„T aptade"
Leiden op
zijn best
„Het hing al jaren in de lucht"
HANSNEL SELECT
K&G verdient Abraham
Spoorwegwachter Monteba (58) ziet geen problemen
in komst van ahob's bij overwegen Haag/Morsweg
VAN AKEN MAAKT VOOR U
ALLE KLEUREN AUTOLAK
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1978
LEIDEN - Ze maken allemaal
mooie muziek en ze hebben alle
maal mooie pakkies aan. Maar
drie uur lang mooie muziek en
mooie pakkies gaat toch verve
len. Alleen voldoende vaart en
voldoende afwisseling zorgen
dan voor een blijvend aandachtig
publiek. Die vaart en afwisseling
maakten ook van de derde Tap-
tade gisteravond weer een dave
rend succes. Een bomvolle
Groenoordhal dreunde op zijn
vesten. Beginnend met de Tapta-
de Tune, gecomponeerd door
Koos Mark en uitgevoerd door de
Euroband uit Rotterdam, en ein
digend met het Wilhelmus door
Kunst en Genoegen uit Leiden,
waarbij het voltallige publiek
zich uit de stoelen verhief.
K en G, het Leidse Drum-, Pijper
en Trompetterkorps dat dit jaar
het vijftigjarig bestaan viert,
loopt als een rode draad door het
Taptadeprogramma van dit jaar.
"Als een aubade aan vijftig jaar
muziek maken in deze stad", zegt
het programmaboekje. En het als
mondorgelclub begonnen gezel
schap laat ook nu weer zien dat
het deze eer verdient. Niet voor
niets won het eerder dit jaar een
eerste prijs op het Wereld Muziek
Concours in Kerkrade.
Speciaal voor deze Taptade hebben
ze een nieuw nummer ingestu
deerd: enorm statig is de op
komst, ze schuiven in en weer uit
elkaar. Dan ineens het volle licht
op hun rood-blauwe verschij
ning en even plotseling bijna
duisternis, ontsloten door even
veel groene lichtjes als voeten die
dapper hun figuren voortzetten.
Als de schijnwerpers ze weer de
volle laag geven, zien we ze terug
als op een statiefoto, omlijst met
heel plechtig klinkende muziek.
Dan komt Wilhelmus uit Sliedrecht
- vanavond ingewisseld door de
band die vorig jaar de meeste
waardering van het publiek
oogstte, Jubal uit Dordrecht -
met een met overdonderend
tromgeroffel ingeluide kozak-
kenshow. Een flink loop- en
danstempo waarbij flinke af
standen worden afgelegd, en de
Groenoordhal biedt die moge
lijkheid, geeft hun show een dy
namisch karakter.
Minder spectucalair, maar uiterst
charmant en aandoenlijk met
hun fragile fluitjes treden de ju
nioren van K en G op. Ook zij de
len in de feestvreugde van hun
oudere clubgenoten, en ook zij
brengen daarom deze Taptade
I. De Fourty Four Degrees in paars gala.
een heel nieuw nummer. En dat
zijn nu van die dingen die voor de
afwisseling zorgen: want welke
band heeft het ooit gepresteerd
om per fiets te komen, er af te
knallen en zich per brancard te
laten afvoeren.
Ook de Euroband uit Rotterdam
zorgde voor afwisseling. Als een
horde zwervers uitgedost halen
de Rotterdammers de vreemdste
capriolen uit. Al dolend weten ze
dan ook nog een muzikale show
ten beste te geven die er zijn mag.
De sterren van de show, was min of
meer de verwachting die gewekt
is door het Taptadebestuur,
moesten de Fourty Four Degrees
II. De senioren van het jubilerende K en G, de rode draad door deze derde Taptade.
Spoorwegbediende Monteba hoog gezeten in het spoorwachtershuisje: "geen monotoon werk'...
LEIDEN - "Ze hebben óns niet ge
vraagd wat we nou vinden van de
komst van de automatische bo
men. Maar ik geloof dat het altijd
goed gaat hoor. De Telderskade
en Herenstraat hebben tóch al
lang ahob's en daar is nooit wat
gebeurd. Als de mensen zich er
aan houden is er niks mooiers,
schrijf dat maar.
Hoog uittronend boven het drukke
verkeer aan de Haagweg zit
ADVERTENTIE
RECLAME 5
Een reclamebureau dat alles voor u wil doen, hoeft nog
geen reclamebureau te zijn dat alles kan doen.
Veel adverteerders ontdekten dat onvoldoende deskun
digheid en ervaring gecamoufleerd werd door een
overvloed aan enthousiasme.
Bel eens met Hansnel Select.
