Tech' beheerst
Nederlandse
finale bij dames
Van de Velde verrast in
prof tour van Nederland
Dat
heb ik
gemist.
Je ziet er
goed uit
Brons voor
tandem
Veldten
Pieters
Goud en zilver bij achtervolging
Kuiper te
laat voor
titelstrijd
MAANDAG 21 AUGUSTUS 1978
PAGINA 9
SPO.RT
SPORT
MÜNCHEN (GPD) - De
waarop Keetie van Oosten gis
termiddag in Munchen een derde
wereldtitel op de individuele ach
tervolging toevoegde aan haar
inmiddels imposante overwin
ningenlij st was even onverkwik
kelijk als onbevredigend. Terwijl
Anne Riemersma, haar voorspel
de tegenstandster in de finale,
huilend van woede neerplofte op
een bank, begreep de vandaag ja
rige Zeeuwse als eerste, dat de
onbevredigende afloop van het
titelgevecht in niet geringe mate
afbreuk deed aan haar derde we
reldtitel.
Een simpel stukje kleefband was
de kleine óorzaak die uiteindelijk
zulke grote gevolgen zou krijgen.
Met nog iets meer dan een kilo
meter te rijden reed Keetie van
Oosten over een van de stukken
schuimrummer die de baanrand
markeren. Het kleefband, waar
mee deze kussentjes op de baan
worden gehecht, kwam in net
achterwiel van haar fiets terecht,
waarop de jury het tweegevecht
anderhalve ronde later afbrak.
Op dat moment had Keetie van
Oosten een voorsprong van 1,86
seconde op Annie Riemers-
Die beslissing van de jury was voor
Anne Riemersma, de zilveren
medaillewinnares van vorig jaar
in Venezuela, prompt aanleiding
een protest in te dienen, nadat de
jury had besloten de wedstrijd
niet te laten overrijden. Openlijk
betichtte de tegenwoordig in Ne-
derhorst den Berg wonende Frie
zin Keetie van Oosten van opzet.
„Dit was opzet. Keetie reed be
wust over zo'n kussentje en
schakelde mij op die manier uit
voor de wereldtitel"
Als immer bleef Keetie van Oosten
ook in deze situatie stoïcijns kalm
onder de aantijgingen. De we
reldkampioene op dit onderdeel
van 1975 en 1976, die vorig jaar na
een onverkwikkelijke rel met de
KNWU verstek liet gaan in San
Cristobal, reageerde even nuch
ter als de manier waarop zij
steeds verder afstand had geno
men op Anne Riemersma. ,,0p
het moment dat de race werd af
geschoten, wist ik niet eens wat
er aan de hand was. Ik ben er bo
vendien zeker van dat ik in die
laatste kilometer nog verder van
haar was weggereden. Zo'n voor
sprong van twee seconden geeft
je toch moraal, terwijl ik op die
laatste kilometer bovendien
minder sterk terugval dan An-
Conform de verwachtingen stond
de jury d'appel volledig achter de
beslissing van de commissaris
sen, waarbij deze instantie zich
beriep op oneerlijke invloeden
van buitenaf. En dat stond in dit
geval gelijk aan pech, in welk ge
val het reglement voorschrijft,
dat bij materiaalpech in de laatste
kilometer de rit niet wordt over
gereden, maar de overwinning
wordt toegekend aan degene die
op dat moment de leiding heeft.
Voor Anne Riemersma, die Kee
tie van Oosten enkele weken ge
leden als eerste sinds 1966 ont
troonde als nationaal kampioene,
hetgeen ook toen reeds een on
verkwikkelijk incident oplever
de, bleef er vervolgens weinig
anders over dan zich voor het
tweede achtereenvolgende jaar te
laten huldigen als zilveren me
daillewinnares.
Schuiten
Het toch al zo gedeukte prestige
van Roy Schuiten als tijdrijder, is
in de finale van het wereldkam
pioenschap achtervolging nog
meer toegetakeld door Gregor
Braun. Vanaf het moment dat het
jonge (22 jaar nu) Westduitse ta
lent opklom, was de naar zijn ca
dans zoekende Schuiten door het
toeval bespaard gebleven van een
confrontatie met het voor zijn re
putatie dreigende gevaar. Na de
eerste grote ontmoeting, dit
weekeinde op de Olympische
baan van München bleek de eens
zo imponerende Roy Schuiten op
het tweede plan geraakt.
