RBB BENADRUKT KLAMUHIL
Arbiter
helpt
RCL: 3-2
Karakter Arie Haasnoot beloond
Katwijk wijzigt zijn
speltype en wint
MAANDAG 18 SEPTEMBER 1978
PAGINA 17
SPORT SPORT
LEIDERDORP - Scheidsrechter
De Winter leek ook na afloop nog
niet door twijfel te zijn bevangen.
Alsof er bij Zwart-Wit '28 geen
sprake was van grote irritatie en
alsof RCL niet op z'n zachtst ge
zegd het 'cadeautje', dat leidde
tot de 3-2 winst, wat verbaasd
had geaccepteerd. De Winter gaf,
overtuigd van eigen gelijk nog
maals zijn lezing van de aanlei
ding tot de zo fel betwiste straf
schop.
"Heel simpel"
De zaak lag "heel simpel". Met twee
vuisten had die ausputzer de
spits van RCL tegen de grond ge
duwd. Die ausputzer, Cees Wan
der had (uiteraard) eén geheel
andere versie van het gebeurde.
Niet met twee vuisten maar het
twee handen (een subtiel onder
scheid) had hij op de schouders
van Pierre van Gemeren geleund,
toen die opeens bukte terwijl hij
de bal wegkopte. Bovendien
speelde het hele incident zich
volgens Wander af buiten het
strafschopgebied. Hij leek het
gelijk aan zijn kant te hebben, al
dient daar onmiddellijk aan te
worden toegevoegd dat De Win
ter er met zijp neus bovenop
stond.
Die penalty was daarom zo belang
rijk omdat het min of meer een
breekpunt in de wedstrijd bete
kende. Met een 1-2 voorsprong
leek Zwart-Wit in die tweede
helft weinig meer te kunnen ge
beuren. RCL viel machteloos
aan, terwijl aan de andere kant de
Rotterdammers via een aantal
gevaarlijke counters dichtbij
succes waren. Na die door inval
ler Bennie Heemskerk (hij kwam
in het veld voor voorstopper Cees
Ruis om de aanval meer kracht
bij te zetten) benutte elfmeter
trap, werden - zoals dat vroeger
zo fraai heette - de bordjes echter
verhangen. Boos over zoveel on
recht trok Zwart-Wit massaal ten
aanval, waardoor RCL op zijn
beurt ineens mogelijkheden
kreeg. Het was uiteindelijk Peter
Piket, die na goed doorgaan van
Dick Witteman de zaak in het
voordeel van de Leiderdorpers
beslechtte.
Teveel
Daarmee kreeg de ploeg van trainer
John Huguenin eigenlijk iets te
veel van het goede. Een gelijkspel
had de verhoudingen beslist be
ter weergegeven. Want waar
Zwart-Wit in de tweede helft de
ploeg met de meeste pech was,
daar had RCL voor rust meer
verdiend dan de 1-2 achterstand.
Vooral in de eerste fase draaiden
de Leiderdorpers goed. Met veel
voortvarendheid werd de achter
hoede van Zwart-Wit onder druk
gezet. Het middenveld zorgde
niet alleen voor bruikbare passes,
maar slaagde er ook in de aan
valsplannen van de Rotterdam
mers in een vroeg stadium te ont
regelen. Succes leek daarom niet
uit té blijven, maar kwam tegen
de verhoudingen in aan de ande
re kant. Een doelpunt overigens
dat er best zijn mocht. Onder lei-
ding van spelbepaler Jan Coenen I
kwam Zwart-Wit na een klein
kwartieije ineens naar voren.
Spitsspeler Arnold Lobman kon
door de plotseling ontstane nu
merieke meerderheid uitkiezen
wie het karwei mocht afmaken.
Het werd Hennie de Klerk, die
onder doelman Bram Brandt
door het net vond.
