Perkins wens in
Nederland vervuld
Discotheek na
een saaie dag
DOORBRAAK PAUL JABARA
Vechtende held maakt
schurken onschadelijk
Films
deze week
VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1978
Samen met Bibi Andersson spelen...
Bibi Anderson (links)
AMSTERDAM(GPD) - De
belangrijkste reden dat de
Amerikaan Anthony Per
kins bereid bleek de man
nelijke hoofdrol te spelen
in George Sluizers verfil
ming van Harry Mulisch'
roman Twee Vrouwen, is
de mogelijkheid geweest
die hem nu werd geboden
om Bibi Andersson als te
genspeelster te hebben.
De scholier slingert de boekentas
in de hoek, de kantoorklerk
schuift met een diepe zucht de
stoel onder zijn bureau. Op de au
towegen is het een drukte van
belang. In de winkels staan lange
rijen voor de kassa. Vlak voor
sluitingstijd proberen de i
nog wat boodschappen v<
weekend in huis te halen.
'Thank God it's Friday", in de
hoofdrollen: Paul Jabbara en
Donna Summer. Luxor, Leiden.
Vermoeid na een inspannende
week kom je thuis. Je eet, leest de
krant en gaat je douchen en om
kleden. Ineens krijg je een blij
gevoel over je. Alle moeheid ver
dwijnt en je denkt aan je vrienden
en vriendinnen met wie je van
avond op muziek van The Com
modores en Donna Summer gaat
dansen. Je neuriet en maakt wat
danspasjes voor de spiegel. Even
nog de spuitbus onder de oksels
houden, snel de tanden poetsen,
de glitterkleren aan en maken dat
je het duffe huis uit komt. Op
naar 'where the action is': de dis
cotheek. Thank God Its Friday!
De discofilm-rage heeft weer toe
geslagen. Na Saturday Night Fe
ver, met vedette John Travolta,
nu Thank God Its Friday met de
nieuwe ontdekking Paul Jabara.
Het is een redelijke rolprent ge
worden, die vooral de jeugdige
discotheekbezoeker zal aanspre
ken. Het verhaal is van geen en
kele waarde; alles draait om dans
en muziek in de discotheek The
Zoo die in de film trouwens erg
fraai wordt omschreven als 'Dis
neyland met tieten'.
Vooral wat de muziek betreft
komt de toeschouwer aan zijn
trekken met het fantastische 'Too
hot ta trot' van The Commodores
en het sensuele stemgeluid van
disco-queen Donna Summer die
een zeer gevoelige versie brengt
van haar hit 'Last dance'. Haar ac
teertalenten zijn wat minder,
maar dat geldt ook voor de mees
te andere creaturen die in de film
te zien zijn. Voor wie IV2 uur pre
tentieloze ontspanning wil is de
film een aanrader. Maar duik
daarna wel meteen zelf de disco
THEO TEMMINK
Anthony Perkins
Perkins en Andersson hebben vorig
jaar tegelijkertijd grote toneel
successen gehad op Broadway en
sindsdien was het een hartewens
van Perkins om een keer een film
of een toneelstuk samen te kunnen
doen met de fameuze Bergman
actrice. De vervulling van die
wens bleek niet in Amerika, maar
wel in Nederland mogelijk.
MOTIEF
the beach, Psycho, The Trial,
Catch-22 en Murder on the
Orient-Express, noemt als een
andere reden om de uitnodiging
voor Twee Vrouwen te
den: „De helderheid
mijn rol was uitgeschreven, de
humor van het script en de ver
rassing aan het slot. Maar de kans
om samen te werken met Bibi,
die ik al heel lang bewonder, was
wel mijn belangrijkste motief.
