Volvo 343
Daihatsueen
nieuw Japans
„sprookje"?
Caravan
Talrijke
snufjes en
verbeteringen
te zien op
grootse
show in
Amsterdam
(handgeschakeld)
A/phense
directeur
Waringa:
„Ik ben dik
tevreden"
ZATERDAG 9 DECEMBER 1978
AUTO
PAGINA 35
Dat is ook caravanning. Baden, in de luxe van een luisterrijk aangeklede stacaravan. Voor hen die het
kunnen betalen: meer dan een halve ton kost zo'n mobiele bungalow
Het genot van een caravan
behoeft niet tot de zomer beperkt
te blijven. Men kan er ook in de
winter mee op uit trekken. Het
vraagt alleen wat aanpassing.
Het Amsterdamse RAI-
complex staat tot en
met volgende week
zondag stampvol met
caravans en aanver
wante artikelen.
Caravans in alle soorten en ma
ten. Grote en kleine. Korte en
lange. Goedkope en dure.
Van enkele duizenden gul
dens voor een toercaravan tot
bijna een ton voor een
luxueuze stacaravan of een
van alle gemakken voorziene
kampeerauto.
Voor elk wat wils tussen de
meer dan achthonderd cara
vans, die door niet minder
dan 184 exposanten (twintig
meer dan vorig jaar) uit der
tien landen in alle hallen van
het kolossale RAI-complex
bij elkaar zijn gebracht. Men
kan kiezen uit maar liefst 128
merken, waarvan de meeste
komen uit Engeland (36), Ne
derland (29), Duitsland (24) en
Frankrijk (19).
De organisatoren verwachten
weer veel bezoekers op de
stands. Want het gaat nog
steeds goed in de caravan-
branche. Weliswaar zal de
verkoop dit jaar iets ach
terblijven bij die van vorig
jaar (43.000 tegen 45.000),
maar 1977 was dan ook een
recordjaar en het kan niet al
tijd feest zijn. Onvoorziene
omstandigheden daargelaten
verwacht Caravan-RAI-voor
zitter Frans de Witte dat die
verkoop voorlopig wel stabiel
zal blijven. Maar als er een
kink in de kabel komt kunnen
er in de verkoopcijfers fikse
schommelingen ontstaan,
meent hij. De vervanging gaat
namelijk een steeds grotere
rol spelen bij de verkopen. En
de praktijk heeft geleerd dat
men eerder met vervanging
wacht dan dat men de voor
genomen aanschaffing van de
eerste caravan uitstelt.
Ter gelegenheid van de van
daag geopende tentoonstel
ling heeft de Nederlandse
Stichting voor Statistiek weer
de nodige cijfers over het ca-
ravanbezit in Nederland op
tafel gebracht. Naar schatting
herbergt ons land op dit mo
ment meer dan 350.000 cara-
Acht procent van de Neder-
landse huisgezinnen beschikt
over een caravan. Zowel bij
de huidige als de toekomstige
kopers blijkt de
vooral aantrekkelijk i
AMSTERDAM
9tlm17dtc.'78
middenklassen. De stacara
van is relatief hoog vertegen
woordigd in de lagere sociale
klasse.
Het zal niemand verrassen dat
de Stichting tot de conclusie
kwam dat caravanning vooral
populair is bij de stedelingen
Eenderde van de caravanbe-
zitters zegt hun caravan het
gehele jaar door te gebruiken
De gemiddelde jaarlijkse las
ten (staangeld, verzekering,
gas, elektriciteit, water, belas
ting) zijn volgens de opgaven
van de ondervraagden onge
veer 770 gulden per jaar. Ten
opzichte van 1977 bedroeg de
stijging ongeveer acht pro
cent.
Van de Nederlanders die in ei
gen land met vakantie gaan
gaat 29 procent met de cara
van. Van hen die naar elders
trekken neemt 15 procent het
rijdende huisje mee.
Olivier Camping Car uit Sassenheim brengt de Renner als pri
meur op de RAI. Een van de vele noviteiten. Bij deze firma kan me
ook afspraken makén vooreen trektocht per caravan door Amerika
De constructie van de c
heeft in de loop der jaren
sterke wijzigingen onder
gaan. Ook in het afgelopen
jaar stond de ontwikkeling
niet stil. Integendeel, talrijke
verbeteringen werden aan
gebracht. Men kan ze haast
allemaal op deze RAI-ten-
toonstelling tegenkomen. De
hang naar meer luxe komt
ook duidelijk in het caravan
wezen naar boven.
