking te geven. In dat geval
moet u beslist in de richting van
de houtnerf schuren, omdat zelfs
bij de allerfijnste konels zichtba
re krasjes zichtbaar kunnen blij
ven als u dwars of in cirkelvormi
ge bewegingen schuurt. Cirkel
vormig schuren is wel aan te be
velen wanneer u een voor-laklaag
voor de laatste keer schuurt, al
vorens de definitieve laklaag aan
te brengen.
Schuurstaal
Een schuurstaal zou je een „per
manent schuurpapier" kunnen
noemen. De Zweedse fabrikant
Sandvik heeft het uitgevonden.
Het schuurvlak is een stukje ge
hard, roestvast chroomstaai, dat
langs chemische weg is uitgeëtst,
zodat er fijne en razend scherpe
puntjes ontstaan die (in tegen
stelling tot schuurpapier met
glaskorrels) allemaal precies
even hoog zijn. Dat geeft een ge
lijkmatige afwerking. Schuur-
stalen zijn in verschillende vor
men en formaten en in drie ver
schillende „korrels" verkrijg
baar. Ze werken plezierig: geen
gedoe met telkens verwisselen
van stukjes schuurpapier, geen
kurk of schuurblokje, maar een
„all in one"-gereedschap, dat
lange tijd meegaat voordat het
zijn scherpte verliest.
Met een staalborstel kunt u het op
pervlak, wanneer dat wat volge
lopen mocht zijn, schoonmaken
hout blank, met beits, transpa
rante kleurlak, enz. moet worden
behandeld, altijd in de lichting
van de houtnerf.
De meeste mensen die een boor
machine bezitten, hebben er als
een van de accessoires ook een
rubberen schuur- en polijstschijf
bij. Daarop kan een lamswollen
poetsvacht of een rond stuk
schuurpapier worden bevestigd
De kunst is om de enigszins
flexibele schijf slechts voor een
gedeelte met het houtoppervlak
in aanraking te laten komen
Probeer nooit het volle schijfop
pervlak te gebruiken. De boor
machine zou u uit de handen
kunnen slaan. Voor het schuren
van oppervlakken die (ook na de
afwerking met beits, blanke lak,
enz.) in het zicht blijven, mag u de
roterende schuurschijf nooit ge
bruiken, want de krasjes blijven
zichtbaar. Ze manifesteren zich
zelfs duidelijker na het lakken of
beitsen.
Een geheel nieuwe schuurschijf is
die op basis van het al genoemde
schuurstaal-principe: een uit èèn
geheel bestaande schijf, waarbij
dus de rubberen voet en het (na
genoeg permanente) schuurstaal
onverbrekelijk aan elkaar ver
bonden zijn. U kunt ermee „uit de
hand" werken, maar ook de
boormachine met de schijf in een
horizontale standaard plaat-
Vlakschuurmachine
Hoewel er schuurvellen met een
grove korrel op de vlakschuur
machine kunnen worden gezet, is
dit gereedschap zeker niet be
doeld om stevig „af te nemen"
De schuurschijf volgens het schuurstaalprincipe:
spaart u honderden vellen schuurpapier.
i nagenoeg permanent schnuroppervlak. Zo'n schijf be-
Probeer er dus geen al te ruwe
oppervlakken gaaf mee te schu
ren. Het is typisch een „fijn af
werkingsgereedschap". Zet nooit
druk op de machine: daardoor
gaat het schuren niet sneller en u
belast er alleen de motor van de
machine onnodig mee.
Bandschuurmachine
Dat is wel een stevige „happer", ze-
schuurband op hebt zitten. Een
goede bandschuurmachine is
niet goedkoop. Hij biedt wel heel
wat mogelijkheden, althans
wanneer u er regelmatig gebruik
van maakt Ideaal om bijv. een
houten vloer weer eens een fikse
schuurbeurt te geven. Wanneer
het om „werk in het zicht" gaat.
zult u altijd in de lichting van de
houtnerf moeten schuren. Een
nadeel van deze machine is. dat u
niet helemaal tot aan het uiteinde
het materiaal kunt komen
:n vloer schuurt. De
overblijvende kanten moet u dus
op andere wijze behandelen: met
de vlakschuurmachine of met de
hand.