Kortgeleden ontmoette ik haar
voor het eerst. Dat was toen ik
speelde in Remember my name,
een film die geproduceerd werd
door Robert Altman, onder het
zelfde dak waar Bibi toen speelde
in Quintet, een film die geregis
seerd werd door Robert Altman
Toen hebben we gebabbeld sa-
pien over eens een mogelijke sa
menwerking, terwijl we er geen
notie van hadden dat die gele
genheid zo snel zou komen"
Anthony Perkins is een acteur die
zijn doorbraak maakte in de jaren
vijftig, tegelijkertijd met James
Dean en Paul Newman. Hij
speelde onder de befaamdste re
gisseurs, Cukor, Welles, Hitch
cock, Logan, Dassin tot en met
Chabrol. Maar de laatste jaren
staat hij vaker op het toneel dan
voor de camera. De afgelopen
twee jaar in Equus, in de psychia-
terrol die in de verfilming van het
stuk door Richard Burton werd
gespeeld: „Dat is waarschijnlijk
de meest populaire, niet-muzi-
kale theateruitvoering die Ame
rika gezien heeft in vijftig jaar
tijd. Ik heb de rol twee keer ge
speeld. Anthony Hopkins speel
de hem bij de première, daarna
kwam ik, toen Burton en daarna
weer ik. Het is ook een fantas
tisch stuk, waar ik met enorm ge
noegen aan gewerkt heb, ook al
had ik intussen wel zelf zes films
kunnen doen"
Thank God it's friday"
Verknipt
Paul Jabara, die als "Carl" één van
de hoofdpersonen is in de disco
film "Thank God it's friday", was
voor de Europese première aan
wezig op een party op een boot in
de havens van Amsterdam. Paul:
"Toen ik merkte, dat Donna
Summer niet wilde luisteren naar
een nummer, dat ik voor haar had
geschreven, ben ik haar achter-
nagereisd naar Porto Rico, waar
ze op dat ogenblik was.
Toen ik haar eindelijk had gevon
den, heb ik haar met mijn song in
de badkamer opgesloten. Dat wil
zeggen, dat ik haar een cassette
recorder gaf met het nummer er
op. Toen moést Donna wel luiste
ren en ze vond het nummer zo
goed, dat ze het graag in de film
wilde zingen.
Donna Summer speelt in "Thank
God" de rol van een aankomend
zangeresje Nicole Sims, die pas
een kans krijgt om carrière te
maken, wanneer ze in de disco
theque "The Zoo" brutaalweg
een microfoon pakt en gaat zin
gen. De disc-jockey krijgt aan
vankelijk enige "discostuipen"
maar wordt razend enthousiast,
wanneer hij haar zuivere stem
hoort.
Paul Jabara: "Behalve "Last Dam
ce", dat op het ogenblik een hit
voor mij is in Amerika en die het
ook in Europa zeer goed begint te
doen, heb ik nog een paar andere
nummers voor de film geschre
ven. Dat zijn "Disco Queen" en
"Trapped In A Stairway". Deze
film betekent voor mij de door
braak en ik ervaar dat als loon na
werken, want ik heb er meer dan
tien jaar keihard voor gevochten
om dit succes te bereiken. Ik
vind, dat Donna als zangeres nog
steeds sterk ondergewaardeerd
wordt."
Paul Jabara is erg onder de indruk
van de zangeres Barbara Strei
sand, maar hij heeft niet zulke
prettige herinneringen aan hun
eerste ontmoeting. Ik stelde
steeds de verkeerde vragen en
zowel Barbara als ik wisten op
een gegeven ogenblik niet meer
wat we tegen elkaar moesten'
zeggen. En dat terwijl ik me zo
veel van deze ontmoeting had
voorgesteld."
Behalve Paul Jabara en Donna
Summer wordt ook een zeer be
langrijk rol in de film gespeeld
door Hilary Beane als "Shirley"
"The Commodores" zingen een
disco-nummer in de film.
Vanzelfsprekend kan men niet on
der een vergelijking met "Satur
day Night Fever" (John Travolta)
uit. Op het eerste gezicht lijkt
"Saturday Night Fever" hechter
doortimmerd, maar dat wordt
ongetwijfeld mede veroorzaakt
door het feit, dat de Bee Gees-
filmmuziek inmiddels zeer be
kend is géworden. De muziek van
"Thank God", met ook vaak
meesterlijke disco-effecten, moet
het nog helemaal gaan maken.
