'Grease': niet al te slechte kinderfilm FILMS DEZE- WEEK Singer naaimachine Magere komedie van Mel Brooks enge jongetjes Ira Levin en 'The Swarm': opeenhoping van rampen SNOES VAN DRAAK HELPT PETER Wel veel gelijkenis met Saturday Night99 VRIJDAG 13 OKTOBER 1978 FILM PAGINA 23 AMSTERDAM - Ter gelegenheid van het zestig-jarig jubileum van de Nederlandse Bioscoopbond ging deze week in Amsterdam de film "Moord op de Nijl" - naar het boek van Agatha Christie - in wereldpremière. Jane Birkin, een van de hoofdrolspeelsters uit de film, kwam voor die gelegenheid naar Nederland, geëscorteerd door Matthew Pritchard (links) de kleinzoon van mevrouw Christie, en producer Richard Goodwin. Het laatste product uit de Walt Disneyfabrieken "Peter en de draak", zo heet het laatste produkt dat uit de goed geoutilleerde Walt Disneyfabriek is komen rollen. Het is geen te kenfilm, maar gewoon een ge speelde film met een enkel gete kend karakter er in: de draak El liott. Het aardige er van is dat de draak, in alle sprookjes en kin derverhalen de brenger van leed, schrik en angst, nu paradeert als de joviale beschermer van jon- getjes-in-nood. Zo eentje is Peter, de wees, die door de afschuwelij ke familie Jansen is gekocht (het verhaal speelt in zeer oude tijden) en door hen wordt misbruikt. De draak Elliott, die zich als extra gemak onzichtbaar kan maken, schaart zich aan de zijde van de jongen als die bij de Jansens de benen neemt. Het tweetal komt al spoedig terecht bij een frivole vuurtorenwachter (Mickey Roo- ney) en zijn in-keurige dochter (een saaie rol van Helen Reddy) en beleven daar dolle toestanden: de Jansens geven niet zo vlug op en er is bovendien een door de wol geverfde kwakzalver die de draak graag wil vangen om er za ken mee te doen. Het verhaal heeft een lichtvoetige, mild-sentimentele toon. Met de Jansens wordt koddig omge sprongen. Ach en de draak is een snoes van een beest, een jolig, in Titel: "Peter en de draak", hoofd rollen: Helen Reddy en Mickey Rooney. Regie: Don Chaffey. Theater: Lido 2. zijn hart vrij verlegen type, al blaast hij dan wel eens wat vlammen door de neusgaten. Elliott is de grote held, dat was ook de mening van mijn beide zonen (7 en 11 jaar) die met mij mee wa ren gegaan, omdat je als volwas sene dat soort Films zo moeilijk kunt beoordelen. Een dergelijk produkt is immers maar ten dele voor de ouderen gemaakt. Onbe twist hoogtepunt voor de zonen was het moment waarop de draak dwars door de muur van een schoolgebouw stapt, omdat de juffrouw Peter met een rietje slaat, en door een andere muur het pand weer verlaat. Ze zijn beiden scholier, vandaar waar schijnlijk. Niet zo verrukt waren zij van de talloze liedjes die de film bevat, omdat die het verhaal te veel op hielden. Hun totale indruk was: een aardige, vlotte film, maar niet iets om al te verrukt over te doen. (Wat ik er nog even bij wil zeggen is dat "Peter en de draak" mij voor kinderen van vijf jaar en jonger niet zo geschikt lijkt, want Elliott trekt soms toch vervaar lijke bekken. Je bent ten slotte draak, niet waar). "Peter en de draak" is geheel in het Nederlands nagesynchroniseerd. Dat gebeurt niet feilloos (de ver- - taling klonk hier en daar ook wat "gemaakt" in de oren). En als ou dere heb je dan nog de handicap dat het erg moeilijk wennen is aan een Mickey Rooney die spreekt met de stem van Lex Goudsmit. Maar ja, je kunt niet alles hebben. RUUD PAAUW Wie Rosemary's Baby heeft gele zen, weet dat de auteur Ira Levin boeken schrijft die licht eufemis tisch "spannend" worden ge noemd. De film was het in elk ge- val, niet op de laatste plaats The Boys from Brazil; regie Frank Schaffner; voornaamste rollen Laurence Olivier, Gregory Peck, James Mason, Lili Palmer; Lido 2; 12 jaar dankzij Polanski, maai' het gege ven was van Levin, die, zo zei een criticus eens, zelfs een stenen ei kippevel kan bezorgen. Je gaat naar The Boys from Brazil met in het achterhoofd die huive ringwekkende produktie van het koppel Levin-Polanski, wat een slecht vertrekpunt is. Niet alleen is regisseur Frank Schaffner geen Polanski, ook het gegeven