De Tweede Kamer zoekt
naar een nieuw gebouw
SUCCES MET GOLFBOEK
„Slager met koeiekop"stopt
Expositie mislukte ontwerpen
PAGINA 4 ■n*m WOENSDAG 20 SEPTEMBER 1978
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. U mag ook
schrijven.
handeling is gekozen voor het
gebied rond de Grote Kerk.
Burgemeester Bonnike, zelf
ook veel energie spenderend
aan het Boven Volta-project,
heeft zich kortgeleden in de
raadsvergadering, sprekend
over deze evenementen
markt, laten ontvallen dat
"alles in de buurt van de Gro
te Kerk plat moet". Daarmee
aangevend dat die ene dag
niets rond de kerk deze markt
mag verstoren. Dat heeft bij
voorbeeld de nodige conse
quenties voor het verkeer in
Noordwijk-Binnen. Maar het
ziet er niet naar uit dat daar
moeilijk over zal worden ge
daan.
Loods
Een goed beeld van hoe
Noord wijk warm is gelopen
voor financiële steun aan de
twee Afrikaanse dorpen,
geeft de mate waarin de
Noord wijkers spullen heb
ben afgestaan voor de rom
melmarkt ("de grootste ooit
in de Bollenstreek gehou
den") die onderdeel zal uit
maken van het 30-september-
evenement.
De vanaf juni gehouden inza
melingen hebben zoveel op
geleverd dat men voor het tij
delijk opslaan ervan niet vol
doende bleek te hebben aan
een toch al grote loods.
Daar zijn uiteindelijk nog twee
andere opslagruimtes bijge
komen. "We hebben vol
doende huishoudelijk mate
riaal cadeau gekregen om er
een flat mee in te richten
zegt Arno Bosch, een van de
organisatoren van de evene
mentenmarkt. Er zit dan ook
van alles en nog wat tussen
Arno Bosch en mede-inzami
met het selecteren van wat bii
Bankstellen, ijskasten, tv s,
naaimachines, veel schilde
rijen, type- en rekenmachi
nes, ladingen boeken, stoe
len, speelgoed, lampen, pla
tenspelers, tuingereedschap
hutkoffers etc.
Een beetje waardevolle spullen
zullen tijdens de rommel
markt bij opbod worden ver
kocht. Voor de rest is het wat
de gek er voor geeft. Wie het
eerst komt, wie het eerst
maalt. Men is overigens nog
op zoek naar vrijwilligers die
de marktkraampjes willen
bemannen.
Contact
Dé rommelmarkt, die s mor
gens om tien uur door bur
gemeester Bonnike wordt
geopend, is slechts een on
ster mevr. v. d. Graaf bezig
is gekomen.
derdeel van wat er die dag
rond de Grote Kerk staat te
gebeuren. Zo heeft de organi
satie contracten afgesloten
met twintig uitbeelders van
een oud ambacht en zal de
visclub Noord wijk van de
partij zijn met een visrokerij.
Eris plaats ingeruimd voor
twintig antiquairs, er worden
wat kermisattracties opge
steld en de LION's Noordwijk
verzorgen onder meer een
uitgebreide barbecue. In het
dorpshuis De Kuip zal er
overdag en 's avonds ook het
nodige te doen zijn. Zondag
morgen om een uur wordt er
een punt achter het evene
ment gezet.
Na aftrek van alle onkostenpos
ten hoopt men rond de 30.000
gulden voor Boven Volta over
te houden.
Toen Yvonne Habers uit Voor
hout nog niet zo lang geleden
een bezoek bracht aan Boven
Volta liet ze er, op ver oek van
wat Noordwijkers, zes kisten
met Afrikaanse kunstvoor
werpen vullen en stuurde die
per vliegtuig naar Nederland.