Zo erg zelfs, dat Frans de Witte
niet kon nalaten te zeggen;
"Er is niets tegen comfort,
maar er is ook wat voor te
zeggen om met een caravan te
blijven kamperen". Hij wees
dan ook op de eenvoudige ca
ravans die voor de echte doe-
het-zelvers en de "ruige'
kampeerders nog aantrekke
lijk kunnen zijn.
Maar merkwaardig genoeg kan
men op de stand van zijn ei
gen produkten het snufje
zien, dat wellicht het meest
kenmerkend is voor de grote
re luxe, die in het caravan we
reldje meer en meer opgeld
doet. Namelijk de toepassing
van energiecellen die op het
dak van de caravan geplaatst,
de zonnewarmte omzetten in
energie voor alle elektrische
apparatuur in de caravan.
Zo men al met de heer De Witte
kan betreuren dat de hang
naar luxe te ver wordt door
gevoerd niemand kan be
zwaar hebben tegen het feit
dat de ontwikkelingen ook de
veiligheid dienen. De belang
rijkste constructieve ontwik
kelingen hebben zowel be
trekking op het onderstel als
op de opbouw. Bij het onder
stel gaat het zowel om de
vorm en constructie van het
chassis als om dë wielop
hanging en vering.
Vooral de vering is al
jaren onderwerp van studie
en proefnemingen. Er zijn nu
op diverse modellen voorzie
ningen te zien die de weglig-
ging verbeteren en het slinge
ren - ook bij hogere snelhe
den - tegengaan. Jammer al
leen dat zulke maatregelen zo
sterk prijsverhogend werken,
dat men ze in feite alleen op
de duurdere modellen tegen
komt.
Kampeerauto's vindt men ook
steeds meer op de caravan
tentoonstellingen. Maar ze
blijven een fractie van het to
tale bestand. Die dingen zijn
gewoon te duur (van 22.000
tot ruim twee ton) om een
massaal gebruik te kunnen
rechtvaardigen. Bovendien
rust er een hoge belasting op.
Het gevolg is dat, men deze
wagens meer in de verhuur
aantreft dan dat ze worden
gekocht. (Kosten afhankelijk
van ruimte en comfort van
300 tot 1500 gulden per week).
KOOS POST
De kampeerwagens worden talrijker op de RAI. Maar de duurte
staat een massaal gebruik in de weg. Europe on Wheels in Zoeter-
woude komt met Canadese "motorhuisjes" Mooi maar verre van
goedkoop: van f .57.000 af.
Een Volvo 343 heeft onlangs een
snelheidsrecord gebroken. Ui
teraard was dat geen gewone 343.
De wagen was uitgerust met een
vijfcilinder dieselmotor van 1900
cc (met turbo). Hoewel de om
standigheden niet eens ideaal
waren reikte deze Volvo naar een
snelheid van niet minder dan 209
kilometer per uur. En dat was
sneller dan ooit een auto met een
motor beneden de twee liter in
houd is gegaan.
Zó hard gaat de onlangs uitge
brachte 343 met handgeschakel-
de bak natuurlijk op geen stuk
ken na. Maar daar zit dan ook de
gewone 1400 cc motor in die
maximaal 70 DIN-pk kan produ
ceren. Bovendien weegt die wa
gen tegen de duizend kilo, terwijl
aan die jakkeraar met veel fi
berglas-materiaal was gewerkt
waardoor men van dat gewicht
200 kilo had kunnen afpeuteren.
Maar in vergelijking met de "nor
male" 343 met automaat is de
handgeschakelde versie sneller,
loopt pittiger en heeft een wat
hogere top: even boven de 150
kilometer per uur. Bovendien is
die handgeschakelde versie een
stuk goedkoper vanaf 15.550.
Is er echter aan de ene kant duide
lijk winst geboekt, aan de andere
kant heeft men met die handge
schakelde bak ook een gevoelig
verlies geleden.
Men moet het stellen zon
der die magnifieke automati
sche transmissie, die als CVT
wordt aangeduid. Dat staat dan
Mede daardoor kon de handge
schakelde versie verschijnen.
Verrassend laag geprijsd. En tot
ieders verbazing bleek ook de
"normale" 343 (met automaat
dus) iets in prijs te zijn gedaald.
Men kan rustig aannemen dat Vol
vo's 343 hiermede nog niet aan
het einde van zijn Latijn is.
Hoogstwaarschijnlijk zal er bin
nen afzienbare tijd een vier-
deurs versie worden gemaakt. En
het zou ons niet verbazen als ook
de roep om een motor met meer
vermogen te zijner tijd positief
zal worden beantwoord.
Maar dat is nog toekomstmuziek.
Het heden is een 343 met handge
schakelde bak die merkwaardig
genoeg als een geheel nieuwe, to
taal andere auto aandoet. En dat,
terwijl er toch in feite zo betrek
kelijk weinig is veranderd.