Paul Jabara: "Ik ben hier op deze
party als schrijver van verschil
lende liedjes en omdat ik "Carl"
speel in de film. Maar ik heb ook
meegespeeld in series als "Stars-
ky and Hutch", "Mary Hartman"
en in de films "The Lords of Flat-
bush" en Midnight Cowboy". Ik
doe eigenlijk erg veel verschil
lende dingen. Ik vond het fantas
tisch om met Donna, toen ze mij
uiteindelijk geaccepteerd had,
samen te werken. Bovendien is ze
een betoverend mooie vrouw
De disco-party duurde na het
draaien van de film nog enige tijd,
waarbij mooie disco-meisjes op
de muziek van "Last Dance" zo
veel mogelijk trachtten op te
vallen. Hetgeen moeiteloos lukte
De Leidse zanger Joe Bourne.
Anita Meijer en Bolland Bol
land gaven door hun aanwezig
heid blijk dit initiatief tot de Eu
ropese première van "Thank God
it's friday" zeer te waarderen.
BERT KOEKEBAKKER
„Het fijne voor een acteur en een
stuk als Equus is, dat er tussen de
gruwelijke momenten in, zoveel
humor zit ingebouwd. Net als
trouwens bij Hitchcocks Psycho
het geval is geweest. Het is alleen
zo, dat het publiek zich achteraf
alleen maar de horror blijft her
inneren. Vandaar dat ik na Psy
cho alsmaar dat soort verknipte
gruwelrollen kreeg aangeboden
En dat is toen voor mij een be
langrijke reden geweest om een
poos in Frankrijk te gaan werken
Om van dat Psycho-image af te
komen, wat overigens nooit is
gelukt. Het wordt trouwens al
leen maar erger. Hoe ouder die
film wordt, des te klassieker
wordt hij en mijn naam wordt
daar altijd meteen aan verbon
den. Niet dat ik dat nu nog erg
vindt, het is stellig een van die
Voor één miljard dollar in goud
Alistair Maclean is een schrijver
van moderne cowboyverhaaltjes,
sprookjes over spionnen, atoom
geleerden en vermoeide oorlogs
helden, die zich met bovenmen
selijke inspanning in een orgie
van geweld staande houden. In
het respectabele aantal boeken
dat Maclean heeft geproduceerd
komt altijd maar één echte held
voor, een "loner", zoals dat dan
heet, een eenzame man met een
fabuleuze vechttechniek, een ge
nie die zijn opponent altijd een
slag voor is. En een enkele keer
wordt de held wat menselijker als
er een vrouw door het boek dar
telt, maar het werk gaat voor en
dus.
The Golden rendezvous is er een
van het laatste soort. De held, een
eerste stuurman op een passa
giersschip, neemt het in zijn een
tje op tegen een bende para's, die
zich tijdens de kaping van het
schip op nogal nonchalante wijze
van hun mitrailleurs bedienen.
In ieder geval vloeit er behoorlijk
wat bloed en ook onze held krijgt
een kogel in het geharde man
nenlijf. Maar dat kan de pret niet
drukken. Hij slingert in een
storm hangend aan een touw
langs de wand van het schip,
werkt en passant een aantal pa
ra's over de reling, schiet de lei
der van de kaping dwars door de
The Golden Rendezvous; regie:
Ashley Lazarus; hoofdrollen:
Richard Harris, Anne Turkel,
John Vernon, David Janssen;
Lido 2; 16 jaar.
machinekamer, blaast het schip
op en maakt, uiteraard op een an
der schip een atoombom onscha
delijk. Daarbij wordt hij bedeesd
terzijde gestaan door de mooie
Anne Turkel. En dat allemaal
voor de lieve som van één miljard
dollar in goud.
Er zijn al heel wat boeken van
films die me nog altijd het beste
bevalt, samen met Fear strikes
outen sommige stukken van The
Trial".
