„Op zoek naar Tar" Pracht kerellichtvoetig stuk MAANDAG 20 NOVEMBER 1978 VARIA Weet u wat ik geloof? Dat die hele Sint-Nicolaascultus één grote samenzwering is. En dan niet van de middenstand tegen de onnozele kinderen, maar van de kinderen tegen hun ouders en de volivassenen in het alge meen. Wij doen alsof (moet je het briefje dat Zwarte Piet als antwoord 's nachts in de schoen stopt in grappig gebroken Ne derlands stellen, of is dat ver foeilijke rassendiscriminatie?), maar zij doen volgens mij óók alsof. Wij volwassenen doen zelfs dubbel alsof: we vestigen de indruk dat Sinterklaas echt bestaat, dat zijn Zwarte Pieten echte zwartjoekers zijn, hoewel je zelfs in de Bijlmer en de Am sterdamse trams vergeefs zult zoeken naar zulke gitzwarte rijksgenoten, dat de Sint echt op een schimmel over de daken rijdt zonder een spoor van ge knakte televisieantennes achter te laten, en dat Zwarte Piet echt door de schoorsteen naar de schoentjes toe kruipt hoewel de kachel, zelfs op het steeds vroe gere tijdstip dat Sinterklaas Nederland binnenkomt om al vast de spieren warm te lopen, al volop brandt. En daarnaast pretenderen we ook nog tegen over elkaar, dat het Sint-Nico- laasfeest een machtig mooie traditie is die we niet graag zouden missen, terwijl we drie kwartier in een snerpende wind met ons zoontje of doch tertje, omdat Sinterklaas daarbinnen op al zijn gemak ken de kindertjes toespreekt en een handje geeftterwijl enkele Zwarte Pieten met prangende boezems al naar gelang van de leeftijd van het kind een ca deautje uit de linkerdoos,' de middelste doos of de rechter- doos pakken. „Dag meisje, hoe heet je?", vraagt de Sint ik denk: het valt me mee van die ouwe dat hij haar niet voor een jongetje aanziet). ,f>ara", zegt Sara nauwelijks hoorbaar, met manhaftig overwonnen bevreesdheid (ik denk: dat heb je vast niet ver staan, ouwe). ,jZo, dat is een hele mooie naam", zegt de Sint (dat heb je vandaag vaker ge zegd, vader!, denk ik). „Krijg ik een handje van je?", vraagt de Sim, als een pratende robot in het. beginstadium van zijn ont wikkeling. Sara klemt het ca deautje dat ze inmiddels gekre gen heeft (een busje gevuld met „Dubro", waarmee je die bal letjes van Toppopprogramma's kunt blazen waardoor de huis kamer en alles wat er in staat op den duur onzichtbaar met een laag zeepsop zijn bedekt) in haar rechterhand en reikt de Sint daarom haar linkerhand je toe. „Nee, nee, dat is je ver keerde handje", zegt de Goed heiligman, en ik denk: jij vraagt om een pak slaag waar iedereen bijstaat, ouwe zak!, terwijl ik vriendelijk blijf glimlachen, en Sara denkt: wat zegt-ie nou weer, ik heb toch maar twee handjes? En ze trekt haar linkerhandje niet terug ,„Dag lieve kind", zegt de Sint, en opgelucht gaan we door de zijuitgang van de Rabo-bank weer naar buiten. Sara is ove rigens de koning te rijk met haar cadeautje, dat ongetwij feld is aangekocht bij de huis- houdartikelenwinkel naast de Rabo-bank, waar je er welis waar een gulden of minder voor moet neertellen, maar zonder drie kwartier in de kou te hoe ven wachten, terwijl de bijgele verde dialoog door een milde toneelcriticus even hoog ge waardeerd zou worden als die met Sint-Nicolaas. Getekend Na ons thuis even een half uurtje gegund te hebben om weer op kamertemperatuur te komen, begeven Sara en ik ons naar de volgende Sinterklaas. Onder weg vraagt ze: „Pappa, die Zwarte Pieten hè, die zijn toch niet echt hè? Die zijn toch gete kend?". Ze bedoelt: die gezichten zijn toch met verf zwartgemaakt? Voor een bijna drieëneenhalf jarige een wat al te snelle ontmaske ring van de nationale maske rade. Als een afdalende skiër zwenk ik behendig langs alle opgerichte obstakels en zeg: Natuurlijk, sommige Pieten zijn getekend, dat zijn de hulp- pieten, maar de echte