Gelijk
Nauwelijks aangeslagen bleef RCL
aanvallen vooral over rechts waar
Wim Roest de grootste moeite
had met de balvaardige Peter Pi
ket. Een hoge voorzet van Piket
bereikte zeven minuten later via
de borst van Cees Wander, spits
Pierre van Gemeren, die gemak
kelijk gelijk kon maken. Na die
treffer viel RCL nerkwaardig ge
noeg wat terug. Zwart-Wit kwam
er wat meer uit en het was weer
Coenen die aan de basis stond
van een tweede Rotterdamse
treffer. Zijn prachtige dieptepass
bereikte Arnold Lobman, die
zelden los kwam van zijn bewa
ker Cees Ruis, maar nu toch zo
wel hem als doelman Brandt te
snel af was
Zwart Wit bleef daarna, zeker in de
tweede helft beter. Het overleg en
vooral de dynamiek was er bij
RCL uit. Waarschijnlijk was de
Rotterdammers ook niets meei
gebeurd, als scheidsrechter De
Winter, die verder overigens
vrijwel vlekkeloos floot, RCL
'niet de helpende hand had toege
stoken.
BART JUNGMAN
Bennie tieemskerk (tweede van links) kiest s
rechts op een kansje
i de Berg het luchtruim. Dick Witteman loert
KATWIJK - Bij de 3-1 zege die Katwijk op AS WH behaalde moet toch
vooral trainer Frans van der Zeeuw de nodige kritische kanttekeningen
hebben geplaatst. Niet geheel ten onrechte, want tegen de zwakke op
ponent uit Hendrik Ido Ambacht kwam aan het licht dat Katwijk nog
niet in het ritme zit.
Vooral tijdens de eerste speelhelft stegen er regelmatig wat ontevreden
geluiden uit de Katwijk-dug out. Oorzaak: Katwijk combineerde wel vrij
soepel, maar de oranjehemden misten snelheid en diepte in hun spel.
ASWH kreeg daarom in die eerste drie kwartier de betere kansen. Kat
wijk belastte de eigen defensie onnodig bij balverlies op het middenveld
en vaak deden er zich benauwde situaties voor in het Katwijk-straf
schopgebied. In die fase hielden Wim Guyt I en Piet Kruit het hoofd koel
en doelman Cees Koelewijn hoefde slechts eenmaal handelend op te
treden bij een actie van de beweeglijke ASWH-spits Joop Jacobs. Het
enige wat Katwijk daar tegenover stelde was een afstandsschot van Jan
v. d. Plas waar keeper Ton Scheurwater nog de nodige moeite mee had.
Frans v. d. Zeeuw wist in elk geval duidelijk wat hij te vertellen had in de
pauze, die met de begrijpelijke 0-0 was ingegaan.
Na rust werden Arnold Boers, Gidie v. d. Bent en Jan v. Dijk met veel
diepteballen bediend en toen pas bleek, hoe slecht de ASWH-verdedi-
ging functioneerde. Reeds na vier minuten plukte Katwijk vruchten van
de gewijzigde speelwijze. De doorgedrongen Jan v. d. Plas trok voor
naar Boers die simpel inkopte. Twintig minuten later raakte de ASWH-
defensie zodanig in paniek bij een actie van Jan v. d. Plas dat een
ASWH-er het karwei voor de Katwijker afmaakte en zijn eigen keeper
passeerde. Vlak daarna omspeelde v. d. Bent laatste man Dorée, loste
een hard schot dat afstuitte op Scheurwater waarna de toegesnelde Jan
v. Dijk de stand op 3-0 bracht. In de laatste minuut gaf Katwijk onnodig
Jacobs de ruimte om de eindstand te bepalen 3-1.
