Met Knetemann
won de beste
Post: „Zoetemelk kan op ons rekenen"
j?
rif
pel
Beter sterven als held,
dan afgaan als een sul
Wagtmans
op het
matje
BAANDAG 28 AUGUSTUS 1978
SPORT SPORT SPORT
■JURBURG (GPD) - Een
van de grootste compli
menten die Gerrie Knete-
mann bij het behalen van
zijn wereldkampioen
schap uit vakkringen
kreeg, kwam uit de mond
van Bernard Hinault. „Ik
ben", zei de dit jaar in de
Tour de France officieel
als grote vedette geinstal-
leerde Fransman na zijn
mislukte machtsgreep op
de Nurburgring, „niet te
leurgesteld, omdat de bes
te heeft gewonnen. Dat
vind ik erg belang
rijk".
Gerrie Knetemann de beste... „Ik
kan het niet geloven", herhaalde
hij bij voortduring hoofdschud
dend in de feestzaal van zijn ho
tel, waar ter ere van hem vele fles
sen champagne hun kurk verlo
ren. „Onbegrijpelijk. Ik had me al
helemaal verzoend met een ne
derlaag. Tweede worden is ook
mooi, dacht ik". Gerrie Knete
mann: acht jaar geleden nog stra
tenmaker in Amsterdam, nu een
profwielrenner die met het bezit
van een regenboogtrui zijn toe
komst zeer goed geborgen
weet.
Daaróm
Dank zij een schitterende inspan
ning die zijn enige rivaal in de fi
nale, titelverdediger Francesco
Moser, op de knieën dwong. De
wielerkenners aan de meet had
den zich erover verbaasd. Fran
cesco Moser immers, dit seizoen
winnaar van 28 koersen, beschikt
over een veel betere eindsprint.
„Daaróm juist", zei Gerrie Kne
temann, „gaf ik mezelf eigenlijk
geen kans. Van de tien sprints te
gen Moser, verlies ik er theore
tisch gesproken tien. Zoals Moser
zich gedroeg, ben ik er ook van
overtuigd dat hij zich zeker van
de eerste plaats voelde"
Die indruk wekte de kampioen van
vorig jaar overigens in het geheel
niet. Hij leek in de beslissende
ontsnapping, die hij met Gerrie
Knetemann op zes kilometer van
de aankomst inzette, druk bezig
met onderhandelingen om zijn
I SPORT
positie veilig te stellen. Moser
ging bij de aflossingen met Kne
temann vele malen duidelijk een
gesprek aan, waaruit het beeld
ontstond van een naar een ak
koord hunkeiende onzekere fi
nalist.
Knetemann ontkende omkopings
pogingen van de Italiaan, maar
gaf royaal toe dat, tegen de ach
tergrond van wat er op dat gebied
aan historie in een wereldkam
pioenschap groeide, twijfel over
Mosers praatacties niet vreemd
was. Knetemann: „Dat zou ik ook
denken als ik zoiets zag. Maar hij
benaderde mij echt niet om iets te
regelen. Dat zou ik in zijn plaats
trouwens evenmin gedaan heb
ben. Als je Moser heet en je gaat
met Knetemann naar de eind
streep, dan maak je je weinig zor
gen. Zo'n finale, daar hoefje heus
geen geld tegenaan te gooien. Dat
er tussen ons soms zo gekletst
werd, was om de koerssituatie
door te nemen. Over het regelma-
Stil
Technisch gezien lag een belang
rijk deel van de verklaring voor
Knetemanns opzienbarende
overwinning in het feit dat hij bij
de beslissende tempoversnelling
op de pedalen was blijven staan,
terwijl Moser na zijn demarrage
terug in het zadel ging, waarmee
hij vaart verloor. „Ik wist niet wat
ik zag", aldus Knetemann over de
laatste 150 meter, waarin hij aan
vankelijk een lengte verspeelde,
„toen Moser ineens stil viel. Alsof
hij tegen een muur opknalde. Dat
ik was blijven staan, speelde toen
in mijn grote voordeel, maar dat
besefte ik later pas. Op het mo
ment dat we over de streep gin
gen wist ik echt niet dat ik had
gewonnen" Francesco Moser
oordeelde over die finale met een
gezicht als een donderwolk: „Dat
Zoetemelk
blijft bij
Franse ploeg
NURBURG - Joop Zoetemelk
heeft zijn contract bij zijn Fran
se sponsor met een jaar ver
lengd. Zijn beslissing om niet in
te gaan op een aanbod van Peter
Post blijkt Zoetemelk afgelopen
week al genomen te hebben.
