Rusland
wil geen
boze
wolf zijn
Controle op doping
strenger dan ooit
CS) „Bij ons
niet op
iedere
hoek een
soldaat"
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1978
"Zowel de deelnemers aan de Olympische Spelen in Mos
kou als de toeschouwers zullen zich volledig veilig voelen,
hoewel er geen tot de tanden gewapende soldaten op elke
hoek staan zoals in Montreal het geval was."
Dit citaat, gehaald uit een artikel over de Olympische Spelen van het
Russische persagentschap Novosti, is een bewijs van de zelfverzekerd
heid waarmee de Russen het veiligheidsvraagstuk tegemoet treden.
Men heeft er alle vertrouwen in dat een drama zoals in 1972 in München -
toen een aantal Israëlischè sportlieden werd gedood - zich niet zal her
halen.
Het Olympisch comité heeft een speciale commissie ingesteld die zich
bezighoudt met de veiligheidsmaatregelen. Deze commissie heeft al
contact gehad met Duitse en Franse deskundigen op het gebied van
terreurbestrijding. Nikolaj Lubomirov, lid van het Olympisch comité:
"We zijn gedwongen streng te zijn bij de aankomst van onze gasten. Aan
de grens zal intensief gecontroleerd worden op het bezit van wapens. In
ons land zijn namelijk geen pistolen en dergelijke te koop."
Toeristen
Bij de Spelen worden 600.000 toeristen verwacht, van wie er 300.000 uit het
buitenland komen. De buitenlanders komen in drie groepen van steeds
100.000 mensen. Deze groepen zullen een week blijven. Men zal dus niet
in de gelegenheid zijn om de drie weken durende Spelen van begin tot
eind mee te maken.
Van de in totaal 6V2 mihoen.kaartjes die voor alle sportevenementen tesa-
men worden uitgegeven is 30 procent voor de buitenlandse toeristen
gereserveerd. Tijdens hun 7 dagen durend verblijf kunnen de buiten
landers zes tot acht sportwedstrijden bijwonen. Viktor Boichenko,
hoofd van het bureau voor toerisme van het ministerie: "Ter Vergelij
king: in Montreal mochten de Russische toeristen in totaal maar hooguit
drie wedstrijden zien."
Er moet nog heel wat werk worden verzet, maar Boichenko is ervan
overtuigd dat het de Russen lukt de bezoekers van de Olympische Spe
len een passende ontvangst te bieden. Ze worden ondergebracht in
eerste klas hotels, toeristenhotels en jeugdherbergen. De Moskouse ho
tels hebben op dit moment gezamenlijk 50.000 bedden. In juli 1980 is dit
aantal opgelopen tot 82.000. De toeristen krijgen een volledig verzorgd
programma aangeboden inclusief slaapplaatsen, maaltijden, excursies,
culturele ontspanning, vervoer naar de stadions, enzovoorts. Er staan
ruim 5.000 gidsen en vertalers klaar die gezamenlijk 30 talen spreken.
Journalisten
Moskou verwacht in totaal 7.400 journalisten te kunnen begroeten, onder
wie 3800 radio- en tv-mensen, 3200 vertegenwoordigers -
vende pers en 400 fotografen. Dat- zijn
München en 300 mee
landen.
Naast het grote perscentrum aan de Zubovsky-boulevard, wordt in elk
stadion een klein perscentrumpje ingericht met alle noodzakelijke ap
paratuur zoals telefoon, tv-monitoren, kopieerapparaten, schrijfmachi
nes, donkere kamers voor de fotografen, enzovoorts. In het grote pers
centrum is een zaal met apparatuur, die onmiddellijk alle Russische I
informatie in vijf talen verwerkt.
In het perscentrum komen verder een restaurant, een café, bars, een post
kantoor, een geldwisselkantoor en een medisch bureau. Het Russisch
Olympisch comité heeft de journalisten trouwens nog een speciale ser
vice te bieden. De pers kan tijdens de Spelen rechtstreeks naar alle grote
steden in de wereld bellen. Een journalist kan düs op elk gewenst mo- I
ment telefonisch contact hebben met zijn redactie zonder dat hij uren op
verbinding hoeft te wachten.