Tip: let er bi j machinaal schuren op
dat het fiine schuurstof zich ver
spreidt. Vermijd hetinademen
zoveel mogelijk. Draag daarom
een mond-neusmaskertje. Dat
kost nauwelijks een gulden en
bespaart u veel gekuch!
Aan de moderne elektrische boor
machine lijkt nauwelijks nog iets
verbeterd te kunnen worden.
Maar de fabrikanten blijven druk
met het zoeken naar nieuwe „fea
tures". Daar zitten natuurlijk
duidelijke concurrentie-*
gingen achter, maar
leiden tot een werkelijke verbete
ring van de werking, of vergro
ting van de toepassingsmoge
lijkheden van een produkt, is dat
voor de consument een zinnige
zaak. Zo heeft de AEG-Telefun-
ken nu een nieuwe boormachine
gelanceerd waarin een nieuw
elektronica-principe is toegepast.
Men heeft dat de „totaal-vermo-
gen-elektronica" genoemd.
Om ongeveer duidelijk te maken
wat dat betekent, moet eerst even
worden teruggegrepen naar de
„normale" manier waarop een
boormachine met de stroom om
gaat. Een machine met een elek
tronische toerenregeling heeft
een thyristor die, om het gewen
ste toerental te regelen, alleen de
positieve „halve-golf' bein-
Gereedschap heeft de merkwaar
dige eigenschap "uit het zicht te
raken". Om dit geheimzinnige
door het huis verspreiden van
hamers, beitels of schroeven
draaiers te voorkomen is er een
nieuw opbergsysteem ontwor
pen met de naam CONCEPT
2000.
Het is een systeem bestaande uit
wandplaten, bergkastjes en
kastjes van degelijk hardschuim
en handige kunststofhaken (een
achterwandje kost ongeveer
35,-, haken per stuk 0,60).
Hardschuim dat niet alleen moei
lijk brandbaar is, maar tevens
zeer licht en toch stevig. De
kunststofhaken zijn in speciale
groeven gemakkelijk vast te
klemmen. Handige aflegrichels
kunnen in de wandplaten in een
handomdraai op de gewenste
plaats gezet worden. Uit elke ach
terwand of muurplaat kan, als
een bouwdoos, een gesloten kast
worden gebouwd.
Concept 2000 is uitgevoerd in
oranje, haken en randen zijn mat-
zwart. Los bij te leveren zijn me
talen sloten, die de kasten tegen
grijpgrage kinderhanden bevei
ligen. Doorzichtige doosjes voor
schroeven of andere kleine on
derdelen kunnen op de richels
worden vastgezet.
Concept 2000 wordt in ons land
geïmporteerd door Neerlandia
Inter Union, Marconistraat 13,
Ede, Postbus 197, 6710 BD, tele
foon 08380-19049.
vloedt. De negatieve halvegolf
wordt bij die regeling in principe
geblokkeerd (bij wisselstroom
loopt de stroom in golfvormige
bewegingen heen en weer). In de
nieuwe en eerste boormachine
volgens het totaal-vermogen-
elektronica principe wordt nu
ook gebruik gemaakt van de ne
gatieve halvegolf. Daarvoor is
een speciaal halfgeleiderelement
ontwikkeld, de Triac. Deze kan,
in tegenstelling tot de thyristor,
in beide stroomrichtingen wor
den „ontstoken" en daarmee ge
leidend gemaakt worden. Een
door de fabrikant ontwikkelde
toerenautomaat bepaalt exact het
toerental waarmee de machine is
belast. De Triac levert via een
hooggeintegreerd schakelcircuit
op het juiste tijdstip en in over
eenstemming met de belasting de
ontsteekimpulsen. Wordt de ma
chine nu belast, dan wordt de
Triac automatisch vroeger ont
stoken, zodat een grotere stroom-
tijd-oppervlakte ter beschikking
staat.