Zoetemelk: „Ik tekende mijn
nieuwe contract al, maar om de
nodige rust te bewaren rond de
wereldkampioenschappen heb
ik dat geheim gehouden"
was een verschrikkelijk slechte
sprint van mij. Ik ging verkeerd
aan en dat snap ik nog steeds niet.
Maar: Knetemann reed bijzonder
sterk. Dat is iets wat zeker is"
Knetemann had zijn grote vorm
eerder in de race bewezen met
een serieuze ontsnapping in het
gezelschap van Bernard Hinault
en Guiseppe Saronni. Op 30 ki
lometer voor het einde was dit
drietal begonnen, daarmee de
eerste grote actie van de lange
wedstrijd (273 kilometer) plaat
send. Ondanks die inspanningen,
haakte Gerrie Knetemann vlot
aan bij de beslissende ontsnap
ping van Francesco Moser die
vertrok op het moment dat een
poging van Jan Raas sneuvel
de.
Sterke knechten
Het succes van de 27-jarige Gerrie
i Gerrie Knetemann (r) is net voldoende: hij verslaat Francesco Moser op
Knetemann in de resterende 6
kilometer van dit wereldkam
pioenschap, steunde op een al
gemeen geroemd teamwork.
Knetemann: „Ik heb er geen
woorden voor, zo fantastisch ging
het. Er is keihard gewerkt. Uiter
lijk viel dat misschien niet zo op,
maar in zo'n peloton merk je du
vels goed wat sterke knechten
betekenen". Een voor een waren
ze na gedane arbeid afgevallen:
Scheuneman als eerste (na 80 ki
lometer), daarna in volgorde
Priem (150 km), Havik (180 km),
Van Vliet, Van Katwijk, Van den
Hoek, Langerijs (190 km) en
Lubberding (225 km).
Cees Priem over het knechten-
werk: „Zwaar, maar wel dank
baar als je ziet dat het succes
heeft. Op moeilijke stukken hiel
pen we Raas, Knetemann en Zoe
temelk door ze uit de wind te zet
ten en te duwen. Of ze hielden
zich vast aan onze broeken, of aan
het zadel. Dan trap je je wezen
loos en ineens merk je dat de pijp
op is... Zo gaat dat". Joop Zoete
melk: „Mijn eigen kans kon ik
niet rijden, omdat ik te veel last
kreeg van de kou en de regen,
maar ach... het belangrijkste vind
ik, dat we als ploeg zo goed heb
ben gereden"
NURBURG (GPD) - De carrière van Gerrie Knetemann als beroepsren-
ncr, begon in 1974, toen hij een contract tekende bij de Franse ploeg
waarvan Joop Zoetemelk nog steeds kopman is.
In zijn eerste seizoen won Knetemann vijf wedstrijden, waaronder de Gold
Race. Een j aar later kwam h ij tot zes o verwinn in genwaarvan een ritzege
in de Tpur de France en de Ronde van Romandië de belangrijkste waren.
Peter Post nam de inmiddels van Amsterdam naar West-Brabant (Huy-
bergen) verhuisde Knetemann in 1976 onder contract. Dat seizoen ein
digde hij negen keer als eerste, onder andere in de Ronde van Andalusië
en de Ronde van Nederland. Het jaar daarop werd eenzelfde aantal
overwinningen behaald met als voornaamste uitslagen: de Henniger
Turm, de Vierdaagse van Duinkerken en twee etappes in Parijs-Nice en
de Tour de France.
Dit seizoen begon Knetemann sterk met de Ronde van de Middellandse
Zee te winnen en daarna Parijs-Nice (met twee etappeoverwinningen).
Voorts won hij de Proloog in de Ronde van Zwitserland, de 19de en de
22ste etappe in de Tour de France en droeg hij twee dagen de gele trui in
de Ronde van Frankrijk.