HERBERT POLANE
De gelijkmaker
LISSE - Zo vreugdevol hij aan het
eind van de eerste periode met
opgeheven armen het veld was
ingestormd, zo teleurgesteld was
hij toen het eindsein van de twee
de helft klonk. Hoe graag had Lis-
ser Boys-trainer Harry van der
Horst niet één of twee punten van
rivaal Rijnsburgsè Boys willen
afsnoepen. Op slag van rust leek
aan die wens voldaan te worden,
toen zijn team een 0-1 achterstand
nivelleerde. Een uur later stond
Van der Horst echter weer met
beide benen in de realiteit. Rijns
burgsè Boys had niet alleen met
1-4 gezegevierd; de ploeg van
Harry van der Horst moest zater
dag op eigen bodem voor het eerst
in twee jaar beide punten uit
handen geven
Nekslag
''Het tweede doelpunt heeft ons de
nekslag gégeven", aldus Van der
Horst. "Die treffer werd uit dui
delijke buitenspelpositie ge
scoord. Daardoor raakte mijn
ploeg van slag af. Daarvóór wilde
de ploeg wel, maar toen kwamen
we tegenover de routine van
Rijnsburgsè Boys gewoon veel en
veel tekort. We hadden het in de
eerste helft moeten maken. Toen
kregen wij de kansen, die RBB in
de tweede helft kreeg. Alleen de
Rijnsburgers wisten die te benut
ten en wij niet".
Debrigade van trainer Herman
Wijnands ging in een opmerkelij
ke opstelling van start. Linker
spits Gé Perfors stond op de open
gevallen plaats op het midden
veld (Hennie de Klerk was ge
schorst), terwijl Cor Vreugdenhil
door Wijnands te oud en te traag
gevonden) zijn rentree maakte en
op de linkerflank was geposteerd.
Toch was Vreugdenhil ("Als De
Klerk weer mag spelen zal ik er
wel weer naast staan, maar toch
zal ik me voor die tijd proberen
waar te maken") op die voor hem
zo ongewone positie met name
voor de pauze één van de betere
Rijnsburgers, hetgeen hij hal
verwege de eerste periode bena
drukte door de openingstreffer,
uit een voorzet van Ruud van der
Voort, op zijn naam te schrijven.
Ondanks die achterstand waren de
beste kansen voor rust echter
weggelegd voor de Lissenaren.
Vooral jeugdspeler Leo Weijers
liet zich een aantal malen gelden,
maar zijn schoten gingen óf
voorlangs öf werden door Star
gekeerd. Diezelfde Siar had even
later alle geluk van de wereld, dat
de bal na een schuiver van Ed
Langereijs via de paal in zijn
handen terecht kwam.
Maar in de allerlaatste seconde van
de eerste periode kon Harry van
der Horst dan toch juichentoen
Gerard Nij kamp een lange bal
naar de ijverige Weijers doorkop-
te, die vervolgens eerst Gert Ou-
wersloot klopte en daarna Cees
Star: 1-1.
Rijnsburgsè Boys, ontevreden over
het spel van voor rust, ging na de
pauze met nog een versnelling ho
ger van start en zette in een kwar
tier tijd, vooral door toedoen van
Piet Haasnoot,, de puntjes op de
'i'. Eerst tikte Haasnoot met een
simpele beweging een voorzet van
Perfors in, waarna hij in een
tij dsbestek van tien minuten Ger-
rit van Egmond en Henk van der
Zwan in staat stelde te scoren.
Welletjes
De ploeg van Herman Wijnands
vond het bij die 1-4 stand wel
letjes, terwijl Lisser Boys te ont
goocheld was om in het resterende
half uur iets terug te doen. Het
klasseverschil tussen de koploper
en de rode lantaarndrager was
duidelijk benadrukt.
Harry van der Horst, de man die
zich zoveel van dit duel had voor
gesteld, tenslotte: "We komen te
rug. Per slot van rekening hebben
we tot nu toe de drie sterkste ploe
gen uit de klasse gehad"
WALTER OOMEN
NOORDWIJK - John Eelman leg
de zijn vinger exact op de zwakke
plekken. Nadat Noordwijk een
2-0 voorsprong in het laatste
kwartier nog had prijsgegeven
aan DOVO (het was totaal onver
wacht 2-2 geworden), wees de
trainer op de "idiote situaties" die
waren ontstaan in de tweede
helft. "Zelfs toen we op 2-0 waren
gekomen, ontbrak de rust nog",
besefte hij naderhand. "De mid
denvelders waren veel te gretig.