is, re latief gezien, minder bizar alhoe wel het zich uitstekend leent voor anderhalf uur griezelen. In de binnenlanden van Paraquay woont dokter Mengele, de Engel des Doods, kamparts in Ausch witz. Zijn hobby is erfelijkheids leer hoe kan het ook anders. Ver van de bewoonde wereld expe rimenteert hij verder en weet zich omgeven door de wandelende bewijzen van zijn kunde. India- nenvrouwen met blonde haren, kleine indiaantjes met helblauwe ogen. In de loop van de tijd heeft hij zich bekwaamd in het over brengen van een levende cel die onder bepaalde condities lange tijd levend blijft een door ultra violet licht van alle erfelijkheids dragers gereinigd vrouwelijk eitje. Het resultaat na negen maanden is een dubbelganger van de celdonor, sterker nog het is zijn voortzetting. En lang gele den heeft Mengele het genoegen gesmaakt Hitier te ontdoen van wat weefsel en een enkel buisje bloed. Voldoende om een half re giment kleine Adolfjes te ver wekken, de jongetjes uit Brazilië. De kracht van dc film is dat er wordt gegoocheld met feiten, die op werkelijkheid berusten. Zo bevinden zich in Zuid-Amerika, onder andere in Paraquay vol- 'doende nazi's om een Vierde Rijk 'te beginnen. En van de erfelijk heidsleer weten we te weinig om Levins verhaal meteen naar het land van de fabelen te verwijzen. De film wordt er spannender door, en angstaanjagender Daarbij komt nog dat de figuur Ezra Lieberman, Laurence Oli vier op z'n best waarnaast James Mason (Seibert) en Gregory Peck (Mengele) licht verbleken als na zi-jager erg veel associaties op roept met Simon Wiesenthal. De film komt wat traag op gang en de afloop is te voorspelbaar om nog echt boeiend te zijn. Maar daartussenin zit voldoende "sus- pence" omde toeschouwers de rillingen door het lijf te jagen WIM SCHEURER "The Swarm" speelt zich voor een groot deel af op een Amerikaanse raketbasis, waar de bijen hun eerste slachtoffers maken. Naar later blijkt omdat de trillingen die door het alarmsysteem worden geproduceerd identiek zijn aan de trillingen waarmee de bijen koningin de mannetjesbijen naar zich toelokt. Op het moment dat dat ontdekt wordt, is er eindelijk een middel opgedoemd waarmee de bijenzwerm effectief bestre den kan worden en is het eind van de film dus nabij. Voor het zover is, vallen er echter heel wat doden. Is het eerst nog een onschuldig picknickend echtpaar dat het slachtoffer wordt van de bijenzwerm, even later gaat een half dorp eraan en weer later stort een trein met eva- cué's in een ravijn. Als de zwerm op Houston afgaat is het hoogte punt van de ellende wel zo onge veer bereikt. Kortom, de ene ramp is nog niet achter de rug, of de volgende dient zich al weer aan. Die aaneenschakeling van rampen wordt op het laatst knap vervelend, al is de film - voor wie ervan houdt - best te pruimen. CHRISTA VAN HEES Singer naaimachine type 377 ter waarde van f 499 - Stabiele portable zig-zag naaimachine. Semi lichtgewicht met handgreep Tal van interessante extra's, zoals een liggend spoel- klosje voor de naald en exclusieve naaldhouder. Als u niet wint is er al een automatische Singer zig-zag voor f 349,- (Evt. prijswijzigingen voorbehouden SINGER I.b.v. Nat. Puzzelactie „Het Gehandicapte Kind" Brooks met hoogtevrees Zwakke persiflage op Hitchcock: High Anxiety Na eerder persiflages op de western (de in 1973 gemaakte Blazing Saddles), een jaar later de griezel film aan de hand van Young Frankenstein en de stomme film met de uit 1975 daterende Silent Movie, is de Amerikaanse ko miek Mel Brooks nu toegekomen High Anxiety; regie: Mel Brooks; hoofdrollen: Mel Brooks en Made line Kahn; theater: Studio; alle leeftijden. aan een thriller. En bij wie anders had hij terecht kunnen komen dan de 'master of suspense' zelf, Alfred Hitchcock? High Anxiety is dan ook opgedragen aan "de grootste filmregisseur aller tij den" (zoals Brooks hem noemde in een intervieuw met het Ameri kaanse blad Rolling Stone). En daar is het niet eens bij geble ven: het verhaal in High Anxiety is zo gestructureerd dat een aan tal fameuze Hitchcock-scènes (onder meer uit Psycho en The