Geweldig
En Jan Raas, die ondanks zijn som
bere woorden vooraf over zijn
vorm voortreffelijk koerste („Ik
stond er zelfvan te kijken"), prees
de onderlinge samenwerking
met „Ronduit voorbeeldig, ook
van de renners die niet in onze
ploeg zitten. Zoetemelk bijvoor
beeld gedroeg zich geweldig"
Jan Raas zelf, had in Johan van
de Velde die voor deze wedstrijd
aan hem persoonlijk was toege
voegd een voortreffelijke hulp
gehad. Als enige van de knech
ten, haalde de pas 21-jarige Bra
bander de finale, daarmee an
dermaal bewijzend dat hij over
kwaliteiten beschikt die hem in
de toekomst nog ver kunnen
brengen.
PETER HEERKENS
Uitslag
1. Gerrie Knetemann (Ned) 273 km
in 7 uur, 32 min. en 4 sec., 2. Fran
cesco Moser (Ita) z.t., 3. Jörgen
Marcussen (Den) op 20 sec., 4.
Giuseppe Saronni (Ita) op 0.28, 5.
Bernard Hinault (Fra) z.t., 6. Joop
Zoetemelk (Ned) z.t., 7. Valerio
Lualdi (Ita) op 0.39, 8. Herman
van Springel (Bel) op 0.47, 9. An
dre Dierickx (Bel) z.t., 10. Roger
de Vlaeminck (Bel) z.t.. 13. Jan
Raas (Ned) z.t., 14. Didi Thurau
(Wdl) op 0.52, 26. Johan van de
Velde (Ned) op 4.19.
NURBURG (GPD) - Ofschoon de
voorwaarden van de werkover-
eenkomst tussen Gerrie Knete
mann en zijn Engelse sponsor
Raleigh, vastliggen voor volgend
seizoen, zal de nieuwe wereld
kampioen het in 1979 niet met dat
in het contract bepaalde jaarsa
laris hoeven te doen
Jk ga", aldus ploegleider Peter
Post, „dat bedrag herzien. In de
bespreking voor deze wedstrijd
heb ik aangekondigd dat ik dat
zou doen wanneer het succes daar
aanleiding toe zou geven. Ook het
contract van Jan Raas zal ik, na
alles wat hij vandaag presteerde,
zeker aanpassen"
Fantastisch
Wanneer dat gebeurt, vermoedelijk
in de rustige wintermaanden, zal
Peter Post proberen om Knete
mann en Raas dan alweer voor
langere tijd vast te leggen. Post-
Jk hoop een plan te kunnen ma
ken dat is gebaseerd op een lang
durige samenwerkingWe hebben
nu een fantastische ploeg, met zo
veel mogelijkheden dat de Ne
derlandse wielersport zich de eer
ste vijfjaar geen zorgen hoeft te
maken wanneer we tenminste de
ze lijn kunnen aanhouden. Ik
streef een beleid na, dat niet al
leen nu maar ook op verdere ter
mijn tot resultaat leidt. En daar
om zal ik zeker ook goed waken
over het programma van Knete
mann Hij moet een schema krij
gen dat geen roofbouw op hem
pleegt, dat ben ik me erg be
wust".
Knetemann ziet zich voorlopig nog
wel bij Peter Post blijven. Knete
mann: ,JIij is een goede ploeglei
der, we hebben veel succes en ver
dienen daardoor goed geld. Ze
moeten me een hoop bieden, wil ik
ooit naar een ander gaan .Ik denk
niet dat iemand dat bedrag voor
mij op tafel brengt"
Wat het financiële aspect van zijn
wereldtitel betreft is Knetemann
begonnen met een uitgave van
f25.000 die volgens afspraak
door de winnaar aan de ploeg be
taald moet worden. De begeleider
van de profs, Piet Liebregts, die
dat akkoord smeedde: „Alle ren
ners delen mee, óók degenen die
zijn uitgevallen."