Hij verloor de finale (bereikt via een
makkelijke zege over Jean Luc
Vandenbroucke) tegen Braun (in
de einstrijd dankzij winst tegen
de uiteindelijk als vierde gefi
nishte Herman Ponsteen) met
De beloning voor het zware werk tijdens de Profronde van Nederland
kreeg winnaar Johan van der Velde na aflooptoen hij door twee Ronde
missen werd '.'bestormd" De jeugdige renner van de Postplóeg incas
seerde de "beloning" met zichtbaar genoegen
Priem en Johan van de Velde) de
vierde ritzege op rii.
In de late middaguren denderde de
trein van Post ontketend over de
Zeeuwse dreven. Tijdens de
ploegentijdrit over 21,3 km. Met
55 seconden voorsprong op de C
A-ploeg van Eddy Merckx,
ploegleider van leider Van der
Helst, stoof de équipe over de
krijtstreep. Ruim voldoende om
Van de Velde naar de hoogste
tree van het ere-podium te tillen.
Voor de eindzege in het ploe-
genklassement was het (ondanks
een protest van Post) niet genoeg.
Dat kwam bij de formatie van
Merckx, die ook de groene voor
2ich opeiste. Willy Planckaert
onttroonde Leo van Vliet - in de
laatste kilometers van de ochten-
drit geteisterd door een lekke
band in de eindspurt.
EINDKLASSEMENT:
1. Van der Velde (Ned-Post)
25.04.46, 2. Van der Helst (Bel-
Merckx) op 13 sec, 3. Revenage
(Bel-Jossart) op 19 sec, 4. Zoe
temelk (Ned-Caput) op 1.25, 5.
Knetemann (Ned-Post) op 1.43,
6. Van den Hoek (Ned-Post) op
1.43,7. Willems(Bel-Jossart) op
2.90, 8. Verlinden (Bel-Jossart)
op 2.09, 9. Priem (Ned-Post) op
2.27, 10. Van Calster (Bel-
Merckx) op 2.51.
gebleven. Immers,
ning van de 25-jarige Etienne van
der Helst (die in zijn vijfjarige
loopbaan als professional nog
geen enkele prestatie van for
maat geleverd heeft) zou het ima
go van de toch al door hevige kri
tiek geteisterde ronde zeker geen
goed hebben gedaan. Dat de kop
stukken zo vlak voor het wereld
kampioenschap elkaar niet op le
ven en dood bestrijden, is in de
vierjarige geschiedenis van de
proftour een vaststaand gegeven
geworden. Maar een bijna geflip
te prof op de lijst van triomfators
is weer het andere uiterste. Het
zou een onuitwisbare schandvlek
hebben betekend voor de organi
satie.
Door de onverwacht in de laatste
twee dagen opgelaaide strijd, is
het aanzien van de koers duide
lijk wat opgekrikt. Sportief ge
zien is de vierde Proftour Neder
land dan ook een aanzienlijk gro
ter succes geworden dan de
voorgaande jaren. Het gevolgde
patroon om mét een ploegentijd
rit, die meetelt voor het algemeen
persoonlijke klassement, af te
sluiten wordt ook volgend jaar
weer gevolgd. Een andere datum
zit er echter niet in. Vlak voor de
WK is de animo bij de grote ploe
gen om deel te nemen ruim
schoots aanwezig en willen
sorhmigen daar zelfs voor beta
len. Het betekent echter wel dat
de wereldsterren - voor zover zij
gebrand zouden zijn op de winst
van deze ronde - nimmer meer
zullen komen doen dan adem-
happen en rustig kilometers
draaien na het slopende crite-
Dat hoeft echter niet in te houden
dat door het karakter van de trai
ningsul de koers wordt ver
moord. Met de inspanningen van
vooral de ploeg-Post werd daar
van het bewijs geleverd. De geza
pig voortkabbelende Proftour
kreeg daardoor toch nog een
wending waarop in alle vooraf
gaande jaren tevergeefs was ge
wacht. Vrijdag besloten de ren
ners, ploegleiders (en koers-di-
recteur Nico de Vries) kennelijk
dat de Belgische Oranje-truidra
ger Daniel Willems - pas drie we
ken professional-te jong was om
al zo'n wedstrijd op zijn naam te
schrijven. Toen Van der Helst
zich echter in het leiderstricot
mocht wringen, leek die strategie
verkeerd uit te pakken, want hij
was de eindzege qua reputatie
helemaal niet waardig. De voor
sprong van 42 seconden, die hij
op Van de Velde had, was echter
wel angstig groot.