,Vóór Equus heb ik nog gespeeld
in Winterkills, een film die nog
niet is uitgebracht. En ik ben een
jaar bezig geweest met het schrij
ven van het scenario voor The
Last of Sheila. Momenteel schrijf
ik aan een nieuw script, dat gaat
The chorus girl murder case he
ten en zit zo ingewikkeld in el
kaar dat ik niet zal proberen het
uiteen te zetten.... Ik hou van af
wisseling en om die reden ga ik
binnenkort zelf een film regisse
ren. Ik zit er zelfs al contractueel
aan vast. De titel wordt Freeway,
maar het scenario is nog niet he
lemaal zo gaaf als ik het wil heb
ben en dat moet wel even piekfijn
in orde zijn voor ik eraan begin,
want het gaat drie miljoen dollar
kosten en dat lijkt me dan weer
een compleet nieuwe ervaring,
hoewel ik inmiddels al iets van
twaalf toneelregies hebben ge-
Vertrouwen
Al die activiteiten vormen de ver
klaring voor het feit dat Anthony
Perkins, die trouwens ook nog
een langspeelplaat heeft volge-
zongen, in de jaren zeventig min
der frequent op het bioscoop
scherm te zien is geweest dan we
in de jaren zestig gewend waren.
Het laatst zagen we hem in Ma
hogany, dat niet zo'n beste film
was. Perkins aarzelt niet te be
kennen dat hij die rol gespeeld
heeft om rekeningen te kunnen
betalen en omdat hij vertrouwen
had in „naïef' acteren, dat hij van
tegenspeelster Diana Ross eerder
gezien had in Lady sings the
blues. Maar het bleek tijdens de
opname dat Diana haar ongekun
steldheid al goeddeels kwijt was,
al bleef het een prettige opname
tijd. Aldus Perkins, die zegt het
eindresultaat nooit te hebben ge-
Hij is wel ietsjes veranderd deze ac
teur die inmiddels 47 jaar is ge
worden, maar wel charmeur
gebleven. Grijs aan de slapen, een
paar stevige rimpels en een me
talen brilletje' doen denken aan
een allerinnemendste boekhou
der. Maar hij straalt nog altijd iets
van die „eeuwige jeugd" uit die
hem twintig jaar lang problema
tische adolescent kon laten spe
len. De keuze van Sluizer voor
Perkins is gebaseerd op zijn ver
mogen te voldoen aan de eisen;
op scherm gevoeligheid en intel
ligentie te combineren met een
zeker soort meedogenloosheid.
Hij werd in het verleden vaak
omschreven als een acteur die
meer op instincten steunde dan
op techniek.,, Ik geloof zelf dat
film-acteren juist overwegend
instinctief dient te gebeuren en
toneel-acteren overwegend
technisch. Aangezien ik meer in
films heb geacteerd dan in to
neelstukken, geloof ik dat ik in
derdaad meereen instinct-acteur
ben. Maar daarom doe ik juist
graag toneel tussen de films door,
omdat je anders je middelen op
gebruikt. Door toneelspelen slijp
ik mijn gereedschap bij en dat
kan je dan weer gebruiken als je
voor films werkt"
Maclean verfilmd. The Guns of
Navarone van Jack Lee Thomp
son, Ice Station Zebra van John
Sturges, Where Eagles Dare van
Brian Hutton. Stuk voor stuk zijn
het avonturenfilms geworden
van een acceptabel niveau,
daarin onderscheidt The Golden
Rendezvous zich niet.
De film is even fantastisch en even
onzinnig als de anderen. Het gaat
daarbij echter net zoals in zijn
boeken, na de derde weet je het
wel en wordt Maclean voorspel
baar. Ook al staat op elk boek, dat
dat het beste, het meest span
nende boek is dat hij ooit heeft
geschreven.
Zo ook de film The Golden Ren
dezvous, dit keer van Ashley La
zarus met Richard Harris en An
ne Turkel als alleszins redelijk ac
terende hoofdpersonen. Een
spannende film met een happy
end voor degenen die Maclean
niet kennen. Voor de anderen ge
sneden koek die voor consump
tie misschien net iets te taai is.