Een tekening
het hotelcom
plex bij het Iz-
mailovo Park, dat
10.000 bedden zal
tellen. Als het ge
reed is zal het het
grootste hotel
complex van Eu
ropa zijn.
w.de schrij-
^aVlMJu ci in totaal 800 meer dan in
Montreal. De journalisten komen uit 135
Russische
ballen zijn
net zo goed'
"Er is geen land ter wereld dat ab
soluut alle materialen, die nodig
zijn voor de Olympische spelen,
zelf kan maken. Bovendien ver
plichten de reglementen van het
Internationaal Olympisch Co
mité ons om bepaalde spullen
van particuliere firma's uit het
buitenland te kopen. Dat zijn de
twee redenen waarom wij sa
menwerken met enkele wester
se firma's
"Maar ik moet eerlijk zeggen dat
ik de noodzaak ervan niet inzie.
Het IOC heeft ons bijvoorbeeld
verplicht om de ballen voor het
basketbal van een Japans be
drijf te kopen. Dat zijn de beste,
zegt het IOC. Maar voor mij zijn
onze Russische ballen net zo
goed. De apparatuur voor de
tijdmetingen wordt geleverd
door Swiss-Timing. Dat moet
van het IOC. Maar onze klokken
zijn beter. Wij leveren nota bene
de onderdelen aan Swiss-Ti
ming!"
Aldus Nikolaj Lubomirov van het
Olympisch Comité. Hij reageert
daarmee op berichten in de wes
terse pers dat de Russen niet in
staat zouden zijn geschikt wed
strijd-materiaal te maken. Vol
gens Lubomirov is dat onzin.
Slechts 5% van het materiaal
dat in 1980 in Moskou wordt ge
bruikt komt uit het westen. Bij
na een kwart van het overige
materiaal komt uit de Oostblok
landen (voornamelijk Polen,
DDR en Hongarije). De Russen
zelf produceren dus bijna 75%
van de spullen die bij de wed
strijden worden gebruikt. Lu-
bomiurov: "Wij zouden zelf best
meer kunnen maken, maar
waarom zouden we niet profite
ren van spullen die in andere
landen worden gefrabriceerd?
Het heeft geen zin zelf nieuwe
dingen te ontwikkelen als ze al
op de markt zijn". Onder de wes
terse firma's die aan het Olym
pische Comité leveren zijn drie
Franse, twee Japanse, een Ita
liaans, een Brits en een Zwitsers
bedrijf.
In Tallinnop korte afstand van de Finse hoofdstad Helsinki, worden de zeilwedstrijden gehoudenDe
bouw van de accommodatie vordert gestaag.
Maar bij deze bedragen horen
wel enige kanttekeningen.
Een groot deel van het geld
dat de Russen hebben be
steed aan de bouw van de
Olympische accommodatie
wordt namelijk niet op de
post 'Olympische kosten' op
gevoerd. De meeste bouw
werkzaamheden waren al op
genomen in het vijf-jarenplan
van Moskou dat van 1976 tot
1980 duurt. Door de Spelen
wordt een aantal werkzaam
heden misschien wat sneller
(en wat luxueuzer) uitge
voerd, maar alle gebouwen
zijn nodig voor de ontwikke
ling van de stad. Ook de re
constructie van de straten en
de spoorwegen zat al in het
Naar verwachting 2,/a miljard tv-kijkers zijn op zater
dag 19 juli 1980 getuige van een historisch moment
als voor het eerst in de geschiedenis de Olympische
vlam in een socialistisch land wordt ontstoken.
Plaats van handeling is het 103 duizend plaatsen tel
lende Lenin-stadion in Moskou, waar de fakkel na
een tocht door Griekenland, Bulgarije en Roemenië
om plusminus 16.00 uur Nederlandse tijd wordt bin
nengebracht.