In de ochtendrit van zaterdag werd
enorm hard gereden. Na een cha
otische start in 's Heerenhoek (na
2 km versperde een onwillige au
tomobilist de weg, moesten langs
de versperring geglipte kopgroep
tot staan worden gebracht en
werd er opnieuw gestart) volgde
een spervuur van demarrages.
Het tempo tijdens de korte rit
over 103 km viel geen moment
stil. De talrijke ontsnappingen
werden steeds teniet gedaan on
der impuls van de ploeg van de
leider en die van Peter Post. Vijf
kilometer voor het einde ontwor
stelden toch Gerrie Knetemann
en Jos Schipper, die de hele dag
bruiste van activiteiten en die bij
praktisch iedere vluchtpoging
betrokken was, aan de wurg
greep van het peloton. Knete
mann was de snelste in de eind
spurt en bezorgde zijn ploeg (na
triomfen van Jan Raas, Cees
geflankeerd door een verslagen Roy Schuiten (1) en Jean-Luc
ruim 1 seconde verschil: 5.51.86
tegen 5.50.79. Daarbij paste geen
enkel excuus, want de achtervol
ging is een erg overzichtelijk
In die pure krachtmeting, kwam de
Nederlandse kampioen duidelijk
tekort. Daar hielp zelfs zijn zo al
gemeen bekende mogelijkheid
om op het laatst enorm tempo te
maken, niet aan.
„Ik wist", zei Gregor Braun, „dat
Schuiten in de slotrondes op z'n
gevaarlijkst is. Daarom concen
treerde ik me daar vooral op"
Roy Schuiten had zijn eindspurt
traditiegetrouw zes ronden voor
het einde ingezet, maar stuitte
toen voer het eerst in zijn carrière
(„Dit maakte ik nog nooit mee",
sprak hij later teleurgesteld) op
onoverkomelijke tegenstand.
Schuiten: „Ik wist niet wat me
overkwam. Terwijl ik voluit
spurtte, begon hij ook nog eens
harder te gaan. Dat hij zo sterk
reageerde was een complete ver
rassing voor me"
De belangrijkste verklaring voor
Schuitcns nederlaag, lag in zijn
start, die gewoontegetrouw geen
sterke indruk maakte maar die in
deze finale opzienbarend zwak
was. „Hij had het nooit zo ver
moeten laten komen", zei Gregor
Braun later. „Wanneer Schuiten
het verschil (halverwege ruim 4
sec.) iets kleiner had gehouden,
zou ik ongetwijfeld in problemen
zijn gekomen".
Schuiten: „Ik rekende op 3 secon
den. Dat leek me een gat (onge
veer 40 meter - red.) wat ik nog
wel dicht zou kunnen rijden.
Daarom was ik in eerste instantie
ook niet bang toen Braun zo snel
van me wegliep. Ik dacht: mij
krijg je niet nerveus, maar ach
teraf bekeken verloor ik de wed
strijd toen al".
Tijdens zijn befaamde eindrush,
won Roy Schuiten weliswaar ter
rein maar onvoldoende om het
verschil geheel en al weg te wer
ken. Gregor Braun, die zich een
maand lang geheel-en-al op dit
toernooi voorbereidde, bleek
over een grote dosis reserves te
beschikken en bezorgde Schui
ten met diens nederlaag een
somber toekomstbeeld.