De stukken houtsnijwerk,
kleding, sieraden en figuren
in brons hebben slechts een
paar dagen de verkoopten
toonstelling in de kapel aan
de Hoofdstraat "overleefd"
Want in een mum van tijd wa
ren ze verkocht (de prijzen la
gen op winkelniveau) en
moesten de organisatoren
van de tentoonstelling snel
andere Afrikaanse snuisterij
en bestellen.
De snelle verkoop typeert
enigszins de grote publieke
belangstelling die er bestaat
voor het Noordwijkse Boven
Volta-project. Zoals bekend
adopteerde de badplaats twee
jaar geleden de dorpen Kera
en Kosso. De gemeenteraad
besloot tot 1981 jaarlijks een
halve ton opzij te leggen voor
de bouw daar van twee educa
tieve centra. Wel echter onder
de voorwaarde dat de
Noord wijkse bevolking ook
het nodige enthousiasme aan
de dag zou leggen voor dit
Derde Wereld-project.
Burgemeester
Aan enthousiasme heeft het tot
nu toe bepaald niet ontbro
ken. Er zijn door de bevolking
al talloze acties op touw gezet
en er staan er nog heel wat op
het lijstje. Een van de grootste
klappers moet gaan worden
de evenmentenmarkt die
staat genoteerd voor zaterdag
30 september. Als plaats van
De Noordwijkerhoutse golfprofessional Gerard de Wit heeft succes
met het boek Leer Golf dat hij schreef samen met de Wassenaarse
journaliste Cox Wielenga van Rijn. Eind juni van dit jaar werd het
ten doop gehouden tijdens het door de Noordwijkse Golfclub
gehouden Internationaal Open. Een dag eerder had De Wit op
paleis Soestdijk het eerste exemplaar overhandigd aan prins
Bernhard, die het boek voorzag van een voorwoord. De prins
heeft op les gezeten bij de N oord wij kerhouter.
De eerste druk is al bijna uitverkocht en zo goed als zeker komt er
een tweede. Ondertussen heeft de 64-jarige golfprof, die in vroe
ger jaren vooral in Amerika naam maakte, veel reacties gekregen
uit het buitenland. Hem is gevraagd Leer Golf in het Engels te
vertalen. Daar is De Wit nu ook mee bezig.
Toen de vrouw van de War-
mondse slager Cees v.d. Voo-
ren destijds beviel van een
derde zoon maakte haar
huisarts aan het kraambed de P
opmerking: "Jullie kostje is
gekocht". Daarmee bedoelde
hij te zeggen dat de opvolging
van de slager wel snor zat met
zoveel zonen. Het is anders
uitgepakt.
De drie, inmiddels
volwassen, zien geen heil in
voortzetting van de zaak en -
dat is dan ook de reden dat de
Warmondse slager als zelf
standige is gestopt en de jaren
voor zijn pensionering als
knecht zal slijten bij een colle
ga in Oegstgeest. Daarmee
komt wel een einde aan een
lange traditie. Vier opeenvol
gende geslachten v.d. Vooren
zijn in Warmond slager ge
weest. Zeven jaar geleden
werd het 150-jarig slagersju
bileum gevierd. Het pand aan l
de Dorpsstraat, waar Cees
v.d. Vooren van jongsaf aan
achter de toonbank heeft ge
staan, is ruim honderd jaar in
gebruik geweest als slagerij.
In Warmond staat Cees v.d.
Vooren bekend als "de slager
met de koeiekop" Dat slaat
overigens op de koperen
koeiekop die al die tijd de
voordeur van de slagerij siert.
De kop wordt er nu afgehaald
en aan de familiebezittingen
toegevoegd. Van de winkel
wordt nu een woonkamer ge
maakt.
Slager Cees v.d. Vooren bij zijn koperen koeiekop.
DEN HAAG (GPD) - Toen koningin Juliana gisteren
kort na het middaguur de traditionele Troonrede
(met of zonder bede aan het eind) uitsprak, stond de
Ridderzaal zoals elk jaar centraal in de Nederlandse
politiek.