Zwanenzijde 3, Leiden. 071-210814.
spoorwegwachter Monteba (58),
één van de laatste spoorwegbe
dienden die het rayon Den Haag
van de NS nog rijk is. De op han
den zijnde plaatsing van automa
tische bomen (ahob's) bij de
overgangen Haagweg en Mors
weg in Leiden maakt een einde
aan de loopbaan van zeven
spoorwegbedienden, die, elkaar
afwisselend, de bomen vier keer
per uur laten dalen en weer op
halen. De komst van ahob's lijkt
onafwendbaar, want - hoewel
twee buurtverenigingen er pro
test tegen aantekenden - de NS
lijkt vastbesloten. Als reden
noemen de Nederlandse Spoor
wegen dat het moeilijk is om per
soneel te vinden dat het "mono
toon" werk op zich wil nemen.
Een andere belangrijke oorzaak
is dat de bomen aan de Morsweg
en Haagweg als er een trein langs
moet komen soms minutenlang
gesloten zijn. Vooral tijdens
spitsuren ontstaan daardoor lan
ge files. Met de komst van ae
ahob's zouden opstoppingen lot
het verleden behoren, want de
procedure van sluiten tot en met
het openen van de bomen zou
slechts luttele seconden in beslag
nemen.
De spoorwegbedienden vinden de
maatregel van NS op zich begrij
pelijk en logisch ("het hing al ja
ren in de lucht") maar tonen wel
hun verbolgenheid over één van
de redenen die de NS ervoor aan
voert. "Monotoon werk?,s sput
tert spoorwegbediende Monteba,
die al pratend geheimzinnig aan
doende hendels overhaalt, rin
kelende bellen afzet en een wissel
goed legt. "De mensen denken
dat je alleen die bomen open en
dicht hoeft te doen. Maar zo is het
mooi niet. Je móet controleren of
het sein op veilig kan, doorgeven
als de trein er aan komt of vertra
ging heeft, de spoorwegvensters
aan Alphen teruggeven als de
trein gearriveerd is. Er zih echt
wel meer aan vast dan alleen die
bomen. Je moet heel wat hande
lingen verrichten voordat de
trein voorbij is."
Zijn collega Van Kommer (60) valt
hem even later bij: "Vervelen is er
niet bij. Als je je even verveelt ga
je voor het raam staan. Dan zie je
heel Leiden aan je voorbij trek
ken. En, we hebben nu een radio
sinds een paar jaar. Vroeger
mocht dat niet. Je mocht niet le
zen, geen radio, niks. Ze waren
bang dat je werd afgeleid. Nu
mag zowat alles" zegt Jiij wat
schamper.
Ook hij ziet in de automatische bo
men geen dreigend gevaar voor
kleine kinderen. "Je ziet het aan
de Vink. De schoolkinderen
waarschuwen de gróten dat ze
moeten stoppen. Nee, die kinde
ren kijken wel uit."
Het argument dat de handbediende
bomen soms minutenlang geslo
ten blijven is ook niet meer
steekhoudend, zo vinden Monte
ba en Van Kommer die respec
tievelijk 32 'en 10 jaar in het
spoorwegvak zitten. "Sinds het
nieuwe perron aan het station is
gebouwd staan de treinen heel
wat dichterbij. De bomen gaan
dicht als de treinen daar vertrek
ken, dus dat is later dan eerst. Als
de trein op tijd vertrekt neemt het
helemaal zo'n anderhalve minuut
in beslag."
"Dat was vroeger anders" zegt Van
worden. Samen met het Kamper
Trompetter Korps en de national
guard (een groepje heren met
vlaggen) treden ze op zoals ze dat
tijdens hun tournee door Canada
dit jaar deden. Hun eerste optre
den, in paars gala-kostuum gis
teravond was mooi, dat zeker,
maar na alle verhalen over hun
ervaringen in Canada: We kregen
iedereen plat met onze dit en
dattoch wat teleurstellend.
Misschien komt het doordat de
Kampenaren gedoemd waren
achter in de hal te blijven spelen,
hun geluid vulde de zaal daar
door niet, en de bewegingen van
de meisjes daardoor wat doelloos
leken. Bij het tweede optreden
ging het een stuk beter. En ook in
een eigen optreden kwam het
Kamper Trompetterkorps goed
uit de verf.
Om volledig te zijn moeten ook
DVS uit Katwijk, die de Fourty
Four Degrees in hun tweede op
treden uitstekend begeleiden, en
WIK uit het Belgische Oostende
nog genoemd worden.
Het slotstuk wordt, uiteraard, ver
zorgd door K en G. Met hun ver
tolking van de muziek uit de film
"Starwars", aangevuld met een
goed verzorgde lichtshow en om
de entourage compleet te maken
een tweetal science fiction-achtig
aandoende ruimtevaartuigen,
breien ze een eind aan een avond
vol kijk- en luisterplezier voor
een groot aantal Leidenaren. Van
de Stichting Taptade Evenemen
ten Leiden kregen ze tot slot een
haast levensgrote Abraham aan
geboden (gemaakt door Bakkerij
Hendriks), want dat hoort er nu
eenmaal bij als je vijftig jaar bent.