Pieten zijn natuurlijk echt". Dat vindt ze een bevredigend antwoord. ,£n Sinterklaas is ook echt!" zegt ze, om mij eraan te herinneren. „Natuurlijk", zeg ik, wetend dat je onwaar schijnlijkheden in je tekst het best kunt verdoezelen door er zoveel mogelijk „natuurlijks" en uiteraardsdoorheen te strooien. De middagsin terklaas: veel mooiere tabberd twee koppen groter, geen kerstmanachtig mopsneusje maar een forse haakneus, lui dere en donkerder stem. Abba herkent Sara onmiddellijk, en als er een namaak-Abba-groep op de TV is, zegt ze: „Dat is een andere Abba, hè? Als er een nieuwe opname is gemaakt van een zangeres, klaagt ze dat deze nu haar handschoenen niet meer aan heeft. Ze droomt niet alleen van Willem Ruis, maar ze herkent hem op alle soorten foto's: kleintjes, slecht afge drukte, in de verte, dat dondert niet. Zou ze dan niet het grote verschil zien tussen die twee Sinterklazen, die ze met een tus senpoos van slechts een paar uur in levenden lijve en van nabij heeft gezien? Gelooft u het, geloof ik het, gelooft zij het? Ik niet. Volgens mij doen al die kinderen maar alsof, om ons onze illusies niet te ontne- LEIDEN - "Op weg naar Tar" dat de Utrechtse studenten theatergroep Piek zaterdag avond in het LAK-theater speelde, roept bij het zien onmiddellijk de herinnering op aan "Wachten op Godot" van Beckett. Zowel Beckett als Arrabal komen uit de ab surdistische hoek en beide toneelstukken hebben het zelfde thema: het grote ver langen naar een betere we reld. In "Wachten op Godot" zijn de hoofdfiguren passief, zij wachten op degene die hun de weg zal wijzen. In "Op weg naar Tar" zijn de hoofdfigu ren, Fando en zijn geliefde Lis op weg, actief. Evenals in "Godot" zijn ze op zoek naar het onbekende doel, hier: Tar Fando duwt zijn geliefde Lis daartoe voort in een omge bouwde kinderwagen. Zij is verlamd en daarom uiterst afhankelijk van Fando. Fan do wil teder zijn voor zijn in valide geliefde maar kan de verleiding niet weerstaan haar af en toe wreed te kwel len. Ook Lis tergt Fando zo nu en dan door zich in zwijg zaamheid te hullen. Op hun tocht ontmoeten zij drie op merkelijke heren: Toso, de nuchtere (Rob de Boeck), Namur en Mitaro de kruiperi ge en de domme leider (Feike Damstra en Peter Kruithof). Zij blijken ook op weg te zijn naar Tar. Hun probleem is, dat zij door het discussiëren over de voorzorgen nog niet veel verder gekomen zijn. Nadat zij besloten hebben ge zamenlijk verder te gaan krijgt Fando een fundamen tele ruzie met Lis en geselt haar dood. De drie heren ver schijnen en zullen verder gaan met Fando. Zij zijn weer op dezelfde plaats aangeko men, voor de zoveelste keer Is dat misschien de plek Tar? Of is Lis misschien Tar? Is het zinloos op weg te zijn naar Tar? Piek heeft bovenstaand gegeven op een opmerkelijke beeld gebracht. So ber met veel gevoel voor het absurdistische theater. Aram Adriaanse de regisseur heeft bij Theo Schraven (Lis) en Kees van Bunningen (Fando) een zeer gedreven spel los kunnen maken. Meer aan dacht had Aram moeten be steden aan de konsekwentie van de uitspraak van de dia logen. Wisselend waren deze geput uit het brakke water van het absurde en dan weer van een Sissy-achtige realis tische romantiek. Was dit straf doorgevoerd dan was dit een te waarderen interpreta tie van het stuk geweest, maar hier was prake van een glij dende en daardoor onduide lijke schaal. Ondanks deze kritische kanttekening boe zemde de voorstelling respect in, temeer daar een veel beter stuk als "Wachten op Godot" zoveel paralellen heeft met "Op weg naar Tar". LOUIS CORNELISSE LEIDEN - Luc Lutz hoort met André van den Heuvel, Henk van Ulsen en de minder be kende Thieu Boermans tot de acteurs, die op het toneel de meeste beroering bij me los maken. Daar waar Van Ulsen vaak de