Die bleven alleen maar vliegen,
waardoor we met een waanzinnig
groot gat van 60, 70 meter te ma
ken kregen en de ploeg uiteenviel
in twee delen: een aanval van zes
man en een verdediging van vier N
Het ontstaan van die twee aparte
linies die, gescheiden door een
niemandsland, volkomen onaf
hankelijk van elkaar leken te
spelen, brak Noordwijk tenslotte
zodanig op dat het zo vroeg opge
plakte etiket "fortuinlijke ploeg"
volledig versnipperd werd. Za
terdagmiddag immers, kon er
behalve over een gebrek aan
doortastenheid, vooral gespro
ken worden over pech. De pech
bijvoorbeeld dat Sjoerd Boot
halverwege het duel het veld
moest ruimen om een scheurtje
in zijn wenkbrauw te laten hech
ten; de pech ook dat twee goals
ongeldig werden verklaard; de
pech dat de eerder toch zo be
trouwbare doelman Dick Dort-
mundt in de fout ging.
Met Boot (vervangen door de rede
lijk spelen Godee) verdween in
de pauze de middenvelder die op
dat stuk terrein, dat nadien tot
verboden gebied leek te zijn ver
klaard, voor de organisatie zorg
de. Nu Karstens nog met een
achillespees-blessure aan de kant
verbleef, was Boot daar een be
langrijke speler, wiens gedwon
gen verdwijnen ertoe bijdroeg
dat het behoorlijke, gesloten
voetbal van de eerste helft daarna
nog slechts één moment uitge
voerd kon worden. Alleen laatste
man Gerard Tio slaagde er een
maal in de verbinding tot stand te
brengen. Na 75 minuten voetbal
overbrugde hij het niemandsland
via een één-tweetje met spits
Ruud Bröring. Tio betrok Bogers
in het spel en die vleugelspeler
besliste voor de zoveelste keer
een duel met figurant Nelis Hou
triet in zijn voordeel. Na de voor
zet kopte Bröring zijn tweéde
goal binnen op even beheerste
wijze als waarop hij na een kwar
tier spelen Noordwijks eerste ter
wereld had geholpen.
Evenals na de 1-0 (tot stand geko
men omdat John van Dijk knap
had geprofiteerd van aarzelend
uitverdedigen van Nico Lock,
waarna Bröring het werk met een
koelbloedig schuivertje had af
gemaakt), leken ook na 2-0
Noordwijks uitzichten uiterst
riant. Maar net als tevoren het ge-
SPIJKENISSE - Met een even
droge als doeltreffende knal on
derstreepte Arie Haasnoot twee
seconden(!) voor het einde van
het sprankelende duel Spijkenis-
se-Quick Boys de juistheid van
zijn eigen, met de paplepel inge
goten voetbaldevies ("geef nooit
op tot het moment, waarop 'de
scheids' voor het eindsignaal
blaast"), dat juist door voetbal
lers van ztfn generatie op zo
spreekwoordelijke manier wordt
gekoesterd.
In een desperate poging om de ge
lijkmakende 3-3 alsnog op het
scorebord te brengen, meldde de
31-jarige Katwijkse captain zich
twee seconden voor tijd als front
soldaat in de vuurlinie. Op ietwat
gelukkige wijze caramboleerde
het ronde object na een vrije
schop van Joep den Hollander
via het hoofd van Spijkenisser
Bart Groeneboom en de rechter
voet van Teun v.d. Plas uitgere
kend voor zijn linkerbeen, waar-
na een machtige uithaal vol
doende was omzyn verlangens te
bevredigen.
Met die 3-3 haalde het gehandicapte
Quick Boys -Cees van Roöyen
(vakantie) en Bart Zandbergen
(bronchitis) ontbraken- een gro
tere 'vangst' aan boord dan de
Lagendijk-formatie bij rust zelf
ooit voor mogelijk zal hebbên ge
houden.