In tegenstelling echter tot ande
re jaren verslfcoof deze
Prinsjesdag niet alle aan
dacht onmiddellijk naar de
Tweede Kamer voor de aan
bieding van de Miljoenenno
ta. Werklieden met hamers,
nagels, hput en verfkwasten
namen de zaal vrijwel direct
na de officiële opening van het
parlementaire jaar in bezit.
Onderkomen
Nadat de laatste genodigden de
historische vergaderzaal
hadden verlaten, werden»
Ridderzaal en de aangren
zende Rolzaal ingericht als
tentoonstellingsruimte voor
een uiterst parlementaire ex
positie. Vanaf aanstaande
vrijdag tot en met 3 oktober
laat het ministerie van volks
huisvesting en ruimtelijke
ordening zien op welke wijze
111 Nederlandse architecten
zich het nieuwe onderkomen
voor de Tweede Kamer had
den voorgesteld. En in zijn
openingstoespraak zal minis
ter Beelaerts van Blokland
moeten meedelen, dat vol
gens de hiertoe gevormde ju
ry geen van de ontwerpen een
voldoende verdient.
De prijsvraag, die oud-minister
Gruijters in 1977 heeft uitge
schreven, is daarmee mislukt.
Het valt dan ook te verwach
ten, dat waar anders groepjes
toeristen onder leiding van
een gids gedempt pratend
rondlopen, de komende we
ken architecten en de gebrui
kers van het Tweede-Kamer
complex de voornaamste be
zoekers zullen zijn. De ten
toonstelling is overigens
openbaar en gratis toeganke
lijk.
Door het negatieve resultaat
van de prijsvraag ziet het er
echter vooralsnog niet naar
uit dat de volksvertegen
woordiging de toch wat fri
vole tegenwoordige verga
derzaal zal verlaten. Zo erg
veel haast heeft dat eigenlijk
ook niet, gezien het feit dat al
meer dan 100 jaar geleden be
sloten werd de vroegere bal
zaal van stadhouder Willem V
voorgoed te verlaten. Het be
sluit om een nieuw paleis
voor de Staten-Generaal te
bouwen, werd in 1863 echter
niet verwezenlijkt, omdat
men de kosten van èèn mil
joen gulden te hoog vond.
Ontwerpen
Zo'n zestig jaar later, in 1922,
vormden alweer die kosten
(inmiddels gestegen tot vier
miljoen gulden) een onover
komelijk bezwaar. Zes archi
tecten leverden in dat jaar
voor de geplande nieuwbouw
ieder een ontwerp, waaraan
deze zomer een expositie aan
het Binnenhof werd gewijd.
Nu, opnieuw zestig jaar later,
blijkt het juist moeilijk te zijn
een ontwerp te vinden dat het
waard is te worden uitge
voerd.
Terwijl in 1863 het besluit tot
nieuwbouw nog werd inge
geven uit overwegingen van
status (i.v.m. het 50-jarig be
staan van het koninkrijk) zijn
de voorstellen nu een gevolg
van de heersende ruimte
nood. Hoe sfeervol een dool
hof van gangen en trappen,
kamers, optrekjes en zelfs
enkele binnenplaatsen ook
mag zijn, het gebouwencom
plex aan het Binnenhof
bevordert het democratisch
bedrijf, dat de Tweede Kamer
toch is, beslist niet. Het ge
heel wordt nog ondoorzichti
ger door een warwinkel van
bij- en aanbouwsels. Een deel
van de kamerleden heeft on
danks deze uitbreidingen
toch geen werkvertrek kun
nen vinden. Zij zijn onderge
bracht in een gebouw aan net
Buitenhof.