Hij stuurt ook de „zachtaanloopau-
Minder law
tomatiek", waardoor de bekende
aanloopschok van een slagboor
machine uit de wereld is. En ver
der wordt de ontlasting van de
machine (bij stoppen met het
werk of bij plotselinge geringere
belasting tijdens het draaien)
bliksemsnel geregistreerd, het
geen het schrille lawaai dat een
onbelaste machine pleegt te ma
ken zodra de belasting wegvalt,
wegneemt.
De voordelen van het nieuwe elek
tronica-principe zijn: een vol
strekt constant blijvend toerental
bij wisselende belasting; geen
schok bij het inschakelen; volle
dige benutting van het vermo
gen; minder lawaai (40 pet) bij
onbelaste machine.
Het werken met de nieuwe machi
ne (de SB 2E-750) maakt die
voordelen „hard"; we hebben het
uitgeprobeerd. Hij loopt „soepe
ler", maakt duidelijk de indruk
beheerst en optimaal om te gaan
met zijn vermogen. Vandaar dat
we in de titel van dit verhaal
spraken van een „zes-cilinder"
onder de boormachines. De ver
gelijking tussen de voordelen van
een 6-cilinder automotor ten op
zichte van een 4-cilinder dringt
zich namelijk heel sterk op als je
met de TYE-boormachine bezig
bengt. Weliswaar heeft een
boormachine geen cilinders,
maar de bedoeling van deze pa
rallel zal duidelijk zijn.
De nieuwe machine is geen „kleine
jongen": opgenomen vermogen
750 w, afgegeven 400 w; toerental
bij volle belasting 800-2500 omw
per minuut; belast in de le ver
snelling 250-950, 2e versnelling
800-3000 omw. per minuut; aantal
slagen bij volle belasting
16.000-50.000 per minuut; boor-
diameter in beton 20 mm, in staal
13 mm, in hout 40 mm. In de win
kel gaat de machine f545,- kos
ten.
Het is nu extra aantrekkelijk om le
isoleren in verband met een ver
hoogde overheidssubsidie voor
na-isolatie (alsnog isoleren van
bestaande woningen). Bij de ou
de regeling van vóór 1 juli jl. be
droeg de overheidsbijdrage 22.22
procent over een maximum van
f3000. Per 1 juli 1978 werd dit
verhoogd tot 30 procent van
maximaal f4000. En om aan elk
misverstand een einde te maken,
deze regeling geldt zowel voor
mensen die het laten doen als
voor hen die het zelf doen. Voor
uitvoerige informatie hierover
kunt u terecht bij de afdeling
voorlichting van uw plaatselijk
gasbedrijf. U moet dan vragen
naar de subsidievoorwaarden
van het „Nationaal Isolatie Pro
gramma" kortweg NIP ge
noemd.
D oe-het-zelf-rol
In ongeveer èèn uur isoleert u de
hele vliering. Het enige wat u
moet doen, is de doe-het-zelf-
rollen dwars op de balken van uw
niet beloopbare vliering leggen
en uitrollen. Leg de papierlaag
naar beneden en zorg ervoor dat
er geen naden tussen de rollen
ontstaan. Zo'n naad (isolatielek)
vermindert de isolatiewaarde
aanmerkelijk. Laat de rollen
daarom overlappen. U kunt de
rollen ook knippen op de breedte
van de afstand tussen de balken
Neem ook in dit geval de breedte
iets aan de ruime kant, dan klemt
het materiaal zichzelf tussen de
balken en zijn isolatielekken uit
gesloten. De illustraties geven
meer informatie
Gemakkelijk te voorkomen! Ge
woon zo'n doe-het-zelf-rol tegen
het dakbeschot aanbrengen met
de papierlaag naar u toe. Vastnie-
ten of spijkeren op de tengels (zie
tekening), die u met een hart-op-
hart-afstand van 60 cm (is tevens
de breedte van de doe-het-zelf-
rol) tegen de balklaag heeft ge
spijkerd. Vervolgens de zaak af
werken met houtwolcementpla-
ten, gipskartonplaten en derge
lijke voor een nette afwerking.