Birds) de revue kunnen passeren. Je kunt je daarmee direct al af vragen of Brooks daar wel zo ver standig aan heeft gedaan. Niet dat het geen aardige parodieën op zou kunnen leveren (hetgeen in de praktijk trouwens nogal te genvalt), maar Brooks lijkt zich daarmee in een zo nauw keurslijf te hebben gehesen, dat zijn be slist aanwezige talenten onvol doende tot hun recht komen. Brooks wordt namelijk pas echt leuk als hij vervalt tot volstrekte absurditeiten. Dat maakt Blazing Saddles ook tot zijn meest ge slaagde werkstuk. In latere films verdween dat element meer en meer en daarom kan High Anxie ty één van zijn slechtste films worden genoemd. Slechts in een enkele scène, zoals de prachtige persiflage op de Sinatra-achtige nachtclubzanger, laat hij zijn fan tasie op de vrije loop. Een rol kan in dat verband verder worden toegedacht aan Brooks' acteren. Niet dat hij geen komische talen ten zou bezitten, maar hij mist toch de uitstraling van bijvoor beeld een Woody Allen of om een acteur te noemen die in een paar Brooks-films schitterde, Gene Wilder. Ook in High Anxiety heeft Brooks zich de meest prominente rol toebedacht. Nu is hij een bekend psychiater, Richard Thorndyke, die directeur wordt van het insti tuut voor zeer, zéér zenuwachti- gen. Gefortuneerde patiënten worden daar door hoofdzuster Diesel (een prachtige rol van Clo- ris Leachman) en haar trawant dokter Charles Montague langer vasthouden dan noodzakelijk is, om geld in het laatje te krijgen. Op een congres in San Francisco komt Thorndyke dat via de doch ter van één van de opgesloten miljonairs aan de weet en na een serie waanzinnige situaties (waarbij de hoogtevrees van Thorndyke een bron van ver maak vormt) wordt het slechte duo ontmaskerd en trouwt Thorndyke het welgevormde rij keluiskind. Een gelukkig einde Van een minder gelukkige film. BART JUNGMAN 'Grease"; hoofdrollen: John Tra volta en Olivia Newton John; Luxor; a.l. nostalgie te zijn. Met deze ingre diënten en met het succes van "Saturday Night Fever" in hun achterhoofd moeten de makers van "Grease" aan de gang zijn ge gaan. Een enorme voorpubliciteit en de naam van John Travolta moesten voor de rest zorgen en het succes is de film vanuit Amerika hier al vooruitgelopen. Tieners lopen met John Travolta-tassen en "Grease"-T-shirts, de muziek (wederom van de Gibb-club) wordt dolgedraaid op de radio en de rage is losgebarsten voor er één millimeter celluloid van "Grease" in Nederland te zien was. Dat hét de moeite loont al zo lang van tevoren reclame te ma ken voor een dergelijk spektakel, bleek wel bij de Leidse première Voornamelijk jonge mensen, tie ners dus (of heet dat vanaf nu weer teenagers?) zaten vol span ning op hun favoriete film te wachten. Het was werkelijk ver makelijk hoe zij zich al vóór het opgaan van het doek hadden in geleefd. De liedjes werden mee gezongen in een soort Engels, dat zeker niet op school zal zijn aan geleerd. Kortom de stemming was er en de verwachtingen wa ren hoog gespannen. Of het nu allemaal zoveel om het lijf had? Filmtechnisch gezien na tuurlijk niet. En ook het verhaal heeft weinig te betekenen. Toch is Grease niet een echt slechte film. Er zitten vermakelijke scè nes in. En al valt de vergelijking met "Saturday Night Fever" her- The Swarm; Hoofdrollen: Michael Caine, Katharine Ross, Rid- chard Widmark en Henry Fon da; theater: Eurocinema 2 Al phen; 12 jaar. gens weg te denken, het is toch wel leuk dat gehups en gespring aan te zien. Zelfs Travolta, die af en toe danst alsof hij nodig naar de pedicure zou moeten en zingt met een stem om cokes te klop pen, is af en toe best aandoenlijk in zijn pogingen nog een greintje acteertalent tevoorschijn te tove ren. Olivia Newton John als he preutse juffrouwtje zingt natuur lijk goed, dat is haar beroep tuurlijk. Maar het acteren gaa haar ook aardig af. En dat het verder gemis aan zang dans- en acteertalent van de ove rige medewerkenden dan moet worden verbloemd met kitsche rige, zoetelijke scènes, doet er ei genlijk verder weinig toe. Het is humbug en protserigheid. Ken nelijk beleeft een groot deel der mensheid