Vanavond is de "tweede editie"
van Taptade in de Leidse
Groenoordhallen.
Kommer niet zonder enig leed
vermaak. "Dan duurde het soms
minutenlang voordat de trein
kwam. Stonden ze beneden soms
zó (hij balt zijn vuist) naar me. Ja,
maar als je je daar iets van gaat
aantrekken."
Monteba, die intussen zijn "buur
man" aan de Morsweg heeft ge
beld dat de trein uit Alphen ver
traging heeft: "Kijk, nou gaan we
even kruisen. En zometeen moe
ten de bomen weer dicht. Het is
altijd goed uitkijken dat ze er niet
even doorglippen. Ja, want de
mensen weten dat dit een hand
bediende spoorwegovergang is
hè. Ze proberen het altijd. Je kunt
zelf een hoop ongelukken voor
komen, want als het moet kun
nen we de trein een signaal geven
dat 'ie moet stoppen." Als hij op
het punt staat de bprpen te slui
ten: "Nou, die taxi mag er nog wel
even door." Een fietser mdakt
van de gelegenheid gebruik zig
zaggend de dalende bomen te
ontwijken.
Zijn collega kent minder genade
met fietsers, automobilisten én
voetgangers die nog net even
langs de dalende bomen trachten
te glippen. "Als ik telkens dezelf
de automobilist zie stop ik de
bomen niet. Dan moet 'ie het
maar voelen hoor."
Wat er met de spoorwegbedienden
gaat gebeuren als de automati
sche bomen eenmaal zijn ge
plaatst weten Monteba en Van
Kommer (nog) niet. "Er is een
speciale commissie die zich er
mee gaat bemoeien. Het wordt
overplaatsing over wachtgeld.
Maar daar hebben we nog wel wat
inspraak in."
Ir. öriessenstraat
LEIDEN - Binnenkort zal een be
gin worden gemaakt met een
herinrichting van de ir. Driessen-
straat. De straat krijgt een geas
falteerd wegdek en aan beide zij
den komen rode fietspaden of
fietssuggestiestroken. Verder
v/ordt er een busbaantje in ver
werkt, komt er een knik in de weg
om hard rijden tegen te gaan en
worden de trottoirs doorgetrok
ken in de vorm van sierbestra
ting. Bovendien komen er bo
men.
Heeft u ook al tegen vrienden <si
kennissen gezegd dat de ver
keerssituatie in de binnen
stad op het ogenblik zo'n
puinhoop is? Wel dan is één
ding zeker: u bevindt zich in
groot gezelschap, want zeker
is dat de Breestraat-perikelen
naast het gebruikelijke weer-
praatje hoog scoren in het
"Leidse gesprek van de dag".
Overspan nen buscha uffeu rs
middenstanders met "ophef
fingsuitverkoop"-visioenen
en een wethouder van Ver
keerszaken, die het allemaal
fiog eens goed wil bekijken.
Omdat een zegswijze ons wil
laten geloven dat in het verle
den het heden ligt en in het nu
wat worden zal, dook ik de af
gelopen week eens in wat oude
paperassen om na te gaan hoe
de verkeerssituatie in het
Leidse centrum jaren geleden
beoordeeld werd.
Om te beginnen een cijfer: in
1950 reden er gemiddeld zo'n
2000 voertuigen over de Bree-
straat van west naar oost. Een
schijntje ten opzichte van de
grote verkeersstroom die deze
winkelstraat op het ogenblik
te verwerken krijgt. In dat
zelfde jaar onderging de
Bostelbrug in het Kort Ra
penburg nabij de Apothe-
kersdijk een fikse opknap
beurt waardoor het noodza
kelijk was om in de Breestraat
eenrichtingverkeer in te voe
ren.
Het toenmalige Breestraat-co-
mité.een soort Leids City Cen
trum uit de jaren vijftig,
schreef in die tijd een open
brief aan de bewoners waarin
gezegd werd dat hei éénrich-
tingverkeer het vreemdelin-
genbezoek aan de stad in hoge
mate belemmert. Een perma
nente invoering van het één-
richtingverkeer zou de stad ifl
vele opzichten groot nadeel
brengen. De brief eindigde
dan ook met zin: "Wij mogen u
verzoeken u tegen elke ver-
keersbelemmering op de Bree
straat te verklaren. Korte tijd
later herstelde het gemeente
bestuur het verkeer in twee
tn de binnenstad. Notulisten
van een bijeenkomst die op 18
maart 1968 werd gehouden
legden vast dat B en W van
plan zijn in de loop van '68 of
begin '69 een rapport uit te
brengen over het onderwerp
parkeergarages. De midden
standers vestigden er de aan
dacht op dat reeds in 1961 ge
dacht is aan de mogelijkheid
om de bestaande brandweer
kazerne aan de Langebrug
voor dat doel te gebruiken.