Met afgunst bekijken de parle
mentariërs en de ongeveer
250 personeelsleden van de
dienst Tweede Kamer, om
nog maar niet te spreken van
de parlementaire pers, de
werkomstandigheden in an
dere landen van Europa. Zo
modern als de parlementsge
bouwen van Bonn en het Eu
ropees Paleis in Straatsburg
hoeft weliswaar niet, maar dat
het tegenwoordige complex
uitgeleefd begint te raken
staat wel vast. Die Belgische
parlementariër die nogal
laatdunkend het kamerge
bouw vergeleek met de palei
zen in Brussel, trof echter
toch wel een gevoelige
plek.
Plaats
Nadat opnieuw vaststond dat
de Tweede Kamer verhuizen
wilde, verraste de regering
enkele jaren geleden voor- en
tegenstanders van de plannen
met de mededeling dat het
Rijk inmiddels zo ongeveer
de gehele omgeving van het
Binnenhof had kunnen op
kopen. Daarmee stond de
plaats, waar gebouwd zou
moeten worden, eveneens
vast.
Het bijeenroepen van de archi
tecten was het volgende pro
grammapunt. Aan de hand
van slechts een programma
van eisen en de gegevens ver
strekt op een oriëntatiedag,
moest de crème de la crème
van de Nederlandse architec
tuur toch met een goed ont
werp kunnen komen, dacht
men. Dat, echter, bleek tegen
te vallen.
In haar rapport zegt de jury, die
onder leiding stond van rijks
bouwmeester Quist, dat de
deelnemers te veel aan hun
eigen lot werden overgelaten,
dat de Kamer te weinig in
zicht heeft verschaft in de
wijze waarop zij werkt en dat
het eisenpakket te fors van
omvang was. Al eerder had de
jury verklaard dat de op
dracht met te weinig vak
manschap was uitgevoerd.
De Tweede Kamer en de
deelnemende architecten
kunnen elkaar dus de be
schuldigende vinger toeste
ken.
Aan de andere kant is het ook
mogelijk verschillende van
de ingediende ontwerpen te
combineren, zeker nu be
paalde onderdelen van het
oorspronkelijke eisenpakket
vermindert, of zelfs helemaal
afgevoerd zijn. Ten slotte
blijft er nog de mogelijkheid
over - traditiegetrouw zou je
kunnen zeggen - meer be
staande gebouwen bij het
kamercomplex te trekken.
Traditie
Daarbij kan de Ridderzaal zeker
in deze week nier over het
hoofd gezien worden. Al eer
der vergaderde de Kamer in
dit centrale gebouw op het
Binnenhof. Dat was in het be
gin van de jaren vijftig, terwijl
de eigen vergaderzaal een
grondige restauratie onder
ging. Voorts kan men zich af
vragen of het niet juist past in
de rijke traditie van onze
volksvertegenwoordiging (al
meer dan 500 jaar is er sprake
van een Staten-Generaal) de
ze oude vergaderzaal op
nieuw bij het dagelijks poli
tieke gebeuren te betrekken.
In ieder geval geldt voor het
Nederlandse parlement, net
als overigens voor het Engel
se, dat het tegenwoordig on
derkomen symbolisch is voor
de uitbreiding van de macht
en het gezag van de volksver-
tegemwoordiging. Zoals de
rol van het parlement stapje
voor stapje oeiangnjxer
De ingang van de Ridderzaal
doeleinden worden gebruikt?
werd, zo breidde ook de Ka
mer zich uit van een zaal voor
zestig mensen, met slechts
.enkele personeelsleden, tot
het tegenwoordige bedrijf.
Het is nog maar de vraag of deze
symboliek opgegeven moet
het Binnenhof. Zou deze ruimte
worden ten behoeve vam gro
tere efficiëncy en betere
werkrüimtén. Misschien kan
de komende tentoonstelling
in de Ridderzaal juist tot
waarschuwing dienen om de
voor en tegens van alle oplos
voor parlementaire
singen nog eens nadrukkelijk
af te wegen. Minister Bee
laerts van Blokland verkeert
daarbij in de niet benijdens
waardige positie binnenkort
hierover met een voorstel te
moeten komen.