Uit isolatie-oogpunt is deze af
timmering niet noodzakelijk. Is
de buitenzijde van uw dakbe
schot voorzien van een dam-
premmende laag: raadpleeg dan
eerst even uw leverancier of de
producent.
Vloer
Span tussen de vloerbalken een ge
galvaniseerde draad en leg hierop
de doe-het-zelf-rol. De rollen
kunnen „koud" (zonder tussen
ruimte) tegen de vloerdelen wor
den aangebracht. Zorg ervoor dat
de rollen iets breder zijn dan de
hart-op-hartafstand tussen de
balken, zodat er geen naden ont
staan. Voor deze isolatieklus
kunt u natuurlijk ook isolatiepla
ten toepassen.
Als u toch met de doe-het-zelf-rol
bezig bent, neem dan meteen de
waterleiding- en verwarmings
buizen even mee!
U voorkomt zowel overbodige
warmteafgifte als bevriezing en
om het werk hoeft u het niet te
laten. Wikkel eenvoudig een
strook isolatierol om de buis en
zet het materiaal vast met draad
of tape. Het hoeft allemaal niet zo
fraai te zijn. maar isoleren doet
het wel!
Vilt u meer informatie, loop dan
even bij een bouwmaterialen-
handel of bouwmarkt binnen en
laat u eens uitvoeriger informe
ren over kostenbesparingen van
de diverse isolatietoepassingen
U zult verstelt staan van de mo
gelijkheden om op uw stookkos
ten te besparen. En dat is dan nog
maar het halve verhaal, want
goed isoleren helpt het hele jaar
door! Het houdt 's winters de kou
en 's zomers de warmte buiten
(De doe-het-zelf-rol is glaswolma-
tcriaal van Isover).
I Een deel van de Nederlandse
woninginrichters is sinds de vo
rige week in staat de zich onente
rende consumenten een informa
tieve wegwijzer mee te geven in
de vorm van een speciaal, 32 pa
gina's dik tijdschrift, getiteld de
"Thuiskrant". Omdat het gaat om
konsumentenvoorlichting is dit
tijdschrift dan ook geen opsom
ming van wat er op dit gebied al
lemaal te koop is, maar een prak
tische leidraad voor de consu
ment hoe men de eigen "leefwen-
sen" kan vertalen in termen van
woninginrichting.
Je ziet tegenwoordig steeds meer
reclame van opticiens, die luidt:
"Laat uw ogen gratis testen met
onze .moderne apparatuur. De
computer vertelt u in drie minu
ten hoe het met uw gezichtsver
mogen is gesteld. Gemakkelijk
en vrijblijvend. Kom binnen"
Dat is aanlokkelijk. Want waar
moetje anders terecht om je ogen
te laten bekijken als je denkt dat
het nodig is? Bij de oogarts. Eerst
naar de huisdokter voor een ver
wijzing, dan bij de oogarts af
spreken voor over dikwijls lange
tijd, in een volle wachtkamer zit
ten, behandeld worden als een
Bij de optiekzaak gaat dat allemaal
veel prettiger. Je wordt vriende
lijk en beleefd ontvangen in een
mooi ingerichte zaak, je hoeft
zelden echt lang te wachten, en je
hoort steeds meer zeggen dat veel
opticiens tegenwoordig betere
apparatuur hebben dan de oude
spullen waar sommige oogartsen
nog mee werken.
Dus waarom zou je niet voor zo'n
test naar een optiekzaak gaan?