Naast Gregor Braun en Roy Schui
ten, kwam niet de zo sensationeel
begonnen Herman Ponsteen op
het erepodium, maar Jean Luc
Vandenbroucke. De Belg reken
de in de strijd om de bronzen me
daille, halfkoers af met Ponsteen
1 die eerder een duidelijke neder
laag leed tegen de latere wereld
kampioen. Ponsteen: „En toch
ben ik met die vierde plaats niet
ontevréden. In totaal reed ik nu
zes achtervolgingen bij de profs,
waardoor ik voor mezelf het ge
voel heb dat er voor mij op dit
nummer betere kansen liggen
wanneer ik over meer ervaring
beschik".
Heerijjk. helder Heineken.
HEERLEN - Piet van Katwijk is als
twaalfde renner geselecteerd voor
de Nederlandse ploeg die zondag
zal deelnemen aan het WK op de
NuerburgringHij neemt de
plaats in van Hennie Kuiper, die
te laat had ingeschreven voor de
WK. Hans Langerijs was al als
elfde aan de selectie toegevoegd.
De officials van de Internationale
Wielrenfederatie wezen een ver
zoek dat de KNWU tot twee keer
toe indiende resoluut van de
hand. De aanvraag om Kuiper in
te laten schrijven voor het we
reldkampioenschap bleek twee
weken te laat te zijn ingediend.
Het twaalftal dat zondag in
Duitsland de Nederlandse kleu
ren zalverdedigen ziet er als volgt
uit:
Jan Raas, Joop ZoetemelkGerrie
Knetemann, Henk Lubberding,
Johan van de Velde, Aad van den
Hoek, Cees Priem, Jos Schipper,
Leo van Vliet, Bert Scheuneman,
Hans Langerijs en Piet van Kat
wijk. Reserves zijn Martin Havik
en Roy Schuiten.
Nadat bondscoach Rini Wagtmans
het kwartet dat op de ploegen
tijdrit zal uitkomen had bekend
gemaakt, heeft hij ook het zestal
voor de wegploeg geselecteerd
Dat zijn: Jo Maas, Arie Hassink,
Theo de Rooij, Bert Oosterbos,
Frits Pirard en Jacques Vermeer
Reserve is Henk Mutsaers. Als re
serve voor de ploegentijdrit gaat
Egbert Kroese mee
GOES (GPD) - Op de laatste dag heeft de Proftour door
Nederland zaterdag in het Zeeuwse Goes toch nog een
verrassende ontknoping gekregen. In de ploegentijdrit,
die de nationale etappe wedstrijd afsloot, demonstreerde
de ploeg van Peter Post nog maar eens niet voor niets te
boek te staan als de sterkste en meest homogene formatie
van de hedendaagse professionele wielersport.
den was het de derde meerdaagse
wielerronde, die de 21-jarige be
roepsrenner uit Rijsbergen op
zijn naam schreef. Geen gekke
oogst voor een eerstejaars
prof.
Na de winst in Romandië diende hij
zich al aan als een toekomstig ve
dette. Met de triomfen in Enge
land en op eigen bodem kan die
reputatie helemaal niet meer ka
pot. Desondanks heeft Van de
Velde nog geen enkele wedstrijd
als aanvaller gewonnen. In Ro
mandië verdedigde hij de lei
derspositie van Hennie Kuiper en
nam hij de eerste plaats over door
mee te gaan in een uit de hand
gelopen ontsnapping. Dat zelfde
gold in Groot-Brittannië en in de
Proftour dankte hij de Oranjetrui
vooral aan de inspanningen van
de overige ploegleden. Natuur
lijk heeft hij in al die wedstrijden
een ijzersterke indruk achter ge
laten en bezit de jeugdige Rijs-
bergenaar klasse genoeg om in de
toekomst uit te groeien tot een
gevreesd kopman maar of hij op
gewassen zal zijn tegen de lood
zware druk van een dergelijke
verantwoordelijke plaats in een
ploeg moet hij nog bewijzen. „Je
zult mij dan ook niet horen zeg
gen dat ik een grote word", zei de
bescheiden Brabander. „Ik besef
eigenlijk ook nog niet wat ik al
lemaal gepresteerd heb. Dat zal
waarschijnlijk wel wat later ko-
Met de eindzege van het troetelkind
van Peter Post is de Proftour Ne
derland een debacle bespaard
Met een verbluffende overmacht
triomfeerde de équipe in die
wedstrijd tegen het horloge en
omdat de ploegentijdrit tevens
telde voor het algemeen indivi
dueel klassement, ging de eind
zege naar Johan van de Velde. Na
de Ronde van Romandië en de
etappewedstrijd Glasgow-Lon-
Heerljjk, helder Heineken.