'De USSR heeft de moderne
Olympische Spelen altijd ge
steund en zal dat ook blijven
doen", zei Leonid Brezjnev -
secretaris van de communis
tische partij en als zodanig de
leider van de Sowjet-Unie - in
1976 tegen leden van het In
ternationaal Olympisch Co
mité. "Het Sowjet-volk be
reidt zich voor op de Olympi
sche Spelen in Moskou in
1980 en zal alles doen om de
spelen tot een groot succes te
maken. Het Sowjet-volk zal
frisse impulsen geven aan 'de
prijzenswaardige ideeën over
vrede en vriendschap".
Verheugende woorden van
Rusland's sterke man. Maar
ook woorden die in de wes
terse wereld met de nodige
korreltjes zout worden ge
nomen. Sceptisch als we zijn
tegenover alles wat met de
Sowjet-Unie te maken heeft
verwachten we spelen die
zullen worden beheerst door
communistische propagan
da. "De Sowjet-Unie zal de
spelen ondergeschikt maken
aan haar politieke ideologie",
voorspellen westerse critici.
de weerspiegeling is van de
Russische opvattingen - on
voorwaardelijk te steunen.
De tweede groep vijanden be
staat uit hen die "omwille van
hun eigen streven om de we
reld te overheersen" de spe
len willen boycotten. "Ik wil
er de nadruk op leggen dat de
Sowjet-Unie de sport en de
politiek nooit heeft ver
mengd. Ze heeft de ping
pong politiek altijd afgewe
zen", meent Mikhail Efimov.
Dat de Olympische spelen nu
voor het eerst achter het ijze
ren gordijn worden gehouden
betekent volgens Efimov niet
dat er vanzelfsprekend geen
problemen zullen zijn. Maar
hij is er wel van overtuigd dat
het organisatiecomité in
Moskou veel minder moei
lijkheden behoeft te over-
h dan anderen bij voor-
Roodkapje
Het Dynamo-stadion, het oudste van Moskou, wordt gemoder
kwalificatiewedstrijden. Het biedt plaats aan 53.000 toeschouwer
erd. De voetballers spelen 1
In
Tijdens de Olympische spelen in
München in 1972 won de Finse
atleet Lasse Viren op magistrale
wijze de 10 kilometer. Vier jaar
later deed de magere politieman
opnieuw de wereld versteld staan
door in Montreal zowel de 5 als de
10 kilometer op zijn naam te
brengen. Een superpreslcctie'
riepen de toeschouwers: 'doping'
oordeelden de kenni
collega-hardlopers.
De sportwereld lijkt rj
der doping te kun
Terwijl de medici
bonzen proberen h
bruik te bestrijden, worden steeds
maar weer nieuwe middeltjes
njaloer
en beslaan.
1 sportbond-
dopingge-
uitgevonden die de sportman/
vrouw tot betere prestaties moe
ten brengen.
Vladimir Klykov, lid van het Rus
sisch Olympisch Comité en vice-
voorzitter van het anti-doping
comité, gelooft dat de Russen vol
doende apparatuur hebben om de
sporters die tijdens de Spelen hun
heil willen zoeken in doping, af te
schrikken. In 'Olympiade', het
maandblad van het organisatie
comité. schrijft hij: "Op dit mo
ment kunnen onze specialisten
zestien keer zo j j
steroïde-analysl
Montreal. En o
nog druk bezig 0
nabole
maken als in
e mensen zijn.
te onderzoeken
hoe het nog sneller kan".
Een speciaal laboratorium voor de
normale doping- en anabole ste-
roïdecontroXe wordt gevestigd in
een gebouw aan de Kazanov-
straat. De apparatuur voor de
hormonen-controle wordt opge
steld in het Olympisch dorp. In
alle Olympisch stadions zullen
dopingcontrole-kamers worden
\ngerichl.