Extraatje
Behalve de f5000 die elk lid van de
ploeg krijgt uitgekeerd, hield
Joop Zoetemelk er een niet on
aanzienlijk extraatje aan over
Peter Post namelijk verklaarde
dat zijn ploeg in de toekomst Joop
Zoetemelk wel eens de helpende
hand zal bieden. Een openlijke
bekentenis van een combine dus
Post: Jnderdaad, maar daar
dienen we de Nederlandse wieler
sport mee. Ik vind dat wij iets te
rug moeten doen voor alles wat
Joop Zoetemelk vandaag in Kne
temanns belang deed. De ver
diensten van Zoetemelk zijn niet
in geld terug te betalen en daar
om gaan we het op een andere
manier doen. Hij mag in de koer
sen op enige samenwerking met
ons rekenen"
Coach Wagtmans na „drama" De Rooy
5?
NURBURG (GPD) - Slechts iets meer dan 200 meter
scheidden Theo de Rooy zaterdagmiddag op de Nurbur
gring nog van de wereldtitel bij de amateurs. Op dat mo
ment joeg het restant van het kwantitatief eens zo machti
ge peloton langs de dapper tegenstribbelende Oranje
renner. De volledig opgebrande heao-student uit het
Drentse Erica moest vervolgens machteloos toezien hoe
de Zwitser Gilbert Claus tot bijna ieders verrassing naar
de wereldtitel sprintte.
In zijn kielzog volgden de Pool
Sujka (zilver) en Claus' landgeno
ten Mutter (brons)- en Trinkler,
die daarmee het overweldigende
succes van de Zwitsers comple
teerden.
Schok
Voor de laatste jaren
zoveel zelfvertrouwen aan deze
individuele wegwedstrijd be
gonnen Oranje-equipe restte
slechts de teleurstelling. Ook de
troostrijke woorden van de ook al
danig geschokte Rini Wagtmans
konden die depressieve stem
ming aanvankelijk niet opheffen.
Gedrogeerd immers door de ecla
tante triomf van drie dagen daar
voor in de ploegentrijdrit en de
prognostiek die de vaderlandse
wegcoach vervolgens uitdroeg,
kwam de gemiste kans op ten
minste een plaats op het erepo
dium als een schok. En dat gold
niet alleen voor Theo de Rooy,
maar in feite voor de voltallige
ploeg.
Op de Nurburgring betaalden de
Nederlanders in feite de tol voor
de superioriteit die zij in de we
ken voorafgaande aan dit titelge
vecht zonder veel historie aan de
dag hadden gelegd. Die verhoog
de waakzaamheid bij de buiten
landers was er ook direct de oor-
NURBURG - De uitslag
reld kampioenschappen
zaterdag zijn:
1. Gilbert Glaus (Zwi) 182,5 km in 4 uur,
41 min. en 47 sec., 2. Krzystof Sujka (Pol)
z.t., 3. Stefan Mutter (Zwi) z.t4. Richard
Trinkler (Zwi) 4.41.47,5. Fausto Stiz (Ita),
6. Henning Jorgensen (Den), 7. Tadeusz
Wojtas (Pol), 8. Jose Luis Rodriguez
(Spa), 9. Alexander Averine (Sov), 10.
Juan Arroyo (Ven). 11. Theo de Rooy.
(Ned), 12. Jiri Skoda (Tsj), 13. Harry
Hannus (Fin), 14. Claude Criquelion
(Bel), 15. Sylvain Blandon (Fra). 16.
Faustino Ruperez (Spa), 17. Ludek Mraz
(Tsj), 18 Herbert Spindler(Oos), 19. Luigi
Busacchini (Ita), 20. Gerard Dessertennc
(Fra), 21. Jo Maas (Ned), 33. Fonsde Wolf
(Bel), 34. Bert Oosterbosch (Ned) allen
z.t. als Trinkler. 36. Frits Pirard (Ned) op
0.36,86 Jacques van Meer (Ned) op 18.21
Arie Hassink gaf op.
zaak van dat elke demarrage van
een Oranje-renner onmiddellijk
werd beantwoord. De vooraf
door Wagtmans als kampioen ge
tipte Bert Oosterbosch had het in
dat opzicht nog het zwaarst te
verduren. „In de laatste ronde",
bevestigde Stefan Mutter later,
„heb ik constant aan het wiel van
Oosterbosch gezeten. In Rijn-
land-Paltz heb ik nare ervaringen
aan hem overgehouden".