dramatische accen ten legt en meerdimensionale toneelprestaties levert, lukt het Lutz telkens weer om juist die humor te vinden, die bij een groot publiek blij kt aan te slaan. Bij dat grote publiek sluit ik mij gaarne aan. Zater dagavond werd in een zeer redelijk bezette Leidse Schouwburg weer eens een voorbeeld gegeven van de manier, waarop Lutz zijn dialogen met Simone Roos- kens beheerst .en als een meester de verbale effecten van auteur Neil Simon en de reacties uit het publiek aan voelt. Lutz overtuigde eerder met de Belgische actrice Do- ris van Caneghem in het door Gregor Frenkel Frank ver taalde 'Ik Slaap Wel Op De Bank, om daarna dit artistie ke succes te continueren in 'Hou Jij Nou Van Mij Of Ik Van Jou', samen met Simone Rooskens. Dit laatse stuk ging zelfs twee keer in de Leidse Schouw burg. "Mijnheer Klebs en Ro salie" was zeer teleurstellend (wat het verbaal gegeven be treft), maar zaterdagavona' hebben Lutz/Rooskens be wezen dat zij met het door Maurice Stewart geregisseer de en wederom doQr Gregor Frenkel Frank vertaalde to neelstuk "Pracht hotel" (drie momenten uit het leven van een statige bruidssuite) het goede spoor weer hebben ge vonden. Het is opmerkelijk dat de com binatie Lutz/Rooskens, even als de duo's Metsers/Touw en Van den Heuvel/Janssen, zulke artistieke successen zijnen blijven. Het begint er sterk op te lijken dat ac teurs en actrices, die tevens een persoonlijke relatie on derhouden tot geëngageerder toneelspel in staat zijn dan anderen die deze invoelbaar heid missen. Het was zater dagavond derhalve een heer lijke toneelavond. Ongecom pliceerd, humor met esprit en versprekingen en misvattin gen die niet onmiddellijk het "Theater van de Lach"-ni- veau benaderen. Vooral na de pauze lijkt auteur Simon op zijn best, wanneer hij een in het buitenland succesvolle Nederlandse regisseur neer zet (Luc Lutz) die een oude liefde van vroeger ontmoet (Simone Rooskens). Het grote bezwaar tegen het stuk voor de pauze is vooral dat de rela tie met de secretaresse ont huld wordt, terwijl de nood zaak daartoe volstrekt afwe zig is. De geloofwaardigheid komt hierdoor enigszins in het gedrang. Resumerend: een ouderwetse toneelavond, zoals ouderen (met afschuw kijkend naar experimenteel theater) vol nostalgie zullen hebben e BERT KOEKEBAKKËR LEIDERDORP - Een formatie, "Leiderdoips Ka merkoor" onder leiding van Wim van Meeuwen, nog con- servatorist, diende zich aan in de (volle) Dorpskerk. De me dewerking door het Leids Ba rok Ensemble van Ton Bec kers, door het blokfluit En semble "The pied Piper" o.l.v Albertine v. d. Deyl-Carrière en door de Katwijkse organist Vico de Raad, betekende al bij voorbaat "geaccepteerd" Als geheel een oerdegelijke concertavond met veel mu ziekhistorisch besef. Mij leek de hoofdtaak voor het koor, een adventsmis van Mi- chaël Haydn, het best uitge vallen. Er zijn 10 sopranen en alten, 7 tenoren en bassen. De sopranen vormden hier een goede eenheid, de alten zou den als middenstem wat rui mer moeten uitkomen, de mannen zongen stuk voor stuk heel best, maar waren ook stuk voor stuk waar neembaar, dus nog meer trachten te versmelten. Er stond zeer intelligent mate riaal bijeen, groep om harte lijk te verwelkomen. Een bij- Leiderdorps Kamerkoor beslist een aanwinst zonderheid van de genoemde mis is, dat het Gloria van Jos. Eybler is, een vriend van de twee broers Haydn. Deze Mis heeft orgelondersteuning. De tweede bijdrage betrof een Magnificat van Buxtehude, begeleid door het Barok En semble (3 violen, cello, cem balo), eveneens in het advent- steken staand (zie Lukas I). Ten derde, ook van Buxtehu de, de kleine Kantate, type met korte motieven, "Der Herr ist mit mir", ditmaal in samengang met het blokfluit Ensemble, afsluitend met een indrukwekkend Alleluia