WIM SCHEURER
Blijvers
"Saturday night fever" - liefde,
muziek en spanning wanneer
de discotheek op volle toeren
draait. Camera, Leiden en Euro
3, Alphen.
"Convoy" - het avontuur van
vrachtrijders. Lido I. Leiden en
Euro 1 en 2 in Alphen.
"The turning point" - Jonge
vrouwen in de balletwereld, Li-
do 3, Leiden.
"The man with the golden
gun" - James Bond, Studio,
Leiden.
Nieuw in Alphen
"Roller Coaster" - kermisple-
zier verandert in doodsangst.
Euro 4, Alphen.
Kindervoorstellingen
"Tom en Jerry - Lido 3, Leiden.
"Pinkeltje" - Studio, Leiden en
Euro 2, Alphen.
"Alice in Wonderland" - Rex,
Leiden.
Nachtvoorstellingen
Euro 1,
"De Camarone" - Camera, Lei
den.
"Midnight cowboy"
Alphen.
"Catastrofe 1999" - Euro 2, Al
phen.
"Strand der schaamtelozen" -
Euro 3, Alphen.
"Roller Coaster" - Euro 4, Al
phen.
Sexfilms
"Met een tweeling gaat het be
ter" - Trianon, Leiden.
"Het heetste hoertje aller tij
den" - Rex, Leiden.
Haagse bioscopen
Apollo 1 "Raket op vier wi
len", dag. 2.30, 7 en 9.15 uur, z
1.30, 7 en 9.15 uur. AL.
APOLLO 2 :"My name is nob
dy", dag. 7.30 en 9.45 uur, ma. 1
di. ook 2 uur. 12 jaar.
BIJOU "Pretty baby", dag. 2,
7.30 en 9.45 uur, zo. ook 4.15 uur.
16 jaar.
CALYPSO "Coma", dag. 2.15,
7.15 en 9.30 uur, zo. 1.45,4.15, 7.15
en 9.30 uur. 16 jaar.
CAMERA "The betsy", dag.
2.15, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4,
6.45 en 9.30 uur. 16 jaar.
CINEAC "Twee door het dolle
heen", dag. 7 en 9.30 uur, ma. en
di. ook 1.30 en 4 uur. 12 jaar.
"Pinkeltje", dag. 1.30 en 3.30 uur
(behalve ma. en di.). AL.
CORSO "Onkruid vergaat
niet", dag. 2, 7 en 9.15 uur, zo.
ook 4.15 uur. AL.
DU MIDI -"Annie Hall", dag.
8.15 uur, vr., za. en zo. 7 en 9.30
uur, zo. ook 4 uur. 16 jaar.
EURO :"Een brug te ver", dag.
1.45 en 7.45 uur, za., zo. en woe.
3.45 en 7.45 uur. 12 jaar.
METROPOLE 1 "The Greek
tycoon", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur,
zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 12 iaar.
METROPOLE 2 "The last
waltz", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur,
zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. AL.
METROPOLE 3 "Saturday
night fever", dag. 2, 6.45 en 9.30
uur, zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 12
jaar.
METROPOLE 4 -"Capricorn
one", dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo.
1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. AL.
METROPOLE 5 ."Les petits
calins", dag. 2, 6.45 en 9.30 uur,
zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. 16 jaar.
ODEON 1 :"Convoy". dag. 1.45,
6.45 en 9.30 uur. zo. 1.30,4.15,6.45
en 9.30 uur. 16 jaar.
ODEON 2 ."Ontsnapping uit
het vergeten continent", dag. 2,
6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur.
12 jaar.
ODEON 3"Zoltan de hond van
Dracula", dag. 2. 6.45 en 9.30
uur, zo. ook 4.30 uur. 16 jaar.
PASSAGE :"De zwarte piraat",
dag. 2, 7 en 9.30 uur. za. en zo.
130,4. 7 et) 9.30 uur 13 jaai
STUDIO 2000 :"Once upon a
time in the west", dag. 2 en 8
uur. 12 jaar.
DE UITKIJK 'The one and
only", dag. 2,7 en 9.30 uur, zo. 1,
7 en 9.30 uur. AL.