Met uitzondering van de dappere
demarrage van De Rooy, die op
drie kilometer van de eindstreep
een alles-of-niets poging onder
nam, waren alle Nederlandse
vluchtpogingen daarom ook ei
genlijk bij voorbaat tot misluk
ken gedoemd. „Maar het is nog
altijd beter te sterven als een held
dan af te gaan als een sul", oor
deelde Wagtmans over de uitein
delijk zo teleurstellende afloop.
„Wanneer iemand zo dicht bij de
wereldtitel is en dan nog de
overwinning uit handen moet
geven, mag je gerust spreken van
een sportieve tragedie. Voor
zover ik mij kan herinneren, is
zoiets ooit eerder alleen Bitossi
overkomen"
Vlucht
De basis voor die verrassende ont
snapping werd in feite gelegd
door Oosterbosch, die na zijn zo
veelste aanval in de slotfase an
dermaal tot de orde werd geroe
pen. „Op dat moment", refereer
de De Rooy naderhand, viel het
tempo even stil en ben ik onmid
dellijk keihard op de „13" door
gegaan". Het leek wel degelijk
een vlucht met perspectief, maar
enerzijds miste het voorin ver
toevende Oranje-trio Ooster
bosch, Maas-Pirard uiteindelijk
toch de kracht en het vermogen
om het tempo te breken, ander
zijds ontbeerde de veelvuldig
schakelende De Rooy de pure
macht om de coup te doen slagen.
Jo Maas verontschuldigend:
„Toch hebben we echt gepro
beerd om de zaak af te stoppen,
maar daar was geen beginnen aan
omdat de Polen en Zwitsers
beurtelings demarreerden".
Theo de Rooy, de veruit actiefste
van het Oranje-sextet, deelde ook
geenszins de visie dat hij in de
Theo de Rooy r) 200 meter
aanloop naar de finale te veel
werk zou hebben verzet, waar
door zijn krachtenreservoir te
sterk zou zijn aangetast. „Ik heb
weliswaar voortdurend bij de
eerste tien gereden, maar nimmer
aangevallen. Alleen wanneer dat
strikt noodzakelijk was ben ik
meegegaan". Het aantal keren
dat De Rooy wel gedwongen was
zijn bijdrage te leveren tot het
neutraliseren van een ontsnap
ping was echter legio. En juist die
toch goeddeels onnodig ver
speelde energie brak hem in de
laatste kilometer op.
De manier waarop De Rooy zich op
de Nurburgring desondanks de
nodige faam verwierf, droeg er
voor een niet gering deel toe bij
dat de Nederlanders een sportief
debacle bespaard bleef. Want
daar zag het aanvankelijk wel de
gelijk naar uit, toen Jacques van
Meer halverwege in de achter
hoede verzeild raakte, Arie Has
sink bij het ingaan van de zeven
de ronde gedesillusioneerd af
stapte en Bert Oosterbosch door
een schakelfout het contact met
het inmiddels reeds danig uitge
holde peloton verloor. Exact op
dat moment, zo'n 50 kilometer
van de verlossende eindstreep,
begon de gedoodverfde favoriet,
de Belg Alfons de Wolf, aan zijn
solo van 40 kilometer.
„Lokomotieven"
Die tactische tegenzet van de Bel
gen was een geduchte streep door
de rekening van de Nederlan
ders, omdat Wagtmans tevoren,
maar wel iets te nadrukkelijk,
had aangekondigd dat de zes
Oranje-renners bij die vitale pas
sage zouden transformeren in
„lokomotieven". „Het was", be
kende Wagtmans, „de bedoeling
dat Oosterbosch toen zou demar
reren en daarbij in de rug zou
worden gedekt door Maas en Pi
rard. Zou hij worden terugge
pakt, dan was het de beurt aan
Maas of Pirard om onmiddellijk
de Nederlanders slechts de steun
kregen van de Russen. Dat zij uit
eindelijk toch in die opzet slaag
den, betekende een vooral finan
ciële domper voor de Belgen, die
bij een wereldtitel van De Wolf
mochten rekenen op een aan
trekkelijk honorarium van
Lomme Driessens, de toekom-
i de 22-jarige
erd dit mon-
)or Arie Has
an Wagtmans
verzet1
de
val
te
De
vlucht van De Wolf veranderde
het scenario echter ingrijpend.