bo ven een merkwaardig ostina- te bassa. Tussentijds had het koor ook nog a capella een deel van een Funeral Anthem van Handel. Het leek me, dat de sopranen gaandeweg wel eens in een losser contact raakten! Planken koorts "The pied Piper" presenteerde zich zelfstandig met verblij dende speeldrift, hoewel niet in alles "eindstadium", in Music to 'Distressed Inno cence, or the Princess of Per sia". Deze suite is van 1690, daarom denkelijk een thea ter-intermezzo. Het Barok Ensemble nam voor zichzelf een hoog in aanzien staande Chacony in g van Purcell en (niet vermeld op het pro gramma) 2 "Sonata's," XI en IX uit Biber's Fidicinium sa- cro-profanum uit 1681. Alle maal in eersterangsverklan king. Van Nico de Raad, die het Mit- telreiter-orgel goed door heeft, geldt "begin goed, al het begeleidingsgoed ook goed". Dat begin behelsde vier delen uit Dandrieu's 1ste "Livre de Pieces d'Orgue". KEES VERHOEF RAAR £>INJNJ£fO MoefBR&eus pig. &£URA\ACHINÉ. 3TAAKJ.. VOORUIT/ ZORe, RAT* Hg/W IN HAfslRÉN KRIJGT/ MEHE/J JE OUPEfeC tT&*JLAHPSe STVDE^T tu HU 1$/ IZAAK? (a/AT AAr&viq FBED BASSET De avonturen van Jommeke JOMMEKE I\ BOBBEJAAMD Toch snap ik nog altijd niet goed hoe 2e de brand zo vluq overmeesterd hebben, en dat er qeen schade was! Hihïhi, geweldig... daar ben ik gek op. Boem- boem dn hier zat 't een grote boem-boem worden! Holala goed dab ik juist mijn avondyiuchtje doe'. Verdorie, die kerel wil alles laten springen P Er moet presto subito ingegrepen wordeni Lieve hemelhoe gaan YV* Ja,het zal ditmaal zo j» we dat nu verijdelen t gemakkelijk niet gaan, want overal staan er uitkijkposten. 7e schieten ons misschien \uit ons klerenj VISSALADE MET DRUIVEN U kunt voor deze salade elk soort gekookte vis gebruiken, bijvoorbeeld schelvis of kabeljauw; poon geeft er een heel eigen karakter aan en tong is natuurlijk wel erg fijn, maar ook erg duur. Snijd de koude gekookte vis in kleine stukjes, dit recept is be rekend voor 400 gr vis. Meng er een in stukjes gesneden hardgekookt ei door, een in stukjes gesneden gekookte aardappel, een eetlepel fijn gesnipperde knol selderij en een lepel ge raspte appel. Vermeng 4 eetlepels mayonaise of slasaus met 1 theelepel iosterd, 2 eetlepels zu- i room en een afgestre ken theelepel suiker en meng deze saus luchtig door de salade. Leg en kele slablaadjes op een schaal en schep de sala de erop. Garneer met plakken tomaat of biet en kleine augurkjes. Geef er versgeroosterd brood en boter bij. WINA BORN Leidse bioscopen CAMERA: "For a few dollars more", da. 7.00 en 9.30 uur, 12 jr. Kindermatinee: "Winnetou, groot opperhoofd", woe. en LIDO 1: "Moord op de Nijl", d LIDO 3: "Loflied'der zonde", da. 7.00 en 9.15 uur, do., vr., ma. en di. 2.30 uur, 16 jr. Kindermatinee: Donald Duck, za. en woe. 2.30 uur, zo. ook 4.45 uur STUDIO: "The Medusa Touch", da. 7.00 en 9.15 uur, do., vr„ ma. en di. 2.30 uur. 16 jr. Kindermatinee: "Peter en de draak Elliot", jr. REX: "Villa Erotica", da. 7.00 en 9.15 uur, ma., di., do. en vr. en zo. ook om 2.30 uur, 16 jr. Kindermatinee: "Alice in Wonderland", za. en woe. 2.30 uur. Nachtvoorstelling: "Een bed voor ons drieën, vr. en za. 11.30 uur, 16 jr. Bioscopen in Alphen EURO 1: "Moord op de Nijl", da. 1.30 en 8.00 uur, al. Nachtvoorstelling: "Ontuch tige vertellingen", za. 12.15 uur, 16 jr, EURO 2: "Moord op de Nijl", da. 8.00 uur, do., vr., ma. en di. ook 1.30 uur, al. 2.00 uur, Nachtvoorstellingen: "The pro fessionals", za. 12.15 uur, 16 jr. EURO 3: "Het debuut", da. 1.45, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.15 uur, 16 jr. Nacht- voorstelling: "Aai poesje", za. 12.15 uur, 16 jr. EURO 4: "Hooper", da. 2.00, 7.00 en 9.30 uur, zo. ook 4.30 uur, za. ook 12.15 uur, al. Bioscoop Voorschoten GREEN WAY: "The Gauntlet", vr. en za. 7.00 en 