Het gewijzigde, wat rustiger ge
worden dashboard kan toch niet
wezenlijk tot dat gevoel bijdra
gen. De ruime carrosserie met de
voortreffelijke stoelen en het
vooral dank zij de De Dion-ach-
teras subliem functionerende
onderstel zijn (gelukkig) hetzelf
de gebleven. De wegligging is
noe steeds rotsvast.
Maar hoe goed een automaat ook is
- en zoals gezegd - die CVT is bij
zonder goed - hij kost energie.
Het vermogen dat hij nodig heeft
kan niet op de wielen worden
overgebracht. Dat vermogen
vindt men echter wel terug in de
versie met de handgeschakelde
bak. Dat beetje is net doorslagge
vend.
Volvo heeft de bak erin gezet die
men ook in de grotere modellen
kan vinden. Alleen heeft men de
schakeling heel wat soepeler we
ten te maken. Wat wel nodig
Door dat alles heeft de handge
schakelde versie -voelbaar en
zichtbaar'meer fut gekregen. Na
tuurlijk blijft het een 1400 cc mo
tor, die zo'n kleine duizend kilo
moet voortjagen, maar de presta
ties zijn zeer aanvaardbaar. (Al
zullen de echte liefhebbers hard
op blijven dromen van een
zwaardere motor).
Zo'n motor houdt natuurlijk ook
wel van een slokje. Maar we
kwamen gemiddeld toch weer
ruim boven de één op tien en op
langere afstanden zelfs op eén op
elf. Wat echt wel aanvaardbaar is.
We zullen nu niet weer alle details
van het model benaderen. Dat
hebben we al eerder gedaan. We
hebben destijds geschreven dat
dit model het vertrouwen ten
volle waard was. Nu de keus is
vergroot en de prijs wat in de
goede richting is gebogen kan dat
alleen maar onze mening ver
sterken.
hoog bevonden. Niet alleen door
de vakpers maar ook door het
publiek. De verkoop bleef achter
bij de verwachtingen. Wat zijn
gevolgen had voor de Limburgse
fabriek.
Qua prijs hebben de concurrenten
dit Zweeds-Nederlandse pro-
dukt inmiddels wel ingehaald,
maar het gebrek aan meer versies
deed zich steeds sterker gevoe
len. De Nederlandse regering
bleek bereid financieel bij te
springen. Niet met een gouden
handdruk aan Volvo maar om
geld te fourneren voor de investe
ringen, die nu eenmaal nodig zijn
om meer variaties in een model
mogelijk te maken. En voor de
fabriek in het Limburgse Born
was dat een zaak van leven en
dood.
Waarom dan toch afgestapt van die
eenzame aanbieding met auto
maat? Omdat de harde autoprak
tijken leert dat eén model veel
minder levenskansen heeft als er
geen keus in wordt geboden.-
Men herinnert zich wellicht de
voorgeschiedenis van deze
volbloed DAF-dochter. die door
Volvo volledig werd geadop
teerd. Bij het verschijnen op de
markt kreeg deze Volvo 343 een
goed pers, maar de prijs werd te
voor Continue Variable Trans
mission, het van DAF's befaamde
Variomatic afgeleide systeem
Een voortreffelijk systeem. Om
dat deze "variabele" transmissie
elk ogenblik de hoogste effect
van de motor weet te bereiken.
Wordt Daihatsu een tweede Mitsubishi?
Voor de minder ingewijden in het autowereldje: Mitsubishi is het
Japanse automerk dat plotseling uit de lucht kwam vallen toen
het Sassenheimse bedrijf Hart Nibbrig en Greeve enkele jaren
geleden door het wegvallen van de Audi-import in feite zonder
emplooi zat.
Wat niemand op dat moment verwachtte gebeurde desondanks: het
door de slagzin "gestaalde perfectie" begeleide merk slaagde er
binnen korte tijd zo'n 25 procent van de Nederlandse markt te
Gaat Daihatsu nu dat stoute staaltje herhalen?
Niemand gelooft dat, macCr zoals gezegd die situatie deed zich al
eerder voor. Toen dit zoveelste Japanse merk nog maar luttele
maanden geleden op stap ging werd het uiterst sceptisch begroet.
Opnieuw is echter gebleken wat kapitaal vermag. Want Daihatsu
Nederland is de nieuwe opgerichte "auto-dochter" van de
scheepsgigant Nedlloyd. Dus behoefde dochter niet op een stuiver
te kijken. Voor de eerste jaren werden haar flinke verliezen toege
staan. Er werd zelfs heel nadrukkelijk op gerekend.