Zo dacht ook lezer H. die ons over
zijn belevenissen schreef. Hij had
de laatste tijd last van hoofdpijn
en hij dacht dat dit misschien
kwam doordat zijn leesbril te
zwak was geworden.
Groot bedrag
Hij liet daarom een gratis ogentest
doen in een optiekzaak. Na een
nader onderzoek verklaarde de
opticien dat meneer H. een ande
re bril nodig had. Wilde hij de
beste glazen hebben, dan gingen
die hem 384 per stel kosten.
Dat was een bedrag dat meneer H.
wel even deed schrikken.
Hij vroeg aan de opticien: "Wat
denkt u, zou het ziekenfonds daar
aan meebetalen?"
'Ja", zei de opticien, "u krijgt wel
iets terug, als u in het ziekenfonds
bent. Daarvoor moet u dit recept,
dat ik u mee zal geven, laten on
dertekenen door uw huisdokter"
"Goed", zei meneer H., "dat zal ik
doen". En de volgende morgen
ging hij met het recept naar zijn
huisarts om het even te laten te
kenen.
Doorgestuurd
Maar de huisarts bekeek het recept
alsof er iets vies zijn spreekkamer
was binnengebracht. "Een recept
van een opticien", zei hij, "na een
test met een computer? Nee hoor,
daar heb ik geen vertrouwen in.
Ik zal u doorsturen naar de oog
arts, dan moet u zich daar eerst
maar eens laten onderzoeken"
Meneer H. kon een afspraak krijgen
bij een oogarts, voor over een
maand. Zo kwam hij toch nog in
de lange wachttijden en de volle
wachtkamers terecht. Het was
overigens wel in een modern toe
geruste kliniek.
De oogarts onderzocht er de ogen
van meneer H. grondig en ver
klaarde dat zijn oude bril voor de
eerstkomende twee jaar nog goed
genoeg was. Geen nieuwe bril
nodig. Dus geen recept. En van
niemand een handtekening on
der het recept van de opticien.
"Ik heb ze al"
Na zijn thuiskomst van de oogarts
belde meneer H. naar de opticien
om zijn wedervaren te vertellen.
'Meneer", zei de opticien hem, "Ik
blijf ervan overtuigd dat u die
nieuwe glazen wel nodig hebt. En
bovendien, ik heb ze al klaar lig
gen. Die glazen zijn voor u ge
maakt, daar heb ik verder niets
aan. U zult mij toch die 384 moe
ten batalen".
Wat een ramp. Wel een nieuwe bril -
geen nieuwe bril. Wel een recept -
geen recept. In elk geval géén
ziekenfondsvergoeding. Wat
moest meneer H. beginnen?
Na veel praten kreeg hij van de op
ticien gedaan dat hij niet meer
dan 150 voor de annulering van
de bril hoefde te betalen. Wat
weliswaar een kleinere strop was,
maar toch nog altijd zonde van
het geld.
Hoe gaat dat?
Het leek ons het beste zijn ervaring
voor te leggen aan de Nederland
se Unie van Opticiens. Hoe gaat
het er nu precies aan toe, bij die
veelgepropageerde ogentests,
vroegen wij.
Hier is het antwoord: "Als men in
een optiekzaak zijn ogen laat tes
ten, en men krijgt daarbij te ho
ren dat men een andere bril nodig
heeft, dan moet men zelf beslis
sen wat men verder doet. Men
kan de opticien een nadere oog
meting laten verrichten, of men
kan eerst naar een oogarts gaan
voor een brilrecept. Besluit de
klant tot verder onderzoek, dan
zal de opticien een nadere oog
meting verrichten, een brilvoor-
schrift uitschrijven, en de bril in
bestelling
Alleen op voorschrift
De Unie van Opticiens zegt daar bij:
"Voor ziekenfondsverzekerden
geldt echter, dat zij hun recht op
een overigens bescheiden zie
kenfondsvergoeding slechts gel
dend kunnen maken door het
overleggen van een "medisch
voorschrift" volgens de Beschik
king Kunst- en Hulpmiddelen
Ziekenfondsverzekering. Zo'n
medisch voorschrift kan zijn een
brilrecept van de oogarts, ofwel
de handtekening van de huisarts
onder een brilvoorschrift van de
opticien".