9.15 uur, zo. 4.00 en 6.15 uur. woe. 7.00uur, 16 jr. "Rome, open stad", do., zo. ma. en di. 8.30 uur, 16 jr. Kindermatinee: "De fluit met de zes smurfen", za. en woe. 2.30, zo. 2.00 uur. Ongevallendienst ziekenhuizen Leiden Ongevallendienst elke dag Academisch Ziekenhuis behalve van dinsdag 13.00 uur tot woensdag 13.00 uur. (Diacones- senhuis) en van vrijdag 13.00 uur tot za terdag 13.00 uur Elisabeth-ziekenhuis.) Bezoekuren ziekenhuizen Avondbezoekuur 18.30-19.30 uur. Kraamafdeling: vaders extra van 18.00-18.30 uur. Kinderafdeling dage- Sint Elisabeth-ziekenhuis: Volwassenen, dagelijks van 14.00-14.45 uur en van 18.30-19.30 uur. uur en van 18.30-19.30 laatste kwartier van middag- en avond bezoek. Kinderafdeling: dag. van 15.00-18.30 Academisch Ziekenhuis Voor alle patiënten (behalve kinderen) zijn de bezoekuren als volgt: Elke dag: 14.15-15.00 uur 18.30-19.30 uur Voor de prematurenafdeling gelden de Maandag tlm vrijdag 18.30-18.45 uur Zaterdag en zondag: 14.45-15.00 uur. verstrekken. Bezoektijden Kinderkliniek: Dagelijks: 15.00-15.45 uur 18.30-19.00 uur. Bezoektijden kinderafdeling: Elke dag: 14.15-15.00 uur 18.30-19.00 uur Alphen aan den Rijn Rijnoord: le en 2e klas 11-11.30; 13.30-14.15 en 18.30-19.30 uur 3e klas 13.30-14.15 en 18.30-19.30 uur Kraamaf deling 13.30-14.45 alleen voor echtgeno ten 19-20 uur. Kinderafdeling voor ou ders 18.-18.30 uur. Geluidshinder Schiphol Klachten over geluidshinder van vlieg verkeer van en naar Schiphol kunnen dag en nacht worden gemeld bij het in formatiecentrum Geluidshinder Schip hol (020-175000). Ui d^ll teutas 20 NOVEMBER 1978 Honderd jaar geleden stond in de krant: - Een gauwdief had zich in een stalhouderij in de Rue Albony te Parijs in een rijtuig verborgen ten einde een gunstig oogenblik af te wachten om zijn slag te slaan. Toen dat lange verbeide tijdstip, naar hij meende, was genaderdwilde hij met een sprong uit zijn schuilhoek te voorschijn komen, doch bleef met een zijner voeten in een strik hangen, dien hij niet had opge merkt en die zich nu stevig om zijn been sloot. Daar hij met het hoofd naar beneden hing, zood at de bloedsaandrang hem dreigde te doen stikken, was hij genoodzaakt zijns ondanks om hulp le roepen, die hem door den stalhoudér op uiterst voorko mende wijze werd verleend doch.... met medewerking van een paar politiebeambten. -Nu de Oud-Katholieke Synode in Duitschland het gedwongen celibaat der priesters heeft afge schaft, heeft bisschop Reinkens de volgende voorschriften uit gevaardigd. Een geestelijke, die in het huwelijk wil treden, moet den bisschop daarvan kennis geven, met opgaaf van naam, leeftijd enz. van zijn bruid en van de middelen tot onderhoud van een gezin: evenzoo aan zijn kerkeraad, die schriftelijk moet verklaren, of de kerkeraad het huwelijk goedkeurt en anders redenen daartegen aan den bis schop moet mededeelen. Het huwelijk van een geestelijke moet kerkelijk worden ingeze gend en wel door een priester, wien de bisschop daartoe bij zondere machtiging verleent. Vijftig jaar geleden: -De hevige storm, welke groote deelen van ons land getroffen heeft, heeft het leven gekost aan de twaalf opvarenden van de tjalk "Noordster" uit Zwolle, die men man en muis is vergaan. Op de Zuid-Westkust van Ame land is een kinderwiegmet een kinderwagen en speelgoed aan gespoeld, welke waarschijnlijk afkomstig zijn van dit schip, zoodat de opvarenden, schipper J. Verstegen, zijn vrouw en hun tien kinderen als slachtoffers van het noodweer beschouwd moeten worden. Voorts hebben drie opvarenden van de Zweed- sche houtboot "Malmö" (3300 ton) den dood in de golven ge vonden, toen dit schip benoor den Nes op Ameland was ge strand. De elf overige opvaren den wisten den wal te bereiken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 23