Vanaf dat moment was het
slechts zaak de toekomstige pro
fessional te achterhalen, waarbij
stige ploegbaas
Belg.
Een sportief drama
diale titelgevecht
sink, die op advies
had gekozen voor
44 x 20. Die versnelling was ech
ter gebaseerd op een weertype
zoals dat heerste tijdens de laat
ste dagen. Het gemonteerde ver
zet bleek echter onder de sterk
gewijzigde klimatologische om
standigheden duidelijk te hoog.
„Bij warm weer", meende Wagt
mans naderhand, „had Hassink
met zijn postuur dat verzet ge
makkelijk kunnen rijden, maar
nu miste hij daarvoor de macht"
Voor Hassink kwam zijn op
nieuw mislukte WK-optreden,
zijn vijfde, des te harder aan, om
dat hij niet geheel ten onrechte
van de veronderstelling uitgaat
dat hij niet meer voor een start
bewijs in aanmerking zal ko-
Schrale troost
Een van Nederlands meest succes
rijke en karaktervolle amateurs
moest nu vanuit de rennersbox
toezien hoe Stefan Mutter op 300
meter van de eindstreep de sprint
aantrok. Daar tekende zich het
drama af voor Theo de Rooy, dit
seizoen al winnaar van Rijnland-
Paltz en de Ronde van Slowakije,
en begon de victorie van Gilbert
Claus, die zijn reputatie als af-
wachter volledig waarmaakte.
Vanuit laatste positie begon de
22-jarige Zwitser aan zijn opmars
naar de wereldtitel. Die massale
eindsprint vormde de boeiende
apotheose van een aantrekkelijke
finale die het kampioenschap als
zodanig echter niet meer kon
redden. Net zoals de wielerwe-
reld deze wereldkampioen ver
moedelijk even snel zal zijn ver
geten als zoveel van zijn voor
gangers.
Voor Rini Wagtmans restte slechts
de schrale troost, dat de Neder
landers „niet als kemphanen te
genover elkaar hadden gestaan,
maar eindelijk als ploeg hadden
gereden". Aan zijn grootspraak
van de dagen daarvoor wenste hij
liever niet meer herinnerd te
worden.
NURBURG (GPD) - Uiterlijk bin
nen veertien dagen zal het
hoofdbestuur van de KNWU een
gesprek hebben met Rini Wagt
mans, waarin de wegcoach ver
antwoording zal moeten afleg
gen voor zijn tijdens de WK in
een aantal gevallen kwetsende
optreden. Vooralsnog schrijft
unievoorzitter ir. J. Hylkema de
niet bijster fijnzinnige opmer
king van Wagtmans, zoals
„baanrenners zijn feestneuzen",
toe aan de roes van het succes
waarin hij verkeerde. „Maar zo
dra hij weer ontnuchterd is gaan
wij direct met hem praten. Het
liefst zou ik dat maandag al
doen, maar daarvoor is de tijd te
kort. Langer dan veertien dagen
zullen we echter zeker niet
wachten".
Tijdens dat gesprek zal tevens een
aantal conflicten uit de weg ge
ruimd moeten worden, dat er nu
reeds bestaat tussen de weg
coach en baancoach Frans
Mahn. „Te meer", aldus ir. Hyl
kema, „omdat wij in de toe
komst willen streven naar een
wat minder strikte scheiding
tussen de weg- en de baanploeg.
De samenwerking tussen deze
twee groeperingen zal een stuk
intensiever moeten wor
den".
Bovendien hoopt het uniebestuur
in de komende weken het struc
tuurplan te kunnen afronden
met de aansteling van een baan-
trainer (Peter Nieuwenhuis) en
een trainer voor de veldrijders.
Frans Mahn zal met ingang van
het komende jaar deel gaan uit
maken van het coordinatieteam
(samen met Adriaan de Schip
per en Wim Rozenburg), waarbij
hij speciaal zal worden belast
met het opleidingswerk in de
districten en in een later sta-
lium bij de clubs.