SPORT
MÜNCHEN - De blijdschap van
het tandemduo Lau Veldt-Sjaak
Pieters mocht dan alleszins be
grijpelijk zijn, de dolenthousiaste
reacties op de bronzen klassering
waren op z'n minst misplaatst en
getuigden bovendien van weinig
realiteitszin. Ook de visie van
stuurman Lau Veldt, dat de sa
menstelling van de zes koppels
kwalitatief op een hoger niveau
stond dan vorig jaar in Venezue
la, toen nog tien tandems aan de
start verschenen, kon daaraan
weinig veranderen.
Een gemis aan voldoende training
op dit toch uiterst moeilijk on
derdeel was er indirect de oor
zaak van, dat het Nederlandse
duo in de halve finales strandde
op de Amerikanen Ash Barczws-
ki. "Met wat meer training", ver
onderstelde Lau Veldt, "zou er
misschien een finaleplaats heb
ben ingezeten". De revanche
volgde in de strijd om het brons
tegen de Westduitsers Griebken-
Reimann, die beide keren royaal
op snelheid werden geklopt.
De Nederlandse profstayers slaag
den niet in hun opzet om een
meerderheidspositie te verove
ren in de finale. Nadat Cees Stam
en Martin Venix zich via de kwa
lificatiewedstrijd makkelijk
plaatsten, werd hun belangrijke
helper Nico Been in de herkan
sing uitgeschakeld. De Gronin
ger stapte ongeveer halverwege
de wedstrijd af, na een manoeu
vre van dc Italiaanse gangmaker
DeLillo. Been: "Wat die deed was
schandalig. Hij stuurde zo
bruusk op ons in, dat ik geweldig
schrok. Terugkomen was er toen
niet meer bii".
Conform de verwachtingen ging de
wereldtitel ploegachtervolging
naar Oost-Duitsland, dat daar
mee het succes van San Christo-
bal continueerde. In de finale had
het kwartet Winkler-Wiegand-
Mortag-Unterwalder (de laatste
nam vanaf de halve finales de
plaats in van Haueisen) relatief
weinig moeite met de Russen.
De finale op dit onderdeel en de
daaropvolgende uitspraak van de
jury liep gisteren regelrecht uit
op een aanfluiting van het we
reldkampioenschap wielrennen.
In de eerste rit werden de Ameri
kanen Ash en Braczewski door
de Tsjechen Vymazal en Vackar
in het gras gereden. Nadat zij
weer op de baan terugkwamen
kon Ash het stuur niet meer hou
den. De tandem sloeg tegen de
baan en in die val brak Ash zijn
sleutelbeen. De jury diskwalifi
ceerde terecht de drie-voudige
wereldkampioenen uit Tsjecho-
slowakije, maar kwam in de
problemen toen bleek dat Ash
niet meer kon fietsen. Voorge
steld werd dat de Verenigde Sta
ten een nieuwe man op de tan
dem zou zetten. Ten eerste was
die er niet, ten tweede was er ook
geen tandem meer, doordat de
bracket gebroken was.
De Amerikaanse ploegleidster
Sheila Young vroeg de jury de
Tsjechen van verdere deelne
ming uit te sluiten wegens on
sportief rijden, een verwonding
van de tegenstander tot gevolg
hebbend. Dat verzoek werd koel
terzijde geschoven, omdat het
niet in de reglementen stond. Er
moest voor een tweede rit wor
den gestart. Barczewski kwam op
zijn slippers, Ash met zijn arm in
een mitella en Simes droeg de
fiets zonder voorwiel, trappers en
kettingen.
De finale verder rijden was een ab
solute onmogelijkheid. Toch
•meenden de wedstrijdcommissa
rissen niets anders te kunnen
doen dan de Tsjechen alleen over
de baan te laten gaan. De overtre
ders, de schuldigen aan de val
van de Amerikanen werden be
loond met de gouden medaille.
Heerlijk, helder Heineken.