Vladimir Klykov: "De dopingcon
troles in Moskou zullen strenger
en uitgebreider zijn dan op alle
voorgaande Spelen. Maar toch is
dit het enige onderdeel van ons
programma waarbij we graag
negatieve resultaten halen
'Als je die mensen hoort praten
denk je meteen aan het
sprookje van Roodkapje dat
werd opgegeten door de boze
wolf. Dit keer zal de Olym
piade het slachtoffer worden,
beweren die mensen. Maar ik
kan iedereen verzekeren dat
niemand in Moskou de witte
Olympische vlag rood zal
gaan verven", aldus Mikhail
Efimov van het Russische
persagentschap Novosti.
artikel over de Moskouse
spelen doet Efimov - die de
zomerspelen van Tokio in
1964 en Montreal in 1976. als
mede de winterspelen van
Sapporo in 1972 bijwoonde -
een felle aanval op de "open-
jlijke en heimelijke vijanden
van de Moskouse Olympia
de". Hij verdeelt ze in twee ca
tegorieën. De eerste groep
bevat de mensen die bang zijn
dat de Sowjet-Unie de Spelen
zal gebruiken voor politieke
doeleinden en de politiek de
sport zal verslinden zoals de
boze wolf met Roodkapje
deed. Efimov gelooft dat die
mensen geen been hebben
om op te staan, omdat de
Sowjet-Unie er altijd blijk
van heeft gegeven de Olympi
sche idee - dié in grote lijnen
Olympische Spelen
"Ik kan me niet voorstellen dat
je in Moskou .situaties mee
maakt zoals in Montreal toen
de openingsceremonie werd
gehouden in een nog niet af
gebouwd stadion, de toe
gangswegen naar de sport
stadions maar voor de helft
aangelegd waren en de on
dergrondse roltrappen in het
Olympisch dorp eruit zagen
als een skelet van een of ander
uitgestorven diersoort omdat
ze niet op tyd gemonteerd
konden worden. Ik kan me
nog goed de paniekerige ver
halen herinneren in de Cana
dese kranten. Omdat de leve
ranciers en de bouwers van de
sportcomplexen steeds maar
weer hun prijzen opschroef
den dreigde op een gegeven
moment de hele Olympiade
afgelast te worden".
Deze toestanden, door Efimov
met enig leedvermaak ge
schetst, zullen in Moskou in
derdaad niet voorkomen. De
22e Olympiade zal een van de
best georganiseerde sport-
feesten uit de geschiedenis
worden; daar kun je vergif op
innemen. Bovendien zal het
naar verhouding een van de
allergoedkoopste Olympia
des worden. De kosten wor
den geraamd op bijna drie
kwart miljard gulden. Ter
vergelijking: München '72
kostte ruim twee miljard,
Montreal '76 bijna vier mil
jard gulden.
vat.
Bestemming
Alle 'Olympische' gebouwen
hebben een bestemming voor
na de spelen. Het Olympisch
dorp bijvoorbeeld wordt na
juli 1980 een gewone woon
wijk en zal er ook praktisch
net zo uitzien als alle andere
nieuwbouwwijken in de grote
Russische steden. Het bestaat
uit achttien flatgebouwen van
zestien verdiepingen. Op de
begane grond zijn allerlei
voorzieningen zoals restau
rants, bars, winkels, biosco
pen en theaters, een zieken
huis en uiteraard een groot
sportcomplex voor de trai
ningen. Na de spelen kunnen
er 14.000 Moskovieten wonen,
voornamelijk in- twee- en
driekamerwoningen. Dan
zullen ook enkele scholen in
gebruik worden genomen.
Het dorp is 107 hectare groot
en is gesitueerd aan de Mi-
churinski Avenue in het zuid
westen van Moskou.
In de grondwet is vastgelegd
dat elke inwoner van de
Sowjet-Unie recht heeft op
woonruimte. De overheid
geeft de woningbouw daarom
een hoge prioriteit. Er is nog
steeds woningnood - zij het in
veel geringere mate dan in
Nederland - maar in een
koortsachtig tempo worden
woonblokken uit de grond
gestampt om elke Russische
staatsburger een dak boven
het hoofd te kunnen geven.
De meeste Russen krijgen
dan ook redelijk snel een huis
toegewezen.
Des te opvallender is het - en
voor de overheid is dat het
bewijs dat de Olympische
Spelen populair zijn bij de
bevolking - dat duizenden
Moskovieten die nu in aan
merking komen voor een
nieuwe woning, gevraagd
hebben om nog twee jaar op
de wachtlijst te mogen blijven
staan. Ze hebben dat wachten
er best voor over om straks in
het Olympisch dorp te mogen
gaan wonen.