Maar zie wat gebeurde? "Ik ben dik tevreden", kan directeur AJ
Waringa (uit Alphen aan den Rijn) nu al breed lachend constate
ren. "We hebben veel minder verlies gemaakt dan we van plan
waren en dat is een vorm van winst".
Hij rekende dit jaar op een afzet van niet meer dan duizend auto's
en dat gaan er nu ongeveer tweeduizend worden. Het dubbele
derhalve. "Dus schuiven alle plannen op. Ik had gedacht pas in
1980 uit de rode cijfers te komen, dat moet nu volgend jaar al
gebeuren. In plaats van de aanvankelijk gedachte 2500 auto's
willen we er dan 5.000 verkopen. En dat is ongeveer één procent
van de totale verkoop in Nederland".
Waringa is de laatste tijd vaak naar Japan geweest. Dit jaar al zes
keer. "Doodvermoeiend. Dat vliegen is een ellende. Het duurt
lang, zeventien uur. Je komt gebroken aan en door het tijdsver
schil raak je helemaal van slag. Als ie 's avonds laat arriveert
begint het gesprek toch de volgende oentend vroeg. En het gaat de
hele dag door. Maar veelvuldig persoonlijk contact is nodig als je
in Japan zaken wilt doen. Zeker in zo'n beginperiode"
Het is overigens wel tweerichtingsverkeer. Waringa ontvangt ook
vaak gasten uit het land van de rijzende zon. "Daar probeer ik
steeds iets bijzonders van te maken. Als het even kan laat ikze wat
van het land zien. Met de tekening van de contracten kwam de
halve directie van Daihatsu naar Rotterdam. Toen heb ik een
vliegtuigje gehuurd. Voor een rondvlucht over de Deltawerken,
Europoort, Kinderdijk en zo voorts. Ze vonden het schitterend.
Dezelfde directeur die de ene avond aan een luisterrijk diner zat
sleepte ik de volgende avond mee naar een Amsterdamse bruine
kroeg voor een glas bier en een biefstuk. De man heeft de leiding
over zo'n tienduizend man, maar die avond zat hij met een stel
alternatieve jonge Amsterdammers driftig te discussieren. En hij
had het geweldig naar zijn zin"
Ik heb ook iemand ontdekt, die nog echt ambachtelijk klompen
maakt. Op maat en met de naam van de klant erin gekerft.lk ben
daardoor een ware klompenexpert geworden. Bij elkaar krijg je
zo toch een plezierige relatie. Bij de fabriek hebben ze aardigheid
in zijn winkeltje. En dat is voor mij erg belangrijk"vindt Warin
ga.
Overigens kan men de vergelijking met Mitsubishi nog op een ander
punten doortrekken. Mitsubishi reed enkele jaren terug ook de
Nederlandse markt op met een, laten we zeg gen, technisch weinig
opvallende wagen. Deze Japanse jongens hebben inmiddels heel
wat geleerd van hun Europese collega's, maar waar ze in het
begin mee op de proppen kwamen was verre van spectaculair
En dat is Daihatsu's Charmant al evenmin. Uiterst conventioneel
Maar het lijkt heel wat. En dat is ook wat waard. Vanaf 13 lh mille
kan men zo'n.fikse bak met een 1400 cc motor kopen.
De wagentjes, die in het kielzog van die "eersteling" in ons land
aankwamen waren technisch heel wat interessanter. Zoals de
driecilinder Charade. Compact maar compleet. Nu nog alleen
met vier deuren, na de komende RAI-tentoonstelling ook in twee
deursuitvoering verkrijgbaar. De 1000 cc motor is een tikkeltje
rauw in de lagere snelheden, maar "verderop" gaat het beter
Voor amper 11 mille kan men ook niet alles verlangen.
Daihatsu kwam daarna ook met de eerste Japanse mini. Een "on
derdeurtje" van een auto. Maar alles zit erop en eraan. Men kan
er redelijk in zitten. Veel ruimte is er natuurlijk dan niet over.
Maar het zijn tenminste volwassen maten. Om en nabij de negen
mille.
Tenslotte is er nu ook de Taft 4x4. Achter deze wat ingewikkelde
naa m gaat een jeep schuil met de bekende hoekige vormen en met
het bekende veelzijdige gebruik. In het terrein een pittige alles-
kunner. Voorzien van een 1,6 liter benzinemotor of een 2.5 liter
dieselmotor
Met deze modellen wil Daihatsu voorlopig de slag in. Voor volgend
jaar staat er geen aanvulling op dit programma op stapel. We
zijn benieuwd of Waringa en de zijnen voor nóg een Japans
sprookje kunnen zorgen.
•k De enige auto met een "patrijspoort"de tweedeurs Charade van
Daihatsu. Over twee maanden op de RAI te zien.