Weliswaar keken de kustbewoners
op dat ogenblik tegen een ogen
schijnlijk nauwelijks verontrus
tende 3-2 achterstand aan, maar
in feite stond die score in geen
enkele verhouding tot de werke
lijke krachtsverhoudingen, als
bedacht wordt, dat Spijkenisse
de in het eerste bedrijf opvallend
statische 'Katwijkers in volledige
desorganisatie had gebracht.
Als geen ander begreep trainer Arie
Lagendijk dan ook dat zijn tak-
tisch concept 'om' moest. Ook hij
besefte, dat er voor zijn ploeg al
leen dan tegenkansen in het ver
schiet lagen, als er naar het 'pres
siewapen' zou worden gegrepen,
nu voor rust duidelijk was ge
worden, dat het Spijkenisser cen
trale verdedigingsblok in fysiek
opzicht duidelijk tekort schoot
en na het wegvallen van de aan
zijn schouder geblesseerde libero
Nico Hokke, een échte leider
ontbeerde.
De als centrumspits opererende
Freek Rienks werd na rust dan
ook voortdurend door de uitblin
kende spelbepaler Nico Kuyt
-speelde notabene met een 'losse
meniscus' en gaat op 3 oktober
onder het mes- met hoge, loep
zuivere centers als aanspeelpunt
gezocht, terwijl bij balbezit Hans
van Duyn geregeld als tweede
puntspeler in de frontlijn op
dook. Daardoor kreeg de Spijke-
nisse-achterhoede met een nau
welijks te kloppen 'luchtmacht'
te maken, wat er, mét het feit dat
het Lagendijk-korps nu wel aan
houdend in beweging was, toe
bijdroeg, dat bij de moegestreden
volgelingen van coach Jan van
Baaren de rust enf zelfverzekerd
heid plaats gingen maken voor
wanorde en onrust. Quick Boys
kreeg daardoor -met name Kuyt
(kopbal), Teun v.d. Plas (schot in
zijnet), Haasnoot (afstandsschot)
en Wim van Duyn (inzet voor
langs)- plots riante uitzichten op
goals in de schoot geworpen.
Een beeld, dat een schril contrast
vormde met de opnamen, die de
1500 kijkers voor de pauze voor
geschoteld hadden gekregen.
Toen was Spijkenisse in werke
lijk alle linies oppermachtig was
geweest. De eilandbewoners pro
fiteerden in die fase kundig van
de geoffreerde ruimte en het
zwakke uitverdedigen van de
Quick Boys-achterlijn. Wat zijn
weerslag had op doelman Theo
Guyt, die zich met de minuut on
zekerder begon te voelen. De
sluitpost droeg voor die laatste
stelling zelf het bewijs aan op het
moment dat hij over een slap rol-
lertje van Piet Brussaard dook,
wat goed bleek voor 3-2.
Daarvoor was Quick Boys er, on
danks alle kommer en kwel, in
geslaagd de snelopgelopen 2-0
achterstand (doelpunten van
Groeneboom en invaller Harry
Remmerswaal) door toedoen van
de verdienstelijk spelende lin
kerspits Wim van Duyn en Freek
Rienks (fraaie kopbal) te nivelle-
De koerswijziging waartoe Lagen
dijk tijdens de onderbreking op
dracht gaf, bracht de ommekeer.
Wat niet wegnam, dat Quick Boys
ondanks alle offensieve daden
drang, die nu wel werd ontplooid,
in het zicht van de haven dreigde
te gaan stranden. Karaktervolle
Arie Haasnoot voorkwam dat en
gaf op de valreep deze propagan-
davoorstelling voor het zaterdag
voetbal de al met al juiste 3-3 uit
slag mee.