Een gekke zaak
Volgens de Unie heeft de vergoe
ding van het ziekenfonds eigen
lijk maar weinig om het lijf. De
opticiensorganisatie zegt "Door
de bescheiden omvang van de
ziekenfondsvergoeding, vaak
slechts enkele tientjes, de veelal
lange wachttijden bij menig oog
arts, en het groeiende vertrouwen
in de vakbekwaamheid van de
opticien, komen steeds meer zie
kenfondsverzekerden ertoe zich
rechtstreeks tot de opticien te
wenden en bewust af te zien van
de ziekenfondsvergoeding."
Dit laatste vinden wij, eerlijk ge
zegd, een gekke zaak. Voor het
ziekenfonds wordt premie be
taald. Dat is een verzekering. Dan
is het toch eigenlijk gek datje een
uitkering van die verzekering zou
laten lopen. Daar heb je toch
premie voor betaald?
Doch de praktijk is zoals de opti
ciensorganisatie hem schetst.
Dat bevestigt men ons bij een
groot ziekenfonds. Daar noemt
men de schatting van "enkele
tientjes" vergoeding nog aan de
hoge kant. Om dat te krijgen
moet je wel erg sterke glazen no
dig hebben. Voor zwakke glazen
is de vergoeding maar een paar
gulden per glas. Men zegt bij dit
ziekenfonds dat men de indruk
heeft dat bijna alleen nog maar
oude mensen die weinig geld
hebben en veel tijd, de moeite
nemen om in wachtkamers te
gaan zitten om de vergoeding te
krijgen. Al jaren wordt ernaar ge
streefd om de brilvergoedingen
wat reéler te maken, maar zover is
het nog altijd niet.
Weet wat u doet
U moet er in elk geval goed uw
hoofd bij houden, als u voor een
gratis ogentest naar binnen stapt
bij een opticien. U moet zich na
de test met de computer niet zo
maar verder laten onderzoeken.
Doet u dit verdergaande onderzoek
wèl, dan wordt u in feite automa
tisch klant van de opticien. Hij is
dan bezig u een bril aan te meten.
Dat doet hij niet voor de aardig
heid. U laat in een kledingzaak
ook niet een broek afspelden als u
niet van plan bent hem te kopen.
Bega vooral niet de fout de opticien
aan te zien voor een soort ver
lengstuk van het ziekenfonds,
want dat is hij niet. Hij kan u niet
garanderen dat u een vergoeding
krijgt. Sommige opticiens trek
ken het ziekenfondstarief als een
soort korting van hun eigen prijs
af. Dat is aardig van ze, mits ze
dan maar wel eerlijk zijn over de
precieze vergoeding en na aftrek
controleerbaar goedkoper dan
een ander...
Dan is er niets op tegen om het op
die manier te doen. Maar voor het
overige kan alleen uw huisarts of
de oogarts ervoor zorgen dat het
ziekenfonds u iets terugbetaalt.
En dat is, zoals gezegd, niet eens
zo veel.
Spreek goed af
Voor de huisarts kunt u dus een re
cept meekrijgen van de opticien.
Daar moet de opticien dan wel
uw ogen voor meten. Maar spreek
dan vooral goed met hem af dat u
nog helemaal niets bestelt. Dat de
koop alléén doorgaat als u met de
handtekening van uw huisarts
onder het recept bij hem terug
komt. En informeer, om tegen
vallers bij het afrekenen te voor
komen, goed hoeveel de bril zal
gaan kosten en hoeveel u daarvan
van het ziekenfonds terugkrijgt.
Onthoud: een gratis ogentest is gra
tis, maar alles wat daarna komt
kost geld.