enorm veel plezier aan iets dergelijks. En daarmee heeft "Grease" z'n bestaansrecht dan toch Wie het toch al niet zo heeft begre pen op bijen, zal die insecten na het zien van "The Swarm" waar schijnlijk met nog meer argwaan bekijken. De miljarden Afrikaan se bijen, waarvan twee tot drie steken dodelijk zijn, laten in Zuidoost Texas, waar "The Swarm" zich afspeelt een spoor van vernielingen na. Nostalgie is eigenlijk de mode van deze tijd. Tot voor kort waren het de jaren dertig die in menig film als decor moesten dienen. Maar nu schijnen de jaren vijftig, de rock 'n roll, de vetkuiven en de tennissokjes het hoogtepunt van John Travolta met zijn collega-vetkuiven in een droomscène Blijvers "Wie dan leeft, wie dan zorgt" - Eigenlijk geen echte blijver de ze film van Louis de Funès. Hij had al vorige week in Trianon moeten draaien, zoals de direc tie toen ook optimistisch mee deelde, maar de "stuntmannen" wilden hun plaatsje niet af staan. Vandaar dat De Funès pas deze week mag terugko men, Trianon, Leiden. "Erotische dromen van een nimf' - Een droom van een week intussen, Rex, Leiden. "Coma" - Griezelen en walgen, Euro 1, Alphen. Terug in Leiden "Play it again Sam" - Woody Allen neemt een voorbeeld aan Humphrey Bogart, Camera, Leiden. Nieuw in Alphen "Ben Hur" - Klassiek drama, Euro 3. "Midnight Express" - Drugsmokkelaar krijgt straf, Euro 4. "The Poseidon Adventure" - Ramp met boot, Euro 4. Kindermatinee "Pinkeltje" - Camera, Leiden. "Donald Duck" - Lido 3, Lei den. "Alice in Wonderland" - Rex, Leiden. "De fluit met de zes smurfen" - Euro 3, Alphen. Nachtfilms "Women in Love' - Camera, Leiden. "Doreana Grey, het porno- meisje" - Rex, Leiden. "The Poseidon adventure" - Euro 1, Alphen. "The Swarm" - Euro 2, Alphen. "Silent Movie" - Euro 3, Al phen. "Meisjes die de kop niet laten hangen" - Euro 4, Alphen. APOLLO I "Konvooi van angst", dag. 2.30, 7 en 9.30 uur, zo. 1.30, 7 en 9.30 uur. 16 jaar. APOLLO 2 "Midnight Ex press", dag. 7.30 en 9.45 uur, do. en vr. ook 2 uur. 16 jaar. ASTA"Grease", dag. 2.30, 7 en 9.30 uur, zo. 1.30,4,7 en 9.30 uur. AL. BIJOU :"High anxiety", dag. 2, 7.30 en 9.45 uur, zo. ook 4.15 uur. AL. CALYPSO "Peter en Elliot de draak", dag. 1.45, 4.15, 7 en 9.15 uur. AL. CAMERA :"Mort d'un pourri" dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. CINEAC"De rechter en de lin kerhand van de duivel", dag. 7 en 9.30 uur, do. en vr. 1.30,4,7 9.30 uur. 12 jaar. CORSO "Aasgieren vallen aan", dag. 2.15, 7 en 9.45 uur, zo. 1.30, 4.15, 7 en 9.45 uur. 16 jaar. DU MIDI :"The spy who loved me", dag. 8.15 uur, vr. en za. 7 en 9.30 uur, zo. ook 4 uur. 12 jaar. EURO :"Ben Hur", dag. 1.30 en 7.45 uur, za., zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur. AL. METROPOLE 1 "Hooper" dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,4' 6.45 en 9.30 uur. AL. METROPOLE 2"Doodzonde" dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,4! 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. METROPOLE 3 :"De klom penboom", dag. 2 en 8.15 uur. 16 jaar. METROPOLE 4 "Saturday night fever", do. t/m za. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. t/m woe. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 12 jaar. METROPOLE 5 "Coming ho- me", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. 16 jaar ODEON 1 "Peter en Elliott de draak", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. AL. ODEON 2 "Convoy", dag. 1.45, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.30,4.15,6.45 en 9.30 uur. 16 jaar. ODEON 3 :"An unmarried wo man", dag. 2,6.45 en 9.15 uur, zo. 1.30,4.15, 6.45 en 9.15 uur. 16 jaar. ODEON 4 :"Damien: Het twee de Omen", dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.45,4.15,6.45 en 9.15 uur. 16 jaar. PASSAGE :"The boys from Brazil", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur :a. en zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. -6 jaar. STUDIO 2000"Grease", dag. 2, 7 en 9.30 uur, zo. 1, 7 en 9.30 uur! AL. DE UITKIJK "House calls" dag. 2.30, 7.30 en 9.45 uur. AL.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1978 | | pagina 23