Het is er (nog) niet van geko
men.
Het feminisme begint ook in
Leiden al aardig wortel te
schieten. De uitstraling van
het bolwerk - het Vrouwen
huis aan de Nieuwe Rijn 20a -
heeft zijn uitiverking niet ge
mist. Dezer dagen is Leiden
ook een feministische boek
handel rijker geworden. Toen
deze week e?n LD-verslaaae-
ver zich bij de dames ver
voegde voor nadere informa
tie werd hem aan het verstand
gebracht dat men een reporter
van andere kunne prefereer
de. Dat praat gemakkelijker,
werd er bij gezegd. De dames
realiseren zich in hun eman
cipatoire ijver niet wat zo'n
standpunt voor gevolgen kan
hebben. We moeten gepensio
neerde journalisten weer tot
actie brengen om een verslag
te verzorgen van de bejaar-
densoos.
En kinderwetje van Van Hou
ten of niet.d opening van de
tiende kinderkantine in Lei
den zal opgetekend dienen te
worden door een jongeling in
korte broek. Dat wordt nog
zoeken naar een delinquent
voor de rechtbankverslagge-
ving en een dominee voor de
predikbeurten.
De techniek staat voor niets.
Over een paar jaar kunnen
we in Leiden op de buis alle
maal zes kanalen kleur ont
vangen. Alsof we permanent
Breestraat anno 1900: zo heerlijk rustig...
richtingen. Inclusief de blau
we tram.
Uit hetzelfde jaar .namelijk van
5 mei 1950 dateert een brief
van de NZH aan het Leids
college van B eji W. Een
"schrijven", want zo heette
dat nog in die dagen, waarin
erover werd geklaagd dat rei
zigers bij de halte voor het
stadhuis dikwijls hinder on
dervinden van ter plaatse ge
parkeerde auto's.
Als je niet beter zou weten zou je
de NZH ervan kunnen ver
denken dat die brief van toen
weer uit de stoffige archieven
is opgevist.
Op verkeersgebied is er veel
veranderd. Maar soms ook zo
bitter weinig. Neem bijvoor
beeld de vergadering die de
afdeling Leiden van de Ned.
Middenstandsvereniging op
23 oktober 1962 hield. De vol
gende avond meldde het ver
trouwde Leidsch Dagblad
onder de kop "Leiden in last
met opgebroken straten" dat
de middenstanders in de sleu
telstad harde noten hadden
gekraakt over de moeilijkhe
den die het verkeer in Leiden
ondervindt.
Dat lezend krijgt de slogan "Het
stond gisteren al in het
Leidsch dagblad", waarmee
in die periode de trams wer
den gesierd, een aparte in
houd.
Ook tien jaar geleden sprak het
Leids college al met de winke
liers over de verkeerssituatie
in een weekendhuisje van het
Sporthuis Centrum zitten.
Want het fenomeen kabel-tv,
dat aarzelend begtm in de Me-
renwijk.breidt zich uit als een
olievlek. Driehonderd Leidse
gezinnen worden wekelijks
voor de eerste maal verblijd
met de l'ageschau en het
weerbericht van Ukkel
Allemaal mooi natuurlijk maar
om de wereld bij u thuis te
brengen moeten er op gezette
afstanden wel kastjes ge
plaatst worden langs de ge
vels. En het gebeurt wel dat
dat zo'n ding dan uitgerekend
komt te staan bij een huis,
waarvan de beivoners niet
zulke buisfanaten zijn. Dat
heeft al tot diverse klachten
geleid. Tot dusver is Stadska-
bel nog niet overstag gegaan.
Wel besloot de beheerscommissie
deze week dat de bewoners
van het bewuste pand in het
vervolg vantevoren geïnfor
meerd zullen worden dat het
kastje eraan komt. Dat bete
kent overigens niet dat zo ie
mand dan een kastje kan
weigeren. Want, zei een com
missielid, dan is het hek van
de dam. Dan wil niemand
zo'n ding voor de deur
Voor een fietser is zo'n straat
naam als Breestraat natuur
lijk niet meer te pruimen.
Heb ik me de laatste weken
maar steeds zitten afvragen
hoe de Leidse oud-wethouder
Tinus van Aken zijn dagen
doorbrengt nu zijn plaats in
het college is ingenomen door
VVD-ster Jos Faase-Dubbel-
boer. Bij het doorbladeren
van een Voorschotens adver
tentieblad ben ik er eindelijk
achter gekomen. Ben ik wel
benieuwd of rood nog steeds
zijn favoriete kleur is.
L. GLIBBER