GERARD VAN PUTTEN
val was geweest, sloeg de combi
natie van onrust en pech weer
toe. De onrust had ertoe geleid
dat het slachtrijpe DOVO in de
eerste helft niet definitief was
uitgeteld, mede omdat een snelle
tweede treffer van Van Dijk werd
afgekeurd omdat grensrechter
Van Rijn de bal de achterlijn had
zien passeren, de pech kreeg ge
stalte door de fout van doelman
Dortmundt en een nieuwe cor
rectie van scheidsrechter van der
Spoel. Twee minuten mocht
Noordwijk zich in veilige haven
wanen. Toen sloeg het noodlot
toe. Op een pass van invaller
Steef v.d. Oosterkamp, gekomen
voor Hans van Kooten, raakte de
ver uit zijn doel gesnelde Dort
mundt in verwarring. Weliswaar
had hij alle gelegenheid de bal
vrijuit weg te trappen, maar "ik
liep te kijken waar ik ermee
heenkon".
Het gevolg was dat Dortmundt fi
naal mistrapte, waardoor flank
speler Navest simpel 2-1 in het
verlaten doel kon deponeren. Pal
daarop kreeg Noordwijk op
nieuw een afknapper. Bröring
zou bij het inkoppen van 3-1 zijn
arm hebben gebruikt. Althans
volgens arbiter Van dr Spoel. De
spits zelf ontkende het heftig.
"Honderd procent onjuist. "Als
het wel zo was, zou ik het ook
zeggen, maar dit was een zuivere
goal".
De andere "zienswijze" van de
spelleider en de groeiende onrust
in de eigen gelederen, kostte
Noordwijk tenslotte het eerste
punt. Drie minuten voor tijd kon
DOVO's debuterende spits Geurt
Cornellissen, verder de hele wed
strijd onzichtbaar "verstopt"
door Frans v.d. Veen, 2-2 inkop
pen. Volledig onverwacht omdat
DOVO voordien niet de indruk
had gewekt veel meer dan alleen
een positieve voetbalinstelling en
een negatief karaktertrekje ("Ze
zouden hun tong eens thuis moe
ten laten", zei arbiter Van der
Spoel) in de strijd te kunnen wer
pen. "Zoiets mag natuurlijk nóóit
gebeuren", meende Eelman. "Als
je een kwartier voor tijd met 2-0
voorstaat, mag je dat nooit van zri
leven nog uit'handen geven."
PAUL DE TOMBE
Ter Leede krijgt
te weinig1-1
SASSENHEIM - Vorig
eindigde het treffen tussen Ter
Leede en SV'35 in een ruime 5-0
overwinning voor de Sassenhei-
mers. Na afloop was de Wasse-
naarse doelman Jaap Toet de
zondebok. Ditmaal stond het ge
zicht van Jaap Toet na afloop van
de in een 1-1 gelijkspel geëindig
de wedstrijd heel wat vrolijker.
Op miraculeuze wijze had hij zijn
doel tot ver in de tweede helft
schoon weten te houden, totdat
een penalty van Nico van de Fan-
ge hem op de knieën bracht.
Daarvoor had Kees Buys voor
SV'35 gescoord.
Met het 1-1 gelijke spel kreeg Ter
Leede eigenlek te weinig. De
Sassenheimers waren vrijwel bij
voortduring in de aanval, maar de
voorwaartsen ontbrak het aan
schotvaardigheid, al was Hans
Bisschops in de eerste helft
dichtbij een treffer, maar Toet
kon tot tweemaal toe redden.
Na rust wist SV'35 tegen de ver
drukking in te scoren via een snel
uitgevoerde uitbraak. Uit een
voorzet van de 16-jarige Ruud de
Heyer knalde Kees Buys de Was-
senaarders naar 0-1. Na deze te
genvaller voor de Sassenheimers
werd de druk op het SV'35 doel
nog groter, wat na een overtre
ding op Wim Kosters binnen de
beruchte lijnen leidde tot de pe
nalty van Nico van de Fange. Zyn
schot van elf meter betekende de
gelijkmaker (1-1).
